آثار ثبت شده ایران در یونسکو     برای کسانی که اهل سفر و بازدید از جاذبه‌ های گردشگری هستند، اصطلاح میراث جهانی یونسکو نامی آشنا است. این اصطلاح برای مجموعه مکان‌های فرهنگی و طبیعی استفاده می‌شود که زیر نظر کمیته میراث جهانی یونسکو در فهرستی به ثبت رسیده‌اند. حفاظت و نگهداری از آثار ثبت شده به جز کشوری که این جاذبه‌ها در آن قرار دارد، بر عهده تمامی کشورهای عضو یونسکو است.     از آنجایی که ایران جاذبه‌های گردشگری زیادی دارد، طبیعتا بخش زیادی از این فهرست را در برگرفته است. ۲۶ مورد از مکان‌های تاریخی-فرهنگی و طبیعی ایران در این فهرست به ثبت رسیده است. در نوشته پیش رو قصد داریم بیشتر درباره آثار میراث جهانی یونسکو از ایران که در میراث جهانی یونسکو حرف بزنیم. ابتدا لیستی از این آثار ارائه خواهیم داد و سپس درباره دیگر موارد مهم مربوط به آن حرف خواهیم زد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید. نام اثر موقعیت اثر معبد چغازنبیل شوش  میدان نقش جهان اصفهان تخت جمشید استان فارس تخت سلیمان تکاب استان آذربایجان غربی ارگ تاریخی بم استان کرمان پاسارگاد  استان فارس گنبد سلطانیه استان زنجان بیستون استان کرمانشاه مجموعه قره کلیسا استان آذربایجان غربی سازه‌های تاریخی آبی شوشتر  استان خوزستان بازار تبریز استان آذربایجان شرقی آرامگاه شیخ صفی اردبیلی اردبیل نه باغ ایرانی بیرجند،کاشان، ماهان، اصفهان، بهشهر، شیراز، یزد برج گنبد قابوس استان گلستان مسجد جامع اصفهان اصفهان کاخ گلستان تهران شهر سوخته سیستان و بلو چستان شوش استان خوزستان یازده قنات ایرانی  گناباد، زارچ، مهریز، کرمان، اراک، اصفهان، اردستان کویر لوت سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، کرمان شهر یزد  یزد منظر باستانی ساسانی استان فارس جنگل‌های هیرکانی گلستان، مازندران، گیلان راه آهن سراسری ایران ایران    منظر فرهنگی اورامانات غرب ایران منظر فرهنگی میبد شهر بابک استان کرمان میراث جهانی یونسکو چیست؟     میراث جهانی یونسکو World Heritage Sites به مجموعه‌ای از مکان‌های فرهنگی یا طبیعی می‌گویند که به عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شده باشد و کشورهای عضو یونسکو موظف باشند از آن مخافظت کنند. این مکان‌ها می‌تواند شامل جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه یا حتی شهر باشد. کشورهای مختلف دنیا می‌توانند جاذبه‌های گردشگری خود را نامزد قرارگیری در این فهرست کنند تا همه اعضای یونسکو موظف به حفاظت از این جاذبه‌ها شوند و دیگر نژاد و ملیت و فاکتورهای دیگر نیز در این وظیفه تاثیری نداشته باشد.     همانطور که ذکر شد تعداد جاذبه‌های ثبت شده ایران در این فهرست جهانی 26 است و کشور ایتالیا را با 58 اثر ثبت شده باید در رتبه اول کشورهایی قرار دارد که جاذبه‌‎های گردشگری خود را در این فهرست به ثبت رسانده‌اند. معیارهای ثبت آثارثبت جهانی یونسکو     برای اینکه یک جاذبه در فهرست جهانی یونسکو به ثبت برسد باید معمارهایی داشته باشد که در ادامه این معیارها را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید. معیارهای فرهنگی نشان‌دهنده خلاقیت و نبوغ انسانی باشد. ارزش‌های بشری در یک بازه زمانی در یک منطقه فرهنگی را بازگو کند. نشان‌دهنده یک سنت فرهنگی یا تمدن زنده یا از بین رفته باشد. یک نمونه مهم از معماری یا تکنولوژی باشد که یک مرحله مهم از تاریخ بشر را نشان دهد. یک نمونه برجسته از تعامل میان انسان و محیط زیست باشد. با رویدادها و سنت‌‌ها و به طور کلی فرهنگ مردم به صورت مستقیم یا ملموس در ارتباط باشد. معیارهای طبیعی یک پدیده طبیعی بی‌نظیر باشد. یک نمونه برجسته از مراحل و تغییرات زمین‌شناسی باشد. یک نمونه برجسته از فرایندهای زیست‌شناسی و بیولوژی باشد که در تکامل و توسعه زمینی، اکوسیستم‌های ساحلی و دریایی و جوامع از گیاهان و حیوان‌ها ایفای نقش کرده باشد. زیستگاه‌های طبیعی مهم، متنوع و غنی را شامل شود. میراث جهانی یونسکو ایران     ایران در سال 1975 به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست و اولین مکان خود را در سال 1979 در این فهرست به ثبت رساند. برای اولین بار میدان نقش جهان، چغازنبیل و تخت جمشید بودند که در این فهرست ثبت شدند. در ادامه بیشتر درباره آثار ثبت شده ایران در فهرست جهانی یونسکو حرف خواهیم زد. با ما همراه باشید. نیایشگاه چغازنبیل، خوزستان، سال 1979     نیایشگاه چغازنبیل یکی از جاذبه‌های تاریخی استان خوزستان است که در سال 1979 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این نیایشگاه را باید تمام چیزی دانست که از شهر دوراونتاش به جا مانده و در حال حاضر باید آن را یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر شوش دانست. تخت جمشید، فارس، سال 1979     تخت جمشید یکی دیگر از آثار ثبت شده در این فهرست است که باید آن را در لیست محبوب‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های تاریخی استان فارس در ایران دانست. این جاذبه که میراثی از حکومت داریوش هخامنشی، خشایارشاه و اردشیر اول است، در شهر مرودشت استان فارس قرار دارد. میدان نقش جهان، اصفهان، سال 1979     میدان نقش جهان به عنوان یکی از شناخته شده‌ترین جاذبه‌های تاریخی شهر اصفهان نیز یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های ثبت شده ایران دراین فهرست است. این میدان یکی از بناهای دوره صفوی است که جاذبه‌هایی همچون عمارت عالی قاپو، مسجد امام، مسجد شیخ لطف الله و سردر قیصریه را در خود جای داده است. تخت سلیمان، آذربایجان غربی، سال 2003     تخت سلیمان را باید یکی از عجیب‌ترین بناهای ثبت شده در این فهرست دانست. در این جاذبه، مجموعه‌ای از بناهای تاریخی در اطراف یک دریاچه ساخته شده‌اند این سازه‌ها مربوط به دوره اشکانیان، ساسانیان و ایلخانیان است. تخت سلیمان در روستایی به همین نام در نزدیکی تکاب قرار دارد. ارگ بم، کرمان، سال 2004     مگر می‌‌شود مجموعه بی‌نظیری مانند ارگ بم در این فهرست نباشد؟ این ارگ یا مربوط به دوره هخامنشیان یا مربوط به دوره اشکانیان است که تا دوره قاجاریه هم در آن زندگی می‌کرده‌اند. متاسفانه این مجموعه در زلزله 1382 ویران شد. پاسارگاد، فارس، سال 2004     جاذبه بعدی دراین لیست که باید به معرفی آن بپردازیم، مجموعه پاسارگاد است. این مجموعه را باید مربوط به دوره هخامنشیان دانست که آرامگاه کوروش کبیر، باغ سلطنتی پاساگارد، کاخ دوازه پل، کاخ بارعام، کاخ اختصاصی، کوشک و آب نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، استحکامات دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری و محوطه مقدس در آن قرار دارد. گنبد سلطانیه، زنجان، سال 2005     گنبد سلطانیه را باید جاذبه ثبت شده بعدی در فهرست میراث جهانی یونسکو دانست. این بنا درواقع مقبره محمد خدابنده است که بین سال‌های 1302 تا 1312 در شهر زنجان ساخته شد و از نظر معماری بسیار ارزشمند است. محوطه بیستون، کرمانشاه، سال 2006     محوطه بیستون یکی دیگر از مشهورترین جاذبه‌های تاریخی ایران است که در استان کرمانشاه قرار دارد. بزرگ‌ترین سنگ نوشته تاریخی جهان را می‌توانید در بیستون ببیند. مجموعه کلیساهای آذربایجان، سال 2008     این مجموعه شامل سه کلیسای ارمنی به نام‌های قره کلیسا، کلیسای استپانوس مقدس و کلیسای زور زور می‌شود. این کلیسا در قرن‌های هفتم تا چهاردهم میلادی در استان‌های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی ساخته شده‌اند. سازه‌های آبی شوشتر، خوزستان، سال 2009     سازه‌های آبی شوشتر را باید یکی از مدرن‌ترین سازه‌های تاریخی در جهان دانست که در دوران ساسانیان ساخته شده است. این مجموعه بزرگ شامل مواردی همچون ساختمان آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب و سیکا ( جایی برای استراحت و تفریح) می‌شود. بازار تبریز، آذربایجان شرقی، سال 2010     بازار تبریز را باید یکی از بزرگ‌ترین بازارهای سرپوشیده ایران، آسیا و حتی جهان دانست که دارای بازارچه‌ها، تیمچه‌ها، سراها و کاروانسراهای متعدد است و معماری فوق‌العاده‌ای نیز دارد. بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی، اردبیل، سا ل 2010     بقعه شیخ صفی الدین که در شهر اردبیل قرار دارد متعلق به بزرگ خاندان صفوی است و جدا از اینکه شخصیت مهمی در آن به خاک سپرده شده است، معماری ویژه‌ای دارد. مجموعه باغ‌های ایرانی، سال 2011     این مجموعه چند باغ منحصر به فرد در شهرهای مختلف ایران را شامل می‌شود که هر کدام از این باغ‌ها به صورت جداگانه یک جاذبه گردشگری مهم محصوب می‌شوند. این باغ‌ها عبارتند از، باغ دولت آباد یزد، باغ ارم شیراز، باغ پاسارگاد، چهلستون، باغ فین کاشان، باغ شازده، باغ اکبریه و باغ پهلوان‌پور. مسجدجامع اصفهان، اصفهان، سال 2012     مسجد جامع اصفهان را باید یکی دیگر از آثار تاریخی ثبت شده در این فهرست دانست که از حیث معماری بی‌نظیر است. این مسجد در سبزه میدان اصفهان قرار دارد و شامل بخش‌هایی همچون گنبد نظام الملک، گنبد تاج الملک، ضمن چهار ایوانی شبستان‌ها، مدرسه مظفری و محراب الجایتو است. برج گنبد قابوس، گلستان، 2012     برج گنبد قابوس، یک سازه مربوط به قرن چهارم هجری است که در شهر گنبد کاووس استان گلستان قرار دارد. این برج را به عنوان بلندترین برج آجری در جهان می‌شناسند. کاخ گلستان، تهران، سال 2013     نام کاخ گلستان برای همه آشناست این کاخ خوشرنگ و لعاب در شهر تهران قرار دارد. این کاخ ارگ سلطنتی بوده که بخشی از آن در زمان صفویه و بخشی هم در زمان قاجاریه ساخته شده است. شهر سوخته، سیستان و بلوچستان، سال 2014     شهر سوخته را باید بقایای یک دولت شهر باستانی دانست که زمانی آن را در ساحل رودخانه هیرمند ساخته‌اند. به نظر می‌رسد دوره ساخت این شهر با عصر برنز تمدن جیرفت همزمان است و قدمت آن را باید مربوط به 6000 سال پیش دانست. این شهر پنج بخش اصلی شامل مسکونی؛ بخش‌های مرکزی؛ منطقه صنعتی؛ بناهای یادمانی؛ و گورستان داشته است که به صورت تپه‌های جداگانه به هم متصل بوده‌اند. منظر فرهنگی روستای میمند، کرمان، سال 2015     روستای میمند را باید یک روستای دستکند صخره‌ای دانست که دارای چند هزار سال قدمت است و باید آن را یکی از اولین سکونتگاه‌های بشری در ایران دانست. این روستا جدا از معماری ویژه‌اش، آداب و رسوم مخصوص به خود را نیز دارد. محوطه باستانی شوش، خوزستان، سال 2015     شوش را باید یکی از زیباترین شهرهای استان خوزستان دانست که قدمت بسیار بالایی دارد. شهر باستانی شوش را به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های بشر در جهان معرفی کرده‌اند. این شهر روزگاری یکی از تمدن‌های مهم جهان بوده است. مجموعه قنات‌های ایرانی، سال 2016     یکی دیگر از 26 اثر ثبت شده در فهرست میراث چهانی یونسکو مجموعه قنات‌های ایرانی است که شامل 11 قنات با نام‌های قنات قصبه گناباد، قنات بلده فردوس، قنات حسن‌آباد مشیر و قنات باغ زارچ، قنات ابراهیم‌آباد اراک، قنات مزدآباد و قنات عمومی وزوان، قنات مون، قنات گوهرریز جوپار، قنات اکبرآباد بم و قنات قاسم‌آباد بم است. کویر لوت، سال 2016     کویر لوت را باید یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی ایران دانست که نام آن در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. دراین کویر سابقه بیش از پنج هزار سال تمدن ثبت شده است. همچنین نزدیک به سه هزار اثر تاریخی در این منطقه وجود دارد که درفش شهداد با 5 هزار سال قدمت یکی از آنهاست. شهر تاریخی یزد، یزد، سال 2017      نام شهر یزد به طور کلی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است چراکه در این شهر معماری مخصوص اقلیم‌های خشک در جهان را می‌توانید همچنین شمار زیادی بناهای تاریخی در یزد وجود دارد که همه آنها بسیار ارزشمند هستند. منظر باستان شناسی ساسانی استان فارس، فارس، سال 2018     منطور از این چشم‌انداز آثار به جا مانده از دوره ساسانیان در در شهرستان‌های فیروزآباد، کازرون و سروستان است که همه آنها را به صورت یک پرونده به ثبت جهانی رسانده‌اند. شهر باستانی بیشاپور، غار شاپور، کاخ ساسانی سروستان، شهر باستانی اردشیر خوره، کاخ اردشیر بابکان، قلعه دختر، نقش برجسته دیهیم گذاری و نقش برجسته پیروزی اردشیر بر اردوان بخشی از این آثار است. جنگل‌های هیرکانی، سال 2019     جنگل‌های هیرکانی را باید یکی از ارزشمندترین گنجینه‌های طبیعی جهان دانست که در استان‌های گیلان، گلستان و مازندران قرار دارد.  این جنگل‌ها بین 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند و آنها را باید فسیل‌های زنده دانست. راه آهن سراسری ایران، سال 2021     راه آهن سراسری ایران هم از نظر تاریخی و هم از نظر صنعتی اهمیت زیادی دارد. از انجایی که این راه آهن نقش مهمی در جنگ جهانی ایفا کرده است، ویژگی‌های آن با فاکتورهای مورد نظر یونسکو برای ثبت مطابقت دارد و به همین دلیل نام آن را نیز در این فهرست می‌توان دید. چشم‌انداز فرهنگی اورامانات یا هورامان، کرمانشاه و کردستان، سال 2021     منطقه اورامانات یا هورامان بخش وسیعی از استان‌های کرمانشاه و کردستان را دربرمی‌گیرد که طبیعتی فوق‌العاده بی‌نظیر دارد. جدا از طبیعت زیبا، معماری خانه‌ها نیز به صورت پلکانی است و فرهنگ ویژه و مخصوصی نیز در میان مردم این منطقه رواج دارد. کلام آخر     در مطلب فهرست آثار ثبت شده ایران در میراث جهانی یونسکو علاوه بر اینکه این آثار را به شما معرفی کردیم کمی هم درباره چیستی این لیست و فاکتورهای لازم برای ثبت یک جاذبه در این لیست حرف زدیم. اگر نکته دیگری در این باره وجود دارد که در این نوشته بدان اشاره نشد، حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و از خواندن آن لذت ببرید.

راهنمای جامع سفر به استان همدان جایگاه غارهای شگفت انگیز     استان همدان یکی از مناطق تاریخی ایران است که قدمت آن به زمان حکومت مادها می‌رسد. حتما نام هگمتانه را بارها و بارها در کتب تاریخی دیده‌اید. هگمتانه نامی است که مادها بر روی شهر همدان امروزی گذاشته بودند. این شهر زمانی نماینده تاریخ و تمدن ایران در جهان بوده است.     چرا قصد داریم استان همدان را به عنوان یک مقصد مناسب سفر به شما معرفی کنیم؟ دلایل زیادی برای این امر وجود دارد، از آب و هوای فوق‌العاده خوش این استان خصوصا در بهار گرفته تا جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بی‌شمار و فرهنگ ناب و اصیلش. همه این دلایل همدان را به یک مقصد خوب برای ایرانگردی تبدیل می‌کند. همدان معمولا زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدلی دارد، بنابراین اگر جزو آن دسته از افراد هستید که ترجیح می‌دهید در هوای سرد سفر نکنید بهترین زمان سفر به استان همدان برای شما فصل‌های بهار و تابستان است. سفر نوروزی به همدان این مزیت را دارد که به شما اجازه می‌دهد از نزدیک با آداب و رسوم مربوط به عید نوروز در این استان آشنا شوید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان قصد داریم ریز تا درشت این منطقه را بررسی کنیم. ابتدا به مختصری درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب این اطلاعات هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان همدان     از هزاران سال قبل اقوام ایرانی در همدان ساکن بوده‌اند. شرایط اقلیمی این منطقه آن را به جایی جذاب برای سکوت تبدیل کرده است. تپه‎ای به نام گیلان نهاوند در استان همدان وجود دارد که براساس نتایج حفاری‌هایی که در آن انجام شده، حدود شش هزار سال قبل اقوامی در استان همدان کنونی ساکن بوده‌اند. حتی قبل از اینکه آریایی‌ها به ایران بیایند، اقوامی به نام کاسیان در این منطقه سکونت داشتند. اما از زمان مادها اطلاعات بیشتری درباره همدان در دسترس است و به همین دلیل این منطقه بیشتر در زمان حکومت مادها مشهور شد.     در زمان حمله اسکندر به ایران همدان یکی از مناطقی بود که بیشترین کشتار و غارت در آن انجام شد و همین مساله نشان می‌دهد این منطقه در آن زمان از چه شهرتی برخوردار بوده است. تا زمان ساسانیان و در واقع قبل از حکومت اسلامی در ایران، نقش همدان بسیار پر رنگ بوده است. پس از آغاز حکومت اسلامی سرنوشت استان همدان هم مانند دیگر نقاط ایران دستخوش پستی و بلندی‌های بسیار شد. جنگ‌ها، یورش‌ها، قحطی‌ها و بلایای طبیعی در این استان روی روند زندگی مردم تاثیر داشت. بدیهی است که چنین تغییراتی بر فرهنگ و آداب و رسوم مردم همدان نیز اثر گذاشته باشد. تغییر فرهنگ مردم همراه با این تحولات آنقدر ادامه پیدا کرده که به شکل امروزی درآمده است. آشنایی با فرهنگ استان همدان     مردم استان همدان بیشتر شیعه هستند البته اقلیت‌های مذهبی دیگر نیز در این منطقه زندگی می‌کنند. شاید جالب باشد که بدانید یک بقعه به نام استر و مردخای در استان همدان وجود دارد که به عنوان یکی از مهم‎ترین زیارتگاه‌های یهودیان در ایران و جهان به حساب می‌آید. مردم همدان به طور رسمی به زبان فارسی صحبت می‌کنند. لهجه آنها همدانی کمی آمیخته شده با زبان لری است. اما در مناطق مختلف استان گویش‌های فارسی، لری و ترکی نیز وجود دارند. در واقع کنار هم قرار گرفتن اقوام مختلف مانند لرها، ترک‌ها، کردها و فارس‌ها در این استان نوعی تنوع فرهنگی به وجود آورده است. تعداد زیادی از شهرستان‌های استان همدان مانند همدان، تویسرکان، اسدآباد، بهار، نهاوند و ملایر سکونتگاه‌های مهم عشایر این استان به شمار می‌روند.     یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ استان همدان غذاهای سنتی و محلی این منطقه است. شاید آبگوشت بز باش را بتوان مشهورترین غذای محلی همدانی‌ها دانست. بعید است کسی به این استان سفر کند و گوشه چشمی به امتحان کردن آبگوشت بز باش نداشته باشد. از دیگر غذاهای سنتی این استان می‌توان به کاچی، بروش، تله گنجی، کلم قمری و ... اشاره کرد.     در بحث سوغات گزینه‌های زیادی از خوراکی گرفته تا صنایع دستی برای انتخاب وجود دارد. از میان سوغات فراوان این استان می‌توان به سیر تند، شیره انگور، کماج، قالی، گیوه، انگشت پیچ، عسل، سفال و سرامیک و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان همدان     استان همدان در غرب کشورمان قرار دارد و از همسایگان آن می‌توان به استان زنجان، استان قزوین، استان مرکزی، استان لرستان و ... اشاره کرد. همدان یک منطقه کوهستانی، بادخیز و سرد است. بنابراین شاید برای همه جالب نباشد که در زمستان به این منطقه سفر کنند. آب‌های روان همیشه در همدان جاری هستند و وجودشان باعث به وجود آمدن برخی از ناهمواری‌های منطقه شده است.     ارتفاعات استان همدان را می‌توان به چهار دسته ارتفاعات شمالی (سلسله جبال خرقان در شهرستان رزن)، ارتفاعات میانی (شامل کوه‌های الوند، کوه چهل چشمه)، ارتفاعات جنوبی (کوه‌های گرو و زاگرس) و دیگر کوه‌های پراکنده تقسیم کرد. در استان دشت‌هایی هم وجود دارند که سطحشان از چمن پوشیده شده و محل عبور چشمه‌های بسیاری هستند. مهمترین رودهای این منطقه گاماسیاب و سمینه رود نام دارند. اهمیت این دو رود در این است که به جز آنها رودهای دیگر در فصل تابستان خشک می‌شوند.     درباره آب و هوای استان باید از کلمه متغیر استفاده کرد. همدان دارای زمستان‌های سرد و پر از برف و باران و تابستان‌های معتدل است. طبیعت استان نیز مانند آب و هوایش بسیار تنوع دارد، یعنی در این منطقه از بیابان گرفته تا جنگل‌ها و مراتع وجود دارند. همدان درحال حاضر شش منطقه محافظت شده به عنوان زیستگاه حیوانات دارد. البته در قدیم حیوانات بیشتری در این منطقه زندگی می‌کرده‎اند که به دلیل عواملی مانند شکارچیان غیرمجاز تعدادشان کم شده است. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان همدان     یقینا تا این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان اطلاعات زیادی درباره این استان به دست آورده‎اید اما، اگر این منطقه را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب کرده باشید، هنوز چیزهایی هست که درباره همدان نمی‌دانید. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با جاذبه های گردشگری استان همدان آشنا کنیم تا از این طریق اطلاعاتتان برای سفر تکمیل شود. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی خواهیم پرداخت که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‎ باشند و سپس درباره دیگر جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد. در ادامه با ما همراه باشید. فیل تپه ثبت در فهرست آثار ملی: 14 شهریور 1310     یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‎ های گردشگری استان همدان فیل تپه نام دارد. این جاذبه در شهرستان اسدآباد قرار گرفته است. قدمت فیل تپه به عصر آهن می‌رسد و در تاریخی که ما بیشتر درباره آن می‌دانیم، در دوره ساسانیان فیلم تپه دوباره جان گرفته است. برای بازدید از این جاذبه تاریخی باید به دهستان دربندرود، روستای فیل تپه مراجعه نمایید. لازم به ذکر است که در شهرستان اسدآباد تپه‌های تاریخی دیگر مانند تپه آجین، تپه حسام آباد، تپه خسروآباد و ... نیز وجود دارند. شهر باستانی هگمتانه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریورر 1310     هگمتانه یکی از شهرهای کهن ایرانی است که به عنوان نخستین پایتخت کشورمان شناخته می‌شده است. در واقع مادها هگمتانه را بنا نهاده و پادشاهی خود را در آن تشکیل داده‌اند. این شهر تا مدت‌ها به پارتیان وفادار ماند و تنها در نتیجه یک شکست این وفاداری به پایان رسید. هگمتانه روزگاری یک شهر منظم با شبکه آبرسانی و وضعیت کشاورزی پیشرفته بود اما امروزه از آن همه شکوه و عظمت تنها تپه هگمتانه باقی مانده است. تپه گیان     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان بدان اشاره کرد، تپه گیان واقع شده در شهر نهاوند است. قدمت این منطقه را 37 قرن قبل از میلاد می‌دانند. بنابراین باید آن را یکی از قدیمی‌ترین تپه‌های باستانی موجود در ایران دانست. مورخان بر این باورند که حدود شش هزار سال پیش، بومیان ایران در این تپه زندگی می‌کرده‌اند. این بومیان بعدها توسط مهاجران اروپایی و آسیایی از بین رفته‌اند. جالب است بدانید گروهی از کاوشگران این تپه را 19 متر حفاری کرده‎ و در آن 5 طبقه با خصوصیات متفاوت پیدا کرده‌اند. این امر نشان می‌دهد حداقل 5 تمدن قدیمی در زمان‌های مختلف در این منطقه می‌زیسته‌اند. غار سراب ثبت در فهرست آثار ملی: 7 اسفند 1386     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان حتما باید یکی از قدیمی‌ترین و البته شگفت انگیزترین جاذبه های گردشگری ایران به نام غار سراب را به شما معرفی کنیم. این غار که مربوط به عصر مس و سنگ است در شهرستان کبودر آهنگ قرار دارد. بیشتر افرادی که از غار سراب بازدید کرده‌اند، در یک کلمه آن را شگفت انگیز خوانده‌اند. وقتی از دهانه تنگ غار می‌گذرید و دالان‌های تنگش را به صورت سینه خیز پشت سر می‌گذارید، وارد یک دنیای شگفتی و زیبایی خواهید شد. چند تالار دریاچه‌ای، دهلیزهای زیبا و چند جزیره شگفتی‌هایی است که در غار سراب انتظار شما را می‌کشد. دسترسی به این دنیا سخت است و همین مساله غار سراب را بسیار بکرتر و دست نخورده‌تر از همسایه معروفش غار علیصدر که در ادامه درباره‌اش حرف خواهیم زد، کرده است. غار علیصدر     غار علیصدر که یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های استان همدان است، در شش کیلومتری غار سراب در شهرستان کبودر آهنگ قرار دارد. علیصدر یکی از معدود غارهای تالابی و آبی و جهان است. غار با دالان‌های پیچ در پیچ و دهلیزهای بسیار زیاد شروع می‌شود. یک دریاچه بزرگ در انتهای این غار 11 کیلومتری وجود دارد بنابراین، اگر بخواهیم تا انتهای مسیری که تاکنون کشف شده بروید باید از قایق استفاده کنید. لازم به ذکر است که به دلیل صعب العبور بودن مسیر، تا کنون تنها سه کیلومتر از این غار کشف شده است. دره مرادبیگ     اگر می‌خواهید در طول سفر به استان همدان از یک جاذبه طبیعی فوق‎العاده دیدن کنید، دره مرادبیگ انتخاب خوبی است. این دره در دامنه کوه‌های یخچال، در سه کیلومتری شهر همدان قرار دارد. در واقع دره مرادبیگ یک منطقه 800 هکتاری است که از شمال به جنوب کشیده شده. این دره بسیار به شهر نزدیک است و به همین دلیل نه تنها مسافران را به خود جذب می‌کند، بلکه یکی از تفریحگاه‌های اصلی بومیان نیز به حساب می‌آید. جالب است بدانید سکونتگاه‌های تاریخی در دره مرادبیگ وجود دارد که نشان می‌دهد حدود 800 سال پیش نیز این منطقه مورد توجه بوده است. آتشکده بهرام     آتشکده بهرام گور که آن را به نام مطبخ خسرو پرویز نیز می‌شناسند، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری استان همدان است. قدمت این اثر که در دامنه کوه الوند قرار دارد، به دوره ساسانیان می‌رسد. البته درحال حاضر خرابه‌هایی از این بنا بیشتر به جای نمانده و متاسفانه این بلایی است که بر سر بسیاری از آتشکده‌های موجود در ایران آمده است. جالب است بدانید چند آتشکده دیگر به همین اسم در استان‌های مختلف ایران، برای مثال استان تهران و استان یزد نیز وجود دارد. بام استان همدان     استان همدان یکی از استان‌های غربی ایران زیبای ما محسوب می‌شود که زمستان‌های بسیار سردی دارد، تاریخچه جذاب با آثار تاریخی موجود در این شهر بسیاری از ایرانیان را هرساله به دیدن خود دعوت می‌کند برای مثال هگمتانه، آرامگاه بابا طاهر عریان و مقبره بی علی سینا و... اما در کنار تم ام این زیبایی‌ها طبیعت بکر و بی بدیل استان همدان نیز خاص و منحصربفرد است، در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران قله کوبری با ارتفاع 3586 متر معرفی شده است که در نزدیکی قله یخچال که قبلا بام استان همدان معرفی شده بود قرار دارد.     البته همدان با نام قله دیگری در خود بسیار معروف است که آن قله الوند نام دارد و در ابتدا مسیر پیمایش از گنجنامه عبور خواهید کرد و به دلیل رسیدگی به این کوه و نصب تلکابین معروفیت بیشتری نسبت به بقیه قلل دارد، قله کوبری نیز همانند دو قله پیشین که معرفی کردیم در رشته کوه بسیار زیبای الوند واقع شده است. رشته کوه الوند که در شهرهای همدان و تویسرکان عبور می‌کند، میزبان کوه‌ها، آبشارها، باغات گردو و زیبایی‌های خاص و جذابی نیز هست که همواره و در تمامی فصل‌های مختلف میزبان کوهنوردان و گردشگران بسیاری است. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره قله کوبری با دکوول همراه باشید. کلام آخر     اگر چه در این مطلب مجال این را نیافتیم که همه جاذبه گردشگری که در استان همدان وجود دارد را به شما معرفی کنیم. با این حال جاذبه‌های فراوان طبیعی و تاریخی دیگری هم مانند آرامگاه بوعلی سینا، آرامگاه عارف قزوینی، تپه عباس آباد، مسجد جامع نهاوند، شهر لاله‌جین و ... در این استان وجود دارد که بازدید از تک تک آنها لذت سفر را چندین برابر می‌کند.     همانطور که می‌دانید جاذبه‌های طبیعی استان فراوان است. به همین دلیل اگر در طول سفر خود به هرکدام از این طبیعت‌ها پا گذاشتید حفظ و مراقبت از آنها را فراموش نکنید. همچنین لازم است بدانید جاذبه های گردشگری استان همدان در شهرها و روستاهای مختلف پراکنده‌اند، بنابراین اگر می‌خواهید از همه این جاذبه‌ها دیدن کنید باید سفر طولانی مدت را برنامه‌ریزی نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان مرکزی     استان مرکزی که آن را به نام پایتخت صنعتی ایران نیز می‌شناسند، یکی از استان‌هایی است که در مرکز ایران قرار گرفته و شهر اراک نیز به عنوان پایخت آن شناخته می‌شود. جالب است بدانید در زمان‌های بسیار قدیم این منطقه عراق نام داشت و بعدها که پای اعراب به ایران باز شد، به آن عراق عجم گفتند. البته عراق عجم نه تنها استان مرکزی امروز را شامل می‌شد بلکه بسیاری دیگر از استان‌های همجوار آن را نیز در برمی‌گرفت. استان مرکزی از شمال شرقی با استان تهران و از جنوب نیز با استان لرستان و استان اصفهان همسایه است. این استان دارای 12 شهرستان، 23 بخش، 32 شهر، 66 دهستان و شمار زیادی آبادی با سکنه و خالی از سکنه است. اراک، ساوه، محلات و خمین را باید مهم‌‌ترین شهرهای استان مرکزی دانست. استان مرکزی در فاصله کمی با پایتخت قرار دارد و این مساله بر اهمیت آن افزوده است. همچنین وجود شمار زیادی کارخانه‌های صنعتی در این منطقه آن را به قطب صنعت کشور بدل کرده. اما این صنعتی بودن بدین معنا نیست که استان مرکزی هیچگونه جاذبه گردشگری ای برای بازدید ندارد. این استان نیز مانند بسیاری از مناطق دیگر ایران دارای جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی قصد داریم شما را با سیر تا پیاز این استان آشنا کنیم. ابتدا درباره پیشینه این استان حرف خواهیم زد. سپس گریزی به فرهنگ و جغرافیای آن می‌‎زنیم و در نهایت نیز به معرفی جاذبه‌های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب این اطلاعات هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. پیشینه استان مرکزی     استان مرکزی پیشینه دور و درازی دارد. در زمان مادها این منطقه نیز بخشی از ماد بزرگ بود. ایلات جبال و عراق عجم نیز نام‌های دیگری بود که این سرزمین را با آن می‌شناختند. در زمان هخامنشیان استان مرکزی یک قسمت از ساتراپ دهم بود، در زمان اشکانیان هم جزو ولایت ماد بزرگ به حساب می‌آمد. در زمان ساسانیان اما این منطقه در کوست خوریزان قرار داشت. نام عراق عجم را در دوران سلجوقیان بر این دیار گذاشتند تا هنگام تلفط با عراق اعراب اشتباه گرفته نشود. از قاجاریه تا 1316 استان مرکزی بخشی از استان یکم به مرکزیت شهر رشت بود و در طی تقسیمات کشوری جدید در سال 1326 اراک و دیگر شهرهای استان در گروهی قرار گرفت که مرکز آن تهران بود. در سال 1356 ابتدا مرکز استان مرکزی قدیم (تهران) به اراک منتقل شد و کمی بعد به دلیل مشکلات فراوان استان مرکزی و استان تهران از هم جدا شدند. به نظر می‌رسد شهر اراک به دستور فتحعلی شاه قاجار و به دست یوسف خان گرجی ساخته شده است. هدف اصلی برای ساخت این شهر، ایجاد یک مرکز نظامی برای حفظ امنیت منطقه بوده است. در این استان شهرهایی مثل ساوه، آستانه، آشتیان، تفرش و نیمور از قدمت بسیار بیشتری نسبت به شهر اراک برخوردار هستند. درباره فرهنگ استان مرکزی     اگر بخواهیم بخش فرهنگ را با زبان و گویش شروع کنیم، باید بگوییم مردم استان مرکزی زبان‌ها و گویش‌های مختلفی دارند، برای مثال مردم دلیجان به زبان راجی حرف می‌زنند ، برخی دیگر از مردم استان از زبان فارسی در گویش خود استفاده می‌کنند و استفاده از زبان‌های دیگری مانند لری، لکی و وفسی نیز در این منطقه رایج است. البته شهرها و روستاهایی هم در این استان وجود دارند که زبان رایج‌شان ترکی آذربایجانی و تاتی است.     بسیاری از مشاهیر مذهبی و علمی کشور در استان مرکزی دیده به جهان گشوده‌اند که از میان آنها می‌توان به آیت الله خمینی، آیت الله اراکی، ملا احمد نراقی، عبدالله دوامی، عبدالله مهاجرانی، ادیب الممالک، عبدالله مستوفی، امیر کبیر و ... اشاره کرد. درباره مراسمات محلی استان نیز از میان مهم‌‌ترین آنها می‌توان به جشن بیل‎گردانی با قدمتی دو هزار ساله اشاره کرد. این مراسم حتی به عنوان یک اثر ملی ثبت شده است.     غذاهای محلی استان مرکزی که بخش مهمی از فرهنگ این منطقه را تشکیل می‌دهند عبارتند از: آبگوشت دودار، آش ترخینه با شکمبه، کباب ته تالی، شفته اراکی، خورشت فسنجان و کشک، پتله پلو، رشته پلو، گوشتابه اراک، آش خیار و ... از میان صنایع دستی این استان نیز می‌توان به قالی‌بافی، جاجیم‌بافی، رودوزی‌های سنتی، گیوه‌باقی، کنده کاری روی چوب، مسگری، سفیدگری و ... اشاره کرد. جغرافیای استان مرکزی     آب و هوای استان مرکزی را می‌توان یک آب و هوای متنوع دانست زیرا وجود کوه‌های مرتفع، نزدیکی به دریاچه نمک و تلاقی دو رشته کوه زاگرس و البرز شرایط آب و هوایی متفاوتی را در این استان پدید آورده است. در واقع آب و هوای نیمه بیابانی، معتدل کوهستانی و سرد کوهستانی در این استان وجود دارد و بنابراین بهترین زمان سفر به استان مرکزی را نمی‌توان به یک فصل محدود کرد. دشت‌های حاصل‌خیزی مانند دشت فراهان، شازند، ساوه و زرند در این استان وجود دارد. همچنین دریاچه‌هایی که در مرکزی قرار دارند عبارتند از: قاسم‎آباد، خورهه و میقان.     استان مرکزی درحال حاضر 2.4 میلیارد متر مکعب آب از طریق رودخانه‌ها، چشمه‌ها و قنات‌هایش تامین می‌کند. 50 درصد از این حجم آب برای مصارف کشاورزی صرف می‌شود. این استان از نظر دارا بودن جنگل‌های طبیعی بسیار فقیر است به گونه‌ای که باید میزان جنگل‌های موجود در مرکزی را 16 برابر کمتر از سرانه جنگل‌های کل ایران دانست. در هر صورت چهار ذخیره‌گاه جنگلی در این استان وجود دارد که شامل ذخیره‌گاه بلوط و سماق در شازند، بنه در تفرش و خونیار در ساوه می‌شود. اما بخش زیادی از پوشش گیاهی در این استان مراتع با گیاهان بوته‌‎ای هستند که 66 درصد را شامل می‌شوند. در استان مرکزی حدود 335 گونه جانوری زندگی می‌کنند که 205 نوع آن پرنده، 54 گونه خزنده، 4 گونه دوزیست و 9 نوع آن ماهی هستند. جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این استان را به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها پرداخته خواهد شد. در ادامه با ما همراه باشید. قنات ابراهیم آباد ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016 ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1393     ابراهیم آباد یک رشته قنات در روستایی به همین نام از توابع دهستان مشک آباد است. قدمت این قنات به قرون ششم و هفتم هجری باز می‌گردد. این قنات 11 کیلومتر طول دارد و آب مورد نیاز برای کشاورزی روستا از طریق آن تامین می‎شود. قنات ابراهیم آباد دو رشته اصلی و دو رشته فرعی دارد که شاخه اصلی 311 چاه و شاخه فرعی 15 و 22 حلقه چاه دارد. قنات ابراهیم آباد به عنوان یکی از قنات‌های یازده‎گانه ثبت شده در میراث جهانی یونسکو دارای ویژگی‌های معماری منحصر به فرد و قدمت تاریخی است. مسجد جامع ساوه ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی از جاذبه‌هایی که حتما در طول سفر به استان مرکزی باید از آن دیدن نمایید، مسجد جامع ساوه است. این مسجد که در جنوبی‌‌ترین نقطه شهر ساوه قرار دارد، از خشت و گل ساخته شده و در آن کتیبه‌هایی از قرن چهارم هجری وجود دارد که براساس آنها قدمت این مسجد را مربوط به هزار سال پیش تخمین زده‌اند. در طول تاریخ تغییرات زیادی بر روی بنای این مسجد انجام شده است. برای مثال یک بار در زمان مغول آسیب‌های زیادی به مسجد جامع وارد شد که بعدها آن را تعمیر کردند. مسجد جامع دارای شبستان‌ها و دهلیزهای آجری زیبا است که آنها را مربوط به دوره سلجوقیان می‌دانند. بازار نراق ثبت در فهرست آثار ملی: 22 آبان 1362     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان مرکزی که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است، بازار نراق نام دارد. این بازار که ساخت آن مربوط به دوره حکومت قاجارها است، در نراق، 15 کیلومتری شهر دلیجان قرار دارد. بیشترین مصالحی که در ساخت این بازار سرپوشیده استفاده شده، آجر است و در معماری آن تیمچه‌ها، حجره‌ها و سقف‌های گنبدی شکل دیده می‌شوند. درب همه حجره‌ها از جنس چوب است که با هنرمندی تمام روی آنها کنده‌کاری کرده‌اند. بازار نراق را باید یکی از زیباترین بازارهای تاریخی ایران دانست. کلیسای مسروپ مقدس ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1379     کلیسای مسروپ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان اراک قرار دارد. این کلیسا که ارامنه آن را با سرمایه خود ساخته‌اند از بخش‌های مدرسه، منزل کشیش، تالار اجتماعات و کلیسا تشکیل شده است. ساختمان اصلی هم از سه بخش محراب، مردم‎نشین و دو اتاق کنار محراب تشکیل شده است. کلیسای مسروپ همچنین نورگیرهای متعددی دارد که جلوه زیبایی به آن داده است. از دیگر ویژگی‌های این بنا می‌توان به سقفی با چهارستون و برج ناقوس خانه اشاره کرد. روستای هزاوه     هزاوه یکی از روستاهای استان مرکزی است که به عنوان یک جاذبه گردشگری می‌توان از آن یاد کرد. بافت این روستا کوهستانی است و آب و هوای فوق‌العاده‌ای دارد. با توجه به سفال‌هایی که در این روستا پیدا شده، قدمت آن را به قرن پنجم هجری نسبت داد. البته مقبره شاهزاده احمد هم در این روستا وجود دارد کپه قدمت آن به دوره ایلخانیان می‌رسد. اگر گذرتان به روستای تاریخی هزاوه افتاد حتما از مقبره شاهزاده احمد، درخت سرو کهنسال، حمام قدیمی روستا و مسجد شبستان‎دار نیز دیدن کنید. آب گرم محلات     یکی از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند ، آب گرم محلات است. این جاذبه علاوه بر زیبایی به دلیل خواص درمانی که دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه شهرت چشمه آب گرم محلات به اندازه چشمه‌های آب گرم سرعین نیست اما به دلیل قرار گرفتن در مرکز ایران و نزدیکی به استان‌های اصفهان و تهران، طرفداران مخصوص به خود را دارد. جالب است بدانید برخی معتقدند از زمان تاریخ باستان مردم از آب گرم محلات استفاده می‌کرده‌اند. آب این چشمه برای بیماری‌هایی همچون بیماری‌های کبدی، کلیوی، گوارش، صفراوی، رماتیسم و پوکی استخوان مفید است. تالاب میقان     یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی تالاب میقان است. که در 8 کیلومتری اراک، جنوب غربی داوودآباد قرار دارد. اگر بارندگی استان در طول سال مناسب باشد. تالاب هم دارای آب قابل توجهی است اما اگر کم آبادی دچار استان شود، تالاب میقان هم به شکل کویری در می‌آید. به جز بارش جوی، رودخانه‌های فراهان، قره کهریز و شهراب نیز از منابع اصلی تامین آب این تالاب به شمار می‌روند. این تالاب با 25 هزار هکتار دریاچه و 3 جزیره وسط خود دارد. همچنین میقان را باید یکی از زیستگاه‌های مهم پرندگان در استان مرکزی دانست. شمار زیادی درنا در این منطقه زندگی می‎کنند. تالاب میقان را همچنین باید یکی از ذخیره‌گاه‌های مهم گیاهان شورپسند در ایران دانست. بام استان مرکزی     استان صنعتی ایران که شاید به دلیل مشهورت از این جهت کمتر به طبیعت بکر و فوق‌العاده آن توجه شده است، این استان با دارا بودن یکی از زیباترین دیواره‌های طبیعی سنگنوردی ایران به نام لجور سالانه سنگنوردان بسیاری را به خود جذب می‌کند، اما درباره بام آن بخواهیم سخن بگویم باید بدانید بام این استان قله دومیر با ارتفاع 3550 متر است که در مرز مشترک بین استان مرکزی و اصفهان قرار دارد، و هر ساله دنبال کنندگان پروژه سیمرغ به این کوه عزیمت کرده و آن را صعود می‌کنند. اگر مایل هستید بیشتر درباره قله دومیر بدانید با دکوول همراه باشید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی اطلاعات زیادی درباره این استان به دست آوردیم. درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای آن خواندیم و فهمیدیم بهترین زمان سفر به استان مرکزی چه فصلی است. در ادامه با برخی از جاذبه های گردشگری استان آشنا شدیم اما به مجال این را نیافتیم که همه جاذبه‌ها را در این لیست قرار دهیم. از دیگر جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی می‌‎توان به سراب عباس آباد، یخچال نیم ور، غار چال نخجیر، کاروانسرای دودهک، قلعه دختر، حمام مصطفوی، بازار اراک و ... اشاره کرد. بازدید از این جاذبه‌ها نیز خالی از لطف نیست و سفرتان به استان مرکزی را جذاب‌‌تر خواهد کرد.     در طول سفر به استان مرکزی چشیدن طعم غذاهای خوشمزه و خاص این استان را فراموش نکنید. همچنین اگر قصد تهیه سوغات و یادگاری از سفرتان به این منطقه را دارید، بهتر است این سوغات را از میان صنایع دستی مردم استان مرکزی انتخاب نمایید. با این روش هم هنر این مردم خونگرم و دوست‎ داشتنی را به دیگر مناطق ایران و جهان گسترش می‌دهید و هم از اقتصاد بومی آنها حمایت می‎کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان مازندران     استان مازندران را باید یکی از زیباترین و جذاب‌ترین مناطق ایران از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی دانست. این استان همچنین یکی از مناطقی است که سالانه بیشترین گردشگران داخلی برای سفر انتخابش می‌کنند. اگر چه طبیعت استان مازندران به گونه‌ای است که در تمام فصل‌های سال زیبایی‌هایی برای ارائه دارد اما شاید بتوان از نظر آب و هوایی سفر به مازندران در بهار را بهترین زمان سفر به این مطقه دانست. زیرا در بهار آب و هوای ملایم‌تری بر استان حاکم است.     جاذبه‌های گردشگری استان مازندران آنقدر زیاد است که می‌توان براساس آنها چندین تور یک روزه و چند روزه برنامه‌ریزی کرد و اگر تصمیم داشته باشید تمام این جاذبه‌ها را در یک روز بگردید حتما باید زمان زیادی برای سفر خود در نظر بگیرید. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران ما ابتدا مختصری به تاریخ این استان می‌پردازیم، سپس فرهنگ مردم مازندران را بررسی می‌کنیم و بعد خواهیم دید که جغرافیای این منطقه به چه صورت است. در نهایت به معرفی مهم‌ترین جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید حتما با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. تاریخی به قدمت ایران     مازندران را باید یکی از قدیمی‌ترین مناطق ایران دانست که نام برخی از شهرهای آن در شاهنامه فردوسی آمده است. در واقع دانشمندان در غارهای هوتو و کمربند نشانه‌هایی کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد 75 هزار سال پیش انسان‌ها در این مناطق می‌زیسته‌اند. در زمان کوروش کبیر، مازندران تحت فرمان هخامنشیان بود. این منطقه همیشه مورد توجه پادشاهان بوده اما در زمان قاجاریه به دلیل اینکه ایل قاجار در شرق مازندران اسکان داشتند، توجه ویژه‌تری به این استان می‌شده است. همچنین آقا محمد خان قاجار قبل از تاجگذاری شهر ساری را به عنوان پایگاه خود انتخاب کرده بود. در دوران مشروطه نیز نامداران مازندرانی مانند بسیاری از شهرهای دیگر به سمت پایتخت رفتند تا به استبداد محمدعلی شاه پایان دهند.     آخرین حکومت شاهنشاهی ایران یعنی پهلوی نیز دودمانی طبری داشت. رضاخان در آلاشت سوادکوه به دنیا آمده بود. طبیعتا در این دوره هم توجه ویژه‎ای به استان مازندران می‌شده است. در تمامی این ادوار مشاهیر زیادی از این خاک برخواسته‌اند که نام آشناترین آنها نیما یوشیج (پدر شعر نو)، محمد بن جریر طبری (مورخ و فیلسوف) امامعلی حبیبی (کشتی گیر پر افتخار ایران) و رضاخان پهلوی هستند.     در ادامه مطلب ‎راهنمای جامع سفر به استان مازندران ابتدا مختصری درباره فرهنگ و جغرافیای استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری بی‌شمار استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با فرهنگ مازندران     وقتی می‌گوییم فرهنگ مازندرانی یعنی باید درباره زبان، صنایع دستی، آداب و رسوم و غذاهای محلی این خطه حرف بزنیم. فرهنگ مازندرانی‌ها از یک طرف پر از رنگ و شور زندگی است و از سوی دیگر ریشه در افسانه‌ها و آیین‌های باستانی دارد. مازندرانی‌ها بسیاری از جشن‌های باستانی مانند نوروز ماه، ورفچال، سیزده شو، نوروز خوانی و ... را  هنوز که هنوز است، برگزار می‌کنند. جالب است بدانید بیشتر این جشن‌ها مربوط به دوره باستانی است اما زمانی که اسلام وارد این منطقه شد مردم آیین‌های باستانی خود را با آیین‌های مذهبی درآمیختند.     مازندرانی‌ها غذاهای محلی زیادی دارند که شاید مشهورترین آنها اکبر جوجه، مالابیج، آغورمسما، نازخاتون و اسفناج مرجی، ترشه آش و ناردون باشد. مردم این منطقه همگی گویش مازندرانی دارند اما ممکن است لهجه آنها در شهرهای مختلف کمی با هم متفاوت باشد.     درباره صنایع دستی و سوغات مازندران نیز باید گفت صنایع چوبی، حصیر، جوراب بافی، گلیم بافی و جاجیم بافی اصلی‌ترین صنایع دستی آنها را تشکیل می‌دهد. از میان سوغات مازندران نیز می‌توان به عسل کوهی، شکر قهوه‎ای، شربت و مربای بهارنارنج، انار، آلوجه و مربای جنگلی و ... اشاره کرد.     اگر می‌خواهید با فرهنگ مازندرانی‌ها آشنا شوید حتما باید کمی درباره موسیقی این دیار بخوانید. موسیقی مازندران با موسیقی خراسان و ترکمن صحرا ترکیب شده است. در واقع موسیقی با مردم این خطه عجین است در ضرب آهنگ زندگی، در شالیزارها، در جشن‌ها و در سوگواری‌ها می‌توانید تاثیر آن را بر زندگی مردم ببینید.     مازندرانی‌ها از قدیم قهرمان و پهلوان‎پرور بوده‌اند ورزش با خون آنها عجین شده. این خطه پر از قهرمانان کشتی و دیگر ورزش‌هاست. جالب است بدانید مازندران تاکنون بیشترین تعداد مدال را در رقابت‌های جهانی و آسیایی و همچنین المپیک برای ایران به دست آورده است. آنچه باید درباره جغرافیای مازندران بدانید     جغرافیای مازندران در یک کلام رنگارنگ است. جنگل‌ها، علفزارها، سواحل و کوهستان‌ها یک نقاشی پر از رنگ در شمال ایران پدید آورده است. استان مازندران توسط رشته کوه البرز به دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای تقسیم می‌شود. در واقع قسمت جنوبی استان کوهستانی است و قسمت شمالی آن را جلگه‌ها و سواحل تشکیل می‌دهند. وجود بخشی از جنگل‌های هیرکانی در این استان زیست بوم‌های ارزشمندی را پدید آورده است. همچنین برخی از جانوران درحال انقراض (متاسفانه برخی از آنها مانند ببر منقرض شده‌اند) در طبیعت بکر مازندران زندگی می‌کنند.     آب و هوای مازندران با توجه به شرایط اقلیمی که در بالا ذکر شد به دو دسته کوهستانی و معتدل مرطوب تقسیم می‌شود. تنوع آب و هوایی این منطقه را به جایی مناسب برای سفر در فصل‌های مختلف سال تبدیل کرده است.     مهم‌ترین منبع آب استان دریای خزر است. اکثر رودخانه‌های استان نیز دائمی هستند. همچنین چند سد مهم به نام‌های سد البرز، سد شهید رجایی، سد لار، سد هراز و سد فینسک در این استان وجود دارد. به طور کلی می‌توان گفت مازندران از نظر منابع آبی وضعیت بهتری از بسیاری مناطق دیگر کشورمان دارد. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. جاذبه‎ های گردشگری استان مازندران     حالا وقت آن رسیده که جاذبه ‌های گردشگری استان مازندران را به شما معرفی کنیم. تعداد این جاذبه‌ها بسیار زیاد است و ما سعی می‌کنیم مهم‌ترین آنها را در لیست معرفی خود قرار دهیم. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی می‌پردازیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس نوبت به جاذبه‌های ثبت شده ملی می‌رسد و در نهایت دیگر جاذبه‌های استان را در راهنمای جامع سفر به استان مازندران به شما معرفی خواهیم کرد. باغ عباس آباد ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 ثبت در فهرست آثار ملی: 23 فروردین 1346     باغ عباس آباد یکی از مجموعه‌های تاریخی استان مازندران و شهرستان بهشهر است. این باغ در دامنه رشته کوه‌های البرز و میان جنگل قرار گرفته است. در واقع باغ عباس آباد یک مجموعه شامل سد، دریاچه سد، مخزن، کاخ، حمام، آسیاب آبی و دو برج آجری است. این باغ 500 هکتاری را مهم‌ترین باغ غیر کویری در ایران می‌دانند. دریاچه عباس آباد دارای 10 هکتار وسعت است و در مرکز آن یک عمارت قرار دارد. جالب است بدانید در هنگام آبگیری دریاچه عمارت حدود 18 متر زیر آب می‌رود. جنگل‌های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     جنگل‌های هیرکانی که بخشی از آن در استان گیلان و بخشی دیگر در استان گلستان قرار دارد یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان است که میراث جهانی یونسکو هم محسوب می‌شود. این جنگل‌ها 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند و گونه‌های گیاهی و جانوری فراوانی در آنها زیست می‌کنند. در مازندران هم مانند گیلان بخش‌های از جنگل‌های هیرکانی به دلایلی مثل آتش‌سوزی و گسترش زمین‌های کشاورزی و ... در حال نابودی است و باید از این میراث بیشتر مراقبت کرد. پل فیروزکلای آمل ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383     این پل که به دوره پلوی اول باز می‌گردد در روستای فیروز کلا در شهرستان آمل قرار دارد. این پل را باید یکی از جذاب‌ترین پل‌های آمل و از جاذبه‌های گردشگری این استان دانست. تپه کپور چال ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     تپه کپورچال یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های بابل است که قدمت آن به هزاره یکم باز می‌گردد. این تپه تاریخی در روستای کپورچال قرار دارد. باغ مستوفی الممالک ثبت در فهرست آثار ملی: تیر ماه 1396     این عمارت که تحت تملک وزارت علوم است، 10 کیلومتری بابل در روستای دونه سر قرار دارد. باغ مستوفی الممالک تقریبا 20 هکتار وسعت دارد و همانطور که از نامش پیداست متعلق به یکی از نخست وزیران مشهور در دوره قاجاریه به نام مستوفی الممالک بوده است. از ویژگی‌های این باغ می‌توان به درختان سر به فلک کشیده و سنگ فرش‌های خاص و زیبا اشاره کرد. تپه تنگ سفید آب ثبت در فهرست آثار ملی: 1 مهر 1382     تپه تنگ سفید آب یک جاذبه تاریخی در شهر آمل است که در شرق رودخانه سفید آب واقع شده و نام خود را نیز از این رودخانه گرفته است. قدمت ساخت این اثر به دوره صفویه باز می‌گردد. قله دماند ثبت در فهرست آثار ملی: 13 تیر 1387     قله دماوند را نه تنها باید یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان مازندران دانست بلکه باید از آن به عنوان نماد ایران یاد کرد. دماوند بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. این کوه در جنوب دریای مازندران، در پاره مرکزی رشته کوه البرز قرار داد و سالان میزبان کوهنوردان داخلی و خارجی بسیاری زیادی است که برای فتح آن راهی شده‌اند. جالب است بدانید کوه دماوند در سال 1381 در فهرست مناطق چهارگانه که از نظر حفاظت محیط زیست ارزشمند هستند، به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت شده است.     کوه دماوند همیشه برای ایران و ایران معنا و اهمیت ویژه‌ای داشته است. نویسندگان، شاعران و ترانه سرایان این اهمیت را در آثار خود انعکاس داده‌اند. حتی در ادبیات اساطیری ایران نیز از کوه دماوند یاد شده است. برای مثال قصه به بند کشیده شدن ضحاک در این کوه یکی از معروف‌ترین داستان‌های اساطیری مربوط به دماوند است. کاخ چای خوران چالوس     در راهنمای جامع سفر به استان مازندران جای معرفی کاخ چای خوران چالوس خالی است. کاخ چای خوران چالوس متعلق به دوره پهلوی اول است. محوطه این کاخ به 4 هزار متر می‌رسد و یک طبقه و یک زیر زمین دارد. جالب است بدانید متاسفانه امروز خود کاخ تا حد زیادی از بین رفته و از این بنای تاریخی به عنوان پادگان استفاده می‌شود. شبه جزیره میانکاله     شبه جزیره میانکاله در شمال شرقی استان مازندران قرار دارد و با مساحتی حدود 68 هزار هکتار به عنوان یک منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش شناخته می‌شود. محیط این شبه جزیره تقریبا دست نخورده باقی مانده است. پرندگان مهاجر، کپور، کفال ماهیان خاویاری و بسیاری دیگر از موجود زنده در این پناهگاه حیات وحش زندگی می‌کنند. همچنین یک تالاب بین‌المللی در این منطقه وجود دارد که اولین تالاب ثبت شده در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر است. درختچه‌های گز، جنگل انارستان و بوته‌های تمشک پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهند. آبشار یخی     آبشار یخی یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان مازندران است که در شهرستان آمل قرار دارد و در لیست راهنمای جامع سفر به استان مازندران باید بدان اشاره کرد. این آبشار بین 7 تا 12 متر ارتفاع دارد. نکته جالب آن این است که به جز فواصل کوتاهی در تابستان که آب باریکی از این آبشار به سوی پایین سرازیر می‌شود، در دیگر روزهای سال یخ زده است. آبشار یخی 5100 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در واقع در مسیر صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی قرار گرفته است. این آبشار بدون شک مرتفع‌ترین آبشار در خاورمیانه است.     مواردی که تاکنون به عنوان جاذبه گردشگری معرفی شد، تنها بخش کوچکی از جاذبه‌های استان مازندران است. شمار زیادی امامزاده، مسجد، جاذبه‌های طبیعی پرطرفدار مانند جاده چالوس، جاده هراز و پل ورسک و ... در استان وجود دارد که اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران مجال معرفی آنها نیست اما، بازدید از این جاذبه‌ها به عنوان تورهای یک روزه و چند روزه اوقات خوشی را برایتان فراهم خواهد کرد. بام استان مازندران       استان زیبای مازندران که هرچه از زیبایی طبیعی این استان بگویم کم گفته‌ایم، چرا که دماوند زیبای ما در این استان جای دارد و بام این استان محسوب می‌شود. قله دماوند بلندترین قله ایران و رشته کوه البرز و همچنین بلندترین قله آتشفشانی قاره آسیا محسوب می‌شود، همچنین اگر بخواهید بام ایران را صعود کنید یا اینکه  پروژه سیمرغ کوه‌های ایران را به اتمام برسانید باید حتما به دیدار دماوند بروید، همانطوری که می‌دانید دماوند مسیرهای مختلفی برای صعود دارد که درباره‌ آنها می‌توانید با مقاله معرفی قله دماوند از دکوول همراه باشید.   کلام آخر     استان مازندران یکی از زیباترین طبیعت‌های ایران را دارد. همانطور که در بالا ذکر شد سالانه میلیون‌ها گردشگری داخلی و خارجی از این استان بازدید می‌کند. این یک نکته‎ای مثبت برای صنعت گردشگری استان و ایران است اما متاسفانه برخودهای نامناسب برخی از گردشگران تاکنون آسیب‌های زیادی به طبیعت و زیست جانوری و گیاهی استان زده است. در طول سفر به استان مازندران به عنوان یکی از مالکان این آب و خاک در حفظ آن کوشا باشید و اجازه دهید این میراث همانطور بکر و زیبا به دست فرزندانمان برسد. همچنین برای حمایت از مردم مازندران از صنایع دستی و سوغات مخصوص به این استان غافل نشوید. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان لرستان     استان لرستان یکی از زیباترین استان‌های غربی در کشور است. مرکز این استان شهر خرم آباد نام دارد. از نظر جاذبه‌های طبیعی، طبیعت‌های بسیار زیبایی در این منطقه وجود است. به عبارت دیگر کوهستان‌ها و مراتع سبز زیادی در این استان قرار گرفته است. همچنین رونق کشاورزی در این منطقه باعث شده که بهارها و تابستان‌های سبزی داشته باشد. لرستان سومین استان پرآب کشور به شمار میرود. در واقع 12 درصد از آب کل ایران در این استان قرار دارد.     استان لرستان 11 شهرستان، 29 بخش و 85 دهستان دارد. در واقع شمار روستاها در این استان هم مانند اکثر استان‌های دیگر ایران بیشتر است. مهم‎ترین شهرهای این منطقه عبارتند از بروجرد، پل دختر، خرم آباد، الیگودرز و دورود. لرستان زمستان‌های نسبتا سرد و بهارها و تابستان‌های معتدلی دارد. بنابراین شاید بتوان بهترین زمان سفر به استان لرستان را فصل‌های بهار و تابستان دانست که هم طبیعت چهره سبزش را به مسافران نشان میدهد و هم آب و هوای ملایمی بر استان حکم فرماست. در طول سفر نوروزی به لرستان همچنین می‌توانید ببینید مردم اصیل این استان چگونه عید باستانی نوروز را جشن می‌گیرند.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان قصد داریم اطلاعاتی درباره فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این منطقه در اختیارتان قرار دهیم. همچنین در ادامه به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان لرستان     40 هزار سال از قدمت استان لرستان می‌گذرد. در واقع این منطقه نه تنها در ایران بلکه در جهان هم یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌ها به حساب میآید. عیلامی‌ها، کاسی‌ها و لولوبیان و ... خیلی پیش از اینکه مادها بر استان لرستان حاکم شوند، در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند. لرستان جاذبه‌های تاریخی فراوانی دارد که این جاذبه‌ها مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ، ایران باستان و دوره اسلامی هستند. غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای زیادی در استان کوهستانی لرستان وجود دارد که نشانه‌های زیادی از زندگی انسان‌های اولیه در این منطقه در دسترس ما قرار می‌دهند.     بسیاری از این پناهگاه‌ها و غارها به عنوان یک جاذبه گردشگری ارزشمند در فهرست آثار ملی ثبت شده است. قدیمی‌ترین سکونتگاه‌ها در لرستان عبارتند از: همیان یک و همیان دو، غار میرملاث و همچنین غارهای پنجگانه. در طول تاریخ مشاهیر زیادی از استان لرستان برخواسته‌اند. از میان این مشاهیر می‌توان به علامه دهر، آیت الله طباطبایی، آیت الله بروجردی و استاد علی اکبر شکارچی اشاره کرد. آشنایی با فرهنگ استان لرستان     لرستان را مجموعی از اقوان لر، بختیاری و لک تشکیل داده‌اند و بنابراین زبان‌های لری، لکی و بختیاری زبان‌های رایج در این استان است. هر کدام از این اقوام در بخشی از استان ساکن هستند و این مساله باعث شده در جای جای لرستان فرهنگ متفاوتی حاکم باشد. در لرستان آیین‌ها، مراسمات بسیار کهن و رقص محلی نیز وجود دارد که تک تک این موارد در فرهنگ این منطقه تاثیر داشته است. اما در تمام این موارد موسیقی همیشه بخش جدا نشدنی بوده است. مردم لرستان در جشن‌ها وسوگواری‌ها از موسیقی خود استفاده می‌کنند.     درباره لباس‌های محلی باید گفت بسیاری از مناطق استان هنوز لباس‌های محلی خود را بر تن میکنند اما در شهرهای بزرگ‌تر لباس رایج در کشور همان چیزی است که لرستانی‌ها نیز درحال حاضر آن را می‌پوشند. پوشش محلی مردان در لرستان شامل شال (یک پارچه سفید که به کمر میبندند) ستره (قبای مخصوص) کلاه نمدی، گیوه و چوخا است. همچنین زنان لرستانی از کراس (نوعی پیراهن آزاد و بلند بدون یقه)، کلنجه (جلیقه سکه دوزی و یراق دوزی شده) گل ونی (پارچه ابریشمی که بر سر می‌بندند) به عنوان لباس محلی استفاده می‌کنند.     در پایان بخش فرهنگ باید اشاره مختصری هم به غذای محلی، سوغات و صنایع دستی استان لرستان شود. غذاهای محلی زیادی در بخش‌های مختلف استان وجود دارد که بخشی از آنها عبارتند از کباب بروجرد، خورش کلیه ترش، دنو رو، آبگوشت کشک لری و ... . همچنین شما می‌توان در طول سفر خود شیرینی آردی خرم آباد، کلوچه یا سمنوی بروجرد را به عنوان سوغات تهیه کنید.     در طول سفر حتما سری هم به صنایع دستی این استان بزنید و در صورتی که قصد دارید برای خود یا عزیزانتان از سفر به استان لرستان یادگاری تهیه کنید، با انتخاب و خرید این صنایع دستی هم هنر مردم لرستان را به دیگر مناطق ایران و جهان نشان دهید و هم از این هنر حمایت نمایید. از جمله مهم‌ترین صنایع دستی استان لرستان باید به نمد مالی، حصیربافی، حرمه بافی، جاجیم بافی، ورشوسازی، ماشته بافی و قالی بافی اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان لرستان     استان لرستان یک منطقه کوهستانی در غرب کشور است که بخش زیادی از آن را کوه‌های زاگرس پوشانده. از شمال شرق به جنوب غرب، در این استان نوعی تنوع آب و هوایی وجود دارد که بسیار قابل لمس است. وجود این تنوع لرستان را به یک استان چهار فصل تبدیل کرده است. به طور کلی آب و هوای این منطقه را می‌توان به سه بخش سرد کوهستانی، گرم جنوبی و معتدل مرکزی تقسیم کرد. بخش زیادی از لرستان را جنگل‌ها پوشانده‌اند. بالغ بر یک میلیون و 200 هزار هکتار جنگل در این استان وجود دارد که این جنگل‌ها از باارزش‎ترین ذخایر جنگلی جهان به شمار میروند. وجود تعداد زیادی درخت بلوط در این منطقه به حفظ خاک منطقه کمک شایانی کرده است. متاسفانه در حال حاضر بخش زیادی از این جنگل‌ها بلوط به دلیل تغییر اقلیم و تغییر میزان بارندگی در استان درحال نابودی هستند.     گونه‌های جانوری زیادی در استان لرستان زندگی میکنند که از مهم‌ترین و مشهورترین آنها میتوان به سمندر لرستانی اشاره کرد. این جانور یکی از گونههای اندمیک در معرض انقراض است. سمندر لرستانی در سال‌های اخیر در فهرست حمایت از گونه‌های طبیعی (سایتس) قرار گرفته است. در این سال‌ها اقدامات زیادی از سوی فعالان محیط زیست و روزنامه نگاران برای نجات این جانور انجام شده است. معرفی جاذبه های گردشگری استان لرستان     حتما تا اینجای کار فهمیده‌اید که استان لرستان جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوانی دارد. طبیعی است که این تاریخ دور و دراز، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان به معرفی برخی از مهم‌ترین جاذبه های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی آن دسته از جاذبه‌هایی خواهیم پرداخت که در فهرست ملی یا جهانی ثبت شده‌اند. سپس درباره دیگر جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد. با ما همراه باشید. تپه های طرهان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان لرستان که قدمت آن به زمان ساسانیان باز می‌گردد؛ تپه‌های طرهان نام دارد. این تپه‌ها را می‌توانید در شهرستان کوهدشت، بخش طرهان بیابید. براساس آنچه که حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده خود درباره منطقه طرهان میگوید، مردمانی قبل از هزاره اول پیش از میلاد در این منطقه میزیسته‌اند. حتی ساسانیان هم زمانی بر آن حکومت داشته‌اند اما قبل از ورود اعراب به ایران این منطقه از بین رفته است. در حال حاضر تپه‌های باستانی زیادی در طرهان وجود دارد که اطلاعات زیادی درباره تاریخ این منطقه در اختیار شما قرار می‌دهد. تپه های نزدیک روستای غلدان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     این تپه‌ها که قدمتشان به دوره عیلامیان باز می‌گردد، در روستاهای غلامان و شاهین آباد شهرستان خرم آباد قرار دارد. باستان شناسان از بررسی این تپه‌ها اطلاعات تاریخی زیادی درباره تاریخ تمدن در استان لرستان به دست آورده‌اند. شاید حتی خیلی قبل‌تر اینکه حکومتهایی که ما میشناسیم بر این منطقه حاکم شوند، بومیان در آن روزگار میگذرانده‌اند. شهرستان خرم آباد     شهرستان خرم آباد نه تنها به عنوان مرکز استان لرستان شناخته می‌شود، بلکه به تنهایی یک جاذبه گردشگری نیز به حساب می‌آید. جاذبه های گردشگری متعددی در شهر خرم آباد وجود دارد که از میان آنها میتوان به فلک الافلاک، پل شاپوری، مناره آجری، آرامگاه باباطاهر، گرداب سنگی، دریاچه کیو و ... اشاره کرد. جدا از این موارد خرم آباد ویژگی‌های دیگری نیز دارد که آن را تبدیل به یک مقصد مناسب برای سفر کرده است. از میان این ویژگی‌ها می‌توان به آب و هوای عالی، فرهنگ جذاب و غنی، مردمی مهمان نواز و طبیعت زیبا و بکر اشاره کرد. یقینا در یک مطلب مفصلا درباره این شهر صحبت خواهیم کرد. پل کلهر ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن  1378     پل کلهر یا کِلَه‎هُر یکی از زیباترین جاذبه‌های استان لرستان است که در شهرستان پل دختر قرار دارد. این پل بیضی شکل است و از ویژگی‌های منحصر به فرد آن باید به یک سکوی 12 پله‌‌ای، داخل دو پایه اشاره کرد. در حال حاضر هنوز کاربرد دقیقی برای این سکو پیدا نکرده‌اند اما حدس بر این است که در گذشته از آن به عنوان پشت بند استفاده می‌شده است. پایین پل رنگ قرمز دارد و دلیل آن را باید در ملاتی که با شن‌های قرمز ترکیب شده جستجو کرد. گفته می‌شود این پل در زمان هخامنشیان ساخته شده تا پادشاه وقت بتواند از طریق آن، از هگمتانه به شوش برود. در زمان ساسانیان نیز یک مرمت بر روی پل کلهر صورت گرفته اما، بیشتر قسمت‌هایی که امروزه از این پل می‌بینیم در زمان بدر بن حسنیویه، یعنی در سال 374 هجری قمری ساخته شده است. قلعه فلک الافلاک ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1348     در این بخش از مطلب، وقت آن است که به معرفی یکی از مشهورترین جاذبه‎ های گردشگری استان لرستان یعنی قلعه فلک الافلاک بپردازیم. این قلعه که در مرکز شهر خرم آباد قرار دارد و به آن دروازه برجی نیز می‌گویند، متعلق به دوره ساسانی است. در قدیم از این دژ آجری به عنوان زندان استفاده میکرده‌اند اما امروزه به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده است. فلک الافلاک بر فراز صخره است و بنابراین اشراف کامل بر خرم آباد دارد. اگر چه در طول تاریخ به این قلعه الحاقات زیادی اضافه شده اما مصالح اصلی که در ساخت آن استفاده شده آجر، خشت و گچ و آهک است. در اطراف قلعه جاذبه‎‌های گردشگری دیگری نیز وجود دارد که می‌توان برای بازدید از همه آنها توری یک روزه برنامه‌ریزی کرد. شهرستان سلسله     در شمال استان لرستان یک شهرستان بسیار جذاب به نام شهرستان سلسله قرار دارد که تبار لک در آن زندگی میکنند. این شهر که دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است در سال 1273 توسط حشمت الدوله تاسیس شد. او بخش بزرگی از طوایف کوچ نشین سلسله را در منطقه الاشتر جمع کرد و در 120 روستا اسکان دارد. از آن پس شهرستان سلسله به وجود آمد. از میان جاذبه‌های دیدنی فراوان این شهرستان می‌توان از سراب و رودخانه کهمان، سراب امیر، سراب سرخه، رودخانه دوآب، رودخانه هنام، آبشار پرسک، کوه خرگوشناب، کوه گرین و ... نام برد. شهرستان کوه دشت     یکی دیگر از شهرستان‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان به عنوان جاذبه گردشگری باید به معرفی آن بپردازیم، شهرستان کوه دشت است. مردم این شهرستان به زبان لکی سخن می‌گویند.  جاذبه‌های گردشگری فراوانی در این روستا وجود دارد. برای نمونه می‌توان به نقوش صخره‌ای هومیان، معبد سرخ دم لکی، سرخ دم لری، پل سی پله، تنگه شیرز و ... اشاره کرد. همچنین چند امامزاده در شهرستان وجود دارد که باعث جذابیتش برای گردشگران مذهبی نیز شده است. بام استان لرستان     اسم رشته کوه اشترانکوه برای بسیاری از مردم ایران آشنا است، این رشته کوه به واسطه بهمن‌های زمستانه و کوهنوردانی که در این بهمن‌ها از بین ما پر کشیده‌اند معروف شده‌اند، اما باید بدانید به رشته کوه اشترانکوه که قسمتی از رشته کوه زاگرس است  آلپ ایران نیز می‌گویند.     بلندترین قله استان لرستان یا همان بام آن قله سنبران نام دارد که یکی از بلندترین قله‌های رشته کوه زاگرس نیز به حساب می‌آید. این قله که 4150 متر ارتفاع دارد یکی از قله‌هایی است که در پروژه سیمرغ نامش ذکر شده و کسانی که می‌خواهند این پروژه را انجام دهند باید به قله سنبران نیز عزیمت نمایند، اگر مایل هستید بیشتر درباره این قله  بدانید با این مقاله قله سنبران از دکوول همراه باشید. کلام آخر     جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان دیگری مانند غار کوگان، رصدخانه کاسین، پل کاکا رضا، قلعه زاغه، قلعه کوهزاد، پل گاومیشان و ... در این استان وجود دارد که اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان فرصت نشد به معرفی این جاذبه‌ها بپردازیم اما بازدید از آنها خالی از لطف نیست. در این مطلب سعی کردیم مختصر و مفید شما را با یک استان زیبا و دیدنی به نام لرستان آشنا کنیم. اما تمام این اطلاعات زمانی معنی پیدا میکند که بتوانید آنها را از نزدیک ببینید و لمس کنید.     اگر تصمیم گرفتید به لرستان سفر نمایید، فراموش نکنید که مردم این استان به فرهنگ، زبان و اصالت خود بسیار حساس هستند، همانطور که آنها با مهمان‌نوازی رسم میزبانی را به جا می‌آوردند شما نیز با احترام به این آداب و رسوم احترام میهمانی را به جای آورید. نکته دوم اینکه در طول بازدید از جاذبه‎ های گردشگری استان، حتما در حفظ و نگهداری از آنها بکوشید. نکته پایانی که باید درباره لرستان بدانید این است که همانطور که از این مطلب مشخص بود جاذبه‌های استان لرستان بسیار زیاد است و در یک شهر خلاصه نمی‌شود، بنابراین اگر بخواهید از تمامی این جاذبه‌ها دیدن کنید، حتما باید برای یک سفری طولانی مدت برنامه‌ریزی نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان گلستان     استان‌های شمالی به سه استان گیلان، مازندران و گلستان تقسیم می‌شود. شاید استان گلستان مانند دو همتای دیگرش در شمال کشور توریست‌پذیر نباشد اما یقینا یکی از زیباترین طبیعت‌هایی که در ایران می‌توان دید و همچنین شمار زیادی جاذبه گردشگری در این استان منتظر شماست. استان گلستان هم جنگل و دریا دارد و هم بخش‌های نیمه بیابانی و خشک. این استان هم از نظر اقلیمی و هم از نظر فرهنگی کمی با گیلان و مازندران تفاوت دارد اما اگر طرفدار سفرهای ناشناخته و پر از هیجان هستید گلستان انتخاب خوبی برای شماست.     یک نکته جالب درباره استان گلستان این است که تا سال 1376این منطقه بخشی از استان مازندران بوده و بعد از آن مستقل شده است. در گلستان مسلمانان شیعه و سنی در کنار هم زندگی می‌کنند. گلستان آب و هوای متنوعی دارد بنابراین انتخاب بهترین زمان برای سفر بستگی به آن نقطه از استان دارد که قصد دارید به آنجا سفر کنید. در مناطق غربی و جنوبی با آب و هوایی معتدل و مرطوب رو به رو هستیم و هرچه که به سمت شمال می‌رویم آب و هوا خشک‌تر می‌شود. به طور کلی سفر به استان گلستان در بهار انتخاب خوبی برای همه نقاط استان به نظر می‌رسد.     در این مطلب قصد داریم یک راهنمای جامع سفر به استان گلستان برای شما فراهم کنیم تا اگر سفر به گلستان در نوروز یکی از گزینه‌های شما بود، بتوانید از این راهنما استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان گلستان     قدمت استان گلستان به هفت هزار سال پیش می‌رسد و آنچه یافته‌های باستان‎ شناسان نشان می‌دهد از شش هزار سال تا کنون تمدن در منطقه وجود داشته است. درواقع یافته‌ها نشان می‌دهد این تمدن بسیار هم پیشرفته بوده. ابزارهای پیشرفته برای زندگی و شکار و همچنین شبکه‌های کشاورزی بخش‌هایی از این تمدن است.     این منطقه در نوشته‌هایی که از هخامنشیان به جا مانده، ورگانه و در نوشته‎‌های پهلوی گورکان نامیده شده است. هخامنشیان همیشه به اسب سواران گرگانی اهمیت ویژه‎‌ای می‌داده‌اند. اشکانیان هم این منطقه را به عنوان آرامشگاه بهاری و تابستانی خود برگزیده بودند. بنابراین استان گلستان مورد توجه حکمرانان قدیمی بوده است. ساسانیان در جای جای این منطقه بناهای محکمی ساخته بودند تا در صورت یورش دششمنان بتوانند در این بناها سنگر بگیرند و مقاومت کنند. سرانجام اعراب توانستند این منطقه را فتح کنند. به گفته ابن خلدون چهل هزار نفر در این نبرد کشته شدند. پس از مدت‌‎ها آل زیار به عنوان یک خاندان بومی توانست حکومت گلستان را در دست بگیرد. این خاندان برای آبادی گلستان بسیار کوشید و از مهم‎ترین چهره‌های آن باید به قابوس بن وشمگیر اشاره کرد. آشنایی با فرهنگ مردم استان گلستان     فرهنگ، دین، زبان، آداب و رسوم، غذاهای محلی، لباس‌های محلی، جشن‌ها و اعیاد و ... را در بر می‌گیرد. بنابراین وقتی حرف از فرهنگ می‌زنیم باید همه این موارد را بررسی کنیم. بخشی از جمعیت استان گلستان را اهل تسنن تشکیل می‌دهند که براساس آمارها این بخش 39 درصد هستند. به طور کلی قرار گرفتن مردمی با اعتقادات مذهبی متفاوت کنار هم تنوع فرهنگی به وجود می‌آورد. این مردم یاد گرفته‌اند به عقاید هم احترام بگذراند. در گلستان اقوام مختلف از فارسی زبان‌ها گرفته تا بلوچ‌ها و ترکمن‌ها در کنار هم زندگی ‎می‌کنند و این دلیل دیگری بر وجود تنوع فرهنگی در این منطقه است. استان گلستان با کشور ترکمنستان همسایه است بنابراین، مشترکات فرهنگی زیادی بین مردم گلستان و ترکمنستان یافت می‌شود. صنایع دستی این استان شامل قالیبافی، گلیم بافی، سوزن دوزی ترکمنی، قلمزنی روی چوب، معرق چوب، ساخت ادوات موسیقی، خاتم کاری، توپ سازی، طلاسازی و ... است. در طول سفر به استان گلستان برای حمایت از هنر دست مردم این منطقه برای تهیه یادگار و سوغات حتما به سراغ این صنایع دستی بروید.     مگر می‌شود به یکی از خطه‌های شمالی رفت و با دیدن غذاهای محلی آنجا وسوسه نشد. یکی از بهترین لذت‌های سفر خوردن غذای محلی جایی است که به آن سفر کرده‎ایم. از غذاهای محلی استان گلستان می‎توان به هلی آش، ماش پلو، گوجه آش، بولامه، بوروک، آش ماست، باسترمه و ... اشاره کرد. قطعا در یک سفر نمی‌توانید همه این غذاها را امتحان کنید اما شانس امتحان یکی دو مورد از این غذاها را به هیچ عنوان از دست ندهید. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان پس از بررسی مختصر جغرافیای این اقلیم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جغرافیای اقلیم گلستان     استان گلستان مانند فرهنگش جغرافیای متنوعی دارد. غرب به شرق استان را بخشی از رشته کوه البرز به هم متصل کرده است. هرچقدر به سمت شمال شرق پیش می‌رویم ارتفاع کوه‎ها کمتر می‌شود. بخش زیادی از گلستان را جلگه‌ها تشکیل داده‌اند بنابراین وضعیت کشاورزی استان را باید نسبتا خوب دانست. همچنین سفره‌های آب زیرزمینی زیادی در استان وجود دارد که بخش زیادی از آب این منطقه از همین سفره‌های آب زیرزمینی تامین می‌شود. دو رود مهم نیز به نام‌های گرگان رود و رود قهره سو وجود دارند. البته استان گلستان یک بخش نیمه خشک و خشک نیز دارند که وضعیت کشاورزی آن جالب نیست. بیشترین بارندگی استان در فصل زمستان و کمترین میزان آن در فصل تابستان صورت می‌گیرد. اما در نیمه شمالی استان یعنی همان قسمت خشک و نیمه خشک، شاهد بارندگی کم و تبخیر آب زیاد هستیم.     استان گلستان زیستگاه گونه‌های جانوری بسیاری زیادی است. برای مثال یک شاپرک در این استان زندگی می‌کند که بومی گلستان به حساب می‌آید. جالب است بدانید آخرین ببر هیرکانی در همین استان‎ به قتل رسید. معرفی جاذبه های گردشگری استان گلستان     در این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال همیشه ابتدا با معرفی جاذبه‌هایی شروع می‌کنیم که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس به معرفی آثار ثبت شده ملی می‌پردازیم و در نهایت دیگر جاذبه‌های گردشگری استان را معرفی خواهیم کرد. در ادامه با ما همراه باشید. برج گنبد قابوس ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2012 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     برج گنبد قابوس که به نام میل گنبد نیز مشهور است؛ یکی از قدیمی‌ترین بناهای تاریخی در استان گلستان به حساب می‌آید که قدمتش به سده چهارم هجری باز می‌گردد. این بنا به شیوه معماری رازی ساخته شده است و به‎ عنوان بلندترین برج آجری در جهان شناخته می‌شود. برج گنبد قابوس را کاووس بن وشمگیر در سال 357 هجری ساخته بر روی یک تپه ساخته‎ است. جالب است بدانید در یک نظرسنجی از شماری معماران مشهور جهان گنبد قابوس به عنوان بهترین اثر مهندسی تاریخ بشر انتخاب شده است. جنگل های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     استان گلستان جنگل‌های هیرکانی را با استان مازندران و گیلان و همچنین کشور آذربایجان شریک است. این جنگل‌های را موزه طبیعی زنده جهان می‌دانند زیرا 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند. جنگل‌های هیرکانی میراث گران بهایی است که به دست ما رسیده. بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل آتشسوزی‌های و توسعه کشاورزی بخشی از این جنگل‌ها از بین رفته است. شهر قدیم جرجان (گرگان) ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     اکنون از شهر قدیم جریان تنها ویرانه‌هایی در سه کیلومتری غرب گنبد کاووس باقی مانده. اما این شهر روزگاری مرکز طبرستان بوده است و مرزبانان طبرستانی از آن به عنوان نشست‎گاه استفاده می‌کرده‌اند. در دوره اسلامی مردم جرجان یک بار شورش کردند و به همین دلیل یزید بن مهلب قسم خورد این شهر را با خاک و خون یکی می‌کند.     حمدالله مستوفی درباره شهر جرجان نوشته است، جمعیت شهر در زمان آل بویه به دلیل جنگ و وبا نصف شد و حمله مغول تیر خلاص را به جان این شهر زد. در نهایت این شهر پس از تحمل این مشکلات و همچنین زمین لرزه‌های پی در پی به طور کلی نابود شد و امروزه تنها یک محوطه باستانی از آن به یادگار مانده است. آبشار شادان کردکوی     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان حتما باید به معرفی یک آبشار هفت طبقه با ارتفاع 40 متر به نام آبشار شادان کردکوی پرداخت. در واقع شادان کردکوی بلندترین آبشار در استان گلستان است. این آبشار را می‌توانید در هفت کیلومتری شهرستان کردکوی در دامنه رشته کوه‌های البرز بیابیم. شکست‌هایی که آب در هفت نقطه از آبشار ایجاد کرده است باعث شده این جاذبه طبیعی به آبشار هفت طبقه مشهور شود. جالب است بدانید تا همین چند سال پیش این آبشار ناشناخته بود تا اینکه یک گروه کوهنورد در مسیر کوهنوردی آن را دیدند. در این سفر سعی کنید از دیگر آبشارهای استان گلستان نیز بازدید کنید. جنگل نهارخوران گرگان     یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان گلستان، پارک جنگلی نهارخوران است. گفته می‌شود این منطقه که جزو جنگل‌های هیرکانی است، 40 میلیون سال قدمت دارد. گونه‌های گیاهی زیادی مانند افرا، گیلاس وحشی، بلوط، انجیلی، نمدار،کاج، سرو، تمشک و ... وجود دارند. همچنین این جنگل زیستگاه بسیاری از جانوران نیز هست. جنگل نهارخوران آب و هوای مطبوع و ملایمی دارد و بهترین زمان بازدید از آن در طول سفر نوروزی به استان گلستان است. چند قهوه خانه، رستوران و هتل در این جنگل قرار دارد تا از مهمانانی که برای بازدید به نهارخوران آمده‎اند؛ پذیرایی کنند. تالاب آلاگول     تالاب آلاگل را باید بزرگ‌ترین دریاچه در استان گلستان دانست که آب آن شور است. این تالاب با 25 کیلومتر مربع مساحت و 2 و نیم متر عمق در شهرستان گنبد کاووس بخش داشلی برون قرار دارد و فاصله آن تا کشور ترکمنستان تنها چند کیلومتر است. جالب است بدانید پرورش ماهیان آبشور زی بخصوص کپور و ماهی سفید، یکی از فعالیت‌های رایج در این تالاب به شمار می‌رود. آلاگل به عنوان یک تالاب بین‌المللی همراه با تالاب‌های آلماگل و آجی گل در یک مجموعه در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است و تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. پارک ملی گلستان     یکی دیگر از دیدنی‌های که در راهنمای جامع سفر به استان گلستان باید به معرفی آن بپردازیم، پارک ملی گلستان است. این پارک یک منطقه حفاظت شده در شرق استان است که قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت شده در ایران به حساب می‌آید.  از آنجایی که در پارک ملی گلستان 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری وجود دارد، این منطقه را باید یکی از مهم‌ترین حیات وحش‌ها در ایران دانست. در این زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، خرس قهوه‌ای ، شوکا، آهو و گوسفند وحشی زندگی‎ می‌کنند. جالب است بدانید این پارک ملی به عنوان ذخیره گاه زیست کره در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. آشوراده     آشوراده به عنوان تنها جزیره ایرانی دریای خزر در مرکز شبه جزیره میانکاله در بندر ترکمن قرار دارد. حفر یک کانال از توده اصلی خشکی، این منطقه را از میانکاله جدا کرده است. آشوراده جدا از اینکه یکی از جذاب‌ترین جاذبه های گردشگری استان به حساب می‌آید از سه منظر دیگر نیز دارای اهیمت است. اول اینکه این جزیره یکی از نخستین مناطق ایران است که به عنوان زیست کرده جهان به ثبت رسیده. دوم اینکه آشوراده یکی از مهم‌ترین حیات وحش‌های گلستان و ایران به خصوص برای پرندگان به شمار می‌رود. سوم اینکه این منطقه به عنوان یکی از مهم‌ترین تالاب‌های دنیا در کنوانسیون جهانی رامسر به ثبت رسیده است.     تا همین چند سال پیش آشوراده بیش از هزار سکنه داشت اما در سال 1372 سطح آب دریای خزر بالا آمد و سیل رخ داد. در پی این سیل مردم جزیره آن را ترک کردند و درحال حاضر فقط کارمندان شیلات در آشوراده زندگی می‌کنند. بام استان گلستان     استان گلستان یکی از استان‌های شمالی ایران که بر کرانه‌های دریای خزر جای دارد، که طبیعت آن بسیار مشهور و بی‌نظیر است که در بالا به چندین مورد آن اشاره شده است اما در این قسمت مقاله بر آن هستیم که درباره بام این استان سرسبز شمالی صحبت کنیم، قله گاوکشان، که دوستداران پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بسیار به آن علاقمند هستند و صعود‌های بسیاری بر آن انجام شده است. قله گاوکشان با ارتفاع 3813 متر، قله‌ای واقع در رشته‌کوه‌های البرز شرقی می‌باشد و جزو منطقه تحت حفاظت جهان‌نما نیز محسوب می‌شود و از سمت جنوب، جزو حوضه آبریز رودخانه مجن به حساب می‌آید. یکی از زیبایی‌های این کوه وجود برج‌ها و قله‌های سوزنی شکل است که در دل این کوه‌هاست، زیبایی دو چندانی به آن بخشیده است،  برای کسب دانشی بیشتر درباره قله گاوکشان پیشنهاد می‌گردد مقاله قله گاوکشان را مطالعه نمایید کلام آخر     گلستان را باید استان رنگ، زندگی و تنوع فرهنگی دانست. با وجود جاذبه‌های فراوان گردشگری، فرهنگ خاص و منحصر به فرد، غذاهای محلی فوق‌العاده و مردمی خونگرم و مهمان نواز گلستان را باید یکی از بهترین مقاصد سفر دانست. این استان هم از نظر جاذبه‌های طبیعی و هم از نظر جاذبه‌های تاریخی مانند یک گنجینه ارزشمند در شمال ایران است. اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان مجال این را نیافتیم که همه جاذبه‌های گردشگری استان را به شما معرفی کنیم اما این بدان معنا نیست که بازدید از دیگر جاذبه‌های گلستان لطفی ندارد. اما جدا از بازدید آشنایی با فرهنگ مردم نیز بخشی از سفر محسوب می‌شود و درواقع ضرب المثل "بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی" بدون آشنایی با فرهنگ و تاریخ مقصدی که برای سفر انتخاب کرده‎ایم معنا پیدا نمی‌کند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه     استان کرمانشاه یکی از مناطق غربی ایران است که با کشور عراق مرز مشترک دارد. از همسایگان داخلی این استان می‌توان به استان کردستان، استان لرستان و استان ایلام اشاره کرد. کرمانشاه دارای 25 شهر، 32 بخش و 84 روستا است.     کرمانشاه قدمتی دور و دراز دارد و بنابراین بدیهی است که این استان پر از جاذبه های گردشگری از نوع تاریخی باشد. جاذبه‌های زیادی در این منطقه وجود دارد که در نامشان از خسرو، بیستون، شیرین و ... استفاده شده و ناخودآگاه ما را به یاد داستان خسرو و شیرین و شیرین و فرهاد می‌اندازند اما تاریخ کرمانشاه که در ادامه به آن خواهیم پرداخت بسیار گسترده‌تر از یک داستان است. این منطقه یک استان چهار فصل است که هر قسمت از آن آب و هوای مخصوص به خود را دارد. اما به طور کلی در بهار آب و هوای استان معتدل است و بنابراین بهترین زمان سفر به استان کرمانشاه را باید همین فصل بهار دانست.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه قصد داریم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این منطقه در اختیار خواننده قرار دهیم. سپس به معرفی جاذبه‎ های گردشگری استان بپردازیم تا این مطلب، لیستی جامع برای کسانی که قصد سفر به استان کرمانشاه را دارند، باشد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان کرمانشاه     کرمانشاه یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین مناطق در زمان حکمرانی مادها بوده است. تا جایی که در زمان هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان نیز این منطقه را به نام ایالت مادها می‌خواندند. از دوره سلجوقیان نام این منطقه به طور کلی ایالت کردستان ذکر شده است. تا زمان صفویه، وقتی نام کرمانشاه به میان می‌آمد منظور همان شهر کرمانشاه بود. تا بعدها در تقسیمات کشوری استان کرمانشاه به شکل کنونی درآمد.     تاریخ شناسان بر این باورند که کرمانشاه یکی از اولین مراکز تمدن بشر بوده است. در تمام دوره‌های تاریخی، این منطقه بدون وقفه به عنوان محلی برای سکونت انسان‌ها استفاده می‌شده. از زمان مادها به بعد استان کرمانشاه همیشه مورد توجه حاکمان بوده است. این مساله را به راحتی می‌توان از قصرها، کتیبه‌ها و دیگر آثار به جای مانده از دوره‌های تاریخی مختلف فهمید. یکی از مهم‌ترین دلایل این اهمیت هم مرزی با عراق و جایگاه راهبردی منطقه است.     کرمانشاه در طول تاریخ مانند بیشتر مناطق ایران از جنگ‌ها، حمله بیگانگان و بلایای طبیعی در امان نبوده. جالب است بدانید حتی در جنگ جهانی اول که بسیاری از شهرهای ایران امن ماندند،کرمانشاه برای مدتی توسط نیروهای عثمانی تصرف شد. در جنگ جهانی دوم هم تنها نیروهای انسانی در ایران که مقاومت کردند در این منطقه قرار داشتند. در جنگ تحمیلی ایران و عراق هم این استان به دلیل هم مرزی با عراق در معرض آسیب‌های بسیار زیادی قرار گرفت. آشنایی با فرهنگ استان کرمانشاه     در کرمانشاه هموطنان کردمان زندگی می‌کنند که اکثرشان به دین اسلام اعتقاد دارند. اگر چه اکثر مردم کرمانشاه به زبان کردی و لهجه کرمانشاهی صحبت می‌کنند اما گویش‌های زیادی مانند کلهری، اورامی، لکی و سورانی نیز در این استان وجود دارد. زبان کردی یکی از دلنشین‌ترین زبان‌های موجود در جهان است و می‌توان پس از لباس کردی آن را دومین جذابیت فرهنگی کرمانشاه دانست. اگر چه مردم کرمانشاه هم دیگر کمتر از لباس‌های محلی خود استفاده می‌کنند اما هنوز هم استفاده از این لباس‌ها رایج است. عشایر کرمانشاه لباس‌های مخصوص به خود را دارند که کمی از نظر رنگ و نقش و نگار با لباس کردی متفاوت است.     لباس محلی زنان کرمانشاه شامل سربند (چندین دستمال کلاغی ریشه دار)، پیراهن گشاد و بلند، کلنجه (لباسی با برش، دوخت و تزئیتات خاص)، قبا (پیراهن تمام قد از جنس مخمل)، روپوش (چادری از جنس ابریشم) و جافی (شلوارکار) است. مردان کرمانشاهی نیز از عرقچین، سربند، کرواسی فقیانه (پیراهنی با آستین‌های بلند) قبا، سخمه، شال دور کمر، جافی و سلته (لباس کار) و گیوه ملکی و گپنک (لباس زمستانی) به عنوان لباس محلی استفاده می‌کنند.     یکی از اصلی‌ترین بخش‌های فرهنگی کردها را باید موسیقی دانست زیرا، موسیقی هیچگاه از این مردم جدا نبوده است. آنها جشن‌های خود را با موسیقی رنگ و لعاب می‌دهند. بخش دیگری از فرهنگ این مردم غذاهای محلی آنهاست. از میان این غذاها می‌توان به ونوشک پلو، دنده کباب، آش عباسعلی، کوکوی پاغازه، آش سورانه، والک پلو و شرمین اشاره کرد.     در پایان بخش فرهنگ مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه باید درباره صنایع دستی این استان نیز حرف بزنیم تا در صورتی که خواستید سوغات و یادگاری از هنر مردم کرمانشاه تهیه کنید، این صنایع را بشناسید. از میان مهم‌ترین صنایع دستی استان کرمانشاه می‌توان به گیوه کشی، کوج بافی، قالی بافی، چیخ بافی و چاقوسازی اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان کرمانشاه     کرمانشاه یک منطقه کوهستانی میان فلات ایران و جلگه بین‌النهرین است. این استان در شمال غربی کوه زاگرس قرار گرفته است. همانطور که ذکر شد، کرمانشاه پر از کوه‌ها و ارتفاعاتی مانند دالاهو، شاهو، بدر، دالاخانی، سیروله و ... است و وجود رشته کوه‌های موازی در استان به تشکیل دشت‌های کوهستانی کمک کرده است. آب و هوای کرمانشاه به دلیل جریان هوای مدیترانه‎ای و وجود ارتفاعات، به دو بخش گرمسیری (در غرب استان) و سردسیری تقسیم می‌شود. از آنجایی که آب و هوای استان متنوع است بهترین زمان سفر را باید بسته به آن نقطه از استان که قصد دارید بدان سفر کنید، انتخاب نمایید.     کرمانشاه دارای چهار حوضه آبریز به نام‌های حوضه آبریز سیروان، حوضه آبریزگاه یا گاماسیاب و یا گاوماسی، حوضه آبریز قره سو مشتمل بر رودخانه قره سو، قسمتی از حوضه آبریز سیمره، رود اروند رود و هزارخانی و حوضه آبریز الوند است. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان کرمانشاه     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه، با فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این استان آشنا شدیم. در ادامه به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. طبق روال معمول ابتدا به بررسی آثاری که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند خواهیم پرداخت و سپس دیگر جاذبه‌های استان کرمانشاه را به شما معرفی می‌کنیم. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. کتیبه بیستون ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2006 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     شاید بتوان کتیبه بیستون را یکی از مشهورترین جاذبه‌های تاریخی استان کرمانشاه دانست. قدمت این جاذبه به زمان حکومت هخامنشیان باز می‌گردد. سنگ نوشته بیستون را به عنوان نخستین متن شناخته شده به زبان ایرانی و همچنین بزرگ‌ترین سنگ نوشته جهان می‌شناسند. محتوای این کتیبه تاریخی شامل شرحی از پیروزی داریوش شاه بر گئومات مغ را نشان می‌دهد. جالب است بدانید کتیبه بیستون یک داستان را به سه زبان روایت می‌کند و از این رو باید آن را یک سنگ نوشته سه زبانه دانست.     در این کتیبه ابتدا روایت عیلامی روی چهار صفحه سمت راست حک شده، سپس روایت اکدی بر تخته سنگ بلندی که سمت چپ قرار دارد نوشته شده، پس از آن شاهد روایت پارسی باستان در چهار صفحه زیر نقش برجسته هستیم. در سال 518 قبل از میلاد یک نسخه دوم از روایت ایلامی زیر روایت اکدی اضافه شده زیرا یک شورش نسخه اولیه از روایت عیلامی را خراب کرده بود. برای بازدید از این کتیبه باید به شهر بیستون، 30 کیلومتری کرمانشاه بروید. عمارت مسعودیه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     عمارت مسعودیه کرمانشاه یک بنای دو طبقه با آینه کاری‌ها و گچبری‌های منحصر به فرد است. دستور ساخت این عمارت را حاکم وقت کرمانشاه، عمادالدوله صادر کرد. با وجود اینکه در تزیین این بنا از نقوش ساسانی استفاده شده اما دیرینگی آن به زمان قاجار باز می‌گردد. در سال 1342 متاسفانه این بنا به بهانه آزادسازی چشمه آناهیتا و نمایان کردن دیگر آثار باستانی در این منطقه تخریب شد. اما دلیل اصلی این بود که گمان می‌کردند در زمینی عمارت مسعودیه، می‌توانند آثار و عتیقه‌های مربوط به دوره ساسانی را پیدا کنند که با تخریب این عمارت چنین چیزی اثبات نشد. کاخ خسرو ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     کاخ خسرو و قصر شیرین دو بنای به جا مانده از دوره ساسانیان در کرمانشاه هستند که قصر شیرین درون شهر قرار دارد. این دو بنا به نام دو بنای ساسانی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند. به همین علت هم در این قسمت نام قصر شیرین را نیز به میان آوردیم. کاخ خسرو بنایی است که خسروپرویز آن را برای همسر افسانه‌ای خود شیرین در نخلستان‌های شهرستان قصر شیرین ساخته است. جالب است بدانید یک باغ بسیار بزرگ در این کاخ وجود دارد که در آن حیوانات وحشی زیادی زندگی می‌کنند. این باغ توسط آبی که از رودخانه الوند می‌گیرد، آبیاری می‌شود. از ویژگی‌های معماری کاخ خسرو می‌توان به وجود یک کاخ بزرگ و مستطیل شکل با سقف‌های آجری اشاره کرد که انتهایش به شکل گنبدی است. نیایشگاه آناهیتا ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     در شهر کنگاور یک بنای تاریخی از عهد اشکانیان به نام آناهیتا وجود دارد که شهرت ملی و جهانی پیدا کرده است. این معبد که پس از تخت جشید دومین بنای سنگی بزرگ ایران به حساب می‌آید، بر سر راه هگمتانه-تیسفون بوده است. آناهیتا مقام بزرگی نزد ایرانیان داشته است. او را به عنوان فرشته زیبایی، باروری و فراوانی می‌شناختند و همچنین نگهبان آب می‌دانستند. بنابراین معبد آناهیتا در یک زمین حدودا 6 هکتاری ساخته شده است. خود بنای معبد یک مستطیل 209 در 244 متری است و بر فراز این مستطیل ستون‌‌های سنگی با حدود 54 متر ارتفاع قرار دارد. معبد آناهیتا حدود 300 سال پیش از میلاد به سبک غربی ساخته شده است.   طاق بستان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی از مشهورترین جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه حتما باید درباره آن حرف بزنیم، طاق بستان است. طاق بستان که در محله‎ای به همین نام در شمال غربی شهر کرمانشاه قرار دارد، از یک مجموعه سنگ نوشته و سنگ نگاره تشکیل شده است. این کتیبه‌ها تاریخ تاج گذاری خسروپرویز، اردشیر دوم و شاپور دوم و سوم را نشان می‌دهند. البته کتیبه‌های دیگری درباره شکار گراز و آلات موسیقی و ... نیز در این مکان قرار دارد. شما می‌توانید یک روز از سفرتان را به بازدید از طاق بستان اختصاص دهید زیرا، کوه و چشمه و دریاچه نیز در این منطقه وجود دارد و آن را به مکان مناسبی برای پیک نیک تبدیل کرده است.   خانه خواجه باروخ ثبت در فهرست آثار ملی: 16 فروردین 1377     خانه خواجه باروخ متعلق به زمان حکومت قاجارهاست. جالب است بدانید این خانه یکی از معدود بناهای مربوط دوره قاجار در کرمانشاه است که در آن حمام وجود دارد. این خانه که به نام رنده کش نیز معروف است در منطقه یهودی‌نشین محله فیض‌آباد قرار گرفته است. برای رسیدن به اندرونی این خانه باید از یک حیاط، یک هشتی و در نهایت از دالان سراسری عبور کنید. قلعه یزدگرد ثبت در فهرست آثار ملی: 27 اسفند 1386     نمایشنامه مرگ یزدگرد، اثر بهرام بیضایی را خوانده‌اید؟ هر بار نام یزدگرد را می‌شنوم به یاد این اثر و قصه شاه و آسیابان می‌افتم. اما در واقع قلعه یزدگرد زیاد به آسیابی که قصه بیضایی در آن می‌گذشت ربطی ندارد. این قلعه که در قدیم به عنوان زندان نیز از آن استفاده می‌کرده‌اند، در شهرستان دالاهو قرار دارد و قدمت ساختش به زمان اشکانیان می‌رسد. بام استان کرمانشاه     استان کرمانشاه در کنار داستان‌های عاشقانه خسرو شیرین و تاریخچه بی بدیل خود طبیعتی بکر نیز دارد که هر  ساله گردشگران بسیاری را به دیدن خود دعوت می‌کند، در این بخش از مقاله قصد داریم در ارتباط با بام استان کرمانشاه صحبت کنیم، قله حوی خانی(شاهو).     این کوه را باید قسمتی از رشته کوه زاگرس به حساب آورد که  بین دو استان کردستان و کرمانشاه قرار گرفته است و دنبال کننده پروژه سیمرغ کوه‌های ایران هر ساله صعود‌های متعددی به این کوه داشته‌اند. این قله نزدیک به رودخانه زیبای سیروان قرار گرفته است. به قله شاهو حوی خانی نیز گفته می‌شود. درواقع اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم شاهو نام رشته کوهی است که از شهر سلیمانیه تا شمال شهر روانسر گسترده شده و قله حوی خانی بلندترین قله این کوهستان محسوب می‌شود. اگر مایل هستید بیشتر درباره این قله بخوانید با مقاله قله حوی خانی (شاهو) از وب سایت دکوول همراه باشید. کلام آخر     در استان کرمانشاه، جاذبه های گردشگری فراوان دیگری نیز وجود دارد که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه مجال معرفی آنها را پیدا نکردیم. اما یقینا بازدید از تک تک این جاذبه‌ها لطف سفر به کرمانشاه را دو چندان می‌کند. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به کاروانسرای فیض آباد، قلعه ساری اصلان، شهر باستانی چمچال، پل خسرو، عمارت خسروی، کوه نوا و ... اشاره کرد.     کرمانشاه منطقه‎‌ای کردنشین با ویژگی‌های مخصوص به خود است. کردها به مهمان نوازی معروف هستند. بهترین امکانات خود را برای پذیرایی از مهمان استفاده می‌کنند. کردها مردمی شیرین و خونگرم هستند که معاشرت با آنها بخش زیبایی از سفرتان خواهد بود و بیشتر از بازدید از هر جاذبه گردشگری در ذهنتان خواهد ماند. سعی کنید اگر مهمان خانه آنها شدید به آداب و رسوم، زبان و لباس محلی این مردم احترام بگذارید. سعی کنید با معاشرت بیشتر فرهنگ اصیل این مرز و بوم را درک کنید و با حفظ و نگهداری از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی این استان در طول بازدید، لطف و مهمان نوازی کردها را جبران و همچنین به حفظ این گنجینه برای آیندگان کمک نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای سفر به استان قم     استان قم به دلیل وجود حرم مطهر حضرت معصومه در آن از قدیم الایام یکی از مقاصد اصلی سفر برای مسلمانان داخل و خارج از کشور بوده است. این استان در مرکز ایران و در مجاورت با استان تهران، استان مرکزی و استان سمنان قرار دارد. آب و هوای قم گرم و خشک است بنابراین، از نظر آب و هوایی بهترین زمان سفر به استان قم را باید اواخر تابستان تا اواخر بهار دانست. اما به دلیل وجود حرم حضرت معصومه و مسجد جمکران این استان در همه روزهای سال پر از گردشگر است. بیشتر درآمد استان قم نیز از همین صنعت گردشگری تامین می‌شود.     قم پس از استان البرز کوچک‌ترین استان ایران است. این منطقه تنها یک شهرستان دارد و از از مهم‌ترین شهرهایش هم می‌توان به قم و سلفچگان اشاره کرد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قم قصد داریم سیر تا پیاز مسائل مربوط به این منطقه را با هم بررسی کنیم. ابتدا به بررسی تاریخ این دیار می‌پردازیم. سپس درباره فرهنگ و جغرافیای قم حرف خواهیم زد و در نهایت به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخچه استان قم     قم قدمت بسیار طولانی دارد اما نه به صورت استان. در زمان‌‌های بسیار قدیم این منطقه را به عنوان یک روستای بسیار بزرگ می‌شناختند. در ابتدا نام این دیار کومه بوده که بعدها به کم تبدیل شده و اعراب که نمی‌توانستند به خوبی حرف "ک" را تلفظ کنند به این دیار قم گفتند و تا به امروز این نام بر این منطقه مانده است. زمانی که اعراب به ایران حمله کردند. قم نیز مانند بسیاری دیگر از مناطق ایران به دست اعراب افتاد و برخی از آنها در این منطقه ساکن شدند. پس از این ماجرا این روستا کم کم پیشرفت کرد و به شهر و سپس استان تبدیل شد.     در قرن چهارم قم جزو ایالت جبال ایران بود. در این دوره این منطقه به دلیل اعتقاد مردمش به تشیع، کم کم مورد توجه قرار گرفت و در قرن‌های پنجم و ششم یه یکی از مراکز تعلیمات دینی بدل شد. در زمان حکومت صفویه در ایران، قم بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. بسیاری از پادشاهان و شاهزادگان صفوی را در اطراف حرم حضرت معصومه به دخاک سپرده‌اند. این توجهات باعث شد تا این دیار از هر نظر رشد و ترقی پیدا کند.     در زمان قاجاریه طوایف متعددی از سمت غرب به قم کوچ کردند و این مساله باعث افزایش ناگهانی و چشمگیر جمعیت در این استان شد. در زمان حکومت پهلوی قدرت سیاسی قم افزایش پیدا کرد و به یکی از پایگاه‌‌های مبارزه با پهلوی درآمد و مسیر توسعه را نیز ادامه داد. سال 1316 خط راه آهن از این استان گذشت و از سال 1344 از نظر ارتباطی به یکی از مهم‌ترین مناطق ایران بدل شد. پس از انقلاب اسلامی نیز این منطقه چه از نظر مذهبی، چه سیاسی و چه دیگر موارد به مسیر پیشرفت ادامه داد تا جایی که امروزه به عنوان یکی از مهم‌ترین استان‌‌های کشور شناخته می‌شود. آشنایی با فرهنگ استان قم     استان قم را باید پس از مشهد مذهبی‌ترین استان ایران دانست. این مساله بر فرهنگ مردمی که در این منطقه زندگی می‌کنند ، تاثیر جدی داشته است. زبان مردم قم فارسی است که ریشه در فارسی دری دارد. اما زبان‌‌های ترکی، لری و افغانی نیز در این استان رایج است. درحال حاضر مردم استان قم همان لباس‌‌های رایج در کل کشور را می‌پوشند اما در گذشته لباس‌های محلی این مردم عبارت بود از: شلیته، چارقد، شلوار قردار، آرخالق و پیراهن دورچین برای زنان و کت، قبا، جلیقه، شیخی و گیوه برای مردان.     بیشتر آیین‌‌هایی که در استان قم با جدیت برگزار می‌شود ، آیین‌‌های مذهبی است. اما مراسمات سنتی رایج در کشور مانند عید نوروز، چهارشنبه سوری، سیزده به در و ... نیز در این استان برگزار می‌شود. از میان غذاهای محلی استان قم نیز می‌توان به آبگوشت کله قمری، آش پته، دم پختک قمی، ماش ماشک، کوفته قمی و ... اشاره کرد. از صنایع دستی این استان نیز می‌توان از سفالگری، قالی‎بافی، کاشی‎کاری، سرامیک، مروابافی، سنگ تراشی و ... نام برد. همچنین اگر قصد تهیه سوغات از قم را دارید می‌توانید به سراغ چیزهایی مانند سوهان، حلوای قمی، شیره انگور، کشمش و ... بروید. آشنایی با جغرافیای استان قم     استان قم منطقه‌ای با آب و هوای متنوع است از میان انواع آب و هوایی که در بخش‌‌های مختلف این استان وجود دارد می‌توان از گرم و خشک، نیمه خشک، مدیترانه‌ای و نیمه مرطوب نام برد. این مساله باعث می‌شود بهترین زمان سفر به استان قم محدود به یک فصل خاص نباشد. میانگین بازندگی سالانه در قم 135 میلی‎لیتر است و هرچقدر از غرب به سوی شرق و از شمال به سوی جنوب این استان حرکت کنیم این بارندگی کمتر می‌شود. درواقع این استان با کمبود منابع آب مواجه است.     دو رودخانه به نام‌‌های قمرود و قره چای به عنوان منابع اصلی آب در این خطه به شمار می‌روند که آبشان را با کمک سدهای 15 خرداد و قره چای مهار کرده‌اند. همچنین در استان قم، 270 حلقه چاه عمیق، 127 حلقه چاه نیمه عمیق و شماری قنات وجود دارد. گونه‌‌های گیاهی موجود در این خطه با توجه به شرایط تامین آب و اقلیم این منطقه شامل گیاهان گز، تاج، دورمنه، شورپسند و سایر گیاهانی که در اقلیم خشک زنده می‎‌مانند، می‌‎شود. از مهم‌ترین پدیده‌‌های طبیعی این استان نیز می‌توان به کویر نمک و کوه‌‌های گل تپه، سیاه‎ کوه، سفید کوه، کوه نمک، کوه محمودآباد و کوه شاهجرد اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قم     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان قم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که کمی هم با جاذبه های گردشگری آن آشنا شویم. طبق روال معمول ابتدا درباره جاذبه‌‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌‌های جهانی و ملی ثبت شده باشند (درصورت موجود بودن) و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌‌ های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. آب انبارها     همانطور که در بالا ذکر شد، استان قم از دیرباز با مشکل کم آبی دست و پنجه نرم می‌کرده است. همین امر باعث شده تا در زمان قدیم آب انبارهایی را برای ذخیره آب بسازند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد. آب انبار سراجه، واقع در روستای سراجه، مربوط به دوره صفویه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) آب انبار طرلاب، واقع در روستای طرلاب، مربوط به دوره صفویه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) آب انبار لب چال، واقع در قم، مربوط به اواخر دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382) آب انبار شادقلی خان، واقع در شهرستان قم، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1384) آب انبار پاچیان واقع در روستان پایچیان، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1380) از دیگر آب انبارهای موجود در استان قم می‎توان به یزدی‌‌ها، وادی الاسلام، طیب و طاهر، کوه سفید، عربستان، سید اسماعیل و ... اشاره کرد. پل روس ها ثبت در فهرست آثار ملی: 27 آبان 1386     یکی دیگر از جاذبه‌‌های تاریخی استان قم، پل روسی‌‌ها است که در شهرستان قم قرار دارد. قدمت این پل به زمان جنگ جهانی دوم باز می‌گردد. این سازه را که به نظر می‌رسد در لشکرکشی روس و انگلیس به ایران در خلال جنگ جهانی دوم ساخته شده باشد، درحال حاضر به نام پل انقلاب نیز می‌شناسند. جالب است بدانید بومی‌‌ها به آن پل انگلیسی هم می‌گویند. اگر برای اولین بار به این پل نگاه کنید، گمان خواهید کرد که سازه‌ای جدید است، اما پس از کمی دقت، آثار کهن را در آن پیدا خواهید کرد. درواقع پایه‌‌های پل قدیمی در دل پل جدید پنهان شده است.     به جز پل روس‌‌ها، پل‌‌های تاریخی دیگر مانند پل طایقان، پل امامزاده عبدالله، پل عسگرآباد، پل شکسته قمرود، پل قلعه چم و ... نیز در فهرست جاذبه های تاریخی استان قم قرار می‌گیرند. تپه های تاریخی     در استان قم همچنین شمار زیادی تپه‌‌های تاریخی قرار دارد که از روی این تپه‌‌‌ها اطلاعاتی درباره تاریخ و تمدن قدیم این دیار به دست آورده‌اند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد. تپه امامزاده طیب و طاهر، واقع در روستای قنوات، مربوط به دوره‌‌های تاریخی پس از اسلام (ثبت در فهرست آثار ملی: 17 اسفند 1381) تپه امامزاده نواران، واقع در روستای نواران، مربوط به دوره‌‌های تاریخی پس از اسلام ( ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) تپه در قلعه (دروازه قلعه، واقع در روستای نویس ) (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382) تپه دژ کهنه، واقع در روستای ابرجس (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382)     از دیگر تپه‌‌های تاریخی موجود در استان قم می‎توان به تپه امامزاده علمدار کباب، تپه البرز یک، تپه صرم، تپه قلعه جنی، تپه قلعه چم لاواردار و ... اشاره کرد. خانه ملاصدرا ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1375     خانه ملاصدرا یکی از خانه‌‌های تاریخی است که در استان قم قرار دارد. این خانه متعلق به فیلسوف بزرگ قرن یازدهم، ملاصدرا بوده است که با وجود زندگی در شیراز، 15 سال از عمر پر بار خود را در روستای کهک قم گذراند. قدمت این خانه که یک بار در سال 1392 ترمیم شده است، به دوران حکومت صفویه می‌رسد. این بنا از یک گنبد و چهار صفه تشکیل شده و بیشترین مصالحی که در ساخت آن به کار رفته خشت، گل و ملات است. در نوک گنبدی که در خانه وجود دارد، شیشه‌‌های رنگی به کار رفته و این مساله باعث می‌شود در طول روز و تابش آفتاب نوری رویایی فضای خانه را فرا بگیرد. حمام گذر عشقعلی ثبت در فهرست آثار ملی: 16 شهریور 1383     یکی دیگر از جاذبه‌‌های استان قم که باید در مطلب راهنمای سفر به استان قم به معرفی آن پرداخت، حمام گذر عشقعلی است. این حمام در شهرستان قم قرار دارد و قدمت آن به دوره حکومت قاجارها باز می‌گردد. مالکیت این حمام به صورت خصوصی و وقف شده است. حمام عشقعلی که در سال‌‌های اخیر با همکاری مالکان و سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت قرار گرفته، در قدیم از بخش‌هایی همچون حمام مجزای زنانه و مردانه متشکل بوده است. از دیگر حمام‌‌های تاریخی که در استان قم قرار دارند می‌توان به حمام روستای البرز، حمام حاج عسگرخان، حمام مظفرآباد و ... اشاره کرد. دریاچه نمک     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قم دریاچه نمک است. البته این دریاچه مشترکا میان استان‌‌های اصفهان، قم و سمنان قرار دارد. اگر قصد کردید در سفر به استان قم از این دریاچه دیدن نمایید می‌توانید از جاذبه‌‌های فراوانی مانند کویر مرنجاب، پارک ملی کویر، کویر بند ریگ و ... نیز بازدید کنید. دریاچه نمک 80 کیلومتر طول و 30 کیلومتر پهنا دارد و وسعت آن را باید حدود سه هزار کیلومتر مربع دانست. انباشت سیلاب و آب‌‌های سطحی در طول قرن‌‌ها این دریاچه را پر از رسوبات نمک کرده است. هر بار که باران می‌زند و آب این دریاچه تبخیر می‌شود، کرت بندی‌‌های فوق‌العاده‌ای به شکل پلی گن توسط نمک‌‌ها ایجاد خواهد شد. این پدیده زیبا را فقط می‌توان در ماه‌‌های بارندگی دید زیرا، در اکثر روزهای دیگر سال دریاچه نمک خشک است. بام استان قم استان قم به واسطه حضور بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س)، مسجد جمکران و آثار تاریخی که از زمان‌های بسیار دور در این استان پایه گذاری شده‌اند از نظر گردشگری بسیار مهم و حائز اهمیت است برای کشورمان ایران اما در کنار تاریخ پر فراز و نشیب و پیشینه منحصر به فرد این استان، طبیعت خاصش نظر هر گردشگری را به خود جلب می‌کند استان قم در بخش کویری ایران قرار دارد و دریاچه نمک آن بسیار معروف است و کنار این کویر و دریاچه نمک می‌خواهیم بام استان قم را به شما معرفی کنیم، قله برف انبار که در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران معرفی شده است و سالانه کوهنوردان بسیاری برای بازدید از این قله و صعود آن به این استان عزیمت می‌کنند، برف انبار از سمت غرب به رشته کوه پلنگ آبی و از سمت جنوب هم به شهرستان دلیجان در استان مرکزی امتداد می‌یابد. دره‌ای به عمق 600 متر در جوار قله برف انبار وجود دارد که در فصل زمستان و گاها در فصول‌ دیگر سال میزان زیادی برف درونش انباشه می‌شود. شاید وجه تسمیه یا در واقع دلیل اصلی نامگذاری این کوه را بتوان در همین موضوع بیان کرد. برنامه صعود به قله برف انبار قم در کنار صعود به قله دومیر استان مرکزی از جمله برنامه‌هایی است که کوهنوردان بسیاری علاقمند به اجرای آن هستند. جهت مطالعه بیشتر درباره این کوه پیشنهاد می‌کنیم مقاله قله برف انبار را مطالعه نمایید. کلام آخر     جاذبه‌‌های فراوان دیگری نیز در استان قم وجود دارد که در این مطلب مجال پرداختن به آنها را نیافتیم. اما این بدان معنا نیست که ارزش بازدید از آنها کمتر از مواردی است که در بالا معرفی شد. بازدید از هر جاذبه گردشگری که در این استان قرار دارد، لذت سفر شما را دو چندان می‌کند. پس تا جایی که می‌توانید از بازدیدشان غافل نشوید.     مردم استان قم، مردمی مذهبی هستند و به باورها و اعتقاد خود بسیار اهمیت می‌دهند. بنابراین در طول سفر به این استان با احترام گذاشتن به باورهای این مردم خونگرمی و مهمان‌نوازی آنها را جبران کنید. معروف‌ترین سوغاتی که می‌توانید از قم تهیه نمایید، سوهان است. با انتخاب این شیرینی به عنوان سوغات و هدیه آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی نمایید. امید است. این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان قزوین     قزوین یکی از استان‌های شمال غرب کشور است که در همسایگی گیلان، مازندران، زنجان و البرز قرار دارد. اگر چه این استان تنها یک درصد از مساحت کشور را در اختیار دارد اما نقش مهمی در اقتصاد ایفا می‌کند. در پاسخ به این سوال که چرا باید استان قزوین را به عنوان مقصد مناسبی برای سفر انتخاب کرد؛ باید گفت قزوین یکی از استان‌های قدیمی ایران است که جاذبه‌های تاریخی فراوانی برای دیدن دارد. همچنین در این استان جاذبه‌های طبیعی زیادی نیز وجود دارد که نظر علاقمندان به طبیعت‎گردی را به خود جلب می‌کند.     سفر به استان قزوین در بهار را به دلایل بسیاری می‌توان انتخاب مناسبی دانست. در این فصل آب و هوای ملایمی بر استان حاکم است. همچنین طبیعت بهاری جلوه زیبایی‌های این منطقه را دو چندان کرده و در نهایت شما می‌توانید با آداب و رسوم نوروزی مردم این استان آشنا شوید و سفری لذت بخش‎تر داشته باشید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین قصد داریم تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان را به صورت مختصر بررسی کنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم تا در صورتی که قصد سفر به قزوین را داشتید بتوانید از این مطلب استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان قزوین     براساس نوشته‌های باستانی، نام قدیم استان قزوین راژیا بوده است. باستان شناسان عصر حاضر نیز نام قدیم این منطقه را کاسپین می‌دانند. آنها معتقدند کاسپی‌ها که زمانی در سواحل دریای کاسپین زندگی می‌کرده‌اند؛ کم کم به سوی قزوین مهاجرت کرده و این شهر را بنیان نهاده‌اند. در قزورین بقایایی از دوره هخامنشیان و مادها یافت شده که نشان از قدمت بالای این منطقه دارد. زبان قدیمی این مردم پهلوی بوده است. پس از ورود اسلام به ایران مهمترین اتفاقاتی که در استان قزوین رخ داده یکی پایه‌گذاری دولت اسماعیلیه و دیگری انتخاب قزوین به عنوان پایتخت توسط شاه تهماسب صفوی بوده است.     مردم قزوین به دلیل نزدیکی استانشان به تهران از مشروطه به بعد بیشتر از مردم استان‌هایی که فاصله زیادی با تهران دارند؛ با اتفاقات سیاسی و اجتماعی کشور درگیر بوده‎اند. همچنین در طول تاریخ مشاهیر و شخصیت‌های مهمی مانند عیبد زاکانی (طنزپرداز، منتقد و نویسنده قرن هشتم)، حمدالله مستوفی (مورخ، شاعر، نویسنده و جغرافی دان دوره ایلخانیان)، علامه دهخدا، عارف قزوینی، محمد علی رجایی، شهید عباس بابایی و ... در استان قزوین چشم به جهان گشوده و پرورش یافته‌اند. آشنایی با فرهنگ استان قزوین     قزوین را پایتخت خوشنویسان ایران می‌دانند. حداقل در طول تاریخ معاصر شمار زیادی از مشهورترین خوشنویسان ایرانی در این منطقه می‏زیسته‌اند. خوشنویسی را باید در ارتباطی نزدیک با فرهنگ این مردم دانست. اما جدا از این هنر وقتی قرار باشد درباره فرهنگ استان قزوین حرف بزنیم؛ باید از زبان، غذاهای محلی، جشن‌ها و سوگواری‌ها، لباس‌های محلی و سوغات این دیار  نیز حرف بزنیم.     از آنجایی که نژادهای کرد، لر، شاهسون و مراغی در کنار هم در استان قزوین زندگی می‌کنند، طبیعتا زبان‌های فارسی، تاتی، مراغی، کردی، لری و ترکی هم در این استان وجود دارد اما زبان رایج در قزوین فارسی با لهجه مخصوص به قزوین است. مردم قزوین هم مانند بسیاری دیگر از ایرانیان، مراسم باستانی و اعیاد و سوگواری‌های مذهبی را به بهترین شکل برگزار می‌کنند. مهمترین جشن‌های باستانی که در این استان برگزار می‌شوند، عبارتند از جشن نوروز، جشن انار، جشن فندق، پنجاه به در، چمچه خاتون و ... .     استان قزوین پر است از خوراکی‌ها و غذاهای سنتی خوشمزه که معروف‌ترین آنها قیمه نثار نام دارد. از دیگر غذاهای محلی این استان می‌توان به کوکوی شیرین، آش دندان کشه، دیماج و شیرین پلو اشاره کرد. همچنین این استان شیرینی‌های مخصوص به خود را دارد که از میان آنها می‌توان به نان سنتی قزوین، نان نخودی، نان گردویی، پادرازی، نان نازک، نان چرخی و ... اشاره کرد.     مردم استان قزوین امروز لباس‌های رایج در کشور را می‌پوشند اما در قدیم لباس‌های محلی خود را داشته‎اند که این لباس‌ها برای مردان شامل کلاه، پیراهن سفید ساده، تن پوشی به نام ارخالیق، شلوار گشاد و ساده و پاپوش‌های گیوه‌ای و برای زنان شامل شلیته، یل (نیم تنه‌ای از جنس پارچه تافته) شلوار سیاه (که قسمت کچ پا تنگ و بالای آن گشاد بوده است) و گیوه‌های ظریف یا کفش‌های چرمی بوده است.     در پایان بخش فرهنگ باید نگاهی هم به سوغات صنایع دستی این استان داشت. مهمترین سوغات قزوین شیرینی‌های مخصوص این منطقه است که در بالا به برخی از آنها اشاره شد. جدا از آن مهمترین صنایع دستی این مردم نقاشی، تذهیب، گیونه بافی، نقاشی پشت شیشه، نوار بافی، گلابتون بافی، آینه سازی و ... است. آشنایی با جغرافیای استان قزوین     بسیاری از باستان شناسان معتقدند تمدن کشاورزی از دشت قزوین آغاز شده و بعدها به شرق و فلات ایران گسترش پیدا کرده است. در واقع قزوین در طول تاریخ از نظر کشاورزی برای حکمرانان بسیار مهم و استراتژیک بوده است. در استان قزوین هم دشت و دریاچه وجود دارد و هم کوه وغار. هم رودخانه وجود دارد و هم چشمه. در یک کلام در طول سفر به استان قزوین قرار است از جاذبه‌های طبیعی فراوانی دیدن کنید که درباره آنها در بخش معرفی جاذبه های گردشگری بیشتر حرف خواهیم زد. از نظر آب و هوایی در قسمت‌های مختلف استان تفاوت چندانی به چشم نمی‌خورد. حداکثر بارش استان مربوط به الموت و حداقل بارش نیز مربوط اطراف بوئین زهرا است. میانگین دمای استان در تیرماه 24 درجه است و این نشان می‌دهد استان قزوین در تابستان و بهار آب و هوای ملایمی دارد و برای سفر مناسب است.     منبع آب استان از دو حوزه آبریز رودخانه شاهرود و آبریز رودشور تامین می‌شود. پوشش گیاهی استان را نیز باید به دو دسته مراتع و جنگل‌ها تقسیم کرد. ارس، تنگس، زرشک، پلاخور، گردو، بلوط، پسته وحشی، بادام کوهی، زالزالک و ... از جمله گونه‌‌های گیاهی این استان هستند. از جمله مهمترین تولیدات کشاورزی استان که پیشینه تاریخی نیز دارد، انگور است. باغ‌های انگور تاکستان یکی از معروف‌ترین در کشور و حتی در جهان هستند. از دیگر محصولات کشاورزی استان می‌توان به زیتون، گیلاس، آلبالو و زغال اخته اشاره کرد.     در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قزوین     حالا وقت آن رسیده است که بخشی از جاذبه های گردشگری استان قزوین را به شما معرفی کنیم. ابتدا آن دسته از جاذبه‌هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. کاروانسرای سعدالسلطنه ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1316     دستور این کاروانسرا را سعدالسلطنه، حاکم وقت قزوین در زمان قاجاریه صادر کرد و نام او بر روی این عمارت ماند. یک چهارسوق در این بنا وجود دارد که بر فرازش یک گنبد بزرگ کاشی کاری شده تعبیه شده است. این گنبد را مهمترین بخش بنا می‌دانند. همچنین چهار نیم گنبد در چهار سوی گنبد ذکر شده قرار دارد که باعث بزرگ‌تر نشان دادن فضا می‌شود. در واقع کاروانسرای سعدالسلطنه بزرگ‌ترین کاروانسرای سرپوشیده و مرکز تجاری کشور محسوب می‌شود. کاخ چهل ستون قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1334     کاخ چهل ستون که به عمارت کلاه فرنگی نیز شهرت دارد، تنها کوشکی است که از کاخ‌های سلطنتی روزگار شاه تهماسب به جای مانده است. قدمت این کاخ که در مرکز شهر قزوین قرار دارد به زمان صفویه باز می‌گردد. عمارت چهل ستون قزوین به دستور شاه تهماسب توسط بهترین معماران کشور در یک حیاط مربعی ساخته شد. این عمارت یک بار در زمان قاجار مرمت شده است. از ویژگی‌ها و تزئینات معماری این بنا می‌توان به نقاشی‌های دیواری و سه دوره دیوارنگاره مختلف اشاره کرد. مجموعه میمون قلعه ثبت در فهرست آثار ملی: 12 آذر 1375     مجموعه میمون قلعه یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی به جا مانده از اواخر دوره ساسانی در قزوین است که از این مکان در زمان آل بویه به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می‌شده است.  جالب است بدانید باستان شناسان این مساله را کشف کرده‌اند که در گذشته از زیر زمین این قلعه به عنوان زندان استفاده می‌کردند. عمارت باغ سپهدار ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     این عمارت یک کوشک آجری دو طبقه است که در محوطه باغ هزار جریب قرار گرفته و قدمت آن به دوره قاجار باز می‌گردد. عمارت باغ سپهسالار را به محمدولی خان تنکابنی (سپهدار اعظم) منسوب است. جالب است بدانید این عمارت در جنگ جهانی اول توسط نظامیان روس و انگلیس استفاده می‌شده است و بعدها به دلیل بدهی مالیاتی محمد ولی تنکابنی عمارتش در به اختیار دولت درآمد. عمارت باغ سپهسالار امروزه به عنوان ساختمان موزه کشاورزی استفاده می‌شود. عمارت شهرداری قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن 1378     این عمارت که در خیابان شهرداری قزوین قرار دارد مربوط به دوره قاجار است و در قدیم بدان عمارت لاله زار می‌گفتند. بنای عمارت شهرداری دارای شش ستون است، همچنین پایه‌های سنگی که از آنها به عنوان گلدان استفاده می‌شود در چهار گوشه قرار دارد. چهار مناره کوتاه آجری هم در بالای پیشانی ساختمان قرار دارد. در امارت از گچ‌بری‌های فوق‎العاده زیبا برای تزئین استفاده شده است. عمارت شهرداری در حال حاضر مرمت و تبدیل به موزه شده است. حمام بلور ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قزوین حمام بلور نام دارد که قدمتش به دوره صفوی باز می‌گردد. تا امروز هیچ نام و نشانی از سازنده این حمام که در محله آخوند قزوین قرار دارد، پیدا نشده است. معماری حمام بلور بسیار خاص و ویژه است. نقاشی‌ها و کاشی‌کاری‌های بسیار زیبا این بنا را زینت بخشیده. باید از 13 پله پایین روید تا به سربینه برسید. سپس از یک راهرو رد می‌شوید تا به گرمخانه برسید. سپس به طبقه جهنم می‌رسید که در کف گرمخانه قرار دارد. حمام بلور تا سال 1370 مورد استفاده قرار می‌گرفته است و امروزه نیز به عنوان موزه سنگ از آن استفاده می‌شود. خانه آرازی ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382     این خانه مربوط به دوره قاجار و پهلوی است و متعلق به یک خانواده ثروتمند در قزوین بوده است. 50 سال پیش سازمان میراث فرهنگی این خانه را خریداری و مرمت کرد و امروز به عنوان یکی از جاذبه‌های تاریخی استان قزوین شناخته می‌شود. در این ساختمان دو طبقه از نقوش اسلیمی برای تزئین استفاده شده است. در اطراف این بنا چند جاذبه تاریخی دیگر نیز وجود دارد که شما می‌توانید در قالب یک تور یک روزه از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید. حمام قجر ثبت در فهرست آثار ملی: 16 مرداد 1384     یکی مورد دیگر جاذبه گردشگری که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی آن بپردازیم، حمام قجر است. این بنا یکی از قدیمی‌ترین گرمابه‌های قزوین به حساب می‌آید که قدمت آن به دوره صفوی باز می‌گردد. حمام قجر از سه بخش به نام‌های سرینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است. همچنین قسمت زنانه و مردانه این حمام جدا بوده که این مساله حمام قجر را به گرمابه‌ای مدرن تبدیل می‌کرده است. این گرمابه در سال 1379 مرمت شد و اکنون از آن به عنوان موزه مردم شناسی استفاده می‌کنند. این موزه شامل سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل است. دریاچه اوان ثبت در فهرست میراث طبیعی ایران: 20 بهمن 1389     یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان قزوین دریاچه اوان است. که در منطقه الموت در نزدیکی روستاهای اوان و وربن قرار دارد. مساحت این دریاچه بالغ بر هفتاد هزار متر مربع است و از چشمه‌های کوچک زیرزمینی که در بستر آن هستند تغذیه می‌شود. درباره تاریخچه این دریاچه جالب است بدانید اوان حدود 500 سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده است. در دریاچه اوان فعالیت‌های تفریحی مانند ماهی‌گیری، آب تنی و قایق رانی را می‌توانید انجام دهید. قلعه الموت     مگر می‌شود حرف از جاذبه های گردشگری قزوین باشد و قلعه الموت معرفی نشود؟ قلعه یا دژ الموت یکی از قلعه‌های تاریخی ایران است که مقر حسن صباح بوده. متاسفانه امروزه بخش زیادی از قلعه ویران شده و تنها خرابه‌هایی از آن به جای مانده است. این دژ در الموت، روستای گازرخان در بالای صخره‎ای به ارتفاع 2163 متر از سطح دریا قرار دارد. این صخره به دلیل وجود شیب‌ها و پرتگاه‌های خطرناک غیرقابل دسترس بوده و به همین دلیل هم حسن صباح آن را به عنوان مقرش انتخاب کرده. قلعه الموت که مردم بومی به آن قلعه حسن نیز می‌گویند، از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است و حدود 120 متر طول و بین 10 تا 35 متر عرض دارد. داستان قلعه الموت و حسن صباح داستانی شیرین و خواندنی است که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین مجال پرداختن به آن وجود ندارد. در یک کلام اگر دوست دارید از جاذبه‌ای تاریخی که در دل طبیعتی بکر و دیدنی قرار گرفته دیدن کنید این قلعه انتخاب مناسبی برای شماست. بام استان قزوین استان قزوین از دیرباز مهد تمدن و تاریخ پر فراز و نشیب ایران بوده است، در کنار حضور تمام آثار تاریخی متعلق به دوره صفویه در این شهر طبیعت بکر و زیبای آن بسیار چشم نواز و حائز اهمیت است در این قسمت از مقاله قصد داریم بام این استان را معرفی کنیم، قله سیالان با ارتفاع 4175 متر بلندترین کوه این استان شناخته شده است و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران برای علاقمندان به صعود بلندترین قله هر استان جای داده شده است. چکاد سیالان قسمت شمالی خط الراس زیبای سفید قطور و شاه البرز و سات و همچنین در بخش غربی چکاد علم کوه قرار گرفته است. طبیعت دامنه‌های این قله بسیار جذاب و منحصر به فرد است و همیشه مورد توجه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به خصوص اهالی پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بوده است. اگر علاقمند هستید درباره این کوه بیشتر بدانید پیشنهاد می‌شود به مقاله قله سیالان مراجعه کنید. کلام آخر     استان قزوین جاذبه‌های بسیار زیاد دیگری از مدرسه گرفته تا مسجد و قلعه و حمام و ... دارد که در این مطلب فرصت پرداختن به آنها وجود نداشت. اما بازدید از این جاذبه‌ها در طول سفر به قزوین خالی از لطف نیست. از آنجایی که جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی در این استان وجود دارد اگر قبل از سفر کمی با پیشینه تاریخی و آداب و رسوم مردم قزوین آشنا شوید حتما سفر برایتان جذاب‎تر خواهد بود. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان زنجان     در شمال غرب کشور، یک استان بسیار زیبا، با آب و هوایی فوق‌العاده و مردمی مهمان نواز قرار دارد که مقصد مناسبی برای سفر نوروزی است. زنجان به عنوان یکی از مناطق آذربایجانی نشین ایران با استان‌‌های اردبیل، آذربایجان شرقی، گیلان، آذربایجان غربی و همدان همسایه است. استان زنجان بیشتر از اینکه شهرستان داشته باشد، دارای روستا و آبادی است. این استان 8 شهرستان، 18 بخش و 1210 روستا دارد.     زنجان هم جذابیت‌های طبیعی و هم جذابیت‌های تاریخی زیادی برای بازدید دارد. همچنین وجود غذا‌های محلی و فرهنگ جالب، جذابیت‌های سفر به این استان را زیادتر کرده است. فلات زنجان آب و هوای متغیری در نقاط مختلفش دارد. ارتفاعات آن دارای هوای سرد کوهستانی است درحالی که دره‌ها و جلگه‌ها آب و هوای معتدلی دارند. بنابراین انتخاب بهترین زمان سفر بستگی به آن نقطه از استان دارد که می‌خواهید به آن سفر کنید. سفر به استان زنجان در بهار برای بخش‌های جلگه‌ای و دره‌ها انتخاب مناسبی از نظر آب و هوایی به نظر می‌رسد. ضمن اینکه به دلیل عید نوروز و جشن‌های باستانی آن، شور و نشاط بیشتری در استان برپاست.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان قصد داریم این استان را به شما معرفی کنیم. ابتدا با تاریخ، فرهنگ و جغرافیای زنجان شروع می‌کنیم و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان زنجان     استان زنجان یک استان تاریخی است که قدیمی‌ترین شهرش هشت هزار سال قدمت دارد. قبل از اسلام مرکز این منطقه را زنگان یا زندیگان می‌خو‌اندند. بعدها که حکومت عرب‌ها در ایران آغاز شد آنها به دلیل تلفظ راحت‌تر، این منطقه را زنجان نامیدند. زنجان در حاشیه جاده ابریشم قرار گرفته و این دلیلی برای اهمیت این استان در طول تاریخ است. جالب است بدانید استان زنجان در مقطعی از حکومت قاجار خمسه نامیده می‌شد.     طبق آثار و بنا‌های تاریخی که در جای جای استان زنجان باقی م‌انده، این استان قدمت زیادی دارد و حداقل از قبل از حکومت اسلامی در ایران جزو مناطق مهم بوده است. طبق روایت حمدالله مستوفی اردشیر بابکان زنجان را بنا نهاده است. همچنین بر اساس روایت همین تاریخ نگار زبان قدیمی مردم زنجان پهلوی بوده است. جالب است بدانید زمانی که اعراب به ایران حمله کردند، مردم زنجان مقاومت زیادی از خود نشان دادند و به همین دلیل این منطقه تا حدود زیادی نابود شد و بعدها در طی چند دوره مرمت دوباره جان گرفت.     اگر چه قدمت استان زنجان بسیار زیاد است اما جاذبه گردشگری کمتری از دوران اولیه آن در دست است زیرا در طول جنگ‌ها و یورش‌های زیادی که بر ایران گذشته زنجان هم دچار آسیب شده و بسیاری از این نشانه‌ها در همین درگیری‌ها از بین رفته است. آشنایی با فرهنگ استان زنجان     اگر چه مشترکاتی در فرهنگ و آداب و رسوم شهرها و روستا‌های مختلف زنجان وجود دارد اما به طور کلی این فرهنگ یکسان نبوده و در مناطق مختلف استان متفاوت است. یکی از ویژگی‌های مشترک زنجانی‌ها عزت و احترامی است که به مهمان می‌گذارند. در راستای همین مهمان نوازی دو رسم جالب نیز در بخش‌های مختلفی از استان زنجان وجود دارد. رسم اول اینکه میزبان، سفره غذا را آماده می‌کند، سپس اتاق پذیرایی را ترک کرده تا مهمان راحت باشد. بخشی دیگر از مردم استان زنجان این رسم را این گونه برگزار می‌کنند که سفره را آماده کرده و با فاصله از آن می‌نشینند تا مهمان غذا بخورد.     زنجانی‌ها هم مانند همه مردم ایران مناسبت‌های باستانی و مذهبی را به بهترین شکل ممکن برگزار می‌کنند. مردم این استان عروسی‌های خود را به شکل خاصی برگزار می‌‎نمایند. همچنین زنجانی‌ها ماه رمضان را نیز بسیار خاص برگزار می‌کنند، یکی از رسوم آنها در ماه رمضان جشن گرفتن روز مرگ ابن ملجم، قاتل حضرت علی است. از دیگر رسومی که در زنجان برگزار می‌شود می‌توان به شب یلدا، چهارشنبه سوری و ... است.     مردم ‎زنجان در قدیم لباس سنتی خود را داشته‎‌اند. لباس سنتی زنان این منطقه شامل سرپوش، تن‌پوش یا کوینگ، پاپوش (کفش‌های پاشنه کوتاهی که کوردی یاتی نام داشتند) و لباس سنتی مردان نیز شامل کلاه پوستی یا نمدی به عنوان سرپوش، کفش از جنس پوست گاومیش یا گاو به نام گیون و زیورآلات بوده است.     مردم هنرمند و خوش ذوق زنجان صنایع دستی زیادی دارند که می‌توان به عنوان یادگاری و سوغات از آنها استفاده کرد. بسیاری از این صنایع مانند چاقو، استفاده‌های روزمره نیز دارند. از میان صنایع دستی استان زنجان می‌توان به چاروق دوزی، فرش بافی، گلیم بافی، مسگری و چاقوسازی اشاره کرد. همچنین در میان غذا‌های محلی استان زنجان دو غذا بسیار مشهور هستند که در طول سفر به این استان به هیچ عنوان نباید فرصت امتحانشان را از دست بدهید. این غذاها آش ترش و جغوربغور نام دارند. آشنایی با جغرافیای استان زنجان     استان زنجان در شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. بخش‌های مختلف ساتان زنجان دارای تنوع آب و هوایی است و این باعث شده تنوع گیاهی و جانوری در استان شده است. گونه‌های بسیاری از حیوانات وحشی، پرندگان مهاجر و آبزی‌ها در این منطقه زندگی می‌کنند. یک ناحیه بسیار بزرگ به نام انگوران در این استان وجود دارد که از 25 سال پیش تاکنون تحت حفاظت محیط زیست است.     جاذبه‌های طبیعی بسیاری از رودخانه‌‌های قزل اوزون، زنجان رود و شورکات گرفته تا غار‌های کته خور و خورمنه سر در این استان قرار دارد که ما در ادامه راهنمای جامع سفر به استان زنجان به معرفی این جاذبه‌های طبیعی در کنار جاذبه‌های تاریخی خواهیم پرداخت. زنجان معمولا دارای زمستان‌های سرد و برقی و تابستان و بهار دلپذیر با آب و هوای ملایم است و دقیقا به همین دلیل است که در ابتدای این مطلب بهترین زمان سفر به این استان از نظر آب و هوایی را بهار دانستیم. در این دو فصل می‌توانید از طبیعت زیبا و بکر زنجان لذت ببرید. معرفی جاذبه ‌های گردشگری استان زنجان     در این بخش از مطلب راهنمای جامع استان زنجان وقت آن رسیده که برخی از جاذبه ‌های گردشگری این استان را به شما معرفی کنیم تا در صورتی که قصد سفر به زنجان را داشتید بتوانید از این راهنما استفاده کنید. گنبد سلطانیه ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310 ثبت در میراث جهانی یونسکو:  سال 2005     گنبد سلطانیه که قدمت آن به زمان حکومت ایلخانیان می‌رسد، در واقع آرامگاه آلجایتو است که به دستور خودش در شهر سلطانیه ساخته شد. این گنبد را باید یکی از مهم‌ترین معماری‌های دوره اسلامی در ایران دانست. هشت مناره در اطراف این گنبد آبی رنگ وجود دارد. سقف داخل اتاق‌ها هم با گچبری‌ها و آجر‌های رنگارنگ و آیات قرآن جلوه پیدا کرده است. جالب است بدانید که معماری این گنبد یک نقطه عطف در معماری دوره ایلخانی به حساب می‌آید. پل میر بهاءالدین ثبت در فهرست آثار ملی: 18 مهر 1356     پل میربهاءالدین که قدمت آن به دوره قاجار باز می‌گردد، در شهر زنجان قرار داد. این پل که روی رودخانه زنجان رود قرار دارد توسط خیری به نام میربهاءالدین احداث شده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید این پل در مسیر زنجان به کردستان قرار گرفته است. پل میربهاءالدین را از آجر ساخته‎‌اند و آنقدر استوار بوده است که از زمان ناصرالدین شاه تاکنون آسیبی به آن وارد نشده باشد. این پل دارای 100 متر طول و 6 تا 7 متر عرض است. در طاقی این پل تاریخ ساخت و ذکر یا علی نوشته شده است. خانه ذوالفقاری تاریخ ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1375     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان زنجان که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان به معرفی آن بپردازیم، خانه ذوالفقاری مربوط به دوره قاجار است. این بنا که در یکی از محله‌های قدیمی زنجام به نام دالات آلتی ساخته شده، در قدیم به عنوان خانه مسکونی و اداری حکمران زنجان مورد استفاده قرار می‌گرفته است. معماری این بنا از سبک گوتیک اروپایی الهام گرفته شده و پوشش سقف مجموعه شیروانی است، همچنین یک کلاه فرنگی به عنوان نورگیر در هسته مرکزی بنا قرار دارد. متاسفانه سر در زیبای خانه ذوالفقاری در سال‌های اخیر تخریب شده است. بازار زنجان     بازار زنجان را باید طولانی‌ترین بازار سرپوشیده ایران دانست که قدمت آن به دوره حکومت قاجارها باز می‌گردد. ساخت بازار زنجان در زمان حکومت آغا محمد خان قاجار آغاز و در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید. از ویژگی‌های معماری این بازار باید به  تعدد سراها، کاروانسرا‌های درون شهری و راسته‌ها در آن اشاره کرد. همچنین مساجد و گرمابه‌هایی در این بازار وجود دارد که در سال 1324 به این مجموعه اضافه شده است. بنای رخت شوی خانه     یکی دیگر از جاذبه‎‌های تاریخی استان زنجان بنای رخت‌شوی خانه نام دارد. این بنا در مرکز بافت تاریخی شهر زنجان قرار گرفته است. همانطور که از نام بنا پیداست، در قدیم مردم لباس‌های خود را در این مکان می‌شسته‌اند. امروزه نیز از آن به عنوان موزه مردم شناسی استفاده می‌شود. در گذشته که لوله کشی در خانه‌ها وجود نداشته، زنان مجبور بوده‎‌اند لباس‌های خود و خانواده را جایی بیرون از خانه مثلا در کنار رودخانه‌ها بشویند. اینکه خیرین زنجانی در آن زمان چنین جایی برای محافظت از زنان از سرمای زمستان ساخته‎‌اند، چیزی است که بسیاری از زنان در شهر‌های دیگر از آن محروم بوده‎‌اند. دوره ساخت این رخت‌شوی خانه به زمان قاجار و پهلوی باز می‌گردد. حمام حاج داداش     اگر دوست دارید یکی از تاریخی‌ترین بنا‌های شهر زنجان را ببینید، حتما باید حمام حاج داداش را در لیست بازدید‌های خود قرار دهید. این حمام در بازار شهر زنجان روبه روی مسجد میرزایی قرار دارد. یک گنبد که روی چهار ستون سنگی قرار گرفته شاخصه اصلی معماری حمام حاج داداش است. ستون‌ها را هنرمندان همدانی به شکل بدن‌های مارپیچ و سر ستون مکعبی شکل درست کرده‎‌اند. از بنای این حمام که قدمتی 100 ساله دارد، درحال حاضر به عنوان سفره خانه استفاده می‌شود. غار کتله خور     غار کتله خور که در شهرستان خدابنده قرار دارد، یک غار خشکی-آبی است. نام این غار از کوه کتله در استان زنجان گرفته شده است. این غار در سال 1331 توسط برخی از سرشناس‌ترین کوهنوردان ایرانی کشف شد. یک دهلیز چهار هزار متری با سقف کوتاه در ورودی غار کتله خور قرار دارد. همچنین در این غار بلورها و قندیل‌های با کیفیت زیادی دیده می‌شود. در حال حاضر از این غار در سه بخش ورزشی، تفریحی و فرهنگی استفاده می‌شود. مجموعه تفریحی ائل داغی     در پایان بخش جاذبه‌های مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان باید یک جاذبه تفریحی به نام ائل داغی را به شما معرفی کنیم. این مجموعه یک مکان کوهستانی است که در دامنه کوه گاووازنگ قرار دارد. از میان امکانات تفریحی این مجموعه می‌توان به آبشار مصنوعی، آلاچیق، پیست دوچرخه سواری، مجموعه ورزشی، چای خانه و رستوران اشاره کرد. نکته‌ای که باید بدانید این است که در معمولا در روز‌های تعطیل این مجموعه بسیار شلوغ می‌شود و ترافیک زیادی در مسیر آن وجود دارد. بنابراین در زمانی که برای رفت و آمد محاسبه می‌کنید، این مساله را نیز در نظر بگیرید. بام استان زنجان کنار تمام زیبایی‌های این استان صحبت درباره بلندترین قله استان و طبیعت بکرش خالی از لطف نیست، به واسطه تعریف پروژه سیرغ کوه‌های ایران برای استان زنجان قله بلقیس به عنوان بلندترین ارتفاع در این استان معرفی شد. چکاد بلقیس با ارتفاع 3342 متر به نامی که مردم کوهپایه‌های آن را صدا می‌زنند بالقز یا بالقیز یا به عبارتی دیگر عسل دختر یا هاچا داغی در این منطقه معروف است، اما وجه تسمیه این اسم بر روی این قله چیست؟ به دلیل بررسی‌های انجام شده بر فراز این قله و کشف آثاری از قلعه بلقیس یا برج دیدبانی بلقیس این نام گذاری صورت گرفته است. کوه بلقیس با فاصله هشت کیلومتری شمال‌شرقی تخت سلیمان و در فاصله ۱۸ کیلومتری شهر دندی واقع شده است. مرزمشترک دو استان زنجان وآذربایجان غربی می‌باشد. بام استان زنجان در سلسله جبال مغرب دریاچه ارومیه می‌باشد، در صورتی که هوا مساعد، صاف و آفتابی باشد از فراز این قله می‌توان قلل سهند و سبلان نیز مشاهده کرد. جهت مطالعه بیشتر درباره بام استان زنجان پیشنهاد می‌شود مقاله‌ی با عنوان قله بلیقس را مطالعه نمایید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان درباره تاریخ، فرهنگ، جغرافیا و جاذبه‌های گردشگری این استان حرف زدیم. اکنون می‌دانیم که زنجان چه پیشینه دور و دراز و چه فرهنگ غنی و زیبایی دارد. مردم استان زنجان بسیار مهمان‌‎نواز هستند، بنابراین آشنایی با آنها در طول سفر می‌تو‌اند سفر شما را زیباتر کند. اگر تصمیم گرفتید با فرهنگ این مردم آئشنا شوید، سعی کنید به آن احترام بگذارید تا باعث ایجاد کدورت و ناراحتی در میزبان نشوید.     همچنین اگر در طول سفر خود به زنجان قصد خرید سوغات یا یادگار دارید، چه بهتر که این یادگارها را از میان صنایع دستی این استان انتخاب کنید. این کار هم فرهنگ و هنر مردم زنجان را به دیگر نقاط ایران اشاعه می‌دهد و هم به نوعی حمایت از صنایع دستی این مردم خواهد بود. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان     اگر به دنبال یک مقصد سفر هیجان انگیز و بکر میگردید، این مطلب مخصوص شماست. استان سیستان و بلوچستان با مرکزیت زاهدان یکی از زیباترین مناطق ایران چه از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و چه از نظر جاذبه‌های تاریخی به حساب می‌آید اما آنطور که باید از نظر گردشگری بدان پرداخته نشده است. البته در سال‌های اخیر توجه گردشگران بیشتر از قبل به سیستان و بلوچستان جلب شده و این منطقه از نظر گردشگری پیشرفت‌هایی داشته است.     سیستان و بلوچستان یکی از مناطق جنوب شرقی ایران است که از نظر پهناوری در رتبه دوم استان‌های کشور قرار دارد. این منطقه دارای آب و هوای گرم و خشک است و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. از طریق راه آهن می‌توان زاهدان را به میرجاوه و پاکستان وصل کرد که این مساله بر اهمیت این استان افزوده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم سیر تا پیاز سفر به این منطقه را بررسی نماییم. ابتدا گریز مختصری به تاریخ این مرز و بوم می‎زنیم، سپس درباره فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و در نهایت هم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. مختصری از پیشینه استان سیستان و بلوچستان     سیستان به معنای سرزمین قوم سکا است و این نام را از کلمه تغییر شکل یافته سکستان یا سجستان برداشته‌اند. حدود 2 هزار و 500 سال قبل از میلاد قوم سکاها در حاشیه رودخانه هیرمند ساکن شدند و پس از تسلط بر منطقه نام جدید را به جای زرنج بر این منطقه گذاشتند. در گذشته سیستان و بلوچستان، زمین‌های تپه‌های و پر شده از رسوبات دریایی بیشتر نسبت به امروز داشته است اما هرچقدر رودخانه هیرمند کم آب‌تر شده تعداد زمین‌های خشک این منطقه نیز اضافه شده است.     درباره نامگذاری بلوچستان نیز باید گفت در قدیم به این منطقه ماکا می‌گفتند و آن را در زمان امپراطوری هخامنشی به عنوان ایالت چهاردهم ایران می‌شناختند. بعدها نام این منطقه به مکران و در زمان حکومت نادرشاه افشار نیز به بلوچستان تغییر پیدا کرده است.     در منطقه سیستان و بلوچستان سنگ نگاره‌هایی پیدا شده است که مربوط به دوره ما قبل زبان است. اما از تمدنی که در آن روزگار در این سرزمین وجود داشته اکنون چیزی باقی نیست. اگر بخواهیم دو  بخش سیستان و بلوچستان را از هم جدا کنیم باید بگوییم که سیستان از قدیم الایام به عنوان یک سرزمین اساطیری در افسانه‌های ایرانی مانند رسم و سهراب، زال و رودابه و... وجود داشته است. این بدان معماست که حداقل در زمان فردوسی و قبل از آن این خاک از مناطق مهم ایران به شمار می‎رفته است. اما اعراب این منطقه را نیز مانند اکثر مناطق دیگر ایران به تصرف خود در آوردند.     اولین فرمانروای ایرانی که پس از حمله اعراب توانست بر این خام تسلط یابد، یعقوب لیث بود. او پس از تسلط بر منطقه، بار دیگر زبان فارسی را به عنوان زبان رسمی مردم این خاک اعلام کرد.     سیستان و بلوچستان در طول تاریخ فراز و نشیب‌های فراوانی را تجربه کرده است. در جریان جنگ جهانی اول ژنرال ریجنالد ادوارد هری دایر به بلوچستان حمله کرد. اگرچه سرداران بلوچی از جمله سردار جمعه خان اسماعیل زهی، سردار خلیل خان گمشادزهی و سردار جنیدخان یار احمد زهی به مبارزه با انگلیسی‌ها برخواستند و بسیاری از آنها را کشتند اما در نهایت این منطقه به تصرف انگلیسی‌ها در آمد. در زمان حکومت پهلوی دولت وقت به بلوچستان که آن زمان تحت فرماندهی دوست محمد خان بود حمله می‌کند و از آن زمان تاکنون بلوچستان تحت نظر حکومت مرکزی اداره می‌شود. مختصری درباره فرهنگ استان سیستان و بلوچستان     اگر چه استان سیستان و بلوچستان را باید دارای فرهنگی متنوع و رنگارنگ دانست که نمی‎توان این فرهنگ را در چند خط خلاصه کرد اما در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم با اشاره به چند فاکتور مشخص فرهنگی مانند زبان، دین، غذاها و لباس‌های محلی، صنایع دستی و... مختصری درباره فرهنگ این استان حرف بزنیم.     زبان رایج در میان مردم سیستان و بلوچستان، بلوچی است که ریشه در زبان‌های شمال باختری دارد. زبان‌های تاتی، کردی، گیلکی، تالشی و ... نیز در این استان وجود دارد. همچنین استفاده از گویش سیستانی به عنوان یکی از گویش‌های مهم در زبان فارسی در میان برخی از مردم این استان رایج است.     درباره لباس‌های محلی استان سیستان و بلوچستان باید ابتدا به قدمت چندین هزارساله آن اشاره کرد. لباس‌های محلی این استان با توجه به اقلیم گرم و خشکش انتخاب می‎شود. لباس‌های سیستانی نه تنها در سیستان و بلوچستان بلکه در برخی نقاط دیگر مانند هرمزگان، کرمان، افغانستان، هندوستان و پاکستان نیز استفاده می‌شده است. این لباس شامل شلوار بزرگ، بسیار پرچین و گشادی به نام شلوار پارتی و پیراهنی تا روی زانو است.     سفر به استان سیستان و بلوچستان بدون امتحان غذاهای محلی، شاید آنطور که باید دلپذیر نباشد. از میان غذاهای محلی این دیار می‌توان به آبگوشت زابلی، لندو، املت سوزی و پکوره به عنوان غذاهای سیستانی و دیگچه، تباهگ، چنگالی،دوغ پا، لنجو و بت ماش به عنوان غذاهای بلوچی اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی این استان نیز باید از سوزن دوزی، سیاه دوزی، پریوار دوزی، خامه دوزی، سکه و آینه دوزی، دودنی بافی، حصیربافی، لنج سازی و ... اشاره کرد. مختصری درباره جغرافیای استان سیستان و بلوچستان     استان سیستان و بلوچستان دومین استان پهناور ایران پس از کرمان است که از شمال با استان خراسان جنوبی و از شرق نیز با کشورهای افغانستان و پاکستان مرز مشترک دارد. همچنین این استان دارای مرز آبی با دریای عمان است. در شمال استان تنها یک کوه بلند به نام خواجه وجود دارد که این کوه برای اهالی مقدس شمرده می‌شود. در قسمت بلوچستان شاهد آب و هوایی هستیم که در آن میانگین هوا بالا و نوسانات آن پایین است. کمبود آب در این منطقه آنقدر زیاد است که برخی از قسمت‌های آن تنها به کمک آب‌های زیرزمینی نیاز خود را تامین می‌کنند. همانطور که در بالا اشاره شد این منطقه آب و هوای خشک و بیابانی دارد و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان اواخر پاییز تا پایان زمستان دانست.     از نظر گونه‌‌های جانوری، این استان دارای مناطق بکر و گونه‌های کمیاب است. به طور کلی در این دیار 340 گونه پرنده، 64 گونه پستاندار، حدود 110 گونه دوزیست و خزنده و صدها گونه ماهی وجود دارد. از میان جانوران کمیاب بومی در این استان می‌توان به پلنگ ایرانی، سنجاب بلوچی، گربه شنی، خرس سیاه آسیایی، تمساح پوزه کوتاه ایرانی و بزمجه بنگاه اشاره کرد. همچنین مناطق حفاظت شده زیادی به عنوان زیستگاه‌های گیاهی و جانوری در این منطقه وسیع وجود دارند که از میان آنها می‌توان از پناهگاه‌های حیات وحش با 758 هزار هکتار، مناطق شکار ممنوع با 460 هزار هکتار، آثار طبیعی ملی با 10 هزار هکتار و مناطق حفاظت شده گاندو نام برد. همچنین از میان گونه‌های گیاهی خاص استان می‌توان به انجیر معابد، جنگل‌های حرا، کهور، جش و گز روغن اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این اقلیم منحصر به فرد به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به بررسی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌های ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر سوخته ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2014 ثبت در فهرست آثار ملی: 28 اسفند 1385     شهر سوخته آن چیزی است که از یک دولت شهر باستانی به یادگار مانده. این شهر در 30 کیلومتری محمدآباد در جاده زابل به زاهدان قرار دارد و روی آبرفت‌های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون بنا شده است. قدمت شهر سوخته به تمدن جیرفت یا همان دوره برنز باز می‌گردد. نخستین بار در زمان قاجار نام این شهر در یاداشت‌های یکی از ماموران نظامی بریتانیا به نام کلنل بیت آورده شد. او اشاره کرده بود که خاکسترهایی در اطراف تپه وجود دارند که نشان از آتش‌سوزی بزرگ در این شهر می‌دهند. همین کلنل بود که برای اولین بار نام شهر سوخته را به این منطقه داد.     جالب است بدانید برخلاف آنچه دیگران فکر می‌کنند شهر سوخته در اثر آتش‌سوزی از بین نرفته بلکه مهم‌ترین دلیل افول این تمدن حمله بیگانگان بوده است. آنچه باستان‌شناسان از بقایای این شهر به دست آورده‌اند نشان می‌دهد ، این شهر از پنج قسمت مسکونی، بخش‌های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان متشکل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان سیستان و بلوچستان آثار باستانی کوه خواجه یا همان کوه رستم است که در شهرستان هامون قرار دارد. قدمت این آثار به دوره‌های حکومت اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد. در واقع این آثار، باقی مانده یک قلعه است که بومیان به آن قلعه کافر نیز می‌گویند. مصالحی که برای ساخت این قلعه استفاده شده خشت و گل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه یکی دیگر از میراثی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دهانه غلامان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان باید به معرفی آن بپردازیم، دهانه غلامان است. این جاذبه در شهرستان زهک قرار دارد و قدمت آن به دوره هخامنشیان باز می‌گردد. در واقع این جاذبه بقایایی مربوط به یک شهر هخامنشی است که بعدها نام دهانه غلامان را بر روی آن گذاشته‌اند و در فهرست آثار ملی به نام خرابه‌های پایتخت قدیم سیستان ثبت شده است. اما در کتیبه‌های هخامنشی نام اصلی این شهر زرک یا زرنکای ذکر شده است. تاکنون آثار باستانی و شهرهای کمی از دوره هخامنشیان پیدا شده و دلیل اهمیت این جاذبه نیز در همین است. روستای درک     یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌های طبیعی که می‌توانید در سفر به استان سیستان و بلوچستان ببینید، روستای درک است. این روستا جایی است که در آن کویر به دریا می‌رسد و یک منظره رویایی را به وجود می‌آورد. روستای درک در کمارک، در امتداد دریای عمان قرار دارد. درواقع این روستا نزدیک‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان به تنگه هرمز است. جالب است بدانید در روستای درک اقیانوس هند و دریای عمان به هم می‌رسند. ماسه‌های سفیدی که در این منطقه وجود دارد، دردهای عضلانی را درمان می‌کند، پس حمام آفتاب را فراموش نکنید. روستای درک تا بندر چابهار حدود 170 کیلومتر فاصله دارد. بندر چابهار     یکی از زیباترین و پرطرفدارترین جاذبه‎ های گردشگری استان سیستان و بلوچستان، بندر چابهار است. این بندر در جنوب خاوری بلوچستان، در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. این منطقه یکی از مناطق آزاد برای بازرگانی به حساب می‌آید و به همین جهت از اهمیت بالایی در کشور برخوردار است. به عبارت ساده‌تر این منطقه مهم‌ترین چهارراه‌های کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی به جساب می‌آید. جدا از این اهمیت، وجود جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان در چابهار بر تعداد طرفداران آن افزوده است. در سال‌های اخیر این بندر به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در کشور بدل شده است. بام استان سیستان و بلوچستان     ایران سرزمین دشت‌ها، فلات‌ها، جنگل‌ها، کویر و کوهستان‌هاست. یکی از زیباترین قلل پروژه سیمرغ کوه‌های ایران صعود به قله تفتان بام استان سیستان و بلوچستان است. بزگترین جذابیتی که می‌توان برای این قله در نظر گرفت حضور آن در میان بیابان‌های جنوبی ایران است. قله تفتان در نزدیکی شهر خاش است و برای رسیدن به آن باید از زاهدان به سمت خاش حرکت کنید. شاید برایتان جالب باشد بدانید که تفتان یک قله آتشفشاتی است و از آن دود خارج می‌شود.      به جهت صعود این قله بهتر است در فصول سرد سال عازم منطقه شوید، همانطوری که بیان کردیم چون این قله در کویر قرار دارد در فصول گرم امکان صعود قله به سختی حاصل می‌شود. جهت مطالعه دقیق درباره این قله پیشنهاد می‌شود  مقاله قله تفتان را بخوانید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعات زیادی برای سفر به این استان به دست آوردیم اما یقینا چیزهایی که خواندید، بخش کوچکی از جذابیت بیکران این استان را نشان می‌دهد. در این مطلب به برخی از جذابه‎ های گردشگری این استان اشاره شد اما، مجال این را نیافتیم که هر جاذبه گردشگری که در این استان وجود دارد را بررسی کنیم. اگر قصد سفر به استان سیستان و بلوچستان را داشتید، سعی کنید با برنامه طولانی مدت برای سفر از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید.     اگر به بازدید از جاذبه‌های طبیعی استان رفتید، سعی کنید طبیعت زیبای این منطقه را حفظ نمایید و این گنجینه را همینقدر زیبا به دست آیندگان بسپارید. همچنین در طول سفر اگر قصد تهیه سوغات و یادگار داشتید حتما به سراغ سوزن‌دوزی‌های فوق‌العاده دستان هنرمند این مردم بروید. اگرچه با توجه به وقت و مواد اولیه، این هنر کمی گران‌قیمت است اما با خرید آن هم از زیبایی چشم‌نواز این هنر لذت خواهید برد و هم از هنر این مردم حمایت خواهید کرد و آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی خواهید کرد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان خوزستان     وقتی نام خوزستان به میان می‌آید، بسیاری از افراد یاد جنگ تحمیلی ایران و عراق می‌افتند. بسیاری هم یاد نخلستان و خرما و هوای بی‌نهایت گرم، عده‌ای دیگر هم به یاد بی‎آبی‌ها و گردو غبارهایی که این سال‌ها بر چهره شهرهای جنوبی کشورمان نشسته است. اما من به یاد شگفتی و عظمت می‎افتم. به یاد شهرهای سبزی که در این استان وجود دارد و به یاد فرهنگ رنگارنگ، غنی و گرم مردم این دیار. خوزستان خطه شگفتی‌هاست، دیار قرار گرفتن متضادها در کنار هم.     بسیاری از افراد براین باور هستند که بهترین زمان سفر به استان خوزستان زمستان است زیرا در فصل‌‌های دیگر، گرمای هوا اجازه مسافت به این خطه را نمی‌دهد. تا حدی هم این حرف درست است. قطعا فصل‌های سرد سال انتخاب بهتری برای سفر به خوزستان است اما اگر در تابستان هم گذرتان به این خطه بیافتند، امکان آشنایی با زندگی شبانه در شهرهای جنوبی را خواهید داشت و این یقینا تجربه‎ لذت‌بخشی است که به دست خواهید آورد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان قصد داریم، خوزستان را به‎ عنوان یک مقصد جذاب برای سفر به شما معرفی کنیم. ابتدا درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگرچه هر شهری در استان خوزستان خود یک جاذبه گردشکری محسوب می‌شود اما، در مطالب دیگر درباره هرکدام از این شهرها مفصل حرف خواهیم زد. این مقاله سعی دارد شما را به طور مختصر با استان خوزستان آشنا کند. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان خوزستان     خوزستان را باید یکی از قدیمی‌ترین استان‌های ایران دانست که در آن تمدن وجود داشته است. این منطقه بسیار مورد توجه ساسانیان قرار گرفته بود و زمان حکومت این سلسله را می‌توان آبادترین دوران این منطقه دانست. همچنین جاده ابریشم به این منطقه نزدیک بود و تاجران و بازرگانان زیادی از این طریق به آن رفت و آمد داشتند. این مساله هم بر اهمیت خوزستان در آن دوران افزوده بود. هنوز هم آثار و بناهای زیادی از دوره ساسانیان در این دیار باقی مانده است.     بعد از ورود حکومت اسلامی به ایران مردم خوزستان از اولین افرادی بودند که به اسلام گرویدند. از آن زمان تا حکوما صفویه این دیار بارها و بارها مورد هجوم و حمله قرار گرفت. از آنجایی که این منطقه نوعی شاهراه به حساب می‌آید، در طول تاریخ اهمیت فراوانی داشته و دارد و همین مساله باعث شده است تا جنگ‌ها و حملات بسیاری این خاک را تهدید کند. این آسیب‌ها تا حدی خوزستان را از دوره عظمت و شکوهش دور کرده بود. اگرچه در زمان حکومت صفویه برخی از این آسیب‌ها جبران شد. اما این بدان معنا نیست که از زمان صفویه به بعد این خاک طلاخیز از بلا به دور مانده است. در طی این دوران یک بار عثمانی‌ها به این خاک تجاوز کردند. انگلیسی‌ها نیز سالیان سال از این خاک سود جستند. پس از انقلاب اسلامی نیز جنگ تحمیلی زخمی دیگر به پیکر این دیار زد که هنوز هم تمام خسارات مربوط به این جنگ جبران نشده است. آشنایی با فرهنگ استان خوزستان     وجود تیره‌های گوناگون در استان خوزستان نوعی تنوع فرهنگی به وجود آورده است. به عبارت ساده‌تر خرده فرهنگ‌هایی مانند عرب‌ها، فارس‌ها، بختیاری‌ها، لرها و ... در کنار هم خوزستان را به وجود آورده‌اند. این مساله باعث شده که زبان‌های مختلفی نیز به عنوان زبان محلی در استان خوزستان وجود داشته باشد. همچنین به دلیل وضعیت آب و هوای این استان نیز عشایر هم از قدیم تاکنون در آن وجود داشته‌اند.     عیدها و مراسمات ملی و مذهبی در خوزستان جشن گرفته می‌شود. جدا از مراسمات رایج، روزهای دیگری نیز از نظر مذهبی برای مردم خوزستان اهمیت دارد. برای مثال مردم شوشتر جمعه آخر ذیحجه را جشن می‌گیرند زیرا آخرین جمعه‌ای قبل از محرم و صفر است. برای عید نورز نیز از چند روز پیش از عید در خوزستان جشن و پایکوبی برپاست. جالب است بدانید خوزستانی‌ها دو روز را به عنوان سیزده به در جشن می‌گیرند. یک بار با احتساب عید نوروز و بار دیگر بدون احتساب آن.     چند فرهنگی بودن خوزستان بر موسیقی بومی مردم این دیار نیز تاثیر گذاشته است. از میان موسیقی‌های محلی در استان خوزستان می‌توان به موسیقی بختیاری، موسیقی شوشتری و ... اشاره کرد. اما جذاب‌ترین بخش فرهنگ این خطه غذاهای محلی آن است. از میان غذاهای بومی این دیار می‌توان به آو تفتالو، تلیکه، شله ماستی، کوردیم، کمنه، اش بگ و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان خوزستان     استان خوزستان با مرکزیت اهواز، یکی از استان‌های جنوبی کشور است که از از شرق آن را کوه‌های زاگرس احاطه کرده و باید به دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای تقسیمش کرد. این منطقه را با وجود پنج رود که از زاگرس سرچشمه می‌گیرند باید پرآب‌ترین استان ایران دانست. این رودها به سیرآب کردن زمین‌های جلگه‌ای این خطه کمک می‌کنند و در نهایت مستقیم یا غیرمستقیم به خلیج فارس می‌ریزند. بزرگ‌ترین و معروف‌ترین این رودها کارون نام دارد.     خوزستان از شمال با استان لرستان از شمال شرقی و شرق با استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری و از شمال غربی نیز با استان ایلام همسایه است. همچنین در جنوب این خطه نیز استان بوشهر قرار دارد. یکی از مهم‌ترین جلگه‏‌هایی که در این استان وجود دارد، جلگه خوزستان است که از رسوب‌های نرم رودخانه‌ای که رشته‌های چین خورده زاگرس را پوشش داده‌اند ، شکل گرفته است. در مناطق کوهستانی استان تابستان‌ها شاهد هوایی معتدل و زمستان‌ها شاهد هوایی سرد هستیم. نواحی کوهستانی استان نیز آب و هوای بیابانی دارند. به طور کلی زمستان‌ها در خوزستان کوتاه و معتدل و تابستان‌ها بسیار طولانی است. بنابراین باید بهترین زمان سفر به استان خوزستان را اواخر شهریور تا اوایل اردیبهشت ماه دانست. معرفی جاذبه های گردشگری استان خوزستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ خوزستان اطلاعاتی به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده با بررسی جاذبه های گردشگری این استان اطلاعاتمان را برای سفر به آن تکمیل کنیم. طبق روال همیشه ابتدا جاذبه هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌ها و سپس به حرف زدن درباره جاذبه‌های دیگر استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. معبد چغازنبیل ثبت در میراث جهانی یونسکو: 1979 ثبت در فهرست آثار ملی: 1 دی 1348     معبد چغازنبیل یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی استان خوزستان است که هم در فهرست میراث یونسکو و هم در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این معبد در شهرستان شوش، منطقه هفت تپه خویش قرار دارد. نام دیگر این بنا ریگورات دوراونتاش است و قدمت آن 1250 سال پیش از میلاد باز می‌گردد. معماری منحصر به فرد چغازنبیل برای باستان شناسان جهان بسیار جذاب است و از آن اطلاعات زیادی درباره تمدن ایلام به دست آورده‌اند. به اعتقاد بسیاری از خاورشناسان جغازنبیل قدیمی‌ترین ساختمان مذهبی ساخته شده در ایران است. این بنا را در ستایش ایزد نگهبان، اینشوشیناک ساخته‌اند. جغازنبیل در سال 1936 توسط یک کارشناس نیوزلندی که در شرکت نفت ایران و انگلیس کار می‎‌کرد کشف شد. سازه های آبی شوشتر ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2009 ثبت در فهرست آثار ملی: 17 آذر 1377     یکی از جذاب‌ترین جاذبه های گردشگری استان خوزستان سازه‌های آبی شوشتر است. این سازه‌ها آنقدر مدرن هستند که اصلا در عقل نمی‌گنجد که تاریخ ساختشان به دوره حکومت ساسانیان بازگردد. سازه‌های آبی مجموعه‎ای به هم پیوسته است که 13 جاذبه تاریخی از جمله پل‌ها، آسیاب‌ها، بندها، کانال‌ها، تونل‌ها، آبشارها و ... در این مجموعه قرار دارند. جالب است بدانید مادام ژان دیولافوآ، باستان شناس فرانسوی، در سفرنامه خود از این مجموعه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی، قبل از انقلاب صنعتی یاد می‌کند. اگر قصد سفر به خوزستان را دارید این مجموعه عظیم تاریخی را در صدر لیست خود برای بازدید قرار دهید. شهر شوش ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     شهر شوش را به طور کلی باید یک جاذبه گردشگری دانست که در مطالب دیگر مفصلا درباره‌اش حرف خواهیم زد. جاذبه‎ های گردشگری فراوانی در شوش وجود دارد، بنابراین نمی‌توان یک فرصت کوتاه برای بازدید از آن در نظر گرفت. درواقع شوش را یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان می‌دانند و از این جهت اهمیت تاریخی آن بسیار بالا است. این شهر در اوایل سده چهارم قبل از میلاد ساخته شده و به سرعت به یکی از مراکز هنری، علمی و اقتصادی جهان قدیم بدل شده است. در دوره‌های دیگر تاریخی مانند دوره ساسانیان و دوره حکومت اسلامی نیز شوش یکی از مهم‌ترین شهرهای ایران به شمار می‌رفته است. درواقع شوش را باید موزه‌ای از دوره‌های مختلف تاریخی ایران دانست. از میان جاذبه‌هایی که در سفر به این شهر می‌توانید از آن دیدن کنید باید به کاخ اردشیر، ایوان کرخه، رود کرخه، کاخ آپادانا، قلعه شوش، پارک بادی و... اشاره کرد. خرابه های عهد ساسانی ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     از آنجایی که استان خوزستان یکی از مهم‌ترین مناطق در زمان حکومت ساسانیان بوده است، آثار و جاذبه‌های فراوانی از آن زمان در جای جای این منطقه به یادگار مانده. یکی از این جاذبه‌ها خرابه‌های عهد ساسانی است. این خرابه‌ها در شهر بهبهان قرار دارد. برای بازدید از این جاذبه تاریخی باید به شمال شرق این شهر، در کنار رودخانه  مارون مراجعه کنید. این خرابه‌های تاریخی در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است. طاق نصرت ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     طاق یا تاق نصرت یکی دیگر از جاذبه‌های مربوط به دوره ساسانیان در خوزستان است که در شهر رامهرمز قرار دارد. براساس اطلاعاتی که در کتاب‌های تاریخی درباره این بنا وجود دارد، طاق نصرت بارها مورد تعمیر قرار گرفته است. متاسفانه آخرین بقایای این بنا در سال 1380 کاملا ویران شد و به جای آن سازه‌های جدید ساختند اما عکس‌هایی از دهه‌های 40 و 50 از این جاذبه گردشگری وجود دارد که یک دالان را به نمایش می‌گذارد. آرامگاه دانیال نبی ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری در استان خوزستان را باید آرامگاه دانیال نبی دانست. این جاذبه که در شهر شوش قرار دارد، مربوط به دوره‌های تاریخی پس از اسلام است. روایت‌های ضد و نقیض زیادی درباره این مقبره وجود دارد. برای مثال برخی می‌گویند جسد دانیال نبی ابتدا در شوشتر بوده و پس از جنگ شوشتر به شوش انتقال پیدا کرده است و عده دیگر هم می‌گویند که این جسد ابتدا در شوش بوده و بعدها پس از حمله اعراب به ایران به کنار رودخانه شاوور انقال یافته است. اما آنچه مشخص است بنای مقبره دانیال نبی درحال حاضر به عنوان یک جاذبه گردشگری در شهر شوش قرار دارد.     سال 1287 شیخ جعفر شوشتری دستور به بازسازی مقبره دانیال نبی داد و در سال 1330 نیز دو گلدسته برای این مقبره ساخته شد. این آرامگاه همچنین گنبدی اورچین و دو پوسته دارد که با 20 متر ارتفاع و 5 متر قطر در زمان سلجوقیان ساخته شده است. از دیگر ویژگی‌های این بنا می‌توان به آینه‌کاری در بخش‌هایی از ضریح، کاشی‌کاری‌های زیبا و وجود حوض در اطراف اتاق‌هایی که برای استراحت زائران ساخته شده است، اشاره کرد. برج کلاه فرنگی شوشتر ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1378     یکی دیگر از جاذبه‌های که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان باید به آن اشاره کرد، برج کلاه فرنگی شوشتر است. این بنا نیز از دوره ساسانیان به یادگار مانده و آن چیزی است که از یک برج هشت ضلعی در کنار رود شطیط به یادگار مانده است. مردم شوشتر معتقدند این برج را برای نظارت بر کار کارگران و همچنین دیده‌بانی ساخته‌اند و بعدها برای نظارت بر جریان رودخانه نیز از آن استفاده می‌شده است. بام استان خوزستان استان خوزستان یکی از استان‌های زیبا کشورمان ایران است که به لحاظ طبیعت و پیشینه تاریخی خود بسیار پر آوازه است. خوزستان به دلیل موقعیت استرانژیک خود و وسعتش هم بر کرانه‌های خلیج همیشه فارس قرار دارد و هم با استان‌های سرد سیری مانند چهارمحال بختیاری هم مرز است که این موضوع سبب شده است که رشته کوه زردکوه بختیاری که قسمتی از رشته کوه زاگرس است از آن عبور کند. بام استان خوزستان کوه کینو بختیاری با ارتفاع 3701 متر از سطح دریا است و درشهرستان اندیکا قرار دارد و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران نیز مطرح شده است، شایان ذکر است سرچشمه دریاچه‌ی تمی که آب آن از برف‌های قله کینو تامین می‌شود دردامنه همین کوه قرار دارد. دامنه‌های این قله محل ییلاق عشایر دامدار استان‌های همسایه خوزستان هستند و با توجه به موقعیت خاص این کوه، محل عبور عشایر بختیاری به سمت ییلاق یا قشلاق نیز می‌باشد. جهت مطالعه بیشتر در ارتباط با بام استان خوزستان مقاله قله کینو را مطالعه نمایید. کلام آخر     خوزستان مرکز شگفتی‌های تاریخی است. این دیار پر است از یادگارهایی که حاکمان مختلف در آن باقی گذاشته‌اند. پر است از زخم‌هایی که جنگ‌ها و یورش‌های مختلف بر تنش زده‎ و پر است از قصه‌هایی که تاریخ ما و سرزمین‌های را روایت می‌کند. آن چیزی که در این مطلب خواندید تنها بخشی از جاذبه های گردشگری این استان بود. بازدید از جاذبه‌های دیگری همچون خور موسی، هفت تپه، شهر تاریخی قلعه تل، مسجد جامع شوشتر، قلعه ارجان، سد دز و ... قعلا سفر شما را جذاب‌تر خواهد کرد. از آنجایی که خوزستان از قدیم یکی از مهم‌ترین مناطق ایران بوده و بخش اعظمی از تاریخ ما در این منطقه رقم خورده است، اگر قبل از سفر و بازدید از جاذبه‌های تاریخی کمی درباره پیشینه این استان بخوانید قطعا درک بهتری از آنچه می‌بینید خواهید داشت. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

معرفی استان البرز     استان البرز یکی از تازه تاسیس‌ترین استان‌‌‌‌‌های ایران است که در سال 1389 تبدیل به استان شد و شهر کرج را به عنوان مرکز آن انتخاب کردند. کرج را باید قدیمی‌ترین شهر در استان البرز دانست که قدمتش به سال 1333 باز ‌‌‌می‌گردد. در واقع این روستاهای استان البرز هستند که پیشینه تاریخی آن را تشکیل داده‌اند. شاید با خودتان فکر کنید که یک استان تازه تاسیس چرا باید مقصد مناسبی برای سفر باشد. دلایل زیادی برای این انتخاب وجود دارد اما به طور خلاصه و در یک کلام باید گفت به دلیل جاذبه‌های گردشگری بسیار زیبا و آب و هوای مطلوبش.     مردم شهرهای بزرگ اطراف، خصوصا پایتخت نشین‌ها، معمولا برای یک سفر کوتاه و عوض کردن آب و هوا، جاذبه‌‌‌‌‌های طبیعی البرز را انتخاب ‌‌‌می‌کنند. این استان پر است از مناطق طبیعی بکر که برای هر کدام از آنها ‌‌‌می‌توان توری یک روزه طراحی کرد. البته اشاره به این نکته ضروری است که جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی زیادی نیز در این استان خصوصا در روستاهایی که قدمتشان زیاد است، وجود دارد که بازدید از آنها خالی از لطف نیست.     استان البرز آب و هوای ملایم و معتدلی دارد و به طور معلوم زمستان‌‌‌‌‌های آن نسبتا سرد است. به‌طور کلی همه فصل‌‌‌‌‌ها را ‌‌‌می‌توان مناسب برای سفر به البرز دانست اما از آنجایی که در نوروز شور و شوق بیشتری در این استان به چشم ‌‌‌می‌خورد شاید بتوان سفر به استان البرز در بهار را انتخاب خوبی دانست.  در مطلب راهنمای جامع سفر به استان البرز، ابتدا مختصری از تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این ز‌‌‌مینه هستید با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان البرز     اگر چه استان البرز را به عنوان یک استان تازه تاسیس ‌‌‌می‌شناسیم ، اما قسمت‌‌‌‌‌هایی از این منطقه به صورت جداگانه تاریخ دیرینه‌ای دارند. آثاری در بخش‌‌‌‌‌هایی از این منطقه کشف شده که قدمتشان به بیش از شش هزار سال ‌‌‌می‌رسد. برای مثال تپه ازبکی در شهرستان نظرآباد، آثاری در دل خود دارد که متعلق به دوره حکومت مادها بوده است.     در طول تاریخ هر جا که آب بوده، مرد‌‌‌می در اطرافش برای زندگی ساکن شده‌اند. استان البرز هم از این قاعده مستثنی نیست. به دلیل وجود پناهگاه‌‌‌‌‌های مطمئن و رودخانه‌‌‌‌‌های فراوان در این منطقه، همیشه مردم و حکومت‌‌‌‌‌ها در آن مستقر ‌‌‌می‌شده‌اند. جدا از روستاهای قدیمی تپه‌‌‌‌‌های باستانی آق تپه و مردآباد نیز اطلاعات تاریخی زیادی درباره این استان به ما ‌‌‌می‌دهند. همچنین به نظر ‌‌‌می‌رسد مسیر قزوین-کرج راه ارتباطی مورد علاقه مغول‌‌‌‌‌ها بوده است. کاروانسراها، پل‌‌‌‌‌ها و قلعه‌‌‌‌‌هایی که از این دوران به جای مانده، نشانه‌‌‌‌‌هایی از این علاقه است.     کرج به عنوان مرکز استان البرز، تا زمان حکومت قاجارها یک روستای کوچک بوده است. اما زمانی که این سلسله تهران را به عنوان پایتخت خود انتخاب کردند، کرج هم به دلیل نزدیکی‎اش به پایتخت روز به روز پیشرفت کرد و امروز نیز به عنوان مرکز استان و یکی از شهرهای مهم ایران شناخته ‌‌‌می‌شود. آشنایی با فرهنگ مردم استان البرز     فرهنگ استان البرز را ‌‌‌می‌توان به دو بخش فرهنگ مردم محلی و مردم مهاجر تقسیم کرد. افراد زیادی که از سراسر ایران این استان خصوصا شهر کرج را برای زندگی انتخاب کرده‌اند ، فرهنگ‌‌‌‌‌هایشان را همراه با خود آورده‌اند و به همین دلیل تنوع فرهنگی در استان ایجاد شده است. بیشتر مردم استان البرز شیعه هستند و به زبان فارسی حرف ‌‌‌می‌زنند. اما به دلیل تنوع فرهنگی، هم اقلیت‌‌‌‌‌های دیگر مذهبی در استان وجود دارد و هم زبان‌‌‌‌‌ها و گویش‌‌‌‌‌هایی مانند تاتی، مازندرانی، ترکی و قزوینی.     مهم‌ترین اعیاد باستانی و مذهبی مانند عید نوروز، شب یلدا، نیمه شعبان، عید قربان و ... در این استان نیز جشن گرفته ‌‌‌می‌شود. همچنین سوگواری‌‌‌‌‌هایی مانند محرم و شب‌‌‌‌‌های قدر نیز با کیفیت بالا در استان البرز برگزار ‌‌‌می‌شود. درباره صنایع دستی مهم استان باید به تاثیری که این صنایع از استان‌‌‌‌‌های قزوین و مازندران پذیرفته، اشاره کرد. از میان صنایع دستی مردم البرز ‌‌‌می‌توان به گلیم بافی، مجسمه سازی، سنگ تراشی، منبت کاری و شیشه گری اشاره کرد.     در طول سفر به استان البرز امتحان کردن غذاهای محلی استان، که بخش مهمی از لذت سفر را دربر ‌‌‌می‌گیرند، نباید فراموش شود. از جمله غذاهای محلی استان ‌‌‌می‌توان به مرجو خورش، یوان آش، ترشی آش، خوراک لوبیا پیله و حلیم با گوشت گوسفند اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان البرز     استان البرز دارای آب و هوای معتدل با حدود 250 ‌‌‌میلیمتر بارندگی در سال است. در آب و هوای استان البرز بسیار تنوع وجود دارد. خشک سرد، نیمه خشک، مدیترانه‌ای و مرطوب، انواع وضعیت آب و هوایی در این استان است. بیشترین ‌‌‌میزان بارش در استان البرز مربوط به اواخر زمستان و اوایل بهار است و کمترین ‌‌‌میزان آن نیز مربوط به مرداد ماه. مردم این منطقه دی ماه را به عنوان سردترین ماه سال و مرداد ماه را به عنوان گرم‌ترین ماه ‌‌‌می‌شناسند.     کشاورزی از قدیم تاکنون در این منطقه اهیمت زیادی داشته اما در قدیم به دلیل پر آب بودن رودخانه کرج رونق بیشتری داشته است. متاسفاته درحال حاضر بیشتر آب این رودخانه برای تا‌‌‌مین آب شرب تهران استفاده ‌‌‌می‌شود و کشاورزی استان البرز کمی از رونق افتاده است.     در بخش جغرافیای مطلب راهنمای جامع سفر به استان البرز باید به پوشش گیاهی این استان که از غنای بی‌نظیر برخوردار است، نیز یاد کنیم. در استان البرز بیش از 700 گونه گیاهی وجود دارد که از 200 جنس گیاه متنوع هستند. همچنین به دلیل شرایط زیستی مساعد بسیاری از حیوانات وحشی این منطقه را به عنوان زیستگاه خود انتخاب ‌‌‌می‌کنند. حالا که کلیتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ استان البرز ‌‌‌می‌دانیم ؛ وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم. با ما همراه باشید. معرفی جاذبه های گردشگری استان البرز     در این قسمت از راهنمای جامع سفر به استان البرز به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. از آنجایی که صحبت درباره تمام جاذبه‌های استان در حوصله این مطلب نمی‌گنجد، باید به این نکته اشاره کرد که اگر یک جاذبه گردشگری معرفی نشد، به این معنا نیست که بازدید از آن لطفی ندارد. کاخ سلیمانیه ثبت در فهرست آثار ملی: 2 اسفند 1327     کاخ سلیمانیه که قدمت آن به زمان قاجار باز ‌‌‌می‌گردد تاکنون چندین بار در سال‌‌‌‌‌های مختلف مرمت شده است. این کاخ در محوطه دانشکده کشاورزی کرج قرار دارد و جالب است بدانید در مجاورت آن یک کاخ چهار طبقه مربوط به زمان صفویه وجود دارد که متاسفانه درحال حاضر فقط طبقه همکف آن باقی مانده است. کاخ سلیمانیه که بانی آن را فتحعلی شاه قاجار ‌‌‌می‌دانند ؛ درحال حاضر به عنوان کاخ موزه استفاده ‌‌‌می‌شود. از ویژگی‌‌‌‌‌های معماری این کاخ ‌‌‌می‌توان به آجری بودن آن اشاره کرد. همچنین کاخ سلیمانیه روی پیلوت ساخته شده و این مساله اگر زمان ساخت را در نظر بگیریم یک نوآوری به شمار ‌‌‌می‌رود. غار یخ مراد ثبت در فهرست آثار ملی: 10دی 1381     غار یخ مراد را باید یکی از باستانی‌ترین جاذبه‌‌‌‌‌های استان البرز و شهر کرج دانست که قدمت آن را به دوران پیش از تاریخ ایران باستان نسبت ‌‌‌می‌دهند. این غار که در بالای روستای کهنه ده قرار گرفته، دو هزار 640 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و از جذابیت‌‌‌‌‌های آن باید به قندیل‌‌‌‌‌های فوق‌العاده زیبایی که در اسفند و فروردین قابل مشاهده هستند، اشاره کرد. جالب است بدانید در گذشته مردم بو‌‌‌می بر این باور بودند که قندیل‌‌‌‌‌های موجود در این غار برای درمان ناباروری مفید است. اگر تصمیم به بازدید از این جاذبه گردشگری زیبا را دارید لازم است به این نکته توجه نمایید که در چنین بازدیدی به وسایل حرفه‎ای غارنوردی نیاز پیدا خواهید کرد. روستای تاریخی سیرود     سیرود یکی از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ است که به بهشت گمشده البرز معروف گشته. این روستا را باید نزدیک‌ترین قسمت استان البرز به شمال ایران دانست. مردم روستای سیرود به زبان تاتی صحبت ‌‌‌می‌کنند. طبیعت بسیار بکر، آب و هوای فوق‌العاده و کوه‌‌‌‌‌های سرسبز چیزهایی است که در این روستا انتظار شما را ‌‌‌می‌کشند. همچنین در سیرود ‌‌‌می‌توانید بسیاری از گیاهان کوهی که خاصیت دارویی دارند، مانند آویشن کوهی، والک، استوخدوس، چای کوهی و پنیرک را پیدا کنید. از دیگر پوشش‌‌‌‌‌های گیاهی در این استان باید به گردو، آلبالو، توت و گیلاس اشاره کرد.   پیست دیزین     پیست دیزین، واقع در 74 کیلومتری شهر کرج را باید یکی از مهم‌ترین پیست‌‌‌‌‌های اسکی ایران دانست. دیزین اولین پیست اسکی در ایران است که مورد تایید فدراسیون جهانی اسکی قرار گرفته و مسابقات رسمی و بین‎المللی در آن برگزار ‌‌‌می‌شود. از میان امکانات این پیست باید به چهار تله کابین، دو تله سیژ، هفت تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی اشاره کرد. این پیست همچنین نقاط مناسبی برای پرش دارد. از اوایل آذرماه تا اواخر اردیبهشت ماه ‌‌می‌توان از این پیست استفاده کرد که این در واقع بیشتری از پیست‌‌‌‌‌های دیگر کشور در اختیار اسکی بازان قرار ‌‌‌می‌دهد. دره ارنگه     در 15 کیلومتری چالوس یک دره بزرگ به نام ارنگه وجود دارد که باید از آن به عنوان جاذبه گردشگری در راهنمای جامع سفر به استان البرز یاد کرد. در این منطقه آبشار خور، دره هفت چشمه گی و پیست اسکی خور قرار دارد. در واقع برای بازدید از ارنگه ‌‌‌می‌توان یک تور مسافرتی کوتاه برنامه‌ریزی کرد و از تمام جاذبه‌‌‌‌‌های طبیعی‌اش دیدن کرد. همچنین یک گورستان قدیمی در روستای ارنگه وجود دارد که سنگ قبرهای موجود در آن بسیار کهن هستند. این گورستان ‌‌‌می‌تواند برای علاقمندان به جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی بسیار جذاب باشد. دهکده واریان     روستای واریان یکی از زیباترین دهکده‌‌‌‌‌هایی است که در مسیر کرج به چالوس قرار دارد. در این روستا درحال حاضر 39 نفر زندگی ‌‌‌می‌کنند. تنها راه ارتباطی به این روستا راه آبی است. در واقع از طریق دریاچه سد کرج با قایق ‌‌‌می‌توان به واریان رسید. این روستا در حال حاضر یک منطقه ییلاقی به حساب ‌‌‌می‌آید که ساکنان قدیمی آن برای تفریح و عوض کردن آب و هوا به آنجا ‌‌‌می‌روند. جالب است بدانید از فرهنگ مردم واریان اطلاعات زیادی به جای مانده و این مدیون ساکنان قدیمی روستا است که این فرهنگ را حفظ کرده و گسترش داده‌اند. یکی از قله‌هایی که در این منطقه بسیار مورد توجه کوهنوردان نیز قرار می‌گیرد قله شاهدژ است.     در استان البرز جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی و طبیعی فراوان دیگری مانند باغ‌‌‌‌‌های جهانشهر، روستای ورده، جاده چالوس، طالقان، کاخ شمس، آبشار ادران و تعداد زیادی روستای ییلاقی، حمام، قلعه و دیگر بناهای تاریخی وجود دارد که بازدید از آنها در طول سفر به البرز بر لذت سفرتان خواهد افزود. بام استان البرز      در کنار تمام زیبایی‌های طبیعی و بی حد و مرز استان البرز وجود قله شاه‌ البرز با ارتفاع 4170 متر در این استان سبب بکرتر شدن طبیعت آن شده است. این قله به عنوان بام استان البرز شناخته می‌شود، شاه البرز، بلندترین نقطه در رشته کوهی به همین نام است که بسیار عظیم و شکوهمند است، این کوه در شمال شهرستان طالقان واقع شده به همین جهت آن را قله طالقان نیز می‌نامند. این رشته کوه که از جهت جنوب تا روستاهای حسنجون، هرنج و ..و می‌رسد، از جهت شرق به پراچان و دیزان، ازجهت  شمال به دینه‌رود، دره الموت محدود می‌شود در واقع این رشته کوه مرز استان البرز و قزوین را تشکیل می‌دهد و از غرب دامنه‌هایش به روستای آوه منتهی می‌شود. خط الراس این کوه از غرب به قله زیورچال می‌رسد و از سمت شمالی آن به دیواره‌های سنگی به ارتفاع تقریباً ۶۰۰ متر و یخچال‌های طبیعی منتهی می‌شود، اگر برفراز این قله بایستید دید بسیار خوبی نسبت به قلل استان البرز خواهید داشت و می‌توانید از دیدن این مناظر جذاب بی نهایت لذت ببرید. جهت مطالعه بیشتر درباره قله شاه البرز، به مقاله با نام قله شاه البرز مراجعه کنید. کلام آخر     استان البرز، استانی تازه تاسیس است که اگرچه جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی فروانی دارد اما بیشتر مردم این استان را به جاذبه‌‌‌‌‌های طبیعی فراوانش ‌‌‌می‌شناسند. سفر به این منطقه جذابیت‌‌‌‌‌های مخصوص به خود را دارد و شما را در دل یک فرهنگ متنوع و رنگارنگ قرار ‌‌‌می‌دهد. برای پایتخت‌نشینان قرار گرفتن این استان در نزدیکی‌شان یک موهبت الهی است که بتوانند از شهر پر از دود و دم تهران به آن پناه ببرند.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان البرز سعی کردیم اطلاعات مفیدی را درباره این استان و جاذبه‌های گردشگری‌اش در اختیارتان قرار دهیم تا در طول سفر بتوانید از آن استفاده کنید. در طول سفر و گشت و گذار در البرز همانطور که از طبیعت زیبا و آب و هوای فوق‌العاده‌اش لذت ‌‌‌می‌برید، سعی کنید در حفظ و نگهداری از این طبیعت زیبا کوشا باشد تا آیندگان هم بتوانند از آن استفاده کنند. ا‌‌‌مید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان اردبیل     در شمال غربی ایران، گروهی از آذری‎های نازنین، در استانی به نام اردبیل زندگی می‌کنند. این استان با مرکزیت شهر اردبیل، دارای 13 شهرستان، 25 بخش، 21 شهر، 66 دهستان است. استان اردبیل را می‎توان یکی از زیباترین مناطق ایران و همچنین یک مقصد مناسب برای سفر دانست که هم جاذبه‎های فراوان تاریخی برای بازدید دارد و هم پر از جذابیت‎های طبیعی است. این استان از سمت شرق با استان گیلان و از سمت جنوب با استان زنجان همسایه است.     استان اردبیل آب و هوای مطبوعی دارد اما زمستان‎هایش نسبتا سرد است. بنابراین بهترین زمان سفر به استان اردبیل را باید فصل‎‌های بهار و تابستان دانست. در این فصول نه تنها طبیعت بی‌‎نظیر این منطقه در انتظار شماست بلکه می‌‎توان از چشمه‎‌‌‌های معروف آبگرم در این استان نیز دیدن کرده و از خواص درمانی و تفریحی آن استفاده نمایید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان اردبیل قصد داریم با هم به این استان زیبا سفر کنیم و از جاذبه‌های گرشگری این استان دیدن نماییم. اما قبل از آن مختصری درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. گزیده‌ای از تاریخ استان اردبیل     نام اردبیل را از دو کلمه ارد و ویل گرفته‎‌اند. ارد نام یک فرشته زرتشتی است و همچنین به بیست و پنجمین روز هر ماه نیز می‎گویند. ویل نیز به معنای شهر است. این واژه ریشه آریایی دارد و در زبان‎های اروپایی هنوز از آن استفاده می‎کنند. بنابراین این منطقه در ابتدا اردويل نام داشته که به مرور زبان و در تحریف‌های زبانی به اردبیل تبدیل شده است. خود شهر اردبیل را باید یکی از شهرهای قدیمی کشورمان دانست که بیش از 5 هزار سال قدمت دارد. در مناطق دیگر استان نیز آثار و جاذبه‌های تاریخی کشف شده خبر از قدمت دور و دراز می‎دهد. در کتاب‎های تاریخی مانند یاقوت حمودی تاسیس اردبیل را به فیروز ساسانی نسبت می‎دهند. در این منابع آمده است قبل از اسلام این منطقه را به عنوان یکی از مناطق مهم ایران و همچنین از محوری‌‎ترین بخش‎های آذربایجان می‌شناختند.     پس از اسلام نیز این منطقه خصوصا خود شهر اردبیل اهمیت خود را از دست نداد. در زمان حکومت بنی امیه، مرکز آذربایجان از مراغه به اردبیل تغییر پیدا کرد. متاسفانه در جریان حمله مغول، اردبیل نیز مانند بسیاری دیگر از نقاط ایران به کلی نابود شد و بعدها دوباره شهرهای این منطقه را ساختند. شیخ صفی الدین اردبیلی که سلسله صفویه از کیان اوست در اردبیل به خاک سپرده شده است. در اواخر حکومت این سلسله یک بار دیگر استان اردبیل به دست بیگانگان افتاد که نادرشاه افشار آن را پس گرفت. گزیده ای از فرهنگ استان اردبیل     اگر بخواهیم درباره فرهنگ استان اردبیل حرف بزنیم، باید فاکتورهایی همچون دین، زبان، لباس‎ها، غذاها و موسیقی محلی، صنایع دستی و ... این استان را بررسی کنیم. مردم استان اردبیل آذری هستند و به زبان ترکی سخن می‌گویند. همچنین زبان تالشی و زبان تاتی نیز در میان برخی از مردم این استان رایج است. زبان مردم در این منطقه در گذشته آذری بوده اما با مروز زمان، فارسی و ترکی با هم درآمیخته شده و اکنون به جز در برخی مناطق استان همه مردم استان اردبیل به زبان ترکی کنونی‎شان حرف می‌زنند.      این منطقه غذاهای محلی خوشمزه فراوانی دارد که اگرچه نمی‌توان همه آنها را در طول سفر امتحان کرد اما چشیدن طعم یکی دو مورد از آنها خالی از لطف نیست. از میان این غذاها می‎توان به یرآلما کبابی، لپه خورشت، اوماج آشی، سوتلی آش، ترحلوا، باستریما پلو، ترشی قرمه و ... اشاره کرد. از میان بازی‎های محلی استان نیز باید به گزلین پاچ، گریجنه بازی، چلینگ آغاچ، بش داش و گلین بیگچه اشاره کرد.     موسیقی بومی مردم اردبیل، موسیقی اصیل آذربایجان است که این موسیقی را از تاریخ و فرهنگ این خطه گرفته‌اند و آن را می‌توان به دو دسته ردیف یا مقام و عاشیقی تقسیم کرد. جالب است بدانید در استان اردبیل به نوازندگان زن سازاندا و به نوازندگان مرد عاشق مطرب می‎گویند.     اگر چه اکنون در شهرهای بزرگ این استان دیگر کمتر از لباس‎های محلی استفاده می‌کنند اما هنوز هم در برخی از مناطق مانند ارسباران و مغان و همچنین در میان عشایر استفاده از لباس‌های محلی رایج است. از میان معروف‎‌ترین آنها می‌توان به لباس‌های محلی ایل شاهسون اشاره کرد. مردان این ایل کت و شلوار رایج در کشور را همراه با کلاه کپی یا ترک دار استفاده می‌کنند اما لباس محلی زنان ایل شامل تنبان شلیته‌ای و جلیقه شاهسون می‎شود. گزیده‌ای از جغرافیای استان اردبیل     اردبیل که یک درصد از مساحت کل کشور را شامل می‌شود، یکی از استان‌های غربی ایران است و از شمال با جمهوری آذربایجان مرز مشترک دارد و این هم مرزی بر اهمیت استراتژیک این استان افزوده است. اردبیل در ابتدا یکی از شهرستان‌های آذربایجان شرقی بوده اما بعدها مردم درخواست داده‎اند در تقسیمات کشوری در قالب استانی جدا قرار گیرد.     این استان دارای آب و هوای سرد سیری است و آب و هوای آن از ارتفاع، توده‎‌های هوای مهاجر، عرض جغرافیایی و منابع آبی تاثیر می‌پذیرد. دو سوم استان از بافت کوهستانی تشکیل شده و بلندترین و معروف‌ترین قله این منطقه قله سبلان نام دارد. به دلیل شرایط جغرافیایی استان به طور کلی آب و هوای آن را می‌توان متنوع دانست. رودخانه‌های فراوان، ارتفاعات زیبا و چشمه‌های آب گرم از جمله مهم‎ترین جاذبه‌های طبیعی استان هستند. همچنین وجود این آب و هوای متنوع باعث ایجاد جنگل‌های زیبا در این استان شده است. بیشتر این جنگ‎ل‌ها در شهرستان‎های خلخال و اردبیل قرار گرفته‌اند و با رطوبتی که از آب دریای خزر به آنها می‌رسد، سبز می‌مانند.     استان اردبیل همچنین شرایط زیستی مناسبی برای زندگی گونه‌های مختلف جانوری دارد. در بیشتر ارتفاعات این استان جانورانی مانند قوچ، میش، شغال، روباه، گرگ، خرس و ... زندگی می‌کنند. دشت مغان نیز محل زندگی آهو و جوندگان به شمار می‌رود. در سبلان نیز به گزارش سازمان حفاظت از محیط زیست، 11 گونه از حیوانات وحشی زندگی می‌کنند. همچنین سالانه شمار زیادی از پرندگان مهاجر مناطق مختلف این استان را به عنوان مقصد خود انتخاب می‌نمایند. جاذبه‌های گردشگری استان اردبیل     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان اردبیل با فرهنگ، جغرافیا و تاریخ این اقلیم آشنا شدیم. حالا وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن جاذبه گردشگری حرف خواهیم زد که در فهرست‌های ملی و جهانی ثبت شده‎ و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2010 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     شیخ صفوی الدین اردبیلی، بزرگ خاندان صفویان در اردبیل می‎زیسته است. آرامگاه او یکی از جاذبه‌های تاریخی مهم شهر و استان اردبیل به حساب می‌آید. در کنار مقبره این شیخ، شاه اسماعیل اول، مادرش و برخی دیگر از افراد این خاندان نیز به خاک سپرده شده‌اند. جالب است بدانید شهدای جنگ چالدران نیز در بخش‌هایی از این مقبره مدفون شده‌اند. قبل از اینکه این مکان به بقعه شیخ صفی تبدیل شود، منزل و خانگاه این شیخ بوده و این که او را در منزلش به خاک بسپارند وصیت خودش بوده است.     در یک کلام بقعه شیخ صفی را می‌‎توان یک اثر هنری دانست که بهترین کاشی کاری‌های معرق، گچ‎بری‌ها و کتیبه‎‌‌های زیبا را می‌توان در این مکان دید. بقعه شیخ صفی همچنین با نقره‌کاری، طلاکاری، تذهیب و نقاشی تزئین شده است. کتاب‌های قدیمی این شیخ نیز در خانه‌اش بوده که در جریان جنگ‌های ایران و روس توسط روس‌ها دزدیده شده و اکنون در موزه سن پترزبورگ نگهداری می‌شود. پل آغلاغان نیر ثبت در فهرست آثار ملی: 5 بهمن 1378     یکی دیگر از جاذبه‌های استان اردبیل پل تاریخی آغلاغان نیر نام دارد. این پل که ساخت آن مربوط به دوره حکومت صفویه است، بر روی رودخانه آغلاغان ساخته شده. از ویژگی‌های این پل می‌توان به دارا بودن چهار چشمه، پایه‌های سنگی، چهار دهانه آجری با قوس‌های مربع، موج شکن‌های سنگی و طاق‌های آجری اشاره کرد. پل آغلاغان یک بار در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی مرمت شده است. جالب است بدانید بومی‌ها به آغلاغان پل قرمز نیز می‌گویند. این پل دارای 38 متر طول و 5 متر عرض است و آن را باید یکی از مستحکم‌ترین پل‌های تاریخی اردبیل دانست. خانه‎‌های تاریخی استان اردبیل     در استان اردبیل نیز مانند بسیاری دیگر از مناطق ایران خانه‌های تاریخی وجود دارد. بازدید از این خانه‌ها به ما اطلاعات زیادی درباره تاریخ و فرهنگ یک منطقه می‌دهد. برخی از خانه‌های تاریخی استان اردبیل در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. در ادامه چند نمونه از مهم‎ترین و مشهورترین آنها را به شما معرفی خواهیم کرد. خانه سید هاشم ابراهیمی واقع در شهر اردبیل، مربوط به دوره زندیه (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1379) خانه ارشادی واقع در شهر اردبیل، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 10 دی 1381) خانه صادقی واقع در شهر اردبیل، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 14 اسفند 1386)     از دیگر خانه‌های تاریخی استان اردبیل می‌توان به خانه مناف‎زاده، خانه مشروطه، خانه نوری زینال، خانه وکیل‎الرعایا، خانه شریعت، خانه خلیل‌زاده و ... اشاره کرد. دریاچه نئور     یکی از جاذبه‌های طبیعی بسیار زیبای استان اردبیل، دریاچه نئور نام دارد. این جاده در مسیر اردبیل به خلخال قرار گرفته. جالب است بدانید نئور در زبان ترکی آذربایجانی به معنی دریاچه کوچکی است که به رودخانه نمی‌ریزد. این دریاچه دارای آب شیرین است و باید آن را یکی از مهم‎ترین مقاصد پرندگان مهاجر و از زیستگاه‌های اصلی محیط زیست در استان اردبیل دانست. دریاچه نئور آب خود را از نزولات باران و چشمه‌هایی که در اطرافش وجود دارند، تامین می‌کند. قله سبلان     قله سبلان به عنوان سومین کوه بلند در ایران یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های استان اردبیل به حساب می‌آید. این قله را به عنوان یکی از 1515 قله مهم در جهان می‌شناسند. این کوه یک آتشفشان نیمه فعال است اما این مساله باعث نشده تا کوهنوردان و گردشگران در طبیعت زیبا، آب و هوای فوق‌العاده و دیگر مزایای آن بگذرند و از این کوه بازدید نکنند. جالب است بدانید برخی از مردم کوه سبلان را محل بعثت زرتشت می‌دانند. مقدس بودن این کوه در ذهن بومیان آنقدر زیاد است که از نام آن برای قسم استفاده می‌کنند. این قله در 35 کیلومتری شهر اردبیل و در 25 کیلومتری مشگین شهر قرار گرفته است. سه قله معروف به نان سلطان، هرم و کسری در این کوه وجود دارند که در طول سال کوهنوردان زیادی برای فتح آنها به این دیار سفر می‌کنند. در این بازدید پیاده روی از نئور تا سوباتان را فراموش نکنید. چشمه‌های آب گرم سرعین     یکی از مهم‎ترین عواملی که باعث جذب گردش به استان اردبیل می‌شود، چشمه‌‎های آب گرم شهر سرعین است. این چشمه‌ها علاوه بر اینکه مکان مناسبی برای گردش و تفریح هستند، خاصیت درمانی نیز دارند. چشمه‌های آب گرم به قدری مورد استقبال گردشگران قرار گرفته‌اند که هتل‌ها، استراحتگاه‌ها و رستوران‌های فراوانی در اطرافشان ساخته شده. جالب است بدانید استان اردبیل دارای 118 دهانه چشمه آب معدنی است که از میان مهم‎ترین آنها می‌توان به شابیل اردبیل، لاهرود، گاومیش، مشگین شهر و قورتورسویی اشاره کرد. مشگین شهر و قورتورسویی از اسیدی‌ترین چشمه‌های این استان نیز به حساب می‌آیند. خلخال     خلخال یکی از شهرستان‌های زیبای استان اردبیل است که باید آن را به عنوان جاذبه طبیعی این استان نیز شناخت. این شهر همچنین 12 هزار سال قدمت دارد و از این لجاظ هم یک گنجینه تاریخی برای استان اردبیل به حساب می‌آید. خلخال در همسایگی استان گیلان قرار دارد و به همین دلیل انتظار می‌رود از نظر آب و هوایی و نوع پوشش گیاهی شباهت‌های زیادی به این استان داشته باشد اما به دلیل وجود رشته‌کوه‌های تالش و تاثیری که بر شرایط جوی خلخال می‌گذارند، در خلخال شاهد بارش کمتر باران و خشکی هوا هستیم. بام استان اردبیل     یکی از جاذبه های گردشگری زیبا که شاید بتوان گفت علاوه بر کوهنوردان، گردشگران  را نیز راهی استان اردبیل می‌کند قله سبلان، قله‌ی منفرد در این استان است. قله سبلان، با ارتفاع ۴۸۱۱ متر، به عنوان سومین قله بلند ایران شناخته می‌شود. این کوه، که در شمال غربی کشور و در استان اردبیل قرار دارد، یکی از ۱۵۱۵ قله برجسته جهان به شمار می‌آید. سبلان یک کوه آتشفشانی نیمه فعال است که در مرحله فومرولیو( خارج شدن بخار و گازهای گوگردی از حفره‌های آن ) قرار دارد. در بالای این قله، دریاچه سبلان واقع شده است که تنها دریاچه در ایران با ارتفاع ۴۷۸۴ متر و همچنین یکی از بلندترین دریاچه‌های جهان نیز محسوب می‌شود. این دریاچه دارای مساحت ۱٫۰  هکتار، عمق تا ۱۵ متر و حجم تا ۸۰۰۰۰ متر مکعب است.     سبلان به دلیل آبگرم‌های طبیعی، طبیعت زیبا و منحصربه‌ فرد و پیست اسکی آلوارس، مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. علاوه بر این، برخی از پیروان دین زرتشتیان، سبلان را محل بعثت پیامبر زرتشت اهورامزدا می‌دانند. این اعتقاد در کتاب "چنین گفت زرتشت" نوشته نیچه نیز اشاره شده که به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده است. از این نظر، سبلان به عنوان مکانی مقدس و مورد احترام شناخته می‌شود، به طوری که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد می‌شود. یکی از گمانه‌های موجود در مورد نام سبلان این است که در زبان ترکی "ساو" به معنای وحی و "الان" به معنای منطقه است که ترکیب این دو واژه به معنی "منطقه وحی" است. در زبان سانسکریت است، سبلان به نام "صبلیمن" (śabaliman) خوانده می‌شود که به معنی "رگه یا همان جوی" است، زیرا در دامنه‌ی این کوه، چشمه‌های آب گرم و آب سرد با فاصله‌ی نزدیک یک متر از هم قرار دارند، به طوری که یک جوی آن گرم و جوی دیگرش سرد است. برای مطالعه بیشتر پیشنهاد می‌گردد به مقاله قله سبلان نیز سری بزنید. کلام آخر     جاذبه‌های فراوان دیگری نیز برای بازدید در استان اردبیل وجود دارند که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان اردبیل فرصت معرفی آنها را به عنوان یک جاذبه گردشگری نیافتیم. به طور کلی اردبیل را می‌توان یک مقصد مناسب هم برای کسانی که علاقمند به طبیعت‌گردی هستند و هم برای علاقمندان به جاذبه‌های تاریخی دانست. جدا از جاذبه‌ها، اردبیل یکی از مناطق قدیمی ایران است که گوشه گوشه آن می‌توان خاطرات تاریخ پر از ماجرای ایران را مشاهده کرد. این مساله باعث شده شاهد فرهنگی جذاب و غنی در این منطقه باشیم. در طول سفر به اردبیل معاشرت با مردم و آشنایی با این فرهنگ را از دست ندهید. نکته دیگری که در خصوص این سفر باید بدانید این است که مردم استان اردبیل، بسیار به اعتقادات و باورهای خود حساس هستند. بنابراین سعی کنید با احترام به سنت‌‏ها، اعتقادات و زبان و فرهنگ آنها مهمان نوازیشان را جبران کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید در طول سفر به استان اردبیل از آن استفاده نمایید.

راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی     اگر به دنبال یک مقصد سفر عالی می‌گردید که هم پر از جاذبه‌های تاریخی باشد و هم طبیعت زیبایی داشته باشد، حتما آذربایجان غربی را در لیست گزینه‌هایتان برای انتخاب قرار دهید. شاید با خودتان فکر کنید که این یک متن تبلیغاتی است تا شما را متقاعد نماید به این استان سفر کنید اما اگر کمی حوصله کنید و به خواندن ادامه دهید، متوجه خواهید شد که اصلا اینطور نیست. ما در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی قرار است یک مقصد فوق‎‌العاده را به شما معرفی کنیم.     آذربایجان غربی یکی از استان‌های شمال غربی کشورمان است و مرکز آن ارومیه نام دارد. این استان تنها منطقه‌ای است که با کشور ترکیه هم مرز شده و این مساله جایگاه استراتژیک استان را بسیار با اهمیت‌تر کرده است. کردها، آذری‌ها و اقوام دیگر به عنوان اقلیت در صلح و آرامش در کنار هم در این دیار زندگی می‌کنند.     در این مطلب سعی داریم شما را با آذربایجان غربی آشنا کنیم تا اگر قصد سفر به آن را دارید بتوانید هنگام بازدید از هر جاذبه گردشگری درک بهتری از آن داشته باشید و در نهایت از سفر خود بیشترین لذت را ببرید. ابتدا درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این خطه حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. گزیده‌ای از تاریخ استان آذربایجان غربی     تاریخ آذربایحان با تاریخ ورود قوم ماد به ایران گره خورده است. آنها پس از اینکه وارد ایران شدند، آرام آرام قسمت‌های غربی کشور را به تصرف خود درآوردند. تصرف و یکپارچه کردن این سرزمین کار آسانی نبود زیرا حکومت‌های بزرگی مانند حسنلو، عاشور، هیق و اورارتو در اطراف این منطقه وجود داشتند. در ابتدای ورود مادها به آذربایجان غربی این منطقه را با نام ماد کوچک می‌شناختند.     گفته می‌شود نام آذربایجان از "آذرآبادگان" گرفته شده است. این کلمه معنای سرزمین آتش را می‌دهد و منطقه‌ای است که بسیار مورد توجه زرتشتیان بوده است به طوری که بزرگ‌ترین آتشکده زرتشتی به نام آذرگشتسپ در آن قرار داشته است. روایت دیگری نیز وجود دارد که براساس آن نام قدیم این منطقه را از اسم یک سردار گرفته‎اند که هنگام حمله اسکندر مقدونی به ایران، آذربایجان را نجات داده است. نام این سردار آتورپات بوده و به یاد او به این منطقه آتورپاتگان می‌گفته‌اند.     آذربایجان در همه ادوار تاریخی برای ایران اهمیت فراوانی داشته است. حاکمان قاجار ایران را به چهار ایالت تقسیم کرده بودند که یکی از این ایالت‌ها آذربایجان بود. ارومیه، مرکز فعلی استان آذربایجان غربی یکی از مهم‌ترین شهرهای این ایالت بوده است. سال 1309 بود که استان آذربایجان غربی به طور رسمی در تقسیمات جدید کشوری قرار گرفت. اگر چه بعدها در طی تغییراتی که در استان‌ها و تقسیمات کشوری ایجاد می‌شد، این استان نیز ممکن بود با تغییر رو به رو شود اما در حال حاضر باید آن را یکی از استان‌های مهم ایران در غرب کشور دانست. گزیده‌ای از فرهنگ استان آذربایجان غربی     آذری‌ها، کردها و دیگر اقلیت‌ها در کنار هم در استان آذربایجان غربی زندگی می‌کنند. این امر نشان می‌دهد در این خطه فرهنگی متنوع و رنگارنگ انتظارمان را می‌کشد. طبیعتا زبان‌های رایج در این استان ترکی آذری و کردی تنها در بخش‌های جنوبی استان است. همچنین بیشتر مردم این استان پیرو دیدن اسلام هستند. مردم برخی از شهرستان‌ها تشیع و مردم برخی دیگر از شهرستان‌ها تسنن را قبول دارند. لازم به ذکر است که اقلیت مسیحی که اکثرا از نژاد آشوری هستند نیز در این استان زندگی می‌کنند.     اگر چه در آذربایجان غربی نیز دیگر کمتر کسی لباس محلی می‌پوشد اما برخی از روستاها و عشایر این منطقه، هنوز هم لباس‌های محلی خود را حفظ کرده‌اند. با وجود حضور اقوام مختلف در این استان، لباس‌های محلی متنوعی نیز در این منطقه وجود دارد. لباس محلی عشایر آذربایجان غربی، کراس، جلیقه گل‌دار، پشت بند، شلوار درپا، شلمه و تاس کلا را شامل می‌شود. لباس زنان کرد ساکن این استان نیز از کلنجه، روسری کلکه و کلاه استوانه‌ای شکل تشکیل شده است. لباس محلی مردان نیز شامل شلوار، شال کیل، کراس، کت ستر، دستمال کمر پوشی می‌شود.     صنایع دستی در آذربایجان غربی مانند لباس‌ها و موسیقی محلی و دیگر فاکتورهای مربوط به فرهنگ، به دو دسته تقسیم می‌شود. یک دسته مربوط به قوم کردها و دیگری مربط به آذری‌هاست. اما به طور کلی از میان مهم‌ترین صنایع دستی این استان می‌توان به قالی بافی، گلیم بافی، رو دوزی، منبت کاری و ... اشاره کرد. در پایان بخش فرهنگ باید اشاره‌ای هم به غذاهای محلی این استان بکنیم. از میان محبوب‌ترین غذاهای محلی این استان می‌توان به آش بلغور، خورشت کنگر، آش دوغ، گیشنیز کباب، آش یرتخلی، آش یخ و ... اشاره کرد. گزیده‌ای از جغرافیای استان آذربایجان غربی     آذربایجان غربی یکی از مهم‌ترین استان‌های مرکزی ایران است که از شمال با کشورهای ترکیه و آذربایجان و از غرب نیز با کشورهای ترکیه و عراق مرز مشترک دارد. آذربایجان غربی را باید از نظر وسعت سیزدهمین و از نظر جمعیت هشتمین استان کشور دانست.     آذربایجان غربی یک منطقه کوهستانی است که این مساله روی آب و هوای آن تاثیر می‌گذارد. همچنین این استان تحت تاثیر هوای مرطوب اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه است. حوزه‌های آبریز این استان عبارتند از: رودخانه ارس، دریاچه ارومیه و رودخانه زاب کوچک. همچنین در این استان جنگل‌های طبیعی نیز وجود دارند که بخش‌هایی از این جنگل‌ها در مهاباد و پیرانشهر و بخش عمده‌تر در سردشت قرار دارد. همچنین جنگل‌های مصنوعی هم در استان وجود دارد که مساحت‎شان به 320 هکتار می‌رسد.      جدا از مرزی بودن، یکی دیگر از دلایلی که اهمیت این استان را افزایش می‌دهد، وجود منابع عظیم در این خاک است. همچنین آذربایجان غربی مکان مناسبی برای دامداری و کشاورزی به حساب می‌آید. همه این موارد این خاک را به گنجینه ارزشمندی تبدیل کرده که نیاز به حفظ و نگهداری دارد.     متاسفانه در استان آذربایجان غربی نیز مانند بسیاری دیگر از نقاط کشورمان جنگل‌ها به سمت نابودی پیش می‌روند. این مساله حیاط وحش این استان را نیز تحت تاثیر قرار داده است. بسیاری از جانورانی که در این جنگل‌ها زندگی می‌کرده‌اند برای نجات زندگی و بقای خود به نقاط دیگر کوچ نموده‌اند. اما هنوز هم پرندگانی مانند کبک و حیواناتی مانند خرس قهوه‎ای در این منطقه زندگی می‌کنند. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان آذربایجان غربی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی اطلاعات زیادی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این خطه به دست آوردیم اما اگر قصد سفر به این استان را داشته باشیم، قطعا جای یک لیست از جاذبه های گردشگری آذربایجان غربی در این مطلب خالی است. در ادامه قصد داریم این لیست را در اختیارتان قرار دهیم. طبق روال معمول، ابتدا آن دسته از جاذبه‌ها را معرفی خواهیم کرد که در فهرست‌های جهانی و ملی ثبت شده‌اند و سپس درباره دیگر جاذبه های گردشگری استان حرف خواهیم زد. در ادامه با ما همراه باشید. تخت سلیمان ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2003 ثبت در فهرست آثار ملی: 29 آذر 1316     یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های تاریخی استان آذربایجان غربی که در فهرست میراث جهانی یونسکو و فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است، تخت سلیمان نام دارد. به نظر می‌رسد تخت سلیمان همان پایتخت اشکانی‌ها بوده است که آن را به عنوان فره اسپه می‌شناختند. این شهر یک بار در زمان حمله روم به ایران تخریب شده است. چیزی که اکنون از این منطقه به جای مانده روستایی به نام تخت سلیمان است. در این روستا آثار تاریخی فراوانی از دوره‌های ساسانیان، اشکانیان، ایلخانیان و ... کشف شده که خبر از قدمت این منطقه می‌‌دهد. جالب است بدانید در نزدیکی تخت سلیمان، زندان بلقیس و زندان سلیمان نیز وجود دارد که به عنوان دو جاذبه تاریخی مهم دیگر می‌توانید هنگام بازدید از تخت سلیمان از آنها نیز دیدن کنید. کلیسای تادئوس مقدس ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2008 ثبت در فهرست آثار ملی: 11 بهمن 1334     یکی دیگر از جاذبه‌های استان آذربایجان غربی که در فهرست میراث جهانی هم ثبت شده کلیسای تادئوس مقدس است که در شهرستان چالدران، روستای قره کلیسا قرار دارد. ساخت این کلیسا به گفته "موسس خورناتسی" مربوط به اوایل دوره مسیحیت است. این بنا روی آرامگاه تادئوس مقدس، یکی از مبشران دیدن مسیحیت ساخته شده است. در واقع این کلیسا را به عنوان اولین کلیسای جامع مسیحیت می‌شناسند. جالب است بدانید هنوز در آخرین روزهای تیر ماه تا اولین روزهای مرداد ماه مراسمی در این کلیسا برگزار می‌شود که ارمنیان ایرانی و همچنین برخی از سفرای کشورهای مسیحی در این مراسم شرکت می‌کنند. جدا از این مراسم‌ها، امکان بازدید از این کلیسای تاریخ همه روزه برای مسافران داخلی و خارجی وجود دارد. کلیسای تادئوس مقدس چندین بار تاکنون بازسازی شده و خوشبختانه تا امروز بنای آن سالم مانده است. تپه تاریخی حسنلو ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1344     مجموعه تپه‌های باستانی حسنلو از جاذبه‌های مهم استان آذربایجان غربی هستند که گفته می‌شود این اثر تمام شرایط ثبت جهانی شدن را نیز در خود داراست و فقط زمان برای ثبت نیاز است. این اثر که دارای قدمتی به بیش از شش هزار سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد مکشوفه‌های زیادی را در دل خود حفظ کرده است و تنها در کاوش‌های انجام شده در بخش مرکزی تپه نزدیک به 14000 قلم مکشوفه به دست آمده است. جام زرین حسنلو به تاریخ 23 مرداد 1337 کشف گردید و نقطه عطفی به تاریخ غنی این منطقه افزود. بازدید از این مجموعه و اقامتگاه بومگردی زیبایی که در کنار تپه حسنلو قرار دارد خالی از لطف نیست. کهنه شهر ویران ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های تاریخی که در استان آذربایجان غربی قرار دارد، کهنه شهر ویران است. این اثر که مربوط به دوره حکومت مادها در ایران است در شهر مهاباد قرار دارد. کشفیات نشان از این دارد که این شهر در قدیم، جایی آباد و پر رونق بوده اما بعدها به یک شهر متروکه تبدیل شده است. کهنه شهر ویران در بخش مرکزی شهر مهاباد، که خود یکی از قدیمی‌ترین شهرهای این منطقه بوده و در منابع تاریخی نیز بارها و بارها نامش آمده است، قرار دارد. پل قلعه جوق ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1379     یک جاذبه گردشگری دیگر که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی به معرفی آن بپردازیم، پل قلعه جوق در ارومیه است. این پل که ساختش را مربوط به زمان حکومت قاجارها می‌دانند، به نام پل باراندوز نیز شناخته می‌شود. از ویژگی‌های این پل می‌توان به شش چشمه با قوس جناقی 5 چشمه کوچک با طاق رومی، 40 متر طول و 5 متر عرض و تخته سنگ‌های بزرگ مکعبی به عنوان پایه پل اشاره کرد. یخچال نه پله ثبت در فهرست آثار ملی: 23 بهمن 1380     این جاذبه تاریخی مربوط به دوره قاجاریه است و در شهر ارومیه قرار دارد. نام این یخچال را از محله‌ای قدیمی به نام نه پله گرفته‌اند. ساخت این یخچال بسیار حرفه‌ای و با بهترین مصالح بوده، بنابراین طبیعی است که در گذر این سال‌ها آسیب چندانی به آن وارد نشده باشد. یخچال نه پله را به دستور حاکم وقت احداث کرده بودند تا در آن شربت، یخ و آب خنک نگهداری کنند. در فصل سرما این یخچال را از یخ و برف پر می‌کردند تا در تابستان بتوانند از آب خنک و گوارای آن استفاده نمایند. این یخچال از یک محیط ورودی و یک سالن برای نگهداری یخ‌ها تشکیل شده است. جالب است بدانید برخلاف بسیاری دیگر از جاذبه‌های تاریخی هیچ گونه تزئینی به جز چینش آجرها در این بنا استفاده نشده است. در حال حاضر از یخچال نه پله به عنوان رستوران استفاده می‌کنند. دریاچه ارومیه     یکی از معروف‌ترین و مهم‌ترین جاذبه‎ های گردشگری استان آذربایجان غربی، دریاچه ارومیه نام دارد. بعید است کسی به این استان سفر کند و از دریاچه ارومیه دیدن ننماید. در واقع این دریاچه میان دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی قرار دارد. ارومیه را باید بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران، بزرگ‌ترین دریاچه آب شور در خاورمیانه و ششمین دریاچه آب شور در جهان دانست. جزایری مانند اشک داغی، کبودان، آرزو، اسپیر و ... نیز در این دریاچه قرار گرفته‌‎اند. دریاچه ارومیه آب خود را بیشتر از رودخانه‌های سمینه رود، زرینه رود، تلخ رود، باراندوز، نازلو، شهرچای و ... تامین می‌کند. دژ بسطام     دژ بسطام که در سال ۶۴۵-۶۸۵ پیش از میلاد به دستور روسای دوم ساخته شد در نزدیکی روستای بسطام قرار دارد. زمانی که مادها بر منطقه آذربایجان تسلط پیدا کردن این قلعه به صورت متروکه رها شد. همزمان با روی کار آمدن مغول‌ها گروهی از مسیحیان بار دیگر شروع به استفاده از این قلعه کردند. جالب است بدانید طبق کاوش‌های باستان شناسان، ساخت دژ بسطام حدود 50 سال به طول انجامیده است. بام استان آذربایجان غربی     استان آذربایجان غربی در کنار تاریخ پر فراز و نشیب و آثار تاریخی جذاب و خاص دارای طبیعتی بکر نیز می‌باشد، درباره زیبایی‌های طبیعی این استان می‌توانیم به بام استان، قله اورین اشاره کنیم. قله اورین، که با ارتفاع ۳۷۰۲ متر به عنوان بام شهرستان خوی و همچنین به عنوان بلندترین کوه در استان آذربایجان غربی شناخته می‌شود. این قله، که در فهرست نوزدهمین قله بلند ایران(فهرست قلل سیمرغ) قرار دارد، در شمال غربی‌ترین بخش شهرستان خوی واقع شده است در محدوده بین بخش‌های صفائیه و قطور، این قله به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و ارتفاع چشمگیرش، مقصدی محبوب برای کوهنوردان و علاقمندان به صعود قلل طرح سیمرغ کوه‌های ایران محسوب می‌شود. درباره قله اورین در اینجا بیشتر بخوانید: قله اورین کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ مردم این دیار خواندیم و با شمار محدودی از جاذبه های گردشگری استان نیز آشنا شدیم. جاذبه‌های دیگری مانند پل میرزا رسول، گردشگاه بند، بازار ارومیه، کتیبه کله شین، سه گنبد، پل قطور و ... نیز در لیست بلند بالای جاذبه های گردشگری استان آذربایجان غربی قرار می‌گیرند که در این مطلب مجال پرداختن به آنها را نیافتیم. اما شما اگر در طول سفرتان از هرکدام از این جاذبه‌ها دیدن نمایید سفرتان را جذاب‎تر خواهید کرد.     نکته‌‎ای که در این مطلب هم باید بدان اشاره کنیم این است که اگر در روزگار ما جنگل‏‌ها رو به نابودی می‌روند و چیزی از دریاچه ارومیه باقی نمانده بخش زیادی از آن به دلیل عدم حفاظت از طبیعت است. بنابراین سعی کنید در طول سفر به آذربایجان غربی از طبیعت زیبای آن با تمام وجود حفاظت کنید تا آیندگان هم بتوانند سهمی از این گنجینه خدادادی داشته باشند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.