آبشار لاتون و لوندویل

لوندویل به چه معناست؟

    در مورد لوندویل چند نظر وجود دارد. تالشی‌ها به جایی که محل روییدن گل باشد لوندویل می‌گویند. برخی هم آن را واژه انگلیسی و آلمانی گیاه اسطوخودوس دانسته‌اند. بر این اساس دو اتفاق باعث شده تا این شهر این نام را به خود بگیرد. یکی فراوانی اسطوخودوس در این منطقه و دیگری حضور پررنگ آلمان‌ها در خطه شمال کشور به هنگام معرکه جنگ جهانی دوم.

جنگل لوندویل

    آب و هوای معتدل و چهار فصل گیلان باعث شده تا این استان یکی از پرجاذبه‌ترین مناطق برای گردشگران داخلی و خارجی باشد. لَوَندِویل نیز یکی از شهرهای این استان با مرکزیت شهرستان آستاراست که در طبیعت بکر خود به محل تلاقی دریا، کوهستان و جنگل تبدیل شده است. در واقع بخش لوندویل از لحاظ طبیعی شامل سه قسمت جلگه‌ای، کوهپایه‌ای و کوهستانی می‌شود. در تابستان، گرم و مرطوب و در زمستان ملایم و هوای کوهستان در تابستان معتدل و در زمستان سرد است.

    در این بخش سالانه به طور میانگین هزار و 400 میلی‌متر باران می‌بارد و تعداد روزهای یخبندان به‌طور متوسط در طول سال ۲۱ روز است. جنگل لوندویل نیز یکی از جذاب‌ترین دیدنی‌های آستارا به شمار می‌رود و با فضای سرسبز و آب‌وهوای دلچسب خود هر گردشگری را به سمت خود می‌کشاند. به جرئت می‌توان جنگل لوندویل را بکرترین جنگل گیلان برشمرد که که انبوهی از درختان آلو، به، گلابی، گردو، سیب وحشی و فندق را در دل خود جای داده و این‌همه سرسبزی و زیبایی در 9 ماه سال برقرار است.

رودخانه لوندویل

    کمتر شهری را در جهان می‌توان یافت که مجموعه‌ای از مناظر طبیعی را در خود جای داده باشد؛ لوندویل اما جزو آن دسته از شهرهایی است که مجموعه‌ای از زیبایی‌هاست و می‌توان آن را نقاشی خداوند روی زمین دانست. چنان‌که در کنار جنگل‌های سرسبز این شهر، می‌توان رودخانه لوندویل را مشاهده کرد که علاوه بر زیبایی‌های بصری به محلی برای تفریح و شنای گردشگران تبدیل شده است.

    این رود از کوه‌های اطراف باباعلی، خلیف حیاطی، لاتون و رودخانه‌های غربی لوندویل سرچشمه گرفته و پس از عبور از روستای آسیوشوون، باش‌محله لوندویل و مزارع کشاورزی از بخش لوندویل گذشته و به دریای خزر می‌ریزد. در قسمت علیای این رودخانه بین کوته کومه و آسیوشوون، دو آبشار وجود دارد که یکی از ارتفاع ۲۰ متری و دیگری از ارتفاع سه متری فرو می‌ریزد. در این رود ماهی قزل‌آلا به‌وفور یافت می‌شود و گروهی از مسافران و گردشگران از طریق ماهی‌گیری به دنبال آرامش می‌گردند.

فاصله لوندویل تا آستارا

    همان‌طور که اشاره شد لوندویل که در سال 1382 در تقسیمات سیاسی و جغرافیایی به شهر تبدیل شد جزوی از شهرستان آستارا به حساب می‌آید. بخش لوندویل 148 کیلومتر مربع وسعت دارد و محدوده قانونی شهر آن از جنوب به حاشیه شمالی رود چلوند و در شمال تا نزدیکی روستای سیبلی است. این شهر از شرق به دریای خزر و از غرب به امتداد خیابان آبشار تا سه راهی باباحسن ختم می‌شود. محدوده قانونی شهر لوندویل نیز ۷٫۵ کیلومتر مربع است.

    این شهر 25 کیلومتر تا آستارا فاصله دارد که در مسیر آن بازارهای ساحلی فعالیت دارند و فرصت مناسبی برای خرید سوغاتی به مسافران می‌دهند. از تهران تا لوندویل نیز حدود هفت ساعت راه است. زمان تقریبی رسیدن از این شهر به رشت نیز سه ساعت تخمین زده می‌شود. مسافرانی هم که قصد سفر به لوندویل از جاده اسالم- خلخال و جاده گیوی را دارند، باید 250 کیلومتر را بپیمایند. از آذربایجان غربی و مسیر جاده 16 نیز این مسافت به 90 کیلومتر می‌رسد.

مکان‌ های دیدنی لوندویل

    علاوه بر جنگل و رودخانه لوندویل جاذبه‌های گردشگری پرشمار دیگری دارد که هر کدام به شکل جداگانه می‌توانند جاذبه‌ای برای سفر و گردشگری باشند. ازجمله این اماکن می‌توان به امامزاده ابراهیم و قاسم، آرامگاه بابا حسن از عرفای منطقه، آرامگاه محمد دوست در قره سو، آرامگاه بابا علی در روستای باباعلی، مجتمع ساحلی و گردشگری ۱۷ هکتار صدف روستای سیبلی، آبشار لاتون، روستاهای میه کومی و کوته کومه، مناطقی سرسبز و ییلاقی لاتون، باباعلی، اسبینه و …، سواحل ۱۰ کیلومتری کناره‌ای دریای خزر و پارک ساحلی شهر لوندویل در حاشیه رود چلوند اشاره کرد. اما پناهگاه حیات وحش لوندیل شاید مهم‌ترین جاذبه گردشگری این منطقه شمرده شود.

پناهگاه حیات وحش لوندویل

    پناهگاه حیات وحش امیر لوندویل با مساحتی بالغ بر هزار و 74 هکتار در موقعیتی قرار دارد که از جنوب به شهر لوندویل و از شمال به شهر آستارا  و از شرق به دریای خزر و از غرب به جاده آستارا به لوندویل منتهی می‌شود. این منطقه در سال ۱۳۵۲ به عنوان منطقۀ حفاظت‌شده اعلام شد. ارتفاع متوسط منطقه ۲۰ متر پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد است. پناهگاه حیات وحش لوندویل دارای اقلیم خیلی مرطوب و معتدل با میانگین بارندگی هزار و 100 میلی‌متر و دمای سالانه ۱۵ درجه سانتی‌گراد است.

    در واقع پناهگاه حیات وحش لوندویل را می‌توان از باقی‌مانده جنگل‌های منحصر به فرد هیرکانی دانست. نی، لویی، انار وحشی، توسکای قشلاقی، ازگیل، لرگ، لیلکی، تمشک و غیره ازجمله گونه‌های گیاهی این منطقه هستند. همچنین ۱۲۵ گونه جانوری در منطقه شناسایی شده‌اند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به روباه معمولی، گراز، سمور آبی، سیاه کاکل، پری شاه رخ، درن فک، قوی فریاد کش، انواع اردک، حواصیل، گیلانشاه و دنا اشاره کرد.

امامزادگان لوندویل

    امامزادگان ابراهیم و قاسم، از فرزندان امام موسی کاظم (ع) از مجهزترین اماکن مذهبی هستند که در خیابان شهید رجایی جاده رشت-آستارا در روستای کانرود آرمیده‌اند. همچنین امامزاده بابا اسماعیل نواده امام جعفر صادق (ع) است که در جنوب لوندویل در پنج كيلومتري جاده تالش به آستارا در خیابان شهید رجایی قرار دارد و مورد احترام زائران است.

روستای کوته کومه

    در دهستان چلوند، روستای کوته ‌کومه در غرب لوندیل قرار دارد. تابلوی آبگرم کوته کومه در سمت چپ خیابان خودنمایی می‌کند. جایی که آب معدنی آن بسیار زلال است و درمان انواع بیماری‌هاست.

روستای میه کومی

    روستای میه کومی از توابع بخش لوندویل است که در خیابان آبشار قرار دارد. برای رسیدن به آبشار انوشو یا آبشار میه کومی (میه کومه) که در روستای میه کومی قرار دارد کافی است از خیابان آبشار در سمت چپ به خیابان فردوسی بروید، سپس با راهنمایی افراد محلی خود را به آبشار میه کومی شهر لوندویل برسانید. همچنین بازدید از آبشار بارزو (بارزا) را در همان حوالی را در برنامه سفر خود قرار دهید.

تالاب استیل 

    تالاب استیل که به زبان محلی هستل نامیده می‌شود در شمال لوندویل قبل از پلیس‌ راه در جاده خاکی سمت چپ خیابان شهید رجایی جاده رشت-آستارا قرار دارد. درختان توسکا تالاب همواره در حال جابه‌جایی هستند که این خطا را ایجاد می‌کنند که تالاب جابه‌جا شده است، به همین دلیل به آن تالاب متحرک هم گفته می‌شود.

آبشار لاتون

    پس از حضور در روستای کوته کومه حدود چهار ساعت پیاده‌روی در دل جنگل و کوهپایه لازم است تا به آبشاری بلند، زیبا و رویایی به نام لاتون برسید. مرتفع‌ترین آبشار ایران که در سال 1399 هم در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. آبشار لاتون یکی از آن پدیده‌های زیست‌بوم ایران است که نگرنده رویدادی شگفت در سده‌های پیشین بوده است: کمی آن سوتر از فرازنای آبشار، دژی هست که زمانی بابک خرمدین و همراهانش در آن جا پناه گرفته بودند. همچنین در مسیر صعود به آبشار لاتون به روستای قدیمی آسیو شوان می‌رسیم که تقریبا خالی از سکنه است. همچنین در طول پیمایش مسیر به مناظر و چشم‌انداز بی‌نظیری همچون آبشارها، تپه‌های جنگلی و بسیار زیبا با چشمه‌های فراوان با آبی خنک و نوشیدنی وجود دارد که از تماشای آنها لذت خواهید برد. آب این آبشار بسته به میزان بارش‌ها در طول سال تغییر می‌کند، اما هیچ‌گاه بدون آب نمی‌ماند و همواره صدای جوش و خروش آن حس شنوایی گردشگران را تقویت می‌کند.

آب و هوای لاتون

    قطعا شنیدن وصف زیبایی‌های لاتون دل هر فردی را به‌ویژه در روزهای کرونایی و قرنطینه برای یک سفر پرجاذبه هوایی می‌کند. اما زمان سفر به این آبشار هم از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید نیمه اول بهار زمان طلایی سفر به این منطقه باشد؛ چراکه در این زمان از سال رطوبت کمتر و هوا معتدل است و بدون اینکه رطوبت زیاد در هنگام بالا رفتن از تپه شما را اذیت کند می‌توانید به قله برسید. فصل تابستان هوا شرجی و گرم است که مطمئناً در حین بالا رفتن از تپه ناراحتی‌ها را برایتان ایجاد کند. از طرفی در هنگام بهار با جنگلی تر و تازه هم روبه‌رو می‌شوید که صدای چه‌چه پرندگان، زیبایی خیال‌انگیزی را به آن می‌دهد. در پاییز و زمستان نیز بارش‌های این منطقه شدت پیدا می‌کند و طبیعتاً مسیر دسترسی به آبشا صعب‌تر می‌شود که ممکن است گروهی از گردشگران به این سختی‌ها عادت داشته و حتی از آن لذت ببرند.

کلام آخر

    در این نوشته دکوول، تلاش شد به صورت مفید و مختصر جاذبه‌های گردشگری لوندویل بررسی شود. اگر نکته دیگری درباره این فردوس زمینی وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشده است، حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.