شما هم شنیدید که میدان دوربار کاتماندو در کشور نپال چیزی فراتر از یک میدان عادیه؟ من اولین بار که به اینجا اومدم، فکر میکردم فقط یه میدان تاریخی با ساختمونهای قدیمیه. ولی وقتی پاهامو به این میدان گذاشتم، فهمیدم که اینجا یک دنیای کاملا متفاوته! هر گوشهای از این میدان حکایت از داستانی داره، از معماریهای باشکوه و هنرهای دستی که هر کدوم قصهی خودشونو دارن. اینجوری شد که تصمیم گرفتم در دکوول هر چی دیدم و شنیدم رو باهاتون به اشتراک بذارم. بریم که ببینیم پشت این دیوارهای کهنه و مجسمههای خاک گرفته، داستانهای میدان دوربار کاتماندو چیه.
خب بذارین اینجوری شروع کنم، تاریخچه میدان دوربار کاتماندو. میگن این میدان از قرن سوم قبل از میلاد اینجا بوده. اصلا اینقد قدیمیه که آدم حس میکنه هر سنگ و آجرش یه داستانی داره برای گفتن. این میدان دل مرکزی کاتماندو بوده و هنوزم هست. یه جورایی میشه گفت قلب تپنده تاریخ و فرهنگ نپال.
روزگاری اینجا جایی بوده که شاهان نپال تاج و تختشونو به نمایش میذاشتن. هر کدوم از این شاهان اومدن و رفتن، ولی نشونههاشونو تو این میدان به یادگار گذاشتن. از معبدها گرفته تا کاخها، همهشون داستانهایی از شکوه و عظمت دوران شاهی نپال رو در خودشون دارن. بعد از اون شاهان، نوبت به گردشگران رسید.
میدان دوربار کاتماندو تبدیل شده به یه موزه زنده که هر روزش پر از داستان و هیجانه. و همچنین که یونسکو هم اینجا رو به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت کرده. حالا هر کی از هر جای دنیا میاد اینجا، یه حس نوستالژیک بهش دست میده، انگار که تو یه دوره دیگه قدم میزنه.
بزارین اینجوری توضیح بدم، میدان دوربار کاتماندو تو قلب پایتخت نپال، یعنی همون شهر کاتماندو واقع شده. اینجا دقیقا تو مرکز شهره و از اکثر نقاط شهر به راحتی میشه بهش رسید. میدان دوربار که میری، انگار رفتی تو مرکز تاریخ و فرهنگ کاتماندو. از بیشتر هتلها و محلههای گردشگری مثل تامل، میتونی یه ریکشا یا تاکسی بگیری و بری مستقیم میدان دوربار. البته اگه دوست داری کمی قدم بزنی، پیادهروی تا میدان دوربار هم میتونه یه تجربه جذاب باشه. فقط یادت باشه، تو کوچههای شلوغ و پر پیچ و خم شهر گم نشی!
اگه با اتوبوس داری میای، باید بدونی که ایستگاه اتوبوسهای مرکزی که نامشون رتنا پارکه، نزدیک میدان دوربار هستش. از اونجا میتونی با یه پیادهروی کوتاه یا سوار شدن به یکی از ریکشاهای محلی، خودتو به دل تاریخ برسونی.
میدان دوربار کاتماندو همون جور خاص و قدیمیه. انگار هر تیکه سنگش یه حرفی داره بزنه. نگاه کنی به در و دیوارش، شیر و فیل و خدایونی رو میبینی که روشون کنده کاری شده، همه با دستای هنرمند ساخته شدن. کاخها و معبدها هم که هر کدومشون یه شکل و شمایلی دارن، نه اینکه فقط ساختمون باشن، داستانهای قدیمی هم توشون نهفته. اینجا راه بری، حس میکنی تو زمان سفر کردی، یه حس عجیب و غریبی که فقط تو میدان دوربار میتونی تجربهش کنی.
اگه بخوایم درباره جاذبههای گردشگری و امکانات میدان دوربار کاتماندو حرف بزنیم، یه لیست بلند بالایی داریم. حالا من براتون برخی از اونارو میگم:
یه بازار بزرگ هم داره که توش میتونی هر چیزی که فکرشو بکنی پیدا کنی. از سوغاتیهای دستساز مثل مجسمههای چوبی و ماسکهای رنگی تا لباسهای سنتی نپالی که هنر این دیار رو نشون میدن.
این کاخ قدیمی، که درش با نقشهای چوبی تزئین شده، یه جاذبه تاریخیه و یه موزه داره که اشیای باستانی و لباسهای شاهی نپال رو نگهداری میکنه.
اینجا خونه الهه زندهه، یه دختر بچهای که به عنوان نمادی مقدس انتخاب میشه. خود ساختمون معبد هم که معماریش به قدری زیباست که نگاه هر بینندهای رو به خودش خیره میکنه.
یه معبد مهم دیگه که فقط تو مواقع خاصی از سال باز میشه و نقاشیها و مجسمههای مذهبی توش به نمایش گذاشته میشه.
میدان دوربار مکانیه که فستیوالهای بزرگی مثل ایندرا جاترا و دشین برگزار میشه. اینجا تو این روزها جمعیت زیادی جمع میشن تا به جشن و شادی بپردازن و اینکه، توی میدان دوربار، میتونی توی یه کافه دنج بشینی و همه این جنب و جوش رو تماشا کنی. یا اینکه بشینی به نقاشیهای دیواری که سراسر داستان هستن نگاه کنی. حتی میتونی برای یه تجربه متفاوت توی یه کلاس یوگا شرکت کنی. انتخاب با خودته!
البته، بذارین یکی یکی این جاذبههای دور و بر میدان دوربار کاتماندو رو براتون بگم:
دور و بر میدان دوربار کاتماندو، هتل و خوابگاه زیاده. از هتلهای لوکس که تمام امکانات رفاهی دارن و پنجرههاشون به میدان دوربار باز میشه، تا گستهاوسهای کوچیک و ارزونتر که حس و حال خانگی دارن. اگه دنبال جایی هستی که هم تمیز باشه و هم به صرفه، پس انتخابهای خوبی داری. واسه بودجههای بیشتر، هتلهایی با اتاقهای بزرگتر، رستوران داخلی، و حتی استخر و سالن ورزشی هم هست. اما اگه میخوای پول کمتری خرج کنی و فقط جایی واسه استراحت شبانه میخوای، خوابگاهها و گستهاوسهای ارزون قیمت هم کم نیستن.
بهترین زمان بازدید از میدان دوربار کاتماندو؟ خب، بستگی داره دنبال چی باشی. اگه میخوای از هوای خوب لذت ببری و توی گرما و شلوغی نباشی، فصل بهار و پاییز، یعنی از مارس تا مه و از سپتامبر تا نوامبر، عالیه. هوا نه زیادی گرمه، نه سرد، دقیقا خودمونیش. حالا اگه دوست داری با فرهنگ نپال بیشتر آشنا شی، زمان فستیوالها مثل دشین و تیهار که تو مهر و آبان ماه برگزار میشن، برو. اون موقع شهر پر میشه از جشن و شادی، مردمی که لباسهای رنگارنگ میپوشن و خیابونها پر میشه از نور و تزئینات.
فقط یه نکته: تو فصل بارونی که از تیر تا شهریوره، کاتماندو میتونه خیلی مرطوب و شرجی بشه، پس اگه نمیخوای کفشات گِلی شه، اون موقع نرو.
میخوام که از طرف بچههای دکوول، بگم که اگه دلتون یه حس و حال دیگه میخواد، یه سفر به کاتماندو بذارین. جایی که میتونین توی کوچههاش قدم بزنین، سری به بازارهاش بزنین و از معبدها و کاخهای قدیمیش دیدن کنین. اگه میخواین حس کنین تو تاریخ قدم گذاشتین، یا اگه دوست دارین تو فستیوالهای رنگارنگ و پر انرژی شرکت کنین، کاتماندو جوابتونه. پس چی میگین؟ بیاین ببینیمتون تو کاتماندو!