قله جوپار از جمله قلل استان کرمان است و از باشکوهترین قلههای ایران به شمار میرود. کمتر کوهنوردی است که با نام جوپار این رشته کوه با عظمت و پر صلابت مرکزی ایران آشنایی نداشته باشد. رشته کوهی با دیوارههای بلند و دهلیزهای پر شیب که دسترسی به قلل منطقه را بیش از پیش دشوار میکنند. خط الرأس جوپار شامل مجموعهای از قلههای پیوسته است که چیدمان آنها شبیه به نعل اسب میباشد. این خط الراس از تیگران در جنوب شرقی شهرستان ماهان شروع میشود و تا منطقهای به نام تنگ گلو ادامه مییابد. طول این خط الراس را حدود 55 کیلومتر میدانند. در این مقاله از دکوول قصد داریم شما را به شکل کامل با قله جوپار آشنا کنیم. پس با ما در رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران همراه باشید.
این کوهستان با نام آلپ ایران مشهور گردیده و یکی از زیباترین و فنیترین خط الرأسهای ایران را شکل داده است. خط الرأس اصلی و بالای ۴۰۰۰ متر آن از قله کیل جلال در شمال شروع و تا قله بلوچی آخرین شاخصه خط الرأس ادامه پیدا میکند. آنچه این کوهستان را اعتباری ویژه در جامعه کوهنوردی بخشیده به این ترتیب است:
این قلهها یکی از دشوارترین و فنیترین خط الرأسهای ایران را شکل دادهاند از نگاه فعالیتهای کوهنوردی استقامتی برنامه خط الرأس جوپار را میتوان یک ماراتن کوهنوردی به حساب آورد.
در ۴۳ کیلومتری جنوب شرق کرمان قله ۴۱۳۵ متر جوپار قرار دارد. نام کوه از روستای پای کوه گرفته شده است. این روستا دارای دو قنات است، به همین سبب آن را جویبار نام نهادهاند که به تخفیف جوپار شده است. (مرجع کتاب: ۸ سال در ایران) در تعبیری دیگر قله جویار به لک غار و سه شاخ بزرگ نیز معروف است. در لهجه کرمانی لک به معنای بلندی است و چون در جنوب این قله غار یخ واقع گردیده است. جنوبیها به آن یک غار میگویند.
اما در شمال کوه قلهای با سه ستیغ بلند نمایان است که از دور دست و به ویژه در غروب به طرز بسیار زیبایی خودنمایی میکند. این سه ستیغ را سه شاخ بزرگ مینامند. (مرجع: کتاب کوههای کرمان) و همچنین در سفرنامه ژنرال سرپوسی سایکس چنین آمده است: وجه تسمیه جوپار این است که ایلات و قبایل بادیه نشین آن را جای پارسال» مینامیدهاند و به تدریج جوبار نامیده شده است.
رشته کوه عظیم جوپار واقع در کرمان از قلههایی نظیر سه شاخ بزرگ ۴۱۳۵ متر سه شاخ کوچک ۳۷۴۰ متر کیش ۳۷۵۲ متر و ... تشکیل شده است. در مسیر این رشته کوه دو جانپناه در دو ارتفاع متفاوت وجود دارد با عبور از کرمان و رسیدن به دهانه قناقستان گذر از راهروی رجب رسیدن به منطقه خریران و انتهای دره آب رفتی جایی که آبرفت آن به دو قسمت تقسیم میشود.
با قدم گذاشتن در مسیر سمت راست به جانپناه اول خواهید رسید. این جانپناه توسط هیأت کوهنوردی استان کرمان در ارتفاع ۲۹۰۰ متری بین سالهای ۶۳ الی ۶۵ ساخته شده است و با سازهای فلزی پنجرههایی در حال حاضر خراب کف سیمانی و سفت گنجایش ۱۲ کوهنورد را دارد. اطراف جانپناه محوطهای کاملا هموار وجود دارد که جهت برپایی چادر مناسب است. چشمه آب در منطقه بیدستان در فاصله ۲۰ دقیقهای در بالادست قرار دارد وضعیت آنتن دهی تلفن همراه مساعد است.
جانپناه دوم جوپار در ارتفاع ۳۹۰۰ متری بیشتر به عنوان یک سرپناه برای مواقع اضطراری و در فاصله زمانی سه ساعت و نیم از جانپناه اول قرار دارد این جانپناه دارای سازه خاصی نبوده و از مقداری سنگهای بزرگ روی هم چیده شده و یک ورق حلبی به عنوان سایه بان تشکیل شده است. این مکان فاقد هرگونه استاندارد اولیه به عنوان یک جانپناه میباشد. نزدیکترین مرکز امداد واقع در شهر کرمان در فاصله ۳۵ کیلومتری است. هر دو جانپناه فاقد متصدی است.
بهترین فصل صعود این خط الرأس اواخر اردیبهشت تا اواخر خرداد ماه میباشد که تعداد نه چندان زیادی از کوهنوردان کشورمان توانستهاند در فصل بهار و تابستان و پاییز با بارگذاریهای متعدد این پیمایش را انجام دهند اما برخلاف تمامی تلاشهای کوهنوردان کشور در فصل زمستان تاکنون تیمی موفق به پیمایش کامل این خط الرأس در فصل زمستان نشدهاند.
قله جوپار، ماراتنی استقامتی برای عاشقان کوهنوردی، با صعودی دشوار و منظرهای بینظیر. این قله که در استان کرمان واقع شده، به دلیل مسیرهای فنی و چالشبرانگیزش، شهرت زیادی در بین کوهنوردان دارد. صعود به جوپار، نیازمند آمادگی جسمانی و تجربه کافی است و تنها کوهنوردان حرفهای میتوانند از پس آن برآیند. با این حال، منظرهای که از قله جوپار دیده میشود، ارزش تمام سختیها را دارد. از آن بالا، میتوان دشتهای وسیع، کوههای سر به فلک کشیده و آسمان آبی را به تماشا نشست. صعود به جوپار، تجربهای فراموشنشدنی است که هر کوهنوردی آرزوی آن را دارد.
علاقه شخصی من به کوهنوردی و صعودهای بلند هیمالیایی منجر شد که به شکل حرفهای این ورزش رو دنبال کنم و به سمت مربی شدن و راهنمای کوهستان شدن برم.