کوه فیتزروی [به یاد کاپتان فیتز روی] (1 مرور)

معرفی کوه فیتز روی

    فیتز روی (که به نام‌های سررو فیتز روی، سررو چالتن، چالتن و مونته فیتز روی نیز شناخته می‌شود، با ارتفاع 3405 متر) بالاترین قله در رشته کوهی متراکم از قله‌های گرانیتی در پارک ملی یخچال‌ها در پاتاگونیا، آرژانتین است. این کوه به نام کاپیتان رابرت فیتز روی از کشتی HMS Beagle نامگذاری شده است و به همراه قله‌های هم‌نشین خود، سررو پوانسنو، آگوخا رافائل و آگوخا سنت اگزوپری، از دشت‌های آرژانتین و یخچال‌های جنوبی برمی‌خیزد. این قله‌ها در نزدیکی گروه سررو توره واقع شده‌اند و از طریق اتوبوس از مرکز گردشگری ال کالفاته به روستای کوچک ال چالتن قابل دسترسی هستند.

     فیتز روی اولین بار در 2 فوریه 1952 توسط لیونل تری و گیدو مگنون، اعضای یک تیم کوهنوردی فرانسوی، از مسیر شیب جنوب شرقی (که امروز به نام شیب فرانسه-آرژانتین نیز شناخته می‌شود) صعود شد. مسیر استاندارد مورد استفاده امروز یک تغییر از مسیر صعود اولیه (مسیر فرانسه-آرژانتین) است و شامل 600 متر صعود با درجه سختی VI/VI+ A2 می‌باشد. مسیرهای شیب جنوب شرقی از زمان اولین صعود به طور مکرر صعود شده‌اند، اگرچه حداقل 15 مسیر اصلی دیگر نیز در این قله ایجاد شده است. دیگر مسیرهای برجسته شامل شیب جنوب غربی (که به نام مسیر کالیفرنیایی نیز شناخته می‌شود) است که تا پیوند مسیرهای فرانسه-آرژانتین مسیر استاندارد بود، و سوپرکانلاتا در وجه غرب-شمال‌غربی (VI WI 5).

موقعیت جغرافیایی فیتز روی

    بر طبق توافق دو کشور آرژانتین و شیلی، مرز بین‌المللی این دو کشور تا حدودی به سمت شرق منحرف می‌شود تا از روی قله اصلی کوه فیتز روی عبور کند، اما بخش بزرگی از مرز به سمت جنوب قله، تا سرو مورالون (Cerro Murallón) کشیده شده است، همچنان نامشخص باقی مانده است. این کوه نماد استان سانتا کروز آرژانتین است و نمای آن در پرچم و نشان دولتی این استان وجود دارد. در تاریخ 27 فوریه 2014، سازمان ملی جنگلداری شیلی با صدور حکم شماره 74، منطقه طبیعی رشته کوه چالتن را ایجاد کرد که شامل بخش شیلی از کوه فیتز روی و رشته کوه‌های اطراف آن می‌شود.

تاریخچه کوهنوردی و اکتشافات مرتبط با کوه فیتز روی

   اولین تلاش جدی برای صعود به کوه فیتز روی توسط سه راهنمای کوهستان ایتالیایی برجسته، اتوره کاستیلیونی، جیووانی "تیتا" گیلبرتی و لئو دبوسک صورت گرفت. آنها بخشی از یک اکتشاف تحت سرپرستی کنت آلدوی بوناچوسا بودند. در اوایل سال 1937، آنها به تنگه‌ای در جنوب لا سیلا رسیدند که از آن زمان به نام "لا بریچا دِ لوس ایتالیانوس" شناخته می‌شود. آنها قصد داشتند که از مسیر شیب جنوب غربی، که بعدها به نام مسیر "کالیفرنیایی" شناخته شد، صعود کنند. آنها امیدوار بودند که در اینجا با مشکلات فنی کمتری مواجه شوند، اما نتوانستند از "لا بریچا" عبور کنند زیرا کرامپون‌های خود را در جایی در مسیر کوه‌پیمایی جا گذاشته بودند.

    پس از بازدید اولیه برای آشنایی با منطقه در سال 1947، هانس زشنار، مقیم آرژانتینی با اصالت اتریشی، دو تلاش جدی برای صعود به فیتز روی در سال‌های 1948 و 1949 از مسیرهای جنوب غربی و غربی انجام داد. آگاه از شکست تیم بوناچوسا در وجه جنوبی، او تصمیم گرفت از سمت مخالف صعود کند و امیدوار بود که مسیر معقول‌تری به قله پیدا کند. این زشنار بود که اولین بار امکان صعود از مسیری که بعدها به نام "سوپرکانلاتا" شناخته شد، را تصور کرد.

    در سال 1948، زشنار با ماریو برتونه و نستور جیانولینی از جبهه جنوبی غربی (با مسیر به سمت تنگه پوانسنو) و جبهه غربی (از مسیر "هومبر سنتادو" در دره تور) تلاش کرد، اما آنها مجبور به بازگشت شدند به دلیل سقوط سنگ‌ها و بعدها به علت کمبود تجهیزات بیوآک. 

    در سال 1949، زشنار با رودولفو دانگل، روبرتو ماتزی و آگوستین "گوزی" لانتسچر بازگشت. اگرچه همه آنها در آرژانتین زندگی می‌کردند، اما همه آنها در آلپ به دنیا آمده بودند و در هنر صعود ماهر بودند. متأسفانه اولین برداشت، باقی اکتشاف را تحت تأثیر قرار داد: "... فوق‌العاده، باشکوه، اما بسیار دشوارتر از آنچه که تصور کرده بودیم...". آنها سه تلاش مختلف از جبهه‌های جنوب غربی و غربی انجام دادند و دو بار به بالای نوار هومبر سنتادو رسیدند. به امید به دست آوردن نگاهی بهتر به امکان صعود از مسیر که بعدها به نام "سوپرکانلاتا" شناخته شد، اولین صعود به سررو پولوونه را انجام دادند.

مسیرهای صعود به قله فیتز روی

    برای صعود به کوه فیتز روی، چند مسیر مختلف وجود داره که هر کدوم شرایط و سختی‌های خودشون رو دارن. بذارین بگم چی به چیه:

•  مسیر شمال شرقی (Northeast Ridge): این مسیر، همونیه که اولین بار تره‌زالت و مانیاس استفاده کردن. این مسیر یکی از محبوب‌ترین مسیرهاست، ولی نباید فریب ظاهرش رو خورد، چون واقعا سخت و فنیه.
•  مسیر فرانکو-آرژانتینی (Franco-Argentinian): این مسیر یه کم پیچیده‌تره و برای کوهنوردان با تجربه‌تر مناسبه. مسیرش از دیواره‌های یخی و صخره‌ای می‌گذره و خیلی چالش‌برانگیزه.
•  مسیر کاسکادا دِ لاگونا (Cascada de la Laguna): این مسیر برای کساییه که دوست دارن یه چیزی فراتر از صعود معمولی تجربه کنن. مسیرش از کنار یه آبشار بزرگ می‌گذره و مناظر خیلی زیبایی داره.

اطلات خاص دیگه ای از کوه فیتز روی

    بذارید چند تا از جزئیات خاص و جذاب کوه فیتز روی رو براتون توضیح بدم:

1. نامگذاری کوه: شاید بپرسید چرا اسم این کوه فیتز رویه؟ این کوه اولین بار توسط کاشف معروف، فرانسیسکو مورنو، دیده شد و به افتخار کاپیتان رابرت فیتزروی که کاپیتان کشتی بیگل بود، این اسم روش گذاشتن. همون کشتی که چارلز داروین، دانشمند معروف، باهاش سفرهایش رو انجام داد.
2. فرهنگ بومی: فیتز روی همچنین در فرهنگ بومیان منطقه اهمیت زیادی داره. بومیان منطقه این کوه رو چالتن می‌نامند، که به معنی کوه دودی است. این اسم به خاطر ابرهایی که اغلب اطراف قله رو می‌پوشونن، به این کوه داده شده.
3. زیبایی‌های طبیعی: اطراف کوه فیتز روی پر از جنگل‌های بارانی، دریاچه‌های کوهستانی و آبشارهای باشکوهه. وقتی به این منطقه سفر می‌کنید، فقط قله کوه نیست که توجه شما رو جلب می‌کنه، بلکه تمام این مناظر طبیعی و زیبا هم قسمتی از تجربه فراموش نشدنی شما خواهند بود.
4. محبوبیت بین عکاسان: به خاطر مناظر خیره‌کننده‌اش، فیتز روی یکی از محبوب‌ترین مکان‌ها بین عکاسان طبیعت در سراسر دنیاست. از طلوع و غروب خورشید گرفته تا پرتوهای نوری که روی برف و یخ‌های کوه می‌تابن، هر کدوم می‌تونن عکس‌های فوق‌العاده‌ای بسازن.
5. فرصت‌های طبیعت‌گردی: حتی اگر کوهنوردی تو سبک شما نیست، فیتز روی هنوز هم چیزهای زیادی برای عرضه داره. می‌تونید در مسیرهای پیاده‌روی اطراف کوه قدم بزنید و از مناظر و حیات وحش لذت ببرید

دستیابی به قله فیتز روی

    بیشتر کوهنوردان و علاقه مندان به منطقه فیتز روی، با اتوبوس از ال کالفاته به ال چالتن سفر می‌کنند. پروازهای ارزان به و از ال کالفاته از طریق LADE (Líneas Aéreas del Estado)، که توسط نیروی هوایی آرژانتین اداره می‌شود، در دسترس است. فضا در پروازهای LADE ممکن است محدود باشد، بنابراین تلاش کنید تا حد ممکن زودتر از موعد بلیت بگیرید. سایر شرکت‌های هواپیمایی پروازهای نسبتا مقرون به صرفه به فرودگاه ال کالفاته ارائه می‌دهند، اما این شرکت‌ها معمولا هزینه بیشتری نسبت به LADE دارند. در ایستگاه اتبوس ال کالفاته شرکت LADE یک دفتر دارد که می‌تواند برای دریافت خدمات و رزرو پرواز مورد استفاه قرار گیرد.

    به عنوان گزینه‌ای دیگر، کوهنوردان می‌توانند به فرودگاه بزرگ‌تر ریو گالگوس در آرژانتین پرواز کنند، هرچند فرودگاه ال کالفاته به دلیل نزدیکی بیشتر به پارک و گسترش خدمات خود در سال‌های اخیر، گزینه مناسبتری است.

    سفر با اتوبوس به ال چالتن می‌تواند یک ماجراجویی باشد، هرچند قطعا نسبت به سفرهای اتوبوسی در سایر کشورهای آمریکای جنوبی، لذت‌بخش‌تر است. این سفر حدود چهار ساعت طول می‌کشد، هرچند شرایط بد آب و هوا می‌تواند زمان سفر را دو برابر کند. پس از طوفان، جاده‌های خاکی می‌توانند بسیار گل‌آلود شده و خطرناک شوند. سیستم اتوبوسرانی مناسب، ارزان و خوب پشتیبانی شده است، بنابراین اجاره خودرو توصیه نمی‌شود. با این حال، اگر خودتان رانندگی کنید، دفاتر اتوبوس در ال چالتن در امتداد خیابان اصلی، آونیدو سان مارتین، واقع شده‌اند.

بهترین زمان برای صعود به قله فیتز روی

    صعود به کوه فیتز روی عمدتا در ماه‌های تابستان نیمکره جنوبی زمین، از دسامبر تا فوریه، امکان‌پذیر است. فیتز روی چندین بار در زمستان نیمکره جنوبی صعود شده است، که اولین صعود زمستانی به قله در ژوئیه 1986 توسط ادواردو برنر، سباستین دلا کروز و گابریل رویز از مسیر سوپرکانلاتا انجام شد. پائولو کریپا، داریو اسپریافیکو و دانیلو والسچی در سال 1988 اولین صعود زمستانی به مسیر فرانسه-آرژانتین را تکمیل کردند. اولین صعود زمستانی انفرادی در سال 1990 توسط سنگنورد ژاپنی یاسوشی یامانویی از مسیر ستون جنوب غربی انجام شد. صعود در هر زمان از سال تحت تأثیر آب و هوای غیرقابل پیش‌بینی پاتاگونیا قرار دارد و بسیاری از صعود کنندگان هفته‌ها منتظر فرصت مناسب آب و هوا برای تلاش برای صعود می‌مانند.

کلام آخر

    در این مقاله از دکوول به بررسی کامل قله فیتز روی پرداختیم. قله‌ای که در مرز دو کشور شیلی و آرژانتین قرار گرفته است و می‌توان بی تردید آن را از دشوارترین و چالش برانیگز‌ترین قلل جهان به شمار آورد. منطقه پاتاگونیا و همچنین رشته کوه آند پر است از چالش‌هایی که همواره کوهنوردان زیادی را به سود خود جذب می‌کند.اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران. لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید.