قله شوگرلوف از هر جنبهای مورد بررسی قرار گیرد به همان کله قند خواهیم رسید. چه اسم آن را بخواهیم ترجمه کنیم و یا به مراجع مختلف سری بزنیم و حتی به شکل آن نگاه کنیم. قله شوگرلوف قلهای 396 متری است که در پایتخت برزیل یعنی شهر ریو دو ژانیرو قرار گرفته است. قلهای که به عنوان یکی از جاذبههای برتر کشور برزیل از جانب گردشگران شناخته میشود و افراد به آن سفر میکنند تا هم از تلکابین آن استفاده کنند و هم مناظر بسیار زیبای شهر ریو را از دست ندهند. به شکل کلی قله شوگرلوف هم جذابیت گردشگری دارد و هم جذابیت بسیار زیادی برای سنگنوردان و افرادی که قصد ماجراجویی دارند را دارد. اینجا دکوول است و در این مقاله قصد داریم به بررسی قله شوگرلوف معروفترین کله قندی جهان در برزیل بپردازیم.
قله شوگر لوف (Pão de Açúcar به پرتغالی) در پایتخت بسیار زیبای کشور برزیل مهد فوتبال در آمریکای جنوبی قرار گرفته است. قلهای با ارتفاع 396 متر (1299 فوت) که به شکل جزیره در بخش جنوب شرقی شهر ریو قرار گرفته است. این قله مشرف به اقیانوس اطلس جنوبی و خلیج گوانابارا است و نمای بی نظیری که از بالای این قله وجود دارد حداقل دلیلی است که سبب معروف شدن شوگرلوف گردیده است. دیوارهای تقریبا عمود از جنس گرانیت که شاید برای سنگنوردان و افراد علاقهمند به ادونچر و کوهنوردی نیز چالشی عالی به شمار رود.
این کوه یکی از چندین کوه گرانیتی و کوارتزی یکپارچه است که مستقیماً از لبه آب در اطراف ریو دو ژانیرو بالا میرود. از نظر زمینشناسی، این کوه بخشی از خانوادهای از بیرونزدگیهای سنگی با دیوارههای شیبدار است که به نام "بورنهارت" شناخته میشوند. این کوه توسط "بنای طبیعی کوه شوگرلوف و تپه اورکا" که در سال 2006 ایجاد شد، محافظت میشود. این منطقه در سال 2012 به عنوان بخشی از یک سایت میراث جهانی توسط یونسکو اعلام شد.
نام "شوگرلوف" در قرن 16 توسط پرتغالیها در دوران اوج تجارت نیشکر در برزیل ایجاد شد. این نام به دلیل واردات شکر از فتوحات پرتغال در گوا، به گفته تاریخنگار ویرا فازندا، شکل گرفت. بلوکهای شکر در قالبهای مخروطی از جنس خاک رس قرار داده میشدند تا بر روی کشتیها حمل شوند. شکل این قله آنها را به یاد شکل معروف "شوگرلوف" میانداخت و از آن زمان این لقب به عنوان توصیفی عمومی برای سازههای مشابه استفاده شده است.
کوه شوگرلوف به دلیل شکل منحصربهفردش به یکی از نمادهای برجسته برزیل تبدیل شده است. این کوه در ریو دو ژانیرو از دور قابل تشخیص است و تصویری ماندگار در ذهن گردشگران ایجاد میکند. همچنین، شوگرلوف مکانی ایدهآل برای تماشای مناظر شهر و دریا است و به همین خاطر، عکسها و تصاویری که از این نقطه گرفته میشوند، شهرت زیادی یافتهاند. تلهکابینی که از سال 1912 فعالیت دارد، از دیگر عوامل محبوبیت این کوه است. این کوه نه تنها برای گردشگران، بلکه برای مردم محلی نیز نمادی از زیبایی و فرهنگ ریو دو ژانیرو محسوب میشود.
کوه شوگرلوف یا همان Pão de Açúcar در زبان پرتغالی که به معنای "تکه قند" است، یک کوه نمادین در ریو دو ژانیرو، برزیل قرار دارد. این کوه در موقعیت جغرافیایی منحصربهفردی در خلیج گوانابارا واقع شده، جایی که آبهای دریا با آسمان آبی تلاقی پیدا میکنند. از قله این کوه، که ارتفاعی حدود 396 متر دارد، میتوان یک نمای پانورامای 360 درجه از ریو دو ژانیرو را مشاهده کرد. این منظره شامل ساحل معروف کوپاکابانا، مجسمه مسیح نجاتبخش، و بخشهای دیگری از شهر است. شوگرلوف به دلیل موقعیتش در حاشیه دریا و قرار گرفتن در میان آبهای خلیج، یکی از دیدنیترین و شناختهشدهترین نقاط گردشگری ریو به شمار میآید.
بر روی کوه شوگرلوف مسیرهای سنگنوردی زیادی وجود دارد که غالبا مسیرهای چند طوله هستند. مسیرهایی که ترکیبی از مسیرهای اسپرت و ابزارگذاری هستند. در کنار شوگرلوف همچنین دو کوه دیگر نیز با مسیرهای سنگنوردی زیاد وجود دارد: موررو دا بابیلونیا و موررو دا اورکا. این سه کوه در کنار هم یکی از بزرگترین مناطق سنگنوردی شهری در جهان را تشکیل میدهند که بیش از 270 مسیر دارند که بین 1 تا 10 طول دارند.
برای رسیدن به قله کوه شوگرلوف دو روش اصلی وجود دارد. روش اول استفاده از تلهکابین است که برای همه افراد مناسب است و نیاز به تجربه کوهنوردی ندارد. این تلهکابین از پای کوه شروع میشود و در دو مرحله شما را به قله میرساند، با مناظری خیرهکننده از شهر و دریا در طول مسیر. این مسیر سریع و راحت است و بسیاری از گردشگران به دلیل راحتی و ایمنی آن را انتخاب میکنند.
روش دوم صعود فیزیکی به کوه است که برای افرادی با آمادگی بدنی مناسب یا کوهنوردان حرفهای در نظر گرفته شده است. این مسیر چالشبرانگیز به شما این امکان را میدهد که از طبیعت و چشماندازهای بینظیر در طول مسیر لذت ببرید. اگر تصمیم به صعود دارید، میتوانید ابتدا به موررو دا اورکا صعود کنید و از آنجا مسیر خود را به قله ادامه دهید.
تلهکابین شوگرلوف (به پرتغالی: Bondinho do Pão de Açúcar) یک سیستم تلهکابین در ریو دو ژانیرو، برزیل است. قسمت اول این تلهکابین بین پرایا ورملیا و موررو دا اورکا (در ارتفاع 220 متری یا 722 فوت) حرکت میکند و از آنجا بخش دوم به قله کوه شوگرلوف با ارتفاع 396 متر (1,299 فوت) میرسد. این تلهکابین در سال 1908 توسط مهندس آگوستو فررا راموس پیشنهاد شد که برای ترویج ساخت آن از افراد مشهور و برجسته جامعه عالی ریو درخواست حمایت کرد.
این تلهکابین در سال 1912 افتتاح شد و تنها سومین تلهکابین ساخته شده در جهان بود. در سال 1972، کابینها بهروزرسانی شدند و ظرفیت آنها از 22 به 75 نفر افزایش یافت. در سال 1979 نیز در یک صحنه اکشن از فیلم جیمز باند "مونریکر" نمایش داده شد. امروزه، این تلهکابین به طور متوسط روزانه توسط حدود 2,500 بازدید کننده استفاده میشود. تلهکابینها هر 30 دقیقه یکبار بین ساعات 8 صبح تا 10 شب حرکت میکنند.
پس همانطور که گفته شد تلهکابین اول به ارتفاعات کوتاهتر موررو دا اورکا، با ارتفاع 220 متر (722 فوت) میرسد. تلهکابین دوم به پائو دی آسوکاره صعود میکند. این کابینهای حبابیشکل ساخت سوئیس، به مسافران دید 360 درجه از شهر اطراف ارائه میدهند. صعود تنها سه دقیقه طول میکشد.
بهترین فصل برای بازدید از شوگرلوف، فصل خشک در ریو یا کل برزیل، یعنی از ماههای می تا آگوست میباشد. ماههای که خیلی گرم نیستند و همچنین رطوبت و بارش زیاد نیست تا بتوان به خوبی از مناظر اطراف بهره گرفت. همچنین توجه داشته باشید برای لذت بردن بیشتر از مناظر زمانهای صبح و همچنین عصر بهترین زمان برای بازدید به شمار خواهند رفت. در نظر بگیرید در بالای این کوه منظره غروب آفتاب را نیز ببینید. قطعا به یکی از بهترین خاطرات کل دوران زندگی شما به شمار خواهند رفت.
در این مقاله از دکوول به بررسی یکی از جاذبهای بی نظیر پایتخت برزیل یعنی ریو دو ژانیرو یا به اختصار ریو پرداختیم. قله شوگرلوف به دلیل موقعیت بسیار زیبایی که دارد و همچنین تاریخچه و تلهکابینی که به آن مجهز شده است از جاذبههای بسیار عالی کشور برزیل به شمار میرود. بنابراین این مقاله از دکوول را به بررسی این قله اختصاص دادیم. لطفا اگر نکتهای باقیمانده و مورد بررسی قرار نگرفته است را در قالب نظرات با ما در دکوول مطرح کنید. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران پس با ما همراه باشید.
علاقه شخصی من به کوهنوردی و صعودهای بلند هیمالیایی منجر شد که به شکل حرفهای این ورزش رو دنبال کنم و به سمت مربی شدن و راهنمای کوهستان شدن برم.
برای کوهنوردان با تجربه، صعود به کوه شوگرلوف میتواند حدود 90 دقیقه تا 2.5 ساعت طول بکشد، بسته به سطح آمادگی جسمانی و سرعت
سیستم تلهکابین، که در سال 1912 نصب شد، یکی از اولین نمونههای این نوع در جهان بود. از زمان تأسیس آن، میلیونها بازدیدکننده را به قله کوه برده است و مناظر خیرهکنندهای از ریو دو ژانیرو ارائه میدهد.