فیلتر

اسکی تورینگ

اسکی تورینگ: سفری به دل کوهستان با ابزارهای ویژه اسکی تورینگ یکی از رشته‌های جذاب و ماجراجویانه اسکی است که علاقه‌مندان به طبیعت و کوهستان را به خود جذب می‌کند. شاخه‌ای از اسکی که به نوعی سرعت را در دل کوهنوردی احیا کرده است و به نوعی آینده کوهنوردی و حضور در کوهستان نیز به شمار می‌رود. در این مقاله از دکوول، به معرفی کامل اسکی تورینگ، تاریخچه، اصول، تجهیزات، نکات مهم و مهارت‌های لازم برای این ورزش پرداخته‌ایم. پس با ما در دکوول رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران همراه باشید. تاریخچه اسکی تورینگ اسکی تورینگ از قرن‌ها پیش، زمانی که انسان‌ها از اسکی برای عبور از مسیرهای برفی و کوهستانی استفاده می‌کردند، پدید آمده است. این ورزش در اصل به عنوان وسیله‌ای برای حمل و نقل و جابجایی در مناطق کوهستانی سرد و پوشیده از برف شکل گرفت. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، مردم به ارزش تفریحی و ورزشی این فعالیت پی بردند و اسکی تورینگ به یک رشته ورزشی مستقل تبدیل شد. این ورزش با تجهیزات و تکنیک‌های خاص خود به سرعت گسترش یافت و امروزه به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های کوهستانی در سراسر جهان تبدیل شده است. ریشه‌های اسکی تورینگ مدرن به کشورهای نوردیک (دانمارک، فنلاند، سوئد، نروژ، ایسلند) بازمی‌گردد، جایی که شواهدی از افرادی که بر روی چوب‌های اسکی از جنس چوب سر می‌خورند به قرن ۱۵۰۰ میلادی برمی‌گردد. با گسترش کاوش در اروپای غربی و عقب نشینی یخچال‌های طبیعی که دسترسی به دره‌های غیرقابل دسترس پیشین را فراهم می‌کرد، اسکی تورینگ به عملی‌ترین روش سفر در کوهستان‌های برفی تبدیل شد. با نفوذ بیشتر انسان‌ها در آلپ، این ورزش نیز گسترش یافت. اسکی تورینگ در اوایل دهه ۱۸۰۰، توسط مهاجران اسکاندیناویایی، به آمریکای شمالی راه یافت. در شهرهای معدنی مرتفع در غرب، اسکی تنها محدود به تعداد کمی از شرکت کنندگان شجاع بود، اما با افزایش افراد در کوه‌ها، محبوبیت بیشتری پیدا کرد. بسیاری از روایت‌های تاریخی تماشاگرانی را توصیف می‌کنند که از دیدن اولین اسکی‌بازان در مناطق دورافتاده شگفت‌زده می‌شدند: معدنچیان نروژی که در ارتفاعات نزدیک به 3500 متری در برف حرکت می‌کردند و شکارچیان شاموآ که در دره شامونی مسیرهای خود را در دایره‌های دورافتاده ایجاد می‌کردند. اسکی در نهایت از یک فعالیت ساده برای نیازهای اولیه به شیوه‌ای برای تفریح و ماجراجویی تبدیل شد. با شروع فعالیت پیست‌های اسکی در شرق ایالات متحده و همراه با انقلاب صنعتی، اسکی تورینگ کاهش یافت. در مقابل، در اروپا، با رشد زیرساخت‌ها، اسکی تورینگ نیز رشد کرد. این دو تاریخچه به طور جداگانه توسعه یافته و تفسیرهای منحصر به فردی از این ورزش را بسته به مکان استفاده از اسکی ایجاد کرده‌اند. اصول و مبانی اسکی تورینگ اسکی تورینگ ترکیبی از اسکی در مناطق برفی و صعود در مسیرهای کوهستانی است. این ورزش به توانایی‌های ویژه‌ای نیاز دارد و افراد برای انجام آن باید با اصول خاصی آشنا باشند. از جمله این اصول می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: • تکنیک‌های صعود: در اسکی تورینگ، افراد از پوست مخصوص اسکی (skins) استفاده می‌کنند که زیر چوب اسکی نصب می‌شود تا در صعود به کوه به خوبی روی برف بایستند و سر نخورند. • تکنیک‌های فرود: پس از صعود، ورزشکاران از مسیرهای کوهستانی به پایین سر می‌خورند. در این مرحله، کنترل و تعادل اهمیت ویژه‌ای دارد. • آشنایی با مسیرها: مسیرهای اسکی تورینگ معمولا در کوهستان و در شرایط چالش‌برانگیز قرار دارند. آشنایی با مسیرها و ارزیابی خطرات طبیعی مانند بهمن از اهمیت بالایی برخوردار است. ریسک‌ها و خطرات اسکی تورینگ صحبت از اسکی بک‌کانتری بدون اشاره به خطرات مرتبط با آن ممکن نیست. دوست داشتم بگویم که راهی بدون خطر و کاملا "ایمن" برای این کار وجود دارد، اما در کوهستان هیچوقت نمی‌توان همه چیز را کنترل کرد. سنگ‌ها به طور غیرمنتظره سقوط می‌کنند، بهمن‌ها ممکن است غیرقابل پیش‌بینی باشند و طوفان‌ها می‌توانند در بدترین زمان ممکن برسند. بهمن معمولا بهمن بزرگ‌ترین خطر در بک‌کانتری یا همان اسکی تورینگ است. بررسی پیش‌بینی بهمن و آگاهی از احتمال تغییر شرایط بخش مهمی از فرایند برنامه‌ریزی است. باید فرضیات خود را در حین حرکت در کوهستان ارزیابی کنید. بهمن‌ها عمدتا در زمین‌هایی با شیب ۳۲ تا ۳۸ درجه رخ می‌دهند، بنابراین باید از قبل شیب زمینی که قصد اسکی در آن را دارید و آنچه در بالای شما قرار دارد، آگاهی داشته باشید. این مساله نیاز به گذراندن دوره‌های کامل آموزش کوهنوردی و دوره‌های بهمن شناسی است. سقوط سنگ و افتادن در شکاف‌ها در راهنمایی‌های کوهستان، ما می‌گوییم که خطرات افتادن از کوه، افتادن درون کوه یا افتادن کوه بر سرمان را داریم. بسته به زمین، ممکن است نیاز باشد هر سه این خطرات را به طور هم‌زمان مدیریت کنیم. هرچه زمین ساده‌تری انتخاب کنید، خطرات کمتری پیش رویتان خواهد بود. آمادگی همیشه باید سعی کنید از زمین اطراف خود آگاهی کامل داشته باشید، برنامه‌ای برای صعود و فرود داشته باشید و از خطراتی مانند صخره‌ها، تله‌های طبیعی و سایر ویژگی‌هایی که عواقب بهمن یا سقوط را تشدید می‌کنند، دوری کنید. اگر شرایط با انتظارات شما مطابقت نداشت یا هوا مانع رسیدن به هدف شد، گزینه‌های جایگزین داشته باشید. باید پیش‌بینی آب‌وهوا را برای روز و تا شب بدانید و بدانید که این شرایط چگونه بر هدف شما یا احتمال نجات تأثیر خواهد گذاشت. به همراه این‌ها، باید یک کیت اضطراری شامل کمک‌های اولیه، پوشاک اضافه، سرپناه قابل حمل، لوازم تعمیر، نقشه‌های آفلاین و امکان شارژ اضافی برای دستگاه‌های خود و یک دستگاه ارتباط ماهواره‌ای مانند Garmin InReach همراه داشته باشید. در ادامه فهرست کاملی از تجهیزات ارائه شده است. تجهیزات مورد نیاز اسکی تورینگ تجهیزات خاصی برای اسکی تورینگ طراحی شده که به ورزشکاران کمک می‌کند تا در شرایط دشوار کوهستانی، عملکردی مناسب داشته باشند. در ادامه به برخی از تجهیزات ضروری اشاره می‌کنیم: • کفش اسکی تورینگ: کفش‌های مخصوص این رشته به ورزشکاران اجازه می‌دهند که در هنگام صعود با راحتی حرکت کنند و در هنگام نزول، کنترل بهتری روی اسکی داشته باشند. اگر تازه کار را شروع کرده‌اید، به دنبال چکمه‌ای باشید که هم با فیکس‌های پین و هم با فیکس‌های آلپاین سازگار باشد. • لباس مناسب: لباس‌هایی با قابلیت حفظ گرما، جذب رطوبت، و مقاوم در برابر سرما و برف. • تجهیزات ایمنی: مانند بی‌پیپ بهمن‌یاب، کاوشگر بهمن، و بیلچه برای مواقع اضطراری و شرایط بهمن. • کوله‌پشتی: کوله‌ای با ظرفیت حدود ۳۰ لیتر مناسب است. اگر بیشتر در مناطق کوهستانی و برفی اسکی می‌کنید، می‌توانید استفاده از کوله‌ای با کیسه هوا (برای جلوگیری از بهمن) را در نظر بگیرید. • فرستنده بهمن: به نام بیکن نیز شناخته می‌شود. به دنبال فرستنده‌ای مدرن با سه آنتن و قابلیت نشانه‌گذاری باشید. اکثر راهنماها و نیروهای گشت و نجات مدل Mammut Barryvox را ترجیح می‌دهند. • بیلچه: باید سبک، فلزی، قابل جداسازی و جمع‌وجور باشد. • پروب (میله سنجش برف): حداقل ۲۴۰ سانتیمتر طول داشته باشد. باید روش سریع بازکردن آن را تمرین کنید و آن را در پوشه مخصوص داخل کوله نگذارید، زیرا این کار در مواقع نجات باعث اتلاف وقت می‌شود. • اسکی‌های تورینگ بک‌کانتری: انتخاب اسکی تورینگ بسته به نوع اسکی‌ای که قصد انجام آن را دارید می‌تواند متفاوت باشد. معمولا برای اسکی با پهنای ۹۵ تا ۱۰۵ میلی‌متر در بخش زیرین پا، با انتهای صاف برای تطبیق بهتر با پوست اسکی و بدون خمیدگی زیاد در قسمت جلویی برای صعود آسان‌تر، مناسب است. اسنوبرد بازان می‌توانند از تخته‌های دوطرفه جهت‌دار استفاده کنند. بهتر است اسکی‌ای سبک و بدون فلز در هسته انتخاب شود. • پوست اسکی: برخی مدل‌ها سطح سرخوردن بیشتری دارند و برخی دیگر چسبندگی بهتری دارند. بر اساس نوع تورینگ در منطقه‌تان اولویت‌دهی کنید. برای مبتدی‌ها، پوست با چسبندگی بیشتر می‌تواند در جلوگیری از سرخوردن به عقب کمک کند. • فیکس‌ها: فیکس‌های Dynafit امتحان خود را پس داده‌اند و به‌خوبی تعادل بین عملکرد صعود و فرود را برقرار می‌کنند. • چوب اسکی: چوب‌های دارای مکانیزم جمع‌شونده برای تغییرات زمین بهتر هستند. • Garmin InReach: این وسیله برای ارتباط، مسیریابی و کمک به نجات در صورت نیاز حیاتی است. • کیت تعمیرات: شامل بند اسکی، کاردک، موم، چاقوی کوچک، ابزار چندکاره و قطعات اضافی خاص تجهیزات شما باشد. • کیت کمک‌های اولیه: یک دوره مقدماتی به شما نشان می‌دهد که چه چیزهایی باید همراه داشته باشید، اما به آسیب‌هایی که ممکن است در کوهستان رخ دهد فکر کنید و کیتی سبک و کاربردی بسته‌بندی کنید. بین آماده بودن و حجم اضافی تعادل ایجاد کنید. • کیت مطالعه برف: این ابزار می‌تواند پیشرفته‌تر باشد، اما زمانی که به حفر چاله‌ها برای ارزیابی لایه‌های برف می‌پردازید، به وسایلی مانند اره برف و طناب برای آزمایش ثبات نیاز خواهید داشت. نکات مهم در اسکی تورینگ اسکی تورینگ نیازمند توجه به نکاتی است که برای امنیت و کارایی در این ورزش حیاتی هستند: آمادگی بدنی و فیزیکی: اسکی تورینگ نیازمند استقامت بدنی و قدرت عضلانی بالاست. ورزشکاران باید از نظر فیزیکی آمادگی لازم برای صعودهای طولانی و همچنین شرایط سخت کوهستانی را داشته باشند. آشنایی با شرایط آب و هوایی: شرایط جوی و تغییرات ناگهانی آن در کوهستان می‌تواند بسیار خطرناک باشد. اطلاع از پیش‌بینی‌های هواشناسی و توانایی ارزیابی وضعیت جوی برای برنامه‌ریزی و پیشگیری از حوادث ضروری است. مدیریت خطر بهمن: بهمن یکی از تهدیدات اصلی در اسکی تورینگ است. آشنایی با علائم بهمن، داشتن تجهیزات مناسب و مهارت در استفاده از آن‌ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. آموزش‌ها و مهارت‌های لازم برای تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش در اسکی تورینگ، ورزشکاران باید مهارت‌ها و آموزش‌های خاصی را بگذرانند. برخی از این آموزش‌ها عبارتند از: • آموزش تکنیک‌های پایه اسکی: مانند کنترل سرعت، تعادل و تغییر مسیر. • دوره‌های آموزشی بهمن‌شناسی: شامل آشنایی با علائم بهمن، استفاده از تجهیزات ایمنی و تکنیک‌های جستجو و نجات. • آموزش کار با تجهیزات: از آنجا که تجهیزات اسکی تورینگ متفاوت از اسکی معمولی است، آموزش نحوه استفاده از آن‌ها بسیار اهمیت دارد. • برنامه‌ریزی مسیر و نقشه‌خوانی: آشنایی با نقشه‌خوانی و مسیریابی از جمله مهارت‌هایی است که به ورزشکاران کمک می‌کند در شرایط کوهستانی به خوبی عمل کنند. برخی از بهترین لوکیشن‌های اسکی تورینگ در جهان شامونی فرانسه مرکز اصلی اسکی تورینگ بی‌چون و چرای رشته کوه آلپ است که عمدتا کشورهای فرانسه، سوئیس، ایتالیا و اتریش را در بر می‌گیرد. شامونی است در قلب این منطقه، دره شامونی یکی از بهترین نقاط برای اسکی تورینگ در اروپا قرار دارد. این منطقه که مسیرهای معروفی همچون Haute Route و Vallée Blanche را در خود جای داده، اسکی تورینگ فوق‌العاده‌ای برای تمام سطوح ارائه می‌دهد. با وجود پنج پیست در این دره و تله‌کابین آیگوئل دو میدی (Aiguille de Midi) که اسکی‌بازان را تا ارتفاع حدود 2500 متری (8000 فوت) بالا می‌برد، امکانات فوق‌العاده‌ای برای اسکی و اسکی بازارن در دسترس است. کانادا کانادا برخی از بهترین نقاط اسکی بک‌کانتری در جهان را دارد و رشته کوه Coast از بهترین شرایط برف برخوردار است. در اینجا امکاناتی برای دسترسی به مکان‌های بکر و خیره کننده فراهم شده است. با افزایش علاقه‌مندی اسکی‌بازان به مناطق دور از پیست (off-piste)، کانادا به خوبی توانسته پاسخگوی این نیاز باشد. کلبه‌های اسکی تورینگ در ایالت بریتیش کلمبیا دسترسی بدون ازدحام به این نقاط را ممکن می‌کنند. تعادلی از کیفت برف عالی، هوای صاف و برفی خشک که تا هفته‌ها تازه می‌ماند، تورینگ اسکی از کلبه‌های بریتیش کلمبیا را به یک تجربه منحصر به فرد تبدیل می‌کند. ایالات متحده • رشته‌کوه‌های آلاسکا: آلاسکا به عنوان آخرین مرز طبیعی، مکان‌هایی با اسکی تورینگ باورنکردنی دارد. این مکان دارای شرایط مناسب برای یادگیری اسکی‌های سرعتی نیز است. • جکسون هول (Jackson Hole): یکی از بهترین نقاط برای اسکی‌بازان بک‌کانتری است و با تنوع بالا در پارک ملی گرند تتون، گزینه‌های بی‌پایانی برای تورینگ اسکی دارد. • تلیوراید (Telluride): این منطقه در کوه‌های سن خوان قرار دارد و شرایط اسکی تورینگ عالی، منظره‌های زیبا، و دسترسی بی‌نظیر به اسکی را فراهم می‌کند. این منطقه همچنین یکی از بهترین مکان‌ها برای آموزش بهمن‌سنجی در آمریکا است. ژاپن برای تجربه فرهنگی منحصر به فرد و عمیق‌ترین برف جهان، به ژاپن سفر کنید. شمال جزیره هوکایدو یکی از بهترین نقاط برای اسکی تورینگ است و با بارش سالانه نزدیک به 2.5 متر برف، امکان تجربه برف عمیق را فراهم می‌کند. کوه یوتی و دیگر کوه‌های آتشفشانی در این منطقه فرصت‌های خاصی برای اسکی بک‌کانتری فراهم می‌کنند. نروژ سفرهای اسکی تورینگ در نروژ مانند اسکی در جزایر اسوالبارد یا رشته‌کوه‌های لیونگن، تجربه‌ای خاص و منحصر به فرد است. اکسپدیشن‌های اسکی از قایق‌های بادی تجربه‌ای بی‌نظیر از اسکی با منظره اقیانوس در پیش رو را ارائه می‌دهند. ایسلند ایسلند به عنوان یک مقصد جدید برای اسکی‌بازان مطرح شده است. این کشور دارای خطوط اسکی تا دریا، یخچال‌های طبیعی در فیورد غربی و کوه‌های آتشفشانی است. شبه جزیره ترول با برف و هوای مناسب تا ژوئن یک مقصد محبوب است و منطقه فیورد غربی با اکسپدیشن‌های اسکی و قایق از مناطق دورافتاده زمین محسوب می‌شود. جنوبگان اسکی تورینگ در جنوبگان (Antarctica) تجربه‌ای نادر است. در اینجا با توده‌های یخی آبی و برف‌های پایدار و حیواناتی مانند پنگوئن‌های گنتو، آلباتروس‌های ابرو سیاه و فوک‌های پلنگی مواجه خواهید شد که این تجربه را فراموش‌نشدنی می‌سازند. کلام آخر اسکی تورینگ به عنوان یکی از ورزش‌های هیجان‌انگیز و ماجراجویانه، تجربه‌ای متفاوت و چالش‌برانگیز را در دل طبیعت و کوهستان برای علاقه‌مندان فراهم می‌کند. رعایت اصول و استفاده از تجهیزات مناسب، همراه با آموزش‌های لازم، به ورزشکاران امکان می‌دهد که با اطمینان و لذت بیشتری به این رشته ورزشی بپردازند. دکوول به عنوان یک مرجع تخصصی در زمینه ماجراجویی و ورزش‌های کوهستانی، همواره تلاش می‌کند تا با ارائه محتوای آموزشی و نکات کاربردی، شما را در این مسیر همراهی کند. اگر به دنبال اطلاعات بیشتر و یا برنامه‌های آموزشی خاصی در زمینه اسکی تورینگ هستید، دکوول منبعی قابل اعتماد برای شما خواهد بود.

اسکی

اسکی (معرفی جامع سبک‌های اسکی و لوازم اسکی) اسکی یکی از هیجان‌انگیزترین و محبوب‌ترین ورزش‌های زمستانی است که ترکیبی از مهارت، تعادل، و سرعت را می‌طلبد. این ورزش که در ابتدا به عنوان وسیله‌ای برای عبور از برف مورد استفاده قرار می‌گرفت، امروزه به شاخه‌های مختلفی از جمله اسکی آلپاین، کراس کانتری، فری‌استایل و تورینگ تقسیم شده است که هر کدام تجربه‌ای متفاوت و چالش‌های منحصر به فردی را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورند. در این مقاله از دکوول، به تاریخچه اسکی، معرفی سبک‌های مختلف آن، و تجهیزات لازم برای شروع این ورزش پرداخته‌ایم تا علاقه‌مندان و مبتدیان بتوانند با این دنیای پرفراز و نشیب بیشتر آشنا شوند و لذت بیشتری از تجربه خود ببرند. دکوول رسانه کوهنوردی و ادونچر ایران. تاریخچه اسکی ورزش اسکی یکی از قدیمی‌ترین روش‌های حرکت بر روی برف است و ریشه‌های آن به هزاران سال پیش بازمی‌گردد. نخستین شواهد مربوط به استفاده از اسکی به بیش از 8000 سال پیش در مناطق سردسیر شمال اروپا و آسیا برمی‌گردد؛ جایی که مردم برای جابه‌جایی روی برف و شکار، از چوب‌های بلند و صاف استفاده می‌کردند. در غارهای نروژ و روسیه نقاشی‌هایی از انسان‌ها دیده می‌شود که چوب‌های اسکی به پا دارند، و این نقوش باستانی نشان‌دهنده قدمت این وسیله در تمدن‌های کهن است. اسکی به طور عمده در مناطق سرد و کوهستانی مانند اسکاندیناوی و سیبری توسعه یافت و به تدریج از حالت اولیه خود که ابزاری برای جابه‌جایی بود، به‌عنوان یک فعالیت ورزشی درآمد. در قرن 18 و 19، اسکی به ویژه در نروژ به عنوان یک مهارت ضروری شناخته شد و مردم این کشور شروع به برگزاری مسابقات محلی کردند. نخستین مسابقه اسکی رسمی در سال 1843 در نروژ برگزار شد، و این کشور سهم مهمی در توسعه این ورزش دارد. در اواخر قرن 19، تکنیک‌های پیشرفته‌تر و تجهیزاتی مانند چکمه‌ها و فیکس‌های مخصوص برای اسکی ابداع شدند، که به افراد امکان کنترل بهتر روی برف و سرعت بیشتر را می‌داد. در اوایل قرن بیستم، اسکی به عنوان یک ورزش حرفه‌ای در سراسر اروپا محبوب شد. در سال 1924، اولین دوره بازی‌های المپیک زمستانی در شامونی فرانسه برگزار شد، و اسکی آلپاین و اسکی کراس کانتری به عنوان ورزش‌های رسمی در آن گنجانده شدند. با گذر زمان، سبک‌های متنوعی از اسکی پدید آمدند، مانند اسکی تورینگ (برای طبیعت‌گردی و ماجراجویی در مسیرهای خارج از پیست)، اسکی آلپاین (تمرکز بر سرعت و دقت در پیست‌های شیب‌دار)، و اسکی فری‌استایل (حرکات نمایشی و آکروباتیک). امروزه اسکی به یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های زمستانی در جهان تبدیل شده است و کشورهایی مانند سوئیس، اتریش، فرانسه، و ایالات متحده با پیست‌های معروف خود میزبان صدها هزار علاقه‌مند به اسکی هستند. انواع سبک‌های اسکی اسکی آلپاین اسکی آلپاین (Alpine Skiing) یکی از محبوب‌ترین سبک‌های اسکی است که در آن اسکی‌بازان از شیب‌های تند و پیست‌های آماده شده کوهستانی با سرعت بالا پایین می‌آیند. این سبک شامل چهار رشته اصلی است: سرعت (Downhill)، مارپیچ بزرگ (Giant Slalom)، مارپیچ کوچک (Slalom) و سوپر جی (Super-G). اسکی آلپاین نیازمند مهارت و کنترل بالاست و از تجهیزاتی مانند چوب‌های اسکی قوی و کفش‌های خاص با قفل‌هایی که اسکی‌ها را محکم نگه می‌دارند، استفاده می‌شود. به دلیل هیجان و چالش‌های فنی، این سبک در مسابقات جهانی و بازی‌های المپیک زمستانی بسیار پرطرفدار است. اسکی تورینگ یا کوهستان اسکی تورینگ یا اسکی کوهستان (Ski Touring / Backcountry Skiing) سبکی از اسکی است که شامل پیمایش در مسیرهای خارج از پیست‌های آماده‌شده و استاندارد، معمولا در کوهستان‌ها و طبیعت بکر، می‌شود. در این سبک، اسکی‌بازان علاوه بر سر خوردن روی برف، با کمک پوست‌های مصنوعی (skins) که زیر اسکی نصب می‌شود، قادر به صعود در شیب‌های برفی نیز هستند. اسکی تورینگ آزادی بیشتری برای کشف مناظر طبیعی و ماجراجویی در ارتفاعات مختلف فراهم می‌کند و به تجهیزات خاصی مانند اسکی‌های سبک‌تر، چکمه‌های انعطاف‌پذیرتر، و گیره‌های قابل تنظیم نیاز دارد. این سبک به‌ویژه برای علاقه‌مندان به طبیعت و کوهنوردان ماجراجو جذاب است. اسکی کراس کانتری اسکی کراس کانتری (Cross-Country Skiing)، یا اسکی صحرانوردی، یکی از سبک‌های کلاسیک اسکی است که در آن اسکی‌بازان مسیرهای طولانی و کم‌شیب را در زمین‌های پوشیده از برف طی می‌کنند. برخلاف اسکی آلپاین، کراس کانتری در مسیرهای صاف یا تپه‌های ملایم انجام می‌شود و از این رو نیاز به سیستم اتصال متفاوتی دارد که به کفش اجازه می‌دهد از اسکی جدا شود تا اسکی‌باز بتواند آزادانه پا بزند و حرکت کند. این ورزش با استفاده از چوب‌های اسکی بلندتر و سبک‌تر، به استقامت بدنی و مهارت فنی نیاز دارد و ترکیبی از قدرت و استقامت را می‌طلبد. اسکی کراس کانتری در مناطق سردسیر با مسیرهای طبیعت‌گردی محبوب است و به دلیل کمترین تأثیر بر محیط‌زیست، دوستدار طبیعت محسوب می‌شود. فری‌استایل اسکی فری‌استایل اسکی (Freestyle Skiing) یکی از سبک‌های مهیج و نمایشی اسکی است که در آن اسکی‌بازان به اجرای حرکات آکروباتیک و پرش‌های خلاقانه می‌پردازند. این سبک شامل رشته‌هایی مانند موگل‌ها (Moguls)، ایر بیگ (Big Air)، هاف پایپ (Halfpipe) و اسکی اسلوپ استایل (Slopestyle) است که هرکدام شامل حرکات خاصی مانند چرخش، پشتک و حرکات پیچیده در هوا هستند. فری‌استایل اسکی نیازمند دقت، تعادل، و انعطاف‌پذیری بالا است و به تجهیزات خاصی مانند چوب‌های اسکی کوتاه‌تر و چکمه‌های نرم‌تر نیاز دارد که به اسکی‌باز اجازه می‌دهد حرکات بیشتری انجام دهد. این سبک به دلیل حرکات نمایشی و هیجان بالا در مسابقات جهانی و المپیک زمستانی بسیار محبوب است. اسکی سرعت اسکی سرعت (Speed Skiing) یکی از سریع‌ترین و هیجان‌انگیزترین رشته‌های اسکی است که در آن اسکی‌بازان با بیشترین سرعت ممکن در مسیرهای شیب‌دار مستقیم به سمت پایین حرکت می‌کنند. در این سبک، هدف رسیدن به حداکثر سرعت است و اسکی‌بازان می‌توانند به سرعت‌های بالای ۲۰۰ کیلومتر در ساعت دست یابند. برای کاهش مقاومت باد و افزایش سرعت، اسکی‌بازان از تجهیزات ویژه‌ای مانند لباس‌های آیرودینامیک، کلاه‌های مخصوص و چوب‌های اسکی بلند و سنگین استفاده می‌کنند. اسکی سرعت به مهارت، تمرکز بالا، و کنترل کامل نیاز دارد و به دلیل خطرات احتمالی، تنها در مسیرهای کنترل شده و شرایط خاص انجام می‌شود. تجهیزات و لوازم مورد نیاز برای اسکی چوب اسکی (Skis): چوب اسکی‌ها بسته به نوع اسکی متفاوت هستند؛ به عنوان مثال، چوب‌های کوتاه‌تر برای اسکی آلپاین و چوب‌های بلندتر برای اسکی کراس کانتری استفاده می‌شوند. چکمه اسکی (Ski Boots): چکمه‌های اسکی باید با فیکس‌های چوب اسکی هم‌خوانی داشته باشند. چکمه‌های مخصوص آلپاین بسیار محکم‌تر هستند، در حالی که چکمه‌های سبک‌تر و قابل انعطاف برای اسکی کراس کانتری مناسب‌ترند. فیکس (Bindings): فیکس‌ها وظیفه اتصال چکمه‌ها به چوب اسکی را دارند. در اسکی تورینگ، فیکس‌هایی طراحی شده‌اند که به حرکت راحت‌تر در مسیرهای صعودی کمک می‌کنند. باتوم اسکی (Ski Poles): باتوم اسکی در تعادل و پشتیبانی در حین حرکت و چرخش‌ها بسیار کاربرد دارد. طول و نوع باتوم بسته به سبک اسکی متفاوت است. تفاوت باتوم اسکی با باتوم کوهنوردی در ثابت بودن طول آنهاست. لباس اسکی (Ski Wear): لباس‌های مخصوص اسکی معمولا ضد آب و گرم هستند. این لباس‌ها باید بتوانند بدن را از سرمای شدید و باد محافظت کنند. کلاه و دستکش نیز جزء ضروری لباس اسکی به حساب می‌آیند. عینک و کلاه ایمنی (Goggles and Helmet): عینک اسکی برای محافظت از چشم در برابر باد، برف و نور خورشید ضروری است. کلاه ایمنی نیز برای پیشگیری از صدمات بسیار توصیه می‌شود. آموزش اسکی برای مبتدیان آموزش اسکی برای مبتدیان با یادگیری اصول اولیه و تکنیک‌های پایه آغاز می‌شود که به فرد کمک می‌کند اعتماد به نفس و کنترل لازم را برای اسکی در پیست‌های ساده به دست آورد. در ادامه، برخی از مراحل و نکات کلیدی در آموزش اسکی مبتدیان آورده شده است. انتخاب تجهیزات مناسب مبتدیان به اسکی‌های کوتاه‌تر و سبک‌تر نیاز دارند که مانور دادن و کنترل را آسان‌تر می‌کنند. کفش‌های اسکی راحت و مناسب که به خوبی به پا قفل شوند و همچنین چوب‌های اسکی متناسب با قد و توانایی فرد، از دیگر لوازم ضروری هستند. آموزش روش‌های پوشیدن و بستن اسکی یادگیری نحوه پوشیدن چکمه‌ها و چفت‌کردن اسکی به پاها برای اطمینان از ایمنی و راحتی در هنگام اسکی ضروری است. اسکی‌باز باید به نحوی اسکی‌ها را بپوشد که تعادل خوبی داشته باشد. موقعیت بدن و تعادل در اسکی، خم‌کردن زانوها و حفظ تعادل یکی از اصول پایه‌ای است. بدن باید به سمت پایین و کمی خم شود و دست‌ها در حالت تعادل و فاصله از بدن قرار گیرند. تکنیک ترمز کردن یادگیری ترمز با استفاده از تکنیک "پلو" یا "اسکی مثلثی" از مهم‌ترین مهارت‌هاست. در این روش، اسکی‌باز باید نوک اسکی‌ها را به هم نزدیک کند و انتهای آن‌ها را از هم باز نگه دارد تا سرعت کاهش یابد و در صورت نیاز متوقف شود. چرخش و کنترل سرعت برای تغییر جهت و کنترل سرعت، مبتدیان باید یاد بگیرند که وزن بدن را به یک طرف انتقال دهند. این کار با تکیه دادن وزن روی یکی از پاها انجام می‌شود و باعث می‌شود اسکی‌باز به همان سمت منحرف شود. تمرین در شیب‌های ملایم برای شروع، بهتر است از پیست‌های شیب ملایم استفاده کنید تا بتوانید با کنترل و تعادل آشنا شوید. این پیست‌ها مخصوص مبتدیان طراحی شده‌اند و از خطرات احتمالی جلوگیری می‌کنند. تجهیزات ایمنی مبتدیان باید از کلاه ایمنی، عینک محافظ، و لباس گرم و ضدآب استفاده کنند. این تجهیزات ایمنی و راحتی را در حین اسکی فراهم می‌کنند. البته مساله آموزش به اینجا ختم نمی‌شود و دکوول مجموعه عظیمی از آموزش‌های این حوزه را برای شما آماده خواهد کرد. با ما در رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران همراه باشید. معروف‌ترین پیست‌های اسکی ایران در این بخش قصد داریم نگاهی به مهمترین پیست‌های اسکی ایران و جهان بیاندازیم و به بررسی مختصر آنها نیز بپردازیم. بدیهی است که بررسی کامل آنها در مقالات جداگانه‌ای انجام خواهد گرفت و در این بخش فقط به منظور آشنا شدن با آنها ارائه می‌شوند. همچنین پیست‌های اسکی بسیاری در ایران و جهان وجود دارند که دلیل ارائه در آنها اقبال عمومی و یا تعداد افراد استفاده کننده است. قطعا با معیارهای تخصصی‌تر این لیست‌ها دستخوش تغییر خواهند شد. پیست اسکی توچال توچال، یکی از بلندترین پیست‌های اسکی ایران و جهان، در ارتفاعات شمال تهران واقع شده و با طول بیش از 1,200 متر به قله 3,964 متری توچال می‌رسد. پیست توچال دسترسی خوبی دارد و با داشتن تله‌کابین‌ها و امکانات رفاهی مناسب، یکی از محبوب‌ترین پیست‌های ایران به شمار می‌آید. پیست اسکی دیزین دیزین، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین پیست اسکی ایران، در منطقه البرز و در نزدیکی کرج قرار دارد. این پیست با تنوع بالای مسیرها و امکانات پیشرفته مانند تله‌سی‌یژ، تله‌کابین و تله‌اسکی، میزبان مسابقات بین‌المللی است. دیزین همچنین به دلیل ارتفاع مناسب و بارش برف کافی، از اواخر پاییز تا اوایل بهار برای اسکی مناسب است. پیست اسکی شمشک شمشک که در شمال شرقی تهران واقع شده، بعد از دیزین دومین پیست اسکی معتبر ایران به شمار می‌آید. این پیست با امکانات رفاهی خوب و فضای حرفه‌ای خود، مورد علاقه اسکی‌بازان با تجربه و حرفه‌ای است. شمشک همچنین دارای پیست شبانه است که امکان اسکی در شب را فراهم می‌کند. پیست اسکی دربندسر پیست دربندسر نیز در شمال تهران و در نزدیکی پیست شمشک قرار دارد. این پیست امکانات به‌روزی دارد و با مسیرهای متنوع برای اسکی‌بازان حرفه‌ای و مبتدی مناسب است. دربندسر دارای استانداردهای لازم برای برگزاری مسابقات بین‌المللی نیز می‌باشد. پیست اسکی شیرباد پیست اسکی شیرباد در نزدیکی مشهد و در ارتفاعات رشته‌کوه بینالود قرار دارد. این پیست به دلیل ارتفاع بالا و بارش برف زیاد، به یکی از بهترین پیست‌های ایران در شرق کشور تبدیل شده است و اسکی‌بازان از شهرهای مختلف برای تجربه اسکی به این پیست می‌روند. مهم‌ترین پیست‌های اسکی جهان پیست اسکی زرمات (Zermatt) - سوئیس زرمات در دامنه‌های کوه ماترهورن و در مرز بین سوئیس و ایتالیا واقع شده و به عنوان یکی از زیباترین پیست‌های اسکی دنیا شناخته می‌شود. این پیست مسیرهایی طولانی، شرایط عالی برف و امکانات رفاهی درجه یک دارد و امکان اسکی در تمام فصول سال نیز فراهم است. پیست اسکی شامونی (Chamonix) - فرانسه پیست شامونی در دامنه کوه مون‌بلان و با ارتفاعات شگفت‌انگیز خود، میزبان اولین دوره بازی‌های المپیک زمستانی بوده و یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین پیست‌های اسکی جهان است. این پیست به ویژه برای اسکی‌بازان حرفه‌ای و علاقه‌مندان به اسکی خارج از پیست جذابیت زیادی دارد. پیست اسکی ویستلر بلک‌کامب (Whistler Blackcomb) - کانادا ویستلر بلک‌کامب یکی از بزرگ‌ترین و پرطرفدارترین پیست‌های اسکی در آمریکای شمالی است که در استان بریتیش کلمبیا قرار دارد. این پیست دارای مسیری‌های متنوع و طولانی است و از امکانات عالی برای اسکی‌بازان حرفه‌ای و مبتدی برخوردار است. پیست اسکی کور تینا دامپتزو (Cortina d'Ampezzo) - ایتالیا کورتینا دامپتزو در دل رشته‌کوه‌های دولومیت و در ایتالیا واقع شده و به دلیل مناظر فوق‌العاده زیبا و مسابقات بین‌المللی اسکی شهرت جهانی دارد. این پیست به‌ویژه برای دوست‌داران اسکی آلپاین و طبیعت‌گردی مناسب است. پیست اسکی اسپن (Aspen) - آمریکا اسپن، واقع در ایالت کلرادو، یکی از پیست‌های اسکی مشهور و محبوب در ایالات متحده است. این پیست با امکانات مدرن، مسیرهای متنوع و بخش‌های مخصوص اسکی‌بازان مبتدی تا حرفه‌ای، از محبوب‌ترین مقاصد اسکی‌بازان در آمریکا محسوب می‌شود. پیست اسکی سنت موریتز (St. Moritz) - سوئیس سنت‌موریتز یکی از پیست‌های اسکی لوکس و معروف دنیا است که در کوه‌های آلپ سوئیس قرار دارد. این پیست علاوه بر داشتن امکانات عالی برای اسکی، با هتل‌های لوکس و چشم‌اندازهای زیبا، مقصد گردشگران و علاقه‌مندان به ورزش‌های زمستانی از سراسر جهان است. کلام آخر اسکی از جمله ورزش‌های بسیار پر طرفدار و جذابی است که هر ساله افراد بسیاری هم برای آموزش آن و هم برای خرید لوازم اقدام به جمع آوری اطلاعات می‌کنند. به دست آوردن اطلاعات مورد اطمینان از اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو دکوول همراه شماست تا بتواند بهترین اطلاعات پیرامون این حوزه را برای شما به ارمغان آورد. با ما همراه باشید و ما را از نظرات خود آگاه سازید. دکوول رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.

تمـــاس با مـــا

عضویـــت در خبـــرنامه

به دکــــوول بپیوندیـــد