کمانکوه، با ارتفاع باشکوه ۴۲۳۵ متر، یکی از بلندترین قلههای البرز مرکزی است که چشماندازی بینظیر از طبیعت بکر ایران را به نمایش میگذارد. این قله مرتفع و زیبا، به دلیل موقعیت استراتژیک خود در رشته کوه البرز و دسترسی نسبتا آسان از طریق روستای وارنگه رود، همواره مورد توجه کوهنوردان و طبیعتگردان بوده است. کمانکوه به عنوان یک قطب کوهنوردی، با چندین قله مهم دیگر از جمله سوتک بزرگ، سرماهو و یخچال در ارتباط است. در این مقاله قصد داریم به بررسی قله کمانکوه بپردازیم و به موضوعات مختلفی از مسیرهای صعود به این قله تا درجه سختی صعود به قله کمانکوه را مورد بررسی قرار خواهیم داد. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.
کمانکوه، با ارتفاع تقریبی ۴۲۵۰ متر (در بعضی از مراجع 4235 متر نوشته شده است)، یکی از قلل مرتفع و با شکوه رشته کوه البرز مرکزی است. این قله به دلیل موقعیت استراتژیک خود، چشماندازهای بینظیری از قلل اطراف و مناطق مجاور را به کوهنوردان هدیه میدهد. کمان کوه تقریبا در قلب منطقه البرز مرکزی قرار دارد و از روی آن میتوان بسیاری از قلل مشهور این منطقه را مشاهده کرد.
از جمله این قلل میتوان به آزادکوه در شمال، سوتک کوچک و بزرگ، سرخاب و دونا در شمال غرب، دماوند در شرق و قلههای دیگر خط الراس مانند سرماهو، یخچال و نرگسها در سمت شرق و خلنو و برج و خط الراس سه چال، سکنه نو در جنوب و جنوب شرق اشاره کرد.
رایجترین مسیر صعود به قله کمان کوه از روستای وارنگه رود آغاز میشود. این مسیر دارای پاکوب مشخصی است و در طول مسیر، کوهنوردان میتوانند از زیباییهای طبیعی منطقه لذت ببرند. برای رسیدن به روستای وارنگه رود باید از جاده چالوس به سمت هتل دیزین (در نزدیک پیست اسکی دیزین) حرکت کنید (مسیری که از فشم منتهی به این روستا میشد در حال حاضر بسته است و امکان تردد از آن وجود ندارد).
از تهران باید حدد مسافت 66 کیلومتری را برای رسیدن به روستای وارنگه رود طی کنید. این مسیر را میتوان مسیر معمول صعود به قله کمانکوه دانست که از یال شمالی و از جبهه شمالی به قله صعود میکند. در واقع موقعیت قله نسبت به دره وارنگه رود شمالی و نسبت به آزادکوه جنوبی است و در روی خط الراس شرقی غربی پالون گردن و نرگس به سوتک بزرگ قرار گرفته است.
مسیر دیگر صعود به این قله نیز همانطور که مشخص است مسیر خط الراسی است که توان بالای فیزیکی و ذهنی نیاز دارد و صعود آن از مسیر خط الراسی به این سادگی نیست. اما هم از سمت غرب و هم از سمت شرق امکان صعود به این قله وجود دارد.
قله کمانکوه با توجه به مسیرهای مختلف درجه صعودهای مختلفی دارد. اگر مسیر معمول آن را از وارنگه رود در نظر بگیرید با توجه به طولانی بودن پیمایش در مسیر رفت و برگشت، هر کدام حدود 12 تا 14 کیلومتر و همچنین افزایش ارتفاع از روستا تا قله نیز چیزی بالغ بر 1800 متر است بنابراین برنامهای نه چندان ساده به شمار میرود و میبایست توان کافی را داشته باشید.
درجه سختی صعود به این قله را شاید بتوان به نوعی با صعود به قله علم کوه از مسیر حصارچال (هسارچال) یکی دانست البته مسیر حصارچال قدری طولانیتر است و در ارتفاع بالاتری پیمایش میشود. یا قله خلنو نیز شباهت به قله کمانکوه از نظر مدت زمان پیمایش دارد.
با توجه به وضعیت وارنگه رود و همچنین خود قله اواخر بهار و تابستان و حتی اوایل پاییز را میتوان برای صعود مناسب دید. اما قطعا تابستان فصلی عالی برای صعود به شمار میرود. در بیشتر بخشهای دره وارنگه رود و پای صعود دسترسی به چشمههای آب وجود دارد اما پناهگاه یا جانپناهی در منطقه وجود ندارد و این مساله تا حدودی به سختی مسیر میافزاید.
آیا میخواهید اطلاعات بیشتری در مورد صعود به کمان کوه، بهترین زمان برای صعود، یا تجهیزات مورد نیاز داشته باشید پس در قالب نظرات نکاتی را که به آنها پاسخ ندادهایم را با ما در میان بگذارید. تلاش کردیم در این مقاله به نکات مختلف و جامعی پیرامون این قله بپردازیم که از آن میان به مسیرهای صعود، معرفی قله، نکات مهم پیرامون صعود اشاره کردیم. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.
علاقه شخصی من به کوهنوردی و صعودهای بلند هیمالیایی منجر شد که به شکل حرفهای این ورزش رو دنبال کنم و به سمت مربی شدن و راهنمای کوهستان شدن برم.