چگونه در طبیعت به توالت برویم؟

چگونه در طبیعت ادرار کنیم؟

    مکانی را انتخاب کنید که بسیار دور از مسیر یا محل اردو باشد. یک گروه ممکن است تصمیم بگیرد بیش از یک مکان مشخص کند. وقتی مکان خاص خود را انتخاب می‌کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• آب‌های کوچک: هرگز مستقیماً به استخر کوچک، رودخانه یا دریاچه وارد نشوید. همیشه 60 متر (حدود 70 قدم) از منبع آب دور شوید.
• آب‌های بزرگ: اگر در یک گروه قایقرانی هستید که در امتداد یک رودخانه بزرگ قرار گرفته‌اید، "Leave No Trace" توصیه می‌کند که ادرار را مستقیماً در آب انجام دهید؛ حجم آب زیاد رودخانه غلظت آن را کاهش می‌دهد و منطقه کمپ شما را آلوده نمی‌کند.
• مناطق کوهستانی: در بالا در ناحیه بزرگ کوهی بودن، ادرار کردن بر روی سطح سنگ توصیه می‌شود. بزهای کوهی ممکن است به دلیل دست یابی به نمک موجود در طبیعت گیاهان را بکنند تا در سطح زیر خاک به نمک دست یابند.

توصیه‌های بیشتر درباره توالت رفتن

• اگر برای ادرار کردن می‌نشینید، مکانی با خاک نرم و جاذب پیدا کنید تا از پرتاب قطره‌ها جلوگیری شود. باز بودن بیشتر پا به حفظ تعادل شما کمک می‌کند. مطمئن شوید که شلوار، بند کفش و دیگر تجهیزاتتان خارج از محدوده ادرار کردنتان باشد و به جهت شیب زمین توجه کنید و مطمئن شوید که در قسمت بالا هستید تا هر جریانی از شما دور شود.
• اگر در محلی که هستید حریم شخصی زیادی ندارید، می‌توانید با استفاده از سارونگ (پارچه سبک وزن)، حوله یا دامن پیاده‌روی استفاده کنید و آن را دورتان بپیچید. همچنین، اگر با کسی همراهی می‌کنید، آن شخص می‌تواند به عنوان نگهبان عمل کرده و شما را از نزدیکی هر پیاده‌روی دیگری (و بالعکس) هشدار دهد.
• (برای بانوان) از لوله ادرار استفاده کنید تا بتوانید ایستاده ادرار کنید. این مورد در هوای سرد یا بارانی و یا در مناطق بیابانی و کوهستانی که به اندازه کافی حریم شخصی ندارند، مفید است. قبل از سفر، در خانه تمرین کنید. در صورت امکان آن را بشویید و در یک کیسه پلاستیکی نگه دارید.
• در یک پیاده‌روی روزانه، می‌توانید چند تکه کاغذ توالت یا کاغذ توالت را در کیسه پلاستیکی با زیپ همراه داشته باشید. کاغذ توالت استفاده شده را در کیسه قرار دهید و بعد از برگشت به شهر آن را به زباله انتقال دهید
• در حالت برپا بودن در یک تنت خوابیده و نمی‌خواهید در شب سرد بیرون بروید، می‌توانید از یک بطری (اگر لازم باشد با استفاده از سرچشمه) استفاده کنید که برای این منظور تعیین کرده‌اید (حتماً این کار را قبل از سفر در خانه تمرین کنید). بطری را ببندید و آن را به‌همراه خود به چند قدمی خودتان بگذارید. در صبح، آن را در بوته‌ها دور از اردو خالی کنید.

چگونه در مکان‌های وحشی ادرار کنیم

    قبل از رفتن به مکان کمپینگ، مطمئن شوید که لوازم مورد نیاز خود را همراه دارید و روش‌های صحیح را رعایت می‌کنید.

• لوازم: به علاوه‌ موارد اساسی مانند کاغذ توالت و ضدعفونی‌کننده دست، باید موارد زیر را به میزان لازم همراه داشته باشید:
• کیسه پلاستیکی قابل بسته‌بندی: روش توصیه شده امروزه این است که کاغذ توالت استفاده شده را با خود ببرید (و حتی اگر این اجباری نیست، همچنین این روش بهترین عمل برای کاهش تأثیرات شما بر روی زمین است). اگر می‌خواهید محتوا را مخفی کنید، می‌توانید کیسه را با فویل آلومینیوم بپوشانید، آن را با چسب چسبان یا نقاشی‌های نشانه‌گذاری پوشانید.
• کفشک: بسیاری از آن‌ها سبک وزن هستند و برای حفر یک چاله کوچک مفید هستند.
• کیسه‌ها یا ظروف صلب: برخی مناطق زیادی در ارتفاع بالا، حساس یا با تردد زیاد، اجبار به برداشتن ضایعات انسانی جامد دارند. اگر چنین است، باید گزینه‌های دفع ضایعات انسانی را همراه داشته باشید. چند نوع مختلف وجود دارد: برخی از کیسه‌های ساده پلاستیکی به نام "کیسه‌های آبی" هستند، برخی دیگر از کیسه‌های دو لایه قابل بسته‌بندی با ژل جذب استفاده می‌کنند. کیسه‌ها را در کوله‌پشتی خود حمل کنید؛ اصولاً باید ضدنشتی باشند، اما برای اطمینان بیشتر آن‌ها را در یک کیسه پلاستیکی دیگر قرار دهید. اگر توانایی حمل تجهیزات بزرگتر را دارید (مانند زمان کمپینگ در خودرو یا قایقرانی در مناطق بی‌سکونت)، یک سطلی که با یک کیسه زباله کمپوستی بزرگ و یک درب بسته بینی به عنوان توالت جامد قابل حمل ارزان قیمت است، را همراه داشته باشید.

یافتن مکا ن مناسب

• لوازم خود را ۲۰۰ فوت (حدود ۷۰ قدم) از مسیر، اردوگاه یا منبع آب حمل کنید. اگر دوست دارید، از گیاهان پوششی برای حفظ حریم شخصی استفاده کنید و به محیط اطراف توجه کنید تا بتوانید به اردوگاه یا مسیر خود بازگردید.
• در صورت امکان، خاکی خاکی و خورشیدی پیدا کنید. هر دوی این شرایط به تجزیه سریع‌تر فضولات کمک می‌کنند. از کفشک، چوب، سنگ یا بازو کفش خود برای حفر یک چاله با عرض حدود ۴ اینچ و عمق ۶ تا ۸ اینچ استفاده کنید.
• اگر زمین برای حفر خیلی سخت یا سنگی است، می‌توانید یک سنگ را بلند کنید و از آن مکان استفاده کنید. پس از انجام کار، سنگ را به جای خود بچینید. یا ضایعات خود را در یک کیسه به همراه ببرید.

مدیریت  کاغذ توالت

• از کاغذ توالت به‌اندازه لازم استفاده کنید. برای کاهش استفاده از کاغذ توالت، می‌توانید با اشیاء طبیعی مانند برگ‌های بزرگ (مطمئن شوید که سمی نیستند)، سنگ‌های صاف و حتی توپ برف از پوشیدنی‌های خود استفاده کنید. مطمئن شوید قبل از اینکه از توالت استفاده کنید، این اشیاء را در دسترس داشته باشید.
• کاغذ توالت را در یک کیسه ضایعات قرار داده و با خود ببرید. (امکان خاکستری کردن کاغذ توالت در جایی که این کار مجاز است در حال کم شدن است - این کار را فقط در صورتی انجام دهید که چاله دفع شما کافی عمیق باشد و شما به‌طور قطع مطمئن باشید که مدیران زمین این کار را قبول می‌کنند.)
• دستمال‌های مرطوب قبل از بستنه بکارتون می‌آید احتمالاً در بعضی مواقع لازم است استفاده کنید، اما آن‌ها را در چاله نریزید؛ آن‌ها را در کیسه ضایعات خود بگذارید (همچنین لوازم مربوط به دوره‌های قاعدگی نیز باید به همراه برده شوند).

پوشش:

• چاله دفع را با خاک اصلی پوشش دهید و چاله را به طور کامل پر کنید. آن را با پاهای خود فشار دهید. یک سنگ یا شاخه را در بالای آن قرار دهید تا جانورانی که خواهان حفره بعدی هستند، منصرف شوند. می‌توانید یک عود را به صورت عمودی درون آن قرار دهید تا افراد بعدی نیازمند چاله شوند.
• در نهایت، با استفاده از ضدعفونی کننده، دست‌هایتان را تمیز کنید و به طور قوی روی آن‌ها مالش دهید و به انگشتان خود توجه کنید.

نکات بهداشت در بیابان

    دستان نشسته نمی‌توانند منجر به بیماری‌های روده‌ای در طول یا بعد از سفر شوند. در ادامه تعدادی نکته برای نگهداری دستان تمیز در بیابان آورده شده است، زیرا احتمالاً آب در دسترس نیست:

نکات بهداشت  شخصی

• ژل ضدعفونی‌کننده دست (یا دستمال‌های ضدعفونی‌کننده که باید به همراه برده شوند) را با خود داشته باشید. همیشه بعد از دفع و قبل از لمس غذا از آن استفاده کنید. صابون و آب و عمل جاری کردن می‌تواند یک روش جامع‌تر برای شستن دست باشد. اما عملیات مالش با ضدعفونی کننده ممکن است به همان نتیجه برسد.
• هنگام بک‌پک‌گیری، ایده خوبی است حداقل یک بار در روز دستان خود را به طور کامل با صابون و آب بشویید.
• دستان خود را با حوله یا دستمال دیگری از آن استفاده می‌کنید، نه از آنی که برای خشک کردن ظروف استفاده می‌کنید.

حفظ پاکیزگی محیط

    در سفرهای بلندتر، شما ممکن است لذت ببرید از شستشوی کامل بدن یا حداقل شنا کردن. در زیر تعدادی نکته برای حفظ پاکیزگی منابع آبی آمده است:

• هرگز دریاچه یا رودخانه را برای شستشوی بدن خود استفاده نکنید. حتی با صابون قابل تجزیه زیستی - ممکن است آبزیان را آسیب برساند.
• از یک سینک کمپ قابل حمل (یا قابلمه آشپزی) برای حمل آب حمام به دور (حداقل ۲۰۰ فوت) از یک منبع آب استفاده کنید.
• اگر تصمیم به استفاده از صابون کرده‌اید، مطمئن شوید که بی‌بو و قابل تجزیه زیستی است.
• قبل از شنا، از پوست خود هرگونه کرم ضدآفتاب و دفع حشرات را بشویید؛ این مواد می‌توانند آب‌های کوچک یا رودخانه را بدشکل آلوده کنند.
• پس از شستن، آب کثیف خود را روی خاک، نه روی گیاهان یا سنگ‌های پوشیده از لیکن، ریخته شود.
• در نظر داشته باشید که یک حوله کوچک و سریع‌خشک را با خود حمل کنید.

کلام آخر

    در هنگام طبیعت گردی همواره توالت کردن و انجام امور شخصی یکی از مسائل بسیار مهمی است که باید به آن توجه کنید. بنابراین اصول آن را یاد بگیرید و تمرین کنید تا سیستمی بهینه برای خود ایجاد کنید. دکوول همراه شماست.