راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد     همه انسان‌ها برای سفر معیارهای مخصوص به خود را دارند. بعضی از افراد طبیعت گردی را دوست دارند و برخی دیگر علاقمند به بازدید از جاذبه‌های تاریخی هستند. برخی دوست دارند در طول سفرشان در هتل‌هایی مجلل اقامت کنند و برخی دیگر برایشان تجربه اقامت در بومگردی‌ها هیجان انگیزتر است. مقاصد کمی هستند که تمام این معیارها را در خود جای داده باشند. با تمام این اوصاف گمان نکنم کسی پیدا شود که دوست نداشته باشد سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد را تجربه کند. این استان تمام معیارهای یک سفر خوب را در خود جای داده است.     کهگیلویه و بویراحمد، در میان چین‌خوردگی‌های زاگرس قرار دارد. تنوع آب و هوایی موجود در این استان نه تنها امکان مسافرت به آن را در همه فصول فراهم کرده، بلکه باعث ایجاد تنوع زیستی در این استان شده است. این منطقه را باید یکی از استان‌های لر نشین کشور دانست که مرکز آن یاسوج نام دارد. بیش از سه چهارم استان را طبیعت و سرسبزی‌های بکر فرا گرفته است. پس اگر به دنبال یک گزینه مناسب برای طبیعت گردی هستید، کهگیلویه و بویراحمد انتخاب مناسبی برایتان خواهد بود.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد قصد داریم اطلاعات جامعی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان در اختیار خواننده قرار دهیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. پیشینه استان کهگیلویه و بویر احمد     هرگاه نام استان کهگیلویه و بویراحمد به میان می‌اید، ناخودآگاه نام آریوبرزن، سردار ایرانی که در تنگه‌ای در نزدیکی کهگیلویه راه را بر اسکندر یونانی بست؛ در ذهن‌ها تداعی می‌شود. این استان قدمت بسیار دور و درازی دارد اما در تقسیمات کشوری تا سال 1342 که فرمانداری کل کهگیلویه و بویراحمد به مرکزیت یاسوج تاسیس شد؛ این منطقه جزو محدوده استان فارس بوده. در نهایت در سال 1355 ابه یک استان جدا تبدیل شده است.     کهگیلویه و بویراحمد در ابتدای امر قسمتی از انشان بوده و از آنجایی که برخی معتقدند حکومت هخامنشیان از انشان آغاز شده، می‌توان فهمید که این منطقه از قدمت بالایی برخوردار است. به طور کلی می‌توان تاریخچه این استان را به دو بخش قبل و بعد از حکومت اسلامی در ایران تقسیم کرد. قبل از اسلام و حتی قبل از ورود آریایی‌ها به ایران این منطقه تحت تسلط عیلامی‌ها بوده است.     پس از ورود آریایی‌ها نیز این استان به جز دوره‌های قراقویونلو، طاهریان و سامانیان، همیشه بخشی از خاک ایران بوده است و بنابراین از تمام اتفاقات سیاسی مانند جنگ‌ها و انقلاب‌ها و بلایای طبیعی مانند دیگر نقاط کشور تحت تاثیر قرار می‌گرفته است. همچنین در برخی از دوره‌ها مانند زندیه و قاجاریه شورش‌های محلی نیز در این منطقه وجود داشته است. فرهنگ استان کهگیلویه و بویراحمد     فرهنگ هر استان را شرایط اقلیمی، آب و هوا، تاریخ و ... آن می‌سازد. یعنی در واقع مردم براساس شرایطی که در آن قرار دارند و کارهایی که برای زندگی در این شرایط انجام می‌دهند، عاداتی پیدا می‌کنند که درطول زمان به آداب و رسوم و فرهنگشان تبدیل می‌شود. کهگیلویه و بویراحمد نیز از این قائده مستثنی نیست.     درباره زبان و گویش رایج در کهگیلویه و بویراحمد باید گفت، بیشتر مردم این استان به زبان لری بویراحمدی حرف می‌زنند. از دیگر زبان‌های موجود در این منطقه می‌توان به قشقایی و فارسی اشاره کرد. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ کهگیلویه و بویراحمد لباس‌های محلی آنهاست. خوشبختانه این استان یکی از مناطقی است که توانسته لباس‌های محلی خود را حفظ کند و مردمش از این لباس‌های رنگارنگ و زیبا در مراسمات خود استفاده می‌کنند.     این استان همچنین صنایع دستی، موسیقی و غذاهای محلی مخصوص به خود را دارد. در بخشی از موسیقی کهگیلویه و بویراحمد بر اساس بیت‌های رایج آهنگ‌هایی به نام قس ساخته می‌شود. از میان صنایع دستی مردم هنرمند این استان نیز می‌توان از قالی بافی، توبره، جاجیم بافی، آینه‌دان یا چنته، نمدمالی و سفره اشاره کرد. اگر به دنبال تهیه یادگاری و سوغات در طول سفر به کهگیلویه و بویراحمد هستید؛ تمام این صنایع دستی گزینه‌های مناسبی برای انتخاب هستند. در این صورت هم می‌توانید از هنر این مردم حمایت کنید و هم آن را به دیگر نقاط ایران و جهان اشاعه دهید. در نهایت غذاهای محلی این منطقه نیز عبارتند از انواع شله، آش کارده، دنگو، نان برکولوی و ... در طول سفر با چشیدن طعم این غذاها لذت سفرتان را دو چندان کنید. جغرافیای استان کهگیلویه و بویراحمد     استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران قرار دارد. اگرچه این منطقه به استان‌های فارس و خوزستان نزدیک است اما از نظر آب و هوایی شباهت زیادی با شهرهای جنوبی کشورمان ندارد. وجود کوه‌های بسیار در این منطقه آب و هوای آن را به آب و هوای کوهستانی با زمستان‌های سرد و تابستان‌های ملایم تبدیل کرده است. اگر قصد سفر نوروزی به کهگیلویه و بویراحمد را دارید باید بدانید در این فصل ممکن است هوا هنوز کمی سرد باشد.     از نظر منابع آبی کهگیلویه و بویراحمد را باید استانی غنی دانست. در جنوب غرب ایران این استان یکی از پرباران‌ترین مناطق به حساب می‌آید. جالب است بدانید این استان به عنوان دومین تولیدکننده آب کشور شناخته می‌شود. به دلیل همین پر آبی جنگل‌های زیادی در این منطقه وجود دارد و کشاورزی نیز پررونق است. کهگیلویه و بویراحمد همچنین جایگاه بالایی در صنعت نفت دارد به طوری که حدود 25 درصد از نفت کشور از میادین نفتی در این استان استخراج می‌شود.     کهگیلویه و بویراحمد از نظر زیست گیاهی نیز بسیار غنی است. بیش از هزار نوع گیاه در این استان وجود دارد. به عبارت ساده‌تر حدود 60 درصد از گونه‌های گیاهی ایران و حدود 25 درصد از گونه‌های گیاهی در کل جهان در استان کهگیلویه و بویراحمد یافت می‌شود. همچنین این استان حدود 60 درصد از جنگل‌های موجود در کشور را در اختیار خود دارد. جاذبه‌های گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد     تا این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد اطلاعاتی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان به دست آوردیم. یقینا استانی با این قدمت طولانی و با این طبیعت بکر و زیبا باید جاذبه‌های فراوانی برای بازدید داشته باشد. در ادامه به معرفی بخشی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس دیگر جاذبه‏‌ها را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. تل خسروی ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1376     تل خسروی یا تل خسرو یکی از جاذبه‌های یاسوج است که علاوه بر داشتن طبیعتی دیدنی و بکر در اطرافش، از مناطق تاریخی استان کهگیلویه و بویراحمد نیز به حساب می‌آید. قدمت این منطقه به هزاره پنجم پیش از میلاد می‌رسد. گفته می‌شود که این تپه متعلق به کیخسرو، یکی از معروف‌ترین پادشاه کیانی بوده است. روی بخشی از تل خسروی که در 5 کیلومتری یاسوج قرار دارد؛ پر است از باقیمانده سفال‌های رنگی متعلق به دوره‌های تاریخی مختلف. جالب است بدانید شخصی به نام پروفسور گابه این جاذبه را خرابه‌های یک عمارت با آجرهای زرد چهارگوش می‌داند و قدمت این کاخ را به زمان هخامنشیان نسبت می‌دهد. آبشار مارگون     آبشار مارگون یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان است که حدود 151 کیلومتر با شیراز فاصله دارد. این آبشار که در روستای مارگون قرار دارد از ترکیب چند هزار چشمه کوچک که از بدنه کوه جاری هستند درست شده است و دارای سرچشمه مشخصی نیست. زمستان زمان مناسبی برای بازدید از آبشار مارگون نیست زیرا این محل برف گیر بوده و گاهی حتی راه‌های ارتباطی نیز در زمستان قطع می‌شوند. اما در فصل بهار علاوه براینکه دسترسی آسانتر است، طبیعت زیبایی نیز اطراف آبشار را فراگرفته و آن را دیدنی‌تر می‌کند. اطراف مارگون مکان‌هایی برای چادر زدن، سرویس بهداشتی و پارکینگ وجود دارد؛ بنابراین می‌توانید در طول سفر به کهگیلویه و بویراحمد توری یک روزه به این آبشار داشته باشید و با خیال راحت شب را در این مکان بگذرانید. تنگ مهریان     یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی زیبا در استان کهگیلویه و بویراحمد، تنگ مهریان یاسوج است. تنگ مهریان در 5 کیلومتری مسیر یاسوج به اقلید قرار دارد. این تنگ با ارتفاع 1850 از سطح دریا در میان رودخانه مهریان و کوه دنا محصور شده است. اگرچه رودخانه مهریان بسیار زیبا و دلفریب است و طبیعت اطرافش نیز فوق‌العاده زیباست اما اصلا مکان خوبی برای شنا و آب تنی نیست زیرا این رودخانه تاکنون چندین نفر را به کام مرگ کشانده است. یک دهکده و امامزاده در نزدیکی این دشت قرار دارد و این مساله آن را به مکان مناسب‌تری برای گردش و تفریح تبدیل کرده است. دره ماری     دره ماری نام یک روستا از توابع شهرستان دنا است که جاذبه‌های تاریخی و طبیعی زیادی برای بازدید دارد. این روستا نیز مانند اکثر روستاهای کهگیلویه و بویراحمد از طبیعت بکر و سرسبزی پوشیده شده و جذابیت‌های زیادی برای تفریح و گردش دارد. جالب است بدانید یک روستای دیگر نیز به همین نام در استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد. موزه یاسوج     اگر به تاریخ و بازدید از جاذبه‌های تاریخی علاقه دارید، در طول سفر خود به کهگیلویه و بویراحمد، حتما از موزه شهر یاسوج دیدن کنید. آثاری که در این موزه به نمایش درآمده‌اند، همه حاصل کاوش‌های باستان شناختی هستند که در استان کهگیلویه و بویراحمد کشف شده است. قدمت برخی از این کشفیات به زمان ساسانیان و حتی دوره عیلامی‌ها می‌رسد. جالب است بدانید قسمتی از نقش برجسته شاپور اول که روی سنگ حجاری شده نیز در این موزه نگهداری می‌شود. رشته کوه دنا     یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد نیز باید حتما درباره‌اش حرف زده شود؛ رشته کوه دنا است. این کوه را به عنوان بلندترین و بزرگ‌ترین چین‌خوردگی رشته کوه زاگرس می‌شناسند. دنا که در لیست برجسته‌ترین قله‌های جهان قرار دارد، دارای 52 قله با ارتفاع بیش از چهار هزار متر است. بخش‌هایی از دنا به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره، تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. همچنین چشمه‌های زیادی از این رشته کوه جاری هستند که منبع مهمی برای تامین آب استان به حساب می‌آیند. بام استان استان کهگیلویه و بویراحمد     رشته کوه زیبای دنا که از این استان عبور می‌کند دارای قلل بلند بسیاری است، در واقع این رشته کوه بخشی از رشته کوه بزرگ زاگرس می‌باشد. بام استان کهگیلویه و بوراحمد قله قاش مستان (بیژن سه) است. این کوه با ارتفاع 4459 متر به عنوان بلندترین قله این استان انتخاب شده است.      صعود به مجموع قلل مرتفع رشته کوه دنا که شاخص‌ترین آنها قاش مستان است همواره برای کوهنوردان به خصوص دنبال کنندگان پروژه سیمرغ کوه‌های ایران جذاب بوده و فتح آنها موفقیتی بزرگ برایشان محسوب می‌شد. با این وجود، چنین صعودی کار ساده‌ای نیست و قبل از هر کار باید شناخت کاملی از دنا و قله‌های معروف آن مانند قاش مستان داشت پیشنهاد می‌شود در مقاله قله قاش مستان( پیژن 3) را مطالعه نمایید تا دیدگاه بهتری نسبت به صعود این کوه زیبا داشته باشید. پیست اسکی کاکان     برای طرفداران ورزش‌های زمستانی، پیست اسکی کاکان می‌تواند گزینه بسیار خوبی برای بازدید باشد. از آنجایی که این پیست در شرق قله دنا قرار دارد، با نام پیست اسکی دنا نیز شناخته می‌شود. کاکان درجاده اصلی یاسوج به اقلید قرار گرفته است، بنابراین مسافرانی که از سمت استان اصفهان به سوی این جاذبه گردشگری می‌روند، دسترسی راحت‌تری به آن خواهند داشت. اگرچه زمان اسکی از اوایل زمستان تا اوایل بهار است اما در فصول گرم سال نیز به این دلیل که این منطقه از پوشیده از لاله‌های واژگون می‌شود؛ بازدید از آن خالی از لطف نیست. پیست اسکی کاکان در سال 1373 با نصب یک دستگاه بالابر به طور رسمی افتتاح شد. سال 1384 دو تله اسکی دیگر به این مجموعه اضافه شد و در حال حاضر امکان استفاده از پیست هم برای مبتدیان و هم برای ورزشکاران حرفه‌ای وجود دارد. کلام آخر     کهگیلویه و بویراحمد پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی دیگری که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد فرصتی برای معرفی آن نبود، اما یقینا بازدید از این آنها خالی از لطف نیست. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به چشمه بلقیس چرام، آبشار یاسوج، تنگه گنجه‌ای، چشمه شهنیز، زرد کمر و شمار دیگری چشمه و تنگه و آبشار اشاره کرد.     یکی از جذابیت‌های سفر به یاسوج برخورد با عشایری است که در این منطقه زندگی می‌کنند. یقینا معاشرت با آنها می‌توان دریچه‌ای از یک فرهنگ بزرگ و اصیل پیش چشمتان باز کند. پس از این معاشرت غافل نشوید. در یاسوج پارک‌هایی وجود دارد که در ایامی مانند عید نوروز به مسافران اجازه چادر زدن می‌دهند. بنابراین اگر اهل کمپ هستید حتما سری به این پارک‌ها بزنید. همچنین از آنجایی که بیشتر جاذبه‌های این استان مکان‌های مناسبی برای پیک نیک به شمار می‌روند، فراموش نکنید در طول بازدید این مکان‌ها در راه حفظ و نگهداری از طبیعت بکوشید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه     استان کرمانشاه یکی از مناطق غربی ایران است که با کشور عراق مرز مشترک دارد. از همسایگان داخلی این استان می‌توان به استان کردستان، استان لرستان و استان ایلام اشاره کرد. کرمانشاه دارای 25 شهر، 32 بخش و 84 روستا است.     کرمانشاه قدمتی دور و دراز دارد و بنابراین بدیهی است که این استان پر از جاذبه های گردشگری از نوع تاریخی باشد. جاذبه‌های زیادی در این منطقه وجود دارد که در نامشان از خسرو، بیستون، شیرین و ... استفاده شده و ناخودآگاه ما را به یاد داستان خسرو و شیرین و شیرین و فرهاد می‌اندازند اما تاریخ کرمانشاه که در ادامه به آن خواهیم پرداخت بسیار گسترده‌تر از یک داستان است. این منطقه یک استان چهار فصل است که هر قسمت از آن آب و هوای مخصوص به خود را دارد. اما به طور کلی در بهار آب و هوای استان معتدل است و بنابراین بهترین زمان سفر به استان کرمانشاه را باید همین فصل بهار دانست.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه قصد داریم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این منطقه در اختیار خواننده قرار دهیم. سپس به معرفی جاذبه‎ های گردشگری استان بپردازیم تا این مطلب، لیستی جامع برای کسانی که قصد سفر به استان کرمانشاه را دارند، باشد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان کرمانشاه     کرمانشاه یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین مناطق در زمان حکمرانی مادها بوده است. تا جایی که در زمان هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان نیز این منطقه را به نام ایالت مادها می‌خواندند. از دوره سلجوقیان نام این منطقه به طور کلی ایالت کردستان ذکر شده است. تا زمان صفویه، وقتی نام کرمانشاه به میان می‌آمد منظور همان شهر کرمانشاه بود. تا بعدها در تقسیمات کشوری استان کرمانشاه به شکل کنونی درآمد.     تاریخ شناسان بر این باورند که کرمانشاه یکی از اولین مراکز تمدن بشر بوده است. در تمام دوره‌های تاریخی، این منطقه بدون وقفه به عنوان محلی برای سکونت انسان‌ها استفاده می‌شده. از زمان مادها به بعد استان کرمانشاه همیشه مورد توجه حاکمان بوده است. این مساله را به راحتی می‌توان از قصرها، کتیبه‌ها و دیگر آثار به جای مانده از دوره‌های تاریخی مختلف فهمید. یکی از مهم‌ترین دلایل این اهمیت هم مرزی با عراق و جایگاه راهبردی منطقه است.     کرمانشاه در طول تاریخ مانند بیشتر مناطق ایران از جنگ‌ها، حمله بیگانگان و بلایای طبیعی در امان نبوده. جالب است بدانید حتی در جنگ جهانی اول که بسیاری از شهرهای ایران امن ماندند،کرمانشاه برای مدتی توسط نیروهای عثمانی تصرف شد. در جنگ جهانی دوم هم تنها نیروهای انسانی در ایران که مقاومت کردند در این منطقه قرار داشتند. در جنگ تحمیلی ایران و عراق هم این استان به دلیل هم مرزی با عراق در معرض آسیب‌های بسیار زیادی قرار گرفت. آشنایی با فرهنگ استان کرمانشاه     در کرمانشاه هموطنان کردمان زندگی می‌کنند که اکثرشان به دین اسلام اعتقاد دارند. اگر چه اکثر مردم کرمانشاه به زبان کردی و لهجه کرمانشاهی صحبت می‌کنند اما گویش‌های زیادی مانند کلهری، اورامی، لکی و سورانی نیز در این استان وجود دارد. زبان کردی یکی از دلنشین‌ترین زبان‌های موجود در جهان است و می‌توان پس از لباس کردی آن را دومین جذابیت فرهنگی کرمانشاه دانست. اگر چه مردم کرمانشاه هم دیگر کمتر از لباس‌های محلی خود استفاده می‌کنند اما هنوز هم استفاده از این لباس‌ها رایج است. عشایر کرمانشاه لباس‌های مخصوص به خود را دارند که کمی از نظر رنگ و نقش و نگار با لباس کردی متفاوت است.     لباس محلی زنان کرمانشاه شامل سربند (چندین دستمال کلاغی ریشه دار)، پیراهن گشاد و بلند، کلنجه (لباسی با برش، دوخت و تزئیتات خاص)، قبا (پیراهن تمام قد از جنس مخمل)، روپوش (چادری از جنس ابریشم) و جافی (شلوارکار) است. مردان کرمانشاهی نیز از عرقچین، سربند، کرواسی فقیانه (پیراهنی با آستین‌های بلند) قبا، سخمه، شال دور کمر، جافی و سلته (لباس کار) و گیوه ملکی و گپنک (لباس زمستانی) به عنوان لباس محلی استفاده می‌کنند.     یکی از اصلی‌ترین بخش‌های فرهنگی کردها را باید موسیقی دانست زیرا، موسیقی هیچگاه از این مردم جدا نبوده است. آنها جشن‌های خود را با موسیقی رنگ و لعاب می‌دهند. بخش دیگری از فرهنگ این مردم غذاهای محلی آنهاست. از میان این غذاها می‌توان به ونوشک پلو، دنده کباب، آش عباسعلی، کوکوی پاغازه، آش سورانه، والک پلو و شرمین اشاره کرد.     در پایان بخش فرهنگ مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه باید درباره صنایع دستی این استان نیز حرف بزنیم تا در صورتی که خواستید سوغات و یادگاری از هنر مردم کرمانشاه تهیه کنید، این صنایع را بشناسید. از میان مهم‌ترین صنایع دستی استان کرمانشاه می‌توان به گیوه کشی، کوج بافی، قالی بافی، چیخ بافی و چاقوسازی اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان کرمانشاه     کرمانشاه یک منطقه کوهستانی میان فلات ایران و جلگه بین‌النهرین است. این استان در شمال غربی کوه زاگرس قرار گرفته است. همانطور که ذکر شد، کرمانشاه پر از کوه‌ها و ارتفاعاتی مانند دالاهو، شاهو، بدر، دالاخانی، سیروله و ... است و وجود رشته کوه‌های موازی در استان به تشکیل دشت‌های کوهستانی کمک کرده است. آب و هوای کرمانشاه به دلیل جریان هوای مدیترانه‎ای و وجود ارتفاعات، به دو بخش گرمسیری (در غرب استان) و سردسیری تقسیم می‌شود. از آنجایی که آب و هوای استان متنوع است بهترین زمان سفر را باید بسته به آن نقطه از استان که قصد دارید بدان سفر کنید، انتخاب نمایید.     کرمانشاه دارای چهار حوضه آبریز به نام‌های حوضه آبریز سیروان، حوضه آبریزگاه یا گاماسیاب و یا گاوماسی، حوضه آبریز قره سو مشتمل بر رودخانه قره سو، قسمتی از حوضه آبریز سیمره، رود اروند رود و هزارخانی و حوضه آبریز الوند است. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان کرمانشاه     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه، با فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این استان آشنا شدیم. در ادامه به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. طبق روال معمول ابتدا به بررسی آثاری که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند خواهیم پرداخت و سپس دیگر جاذبه‌های استان کرمانشاه را به شما معرفی می‌کنیم. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. کتیبه بیستون ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2006 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     شاید بتوان کتیبه بیستون را یکی از مشهورترین جاذبه‌های تاریخی استان کرمانشاه دانست. قدمت این جاذبه به زمان حکومت هخامنشیان باز می‌گردد. سنگ نوشته بیستون را به عنوان نخستین متن شناخته شده به زبان ایرانی و همچنین بزرگ‌ترین سنگ نوشته جهان می‌شناسند. محتوای این کتیبه تاریخی شامل شرحی از پیروزی داریوش شاه بر گئومات مغ را نشان می‌دهد. جالب است بدانید کتیبه بیستون یک داستان را به سه زبان روایت می‌کند و از این رو باید آن را یک سنگ نوشته سه زبانه دانست.     در این کتیبه ابتدا روایت عیلامی روی چهار صفحه سمت راست حک شده، سپس روایت اکدی بر تخته سنگ بلندی که سمت چپ قرار دارد نوشته شده، پس از آن شاهد روایت پارسی باستان در چهار صفحه زیر نقش برجسته هستیم. در سال 518 قبل از میلاد یک نسخه دوم از روایت ایلامی زیر روایت اکدی اضافه شده زیرا یک شورش نسخه اولیه از روایت عیلامی را خراب کرده بود. برای بازدید از این کتیبه باید به شهر بیستون، 30 کیلومتری کرمانشاه بروید. عمارت مسعودیه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     عمارت مسعودیه کرمانشاه یک بنای دو طبقه با آینه کاری‌ها و گچبری‌های منحصر به فرد است. دستور ساخت این عمارت را حاکم وقت کرمانشاه، عمادالدوله صادر کرد. با وجود اینکه در تزیین این بنا از نقوش ساسانی استفاده شده اما دیرینگی آن به زمان قاجار باز می‌گردد. در سال 1342 متاسفانه این بنا به بهانه آزادسازی چشمه آناهیتا و نمایان کردن دیگر آثار باستانی در این منطقه تخریب شد. اما دلیل اصلی این بود که گمان می‌کردند در زمینی عمارت مسعودیه، می‌توانند آثار و عتیقه‌های مربوط به دوره ساسانی را پیدا کنند که با تخریب این عمارت چنین چیزی اثبات نشد. کاخ خسرو ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     کاخ خسرو و قصر شیرین دو بنای به جا مانده از دوره ساسانیان در کرمانشاه هستند که قصر شیرین درون شهر قرار دارد. این دو بنا به نام دو بنای ساسانی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند. به همین علت هم در این قسمت نام قصر شیرین را نیز به میان آوردیم. کاخ خسرو بنایی است که خسروپرویز آن را برای همسر افسانه‌ای خود شیرین در نخلستان‌های شهرستان قصر شیرین ساخته است. جالب است بدانید یک باغ بسیار بزرگ در این کاخ وجود دارد که در آن حیوانات وحشی زیادی زندگی می‌کنند. این باغ توسط آبی که از رودخانه الوند می‌گیرد، آبیاری می‌شود. از ویژگی‌های معماری کاخ خسرو می‌توان به وجود یک کاخ بزرگ و مستطیل شکل با سقف‌های آجری اشاره کرد که انتهایش به شکل گنبدی است. نیایشگاه آناهیتا ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     در شهر کنگاور یک بنای تاریخی از عهد اشکانیان به نام آناهیتا وجود دارد که شهرت ملی و جهانی پیدا کرده است. این معبد که پس از تخت جشید دومین بنای سنگی بزرگ ایران به حساب می‌آید، بر سر راه هگمتانه-تیسفون بوده است. آناهیتا مقام بزرگی نزد ایرانیان داشته است. او را به عنوان فرشته زیبایی، باروری و فراوانی می‌شناختند و همچنین نگهبان آب می‌دانستند. بنابراین معبد آناهیتا در یک زمین حدودا 6 هکتاری ساخته شده است. خود بنای معبد یک مستطیل 209 در 244 متری است و بر فراز این مستطیل ستون‌‌های سنگی با حدود 54 متر ارتفاع قرار دارد. معبد آناهیتا حدود 300 سال پیش از میلاد به سبک غربی ساخته شده است.   طاق بستان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی از مشهورترین جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه حتما باید درباره آن حرف بزنیم، طاق بستان است. طاق بستان که در محله‎ای به همین نام در شمال غربی شهر کرمانشاه قرار دارد، از یک مجموعه سنگ نوشته و سنگ نگاره تشکیل شده است. این کتیبه‌ها تاریخ تاج گذاری خسروپرویز، اردشیر دوم و شاپور دوم و سوم را نشان می‌دهند. البته کتیبه‌های دیگری درباره شکار گراز و آلات موسیقی و ... نیز در این مکان قرار دارد. شما می‌توانید یک روز از سفرتان را به بازدید از طاق بستان اختصاص دهید زیرا، کوه و چشمه و دریاچه نیز در این منطقه وجود دارد و آن را به مکان مناسبی برای پیک نیک تبدیل کرده است.   خانه خواجه باروخ ثبت در فهرست آثار ملی: 16 فروردین 1377     خانه خواجه باروخ متعلق به زمان حکومت قاجارهاست. جالب است بدانید این خانه یکی از معدود بناهای مربوط دوره قاجار در کرمانشاه است که در آن حمام وجود دارد. این خانه که به نام رنده کش نیز معروف است در منطقه یهودی‌نشین محله فیض‌آباد قرار گرفته است. برای رسیدن به اندرونی این خانه باید از یک حیاط، یک هشتی و در نهایت از دالان سراسری عبور کنید. قلعه یزدگرد ثبت در فهرست آثار ملی: 27 اسفند 1386     نمایشنامه مرگ یزدگرد، اثر بهرام بیضایی را خوانده‌اید؟ هر بار نام یزدگرد را می‌شنوم به یاد این اثر و قصه شاه و آسیابان می‌افتم. اما در واقع قلعه یزدگرد زیاد به آسیابی که قصه بیضایی در آن می‌گذشت ربطی ندارد. این قلعه که در قدیم به عنوان زندان نیز از آن استفاده می‌کرده‌اند، در شهرستان دالاهو قرار دارد و قدمت ساختش به زمان اشکانیان می‌رسد. بام استان کرمانشاه     استان کرمانشاه در کنار داستان‌های عاشقانه خسرو شیرین و تاریخچه بی بدیل خود طبیعتی بکر نیز دارد که هر  ساله گردشگران بسیاری را به دیدن خود دعوت می‌کند، در این بخش از مقاله قصد داریم در ارتباط با بام استان کرمانشاه صحبت کنیم، قله حوی خانی(شاهو).     این کوه را باید قسمتی از رشته کوه زاگرس به حساب آورد که  بین دو استان کردستان و کرمانشاه قرار گرفته است و دنبال کننده پروژه سیمرغ کوه‌های ایران هر ساله صعود‌های متعددی به این کوه داشته‌اند. این قله نزدیک به رودخانه زیبای سیروان قرار گرفته است. به قله شاهو حوی خانی نیز گفته می‌شود. درواقع اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم شاهو نام رشته کوهی است که از شهر سلیمانیه تا شمال شهر روانسر گسترده شده و قله حوی خانی بلندترین قله این کوهستان محسوب می‌شود. اگر مایل هستید بیشتر درباره این قله بخوانید با مقاله قله حوی خانی (شاهو) از وب سایت دکوول همراه باشید. کلام آخر     در استان کرمانشاه، جاذبه های گردشگری فراوان دیگری نیز وجود دارد که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه مجال معرفی آنها را پیدا نکردیم. اما یقینا بازدید از تک تک این جاذبه‌ها لطف سفر به کرمانشاه را دو چندان می‌کند. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به کاروانسرای فیض آباد، قلعه ساری اصلان، شهر باستانی چمچال، پل خسرو، عمارت خسروی، کوه نوا و ... اشاره کرد.     کرمانشاه منطقه‎‌ای کردنشین با ویژگی‌های مخصوص به خود است. کردها به مهمان نوازی معروف هستند. بهترین امکانات خود را برای پذیرایی از مهمان استفاده می‌کنند. کردها مردمی شیرین و خونگرم هستند که معاشرت با آنها بخش زیبایی از سفرتان خواهد بود و بیشتر از بازدید از هر جاذبه گردشگری در ذهنتان خواهد ماند. سعی کنید اگر مهمان خانه آنها شدید به آداب و رسوم، زبان و لباس محلی این مردم احترام بگذارید. سعی کنید با معاشرت بیشتر فرهنگ اصیل این مرز و بوم را درک کنید و با حفظ و نگهداری از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی این استان در طول بازدید، لطف و مهمان نوازی کردها را جبران و همچنین به حفظ این گنجینه برای آیندگان کمک نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کردستان     حتی نوشتن درباره کردستان هیجان‌انگیز است. حالا تصور کنید قرار باشد سفری چند روزه به این دیار داشته باشید؛ از همین ابتدای کار صابون یک سفر رویایی را به دلتان بزنید. استان کردستان به مرکزیت شهرستان سنندج، یکی از استان‌های غربی کشور است که طبیعت فوق‌العاده زیبا، آداب و رسوم و فرهنگ اصیل و دیدنی‌اش سالانه عده زیادی از مردم را به سوی این دیار می‌کشاند. کردها که به مهمان‌نوازی شهره‌اند ، در طول سال با مهربانی از این گردشگران پذیرایی می‌کنند.     کردستان یک استان مرزی است که حدود 200 کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارد. از استان‌های همسایه این منطقه می‌توان به استان آذربایجان غربی و استان زنجان از شمال، استان همدان از شرق و استان کرمانشاه از جنوب اشاره کرد. این استان دارای 10 شهرستان، 29 شهر، 31 بخش، 86 دهستان و شمار زیادی آبادی دارای سکنه و خالی از سکنه است. شهرستان‌های کردستان عبارتند از کامیاران، دهگلان، سنندج، سقز، بانه، مریوان، بیجار، قروه.     اولین بار به طور رسمی در زمان سلجوقی از کلمه کردستان به عنوان نام استان استفاده شد. کردستان از کلمه کرد و پسوند ستان درست شده و به معنی سرزمین کردها است. از زمان سلجوقیان به بعد این خطه هم به طور رسمی و هم غیر رسمی با این نام زیبا شناخته شد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان قصد داریم سیر تا پیاز این دیار از فرهنگ و تاریخ گرفته تا جغرافیا و جاذبه های گردشگری آن را بررسی کنیم. اگر شما علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آنچه باید درباره  تاریخ کردستان بدانید     زمانی که مادها به ایران آمدند، سرزمین کردستان را نیز تحت سلطه خود قرار دادند. این منطقه در کتیبه‌های آشوری و اوراتویی به نام پرسوا یا پارسوا ثبت شده است. اولین بار که به نام پارسوا در تاریخ اشاره شده، مربوط به کتیبه‌ای است که حمله سلمنسر سوم را روایت می‌کند. تاریخ این کتیبه به سال 838 قبل از میلاد باز می‌گردد.     کردستان تنها در حکومت مادها نقش پررنگی نداشته بلکه در تمام ادوار این نقش را حفظ کرده است. در طول جنگ تحمیلی کردستان به دلیل هم مرز بودن با عراق نقش به سزایی را ایفا کرد و همچنین آسیب‌های زیادی از جنگ بر این دیار وارد شد.     اما سنندج شهریت خود را در زمان حکومت صفویه به دست آورد. در این زمان به یک منطقه مستقل با چهار حاكم نشین خورخوره، جوانرود، اورامان و الكاء بانه تبدیل شد. همچنین در اولین تصمیم‌گیری برای تقسیمات کشوری جدید، در 1316/9/9 شمسی ایران به 6 قسمت تقسیم شد که قسمت غرب آن شهرستان‌های كردستان، كرمانشاهان و گروس را شامل می‌شد.     کردستانی‌ها از تبار آریایی‌هایی هستند که چندین هزار سال قبل از میلاد پا به ایران گذاشته‌اند. تا قبل از اسلام تاریخ روشنی درباره این دیار (به جزو ذکر چند باره نام در کتیبه‌ها) وجود ندارد. با این وجود می‌دانیم که در همان زمان مثلا هنگام حکومت مادها نیز این منطقه پراهمیت بوده است. آنچه باید درباره فرهنگ کردستان بدانید     اکثر ساکنان کردستان، همانطور که از نام این دیار پیداست، کرد تبار و کرد زبان هستند. البته در بخش‌های مختلف استان مردم با لهجه‌های مختلف کردی صحبت می‌کنند. هموطنانمان در کردستان بیشتر پیرو دین اسلام و اهل تسنن هستند. اقلیت‌های مذهبی و همچنین شیعیان نیز در این سرزمین زندگی می‌کنند.     کردستان فرهنگ منحصر به فرد و اصیلی ‎دارد. لباس محلی، بازی‌های محلی، جشن‌ها ، غذاها و موسیقی محلی همه و همه نشانه‌هایی از این اصالت هستند. بیشتر جشن‌ها و مراسم‌هایی که در کردستان برگزار می‌شود، ریشه در اعتقادات باستانی این مردم دارد. از میان این جشن‌ها می‌توان به مراسم میرمرین یا امیربهادری، مراسم کوسه‌گردی ، مراسم سمنوپزان، مراسم پیر شالیار و... اشاره کرد. کردستان همچنین دیار غذاهای محلی خوشمزه است از میان این غذاها می‌توان از دوخوا، شل کینه، یک آبه، کلانه، کباب کردی و... نام برد.     یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ استان کردستان لباس محلی مردم آن است. به‎طور کلی می‌توان پوشاک مردان و زنان کرد را به سه بخش تن‌پوش، سرپوش و پای افزار تقسیم کرد که بسته به فصل، نوع کار و معیشت، جنس آنها تغییر می‌کند. البته لازم به ذکر است که در بخش‌های مختلف کردستان لباس‌ها کمی با هم متفاوت است. اما اگر جزئی‌تر بخواهیم درباره لباس‌های محلی کردستان حرف بزنیم باید بگوییم، پوشاک مردان در این دیار شامل جوخه، پانتول، ملکی، شال، دستار، فرنجی و کله بال می‌شود و لباس زنان نیز از جافی، کلنجه، شال، کلاو و کلکه تشکیل شده است.     درباره موسیقی کردستان نیز باید گفت به موسیقی رایج در میان کردها، موسیقی کردی می‌گویند. این موسیقی غنی که از تاریخ، اعتقادات و باورهای این مردم بر می‌آید به دو بخش کلاسیک و مدرن تقسیم می‌شود. در موسیقی این استان از سازهای بادی، زهی و ضربی استفاده می‌شود. رایج‌ترین آلات موسیقی در کردستان عبارت‎اند از: نی، سرنا، دهل، دف، تنبور و شمشال مراسم پیر شالیار     از آنجایی که مراسم پیرشالیار یکی از مشهورترین و مهم‎ترین مراسم‌ها در استان کردستان است، در بخش فرهنگ به معرفی جداگانه آن خواهیم پرداخت. این مراسم همه ساله در روستای هورامان یا اورامان تخت در نیمه‌های فصل زمستان برگزار می‌شود. انجام این مراسم که سه روز به طول می‌انجامد، در روز چهارشنبه آغاز و در آن قربانی و خیرات انجام می‌شود. عده زیادی از گردشگران برای دیدن مراسم پیر شالیار در در فصل زمستان به کردستان سفر می‌کنند. آنچه باید درباره جغرافیای اقلیم کردستان بدانید     استان کردستان، یکی از استان‌های غربی ایران در مجاورت با کشور عراق است. مساحت این استان حدود 1.7 درصد از خاک کل کشور را شامل می‌شود و می‌توان آن را از نظر وسعت در رتبه شانزدهم قرار داد. استان کردستان را باید منطقه‌ای کوهستانی با دره‌های پهن و دشت‌های مرتفع دانست. جالب است بدانید میان بلندترین و پست‌ترین نقطه از این استان حدود 2 هزار و چهارصد متر اختلاف وجود دارد. این امر به این معناست که اقلیم‌های متنوعی را در کردستان داریم. در نزدیکی کردستان دریا وجود ندارد اما می‌توان منبع و سرچشمه بخشی از آب‌های آزاد و دریای خزر را در کوه‎های این منطقه جستجو کرد.     آب و هوای کردستان را می‎توان تحت تاثیر توده‌های هوای گرم و مرطوب مدیترانه دانست. بنابراین در فصل بهار شاهد بارندگی‌های بسیار و در فصل زمستان شاهد بارش برف در این استان هستیم. کردستان حدود 500 میلی لیتر در سال بارندگی دارد و روزهای یخبندان آن نیز به 106 روز می‌رسد. بنابراین بهترین زمان سفر به کردستان از نظر آب و هوایی را باید بهار و تابستان دانست. جدا از بارندگی‌های سالانه رودخانه‎ها نیز منبع آب مهمی برای تامین آب استان به حساب می‌آیند. از میان مهم‌ترین رودخانه‌هایی که در استان کردستان وجود دارند، می‌توان به قزن اوزون، سیروان، زرینه رود، گاورود و برده سور اشاره کرد. جاذبه‌های گردشگری استان کردستان     استان کردستان مقصد مناسبی برای علاقمندان به طبیعت‌گردی است اما این بدان معنا نیست که جاذبه‌های تاریخی در این استان وجود ندارد. مردانی که در طول این تاریخ دور و دراز در این منطقه می‌زیسته‌اند هرکدام آثار و یادگارهایی از خود به جا گذاشته‌اند. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان به معرفی جاذبه های گردشگری این دیار خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آثار و بناهایی حرف خواهیم زد که در فهرست میراث جهانی و ملی ثبت شده‌اند و سپس دیگر جاذبه‌های استان را به شما معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. بازار سنندج ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1375     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان کردستان، بازار سنندج نام دارد. به نظر می‌رسد برای ساخت این بازار از میدان نقش جهان الگو گرفته شده است زیرا، برخلاف بیشتر بازارهای قدیمی ایران که به صورتی خطی هستند، بازار سنندج به صورت مستطیلی طراحی شده. درحال حاضر متاسفانه به دلیل احداث خیابان انقلاب بازار به دو بخش مجزا تقسیم شده است. قدمت بازار سنندج به دوره حکومت صفویه باز می‌گردد. این بازار به وسیله سلمان خان اردلان و به دستور شاه صفی ساخته شده است. سنگ نبشته اورامان ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1380     سنگ نبشته اورامان یکی از جاذبه‌های تاریخی مربوط به دوره آشوریان در کردستان است که آن را به نام کتیبه تنگی ور نیز می‌شناسند. این سنگ نبشته شامل یک نقش برجسته و یک کتیبه به خط میخی است. این اثر در شهرستان کامیاران قرار دارد. این نقش برجسته دارای ارتفاع 120 سانتیمتر و پهنای 170 سانتیمتر است که در سال 706 پیش از میلاد حجاری شده است. این نقش برجسته نیم رخ یک انسان در لباس شاهی را نشان می‌دهد. اورامان تخت ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو: 5 مرداد 1400     روستای اورامان تخت یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های استان کردستان است که آن را با لقب هزار ماسوله نیز می‌شناسند. این روستای کوهستانی در منطقه اورامانات واقع شده و روستاهای سیروان و لیله نیز از آن می‌گذرند. به جز این دو رودخانه جاذبه‌های طبیعی دیگری مانند چشمه بل نیز در اورامان تخت وجود دارند. همچنین وجود جنگل‌های بزرگ با درختانی همچون بلوط، زالزالک و گلابی وحشی باعث سرسبزی این روستا شده است. خانه‌های این روستا از سنگ ساخته شده‌اند و چینششان به صورت پلکانی است. جالب است بدانید اورامانات از دو بخش تشکیل شده که بخش کوچک آن در کشور عراق و بخش بزرگ‎ترش در ایران قرار دارد. عمارت خسروآباد     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان کردستان که در سنندج قرار دارد، عمارت خسروآباد است. این عمارت بی نظیر که مرکز حکومت اردلان بوده، در مرکز شهر قرار گرفته و مردم آن را به نام شبلی نیز می‌شناسند. دیرینگی این اثر به زمان حکومت قاجارها می‌رسد. در سال 1223 این بنا توسط امان الله خان اردلان والی، که آن زمان حاکم کردستان بود ساخته شد. این عمارت از بخش‌هایی همچون قصر سلطنتی با ورودی ستون‎دار، ساختمان شرقی، ساختمان بیرونی، حمام، اتاق قاپچیان و ... تشکیل شده است. نمای شرقی عمارت را با آجر و گچ‌بری‌های بسیار زیبا تزئین کرده‌اند. در حالی دیگر بخش‌ها با آجرهای ساده‎تر تزئین شده است. حوض‌ها و فواره‌های فراوانی در این عمارت وجود دارند، به طوری که حتی در طبقه سوم نیز حوض و فواره تعبیه شده است. پل قشلاق     از دیگر جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان به آن اشاره کرد، پل قشلاق است. این پل که در شهر سنندج قرار دارد مربوط به زمان صفویه و زندیه است. پل قشلاق در زمان شاه صفی ساخته شده اما امان الله خان اردلان آن را مرمت کرده است. این پل یک بار دیگر هم توسط میرزارضا وزیر کردستانی بازسازی شده است. از ویژگی‌های پل قشلاق می‌توان به 78 متر درازا، سه متر پهنا و شش دهانه اشاره کرد. دهانه‌ها توسط طاق‌های جناغی به هم وصل شده. کف پل نیز با سنگ فرش تزئین شده است. روستای گردشگری صلوات آباد     روستای صلوات آباد در 15 کیلومتری جاده سنندج-همدان، در جنوب شرقی این شهر قرار دارد. این روستا را باید با 5 هزار نفر جمعیت، یکی از پرجمعیت‌ترین روستاهای استان کردستان دانست. این روستا تا همین 100 سال پیش نامان، نام داشت اما بعدها به نام صلوات آباد تغییر پیدا کرد. به جز جاذبه‌های طبیعی و تاریخی آرامگاه مشاهیری مانند بابا شهاب الدین و سید علی اصغر کردستانی نیز در این روستا قرار دارد. در روستای صلوات آباد گیاهان دارویی فراوانی نیز یافت می‌شود. آبیدر     آبیدر یک کوه مشرف بر شهر سنندج است. این کوه تفریحگاه‌ها و چشمه‌های فراوانی در دل خود جای داده و از آنجایی که بسیار به شهر سنندج نزدیک است، علاوه بر گردشگران، میان بومیان نیز محبوبیت بسیاری دارد. در دامنه آبیدر خانه‌های زیادی ساخته شده که مردم در روزهای تعطیل از این خانه‌ها استفاده می‌کنند. جالب است بدانید یکی از بزرگ‌ترین سینماهای رو باز جهان با گنجایش 10 هزار نفر در پارک جنگلی آبیدر قرار دارد. از دیگر جاذبه‌های این کوه باید به مجسمه یادبود مقاومت مردم کردستان (پدری که دو فرزندش را در آغوش کشیده) اشاره کرد. بام استان کردستان استان کردستان نیز مانند دیگر استان‌های ایران قله‌ی به عنوان بلندترین کوه خود در لیست سیمرغ کوه‌های ایران دارد که در اینجا به بررسی آن خواهیم پرداخت. یکی از قله‌هایی که علاقمندان پروژه سیمرغ جزو لیست اهدافشان قرار می‌دهند قله زلیخا یا قولی زلیخا به ارتفاع 3196 متر است. صعود به کوه‌های با پیشینه زمین‌شناسی خاص در استان‌های مختلف همیشه یک هدف بسیار مهم برای تمامی کوهنوردان بوده است. تجربه قله‌های مختلف، آشنایی با تنوع آداب و رسوم مناطق در کنار صعود به قله‌ها مبحثی بوده است که همیشه در سفر به افزایش تجربه و شناخت سرزمین انسان تأثیر می‌گذارد. قله زلیخا با ارتفاع ۳۱۹۵ متر در مرز بین شهرستان‌های دیواندره و سقز در استان کردستان قرار گرفته است. طبق طبقه بندی کوه‌های ابران این کوه در قسمت شمالی رشته کوه زاگرس و در کوه‌های کردستان قرار گرفته است. جهت مطالعه بیشتر درباره این کوه به مقاله قله زلیخا در وب سایت دکوول مراجعه کنید. کلام آخر     استان کردستان دیار سرسبزی‌ها و دیار مردم خونگرم و مهربان است. این خطه جاذبه‌های فراوانی دارد که در این مقاله فرصت پرداختن به همه آنها را نیافتیم. اما بازدید از این جاذبه‌ها خالی از لطف نیست. در طول سفر به کردستان و بازدید از هر جاذبه طبیعی، محافظت از طبیعت را از یاد نبرید. این گنجینه، میراثی است که باید به دست آیندگان برسانیم. کردستان پر است از دستان هنرمندی که صنایع دستی بسیار زیبا خلق می‌کنند.     اگر قصد خرید سوغات دارید، سعی کنید حتما از هنر دست این مردم خریداری نمایید. به این صورت هم از هنر و هم از اقتصاد آنها حمایت خواهید کرد. بیشتر جاذبه‌های استان کردستان طبیعی است، بنابراین برای اینکه بتوانید از تمام این جاذبه‌ها دیدن نمایید، باید برای سفری چند روزه برنامه‌ریزی کنید. در نهایت در طول سفر به کردستان میل کردن دنده کباب سنندج را از یاد نبرید تا طعم سفر خوش به کردستان تا همیشه زیر دندانتان بماند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای سفر به استان قم     استان قم به دلیل وجود حرم مطهر حضرت معصومه در آن از قدیم الایام یکی از مقاصد اصلی سفر برای مسلمانان داخل و خارج از کشور بوده است. این استان در مرکز ایران و در مجاورت با استان تهران، استان مرکزی و استان سمنان قرار دارد. آب و هوای قم گرم و خشک است بنابراین، از نظر آب و هوایی بهترین زمان سفر به استان قم را باید اواخر تابستان تا اواخر بهار دانست. اما به دلیل وجود حرم حضرت معصومه و مسجد جمکران این استان در همه روزهای سال پر از گردشگر است. بیشتر درآمد استان قم نیز از همین صنعت گردشگری تامین می‌شود.     قم پس از استان البرز کوچک‌ترین استان ایران است. این منطقه تنها یک شهرستان دارد و از از مهم‌ترین شهرهایش هم می‌توان به قم و سلفچگان اشاره کرد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قم قصد داریم سیر تا پیاز مسائل مربوط به این منطقه را با هم بررسی کنیم. ابتدا به بررسی تاریخ این دیار می‌پردازیم. سپس درباره فرهنگ و جغرافیای قم حرف خواهیم زد و در نهایت به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخچه استان قم     قم قدمت بسیار طولانی دارد اما نه به صورت استان. در زمان‌‌های بسیار قدیم این منطقه را به عنوان یک روستای بسیار بزرگ می‌شناختند. در ابتدا نام این دیار کومه بوده که بعدها به کم تبدیل شده و اعراب که نمی‌توانستند به خوبی حرف "ک" را تلفظ کنند به این دیار قم گفتند و تا به امروز این نام بر این منطقه مانده است. زمانی که اعراب به ایران حمله کردند. قم نیز مانند بسیاری دیگر از مناطق ایران به دست اعراب افتاد و برخی از آنها در این منطقه ساکن شدند. پس از این ماجرا این روستا کم کم پیشرفت کرد و به شهر و سپس استان تبدیل شد.     در قرن چهارم قم جزو ایالت جبال ایران بود. در این دوره این منطقه به دلیل اعتقاد مردمش به تشیع، کم کم مورد توجه قرار گرفت و در قرن‌های پنجم و ششم یه یکی از مراکز تعلیمات دینی بدل شد. در زمان حکومت صفویه در ایران، قم بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. بسیاری از پادشاهان و شاهزادگان صفوی را در اطراف حرم حضرت معصومه به دخاک سپرده‌اند. این توجهات باعث شد تا این دیار از هر نظر رشد و ترقی پیدا کند.     در زمان قاجاریه طوایف متعددی از سمت غرب به قم کوچ کردند و این مساله باعث افزایش ناگهانی و چشمگیر جمعیت در این استان شد. در زمان حکومت پهلوی قدرت سیاسی قم افزایش پیدا کرد و به یکی از پایگاه‌‌های مبارزه با پهلوی درآمد و مسیر توسعه را نیز ادامه داد. سال 1316 خط راه آهن از این استان گذشت و از سال 1344 از نظر ارتباطی به یکی از مهم‌ترین مناطق ایران بدل شد. پس از انقلاب اسلامی نیز این منطقه چه از نظر مذهبی، چه سیاسی و چه دیگر موارد به مسیر پیشرفت ادامه داد تا جایی که امروزه به عنوان یکی از مهم‌ترین استان‌‌های کشور شناخته می‌شود. آشنایی با فرهنگ استان قم     استان قم را باید پس از مشهد مذهبی‌ترین استان ایران دانست. این مساله بر فرهنگ مردمی که در این منطقه زندگی می‌کنند ، تاثیر جدی داشته است. زبان مردم قم فارسی است که ریشه در فارسی دری دارد. اما زبان‌‌های ترکی، لری و افغانی نیز در این استان رایج است. درحال حاضر مردم استان قم همان لباس‌‌های رایج در کل کشور را می‌پوشند اما در گذشته لباس‌های محلی این مردم عبارت بود از: شلیته، چارقد، شلوار قردار، آرخالق و پیراهن دورچین برای زنان و کت، قبا، جلیقه، شیخی و گیوه برای مردان.     بیشتر آیین‌‌هایی که در استان قم با جدیت برگزار می‌شود ، آیین‌‌های مذهبی است. اما مراسمات سنتی رایج در کشور مانند عید نوروز، چهارشنبه سوری، سیزده به در و ... نیز در این استان برگزار می‌شود. از میان غذاهای محلی استان قم نیز می‌توان به آبگوشت کله قمری، آش پته، دم پختک قمی، ماش ماشک، کوفته قمی و ... اشاره کرد. از صنایع دستی این استان نیز می‌توان از سفالگری، قالی‎بافی، کاشی‎کاری، سرامیک، مروابافی، سنگ تراشی و ... نام برد. همچنین اگر قصد تهیه سوغات از قم را دارید می‌توانید به سراغ چیزهایی مانند سوهان، حلوای قمی، شیره انگور، کشمش و ... بروید. آشنایی با جغرافیای استان قم     استان قم منطقه‌ای با آب و هوای متنوع است از میان انواع آب و هوایی که در بخش‌‌های مختلف این استان وجود دارد می‌توان از گرم و خشک، نیمه خشک، مدیترانه‌ای و نیمه مرطوب نام برد. این مساله باعث می‌شود بهترین زمان سفر به استان قم محدود به یک فصل خاص نباشد. میانگین بازندگی سالانه در قم 135 میلی‎لیتر است و هرچقدر از غرب به سوی شرق و از شمال به سوی جنوب این استان حرکت کنیم این بارندگی کمتر می‌شود. درواقع این استان با کمبود منابع آب مواجه است.     دو رودخانه به نام‌‌های قمرود و قره چای به عنوان منابع اصلی آب در این خطه به شمار می‌روند که آبشان را با کمک سدهای 15 خرداد و قره چای مهار کرده‌اند. همچنین در استان قم، 270 حلقه چاه عمیق، 127 حلقه چاه نیمه عمیق و شماری قنات وجود دارد. گونه‌‌های گیاهی موجود در این خطه با توجه به شرایط تامین آب و اقلیم این منطقه شامل گیاهان گز، تاج، دورمنه، شورپسند و سایر گیاهانی که در اقلیم خشک زنده می‎‌مانند، می‌‎شود. از مهم‌ترین پدیده‌‌های طبیعی این استان نیز می‌توان به کویر نمک و کوه‌‌های گل تپه، سیاه‎ کوه، سفید کوه، کوه نمک، کوه محمودآباد و کوه شاهجرد اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قم     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان قم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که کمی هم با جاذبه های گردشگری آن آشنا شویم. طبق روال معمول ابتدا درباره جاذبه‌‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌‌های جهانی و ملی ثبت شده باشند (درصورت موجود بودن) و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌‌ های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. آب انبارها     همانطور که در بالا ذکر شد، استان قم از دیرباز با مشکل کم آبی دست و پنجه نرم می‌کرده است. همین امر باعث شده تا در زمان قدیم آب انبارهایی را برای ذخیره آب بسازند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد. آب انبار سراجه، واقع در روستای سراجه، مربوط به دوره صفویه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) آب انبار طرلاب، واقع در روستای طرلاب، مربوط به دوره صفویه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) آب انبار لب چال، واقع در قم، مربوط به اواخر دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382) آب انبار شادقلی خان، واقع در شهرستان قم، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1384) آب انبار پاچیان واقع در روستان پایچیان، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1380) از دیگر آب انبارهای موجود در استان قم می‎توان به یزدی‌‌ها، وادی الاسلام، طیب و طاهر، کوه سفید، عربستان، سید اسماعیل و ... اشاره کرد. پل روس ها ثبت در فهرست آثار ملی: 27 آبان 1386     یکی دیگر از جاذبه‌‌های تاریخی استان قم، پل روسی‌‌ها است که در شهرستان قم قرار دارد. قدمت این پل به زمان جنگ جهانی دوم باز می‌گردد. این سازه را که به نظر می‌رسد در لشکرکشی روس و انگلیس به ایران در خلال جنگ جهانی دوم ساخته شده باشد، درحال حاضر به نام پل انقلاب نیز می‌شناسند. جالب است بدانید بومی‌‌ها به آن پل انگلیسی هم می‌گویند. اگر برای اولین بار به این پل نگاه کنید، گمان خواهید کرد که سازه‌ای جدید است، اما پس از کمی دقت، آثار کهن را در آن پیدا خواهید کرد. درواقع پایه‌‌های پل قدیمی در دل پل جدید پنهان شده است.     به جز پل روس‌‌ها، پل‌‌های تاریخی دیگر مانند پل طایقان، پل امامزاده عبدالله، پل عسگرآباد، پل شکسته قمرود، پل قلعه چم و ... نیز در فهرست جاذبه های تاریخی استان قم قرار می‌گیرند. تپه های تاریخی     در استان قم همچنین شمار زیادی تپه‌‌های تاریخی قرار دارد که از روی این تپه‌‌‌ها اطلاعاتی درباره تاریخ و تمدن قدیم این دیار به دست آورده‌اند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد. تپه امامزاده طیب و طاهر، واقع در روستای قنوات، مربوط به دوره‌‌های تاریخی پس از اسلام (ثبت در فهرست آثار ملی: 17 اسفند 1381) تپه امامزاده نواران، واقع در روستای نواران، مربوط به دوره‌‌های تاریخی پس از اسلام ( ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) تپه در قلعه (دروازه قلعه، واقع در روستای نویس ) (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382) تپه دژ کهنه، واقع در روستای ابرجس (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382)     از دیگر تپه‌‌های تاریخی موجود در استان قم می‎توان به تپه امامزاده علمدار کباب، تپه البرز یک، تپه صرم، تپه قلعه جنی، تپه قلعه چم لاواردار و ... اشاره کرد. خانه ملاصدرا ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1375     خانه ملاصدرا یکی از خانه‌‌های تاریخی است که در استان قم قرار دارد. این خانه متعلق به فیلسوف بزرگ قرن یازدهم، ملاصدرا بوده است که با وجود زندگی در شیراز، 15 سال از عمر پر بار خود را در روستای کهک قم گذراند. قدمت این خانه که یک بار در سال 1392 ترمیم شده است، به دوران حکومت صفویه می‌رسد. این بنا از یک گنبد و چهار صفه تشکیل شده و بیشترین مصالحی که در ساخت آن به کار رفته خشت، گل و ملات است. در نوک گنبدی که در خانه وجود دارد، شیشه‌‌های رنگی به کار رفته و این مساله باعث می‌شود در طول روز و تابش آفتاب نوری رویایی فضای خانه را فرا بگیرد. حمام گذر عشقعلی ثبت در فهرست آثار ملی: 16 شهریور 1383     یکی دیگر از جاذبه‌‌های استان قم که باید در مطلب راهنمای سفر به استان قم به معرفی آن پرداخت، حمام گذر عشقعلی است. این حمام در شهرستان قم قرار دارد و قدمت آن به دوره حکومت قاجارها باز می‌گردد. مالکیت این حمام به صورت خصوصی و وقف شده است. حمام عشقعلی که در سال‌‌های اخیر با همکاری مالکان و سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت قرار گرفته، در قدیم از بخش‌هایی همچون حمام مجزای زنانه و مردانه متشکل بوده است. از دیگر حمام‌‌های تاریخی که در استان قم قرار دارند می‌توان به حمام روستای البرز، حمام حاج عسگرخان، حمام مظفرآباد و ... اشاره کرد. دریاچه نمک     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قم دریاچه نمک است. البته این دریاچه مشترکا میان استان‌‌های اصفهان، قم و سمنان قرار دارد. اگر قصد کردید در سفر به استان قم از این دریاچه دیدن نمایید می‌توانید از جاذبه‌‌های فراوانی مانند کویر مرنجاب، پارک ملی کویر، کویر بند ریگ و ... نیز بازدید کنید. دریاچه نمک 80 کیلومتر طول و 30 کیلومتر پهنا دارد و وسعت آن را باید حدود سه هزار کیلومتر مربع دانست. انباشت سیلاب و آب‌‌های سطحی در طول قرن‌‌ها این دریاچه را پر از رسوبات نمک کرده است. هر بار که باران می‌زند و آب این دریاچه تبخیر می‌شود، کرت بندی‌‌های فوق‌العاده‌ای به شکل پلی گن توسط نمک‌‌ها ایجاد خواهد شد. این پدیده زیبا را فقط می‌توان در ماه‌‌های بارندگی دید زیرا، در اکثر روزهای دیگر سال دریاچه نمک خشک است. بام استان قم استان قم به واسطه حضور بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س)، مسجد جمکران و آثار تاریخی که از زمان‌های بسیار دور در این استان پایه گذاری شده‌اند از نظر گردشگری بسیار مهم و حائز اهمیت است برای کشورمان ایران اما در کنار تاریخ پر فراز و نشیب و پیشینه منحصر به فرد این استان، طبیعت خاصش نظر هر گردشگری را به خود جلب می‌کند استان قم در بخش کویری ایران قرار دارد و دریاچه نمک آن بسیار معروف است و کنار این کویر و دریاچه نمک می‌خواهیم بام استان قم را به شما معرفی کنیم، قله برف انبار که در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران معرفی شده است و سالانه کوهنوردان بسیاری برای بازدید از این قله و صعود آن به این استان عزیمت می‌کنند، برف انبار از سمت غرب به رشته کوه پلنگ آبی و از سمت جنوب هم به شهرستان دلیجان در استان مرکزی امتداد می‌یابد. دره‌ای به عمق 600 متر در جوار قله برف انبار وجود دارد که در فصل زمستان و گاها در فصول‌ دیگر سال میزان زیادی برف درونش انباشه می‌شود. شاید وجه تسمیه یا در واقع دلیل اصلی نامگذاری این کوه را بتوان در همین موضوع بیان کرد. برنامه صعود به قله برف انبار قم در کنار صعود به قله دومیر استان مرکزی از جمله برنامه‌هایی است که کوهنوردان بسیاری علاقمند به اجرای آن هستند. جهت مطالعه بیشتر درباره این کوه پیشنهاد می‌کنیم مقاله قله برف انبار را مطالعه نمایید. کلام آخر     جاذبه‌‌های فراوان دیگری نیز در استان قم وجود دارد که در این مطلب مجال پرداختن به آنها را نیافتیم. اما این بدان معنا نیست که ارزش بازدید از آنها کمتر از مواردی است که در بالا معرفی شد. بازدید از هر جاذبه گردشگری که در این استان قرار دارد، لذت سفر شما را دو چندان می‌کند. پس تا جایی که می‌توانید از بازدیدشان غافل نشوید.     مردم استان قم، مردمی مذهبی هستند و به باورها و اعتقاد خود بسیار اهمیت می‌دهند. بنابراین در طول سفر به این استان با احترام گذاشتن به باورهای این مردم خونگرمی و مهمان‌نوازی آنها را جبران کنید. معروف‌ترین سوغاتی که می‌توانید از قم تهیه نمایید، سوهان است. با انتخاب این شیرینی به عنوان سوغات و هدیه آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی نمایید. امید است. این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان قزوین     قزوین یکی از استان‌های شمال غرب کشور است که در همسایگی گیلان، مازندران، زنجان و البرز قرار دارد. اگر چه این استان تنها یک درصد از مساحت کشور را در اختیار دارد اما نقش مهمی در اقتصاد ایفا می‌کند. در پاسخ به این سوال که چرا باید استان قزوین را به عنوان مقصد مناسبی برای سفر انتخاب کرد؛ باید گفت قزوین یکی از استان‌های قدیمی ایران است که جاذبه‌های تاریخی فراوانی برای دیدن دارد. همچنین در این استان جاذبه‌های طبیعی زیادی نیز وجود دارد که نظر علاقمندان به طبیعت‎گردی را به خود جلب می‌کند.     سفر به استان قزوین در بهار را به دلایل بسیاری می‌توان انتخاب مناسبی دانست. در این فصل آب و هوای ملایمی بر استان حاکم است. همچنین طبیعت بهاری جلوه زیبایی‌های این منطقه را دو چندان کرده و در نهایت شما می‌توانید با آداب و رسوم نوروزی مردم این استان آشنا شوید و سفری لذت بخش‎تر داشته باشید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین قصد داریم تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان را به صورت مختصر بررسی کنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم تا در صورتی که قصد سفر به قزوین را داشتید بتوانید از این مطلب استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان قزوین     براساس نوشته‌های باستانی، نام قدیم استان قزوین راژیا بوده است. باستان شناسان عصر حاضر نیز نام قدیم این منطقه را کاسپین می‌دانند. آنها معتقدند کاسپی‌ها که زمانی در سواحل دریای کاسپین زندگی می‌کرده‌اند؛ کم کم به سوی قزوین مهاجرت کرده و این شهر را بنیان نهاده‌اند. در قزورین بقایایی از دوره هخامنشیان و مادها یافت شده که نشان از قدمت بالای این منطقه دارد. زبان قدیمی این مردم پهلوی بوده است. پس از ورود اسلام به ایران مهمترین اتفاقاتی که در استان قزوین رخ داده یکی پایه‌گذاری دولت اسماعیلیه و دیگری انتخاب قزوین به عنوان پایتخت توسط شاه تهماسب صفوی بوده است.     مردم قزوین به دلیل نزدیکی استانشان به تهران از مشروطه به بعد بیشتر از مردم استان‌هایی که فاصله زیادی با تهران دارند؛ با اتفاقات سیاسی و اجتماعی کشور درگیر بوده‎اند. همچنین در طول تاریخ مشاهیر و شخصیت‌های مهمی مانند عیبد زاکانی (طنزپرداز، منتقد و نویسنده قرن هشتم)، حمدالله مستوفی (مورخ، شاعر، نویسنده و جغرافی دان دوره ایلخانیان)، علامه دهخدا، عارف قزوینی، محمد علی رجایی، شهید عباس بابایی و ... در استان قزوین چشم به جهان گشوده و پرورش یافته‌اند. آشنایی با فرهنگ استان قزوین     قزوین را پایتخت خوشنویسان ایران می‌دانند. حداقل در طول تاریخ معاصر شمار زیادی از مشهورترین خوشنویسان ایرانی در این منطقه می‏زیسته‌اند. خوشنویسی را باید در ارتباطی نزدیک با فرهنگ این مردم دانست. اما جدا از این هنر وقتی قرار باشد درباره فرهنگ استان قزوین حرف بزنیم؛ باید از زبان، غذاهای محلی، جشن‌ها و سوگواری‌ها، لباس‌های محلی و سوغات این دیار  نیز حرف بزنیم.     از آنجایی که نژادهای کرد، لر، شاهسون و مراغی در کنار هم در استان قزوین زندگی می‌کنند، طبیعتا زبان‌های فارسی، تاتی، مراغی، کردی، لری و ترکی هم در این استان وجود دارد اما زبان رایج در قزوین فارسی با لهجه مخصوص به قزوین است. مردم قزوین هم مانند بسیاری دیگر از ایرانیان، مراسم باستانی و اعیاد و سوگواری‌های مذهبی را به بهترین شکل برگزار می‌کنند. مهمترین جشن‌های باستانی که در این استان برگزار می‌شوند، عبارتند از جشن نوروز، جشن انار، جشن فندق، پنجاه به در، چمچه خاتون و ... .     استان قزوین پر است از خوراکی‌ها و غذاهای سنتی خوشمزه که معروف‌ترین آنها قیمه نثار نام دارد. از دیگر غذاهای محلی این استان می‌توان به کوکوی شیرین، آش دندان کشه، دیماج و شیرین پلو اشاره کرد. همچنین این استان شیرینی‌های مخصوص به خود را دارد که از میان آنها می‌توان به نان سنتی قزوین، نان نخودی، نان گردویی، پادرازی، نان نازک، نان چرخی و ... اشاره کرد.     مردم استان قزوین امروز لباس‌های رایج در کشور را می‌پوشند اما در قدیم لباس‌های محلی خود را داشته‎اند که این لباس‌ها برای مردان شامل کلاه، پیراهن سفید ساده، تن پوشی به نام ارخالیق، شلوار گشاد و ساده و پاپوش‌های گیوه‌ای و برای زنان شامل شلیته، یل (نیم تنه‌ای از جنس پارچه تافته) شلوار سیاه (که قسمت کچ پا تنگ و بالای آن گشاد بوده است) و گیوه‌های ظریف یا کفش‌های چرمی بوده است.     در پایان بخش فرهنگ باید نگاهی هم به سوغات صنایع دستی این استان داشت. مهمترین سوغات قزوین شیرینی‌های مخصوص این منطقه است که در بالا به برخی از آنها اشاره شد. جدا از آن مهمترین صنایع دستی این مردم نقاشی، تذهیب، گیونه بافی، نقاشی پشت شیشه، نوار بافی، گلابتون بافی، آینه سازی و ... است. آشنایی با جغرافیای استان قزوین     بسیاری از باستان شناسان معتقدند تمدن کشاورزی از دشت قزوین آغاز شده و بعدها به شرق و فلات ایران گسترش پیدا کرده است. در واقع قزوین در طول تاریخ از نظر کشاورزی برای حکمرانان بسیار مهم و استراتژیک بوده است. در استان قزوین هم دشت و دریاچه وجود دارد و هم کوه وغار. هم رودخانه وجود دارد و هم چشمه. در یک کلام در طول سفر به استان قزوین قرار است از جاذبه‌های طبیعی فراوانی دیدن کنید که درباره آنها در بخش معرفی جاذبه های گردشگری بیشتر حرف خواهیم زد. از نظر آب و هوایی در قسمت‌های مختلف استان تفاوت چندانی به چشم نمی‌خورد. حداکثر بارش استان مربوط به الموت و حداقل بارش نیز مربوط اطراف بوئین زهرا است. میانگین دمای استان در تیرماه 24 درجه است و این نشان می‌دهد استان قزوین در تابستان و بهار آب و هوای ملایمی دارد و برای سفر مناسب است.     منبع آب استان از دو حوزه آبریز رودخانه شاهرود و آبریز رودشور تامین می‌شود. پوشش گیاهی استان را نیز باید به دو دسته مراتع و جنگل‌ها تقسیم کرد. ارس، تنگس، زرشک، پلاخور، گردو، بلوط، پسته وحشی، بادام کوهی، زالزالک و ... از جمله گونه‌‌های گیاهی این استان هستند. از جمله مهمترین تولیدات کشاورزی استان که پیشینه تاریخی نیز دارد، انگور است. باغ‌های انگور تاکستان یکی از معروف‌ترین در کشور و حتی در جهان هستند. از دیگر محصولات کشاورزی استان می‌توان به زیتون، گیلاس، آلبالو و زغال اخته اشاره کرد.     در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قزوین     حالا وقت آن رسیده است که بخشی از جاذبه های گردشگری استان قزوین را به شما معرفی کنیم. ابتدا آن دسته از جاذبه‌هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. کاروانسرای سعدالسلطنه ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1316     دستور این کاروانسرا را سعدالسلطنه، حاکم وقت قزوین در زمان قاجاریه صادر کرد و نام او بر روی این عمارت ماند. یک چهارسوق در این بنا وجود دارد که بر فرازش یک گنبد بزرگ کاشی کاری شده تعبیه شده است. این گنبد را مهمترین بخش بنا می‌دانند. همچنین چهار نیم گنبد در چهار سوی گنبد ذکر شده قرار دارد که باعث بزرگ‌تر نشان دادن فضا می‌شود. در واقع کاروانسرای سعدالسلطنه بزرگ‌ترین کاروانسرای سرپوشیده و مرکز تجاری کشور محسوب می‌شود. کاخ چهل ستون قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1334     کاخ چهل ستون که به عمارت کلاه فرنگی نیز شهرت دارد، تنها کوشکی است که از کاخ‌های سلطنتی روزگار شاه تهماسب به جای مانده است. قدمت این کاخ که در مرکز شهر قزوین قرار دارد به زمان صفویه باز می‌گردد. عمارت چهل ستون قزوین به دستور شاه تهماسب توسط بهترین معماران کشور در یک حیاط مربعی ساخته شد. این عمارت یک بار در زمان قاجار مرمت شده است. از ویژگی‌ها و تزئینات معماری این بنا می‌توان به نقاشی‌های دیواری و سه دوره دیوارنگاره مختلف اشاره کرد. مجموعه میمون قلعه ثبت در فهرست آثار ملی: 12 آذر 1375     مجموعه میمون قلعه یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی به جا مانده از اواخر دوره ساسانی در قزوین است که از این مکان در زمان آل بویه به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می‌شده است.  جالب است بدانید باستان شناسان این مساله را کشف کرده‌اند که در گذشته از زیر زمین این قلعه به عنوان زندان استفاده می‌کردند. عمارت باغ سپهدار ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     این عمارت یک کوشک آجری دو طبقه است که در محوطه باغ هزار جریب قرار گرفته و قدمت آن به دوره قاجار باز می‌گردد. عمارت باغ سپهسالار را به محمدولی خان تنکابنی (سپهدار اعظم) منسوب است. جالب است بدانید این عمارت در جنگ جهانی اول توسط نظامیان روس و انگلیس استفاده می‌شده است و بعدها به دلیل بدهی مالیاتی محمد ولی تنکابنی عمارتش در به اختیار دولت درآمد. عمارت باغ سپهسالار امروزه به عنوان ساختمان موزه کشاورزی استفاده می‌شود. عمارت شهرداری قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن 1378     این عمارت که در خیابان شهرداری قزوین قرار دارد مربوط به دوره قاجار است و در قدیم بدان عمارت لاله زار می‌گفتند. بنای عمارت شهرداری دارای شش ستون است، همچنین پایه‌های سنگی که از آنها به عنوان گلدان استفاده می‌شود در چهار گوشه قرار دارد. چهار مناره کوتاه آجری هم در بالای پیشانی ساختمان قرار دارد. در امارت از گچ‌بری‌های فوق‎العاده زیبا برای تزئین استفاده شده است. عمارت شهرداری در حال حاضر مرمت و تبدیل به موزه شده است. حمام بلور ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قزوین حمام بلور نام دارد که قدمتش به دوره صفوی باز می‌گردد. تا امروز هیچ نام و نشانی از سازنده این حمام که در محله آخوند قزوین قرار دارد، پیدا نشده است. معماری حمام بلور بسیار خاص و ویژه است. نقاشی‌ها و کاشی‌کاری‌های بسیار زیبا این بنا را زینت بخشیده. باید از 13 پله پایین روید تا به سربینه برسید. سپس از یک راهرو رد می‌شوید تا به گرمخانه برسید. سپس به طبقه جهنم می‌رسید که در کف گرمخانه قرار دارد. حمام بلور تا سال 1370 مورد استفاده قرار می‌گرفته است و امروزه نیز به عنوان موزه سنگ از آن استفاده می‌شود. خانه آرازی ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382     این خانه مربوط به دوره قاجار و پهلوی است و متعلق به یک خانواده ثروتمند در قزوین بوده است. 50 سال پیش سازمان میراث فرهنگی این خانه را خریداری و مرمت کرد و امروز به عنوان یکی از جاذبه‌های تاریخی استان قزوین شناخته می‌شود. در این ساختمان دو طبقه از نقوش اسلیمی برای تزئین استفاده شده است. در اطراف این بنا چند جاذبه تاریخی دیگر نیز وجود دارد که شما می‌توانید در قالب یک تور یک روزه از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید. حمام قجر ثبت در فهرست آثار ملی: 16 مرداد 1384     یکی مورد دیگر جاذبه گردشگری که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی آن بپردازیم، حمام قجر است. این بنا یکی از قدیمی‌ترین گرمابه‌های قزوین به حساب می‌آید که قدمت آن به دوره صفوی باز می‌گردد. حمام قجر از سه بخش به نام‌های سرینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است. همچنین قسمت زنانه و مردانه این حمام جدا بوده که این مساله حمام قجر را به گرمابه‌ای مدرن تبدیل می‌کرده است. این گرمابه در سال 1379 مرمت شد و اکنون از آن به عنوان موزه مردم شناسی استفاده می‌کنند. این موزه شامل سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل است. دریاچه اوان ثبت در فهرست میراث طبیعی ایران: 20 بهمن 1389     یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان قزوین دریاچه اوان است. که در منطقه الموت در نزدیکی روستاهای اوان و وربن قرار دارد. مساحت این دریاچه بالغ بر هفتاد هزار متر مربع است و از چشمه‌های کوچک زیرزمینی که در بستر آن هستند تغذیه می‌شود. درباره تاریخچه این دریاچه جالب است بدانید اوان حدود 500 سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده است. در دریاچه اوان فعالیت‌های تفریحی مانند ماهی‌گیری، آب تنی و قایق رانی را می‌توانید انجام دهید. قلعه الموت     مگر می‌شود حرف از جاذبه های گردشگری قزوین باشد و قلعه الموت معرفی نشود؟ قلعه یا دژ الموت یکی از قلعه‌های تاریخی ایران است که مقر حسن صباح بوده. متاسفانه امروزه بخش زیادی از قلعه ویران شده و تنها خرابه‌هایی از آن به جای مانده است. این دژ در الموت، روستای گازرخان در بالای صخره‎ای به ارتفاع 2163 متر از سطح دریا قرار دارد. این صخره به دلیل وجود شیب‌ها و پرتگاه‌های خطرناک غیرقابل دسترس بوده و به همین دلیل هم حسن صباح آن را به عنوان مقرش انتخاب کرده. قلعه الموت که مردم بومی به آن قلعه حسن نیز می‌گویند، از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است و حدود 120 متر طول و بین 10 تا 35 متر عرض دارد. داستان قلعه الموت و حسن صباح داستانی شیرین و خواندنی است که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین مجال پرداختن به آن وجود ندارد. در یک کلام اگر دوست دارید از جاذبه‌ای تاریخی که در دل طبیعتی بکر و دیدنی قرار گرفته دیدن کنید این قلعه انتخاب مناسبی برای شماست. بام استان قزوین استان قزوین از دیرباز مهد تمدن و تاریخ پر فراز و نشیب ایران بوده است، در کنار حضور تمام آثار تاریخی متعلق به دوره صفویه در این شهر طبیعت بکر و زیبای آن بسیار چشم نواز و حائز اهمیت است در این قسمت از مقاله قصد داریم بام این استان را معرفی کنیم، قله سیالان با ارتفاع 4175 متر بلندترین کوه این استان شناخته شده است و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران برای علاقمندان به صعود بلندترین قله هر استان جای داده شده است. چکاد سیالان قسمت شمالی خط الراس زیبای سفید قطور و شاه البرز و سات و همچنین در بخش غربی چکاد علم کوه قرار گرفته است. طبیعت دامنه‌های این قله بسیار جذاب و منحصر به فرد است و همیشه مورد توجه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به خصوص اهالی پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بوده است. اگر علاقمند هستید درباره این کوه بیشتر بدانید پیشنهاد می‌شود به مقاله قله سیالان مراجعه کنید. کلام آخر     استان قزوین جاذبه‌های بسیار زیاد دیگری از مدرسه گرفته تا مسجد و قلعه و حمام و ... دارد که در این مطلب فرصت پرداختن به آنها وجود نداشت. اما بازدید از این جاذبه‌ها در طول سفر به قزوین خالی از لطف نیست. از آنجایی که جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی در این استان وجود دارد اگر قبل از سفر کمی با پیشینه تاریخی و آداب و رسوم مردم قزوین آشنا شوید حتما سفر برایتان جذاب‎تر خواهد بود. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان     اگر به دنبال یک مقصد سفر هیجان انگیز و بکر میگردید، این مطلب مخصوص شماست. استان سیستان و بلوچستان با مرکزیت زاهدان یکی از زیباترین مناطق ایران چه از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و چه از نظر جاذبه‌های تاریخی به حساب می‌آید اما آنطور که باید از نظر گردشگری بدان پرداخته نشده است. البته در سال‌های اخیر توجه گردشگران بیشتر از قبل به سیستان و بلوچستان جلب شده و این منطقه از نظر گردشگری پیشرفت‌هایی داشته است.     سیستان و بلوچستان یکی از مناطق جنوب شرقی ایران است که از نظر پهناوری در رتبه دوم استان‌های کشور قرار دارد. این منطقه دارای آب و هوای گرم و خشک است و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. از طریق راه آهن می‌توان زاهدان را به میرجاوه و پاکستان وصل کرد که این مساله بر اهمیت این استان افزوده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم سیر تا پیاز سفر به این منطقه را بررسی نماییم. ابتدا گریز مختصری به تاریخ این مرز و بوم می‎زنیم، سپس درباره فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و در نهایت هم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. مختصری از پیشینه استان سیستان و بلوچستان     سیستان به معنای سرزمین قوم سکا است و این نام را از کلمه تغییر شکل یافته سکستان یا سجستان برداشته‌اند. حدود 2 هزار و 500 سال قبل از میلاد قوم سکاها در حاشیه رودخانه هیرمند ساکن شدند و پس از تسلط بر منطقه نام جدید را به جای زرنج بر این منطقه گذاشتند. در گذشته سیستان و بلوچستان، زمین‌های تپه‌های و پر شده از رسوبات دریایی بیشتر نسبت به امروز داشته است اما هرچقدر رودخانه هیرمند کم آب‌تر شده تعداد زمین‌های خشک این منطقه نیز اضافه شده است.     درباره نامگذاری بلوچستان نیز باید گفت در قدیم به این منطقه ماکا می‌گفتند و آن را در زمان امپراطوری هخامنشی به عنوان ایالت چهاردهم ایران می‌شناختند. بعدها نام این منطقه به مکران و در زمان حکومت نادرشاه افشار نیز به بلوچستان تغییر پیدا کرده است.     در منطقه سیستان و بلوچستان سنگ نگاره‌هایی پیدا شده است که مربوط به دوره ما قبل زبان است. اما از تمدنی که در آن روزگار در این سرزمین وجود داشته اکنون چیزی باقی نیست. اگر بخواهیم دو  بخش سیستان و بلوچستان را از هم جدا کنیم باید بگوییم که سیستان از قدیم الایام به عنوان یک سرزمین اساطیری در افسانه‌های ایرانی مانند رسم و سهراب، زال و رودابه و... وجود داشته است. این بدان معماست که حداقل در زمان فردوسی و قبل از آن این خاک از مناطق مهم ایران به شمار می‎رفته است. اما اعراب این منطقه را نیز مانند اکثر مناطق دیگر ایران به تصرف خود در آوردند.     اولین فرمانروای ایرانی که پس از حمله اعراب توانست بر این خام تسلط یابد، یعقوب لیث بود. او پس از تسلط بر منطقه، بار دیگر زبان فارسی را به عنوان زبان رسمی مردم این خاک اعلام کرد.     سیستان و بلوچستان در طول تاریخ فراز و نشیب‌های فراوانی را تجربه کرده است. در جریان جنگ جهانی اول ژنرال ریجنالد ادوارد هری دایر به بلوچستان حمله کرد. اگرچه سرداران بلوچی از جمله سردار جمعه خان اسماعیل زهی، سردار خلیل خان گمشادزهی و سردار جنیدخان یار احمد زهی به مبارزه با انگلیسی‌ها برخواستند و بسیاری از آنها را کشتند اما در نهایت این منطقه به تصرف انگلیسی‌ها در آمد. در زمان حکومت پهلوی دولت وقت به بلوچستان که آن زمان تحت فرماندهی دوست محمد خان بود حمله می‌کند و از آن زمان تاکنون بلوچستان تحت نظر حکومت مرکزی اداره می‌شود. مختصری درباره فرهنگ استان سیستان و بلوچستان     اگر چه استان سیستان و بلوچستان را باید دارای فرهنگی متنوع و رنگارنگ دانست که نمی‎توان این فرهنگ را در چند خط خلاصه کرد اما در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم با اشاره به چند فاکتور مشخص فرهنگی مانند زبان، دین، غذاها و لباس‌های محلی، صنایع دستی و... مختصری درباره فرهنگ این استان حرف بزنیم.     زبان رایج در میان مردم سیستان و بلوچستان، بلوچی است که ریشه در زبان‌های شمال باختری دارد. زبان‌های تاتی، کردی، گیلکی، تالشی و ... نیز در این استان وجود دارد. همچنین استفاده از گویش سیستانی به عنوان یکی از گویش‌های مهم در زبان فارسی در میان برخی از مردم این استان رایج است.     درباره لباس‌های محلی استان سیستان و بلوچستان باید ابتدا به قدمت چندین هزارساله آن اشاره کرد. لباس‌های محلی این استان با توجه به اقلیم گرم و خشکش انتخاب می‎شود. لباس‌های سیستانی نه تنها در سیستان و بلوچستان بلکه در برخی نقاط دیگر مانند هرمزگان، کرمان، افغانستان، هندوستان و پاکستان نیز استفاده می‌شده است. این لباس شامل شلوار بزرگ، بسیار پرچین و گشادی به نام شلوار پارتی و پیراهنی تا روی زانو است.     سفر به استان سیستان و بلوچستان بدون امتحان غذاهای محلی، شاید آنطور که باید دلپذیر نباشد. از میان غذاهای محلی این دیار می‌توان به آبگوشت زابلی، لندو، املت سوزی و پکوره به عنوان غذاهای سیستانی و دیگچه، تباهگ، چنگالی،دوغ پا، لنجو و بت ماش به عنوان غذاهای بلوچی اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی این استان نیز باید از سوزن دوزی، سیاه دوزی، پریوار دوزی، خامه دوزی، سکه و آینه دوزی، دودنی بافی، حصیربافی، لنج سازی و ... اشاره کرد. مختصری درباره جغرافیای استان سیستان و بلوچستان     استان سیستان و بلوچستان دومین استان پهناور ایران پس از کرمان است که از شمال با استان خراسان جنوبی و از شرق نیز با کشورهای افغانستان و پاکستان مرز مشترک دارد. همچنین این استان دارای مرز آبی با دریای عمان است. در شمال استان تنها یک کوه بلند به نام خواجه وجود دارد که این کوه برای اهالی مقدس شمرده می‌شود. در قسمت بلوچستان شاهد آب و هوایی هستیم که در آن میانگین هوا بالا و نوسانات آن پایین است. کمبود آب در این منطقه آنقدر زیاد است که برخی از قسمت‌های آن تنها به کمک آب‌های زیرزمینی نیاز خود را تامین می‌کنند. همانطور که در بالا اشاره شد این منطقه آب و هوای خشک و بیابانی دارد و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان اواخر پاییز تا پایان زمستان دانست.     از نظر گونه‌‌های جانوری، این استان دارای مناطق بکر و گونه‌های کمیاب است. به طور کلی در این دیار 340 گونه پرنده، 64 گونه پستاندار، حدود 110 گونه دوزیست و خزنده و صدها گونه ماهی وجود دارد. از میان جانوران کمیاب بومی در این استان می‌توان به پلنگ ایرانی، سنجاب بلوچی، گربه شنی، خرس سیاه آسیایی، تمساح پوزه کوتاه ایرانی و بزمجه بنگاه اشاره کرد. همچنین مناطق حفاظت شده زیادی به عنوان زیستگاه‌های گیاهی و جانوری در این منطقه وسیع وجود دارند که از میان آنها می‌توان از پناهگاه‌های حیات وحش با 758 هزار هکتار، مناطق شکار ممنوع با 460 هزار هکتار، آثار طبیعی ملی با 10 هزار هکتار و مناطق حفاظت شده گاندو نام برد. همچنین از میان گونه‌های گیاهی خاص استان می‌توان به انجیر معابد، جنگل‌های حرا، کهور، جش و گز روغن اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این اقلیم منحصر به فرد به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به بررسی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌های ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر سوخته ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2014 ثبت در فهرست آثار ملی: 28 اسفند 1385     شهر سوخته آن چیزی است که از یک دولت شهر باستانی به یادگار مانده. این شهر در 30 کیلومتری محمدآباد در جاده زابل به زاهدان قرار دارد و روی آبرفت‌های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون بنا شده است. قدمت شهر سوخته به تمدن جیرفت یا همان دوره برنز باز می‌گردد. نخستین بار در زمان قاجار نام این شهر در یاداشت‌های یکی از ماموران نظامی بریتانیا به نام کلنل بیت آورده شد. او اشاره کرده بود که خاکسترهایی در اطراف تپه وجود دارند که نشان از آتش‌سوزی بزرگ در این شهر می‌دهند. همین کلنل بود که برای اولین بار نام شهر سوخته را به این منطقه داد.     جالب است بدانید برخلاف آنچه دیگران فکر می‌کنند شهر سوخته در اثر آتش‌سوزی از بین نرفته بلکه مهم‌ترین دلیل افول این تمدن حمله بیگانگان بوده است. آنچه باستان‌شناسان از بقایای این شهر به دست آورده‌اند نشان می‌دهد ، این شهر از پنج قسمت مسکونی، بخش‌های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان متشکل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان سیستان و بلوچستان آثار باستانی کوه خواجه یا همان کوه رستم است که در شهرستان هامون قرار دارد. قدمت این آثار به دوره‌های حکومت اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد. در واقع این آثار، باقی مانده یک قلعه است که بومیان به آن قلعه کافر نیز می‌گویند. مصالحی که برای ساخت این قلعه استفاده شده خشت و گل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه یکی دیگر از میراثی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دهانه غلامان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان باید به معرفی آن بپردازیم، دهانه غلامان است. این جاذبه در شهرستان زهک قرار دارد و قدمت آن به دوره هخامنشیان باز می‌گردد. در واقع این جاذبه بقایایی مربوط به یک شهر هخامنشی است که بعدها نام دهانه غلامان را بر روی آن گذاشته‌اند و در فهرست آثار ملی به نام خرابه‌های پایتخت قدیم سیستان ثبت شده است. اما در کتیبه‌های هخامنشی نام اصلی این شهر زرک یا زرنکای ذکر شده است. تاکنون آثار باستانی و شهرهای کمی از دوره هخامنشیان پیدا شده و دلیل اهمیت این جاذبه نیز در همین است. روستای درک     یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌های طبیعی که می‌توانید در سفر به استان سیستان و بلوچستان ببینید، روستای درک است. این روستا جایی است که در آن کویر به دریا می‌رسد و یک منظره رویایی را به وجود می‌آورد. روستای درک در کمارک، در امتداد دریای عمان قرار دارد. درواقع این روستا نزدیک‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان به تنگه هرمز است. جالب است بدانید در روستای درک اقیانوس هند و دریای عمان به هم می‌رسند. ماسه‌های سفیدی که در این منطقه وجود دارد، دردهای عضلانی را درمان می‌کند، پس حمام آفتاب را فراموش نکنید. روستای درک تا بندر چابهار حدود 170 کیلومتر فاصله دارد. بندر چابهار     یکی از زیباترین و پرطرفدارترین جاذبه‎ های گردشگری استان سیستان و بلوچستان، بندر چابهار است. این بندر در جنوب خاوری بلوچستان، در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. این منطقه یکی از مناطق آزاد برای بازرگانی به حساب می‌آید و به همین جهت از اهمیت بالایی در کشور برخوردار است. به عبارت ساده‌تر این منطقه مهم‌ترین چهارراه‌های کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی به جساب می‌آید. جدا از این اهمیت، وجود جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان در چابهار بر تعداد طرفداران آن افزوده است. در سال‌های اخیر این بندر به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در کشور بدل شده است. بام استان سیستان و بلوچستان     ایران سرزمین دشت‌ها، فلات‌ها، جنگل‌ها، کویر و کوهستان‌هاست. یکی از زیباترین قلل پروژه سیمرغ کوه‌های ایران صعود به قله تفتان بام استان سیستان و بلوچستان است. بزگترین جذابیتی که می‌توان برای این قله در نظر گرفت حضور آن در میان بیابان‌های جنوبی ایران است. قله تفتان در نزدیکی شهر خاش است و برای رسیدن به آن باید از زاهدان به سمت خاش حرکت کنید. شاید برایتان جالب باشد بدانید که تفتان یک قله آتشفشاتی است و از آن دود خارج می‌شود.      به جهت صعود این قله بهتر است در فصول سرد سال عازم منطقه شوید، همانطوری که بیان کردیم چون این قله در کویر قرار دارد در فصول گرم امکان صعود قله به سختی حاصل می‌شود. جهت مطالعه دقیق درباره این قله پیشنهاد می‌شود  مقاله قله تفتان را بخوانید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعات زیادی برای سفر به این استان به دست آوردیم اما یقینا چیزهایی که خواندید، بخش کوچکی از جذابیت بیکران این استان را نشان می‌دهد. در این مطلب به برخی از جذابه‎ های گردشگری این استان اشاره شد اما، مجال این را نیافتیم که هر جاذبه گردشگری که در این استان وجود دارد را بررسی کنیم. اگر قصد سفر به استان سیستان و بلوچستان را داشتید، سعی کنید با برنامه طولانی مدت برای سفر از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید.     اگر به بازدید از جاذبه‌های طبیعی استان رفتید، سعی کنید طبیعت زیبای این منطقه را حفظ نمایید و این گنجینه را همینقدر زیبا به دست آیندگان بسپارید. همچنین در طول سفر اگر قصد تهیه سوغات و یادگار داشتید حتما به سراغ سوزن‌دوزی‌های فوق‌العاده دستان هنرمند این مردم بروید. اگرچه با توجه به وقت و مواد اولیه، این هنر کمی گران‌قیمت است اما با خرید آن هم از زیبایی چشم‌نواز این هنر لذت خواهید برد و هم از هنر این مردم حمایت خواهید کرد و آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی خواهید کرد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان خوزستان     وقتی نام خوزستان به میان می‌آید، بسیاری از افراد یاد جنگ تحمیلی ایران و عراق می‌افتند. بسیاری هم یاد نخلستان و خرما و هوای بی‌نهایت گرم، عده‌ای دیگر هم به یاد بی‎آبی‌ها و گردو غبارهایی که این سال‌ها بر چهره شهرهای جنوبی کشورمان نشسته است. اما من به یاد شگفتی و عظمت می‎افتم. به یاد شهرهای سبزی که در این استان وجود دارد و به یاد فرهنگ رنگارنگ، غنی و گرم مردم این دیار. خوزستان خطه شگفتی‌هاست، دیار قرار گرفتن متضادها در کنار هم.     بسیاری از افراد براین باور هستند که بهترین زمان سفر به استان خوزستان زمستان است زیرا در فصل‌‌های دیگر، گرمای هوا اجازه مسافت به این خطه را نمی‌دهد. تا حدی هم این حرف درست است. قطعا فصل‌های سرد سال انتخاب بهتری برای سفر به خوزستان است اما اگر در تابستان هم گذرتان به این خطه بیافتند، امکان آشنایی با زندگی شبانه در شهرهای جنوبی را خواهید داشت و این یقینا تجربه‎ لذت‌بخشی است که به دست خواهید آورد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان قصد داریم، خوزستان را به‎ عنوان یک مقصد جذاب برای سفر به شما معرفی کنیم. ابتدا درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگرچه هر شهری در استان خوزستان خود یک جاذبه گردشکری محسوب می‌شود اما، در مطالب دیگر درباره هرکدام از این شهرها مفصل حرف خواهیم زد. این مقاله سعی دارد شما را به طور مختصر با استان خوزستان آشنا کند. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان خوزستان     خوزستان را باید یکی از قدیمی‌ترین استان‌های ایران دانست که در آن تمدن وجود داشته است. این منطقه بسیار مورد توجه ساسانیان قرار گرفته بود و زمان حکومت این سلسله را می‌توان آبادترین دوران این منطقه دانست. همچنین جاده ابریشم به این منطقه نزدیک بود و تاجران و بازرگانان زیادی از این طریق به آن رفت و آمد داشتند. این مساله هم بر اهمیت خوزستان در آن دوران افزوده بود. هنوز هم آثار و بناهای زیادی از دوره ساسانیان در این دیار باقی مانده است.     بعد از ورود حکومت اسلامی به ایران مردم خوزستان از اولین افرادی بودند که به اسلام گرویدند. از آن زمان تا حکوما صفویه این دیار بارها و بارها مورد هجوم و حمله قرار گرفت. از آنجایی که این منطقه نوعی شاهراه به حساب می‌آید، در طول تاریخ اهمیت فراوانی داشته و دارد و همین مساله باعث شده است تا جنگ‌ها و حملات بسیاری این خاک را تهدید کند. این آسیب‌ها تا حدی خوزستان را از دوره عظمت و شکوهش دور کرده بود. اگرچه در زمان حکومت صفویه برخی از این آسیب‌ها جبران شد. اما این بدان معنا نیست که از زمان صفویه به بعد این خاک طلاخیز از بلا به دور مانده است. در طی این دوران یک بار عثمانی‌ها به این خاک تجاوز کردند. انگلیسی‌ها نیز سالیان سال از این خاک سود جستند. پس از انقلاب اسلامی نیز جنگ تحمیلی زخمی دیگر به پیکر این دیار زد که هنوز هم تمام خسارات مربوط به این جنگ جبران نشده است. آشنایی با فرهنگ استان خوزستان     وجود تیره‌های گوناگون در استان خوزستان نوعی تنوع فرهنگی به وجود آورده است. به عبارت ساده‌تر خرده فرهنگ‌هایی مانند عرب‌ها، فارس‌ها، بختیاری‌ها، لرها و ... در کنار هم خوزستان را به وجود آورده‌اند. این مساله باعث شده که زبان‌های مختلفی نیز به عنوان زبان محلی در استان خوزستان وجود داشته باشد. همچنین به دلیل وضعیت آب و هوای این استان نیز عشایر هم از قدیم تاکنون در آن وجود داشته‌اند.     عیدها و مراسمات ملی و مذهبی در خوزستان جشن گرفته می‌شود. جدا از مراسمات رایج، روزهای دیگری نیز از نظر مذهبی برای مردم خوزستان اهمیت دارد. برای مثال مردم شوشتر جمعه آخر ذیحجه را جشن می‌گیرند زیرا آخرین جمعه‌ای قبل از محرم و صفر است. برای عید نورز نیز از چند روز پیش از عید در خوزستان جشن و پایکوبی برپاست. جالب است بدانید خوزستانی‌ها دو روز را به عنوان سیزده به در جشن می‌گیرند. یک بار با احتساب عید نوروز و بار دیگر بدون احتساب آن.     چند فرهنگی بودن خوزستان بر موسیقی بومی مردم این دیار نیز تاثیر گذاشته است. از میان موسیقی‌های محلی در استان خوزستان می‌توان به موسیقی بختیاری، موسیقی شوشتری و ... اشاره کرد. اما جذاب‌ترین بخش فرهنگ این خطه غذاهای محلی آن است. از میان غذاهای بومی این دیار می‌توان به آو تفتالو، تلیکه، شله ماستی، کوردیم، کمنه، اش بگ و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان خوزستان     استان خوزستان با مرکزیت اهواز، یکی از استان‌های جنوبی کشور است که از از شرق آن را کوه‌های زاگرس احاطه کرده و باید به دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای تقسیمش کرد. این منطقه را با وجود پنج رود که از زاگرس سرچشمه می‌گیرند باید پرآب‌ترین استان ایران دانست. این رودها به سیرآب کردن زمین‌های جلگه‌ای این خطه کمک می‌کنند و در نهایت مستقیم یا غیرمستقیم به خلیج فارس می‌ریزند. بزرگ‌ترین و معروف‌ترین این رودها کارون نام دارد.     خوزستان از شمال با استان لرستان از شمال شرقی و شرق با استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری و از شمال غربی نیز با استان ایلام همسایه است. همچنین در جنوب این خطه نیز استان بوشهر قرار دارد. یکی از مهم‌ترین جلگه‏‌هایی که در این استان وجود دارد، جلگه خوزستان است که از رسوب‌های نرم رودخانه‌ای که رشته‌های چین خورده زاگرس را پوشش داده‌اند ، شکل گرفته است. در مناطق کوهستانی استان تابستان‌ها شاهد هوایی معتدل و زمستان‌ها شاهد هوایی سرد هستیم. نواحی کوهستانی استان نیز آب و هوای بیابانی دارند. به طور کلی زمستان‌ها در خوزستان کوتاه و معتدل و تابستان‌ها بسیار طولانی است. بنابراین باید بهترین زمان سفر به استان خوزستان را اواخر شهریور تا اوایل اردیبهشت ماه دانست. معرفی جاذبه های گردشگری استان خوزستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ خوزستان اطلاعاتی به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده با بررسی جاذبه های گردشگری این استان اطلاعاتمان را برای سفر به آن تکمیل کنیم. طبق روال همیشه ابتدا جاذبه هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌ها و سپس به حرف زدن درباره جاذبه‌های دیگر استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. معبد چغازنبیل ثبت در میراث جهانی یونسکو: 1979 ثبت در فهرست آثار ملی: 1 دی 1348     معبد چغازنبیل یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی استان خوزستان است که هم در فهرست میراث یونسکو و هم در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این معبد در شهرستان شوش، منطقه هفت تپه خویش قرار دارد. نام دیگر این بنا ریگورات دوراونتاش است و قدمت آن 1250 سال پیش از میلاد باز می‌گردد. معماری منحصر به فرد چغازنبیل برای باستان شناسان جهان بسیار جذاب است و از آن اطلاعات زیادی درباره تمدن ایلام به دست آورده‌اند. به اعتقاد بسیاری از خاورشناسان جغازنبیل قدیمی‌ترین ساختمان مذهبی ساخته شده در ایران است. این بنا را در ستایش ایزد نگهبان، اینشوشیناک ساخته‌اند. جغازنبیل در سال 1936 توسط یک کارشناس نیوزلندی که در شرکت نفت ایران و انگلیس کار می‎‌کرد کشف شد. سازه های آبی شوشتر ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2009 ثبت در فهرست آثار ملی: 17 آذر 1377     یکی از جذاب‌ترین جاذبه های گردشگری استان خوزستان سازه‌های آبی شوشتر است. این سازه‌ها آنقدر مدرن هستند که اصلا در عقل نمی‌گنجد که تاریخ ساختشان به دوره حکومت ساسانیان بازگردد. سازه‌های آبی مجموعه‎ای به هم پیوسته است که 13 جاذبه تاریخی از جمله پل‌ها، آسیاب‌ها، بندها، کانال‌ها، تونل‌ها، آبشارها و ... در این مجموعه قرار دارند. جالب است بدانید مادام ژان دیولافوآ، باستان شناس فرانسوی، در سفرنامه خود از این مجموعه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی، قبل از انقلاب صنعتی یاد می‌کند. اگر قصد سفر به خوزستان را دارید این مجموعه عظیم تاریخی را در صدر لیست خود برای بازدید قرار دهید. شهر شوش ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     شهر شوش را به طور کلی باید یک جاذبه گردشگری دانست که در مطالب دیگر مفصلا درباره‌اش حرف خواهیم زد. جاذبه‎ های گردشگری فراوانی در شوش وجود دارد، بنابراین نمی‌توان یک فرصت کوتاه برای بازدید از آن در نظر گرفت. درواقع شوش را یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان می‌دانند و از این جهت اهمیت تاریخی آن بسیار بالا است. این شهر در اوایل سده چهارم قبل از میلاد ساخته شده و به سرعت به یکی از مراکز هنری، علمی و اقتصادی جهان قدیم بدل شده است. در دوره‌های دیگر تاریخی مانند دوره ساسانیان و دوره حکومت اسلامی نیز شوش یکی از مهم‌ترین شهرهای ایران به شمار می‌رفته است. درواقع شوش را باید موزه‌ای از دوره‌های مختلف تاریخی ایران دانست. از میان جاذبه‌هایی که در سفر به این شهر می‌توانید از آن دیدن کنید باید به کاخ اردشیر، ایوان کرخه، رود کرخه، کاخ آپادانا، قلعه شوش، پارک بادی و... اشاره کرد. خرابه های عهد ساسانی ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     از آنجایی که استان خوزستان یکی از مهم‌ترین مناطق در زمان حکومت ساسانیان بوده است، آثار و جاذبه‌های فراوانی از آن زمان در جای جای این منطقه به یادگار مانده. یکی از این جاذبه‌ها خرابه‌های عهد ساسانی است. این خرابه‌ها در شهر بهبهان قرار دارد. برای بازدید از این جاذبه تاریخی باید به شمال شرق این شهر، در کنار رودخانه  مارون مراجعه کنید. این خرابه‌های تاریخی در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است. طاق نصرت ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     طاق یا تاق نصرت یکی دیگر از جاذبه‌های مربوط به دوره ساسانیان در خوزستان است که در شهر رامهرمز قرار دارد. براساس اطلاعاتی که در کتاب‌های تاریخی درباره این بنا وجود دارد، طاق نصرت بارها مورد تعمیر قرار گرفته است. متاسفانه آخرین بقایای این بنا در سال 1380 کاملا ویران شد و به جای آن سازه‌های جدید ساختند اما عکس‌هایی از دهه‌های 40 و 50 از این جاذبه گردشگری وجود دارد که یک دالان را به نمایش می‌گذارد. آرامگاه دانیال نبی ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری در استان خوزستان را باید آرامگاه دانیال نبی دانست. این جاذبه که در شهر شوش قرار دارد، مربوط به دوره‌های تاریخی پس از اسلام است. روایت‌های ضد و نقیض زیادی درباره این مقبره وجود دارد. برای مثال برخی می‌گویند جسد دانیال نبی ابتدا در شوشتر بوده و پس از جنگ شوشتر به شوش انتقال پیدا کرده است و عده دیگر هم می‌گویند که این جسد ابتدا در شوش بوده و بعدها پس از حمله اعراب به ایران به کنار رودخانه شاوور انقال یافته است. اما آنچه مشخص است بنای مقبره دانیال نبی درحال حاضر به عنوان یک جاذبه گردشگری در شهر شوش قرار دارد.     سال 1287 شیخ جعفر شوشتری دستور به بازسازی مقبره دانیال نبی داد و در سال 1330 نیز دو گلدسته برای این مقبره ساخته شد. این آرامگاه همچنین گنبدی اورچین و دو پوسته دارد که با 20 متر ارتفاع و 5 متر قطر در زمان سلجوقیان ساخته شده است. از دیگر ویژگی‌های این بنا می‌توان به آینه‌کاری در بخش‌هایی از ضریح، کاشی‌کاری‌های زیبا و وجود حوض در اطراف اتاق‌هایی که برای استراحت زائران ساخته شده است، اشاره کرد. برج کلاه فرنگی شوشتر ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1378     یکی دیگر از جاذبه‌های که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان باید به آن اشاره کرد، برج کلاه فرنگی شوشتر است. این بنا نیز از دوره ساسانیان به یادگار مانده و آن چیزی است که از یک برج هشت ضلعی در کنار رود شطیط به یادگار مانده است. مردم شوشتر معتقدند این برج را برای نظارت بر کار کارگران و همچنین دیده‌بانی ساخته‌اند و بعدها برای نظارت بر جریان رودخانه نیز از آن استفاده می‌شده است. بام استان خوزستان استان خوزستان یکی از استان‌های زیبا کشورمان ایران است که به لحاظ طبیعت و پیشینه تاریخی خود بسیار پر آوازه است. خوزستان به دلیل موقعیت استرانژیک خود و وسعتش هم بر کرانه‌های خلیج همیشه فارس قرار دارد و هم با استان‌های سرد سیری مانند چهارمحال بختیاری هم مرز است که این موضوع سبب شده است که رشته کوه زردکوه بختیاری که قسمتی از رشته کوه زاگرس است از آن عبور کند. بام استان خوزستان کوه کینو بختیاری با ارتفاع 3701 متر از سطح دریا است و درشهرستان اندیکا قرار دارد و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران نیز مطرح شده است، شایان ذکر است سرچشمه دریاچه‌ی تمی که آب آن از برف‌های قله کینو تامین می‌شود دردامنه همین کوه قرار دارد. دامنه‌های این قله محل ییلاق عشایر دامدار استان‌های همسایه خوزستان هستند و با توجه به موقعیت خاص این کوه، محل عبور عشایر بختیاری به سمت ییلاق یا قشلاق نیز می‌باشد. جهت مطالعه بیشتر در ارتباط با بام استان خوزستان مقاله قله کینو را مطالعه نمایید. کلام آخر     خوزستان مرکز شگفتی‌های تاریخی است. این دیار پر است از یادگارهایی که حاکمان مختلف در آن باقی گذاشته‌اند. پر است از زخم‌هایی که جنگ‌ها و یورش‌های مختلف بر تنش زده‎ و پر است از قصه‌هایی که تاریخ ما و سرزمین‌های را روایت می‌کند. آن چیزی که در این مطلب خواندید تنها بخشی از جاذبه های گردشگری این استان بود. بازدید از جاذبه‌های دیگری همچون خور موسی، هفت تپه، شهر تاریخی قلعه تل، مسجد جامع شوشتر، قلعه ارجان، سد دز و ... قعلا سفر شما را جذاب‌تر خواهد کرد. از آنجایی که خوزستان از قدیم یکی از مهم‌ترین مناطق ایران بوده و بخش اعظمی از تاریخ ما در این منطقه رقم خورده است، اگر قبل از سفر و بازدید از جاذبه‌های تاریخی کمی درباره پیشینه این استان بخوانید قطعا درک بهتری از آنچه می‌بینید خواهید داشت. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی     تهیه یک مطلب درباره استان خراسان رضوی کار آسانی است زیرا کمتر کسی از هموطنانمان را می‌توان یافت که به این استان سفر نکرده باشد. حتی اگر در سفر خود فرصت نشده باشد تمام شهرها و جاذبه‌های گردشگری استان را ببیند، حتما گشتی در شهر مقدس مشهد زده است. جدا از این مساله، خراسان منطقه‌ای است که از دیرباز مورد توجه حکام بوده، بنابراین بدیهی است که بسیاری از شخصیت‌ها تاریخی برجسته در این خاک آرمیده باشند. آرامگاه این افراد به خودی خودیک جاذبه گردشگری محسوب می‌شود.     خراسان رضوی به مرکزیت شهر مشهد، یکی از توریست‌پذیرترین استان‌های ایران است. جدا از تعداد زیادی گردشگر داخلی، سالانه شمار زیادی گردشگر خارجی از کشورهای مسلمان‌نشین برای زیارت حرم مطهر امام هشتم به این منطقه سفر می‌کنند. در کنار حرم امام رضا (ع) تعداد زیادی جاذبه گردشگری دیگر نیز در استان برای بازدید وجود دارد. از آنجایی که تمدن در خراسان قدمتی دیرینه دارد بخش زیادی از این جاذبه‌ها تاریخی و بخش دیگری از آنها نیز طبیعی است. از این رو این سفر می‌تواند هم برای دوست داران جاذبه‌های تاریخی و هم برای علاقمندان به طبیعت جذاب باشد. همچنین آشنایی با فرهنگ مردم خراسان رضوی نیز خالی از لطف نیست و بر جذابیت‌های سفر می‌افزاید.     با تمام این اوصاف ما در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی قصد داریم سیرتا پیاز این استان را بررسی کرده و یک راهنمای خوب برای کسانی که قصد سفر به این منطقه را دارند؛ تهیه کنیم. ابتدا درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ خراسان رضوی حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان خراسان رضوی     استان خراسان از قدیم اهمیت بسیار زیادی برای حکام داشته است. اشکانیان برای چندین سال مرکز حکومت خود را جایی نزدیک به مرو و خراسان انتخاب کرده بودند. در زمان حکومت اسلامی نیز این استان همیشه به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.     جالب است بدانید، قدیمی‌ترین آثار حیات انسانی در ایران در شهر مشهد کشف شده است. این آثار مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم، یعنی حدود 800 هزار سال قبل است. بدیهی است که انسان‌هایی که از 800 هزار سال پیش تاکنون در این منطقه می‎زیسته‌اند؛ یادگارهای زیادی از خود برجای گذاشته باشند. زمانی که آریایی‌ها پا به فلات ایران گذاشتد؛ از آنجایی که مسیر ورودشان از خراسان بود؛ با این منطقه به خوبی آشنا شدند و حتی عده زیادی از آنها در خراسان و سیستان مستقر شده و زندگی خود را آغاز کردند.     شاید بتوان درستی این موضوع را از دو منبع تاریخی مهم یعنی شاهنامه فردوسی و اوستا پیگیری کرد. بیشتر اتفاقات تاریخی که داستانش در این دو کتاب آمده در شرق ایران رخ می‌دهند. البته لازم به ذکر است که خراسان قدیم بسیار بزرگ‌تر چیزی بوده که امروز از آن به جای مانده است. این منطقه جدا از خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، بخش‌هایی از افغانستان را نیز شامل می‌شده است. امروز از این منطقه یکپارچه تنها برخی اشتراکات فرهنگی در میان مردمشان به جای مانده است. آشنایی با فرهنگ استان خراسان رضوی     مردم استان خراسان رضوی مانند دیگر نقاط ایران لهجه، آداب و رسوم و خلق و خوی مخصوص به خود را دارند. اقوام گوناگونی در این استان پهناور زندگی می‌کنند که اگر چه از یک نژاد نیستند اما همبستگی و اتحاد چشمگیری میان آنها وجود دارد. خراسان از قدیم به عنوان یک سرزمین حاصل‌خیز شناخته می‌شده است. همچنین وجود حرم مطهر امام رضا شغل‌های کوچک و بزرگی را در این استان به وجود آورده است. دلیل اصلی مهاجرت اقوام مختلف به خراسان را باید در این دو مساله جستجو کرد. از میان اقوامی که در خراسان رضوی در کنار هم زندگی می‌کنند ، می‎توان به ترکمن‌ها ترک‌ها، کردها، بلوچ‌ها و فارس‌ها اشاره کرد.     یکی از مهم‌ترین بخش‌‌های فرهنگی خراسان موسیقی محلی مردم آن است. اگرچه به دلیل وجود اقوام مختلف در این استان موسیقی‌های محلی متنوعی نیز وجود دارد اما مهم‎ این است که به تمام این موسیقی‌ها پرداخته شده و مردم خراسان زنده نگهشان می‌دارند. آلات موسیقی خراسان عبارتند از: سرنا، دوتار، قشمه، کمانچه و نی، ساز قیچک و دهل.     درباره لباس محلی، بیشتر بلوچ‌هایی که در استان ساکن هستند اصرار به پوشیدن لباس محلی خود دارند. گروه‌ها و نژادهای دیگر همان لباس‌های رایج در کشور را استفاده می‌کنند. در پایان قسمت فرهنگ، باید به غذاهای محلی استان خراسان رضوی نیز اشاه کرد. از میان مهم‌ترین غذاهای محلی این استان می‌توان به آش ماست سبزوار، خورشت ریواس، چنگالی، شله مشهدی، ساطوری پلو و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان خراسان رضوی     استان خراسان رضوی که هفت درصد از مساحت کل ایران را شامل می‌شود از دو بخش کوهستان و دشت تشکیل شده است. از آنجایی که این استان وسعت زیادی دارد، هم از نظر شرایط طبیعی و هم از نظر آب و هوا دارای تنوع چشمگیری است. به عبارت ساده‌تر هر بخش از این استان ویژگی‌های اقلیمی مخصوص به خود را دارد. برای مثال در سال 1389 هم بالاترین و هم کمترین میزان بارندگی متعلق به این استان بوده. شهرستان قوچان بالاترین میزان بارندگی و شهرستان گناباد کمترین میزان بارندگی را داشتند. به همین ترتیب وضعیت جنگل‌های این استان نیز شامل جنگل‌های نیمه خشک، جنگل‌های مرطوب و جنگل‌های بیابانی می‌شود. جالب است بدانید حدود 60 درصد از مساحت کل استان خراسان رضوی بیابانی است.     در واقع حدود 13 شهرستان این استان در بیابان قرار گرفته‎‌‌اند. بنابراین نمی‌توان یک فصل را به عنوان بهترین زمان سفر به خراسان رضوی معرفی کرد. زیرا هر بخش از این خاک، زمان مناسب خود را برای سفر می‌طلبد.  استان خراسان رضوی به دلیل همسایگی با کشورهای افغانستان و ترکمنستان استانی استراتژیک است. اگرچه این نزدیکی اشتراکات فرهنگی زیادی بین هم وطنان‌مان در این استان با مردم دو کشور همسایه ایجاد کرده است. خراسان رضوی 33 شهرستان، 79 بخش، 175 دهستان و 81 شهر دارد و باید آن را یکی از پر جمعیت‌ترین و پر شهرستان‌ترین استان‌های کشور دانست. معر فی جاذبه های گردشگری استان خراسان رضوی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان به دست آوردیم اما کسانی که قصد سفر به این استان را دارند، علاوه بر اطلاعات به لیستی از جاذبه های گردشگری این منطقه نیز نیاز دارند. در ادامه به معرفی بخشی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس موارد دیگر را به شما معرفی خواهیم کرد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. قنات قصبه ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016     قنات قصبه که در شهر گناباد استان خراسان رضوی قرار دارد، یکی از جاذبه‌های تاریخی این استان است که آن را به زمان کیخسرو نسبت می‌دهند. در واقع نام شهر گناباد در بسیاری از منابع تاریخی ذکر شده و این مساله نشان از قدمت دور و دراز آن دارد. آنطور که لباف خانیکی، کارشناس باستان شناسی در کتاب خود ذکر کرده است، مسیر اصلی قنات را در زمان هخامنشیان حفر کرده‌اند و مسیرها و شاخه‌های دیگر در زمان‌های مختلف در مواقع خشک سالی به قنات قصبه اضافه می‌شده است. جالب است بدانید یک مستند 70 دقیقه‌ای به سفارش یونسکو درباره این قنات ساخته شده است.   چهار طاقی بازه هور ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری استان خراسان رضوی چهار طاقی یا آتشکده بازهور نام دارد. قدمت این جاذبه که در جاده مشهد به تربت حیدریه قرار دارد؛ به دوره ساسانیان باز می‌گردد. چهار طاقی یک بنای سنگی است که به عقیده آرتور ابهام پوپ، شرق شناس، قدیمی‌ترین گنبد جهان متعلق به آن است. این بنا دارای سه ورودی است و گفته می‌شود خاصیت نجومی دارد. اگرچه اطلاعات کاملی در این زمینه در دست نیست اما به نظر می‌رسد چهار طاقی باقی مانده یک بنای عظیم‌تر بوده که تنها بخشی از آن به جای مانده است. سد نادری ثبت در فهرست آثار ملی: 23 فروردین 1346     سد یا بندر نادری، یک سد آجری در انتهای جلگه شهرستان کلات است که قدمت آن به دوره افشاریه می‌رسد. ارتفاع این سد که بر روی رودخانه ‎ژرف رود ساخته شده، 70 متر از کف رودخانه است. در ساخت سد نادری از آجرهای قرمز استفاده شده و دیواره آن حالت نیم دایره‌ای دارد. درباره زمان ساخت سد اختلاف نظرهایی وجود دارد. مردم شهرستان کلات معتقدند آن را نادرشاه افشار ساخته اما برخی از باستان‌شناسان آن را مربوط به دوره سلطان سنجر سلجوقی می‌دانند. آرامگاه فردوسی ثبت در فهرست آثار ملی: 18 آذر 1354     یکی از مهم‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های گردشگری در خراسان رضوی پس از حرم مطهر امام رضا (ع) آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی در شهر توس است. اگرچه دیرینگی بنا به سال 1313 باز می‌گردد اما اهمیت این جاذبه در مزار فردوسی است. قبل از آن این آرامگاه بارها و بارها از بین رفته و دوباره ساخته شده است. در این مکان مزار شاعر بزرگ معاصر مهدی اخوان ثالث و استاد بی بدیل آواز محمدرضا شجریان نیز قرار دارد. آرامگاه فردوسی در واقع در 25 کیلومتری زادگاهش روستای پاژ است. اما از آنجایی که این شاعر بزرگ شیعه بوده او را در گورستان روستا به خاک نسپرده‌اند و بنابراین در باغ خودش به خاک سپرده شده است. خانه شریعتمدار ثبت در فهرست آثار ملی: 24 فروردین 1382     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی درباره آن حرف بزنیم. خانه شریعتمدار، واقع در سبزوار است. قدمت این خانه به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی باز می‌گردد. از ویژگی‌های این خانه قدیمی باید به کوشک ایوان دار، نمای آجری و خشتی و سقف شیروانی اشاره کرد. آب انبارها     خراسان رضوی را باید استان آب انبارها دانست چراکه تعداد بسیار زیادی آب انبار تاریخی در این استان وجود دارد. درواقع شرایط آب و هوایی برخی از قسمت‌های این استان، آن را نیازمند نگهداری و ذخیره آب در فصل‌های گرم سال کرده است. از آنجایی که تعداد این آب انبارها و اهمیت تاریخی‎شان بسیار زیاد بود؛ در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی لیستی از مهم‌ترین آنها در اختیارتان قرار خواهیم داد. آب انبار حکیم در شهرستان بردسکن، مربوط به دوره صفویه آب انبار خواجه یار در شهرستان خواف مربوط به دوره تیموریان یا صفویه (ثبت شده در فهرست آثار ملی) آب انبار سید باقر در روستای سید باقر (ثبت در فهرست آثار ملی : 17 مرداد 1383 ) آب انبار قوژآباد در روستای قوژآباد، مربوط به دوره قاجاریه ( ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1385) از دیگر آب انبارهای این استان می‎توان به رکن آباد، خرم آباد، نیشابور، کوشه، شاهزاده شیرخانه و ... اشاره کرد. تپه ها     در استان خراسان رضوی تپه‌های باستانی فراوانی وجود دارد که شمار زیادی از آنها در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. باستان شناسان توانسته‌اند از کاوش در این تپه‌ها اطلاعات زیادی از زندگی گذشتگان به دست آورند. از آنجایی که استان خراسان رضوی یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های انسان در ایران است، چنین اطلاعات می‌تواند به بسیاری از ابهامات و سوالات تاریخی پاسخ دهد. از آنجایی که تعداد این تپه‌ها بسیار زیاد است در ادامه لیستی از مهم‌ترین آنها در اختیارتان قرار خواهیم داد. محوطه عبدل آباد در شهرستان بردسکن، مربوط به دوره ایلخانی (ثبت در فهرست آثار ملی : 27 بهمن 1382) تپه خشخاشی در شهرستان تربت جام، مربوط به دوران تاریخی پس از اسلام (ثبت در فهرست آثار ملی: 27 مرداد 1382) نارنج تپه در شهرستان جوین، مربوط به دوره سلجوقیان (ثبت در فهرست آثار ملی: 18 اسفند 1387) تپه چناران در شهرستان چناران مربوط به هزاره پنجم تا سوم قبل از میلاد (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 تیر 1382) تپه سرتیغ حصار، در شهرستان سبزوار (ثبت در فهرست آثار ملی: 22 مرداد 1384) تپه دوین در شهرستان شیروان، مربوط به پیش از تاریخ ایران باستان ( ثبت در فهرست آثار ملی : 10 مهر 1380) از دیگر تپه‌های باستانی موجود در استان خراسان رضوی می‌توان به تپه اروگ، تپه سیاه زوزن، تپه گورکی زوزن، تپه‌های کارجی، تپه گورستان و سردابه ماروسک و... اشاره کرد. محوطه شهر سفید ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383     اگر بخواهیم یک جاذبه گردشگری دیگر به عنوان حسن ختام این قسمت معرفی کنیم باید از محوطه شهر سفید واقع در شهرستان تربت حیدریه نام ببریم. دیرینگی این جاذبه به دوره‌های تاریخی قبل از اسلام می‌رسد و باید آن را یکی از محوطه‌های تاریخی در استان خراسان رضوی دانست. این محوطه در روستای احمدآباد قرار گرفته است. بام استان خراسان رضوی خراسان رضوی یکی از بهترین مقاصد گردشگری کشور ایران محسوب می‌شود سالانه گردشگران بسیاری به این استان کشورمان از سراسر جهان وارد می‌شوند، این استان شاید به واسطه قلل خود بسیار معروف نباشد اما به واسطه پروژه سیمرغ کوه‌های ایران مبنا بر این است که قلل بلند تمامی استان‌های کشور باید صعود شود تا بتوان به این نشان دست یافت، بلندترین قله استان خراسان رضوی یا به عبارتی بام استان خراسان رضوی قله شیرباد می‌باشد که در رشته کوه بینالود واقع شده است. این قله را باید بلندترین نقطه در سه استان خراسان رضوی، جنوبی و شمالی دانست، اگر علاقمند به صعود این کوه هستید پیشنهاد می‌شود مقاله قله شیرباد را مطالعه نمایید. کلام آخر     استان رضوی پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان رضو ی مجال این را نیافتیم تا همه آنها را به شما معرفی کنیم. از میان جاذبه‎ های گردشگری این استان که در این مقاله معرفی نشد می‌توان به خانه استاد کمال الملک، اقامتگاه خلج، قلعه کهنه رزمگان، خانقاه نعت الهی، دروازه ورودی فریمان، پل شاهی، خانه شهابی و ... اشاره کرد.     شاید بیشتر کسانی که به استان خراسان رضوی سفر می‌کنند به قصد زیارت امام رضا راهی مشهد باشند اما نباید فراموش کرد که این استان تاریخی جذابیت‌های بسیار زیاد دیگری نیز دارد. اگرچه تنوع فرهنگی زیادی در این استان وجود دارد اما با این حال کمی معاشرت با مردم خراسان رضوی، نشستن پای حرف‌هایشان، خوردن غذاهای محلی و شنیدن موسیقی بومی‌شان می‎تواند سفر شما را بسیار جذاب‌تر کند. فراموش نکنید که در طول سفر با خرید محصولات بومی و صنایع دستی این مردم می‌توانید به اقتصاد و هنرشان کمک کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی     استان خراسان جنوبی را باید یکی از استان‌های شرقی و مرزی ایران دانست که مرکز آن بیرجند نام دارد. این منطقه تازه در سال 1383 با تقسیم خراسان به سه قسمت شمالی، جنوبی و رضوی به یک استان جدا تبدیل شد. خراسان جنوبی از نظر مساحت سومین استان پهناور ایران به حساب می‌آید. این قسمت از خراسان در قدیم با نام قهستان شناخته می‌شده است. شاید جالب باشد بدانید مارکوپولو هم در سفرنامه خود از این منطقه یاد کرده و آن را تونوکاین نامیده است.     درباره بهترین زمان سفر به استان خراسان جنوبی باید گفت، از آنجایی این استان دارای آب و هوای خشک و بیابانی است و تابستان‌های نسبتا گرم و زمستان‌های نسبتا سردی دارد؛ پاییز و بهار را باید بهترین زمان سفر به آن دانست. در پاییز علاوه بر وجود آب و هوای مناسب می‌توانید فرایند برداشت زعفران را نیز از نزدیک ببینید.     اگر چه ممکن است تشابهات فرهنگی میان مردم این استان با خراسان شمالی و رضوی بیابیم اما، خراسان جنوبی مانند هر منطقه دیگری فرهنگ، تاریخ و ویژگی‌های اقلیمی مخصوص به خود را دارد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی سعی داریم ابتدا شما را با این موارد آشنا کنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید؛ با ما در دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. تاریخ استان خراسان جنوبی     خراسان جنوبی تا همین چندی پیش جزو مجموعه بزرگ خراسان بوده است و صدها سال پیش آن را به نام قهستان می‌شناختند. در قدیم تا زمان حکومت قاجارها، مهم‌ترین شهرهای این استان فردوس و قائن بوده‌اند اما به دلیل بلایای طبیعی امروزه این دو شهر اهمیت خود را نسبت به قدیم از دست داده‌اند.     سال 83 خراسان جنوبی یک استان جدا با مرکزیت بیرجند تشکیل داد. جالب است بدانید، بر سر اینکه دو شهر قائن و فردوس به کدام استان بپیوندند؛ حرف و حدیث‌های بسیاری بود. تا جایی که مردم شهرستان فردوس اعتراضات زیادی انجام دادند تا در استانی به مرکزیت شهر بیرجند نباشند. اما با وجود تمام این ماجراها این دو شهرستان در حال حاضر جزو خاک استان خراسان جنوبی هستند. اگرچه خراسان جنوبی در قالب استان قدمتی طولانی ندارد اما از دیرباز این منطقه سکونت‌گاه انسان‌ها و از مناطق مورد توجه حکام بوده است.     برای بررسی تاریخ این استان لازم است تاریخ خراسان را بررسی کنید. در اوستا و شاهنامه فردوسی که دو منبع تاریخی مهم هستند، اطلاعات زیادی درباره تاریخ این منطقه وجود دارد. زمانی که آریایی‌ها به ایران آمدند، بخشی از آنها به نام ساگارتی در این منطقه ساکن شدند. اما قبل از آن نیز تمدن در این دیار وجود داشته است. کشفیاتی که باستان شناسان در شهر قاین کرده‌اند نشان می‌دهد، حدود 35 هزار سال قبل از میلاد مردمانی در این منطقه می‌زیسته‌اند. جغرافیای استان خراسان جنوبی     استان خراسان جنوبی یکی از استان‌های مرزی ایران است که از شرق با کشور افغانستان مرز مشترک دارد. از دیگر همسایگان این استان می‌توان به استان سیستان و بلوچستان، استان کرمان و استان خراسان رضوی اشاره کرد. خراسان جنوبی را باید شرقی‌ترین استان ایران دانست. این استان دارای هفت شهرستان، بیست شهر، هجده بخش، چهل و هشت دهستان و تعداد زیادی آبادی دارای سکنه و خالی از سکنه است.     همانطور که بالاتر ذکر شد خراسان جنوبی دارای آب و هوای خشک و بیابانی است اما با این حال مردم آن در زمینه کشاورزی بسیار خوب عمل کرده‌اند. این استان رتبه اول در تولید محصولاتی همچون عناب و زرشک و همچنین رتبه دوم در تولید پنبه و زعفران را دارد. همچنین این منطقه معادن زیادی دارد که از این نظر نیز حائز اهمیت است.     حاشیه شمالی استان خراسان جنوبی در همسایگی کویر لوت قرار گرفته، این همسایگی آب و هوای خشک و خشن و همچنین احتمال طوفان شن را به این منطقه هدیه داده است. همچنین نمکزارها و نقاط کم ارتفاع و پستی در دشت‌های جنوب استان وجود دارد که هیچگونه پوشش گیاهی در آنها رشد نمی‌کند. در مورد منابع آب استان نیز باید گفت به دلیل بیایانی بودن آب و هوا، معمولا رودخانه‌ها در خراسان جنوبی به صورت فصلی است. بازندگی نیز به صورت میانگین 134 میلی‎لیتر به صورت سالانه است. جاذبه های گردشگری استان خراسان جنوبی     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی سعی کردیم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان در اختیارتان قرار دهیم. این اطلاعات می‌تواند به شما کمک کند در طول سفر، بیشتر جاذبه‌هایی را که می‌بینید درک کنید و بتوانید راحت‌تر با مردم این دیار ارتباط برقرار کنید. به عبارت ساده‌تر این اطلاعات کار شما را برای داشتن یک سفر رویایی به خراسان جنوبی راحت‌تر می‌کند. اما این همه چیزی نیست که قرار است در این مطلب بخوانید. در ادامه قصد داریم شما را با جاذبه های گردشگری استان آشنا کنیم. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های این منطقه خواهیم پرداخت. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. باغ اکبریه بیرجند ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 ثبت در فهرست آثار ملی: 2 خرداد 1378     در شهر بیرجند یک بنا و باغ تاریخی متعلق به دوره قاجاریه وجود دارد که آن را باغ اکبریه می‌نامند. این باغ را شوکت الملک همراه با یک عمارت دو طبقه در روستای اکبریه ساخته است. جالب است بدانید در حال حاضر با گسترش شهر این روستا به شهر بیرجند اضافه شده. مجموعه باغ اکبریه را در چند مرحله ساخته‌‌اند. در واقع چند عمارت در این باغ قرار دارد که قدیمی‌ترینش را حشمت الملک در منتهه الیه شرقی باغ ساخته است. باغ اکبریه که حدود 45 هزار متر مربع وسعت دارد؛ در یک بستر کوهستانی قرار گرفته. جالب است بدانید اسدالله علم در کتاب خاطرات خود نوشته که یک بار پدرش از رضاشاه در این باغ پذیرایی کرده است. همچنین در این کتاب نوشته‌هایی از پذیرایی خود علم از محمدرضا شاه و فرح در همین باغ وجود دارد. یک نکته جالب دیگر درباره باغ اکبریه این است که در آن گیاهان دارویی متنوعی وجود دارد. قنات بلده فردوس ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016     در خراسان جنوبی قنات‌های زیادی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین و مشهورترین آنها قنات بلده فردوس است. این قنات از قدیم‎ تا امروز یکی از اصلی‌ترین منابع آبیاری زمین‌های کشاوزی در شهرستان فردوس به حساب می‌آید. در واقع قنات بلده پانزده قنات، دو چشمه و مقداری آب هرز یا سرگردان را شامل می‌شود. به نظر می‌رسد قنات بلده مربوط به دوره ساسانی است. جالب است بدانید ناصرخسرو در سفرنامه معروف خود از این قنات اسم برده و ساخت آن را به کیخسرو نسبت داده است. قنات بلده در یک مسیر 35 کیلومتری حدود 2 هزار و 383 هکتار را آبیاری می‏‌کند. قلعه زینل آباد ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     قلعه زینل آباد یکی از جاذبه‌های تاریخی خراسان جنوبی است که در شهرستان نهبندان، روستای زینل آباد قرار دارد. قدمت این قلعه به زمان حکومت تیموریان باز می‌گردد. قلعه در یک دشت وسیع قرار دارد که اطرافش را زمین‌های زراعتی پوشانده است. بخش‌هایی از این بنا تخریب شده و امروز تنها خرابه‌هایی از آن به جای مانده اما چیزهایی که باقی مانده نشان می‌دهد، زمانی قلعه زینل آباد مسکونی بوده است. متاسفانه امروزه بخش‌هایی از این قلعه زیر کشت رفته و این باعث آسیب دیدن بنا شده است. از ویژگی‌های معماری زینل آباد باید به دیوارهای خشت و گلی آن اشاره کرد. مسجد طارق ثبت در فهرست آثار ملی: 7 مهر 1381 یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان خراسان رضوی، مسجد طارق نام دارد. این مسجد مربوط به دوره صفویه در شهرستان نهبندان، روستای طارق است. یک لوح سنگی در این مسجد قرار دارد که می‌توان تاریخ ساخت بنا را از روی آن مشخص کرد. در بالای این لوح جمله يا حي يا قيوم و در سطر پایین آن یک بیت شعر نوشته شده است. درحال حاضر از این مسجد تنها یک شبستان ستون‎دار با شش ستون مربعی باقی مانده است. سد سردوان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1384 سد سردوان را باید جاذبه گردشگری دیگری از استان خراسان جنوبی دانست که در شهرستان قاینات قرار دارد. تمامی این سد از سنگ و ملات ساروج ساخته شده است. وجود این سد و سدهای دیگر در خراسان جنوبی به این منظور است که مردم بتوانند آب حاصل از بارش‌های نامنظم را ذخیره و درمواقع کم آبی از آن استفاده کنند. قدمت سد سردوان به دوره ساسانیان باز می‌گردد بنابراین، باید آن را یک جاذبه طبیعی و تاریخی دانست. طاق شاه عباسی     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی باید درباره آن حرف زد، سد طاق شاه عباسی است. این جاذبه را با 60 متر به عنوان قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین سد قوسی جهان می‌شناسند. جالب است بدانید عرض تاج طاق عباسی 1 متر است و به همین دلیل لقب نازک‌ترین سد جهان را نیز به خود اختصاص داده. قدمت طاق شاه عباسی به زمان صفویه باز می‌گردد. تا 550 سال پس از ساخت، این سازه هنوز بلندترین سد جهان به حساب می‌آمده. سد طاق شاه عباسی یکی از زیباترین جاذبه‌های تاریخی و طبیعی خراسان جنوبی است. اطراف سد پر از سنگ نگاره‌های تاریخی است که با نقوش حیوانات تزئین شده‌اند. روستای ماخونیک     روستای خاص در استان خراسان جنوبی در نزدیکی مرز افغانستان است که همواره به دلایل مختلف در بین ایرانیان شهرت داشته است. علاوه بر صنایع دستی روستا و مردمان بسیار خونگرمی که در این روستا ساکن هستند دلیل شهرت این منطقه را می‌توان قد مردمان ساکن در این روستا دانست. همواره مردمانی که قد آنها در نهایت به 140 سانتی‌متر می‌رسید در این روستا ساکن بوده‌اند و شهرت این روستا در ایران به این دلیل بوده است. بسیاری این منطقه را روستای آدم کوتوله‌ها می‌نامند. البته در مورد نسل جدید این موضوع صدق نمی‌کند و بسیاری به دلیل استفاده از مکمل‌ها و مواردی از این دست در حال حاضر قد بلندتری دارند. در مقاله‌ای جداگانه به طور مفصل به بررسی روستای ماخونیک پرداخته‌ایم که شما را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم. خانه‌های تاریخی بشرویه     در استان خراسان جنوبی خانه‌های تاریخی بسیار زیادی وجود دارد که بازدید از آنها لطف سفر را دو چندان می‌کند. بخش زیادی از این خانه‌ها در شهر بشرویه قرار گرفته‌اند. این شهر را باید یکی از شهرهای تاریخی این منطقه دانست که جدا از این خانه‌ها جاذبه‌های تاریخی فراوان دیگری نیز دارد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین و مشهورترین خانه‌های تاریخی بشرویه اشاره خواهیم کرد: خانه استاد بدیع الزمان فروزان‌فر، استاد نامدار تاریخ ادبیات که حدود 200 سال قدمت دارد. خانه ملأ عبدالله تونی بشرویف از علمای بزرگ و فقیهان مشهور قرن یازدهم هجری خانه قلی‌زاده ثالث، دوره قاجاریه و پهلوی از دیگر خانه‌های تاریخی این شهر می‌توان به خانه مقیمی، خانه معینیان، خانه مهرآوران، خانه غضنفری، خانه علینژاد و ... اشاره کرد. جدا از خانه‌های تاریخی بشرویه قلعه‌های تاریخی فراوانی نیز دارد که از میان آنها می‌توان به قلعه هوگند، قلعه عزیزآباد، قلعه غنی آباد، قلعه دختر رقه و ... اشاره کرد. آب انبارهای خراسان جنوبی     از دیگر جاذبه‌های تاریخی که تعداد زیادی از آن در خراسان جنوبی وجود دارد؛ آب انبار است. دلیل این تعدد را باید در آب و هوای خشک و بیابانی این منطقه جستجو کرد. از مهم‌ترین آب انبارهای این استان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: آب انبار امیرآباد، مربوط به دوره قاجار در شهرستان بیرجند آب انبار محسن‌زاده که در سال 1379 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. آب انبار امامزاده سرند، واقع در شهرستان فردوس، مربوط به دوره قاجاریه آب انبار فاضل خان، واقع در شهر بشرویه، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست اثار ملی: 12 دی 1386) از دیگر آب انبارهای این استان می‌توان به آب انبارهای میانده، اصفاک، سمافات، بازار، رومه، اسماعیل خان، حاج باقر، سرخ کوه، شاه میرزا و ... اشاره کرد. بام استان خراسان جنوبی     پروژه سیمرغ همواره مهمترین و پر طرفدارترین پروژه کوهنوردی در کشور است که همانطور که می‌دانید شامل صعود به قلل بلند هر استان می‌شود. در این بین شاید استان خراسان جنوبی بیشتر به دارا بودن کوهستان‌های بلند شهرت نداشته باشد اما بدون شک قله نایبند با اقلیم و شرایط خاصی که دارد قله‌ای منحصر به فرد است و طرفداران بسیاری برای صعود دارد. قله 3005 متری که از توابع شهر زیبای طبس می‌باشد. البته فاصله‌ای 220 کیلومتری روستای نایبند تا طبس را از هم جدا کرده است ولی در استان پهناور خراسان جنوبی اعدادی این چنین فاصله زیادی به شمار نمی‌روند. پس شما هم اگر قصد دارید پروژه سیمرغ را به اتمام برسانید باید به صعود قله نایبند نیز بپردازید که در مقاله‌ای جداگانه با نام قله نایبند اطلاعات کاملی از این قله را برای شما فراهم آورده‌ایم و شما را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم. کلام آخر     استان خراسان جنوبی یکی از قدیمی‌ترین مناطق ایران است که بیش از 900 جاذبه گردشگری دارد. یقینا در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی مجال این نبود که همه این 900 جاذبه را معرفی کنیم. اما این بدان معنا نیست که بازدید از آنها خالی از لطف است. از میان جاذبه‌هایی که فرصت معرفی آنها را نیافتیم می‌توان به بند دره، تخت سردار، آبگرم معدنی فردوس، آبشار چهارده، قلعه کوه شیرخند، مسجد جامع افین، آسیاب میرزا و ... اشاره کرد.     در سفر به خراسان جنوبی حتما برخی از غذاهای محلی این استان را امتحان کنید، به موسیقی بومی مردم این دیار گوش دهید و تماشای برداشت زرشک و زعفران را نیز فراموش نکنید. برای زیباتر شدن سفرتان در کنار این موارد سعی کنید از جاذبه‎ های گردشگری نیز به نحو احسن مراقبت نمایید تا آیندگان نیز بتوانند این میراث گران‌بها را ببینند و از آن استفاده کنند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری     این مطلب مخصوص کسانی است که عاشق طبیعت گردی هستند، زیرا میتوان این وعده را به آنها داد که بهشتی بینظیر و خارق‌العاده در استان چهارمحال و بختیاری انتظارشان را میکشد. طبیعت فوقالعاده زیبا، مردمی شیرین و مهمان‌نواز، غذاهای محلی خوشمزه و فرهنگی اصیل و منحصر به فرد همه و همه در این استان جمع شده‌اند و برای سفر چه معیارهایی بهتر از این؟     استان چهارمحال و بختیاری به مرکزیت شهرکرد، یکی از بخش‌های کوهستانی فلات مرکزی ایران است که از شمال و شرق با استان اصفهان و از غرب با استان خوزستان همسایگی دارد. این استان را بام ایران میدانند زیرا میانگین ارتفاع در آن حدود ۲۱۵۳ متر است. استان چهارمحال و بختیاری از 10 شهرستان، 43 شهر، 26 بخش و 51 دهستان تشکیل شده است و باید آن را در لیست استان‌ها به ترتیب پهناوری در رتبه بیست و دوم قرار دارد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری قصد داریم شما را با زیر و بم این استان آشنا کنیم. ابتدا از تاریخ، جغرافیا و فرهنگش حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری استان میپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان چهارمحال و بختیاری     سفال‌ها و ابزارهای سنگی که در استان چهارمحال و بختیاری کشف شده نشان میدهد قدمت این منطقه به هزاره هفتم قبل از میلاد یعنی حدود 9 هزار سال پیش، باز میگردد اما، تقریبا از قرن ششم به بعد، این استان به نام "چهارمحال" شهرت داشته است. هزاران سال است که مردم در این منطقه زندگی میکنند و رابطه‌شان با طبیعت آنقدر دوستانه بوده و هنوز سفره نعمتش بر روی آنها گشوده است. درهمه این سال‌ها کشاورزی یکی از اصلی‌ترین شغل‌ها در استان چهارمحال و بختیاری بوده است.     بختیاری‌ها نیز که یکی از طایفه‌های پارسی بودهاند که سده‌ها قبل به این منطقه کوچ کرده و در آن ساکن شده‌اند. کوهستانی بودن این استان و وضعیت خوب کشاورزی در آن، این مکان را به محل مناسبی برای دامداری و ساکن شدن عشایر نیز تبدیل کرده بود. در آن زمان عیلامی‌ها ساکن این سرزمین بوده‌اند. قوم بختیاری و ساکنان قدیمی منطقه در کنار هم با صلح و آرامش زندگی کرده و چهارمحال و بختیاری را به وجود آورده‌اند.     ایل بختیاری که منطقه بختیاری نیز نام خود را از آن گرفته است، یکی از ایل‌های قدیمی و بسیار مهم آریایی است. در طول تاریخ این ایل همیشه حائز اهمیت بوده و افراد تاثیرگذار زیادی از در این ایل چشم به جهان گشوده‌اند. نمونه آن را در تاریخ مشروطه و در زندگینامه افرادی مانند سردار اسعد و صمصام‌السلطنه بختیاری به خوبی مشاهده می‌کنید. چهارمحال و بختیاری تا سال 1332 جزو اصفهان بوده و پس از آن به عنوان یک استان مستقل به تقسیمات کشوری اضافه شده است. آشنایی با فرهنگ استان چهارمحال و بختیاری     مردم استان چهارمحال و بختیاری دارای زبانی با ریشه پهلوی هستند اما، گویش‌های مختلفی در بخش‌های مختلف استان وجود دارد که لری با گویش بختیاری رایج‌ترین آنهاست. از دیگر زبان‌های موجود در استان می‌توان به قشقایی، ترکی و فارسی اشاره کرد. درباره لباس‌های محلی موجود در استان ابتدا باید به این نکته اشاره نمود که لباس محلی بختیاری‌ها با لباس محلی چهارمحالی‌ها متفاوت است. از نام آشناترین لباس‌های محلی بختیاری‌ها میتوان به چوقا و شلوار دبیت اشاره کرد. چهارمحالی‌ها نیز درحال حاضر همان لباس‌های رسمی در کشور را به تن میکنند.     مساله مهمی که در بخش فرهنگ استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد، موسیقی است. موسیقی مقامی جایگاه ارزشمندی در این استان دارد. در زبان محلی به این موسیقی "موقوم" می‌گویند. حتما آهنگ "وای بلال" را شنیده‌اید، این قطعه را باید یکی از معروف‌ترین قطعه‌های محلی این استان دانستند. در طایفه‌ها و شهرهای مختلف نیز موسیقی محلی مخصوص به خود وجود دارد. برای مثال شهرکرد، لردگان، بروجن و طوایف مختلف، موسیقی‌های محلی خود را دارند. در میان طایفه‌ها به کسی که کار نوازندگی را انجام می‌دهد، توشمال می‌گویند.     از دیگر بخش‌های فرهنگ چهارمحال و بختیاری غذاهای محلی، سوغات و صنایع دستی مردم آن است. از میان غذاهای محلی این استان می‌توان به کباب بختیاری، توچری، توتم، آردله بوسور، آوریز، توچری و ... اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی مردم این استان می‌توان به قالی بافی، سفره آردی، وریس، چادربافی، جاجیم بافی، وجم و چوقا و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان چهارمحال و بختیاری     چهارمحال و بختیاری یک منطقه کوهستانی است که در فلات مرکزی ایران قرار دارد. همچنین این منطقه در بخش مرکزی رشته کوه‌های زاگرس واقع شده است. 16 قله مرتفع در استان وجود دارد. دوره کوه‌زایی در این منطقه جوان است و به همین دلیل بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله در منطقه رخ میدهد. مهم‌ترین و مرتفع‌ترین کوه‌های موجود در چهارمحال و بختیاری عبارتند از زردکوه، شاه شهیدان و کوه سوخته.     از نظر تامین آب، استان وضعیت خوبی دارد. هم میزان بارندگی نسبتا مناسب است و هم چشمه‌های زیادی مانند دیمه، کوهرنگ، برم، هفشجان، آب سرده و ... در منطقه وجود دارد. به دلیل وجود آب کافی وضعیت کشاورزی و جنگل‌ها نیز نسبتا خوب است. بیشتر جنگل‌های استان در اردل، ناغان، دوراهان، فلارد و لردگان قرار دارند و درصد بالایی از آنها پوشیده از درختان بلوط هستند. در سال‌های اخیر چهارمحال و بختیاری نیز مانند دیگر مناطق کشورمان با کاهش میزان بارندگی روبه رو شده و این امر کمی وضعیت جنگل‌ها را به خطر انداخته است.     استان چهارمحال و بختیاری دارای زمستان‌های سرد و بهارها و تابستان‌های معتدل است. اگرچه در فصل زمستان نیز جاذبه‌های فراوانی در این منطقه وجود دارد که بسیاری ازگردشگران به سوی این جاذبه‌ها کشیده می‌شوند. اما بهترین زمان سفر به استان چهارمحال و بختیاری را باید فصل بهار دانست. در این فصل شما می‌توانید علاوه بر بازدید از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان، در طبیعت بهاری و زیبای این منطقه نیز گردش کنید. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری     در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی و ملی ثبت شده‌اند. سپس جاذبه‌های دیگر معرفی می‌شوند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. تپه شهر کهنه ثبت در فهرست آثار ملی: 1 دی 1348     تپه شهر کهنه یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های استان چهارمحال و بختیاری است که قدمتش به پیش از تاریخ ایران باستان باز می‌گردد. این تپه‎ در شمال شهر هفشجان، 10 کیلومتر مانده به شهرکرد قرار گرفته است. در این استان به جز این تپه باستانی یک تپه دیگر یا قدمت تاریخی بسیار زیاد به نام تپه اسکندری نیز وجود دارد که این تپه هم در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. قلعه جونقان ثبت در فهرست آثار ملی: 5 دی 1356     این قلعه که به کاخ سردار اسعد بختیاری معروف است، در قدیم به عنوان خانه مشروطیت کاربرد داشته و مشروطه خواهان بختیاری در آن تجمع می‌کرده‎ و قیام خود را از آنجا آغاز کرده‌اند. بانی ساخت این بنا خوانین بختیاری بوده‌اند اما بعدها علیقلی خان سردار اسعد، این کاخ را بر روی خرابه‌های قلعه قبلی، به سبک معماری فرانسوی ساخته است. جالب است بدانید قلعه جونقان اولین مکان دارای موتور برق در چهارمحال و بختیاری و اصفهان بوده است. ویژگی‌های تزئینی این کاخ شگفت‎انگیز عبارتند از: حجاری‌های نمای بیرونی، ستون‌های سنگی و آجرکاری‌های هنرمندانه.کاخ جونقان درحال حاضر متعلق به سازمان گردشگری استان است. پل زمان خان ثبت در فهرست آثار ملی: 11 تیر 1375     پل زمان خان یکی از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که در شهرستان سامان قرار دارد. این جاذبه گردشگری را می‌توان یکی از محبوب‌ترین قسمت‌های استان دانست. این پل که روی رودخانه زاینده رود ساخته شده، دو دهانه با 30 متر طول و 12 متر ارتفاع و همچنین 3 پایه سنگی دارد. در قدیم از پل زمان خان برای عبور و مرور استفاده میکردهاند اما امروزه بیشتر جنبه گردشگری دارد. در اطراف این پل یک مجموعه عظیم گردشگری ساخته شده که باید این مجموعه را یکی از مهم‌ترین راه‌های کسب درآمد در شهرستان سامان دانست. پل زمان خان که قدمت ساختش به دوره صفویان باز می‌گردد، تاکنون 3 بار مرمت شده است. اتاق آئینه شهرکرد ثبت در فهرست آثار ملی: 9 فروردین 1378     این بنا که ساخت آن مربوط به دوره قاجاریه است در شهرکرد قرار دارد. این بنا در واقع شاه‌نشین عمارت محمودیه است که به شکل چلیپایی ساخته شده. اتاق دارای تزئینات آینه کاری و گچ‌بری‌های بسیار خاص و زیباست و همین امر هم آن را بسیار مشهور نموده است. درحال حاضر از این بنا که در اختیار انجمن خوشنویسان است، برای برگزاری نمایشگاه‌های هنری استفاده می‌شود. مجموعه خانه حفیظی ثبت در فهرست آثار ملی: 5 آذر 1380     خانه حفیظی در شهر بروجن قرار دارد و قدمت آن به زمان حکومت قاجار باز میگردد، از ویژگی‌های معماری این بنا می‌توان به هشت درب ورودی، حیاط اصلی، خانه کارگران و محل انتظار اشاره کرد. از سه رنگ زرد، قرمز و آبی به عنوان رنگ‌های اصلی در این خانه استفاده شده و به طور کلی می‌توان معماری آن را به سبک اسلامی دانست.     از دیگر جاذبه‌های استان چهارمحال و بختیاری که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند می‌توان به گورستان ارامنه حاجی آباد، پل بهشت آباد، گورستان آبسرده، مسجد جامع شیخ علی، پل مصلی، حمام مکتب خانه بروجن و ... اشاره کرد. تالاب چغاخور     استان چهارمحال و بختیاری را باید منطقه تالاب‌های زیبا دانست. یکی از مهم‌ترین و مشهورترین این تالاب‌ها چغاخور نام دارد. این تالاب در 65 کیلومتری شهرکرد در مسیر خوزستان قرار گرفته و به عنوان زیستگاه مهمی برای پرندگان مهاجر شناخته می‌شود. اگر تصمیم داشتید از این تالاب بازدید کنید، حتما سری هم به دهکده تفریحی چغاخور بزنید. لازم به ذکر است که بهترین زمان سفر به این تالاب زیبا فصل‌های بهار و تابستان است. از دیگر تالاب‌های موجود در استان چهارمحال و بختیاری می‌توان به تالاب گندمان، تالاب سولقان، تالاب دهنو و ... اشاره کرد. چشمه کوهرنگ     استان چهارمحال و بختیاری چشمه‌های فراوانی دارد که هر کدام به تنهایی یک جاذبه گردشگری محسوب می‌شوند. یکی از پرطرفدارترین این چشمه‌ها از نظر گردشگران کوهرنگ نام دارد که از دامنه‌های زردکوه سرچشمه می‌گیرد و از تونل اول کوهرنگ نیز وارد زاینده‎رود میشود. توصیه می‌شود در بهار و تابستان از این چشمه و طبیعت زیبای اطراف آن دیدن نمایید. از دیگر چشمه‌های مهم استان می‌توان به چشمه دیمه، چشمه زنه، چشمه سیاسرد، چشمه مولا و سراب و ... اشاره کرد. دره عشق     در پایان بخش معرفی جاذبه‌های گردشگری در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری باید به دره عشق نیز اشاره کرد. این دره در جاده شهرکرد به ایذه قرار دارد. اگرچه مسیر رسیدن به این دره بسیار جذاب و زیباست اما از طرفی هم لقب خطرناک‌ترین جاده ایران را نیز به خود اختصاص داده است. در این دره آبشار، رودخانه و طبیعتی بکر انتظار شما را می‌کشد. یک نکته جالب که درباره آن وجود دارد این است که در قسمت‌های مختلف دره آب و هوای متفاوتی حاکم است. این اختلاف دما باعث شده سنگ‌ها و دیواره‌ها در بخش‌های مختلف این منطقه متفاوت باشند. یک افسانه درباره علت نام‌گذاری دره عشق وجود دارد که بر اساس آن در زمان‌های قدیم دو دلداده وجود داشته‌اند که یکی از آنها در این سوی دره و دیگری در سوی دیگر آن زندگی‎ می‌کرده‌اند. از آنجایی که در آن زمان پلی بر روی دره وجود نداشته این دو لداده خود را به داخل آب دره می‌اندازند تا به هم برسند اما هر دو می‌میرند. بام استان چهارمحال بختیاری     شاید بتوان گفت زیباترین قسمت رشته کوه زاگرس بعد از اشتران کوه زیبا و قله سنبران در استان چهارمحال بختیاری قرار دارد که به واسه پروژه سیمرغ کوه‌های ایران هر ساله کوهنوردان بسیاری خصوصا در فصل‌های بهار و تابستان به این منطقه مراجعه می‌کنند، زردکوه بختیاری که در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد و تا خوزستان نیز ادامه پیدا می‌کند. زردکوه چشمه زاینده رودهای بسیار عظیمی مانند: کارون، زاینده رود و دز می‌باشد، قلل مرتفع فراوانی در این منطقه یافت می‌شود که می‌توان به قله شاه شهیدان، هفت تنان و.. اشاره کرد؛ بلندترین قله زردکوه بختیاری قله کلونچی یا کلونچین است که از آن به عنوان بلندترین قله استان چهار محال و بختیاری نام برده می‌شود که باید خاطر نشان شویم که این کوه در زمره بلندترین قله‌های ایران نیزجایگاهی دارد. جهت مطالعه بیشتر به مطالعه قله کلونچی مراجعه کنید. کلام آخر     جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان دیگری هم در استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری مجال معرفی آنها را نداشتیم. در واقع این استان بهشت طبیعت دوستان و کسانی است که عاشق سفرهای هیجانی هستند. رفتینگ، طبیعت گردی، کوهنوردی و اسکی سواری کارهایی است که می‌توانید در طول سفر به چهارمحال و بختیاری تجربه کنید.     در طول سفر به آداب و رسوم و اعتقادات مردم استان احترام بگذارید. همچنین اگر با عشایر روبه رو شدید سعی کنید از طریق معاشرت، با فرهنگ خاص و اصیل‌شان آشنا شوید. برای سفر به این استان و بازدید از تمام جاذبه‌های آن نیاز به یک برنامه‎ریزی چند روزه دارید. اما اگر قصد داشتن یک سفری کوتاه‌تر را دارید، می‌توانید بخشی از جاذبه‌های استان را در لیست خود قرار دهید و فقط از آنها بازدید کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان بوشهر     وقتی نام بوشهر به میان می‌آید اولین چیزی‌هایی که به ذهنتان می‌رسند، چیست؟ برای من داستان تنگسیر، صادق چوبک و نخلستان‌های سر به فلک کشیده اولین چیزها است. بوشهر یکی از استان‌های مجاور خلیج فارس است که هزاران سال قدمت دارد و طبیعی است در حافظه تاریخی ما جای بگیرد. این استان را باید یکی از مقاصد جذاب ایران برای سفر دانست. می‌پرسید چرا؟ فرهنگ غنی و رنگارنگ، بناهای تاریخی، مردم خونگرم، خلیج فارس و نخلستان‌های سرسبز و زیبا همگی با هم مجموعه‌ای فوق‌العاده جذاب برای گردشگران خواهند بود و چه چیز بهتر از سفر به چنین مقصدی؟     استان بوشهر با مرکزیت شهر بوشهر، به عنوان هفدهمین استان بزرگ ایران شناخته می‌شود. این منطقه به دلیل اینکه در کنار خلیج فارس قرار دارد، از موقعیت و اهمیتی ویژه در ایران و جهان برخوردار شده است. این اهمیت در بسیاری از مواقع به ضرر این خاک تمام شده و آن را درگیر یورش‌ها، حملات و استعمار بیگانگان کرده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر قصد داریم زیر و بم این استان را بررسی کنیم. ابتدا به بررسی تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار خواهیم پرداخت و سپس جاذبه های گردشگری آن را بررسی خواهیم کرد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان بوشهر     طبق یک اصل کلی هر جا که آب باشد، شهرها ابتدا در آنجا شکل می‌گیرند. بنابراین بوشهر یکی از مناطق کهن و قدیمی در ایران به حساب می‌آید. نشانه‌هایی از عهد ایلام و تمدن بین‌النهرین در این منطقه پیدا شده که خود گواهی بر این ماجراست. در دوران حکومت مادها بوشهر یکی از ایالت‌های جنوب غربی به حساب می‌آمد و در زمان حکومت هوخشتره نیز این منطقه جزو ساتراپ‌نشین چهاردهم بود. در سال 1316 در تقسیمات جدید کشوری خود شهر بوشهر یکی از شهرستان‌های استان هفتم و زیر نظر استانداری فارس قرار گرفت. اما سال 1339 شهر بوشهر و توابعش از استان فارس جدا شد و زیر نظر فرمانداری کل بنادر و جزایز خلیج فارس قرار گرفت. در سال 1346 فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج فارس و دریای عمان ادغام شدند و نامشان به استان ساحلی تغییر پیدا کرد. در نهایت در سال 1352 بود که این استان توانست به عنوان یک استان مستقل در تقسیمات کشوری قرار بگیرد.     استان بوشهر تاریخ دور و درازی دارد که بخش زیادی از آن با غم و رنج مردم این دیار همراه بوده است. از جنگ تحمیلی گرفته تا جنگ جهانی و استعمار انگلیس، پرتغال و ... همه و همه زخم‌هایی بر پیکر تاریخ این خطه به جا گذاشته. اما مهم این است که مردم خونگرم بوشهر همیشه و در طی همه این حملات به دفاع از خاک خود برخواسته‌اند تا اجازه ندهند خاکشان به دست بیگانگان بیافتد.   آشنایی با فرهنگ استان بوشهر     همانطور که در بالا ذکر شد، بوشهر یکی از قدیمی‌ترین استان‌های ایران است. بنابراین عجیب نیست که فرهنگی با اصالت داشته باشد که بخش زیاد آن از قدیم الایام باقی مانده است. اما نمی‌توان این مساله را کتمان کرد که کسانی که برای استعمار پا به این خاک گذاشته‌اند چیزهایی را از فرهنگ خود به فرهنگ بوشهری‌ها را اضافه کرده‌اند.     بوشهری‌ها به زبان فارسی و با لهجه مخصوص به خود صحبت می‌کنند. در این استان همچنین زبان لری و عربی نیز رایج است. در زبان این مردم واژه‌های بیگانه مانند انگلیسی، هلندی، هندی و پرتغالی نیز به چشم می‌خورد. بیشتر مردم استان بوشهر مسلمان شیعه هستند. اقلیت اهل سنت نیز در برخی از مناطق مانند عسلویه، کنگان و جزیره شیف زندگی می‌کنند. مشاهیر زیادی در این استان چشم به جهان گشوده و در همین دیار نیز به خاک سپرده شده‌اند که از میان آنها می‌توان به فائز دشتی، صادق چوبک، نجف دریابندری، حسن زنگنه، خلیل عمرانی، همایون خرم، رئیس علی دلواری و ... اشاره کرد.     مردم بوشهر مردمی هنرمند هستند که صنایع دستی بسیاری دارند. از میان این صنایع می‌توان به گبه، گلیم، حصیربافی، سوزن‌دوزی، نمدمالی، سفالگری، لنج‌سازی، زنبیل و سبد و ... اشاره کرد. مهم‌ترین خوراکی‌های این دیار را نیز می‌توان ماهی، میگو، مسقطی، خرما و ارده دانست. اما یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرهنگی بوشهر، موسیقی‌ای است که در این استان وجود دارد. این موسیقی پرشور و پرهیجان و منحصر به فرد است که نه تنها در خیل عظیم سبک‌های جدیدی که وارد بازار موسیقی شده، از بین نرفته است بلکه، توانسته خود را به عنوان بخشی از موسیقی ایرانی به همه جهان بشناساند. بیشترین سازهایی که در موسیقی این استان استفاده می‌شوند عبارند از: بوق، سنج و فلوت و دمام. آشنایی با جغرافیای استان بوشهر     بوشهر یکی از استان‌های جنوبی کشور است که از شمال با استان خوزستان و استان کهگیلویه و بویر احمد و از شرق با استان فارس همسایه است. استان بوشهر دارای 10 شهرستان، 27 بخش، 40 شهر، 29 دهستان و بیش از 900 آبادی است. این منطقه را می‌توان به دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم کرد که بخش جلگه‌ای حاشیه ساحلی غربی و بخش کوهستانی نوار شرقی زاگرس را در بر می‌گیرند.     به طور کلی آب و هوای استان بوشهر را می‌توان گرم و خشک دانست اما در بخشی از استان نیز شاهد آب و هوای گرم و مرطوب نیز هستیم. بنابراین بهترین زمان سفر به استان بوشهر را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. براساس این آب و هوا پوشش گیاهی در بخش‌های مختلفی از این استان کمی با هم متفاوت است. اما به طور کلی از میان پوشش‌های گیاهی این استان می‌توان به آکاسیا، کهور ایرانی، کنار و گز اشاره کرد. مهم‌‌ترین زیستگاه‌های گیاهی نیز عبارتند از جنگل‌های حرا، مناطق حفاظت شده مند و پارک ملی نایبند.     در مورد پوشش جانوری در این استان نیز باید گفت، بوشهر دارای 17 گونه و 9 تیره ماهی است که از میان آنها می‌توان به کپورماهیان و گربه ماهی بومی این دیار اشاره کرد. همچنین 42 گونه دوزیست و خرنده، 31 گونه پستاندار و شمار زیادی پرنده در استان بوشهر زندگی می‌کنند. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان بوشهر     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. اکنون وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‎ های گردشگری استان بپردازیم تا این مطلب برای کسانی که قصد سفر به استان بوشهر را دارند، مطلبی جامع و کاربردی باشد. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌ها حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر باستانی ریشهر ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     اگر بخواهیم یک جاذبه گردشگری مهم که در دسته جاذبه‌های تاریخی قرار می‌گیرد را به شما معرفی کنیم، باید از شهر باستانی ریشهر نام ببریم. این شهر در جنوب بوشهر کنونی قرار گرفته است و قدمت آن را به هزاره سوم تا اول قبل از میلاد نسبت می‌دهند. به اعتقاد تاریخ‌دانان اردشیر بابکان بنای این شهر را گذاشته است. در زمان ساسانیان ریشهر را به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز علمی، ادبی می‌شناختند. طبق اطلاعات به دست آمده در قزن شانزدهم حدود 2 هزار خانه مسکونی در این شهر قرار داشته. اما در زمان حکومت نادرشاه افشار جمعیت ریشهر به بوشهر نقل مکان کرده و از آن زمان به بعد این منطقه متروکه باقی مانده است. خانه رئیسعلی دلواری ثبت در فهرست آثار ملی: 16 آذر 1376     رئیس علی دلواری یکی از مبارزین استان بوشهر در ماجرای معروف تنگستان بوده و به همین خاطر برای مردم این استان بسیار شخصی مهم و قابل احترامی به حساب می‌آید. منزل رئیس علی دلواری، در اواخر حکومت قاجارها در جنوب شرق دلوار ساخته شد. جالب است بدانید همایون شهنواز که سریال دلیران تنگستان (ماجرای مبارزه رئیس علی دلواری در تنگستان) را ساخته، در این خانه به خاک سپرده شده است. این خانه که اکنون به عنوان موزه رئیس علی دلواری تغییر کاربری داده از 23 اتاق تشکیل شده و 3750 متر مساحت دارد. خانه این مبارز را بازماندگان دلواری به سازمان میراث فرهنگی بوشهر هدیه کرده‌اند. عمارت گلشن ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     از دیگر جاذبه‌های تاریخی استان بوشهر می‌توان به عمارت گلشن اشاره کرد. این عمارت در شهر ساحلی بوشهر در محله بهبهانی قرار گرفته است و قدمت آن به دوره قاجاریه باز می‌گردد. این عمارت تنها 10 متر با دریا فاصله دارد و وزیدن باد، نسیم دریا را به عمارت گلشن هدیه می‌دهد. نوع معماری عمارت گلشن بیت میلانی است که آن را بسیار منحصر به فرد کرده. این عمارت 3 طبقه دارد که طبقه اول آب انبار، حمام و دستشویی، آشپزخانه و محل نگهداری خدمه شامل می‌شود و طبقات دوم و سوم نیز مخصوص سکونت، تجارت و پذیرایی از مهمان‌هاست. بیشتر اتاق‌های موجود در این عمارت پنج دری هستند و بینشان راهرو وجود دارد. عمارت گلشن در حال حاضر برای مصارف فرهنگی استفاده می‌شود. و میراث فرهنگی با حفظ شکل اولیه بنا مرتب به تعمیر آن می‌پردازد. کلیسای ارامنه گرگوری ثبت در فهرست آثار ملی: 7 مهر 1381     کلیسای ارامنه گرگوری که به نام کلیسای گئورک مقدس نیز مشهور است، یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر بوشهر به حساب می‌آید. قدمت این کلیسا را متعلق به دوره حکومت قاجارها می‌دانند. کلیسای گئورک مقدس را خانواده آوادیان با کمک انگلیسی‌های ساکن در بوشهر ساخته‌اند. این کلیسا تا سال 1948 فعال بود اما پس از اینکه ملکومیان فوت کرد، تمام اشیاء و اموال آن را به کلیسای وانک در اصفهان منتقل کردند. سال 1974 این کلیسا بار دیگر فعالیتش را از سرگرفت و اموالش نیز از اصفهان به بوشهر بازگشت اما، پس از گذشت چند سال دوباره این فعالیت متوقف شد. کلیسای گرگوری یک زمین مستطیل شکل و دو حیاط دارد که این حیاط‌ها مخصوص دفن مردگان هستند. بنای کلیسا نیز به صورتی طراحی شده که اگر از بالا به آن نگاه کنید شبیه به یک صلیب به نظر می‌رسد. خانه طایی ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382     یکی دیگر از جاذبه های گردشگری استان بوشهر خانه طایی نام دارد. این بنا در شهرستان بوشهر قرار گرفته و جزو بناهای ثبت شده این دیار در فهرست آثار ملی است. قدمت این خانه به دوره حکومت قاجاریه باز می‌گردد. در واقع بوشهر خانه‌های تاریخی زیادی دارد که به دلیل تلفیق فرهنگ‌های مختلف دارای معماری منحصر به فردی هستند، خانه طلایی نیز یکی از آنهاست. برای بازدید از این بنا باید به خیابان ساحلی، پشت میراث فرهنگی شهرستان بوشهر مراجعه نمایید. زندان سلیمان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 آبان 1385     یکی دیگر از جاذبه‌های استان بوشهر که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر از آن یاد کنیم، زندان سلیمان واقع در دشتستان است. قدمت این پناهگاه به دوره سوم زمین شناسی یعنی هزاره اول باز می‌گردد. زندان سلیمان در  واقع نام یک کوه مخروطی شکل است که در اثر رسوبات رودخانه‌ای به وجود آمده. این کوه از زمین مجاور خود حدود 107 متر ارتفاع دارد. از آنجایی که در میانه این مخروط تو خالی است در زمان ساسانیان موبدان زرتشتی به عنوان محل قربانی و نیایش از آن استفاده می‌‏کرده‌اند. به نظر می‌رسد در زمان‌های قدیم مخروطی که اکنون خشک است پر از آب بوده که البته امکان استفاده از این آب وجود نداشته است. بام استان بوشهر     با شنیدن نام بوشهر، نام زیبای خلیج فارس برایمان تداعی می‌شود، در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بام استان بوشهر کوه پا زنان معرفی شده است که سالانه کوهنوردان بسیاری خصوصا در فصول سرد سال عزم صعود به این قله را می‌کند. شهر ساحلی بوشهر در امتداد رشته کوه زاگرس قرار دارد و بلندترین قله این استان قله پازنان با ارتفاع 1970 متر است این قله را با نام‌های بیرمی یا خورموج نیز معرفی می‌کنند، این کوه در فاصله  سه کیلومتری شهر خورموج واقع شده است.     طبیعت بکر این کوه به واسطه درختان بادام وحشی‌اش معروف است که شکوفه‌های آن در فصل بهار جلوه بی‌نظیری به منطقه می‌دهدذ  برای صعود به قله پازنان یا همان بیرمی بهتر است در فصول سرد سال اقدام نمایید به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی این کوه و گرمای بسیار شدید در فصول گرم مناسب صعود نخواهد بود. جهت مطالعه بیشتر درباره قله پا زنان( بیرمی) در مقاله قله پازنان با دکوول همراه باشید. کلام آخر     در مطب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر درباره این استان اطلاعات زیادی به دست آوردیم. نگاه مختصری به تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار انداختیم و سپس برخی از جاذبه‌های گردشگری آن را معرفی کردیم. اگر چه شمار جاذبه‌های گردشگری در این استان بسیار بیشتر از چیزی است که ما فرصت معرفیش را یافتیم. اما این بدان معنا نیست که آنها ارزش کمتری از آنچه معرفی شد، دارند. در طول سفر اگر بتوانید وقتی هم برای بازدید از دیگر جاذبه‌های این استان مانند شمار بسیار تپه‌های تاریخی، خانه‌ها و عمارت‌های تاریخی، قلعه‌ها گورستان‌ها، حمام‌ها و در نهایت نخلستان‌ها کنار بگذارید، سفرتان لذت‌بخش‎تر خواهد بود.     همچنین در طول سفر به بوشهر امتحان غذاهای دریایی را فراموش نکنید. این چالشی است که دریچه‌ای دیگر از دنیای غذاهای دریایی را پیش چشمتان باز خواهد کرد. همچنین اگر قصد خرید سوغات و یادگاری از سفر به بوشهر را دارید حتما به سراغ صنایع دستی مردم این دیار بروید. با این کار هم هنرشان را به دیگر نقاط ایران و جهان انتقال داده‌اید و هم از صنعت آنها حمایت نموده‌‌اید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان اصفهان | نگاهی نو به نصف جهان     یقینا درباره استان اصفهان حرف‌های زیادی شنیده‌اید. اگر هم تاکنون فرصت سفر به این استان را نیافته‎ باشید حتما وصف زیبایی‎ زاینده رود، حس خوب قدم زدن در چهارباغ، آرامش شب‌های پل خواجو، طبیعت بکر فریدون شهر، بافت تاریخی منحصر به فرد گلپایگان، جاذبه‌های شهر کاشان و خونگرمی و شیرینی مردم این استان به گوشتان خورده و شما را به فکر سفر به این آن انداخته است.     همه این‌ها حرف‌های درستی است اما شاید برای کسی که قصد سفر به استان اصفهان و بازدید از جاذبه‌های گردشگری آن را دارد، آنطور که باید به کار نیاید. تصور کنید قرار است برای عید نوروز سفری چند روز به اصفهان داشته باشید. سفری که در آن بتوانید هم از تمام دیدنی‌های نام آشنا و گمنام این استان بازدید کنید و هم با فرهنگ غنی آن که پیشینه‌اش به سالیان دراز می‌کشد، آشنا شوید. در این صورت این مطلب به عنوان راهنمای جامع سفر به استان اصفهان، همان چیزی است که شما برای سفر به اصفهان در عید نوروز به آن احتیاج خواهید داشت.     استان اصفهان که باید از آن به عنوان یکی از استان‌های پهناور و پرجمعیت ایران یاد کرد، جاذبه‌های زیادی دارد که برخی از آنها توسط یونسکو ثبت جهانی شده، برخی دیگر در دسته آثار ملی قرار می‌گیرد و نام برخی را شاید حتی تاکنون نشنیده باشید. این همه جاذبه یادگار حاکمانی است که در دوره‌های مختلف به این منطقه توجه داشته‎اند و البته یادگار مردمان خوش ذوقی که در طول تاریخ با زندگی خود در این منطقه فرهنگش را ساخته‌اند. ما در این مطلب سعی داریم شما را با بخشی از این جاذبه‌ها آشنا کنیم تا در هنگام سفر به استان اصفهان در بهار لیستی جامع و دستی باز برای انتخاب داشته باشید. با راهنمای جامع سفر به استان اصفهان همراه باشید. داستان یک فرهنگ اصیل     اصفهان یک پیشینه تاریخی طولانی دارد. به دلیل وجود زاینده رود، مرکزیت این استان و مردمی که در دوره‌های تاریخی مختلف نقش فعالی داشته و تاثیرگذاری خود را ثابت کرده‌اند؛ این استان همیشه مورد توجه بوده است. بارها مورد هجوم قرار گرفته، بارها بلایای طبیعی و قحطی، جان مردم را به لب رسانده اما تمام این‌ها نه تنها باعث نشده این مردم فرهنگ و آداب و رسوم خود را فراموش کنند بلکه، آنها از هر قومی که روزگاری بر محل زندگی‌شان مسلط شده چیزهای خوب را گرفته و به فرهنگ خود اضافه کرده‌اند. اگر به معماری بناهای تاریخی به خصوص مساجد شهرهای مختلف استان اصفهان نگاهی بیاندازید، می‌بینید که این مردم در اخذ و ترکیب فرهنگ‌ها با فرهنگ خود استادند.     در سفر چند روزه خود به اصفهان حتما در بازار و در میان مردم شهرهای مختلف بگردید، با آنها معاشرت کنید و به قصه‌هایشان گوش دهید. حتما بریونی، خورشت ماست، گوش فیل و دوغ و گز (از خوردنی‌های ویژه شهر اصفهان) و غذای مخصوص دیگر شهرهای استان را امتحان نمایید تا بتوانید آداب و رسوم و فرهنگ مردم این استان را با به خوبی درک کنید. اگرچه مردم شهرهای مختلف استان اصفهان تشابهات فرهنگی زیادی باهم دارند اما طبیعتا درمیان هر کدام از آنها خلق و خو و فرهنگ مخصوصی به چشم می‌خورد و دیدن جداگانه آنها خالی از لطف نیست.     در ادامه این مطلب ما درباره تاریخ این منطقه حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاهای دیدنی اصفهان می‌پردازیم. یقینا اگر کمی فرهنگ مردم اصفهان را بشناسید و بعد در معماری و جزئیات این جاذبه‌ها دقت کنید چیزهای بسیار بیشتری دستگیرتان خواهند شد و بیشتر از سفرتان لذت خواهید برد. پس با ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان اصفهان با ما همراه باشید. تاریخ همیشه درس هایی برای ما دارد     می‌گویند طهمورث، سومین پادشاه سلسله پیشدادیان، اصفهان را بنا کرده است. تا قبل از آن آبادانی‌هایی در این منطقه به صورت پراکنده وجود داشته اما چون هخامنشیان زیاد توجهی به اصفهان نداشتند، نمی‌توان رد درستی از آن گرفت.     یزدگرد اول یک پایگاه نظامی برای آموزش ارتشش در این منطقه احداث کرد. به جز آن سه پایگاه نظامی مهم دیگر نیز اصفهان وجود داشته. به نظر می‌آید نام "اسپهان" به معنی جایگاه ارتش، از این دوره به یادگار مانده است. در زمان ساسانیان همچنین گهگاه اصفهان ولیعهدنشین شاهنشاه ایران بود و این نشان می‌دهد که پادشاهان ساسانی به اهمیت این منطقه پی برده بودند.     "الیهودیه" نام دیگری است که به شهر اصفهان نسبت می‌دهند. ماجرا از این قرار است که با تصرف بابل و آزاد کردن اسرای یهودی از دست پادشاه آن توسط کوروش کبیر، برخی از این اسرا برای زندگی به اصفهان آمده و به آن دارالیهودیه می‌گفتند.     استان اصفهان چه از نظر راه‌های ارتباطی و چه از نظر وجود زاینده رود همیشه اهمیت استراتژیک داشته و بنابراین مورد توجه قرار می‌گرفته است. همین مورد توجه بودن باعث شد تا در دوره اسلامی این منطقه بارها و بارها مورد هجوم قرار گیرد و البته پس از هر هجوم باز راه خود را پیدا کرده است. خود شهر اصفهان بارها به عنوان پایتخت از سوی پادشاهان انتخاب شده و امروزه از هر کدام نشانه‌هایی در خود دارد. شاید بتوان اوج شکوفایی استان اصفهان را دوره شاه عباس دوم دانست. در این دوره اصفهان از همه شهرهای خاور زمین برتر بوده است و شهرهای اطراف آن نیز از این فرصت بهره می بردند. در واقع هرگاه شهر اصفهان به عنوان پایتخت یا ولیعهدنشین انتخاب می‌شده است، شهرهای اطراف آن نیز مورد توجه قرار می‌گرفته‎ و آبادتر بوده‌اند.     در ادامه به بررسی برخی از مهمترین جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی که در طول تمام این تاریخ که به خلاصه‎ای از آن اشاره کردیم، در اصفهان ایجاد شده، خواهیم پرداخت. اگرچه معرفی کامل همه جاذبه‌های استان در حوصله مقاله راهنمای جامع سفر به استان اصفهان ‎نمی‌گنجد اما یقینا مهمترین و معروف‌ترین جاذبه‌ها معرفی خواهد شد. با جاذبه‎ های توریستی استان اصفهان آشنا شوید     برای راحتی کار جاذبه‌ها را به ترتیب ثبت‎شان در یونسکو، قرار گرفتنشان در آثار ثبت شده ملی و در نهایت آثار گمنان‌تر معرفی خواهیم کرد. کاخ چهل ستون ثبت در فهرست آثار ملی: 10 دی 1310 ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 میلادی     کاخ چهل ستون را باید یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری اصفهان دانست. بعید است کسی نام این جاذبه را تا به حال نشنیده باشد. این کاخ که در دوره شاه عباس اول احداث شد؛ بالغ بر 67 هزار متر مربع مساحت دارد. عمارت چهل ستون دقیقا در وسط این باغ قرار گرفته است. یک تالار آینه، یک تالار بیست ستون و دو اتاق شمالی و جنوبی مجموع این کاخ را تشکیل می‌دهند. اگر به معماری چهل ستون دقت کنید، آینه کاری‌ها، نقاشی‌ها و کاشی‎کاری‌ها شما را شگفت‌زده خواهند کرد. جالب است بدانید در معماری ابتدایی این کاخ آینه کاری وجود نداشته اما پس از یک آتش‌سوزی و بازسازی مجدد چهل ستون، برای قسمتی از ایوان از آینه‌هایی استفاده کرده‌اند که به جای جیوه، نقره اندود هستند. میدان نقش جهان ثبت در فهرست آثار ملی: 8 بهمن 1313 ثبت در میراث جهانی یونسکو: اردیبهشت 58     میدان نقش جهان را می‌توان قلب اصفهان دانست. این میدان نه فقط از نظر تاریخی و گردشگری اهمیت بالایی دارد، بلکه به دلیل زنده بودن بازارهایش هنوز از نظر سیاسی و اجتماعی بخش مهمی از استان است. نقش جهان را با نام‌های میدان شاه و میدان امام نیز می‌شناسند. در چهار طرف میدان چهار بنای تاریخی بسیار مهم قرار دارد. عالی قاپو به عنوان یک شاهکار معماری، مسجد شاه به عنوان یک بنای تاریخی که شاهد بسیاری از اتفاقات سیاسی اصفهان بوده، مسجد شیخ لطف الله به عنوان نماد خلاقیت در معماری و سر در بازار قیصریه، این چهار بنا هستند. 200 حجره دو طبقه نیز دور تا دور نقش جهان را محاصره کرده که این حجره‌ها بهترین منبع برای تهیه سوغات در طول سفر به اصفهان در عید خواهند بود. باغ فین کاشان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 آذر 1314 ثبت در میراث جهانی یونسکو: زمستان 1389     کسی نیست که قصه تلخ امیرکبیر و باغ فین کاشان را نشنیده باشد. قدمت این باغ به زمان صفویه باز می‌گردد. در آن زمان باغ فین در 10 کیلومتری کاشان قرار داشت اما امروزه به دلیل توسعه شهر به کاشان متصل شده است. این باغ 23 هزار متر مربع وسعت دارد. چیزی که ما بیشتر در تصاویر مربوط به آن می‌بینیم، یک حیاط مرکزی است که در آن بارو و برج‌های استوانه‎ای شکل قرار دارند. جالب است بدانید در سال‌های 1397 و 1398 باغ فین کاشان لقب پربازدیدترین جاذبه تاریخی استان در نوروز را به خود اختصاص داد. از این رو شاید بتوان گفت باغ فین نه تنها یک جاذبه گردشگری مهم در استان اصفهان است بلکه، باید آن را از مهم‎ترین جاذبه های گردشگری ایران نیز دانست. قنات مزدآباد ثبت در فهرست آثار ملی: 20 اسفند 1385 ثبت در میراث جهانی یونسکو: تیر 1395     قنات مزدآباد یکی از جاذبه‌های توریستی استان اصفهان است که در شهر میمه قرار دارد. این قنات یکی از مهمترین جاذبه‌هایی است که در راهنمای جامع سفر به اصفهان باید بدان اشاره کرد. قنات مزدآباد را با طول 1860 متر، باید یکی از طولانی‌ترین قنات‌های منطقه دانست که قدمتی 2 هزار و 500 ساله دارد. از ویژگی‌های قنات مزدآباد می‌توان به وجود سه سد زیرزمینی و دو رشته آب سرد و گرم در آن اشاره کرد. مسجد جامع اصفهان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310 ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 1390     مسجد جامع اصفهان که به نام‌های مسجد جامع عتیق و مسجد جمعه نیز معروف است را باید یکی از مهمترین جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی اصفهان دانست. دستور ساخت این مسجد را معتصم عباسی صادر کرد اما تغییرات بسیار مهمی در معماری مسجد در دوره سلجوقیان انجام شد و البته در دوره‌های بعد یعنی ایلخانی، مظفری، تیموری، صفوی و قاجاریه نیز بنای مسجد تغییراتی داشته که این نشان از مورد توجه بودن مسجد جامع در تمام این ادوار است. قنات عمومی ورزوان ثبت در فهرست آثار ملی: 28 دی 1379 ثبت در میراث جهانی یونسکو : سال 2016     از دیگر جاذبه‌های که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است و باید در راهنمای جامع سفر به استان اصفهان بدان اشاره کرد، می‌توان به قنات عمومی ورزوان اشاره کرد. این قنات در شهر ورزوان از توابع میمه قرار دارد و قدمت آن به 3 هزار سال پیش باز می‌گردد. دو شکاف در قنات ورزوان وجود دارد که به کمک آنها آب زیادی از دهم آذر تا دهم فروردین سال بعد ذخیره می‌شود. در ادامه راهنمای جامع سفر به استان اصفهان به معرفی برخی از جاذبه‌هایی که فقط در فهرست آثار ملی ثبت شده‎اند خواهیم پرداخت. شهر و خرابه های ساسانی زواره ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     این خرابه‌ها که بین اردستان و زواره قرار دارند، مربوط به دوره ساسانیان هستند و به خوبی نشان می‌دهند که در این منطقه گروه مستقلی زندگی می‌کرده و آب آشامیدنیشان را از قنات‌ها تامین می‌کردند. به مرور زمان جابجایی انجام شده و شهرهای اردستان و زواره به شکل کنونی درآمده است. تپه سیلک ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     سیلک را باید نخستین تمدن در مرکز ایران دانست. تپه سیلک در منطقه فین کاشان قرار دارد و قدمت آن به بیش از 8 هزار سال می‌رسد. این تپه ویرانه‌هایی به جامانده از زیگورات باستانی است. تاکنون کاوش‌های زیادی در این تپه انجام شده و در این کاوش‎‌ها کشفیات بسیاری از تمدن انسان‌هایی که روزگاری در فلات مرکزی ایران زندگی می‌کردند، یافت شده است. بام استان اصفهان     قله شاهان کوه زیبا به عنوان بام استان اصفهان در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران معرفی شده است. شاهان‌کوه، با ارتفاعی حدود ۴۰۴۰ متر، در فاصله‌ی ۲۰ کیلومتری از شهر فریدون‌شهر واقع شده است و به عنوان یکی از مهم‌ترین نقاط کوهستانی در مرکز ایران شناخته می‌شود.     مجموعه کوه‌های شاهان کوه که شامل قله‌های دری، دودکشان، چال روغن، شاهان کوه، جه جر، گورمیشان، دره غول، لاشوم، برد خیمه، چال میشان و مارک می‌باشد، بر روی رشته کوهی به همین نام قرار گرفته که طول آن بیش از ۴۳ کیلومتر است و در جهت شمال غربی و جنوب شرقی، هم‌سو با محور اصلی رشته کوه زاگرس کشیده شده است.     این رشته کوه، که مسیر خود را از دره وهرگان در 40 کیلومتری شمال غرب فریدون‌شهر آغاز می‌کند، به طول تقریبی ۴۳ کیلومتر و عرض متوسط ۱۰ کیلومتر، به سمت جنوب شرق امتداد یافته و در دره آب میدانک، ۲۵ کیلومتری جنوب غربی فریدون‌شهر پایان می‌یابد. با میزان بارندگی سالانه بین 800 تا 1000 میلی‌متر و میانگین دمای سالیانه بین ۵ تا ۱۰ درجه سانتی گراد، این منطقه میزبان چندین رودخانه و چشمه است، از جمله رودخانه خدنگستان، آب ترزه، آب سه پستان، آب سرداب و چشمه لنگان که در شمال این رشته کوه قرار دارد. این منطقه به مدت هزاران سال به عنوان ییلاق عشایر بختیاری شناخته شده است. درباره قله شاهان کوه بام استان اصفهان بیشتر بخوانید. کلام آخر     استان اصفهان یکی از جذاب‌ترین مقاصد سفر چه برای ایرانیان و چه برای گردشگران خارجی است. این استان بیشتر از 22 هزار بنا و جاذبه تاریخی دارد که از میان این آثار حدود 850 مورد ثبت ملی و 7 مورد ثبت جهانی شده است. اگرچه می‌توان درباره یکایک این جاذبه‌ها ساعت‌ها حرف زد اما، معرفی تمام آنها در حوصله این مقاله نمی‌گنجد. ما سعی کردیم مهمترین آثار ثبت شده را در راهنمای جامع سفر به استان اصفهان به شما معرف کنیم. اما فراموش نکنید که در طول سفر زمانی را هم برای جاذبه‌های گردشگری دیگر این استان مانند خانه مشروطه، ابیانه، پل خواجو، سی و سه پل، خانه بروجردی‌ها، مناره گلپایگان، پیست اسکی فریدون شهر، پارک ملی قمیشلوی تیران و ... کنار بگذارید.     اصفهان دارای آب و هوای نسبتا متعادلی است. از این رو تمام فصول سال می‌توان به این استان سفر کرد. اما یقینا بهترین زمان برای سفر به این منطقه عید نوروز است. زیرا هم هوا در متعادل‌ترین حالت خود قرار دارد و هم می‌توانید با آداب و رسوم و فرهنگ مردم اصفهان در عید نوروز بیشتر آشنا شوید. البته اشاره به این نکته لازم است که تمام شهرهای این استان پهناور آب و هوای یکسانی ندارند بنابراین بهتر است قبل از سفر به هر کدام از این مناطق آب و هوای آن را چک کنید. امیدواریم مطلب راهنمای جامع سفر به استان اصفهان برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان شرقی     سفر همیشه پر از هیجان و تجربه‌های جدید است، حالا تصور کنید که مقصدتان یک مقصد رویایی، پر از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی، با مردمی خونگرم و مهمان‎‌نواز، با فرهنگی دوست داشتنی باشد. چه کسی فرصت چنین تجربه‌ای را از دست می‌دهد؟ سفر به استان آذربایجان شرقی با مرکزیت شهر تبریز، همان فرصتی است که در بالا از آن حرف زدیم. این استان پر از جاذبه های گردشگری است. در کنار آن وجود غذاهای محلی فوق‌العاده، آداب و رسوم ویژه و تاریخ و فرهنگ سراسر شگفتی این دیار را برای سفر جذاب‌تر کرده است.     استان آذربایجان شرقی از دیرباز یکی از مهم‌ترین استان‌ها در کشور بوده است. دلایل زیادی برای این اهمیت وجود دارد. اول اینکه آذربایجان شرقی نیز مانند استان آذربایجان غربی یکی از مناطق مرزی کشورمان به حساب می‌آید. این استان از شمال با جمهوری آذربایجان و ارمنستان هم مرز است و به همین دلیل هم اهمیت زیادی در کشور دارد. از دیگر همسایگان آذربایجان شرقی می‌توان به آذربایجان غربی از غرب و استان اردبیل از شرق اشاره کرد. دلیل دوم برای اهمیت این منطقه این است که دو رشته کوه مهم زاگرس و البرز در آن به هم متصل شده‌اند و دلیل سوم را نیز باید تبریز دانست که همیشه نقشی مهم و اساسی در جریانات سیاسی کشور ایفا نموده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان شرقی قصد داریم سیر تا پیاز این منطقه را بررسی کنیم تا کسانی که قصد سفر به این دیار را دارند بتوانند از این اطلاعات برای هرچه بهتر شدن سفرشان استفاده کنند. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. گزیده‌ای از پیشینه استان آذربایجان شرقی     آذربایجان شرقی یکی از سرزمین‌های تحت سلطه مادها بوده که آن را به نام ماد کوچک می‌شناختند. زمانی که اسکندر به سرزمین مادها حمله کرد، ماد کوچک تنها منقطه‌ای بود که توانست در برابر این حمله مقاومت کند. پس از ورود اسلام به ایران نیز زمانی که قوم مغول بر ایران تسلط یافت، هولاکوخان آذربایجان را به عنوان مرکز شاهنشاهی مغولات انتخاب نمود. در زمان صفویه نیز شاه اسماعیل اول تبریز را مرکز خلافت خود قرار داد. این شهر همچنین ولیعهدنشین قاجارها بعد از فتحعلی شاه بود. یعنی پادشاهان قاجار مانند ناصرالدین شاه، احمدشاه، محمدعلی شاه و مظفرالدین شاه دوران ولیعهدی خود را در تبریز گذرانده‌اند.     تبریز به عنوان مرکز آذربایجان شرقی از دیرباز یکی از شهرهای مهم ایران بوده است. بسیاری از جریانات سیاسی از این شهر شروع شده و در بسیاری جریانات دیگر نیز مردم این شهر پیشتاز بوده‌اند. در طول تاریخ آذربایجان بزرگان، ادیبان و دانشمندان زیادی در این خاک متولد شده و بار دیگر در همین خاک آرام گرفته‌اند. در یک کلام آذربایجان شرقی را می‌توان یکی از وزنه‌های سنگین تاریخ ایران خصوصا تاریخ معاصر دانست که هرچه بیشتر درباره این تاریخ بدانید، بازدید از شهرها و جاذبه‌های تاریخی این استان برایتان جذاب‌تر خواهد شد.   گزیده‌ای از فرهنگ استان آذربایجان شرقی     حتما با خواندن مختصری که از تاریخ آذربایجان شرقی که در بالا آمد، شما هم به این نتیجه رسیده‎اید که مردم آذربایجان مردمی اصیل هستند که حضورشان در این خاک سالیان سال ریشه دوانده است. یادگار این تاریخ، فرهنگ غنی این مردم است. وقتی حرف از فرهنگ می‌زنیم منظورمان فاکتورهایی از قبیل مذهب، آداب و رسوم، زبان، غذاها، لباس‏‌ها و موسیقی محلی و چیزهایی از همین قبیل است.     اکثر مردم در استان آذربایجان شرقی به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند. البته زبان تاتی نیز درمیان اقلیتی از مردم این منطقه رواج دارد. همچنین بیشتر مردم این دیار پیرو دین اسلام و مذهب شیعه هستند اما اقلیت‌های مسیحی و پارسان نیز در میان آنها وجود دارد. مردم این استان اهمیت زیادی برای زبان محلی خود قائل هستند و این مساله را می‌توان به خوبی در مراودات روزمره و ادبیات شفاهی و ادبیات فولکلورشان دید.     اگر به دنبال دنیایی از غذاهای خوشمزه محلی می‌گردید، حتما سری به استان آذربایجان شرقی بزنید. از میان غذاهای محلی این استان می‌توان به کوفته تبریزی، قرابیه تبریز، آش دندونی، آش گوشواره، قارنی یاریخ، خورشت هویج و ... اشاره کرد. این خطه همچنین صنایع دستی زیادی دارد که انتخاب یکی از آنها برای به یادگار بردن کار سختی است. از میان صنایع دستی این استان می‌توان به گلیم بافی، قالی بافی، رودوزی، پارچه بافی، نقره‌سازی، سوزن دوزی، سفال‌گری، نگارگری، سنگ‌تراشی، سبدبافی و ... اشاره کرد.     درباره لباس محلی در استان آذربایجان شرقی باید گفت که متاسفانه دیگر در بیشتر مناطق این استان استفاده از لباس‌های محلی منسوخ شده است. و در برخی از نقاط تنها برای مراسمات خاص از این لباس‌ها استفاده می‌کنند. اما ایلات و عشایر این منطقه هنوز از لباس‌های محلی خود استفاده می‌نمایند. لباس‌های محلی زنان در این استان شامل سرپوش، چارقد گل دار، پیشانی بند، پیراهن و روپوش چاك دار می‌شود. لبای محلی مردان نیز دوزملی آرغالیخ نام دارد. گزیده‌ای از جغرافیای استان آذربایجان شرقی     استان آذربایجان شرقی وسعت زیادی دارد و به همین دلیل نیز از آب و هوای متنوعی برخوردار است. این تنوع تا حدی است که دما در بالاترین حالت خود در جلفا و میانه به 45 درجه بالای صفر می‌رسد و در کمترین حالت خود در بستان‌آباد نیز به 46 درجه زیر صفر می‌رسد. اما به طور کلی آب و هوای این منطقه را می‌توان سرد و خشک ارزیابی کرد. میانگین بارندگی سالانه 250 تا 300میلی متر در سال نیز نشان از قرار گرفتن این استان در مناطق نیمه خشک دارد. همانطور که ذکر شد، آذربایجان شرقی وسیع است و حدود 3درصد از مساحت کل کشور را شامل می‌شود. این منطقه، استانی مرزی است که با دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان مرز مشترک دارد و این مساله را باید یکی از دلایل اهمیت این خطه از نظر جغرافیای تاریخی دانست.     هفت واحد کوهستانی در این منطقه وجود دارد و از میان مهم‌ترین ارتفاعات آن باید به ارسباران، قله سبلان، قره داغ و قوشه داغ اشاره کرد. بسیاری از افراد توده آتشفشانی سهند را مهم‌ترین بخش از جغرافیای طبیعی این استان می‌دانند. پوشش گیاهی در این استان بسیار متنوع است و شامل جلگه، دره، کوهستان و جنگل می‌شود. به واسطه این تنوع گونه‌‎های جانوری متنوعی نیز در منطقه زندگی می‌کنند. جاذبه های گردشگری استان آذربایجان شرقی     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی اطلاعات زیادی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار کسب کردیم. حالا برای سفر فقط یک لیست از جاذبه های گردشگری استان کم داریم. که در ادامه بدان خواهیم پرداخت. طبق روال معمول ابتدا آن جاذبه گردشگری را به شما معرفی خواهیم کرد که در فهرست میراث ملی یا جهانی ثبت شده است و سپس درباره دیگر جاذبه‌ها حرف خواهیم زد. در ادامه با ما همراه باشید. بازار تبریز ثبت در میراث جهانی یونسکو: 2010 ثبت در فهرست میراث ملی: 25 شهریور 1354     بازار تبریز را باید یکی از زیباترین بازارهای تاریخی ایران و مهم‌ترین بازار سرپوشیده در جهان دانست. این بازار همچنین با یک کیلومتر مساحت بزرگ‌ترین بازار سرپوشیده جهان نیز به شمار می‌رود. زمان ساخت بازار تبریز دقیقا مشخص نیست اما جهانگردان بسیاری از آن در زمان حکومت قاجاریه دیدن کرده‌اند.     بازار تبریز در هسته مرکزی این شهر داخل یک چهارضلعی قرار گرفته است. این بازار از شرق به عالی قاپو و از شرق به مسجد جامع می‌رسد. یک رودخانه به نام میدان چایی، بازار قدیمی را به دو بخش شمالی و جنوبی  تقسیم کرده است که قسمت شمالی به دلیل دور ماندن از داد و ستدهای اصلی کم کم اهمیت خود را از دست داده است. از ویژگی‌های بازار تبریز می‌توان به تیمچه‌ها، سراهای سه طبقه، راسته‌های اصلی و فرعی، چهار راهی‌ها و گنبد بازار اشاره کرد. قلعه بابک ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1345     قلعه بابک یک جاذبه تاریخی دیگر در آذربایجان شرقی است که در بالای یک کوه به ارتفاع 2300 متر ساخته شده است. این دژ 3 کیلومتری در شهر کلیبر قرار دارد و زمان ساختش را به حکومت ساسانیان نسبت می‌دهند. قلعه بابک نامش را از بابک خرمدین گرفته است. او رهبری بود که در برابر حمله اعراب ایستادگی کرد. از آنجایی که این دژ در همان زمان جنبش خرمدینان ساخته شده نام قلعه بابک روی آن مانده است. اما جالب است بدانید این بنا با نام قلعه و قصر جمهور در فهرست آثار ملی ثبت شده است. از ویژگی‌های دژ بابک می‌توان به دالانی که تنها یک نفر می‌تواند از آن بگذرد، یک گذرگاه در فاصله 200 متری دروازه، باروهایی از جنس سنگ خارا و ... اشاره کرد. قلعه بختک لیلان ثبت در فهرست آثار ملی: 19 مرداد 1379     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان آذربایجان شرقی، قلعه بختک لیلان است. این قلعه تاریخی در شهرستان ملکان، شهر لیلان قرار دارد و قدمت آن به قبل از تاریخ ایران باستان باز می‌گردد. تپه‌های اطراف قلعه که محوطه‌ای 100 هکتاری دارد همگی بررسی شده و کشفیات تاریخی زیادی در آنها یافت شده است. در این تپه که تا امروز شمارشان به 46 عدد می‌رسد. آثاری از دوره‎های پیش از اسلام، اشکانیان و ساسانیان یافته شده است. جالب است بدانید در زمان حکومت ساسانیان از این قلعه به عنوان پایتخت زمستانی استفاده می‌شده است و آتشکده آذرگشسب نیز در آن قرار دارد. تپه های تاریخی آذربایجان شرقی     آذربایجان شرقی نیز یکی از مناطق تاریخی ایران است. بنابراین طبیعی است که تپه‌های تاریخی زیادی که در این دیار کشف شده باشد و اطلاعات مهمی درباره مردمانی که در گذشته در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند را در اختیارمان قرار دهد. در  ادامه لیستی از مهم‌ترین و معروفترین تپه‌های تاریخی این استان را در اختیارتان قرار خواهیم داد. تپه پیر موسی، واقع در 15 کیلومتری جاده مرند، مربوط به دوره اشکانیان (ثبت در فهرست آثار ملی: 1 فروردین 1347) تپه امام‌چای سراب، واقع در شهرستان سراب، مربوط به هزاره اول قبل از میلاد و دوره اشکانیان ( ثبت در فهرست آثار ملی: 1 فروردین 1347) تپه اژدهاداشی اهر واقع در شهرستان ورزقان، مربوط به هزاره اول قبل از میلاد (ثبت در فهرست آثار ملی: 27 اسفند 1387) تپه قلعه‌جوق سراب، واقع در 15کیلومتری سراب، مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد و دوره مادها از دیگر تپه‌های تاریخی این استان می‌توان به تپه مصلی آذرشهر، تپه عجب شیر، قره تپه تبریز و قره تپه شبستر اشاره کرد. روستای تاریخی مجارنشین     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که هنگام سفر به استان آذربایجان شرقی بازدید از آن خالی از لطف نیست، روستای مجارنشین است. این روستا در 30 کیلومتری شهر اسکو قرار دارد و باید آن را یکی از روستاهای صخره‎ای دانست. مجارنشین را باید گنجینه‌ای از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی دانست. به طور دقیق نمی‌توان گفت اما براساس اکتشافات تاریخی در این منطقه قدمت آن را باید به دوران قبل از اسلام نسبت داد. در واقع مجارنشین یکی از مناطقی بوده است که گروهی از آریایی‌ها آن را برای سکونت و یکجانشینی انتخاب کرده‌اند. بازار اهر     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که در سفر به استان آذربایجان خوب است از آن دیدن کنید، بازار اهر نام دارد. این بازار سرپوشیده شامل دو طبقه و چهار بخش می‌شود. از ویژگی‌های این بازار می‌توان به گچبری‌های زیبا با طرح‌های اسلیمی و گل و برگ و همچنین گنبدهای آجرچینی شده اشاره کرد. این بازار هنوز هم جایی برای مشاغل مختلف است بنابراین در بازدید از آن هم می‌توانید خرید کنید، هم با مشاغل مختلف در اهر آشنا شوید و هم یک جاذبه گردشگری را از نزدیک ببینید. به نظر می‌رسد این بازار در سال 1321 در زمان حکمرانی رشیدالملک در ارسباران ساخته شده و در قدیم به آن بازار نصیربیگ می‌گفته‌اند. بام استان آذربایجان شرقی     استان آذربایجان شرقی یکی از استان‌های چالش برانگیز در حوزه معرفی بام استان در پروژه سیمرغ قلل ایران است و امسال بام استان را از قله کمال به قله جنوار داغی(جاناوارداغی) تغییر داده است. کوه جنوار داغی، که به فارسی به نام "کوه گرگ" ترجمه می‌شود، از جمله کوه‌های مهم و برجسته ایران است که در شهرستان سراب واقع شده است. نام گذاری این کوه به "کوه گرگ" به دلیل وجود تعداد زیادی گرگ در این منطقه نسبت داده شده است. این کوه با ارتفاع حدود 3884 متر از سطح دریا، به عنوان یکی از نقاط طبیعی و کوهستانی جذاب این منطقه شناخته می‌شود،     جنوار داغی با محیط طبیعی خیره‌کننده و چشم‌اندازهای بی‌نظیرش، به یکی از مقاصد محبوب برای کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت تبدیل شده است. علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، این کوه از نظر فرهنگی و تاریخی نیز اهمیت دارد و در فرهنگ محلی جایگاه ویژه‌ای دارد. درباره کوه جنوار داغی با این مقاله از دکوول همراه باشید: کوه جنوار کلام آخر     جاذبه‌های گردشگری استان آذربایجان شرقی به این چند موردی که در بالا به آن اشاره کردیم محدود نمی‌شود اما، در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان شرقی مجال معرفی همه این جاذبه‌ها را نیافتیم. اگر قصد سفری طولاتی مدت به این دیار را دارید حتما از دیگر جاذبه‌های آن مانند خانه مشروطیت تبریز، حمام کردشت جلفا، ارگ تبریز، پل خداآفرین، پل میانه و ... نیز دیدن و لذت سفرتان را چند برابر کنید.     در این مطلب سعی کردیم شما را با تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار آشنا کنیم تا در طول سفر بهتر بتوانید هر جاذبه گردشگری را که می‌بینید، درک کنید و راحت‎تر با مردم خونگرم این خطه معاشرت نمایید. مردم استان آذربایجان شرقی بسیار به سنن و آداب و رسوم و همچنین زبان محلی خود اهمیت می‌دهند. شما هم با احترام گذاشتن به این موارد، به مردم خونگرم و مهمان‌نواز این دیار احترام بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.