صعود از مسیر غربی دنالی

    دنالی بلندترین قله قاره آمریکای شمالی است و به این ترتیب برای بیش از هزاران نفر هر ساله به عنوان یک هدف برای صعود به شمار می‌رود. سرویس پارک ملی آمریکا (the United States National Park Services - NPS) سعی می‌کند فلسفه خود کفایی (از نظر توان جسمانی و لوجستیک) را در بین کوهنوردان زنده کند. در این مقاله سعی می‌کنیم نگاهی به نکات مربوط به صعود به قله دنالی از جبهه غربی بیاندازیم. همچنین توجه داشته باشید که زبان مردم محلی انگلیسی است و پولی که می‌توانید در آنجا هزینه کنید نیز دلار خواهد بود.

پروفایل صعود

• کمپ پایه کاهلتنا (باند هواپیماهای اسکی) – Kahiltna Base Camp ارتفاع 2200 متر
• کمپ در دو راهی کاهیلتنا اصلی و شاخه شمال شرقی یخچال کاهیلتن ارتفاع 2375 متر
• گذرگاه کاهلتنا – Kahiltna Pass ارتفاع 2950 متر
• کمپ تپه موتور سیکلت – Motorcycle Hill Camp ارتفاع 3350 متر
• کمپ گوشه باد (به دلیل باد شدید توصیه نمی شود) – Windy Corner Camp ارتفاع 4115 متر
• کمپ باسین – Basin Camp ارتفاع 4330 متر
• کمپ ریج – Ridge Camp ارتفاع 5000 متر 
• کمپ بالا – Hi Camp ارتفاع 5245 متر

دسترسی

    بسیاری از کوهنوردان با استفاده از هواپیمای تک موتوری که مجهز به اسکی است می‌توانند از شهر آلاسکان در تالکینا (Talkeetna) با پروازی حدود 40 دقیقه‌ای به کمپ اصلی دست یابیند. راه جایگزین نیز راهپیمایی در کوهستان‌ها است. هرچند باید انتظار یک راهپیمایی 5 روزه را برای رسیدن به این نقطه داشت با توجه به طوفان‌ها و رودهای یخچالی بزرگ که باید از آنها عبور کرد امکان تاخیر در این برنامه را به راحتی می‌توانند ایجاد کنند.

    جمله‌ای تبلیغاتی وجود دارد که می‌گوید پروازی یک ساعته یا راهپیمایی یک هفته‌ای شما انتخاب کنید. شهر تالکیتنا شهری است که حدود 2.5 ساعت رانندگی از شهر آنکوریج (Anchorage) فاصله دارد. همچنین افرادی که به سیستم ریلی علاقه دارند نیز می‌توانند این مسیر را با استفاده از قطار طی کنند. هرچند باید به برنامه زمان بندی آن دقت کنید و بعضا هزینه آن از هزینه ماشین نیز گران‌تر است.

توضیحات مسیر

    از آنجایی که بسیاری از پروازها دیگر هنگام به آلاسکا می‌رسند، معمولا بسیاری از کوهنوردان یک شب را در آنگوراژ می‌گذرانند. زمانی که به تالکیتنا رسیدید باید وسایل خود را جمع و جور کنید و به هواپیما تحویل بدهید. بار مجاز برای نفرات در حدود 50 تا 60 کیلوگرم برای هر نفر می‌باشد. این هواپیما شما را در ارتفاع حدود 2200 متری پیاده خواهد کرد. بنابراین تجهیزاتی که برای این ارتفاع مناسب باشد (مثل کفش مناسب) به پا داشته باشید. بنابراین اگر برنامه‌ریزی شما با برنامه پرواز مطابقت داشته باشد شما به زودی به کمپ اصلی خواهید رسید. هرچند معطل شدن کوهنوردان در این شهر به دلیل عدم وجود پنجره هوایی مناسب طبیعی است.

    با سوار شدن به هواپیما از مناظر بسیار زیبایی که بر روی یخچال کالهیتا وجود دارد لذت ببرید تا در کمپ اصلی فرود آیید. در دنالی، همانند بسیاری از کوه‌های آلاسکا، سورتمه‌ها را می‌توان تنها راه بهینه برای کاهش حمل بار و سهولت درانتقال بار بر روی یخچال‌ها دانست. بعضی از کوهنوردان از سورتمه‌ها گران قیمت و خاص استفاده می‌کنند و بعضی از آنها از سورتمه‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند. اینجا چند نکته راجع به استفاده از این سورتمه‌ها را برای شما بیان می‌کنیم:

• وسایل سنگین را در کف سورتمه و وسایل سبک را در بالاتر قرار دهید. از بندهای محکم برای اتصال تجهیزات به سورتمه استفاده کنید.
• تمام تجهیزات، غذا، سوخت و چادر خود را در یک سورتمه قرار ندهید – این تجهیزات را در بین گروه تقسیم کنید که اگر یک سورتمه در شکاف‌ها از بین رفت و یا داخل شکاف افتاد اکسدپیشن شما با مشکل برخورد نکند. بنابراین عدم تقسیم تجهیزات در بین تیم یک تصمیم نادرست به شمار می‌رود.
• توصیه می‌شود نفر سرقدم تیم یا سرپرست تیم سورتمه خود را به طناب کوهنوردی متصل کنند. این مساله از افتادن تجهیزات و سورتمه در داخل شکاف جلوگیری می‌کند.

    مدیریت کردن کوله‌پشتی و سورتمه به طور همزمان با توجه به اینکه اسکی یا راکت برف پوشیده‌اید سخت است و این مساله نیاز به تمرین دارد. هرچند در طی مسیر تمرین زیادی انجام خواهید داد زیرا تقریبا تا کمپ 4 در ارتفاع 4300 متری باید به همین شکل سفر کنید. در این ارتفاع می‌توانید سورتمه را تا زمانی که می‌خواهید به پایین برگردید نگه دارید. حتی با کم شدن شکاف‌ها در ارتفاعات بالاتر بسیاری از کوهنوردان ترجیح می‌دهند که حرکت خود را در قالب هم طنابی ادامه دهند.

    کمپ 1 در ارتفاع 2375 متری و در محل تلاقی یخچال کاهیلتنا و شاخه شمال شرقی که دارای شکاف‌های بسیاری زیاد است برقرار می‌شود (مسافتی حدود 3 تا 6 ساعته از کمپ اصلی). بسیاری از کوهنوردان بارهای خود را تقسیم می‌کنند تا فشار انتقال تمام بارها تنها به یک بار منتقل نشود. همچنین این مساله سرعت صعود را کم می‌کند و سبب می‌شود که هم هوایی بهتری برای افراد ایجاد شود.

    علاوه بر این، انتقال پیوسته بارها برای افرادی که اسکی به پا دارند لذت بخش نیز است. اسکی در سرازیری‌ها مخصوصا بین کمپ اصلی و بیس کمپ، کمپ گذرگاه کالهیتنا (2950 متری)، (صعود از کمپ یک تا این ارتفاع بین 2 تا 5 ساعت زمان نیاز دارد) و کمپ تپه موتور سیکلت (3350 متری) که صعود از گذرگاه کالهیتنا تا کمپ تپه موتورسوار بین 2 تا 4 ساعت زمان نیاز دارد به خوبی می‌تواند انجام گیرد. اسکی به سمت پایین در حین هم طنابی دشوار است، اما به شدت توصیه می‌شود در بخش‌هایی که شکاف‌ها زیاد هستند از هم طنابی استفاده کنید.

    در بالای کمپ تپه موتور سوار در ارتفاع 3350 متری، مسیر شیب بیشتری پیدا می‌کند و دلیل آن نیز عبور از گذرگاه غربی است. بسیاری در اینجا سعی می‌کنند که راکت برف و اسکی را به همراه خود حمل کنند و مسیر را با کرامپون و تبر یخ ادامه می‌دهند (می‌توانید در یک دست یک باتوم کوهنوردی داشته باشید). در ادامه مسیر پر شیب برای رسیدن به گوشه بادی در ارتفاع 4115 متری را طی می‌کنید. سپس باید یک تراورس در طول سراک‌های یخی را طی می‌کنید که در بخشی بسیار پر شکاف انجام می‌گیرد و سپس به کمپ باسین در روی یخچال کاهیلتنا در ارتفاع 4300 متری خواهید رسید (صعود از کمپ تپه موتورسوار تا این کمپ در حدود 4 تا 8 ساعت زمان نیاز دارد.

    در اینجا با نگاه کردن به سمت یخچال کالهیتنا و قله فروکر به ارتفاع 5300 متر مناظر بی نظیری را شاهد خواهید بود. در سمت دیگر هم قله بسیار زیبای دنالی قرار گرفته است که جزئیات مربوط به یال غربی و گذرگاه مسنر نیز به خوبی قابل مشاهده است که به زودی قرار است از آن صعود کنید. در کمپ باسین (4300 متر) بسیاری از تیم‌ها یک روز را به استراحت اختصاص می‌دهند تا هماهنگی نهایی برای حمل بار و حمله نهایی به قله را برنامه‌ریزی کنند و برای رفتن به کمپ بالا آماده شوند.

    در این بخش شما باید برای پشت سر گذاشتن پر زحمت‌ترین بخش صعود آماده شوید. فاکتورهایی مانند سرما، ارتفاع بالاتر، شیب زیاد تست بسیار خوبی بر مهارت‌های شما و همچنین استقامتی که از خود نشان می‌دهید خواهد بود. از کمپ باسین، 300 متر در شیبی برفی به نسبت کم شیب پای مسیر غربی صعود می‌کنید، این محل را برگشرایند (Bergschrund) می‌گویند. این محل شیب نسبتا زیادی دارد اما پله‌های ایجاد شده داخل یخ به راحتی می‌توان از آن صعود کرد. شیب این یخچال حدود 45 تا 50 درجه است و باید در عبور از آن دقت کافی به خرج داد.

    معمولا طول‌های صعود یخ‌هایی هستند که بعضا با برف پوشانده شده‌اند. بنابراین می‌توان برای کمک گرفتن از یومار یا ابزارهای یک طرفه دیگری استفاده کرد که برای کمک به کوهنوردان هر ساله توسط راهنمای محلی و NPS نصب می‌شوند. با توجه به شیب زیاد و همچنین ارتفاعی که کسب می‌کنید  افراد برای ایجاد کمپ ریج در ارتفاع بالای 5000 متر دوبار صعود و فرود را انجام می‌دهد. مدت زمان مورد نیاز برای پیمایش بین این دو کمپ معمولا بین 2 تا 3 ساعت می‌باشد.

    با عبور از دیواره و رسیدن به بالای مسیر غربی جو صعود به طور کلی تغییر می‌یابد. اینجا بسیار در معرض باد است. با رسیدن به بالای این بخش نمای بسیار زیبایی از یخچال پیترز (Peters Glacier) و توندراهای آلاسکا و قلل دیگر منطقه را مشاهده خواهید کرد. این مناظر در هوای صاف بسیار زیبا هستند. مسیر در ابتدا بسیار پهن است اما با پیش رفتن نازک‌تر می‌شود و شیب در دو طرف یال زیاد می‎شود.

    تراورس به کمپ مرتفع (به ارتفاع 5245 متر) به مرور به مسیری نازک و کم عرض تبدیل می‌شود که در بخش‌هایی هم از میان صخره‌های یک تکه و بسیار زیبای گرانیتی عبور می‌کند که ارتفاع آنها تا 20 متر نیز می‌رسد. شیب در این بخش به ندرت از 35 درجه عبور می‌کند، اما این مسیر بسیار در معرض بادهای شدید است که باید بسیار مراقب باشد و عرض مسیر در بسیاری از موارد در پهن‌ترین حالت به دو متر می‌رسد. با نزدیک شدن به محل کمپ یال نهایتا با بخش اصلی قله دنالی ترکیب می‌شود و در محل طلاقی قله بلندتر جنوبی با قله مقدار کوتاه‌تر شمالی که به عنوان گذرگاه دنالی معروف است کمپ خود را بر پا خواهید کرد (برای رسیدن به کمپ بالا از کمپ ریج چیزی در بین 2 تا 5 ساعت زمان نیاز است). از اینجا می‌توانید در طی یک روز به قله بروید و برگردید.

    در روز قله شما تراورسی به گذرگاه دنالی را صعود می‌کند و مسیر در بین ارتفاع 5360 متری تا 5490 متری نسبتا پر شیب می‌شود. از این نقطه در داخل یک دشت به مرور تا ارتفاع 5910 متری صعود خواهید کرد و مناظر بسیار زیبایی از یخچال هارپر (Harper Glacier) و مولدراو (Muldrow Glacier) در بخش شمالی پارک ملی دنالی مشاهده خواهید کرد. بخش نهایی صعود به سمت قله نسبتا پر شیب می‌شود، در واقع این بخش بین شاخ کاهیلتنا (Kahiltna Horn) به ارتفاع 6130 متر و قله اصلی خواهد بود.

    در روی یالی که پیمایش می‌کنید می‌توانید به پرتگاه 2400 متری موجود در جبهه جنوبی نگاه کنید، این مسیر در بین یال کاسین (Cassin Ridge) در سمت راست شما و یال جنوبی در سمت چپ شما دیده می‌شود. از این نقطه شما در روی یال جنوبی هستید که بسیار در معرض باد قرار دارد، سپس مسیری 200 متری به شکل افقی در سمت شمالی کوه طی میشود و شما به قله 6194 متری دنالی یعنی مرتفع‌ترین نقطه آمریکای شمالی دسترسی پیدا می‌کنید.

    از کمپ مرتفع چیزی حدود 8 تا 12 ساعت زمان برای رسیدن به قله مورد نیاز است. همیشه حواستان به هوا باشد و در صورت مواجهه با هوای بد به صعود خود خاتمه دهید. درگیر شدن با طوفان در آن ارتفاع و در هوای سردی که همواره وجود دارد می‌تواند به عنوان یکی از بدترین خاطرات کوهنوردی شما ثبت شود و عواقب بسیار بدی را برایتان به دنبال داشته باشد. هوای بد در ارتفاع بالاتر از 5000 متر بسیار جدی است.

مدت زمان صعود

    مدت زمان صعود از کمپ اصلی کالهیتنا تا قله (رفت و برگشت) معمولا چیزی در بین 14 تا 21 روز زمان نیاز دارد. این مدت زمان وابسته به این است که چقدر تصمیم بگیرید در بین کمپ‌ها برای انتقال بار رفت و برگشت داشته باشید یا روزهای استراحت‌تان برای انجام هم هوایی چقدر است. هرچند، روزهای طوفانی که در چادرتان زندانی هستید نیز معمولا خارج از کنترل هستند و می‌توانند به تعداد روزهای برنامه اضافه کنند. اطمینان حاصل کنید که در برنامه زمانی خود چند روزی (حداقل دو تا سه روز) را برای طوفان کنار گذاشته باشید.

نزدیک‌ترین بیمارستان

    مرکز پزشکی پراویدنس آلاسکا و بیمارستان منطقه‌ای آلاسکا در آنکوریج هر دو خدمات کامل و مراقبت‌های پزشکی جامعی ارائه می دهند.

فصل صعود

    فصل صعود استاندارد در این منطقه از اواخر آوریل تا اوایل جولای می‌باشد. هرچند اواخر آوریل هم می‌تواند دارای هوای بسیار سرد باشد. در نظر داشته باشید هوا به شکل معمول در ارتفاع 4330 متر بین منفی 30 تا منفی 40 درجه سانتی‌گراد است. افرادی که در اوایل می قصد صعود دارند باید برای شرایط کاملا زمستانی دمای منفی 50 درجه سانتی‌گراد و حتی کمتر را انتظار داشته باشند.

    به عنوان یک قانون کلی، فصل بهار در کل سرد‌تر است اما هوای بسیار باز و صافی دارد که البته باد بیشتری را نیز همراه با هوای قطبی که هوایی غالب است را به همراه دارد و در تابستان نیز با نزدیک شدن هوای مرطوب از سمت جنوب و از خلیج آلاسکا معمولا به عنوان جبهه هوای غالب شناخته می‌شود. غالب کوهنوردان در طی تغییر فصل (یعنی اواخر می و اوایل جولای) را به عنوان فصل صعود خود انتخاب می‌کنند که در واقع هوا معتدل‌تر و پایدارتر نیز می‌باشد.

    اما شرکت‌های ارائه دهنده خدمات هوایی معمولا با باز شدن شکاف‌ها سرویس‌های خود را محدودتر می‌کنند. بنابراین در این شرایط می‌توانید از پیاده‌روی در یخچال‌ها و کوهستان لذت بیشتری ببرید و هم هوایی بهتری نیز داشته باشید. در این بخش نیز باید ذکر کنیم که مواجهه با خرس گریزلی، رودهای یخچالی بسیار پهن و همچنین تندراهای پوشیده از پشه از جمله مواردی هستند که باید انتظار مواجهه با آنها را داشته باشید. هوا معمولا معتدل‌تر است و بالای 20 ساعت روشنایی در روز خواهید داشت.

ارتباطات

    ارتباطات بی‌سیم رادیویی معمولا در دنالی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در واقع مدیر کمپ اصلی کالهیتنا و پارک ملی NPS 19 خط ارتباط رادیویی موجود را به طور پیوسته چک می‌کنند. این ارتباطات البته معمولا در جاهایی که خط سیر مستقیم وجود داشته باشد قابل اطمینان هستند و کار می‌کنند. معمولا خط موبایل هم در کمپ باسین و کمپ‌های بالاتر به خوبی کار می‌کند، البته باید توجه داشته باشید که اپراتور تلفن همراه شما با شرکت مخابرات آلاسکا تفاهم‌نامه رومینگ داشته باشد. همچنین تلفن ماهواره‌ای نیز راهکار دیگری است. البته توجه داشته باشید که ثریا در این منطقه کار نمی‌کند و می‌توانید از اپراتور ایریدیوم (Iridium) خدمات خود را دریافت کنید.

شرایط

    همانطور که پیشتر هم گفته شد دنالی می‌تواند قله بسیار سردی باشد. هرچند، در ارتفاعات پایین‌تر از 3000 متر با توجه به شرایط تغییر فصل هوا می‌تواند بسیار گرم باشد، مثلا در بین روز ممکن است شما فکر کنید که در داخل یک فر خورشیدی قرار گرفته‌اید و هوا بسیار گرم می‌شود. با نزدیک شدن تابستان، معمولا تیم‌ها حرکت در شب را انتخاب می‌کنند. هرچند هوا بسیار خنک‌تر است و نور کافی برای انجام راهپیمایی نیز وجود دارد.

    با توجه به توپوگرافی قله دنالی و مواردی شامل برجستگی بسیار زیاد، ارتفاع بالا و نزدیک بودن به اقیانوس احتمال وقوع طوفان‌های سهمگین در این قله بسیار زیاد است. حتما آمادگی مواجهه به چند طوفان را در طی فصل صعود داشته باشید. اگر خوش سانس باشید این طوفان‌ها بعضا ضعیف هستند و فقط 24 ساعت به طول می‌انجامند. هرچند احتمال وقوع طوفان‌های سهمگین 5 تا 7 روزه نیز در این منطقه وجود دارد. برای چنین شرایطی آمادگی کافی داشته باشید.

سطح فنی مسیر

    مسیر غربی از لحاظ فنی معمولا مشخص است و چالش خیلی زیادی ندارد. هرچند، در نظر داشته باشید که با تکنیک‌های هم طنابی و صعودهای این چنینی باید آشنایی کافی داشته باشید و یا با حرکت بر روی یال‌های بسیار باریک و مسیرهای با شیب 40 تا 50 درجه که بر روی برف و یخ انجام می‌شود نیز مشکلی نداشته باشید. پر شیب‌ترین بخش مسیر در این یال در بین کمپ باسین و کمپ ریج می‌باشد که البته دارای طناب ثابت هستند. بنابراین می‌توانید با استفاده از یومار صعود خود را ایمن‌تر کنید. البته کوله‌پشتی و بار زیاد در طول این مسیر خود از دلایلی است که می‌تواند سختی کار را افزایش دهد.

خطرات

    منشا بسیاری از خطراتی که در این کوه وجود دارد ناشی از ارتفاع بالا و قطبی بودن محیطی که این کوه در آن قرار گرفته است می‌باشد. امکان وقوع بیماری ارتفاع، استرس‌ها و فشارهای روانی و همچنین نیاز به قوای جسمانی بالا برای حمل بار زیاد در هوای بسیار سرد بخشی از خطراتی هستند که در این کوهستان وجود دارند. همچنین در نظر داشته باشید که زمان کافی برای هم هوایی و زمان کافی برای احتمال وقوع طوفان را در برنامه سفر خود در نظر گرفته باشید که در صعود تعجیل نکنید.

    با توجه به سرمای زیاد در این کوهستان امکان سرمازدگی همواره وجود دارد و باید مراقب آن باشید. خطرات دیگر کوهستان نیز مانند سقوط و بهمن نیز از جمله دیگر مواردی هستند که باید در نظر گرفته شوند. اما سرمازدگی و ارتفاع زدگی از جمله مواردی است که برای بسیاری از کوهنوردان رخ می‌دهد.

    به منظور کم کردن امکان وقوع سرمازدگی به نکات زیر توجه کنید:

• تلاش کنید تا حد ممکن از بهترین تجهیزات و لباس‌های ممکن استفاده کنید. جلوگیری از سرمازدگی بهترین راه مقابله با آن به شمار می‌رود.
• آب کافی بنوشید و از خوردن امتناع  نکنید. کم کردن وزن و کم شدن آب بدن می‌تواند آسیب‌پذیری شما در برابر سرمازدگی را افزایش دهد.
• برای متوقف کردن بی حسی و برگرداندن نواحی بی حسی زمان کافی اختصاص دهید. در شرایطی که هوا خیلی سرد باشد سرمازدگی می‌تواند در چند ثانیه رخ دهد.
• دست‌ها و پاهایتان را همواره خشک نگه دارید. سرمازدگی معمولا در شرایطی که عرق و رطوبت وجود داشته باشد رخ می‌دهد.
• تا حد ممکن ارگانی که با مشکل مواجه شده است را به سرعت گرم کنید. سرمازدگی چند باره می‌تواند شدت آسیب را افزایش دهد.
• برای گرم کردن آن ارگان از مالیدن و ضربه زدن به آن خودداری کنید.
• از تاول‌ها، آفتاب سوختگی‌ها و زخم‌ها مراقبل کنید. امکان اینکه این بخش‌ها تبدیل به سرمازدگی شوند از پوستی که شرایط عادی دارد بیشتر است.

کلام آخر

    در این مقاله سعی کردیم صعود به جبهه غربی قله دنالی را به طور کامل بررسی کنیم. توجه داشته باشید صعود به کوهستان همواره مخاطراتی دارد که باید با ایجاد آگاهی و مهارت کافی آنها را رفع کنید و به لذت بردن از کوهستان‌ها بپردازید. دکوول همراه شماست.