غار بورنیک، یک غار سنگی و آهکی در نزدیکی شهر فیروزکوه و روستای هرانده است که 2000 متر از سطح دریا و 100 متر از دشت بورنیک بالاتر است. اندازهگیریهایی که تاکنون انجام شدهاند، اینطور نشان میدهد که غار بورنیک طولانیترین غار استان تهران و چهارمین غار طولانی در ایران است.
برای ورود به این غار باید 148 پله را به صورت عمودی پایین بروید. زمانی که وارد غار میشوید دنیایی از شگفتیها پیش چشمتان باز خواهد شد. هنگام گردش در این غار به محوطههایی برخورد خواهید کرد که روزگاری سکونتگاه انسانهای غارنشین بودهاند و امروزه اطلاعات زیادی از این غارنشینان در اختیار ما قرار میدهند. این غار را همچنین به دلیل برخورداری از ویژگیهای خاص زمینشناسی میتوان بهعنوان یکی از مقاصد ژئوتوریسم هم در نظر گرفت. در کنار ارزش زمینشناسی ارزشهای تاریخی و باستانشناسی غار نیز بسیار زیاد است و همین امر باعث شده این جاذبه گردشگری را در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت برسانند.
در این مطلب قصد داریم سیر تا پیاز را درباره غار بورنیک فیروزکوه بررسی کنیم و درباره همه چیزهای مهم مربوط به آن حرف بزنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید؛ با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید.
برای رسیدن به غار بورنیک لازم است از روستای هرانده، چند کیلومتری پیادهروی کنید. این پیادهروی در دل طبیعت است و قطعا برایتان لذتبخش خواهد بود. در مسیر این طبیعت تا غار جاهای دیدنی زیادی برای بازدید وجود دارد که اگر قبل از بازدید از غار، از آنها بازدید کنید، لذت سفرتان دو چندان خواهد شد. در ادامه برخی از این جاهای دیدنی را به شما معرفی خواهیم کرد.
روستای هرانده: خود روستای هرانده جاهای زیبای زیادی مانند باغهای سرسبز سیب، گلابی، گردو، گیلاس و آلبالو دارد و همچنین یک آرامگاه تاریخی به نام امامزاده یحیی مربوط به قرن ششم و هفتم هجری قمری نیز در این روستا قرار گرفته است. شما میتوانید در روستای هرانده از باغهای پرورش گل داوودی و برج دیدبانی مربوط به قرن چهارم و پنجم هجری قمری نیز دیدن کنید.
جاذبه بعدی که در این مسیر قرار دارد، دره و دشت بورنیک است. این دره زیبا دقیقا در مسیر روستا تا غار قرار دارد و اگر با پای پیاده وارد این مسیر شده باشید، این دشت زیبا را خواهید دید. جاذبه بعدی مزارع پرورش گل است. در این مسیر چندین مزرعه وجود دارد که در آن گلهای داوودی را به رنگهای زرد، سفید، حنایی و ... پرورش میدهند و یقینا دیدن آنها بسیار فرحبخش و زیبا خواهد بود.
در مسیر غار بورنیک یک رودخانه به نام رودخانه نمرود وجود دارد که شما میتوانید کمی در کنار آن درنگ کرده و هم از زیباییهایش لذت ببرید و هم استراحت کنید. این رودخانه را باید یکی از شاخههای اصلی حبلهرود دانست و آبش هم از کوه قرهداغ و دامنههای کوه میشینه مرگ تامین میشود.
درختچههای زرشک وحشی را نیز میتوان از دیگر جاذبههای این مسیر دانست. این درختچهها در بخشی از مسیر خودنمایی میکنند البته اگر در فصل مناسب برای بازدید اقدام کرده باشید. پس از گذر از این درختچهها مسیرتان کمی پرشیب خواهد شد و آنگاه است که میتوانید یک چشمانداز زیبا از دره بورنیک ببینید. درهای که آن را درختان بلند تبریزی، رودخانه پر آب نمرود و کوههای سر به فلک کشیده فرا گرفتهاند.
در این مسیر یک استراحتگاه و رستوران هم وجود دارد که میتوانید در آنجا خستگی در کنید. در نهایت هم به دو درخت سرو کهنسال و تنومند خواهید رسید و آنجا میتوانید بفهمید که به غار نزدیک شدهاید. زمانی که به دهانه غار نزدیک میشوید؛ سنگهایی با رنگهای متفاوت خواهید دید که انگار به دست خدا رنگ آمیزی شدهاند و باید آنها را جلوهای بی نظیر از طبیعت دانست.
دهانه ورودی غار، پشت دو یال از کوههای اطراف روستا واقع شده است. اگر میخواهید این دهانه را گم نکنید باید حواستان به دو درخت کاج تنومند و آخرین پیچ مسیر باشد. دهانه ورودی غار تقریبا به شکل مثلثی با ابعاد 15 در 10 متر و ارتفاع 6 متر است. زمانی که وارد غار میشوید ممکن است سردتان شود زیرا، درون این غار از تابش خورشید خبری نیست و بنابراین همیشه سرد است. هر چقدر هم که جلوتر بروید نور و گرما کمتر و کمتر میشود. بنابراین در جریان این بازدید لباس گرم همراه داشته باشید.
در طول پیمایش بورنیک با چهار تالار رو به رو خواهید شد که شما را مبهوت عظمت و زیبایی خود میکنند. در ادامه فاکتورهای مهم در این تالارها را به شما معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
تختهسنگها: شما در تالارهای اول تا سوم غار تخته سنگهای بزرگی را خواهید دید که لایهای از خاک رس رویشان را پوشانده است. ترکیب این سنگها و خاکهای رس، تصویری خاص را ایجاد نمودهاند.
چکندهها یا استالاکتیتها: اینها رسوبات استوانهای یا مخروطی شکلی هستند که در طول سالیان دراز به صورت قندیل روی سقف یا دیوارههای غار شکل گرفتهاند و با توجه به اینکه مواد تشکیل دهنده آنها چیست، رنگ خاص خود را دارند. برای مثال در غار بورنیک چکندهها نخودی رنگ هستند.
چکیدهها یا استالاگمیتها: به رسوباتی گفته میشود که در زیر استالاكتیتهای كف غار شکل میگیرند و به سمت بالا هستند. این رسوبات در اثر چكیدن قطرات حاوی مقدار زیادی مواد معدنی و تهنشین شدن و رسوب كردن كلسیم كربنات ایجاد میشوند. چکیدههای غار بورنیک به رنگهای گلکلمی، نخودی، سفید و صورتی و میخی در میآیند و با ظاهری خاص غار بورنیک را با سایر غارها متفاوت کرده است. جالب است بدانید چکیدهها و چکندهها در طی فعالیتهایی که در اصطلاح به آن غار سنگسازی میگویند، شکل گرفتهاند.
همانطور که ذکر شد، در بازدید از این غار چهار تالار را می بینید که صورت تاقدیسی شکل گرفتهاند. تاقدیس به چینها یا خطوط خمیدهای گفته میشود که در طبقات یا لایههای زمین به وجود میآیند و دو سمت آنها رو به پایین است. در سقف هر یک از تالارهای غار، شکاف یا گسل اولیه که باعث ایجاد غار شده است را میتوان دید که از جذابیتهای بورنیک به شمار میرود.
سنگهای ستونی، چکندههای مخروطی شکل و چکیدهها را در سرتاسر این فضا خواهید دید. در گوشهای از این تالار، دالانی به طول 20 متر و عرض پنج متر با کف مسطح وجود دارد که به نظر میرسد محلی برای پنهان شدن ساکنان غار در هنگام خطر بوده است.
براساس تحقیقات، غار بورنیک در امتداد یک گسل فعال قرار دارد و به دلایل مختلف مانند شیب زیاد لایهها، خردشدگی شدید و ... یکی از غارهای ریزشی با درصد خطر بالا به شمار میآید. به همین دلیل لازم است تا علاقهمندان با رعایت مسائل ایمنی و فنی و حضور تیم پشتیبان در بیرون غار رفتن به درون غار را تجربه کنند. همچنین مسائل زیر را به شدت مورد توجه قرار دهند:
باید صد سال زمان بگذرد تا چکنده و چکیدهها اندازهشان به حدود یک تا سه سانتیمتر مکعب برسد. اگر آنها را لمس کنند به خصوص اگر دستهای آغشته به مواد شیمیایی و مواد آرایشی- بهداشتی باشند ممکن است رشد آنها برای همیشه متوقف شود و حتی به مرور زمان از بین بروند. در همه جای این غار، موجودات ذرهبینی مانند قارچها، انگلها، باکتریها، پسمانده موجودات تجزیه شده و فضولات خفاشها وجود دارند. تماس دستهای آلوده با این مواد امکان دارد باعث ایجاد مشکلاتی مانند عفونت را برای شما به وجود آورد. پس رعایت بهداشت در این سفر بسیار ضروری به نظر میرسد.
آبهایی که در داخل غارها جریان دارند معمولا قابل شرب هستند به جز آنهایی که در ابتدای غارها به علت فضولات حیوانات داخل غار مثل خفاشها آلوده شدهاند. با این حال آشامیدن آنها توصیه نمیشود. اگر مجبور به نوشیدن آب غار شدید حتما این کار را با لوله مخصوص انجام دهید. از آنجایی که آبخوری یا چشمه در طول مسیر نخواهید دید؛ قبل از شروع مسیر، آب آشامیدنی مورد نیازتان را در کولهپشتی خود قرار دهید. آنطور که گفته میشود یک چشمه آب در نیمه راه قرار دارد؛ اما برای اینکه به آن دسترسی پیدا کنید باید حدود 100 متر از مسیر اصلی خارج شوید و این مساله هم شما را خسته میکند هم زمان زیادی از شما خواهد گرفت.
به طور کلی بهترین زمان بازدید از غار بورنیک اوایل بهار تا اواسط پاییز است. اما در ادامه همه فصلهای این منطقه را بررسی میکنیم. با ما همراه باشید.
غار بورنیک مانند بسیاری از جاذبههای طبیعی امکانات خاصی برای گردشگران ندارد اما در اطراف آن میتوانید این امکانات را بیابید:
اگر در بازدید از غار بورنیک نیاز به اقامت پیدا کردید بر روی گزینههای زیر حساب کنید:
اگر میخواهید از غار بورنیک بازدید کنید اول باید خود را به جاده تهران - فیروزکوه برسانید و 12 کیلومتر مانده به این شهر وارد یک فرعی شوید. پس از طی یک کیلومتر به روستای هرانده خواهید رسید. پس از ورود به روستا به یک چهارراه میرسید که راه سمت راست شما را به سوی غار راهنمایی میکند. کمی جلوتر به یک مسیر پاکوب میرسید که از میان باغهای روستا میگذرد و از نیزارها و چمنزارها عبور میکند. پس از یک ساعت پیادهروی به پای کوهی میرسید که غار در بالای آن است. بعد از ان در کنار رودخانه به سمت بالا حرکت کنید تا پس از 30 دقیقه به دهانه غار برسید.
نام این غار از دو بخش تشکیل شده است : بور + نیک. بور در واقع کلمه « بار» بوده که برای سهولت در تلفظ به این صورت درآمده و به معنی ساحل، کنار، و جای امن است. واژه «نیک» نیز به معنای خوب در ادبیات به کار میرود. به دلیل قرارگیری غار در موقعیتی خاص که آن را برای زندگی و پناه گرفتن مناسب میکند، تعبیر «محل امن خوب» کاملا به جا و درست به نظر میرسد. دهانه غار از دیدها پنهان است و در نزدیکی رودخانه قرار گرفته و طبق شواهد موجود انسانها در دوره غارنشینی برای سکونت در مواقع خطر و زندگی از آن استفاده میکردند.
مردم بومی که در این منطقه زندگی میکند، این غار را با نام پور نیک نیز میشناسند. پور در لهجه محلی به معنای گودال است و ترکیب آن با نیک میتواند گودال یا چاله خوب و یا دخمه بزرگ معنا شود. احتمال میرود که مردم در گذشته عنوان دخمه یا گودال را به دلیل عمق و ژرفای این غار به آن نسبت داده باشند.
در مطلب آشنایی با غار بورنیک، هر آنچه را که لازم بود درباره این غاز زیبا در فیروزکوه بدانید بیان کردیم. ابتدا به معرفی این غار پرداختیم و سپس درباره دیگر موارد مهم آن حرف زدیم. اگر نکته دیگری درباره این موضوع وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد و یا اگر تجربه بازدید از این غار را دارید، آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید تا دیگران هم بتوانند از آن استفاده کنند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و از خواندن آن لذت ببرید.