ایران با نام رسمی جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای جنوب غرب قاره آسیاست که هم از نظر گردشگری، هم از نظر سیاسی و هم از نظر دارا بودن منابع طبیعی اهمیت زیادی در خاورمیانه و حتی در جهان دارد. این کشور دارای سابقه تاریخی دور و درازی است که همین هم بر اهمیت آن می‌افزاید. ایران را می‌توان دومین کشور بزرگ خاورمیانه دانست که از شمال غرب با ارمنستان و آذربایجان، از شرق با افغانستان و پاکستان، از شمال شرق با ترکمنستان، از غرب با عراق و ترکیه و از شمال با دریای خزر و از جنوب نیز با دریای عمان و خلیج فارس همسایه است. پایتخت ایران، تهران نام دارد و به طور کلی 83.5 میلیون نفر جمعیت کل ایران را با توجه به آخرین سرشماری‌های انجام شده تشکیل می‌دهند. وجود تنگه هرمز در جنوب کشور، موقعیتی استراتژیک ایجاد کرده است، زیرا این تنگه مهم‌ترین مسیر برای انتقال نفت خام است. مساحت کشور ایران ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومتر مربع تخمین زده می‌شود. دین رسمی مردم ایران اسلام و زبان رسمی‌شان فارسی است.

تقریبا میان تمام علاقمندان به سفر و طبیعت گردی این اتفاق نظر وجود دارد که استان مازندران یکی از جذاب‌ترین و زیباترین مقاصد برای سفر است. این استان پر است از جاذبه‌های گردشگری که برخی از آنها جاذبه‌های تاریخشی و برخی دیگر جاذبه‌های طبیعی هستند. مشخصا ترکیب تاریخ و طبیعتا مقصد جذابی را برای سفر به وجود می‌آورد. یکی از جاذبه‌های مشهور و شگفت‌انگیز این استان که در این مطلب قصد داریم درباره آن حرف بزنیم، پل ورسک است. این پل را باید یکی از مشهورترین پل‌های تاریخی مهندسی شده در ایران دانست که قدمتش به دوران حکومت رضاشاه در ایران یعنی حدود سال 1315 باز می‌گردد. در مطلب پل ورسک کجاست؟ قصد داریم همه چیز را درباره این جاذبه تاریخی بررسی نماییم.  پل ورسک در ارتفاع 110 متری از دره ساخته شده و راه آهن سراسری تهران - شمال را به هم متصل می‌نماید. این پل در جریان جنگ جهانی دوم نقش بسیار مهمی را ایفا کرد تا جایی که چرچیل، نخست وزیر وقت انگلیس لقب پل پیروزی را به آن داد. پل ورسک در سال 1354 به عنوان یک اثر ملی در فهرست آثار ملی ثبت شده است. ابتدا به معرفی مختصر این پل و تاریخچه‌اش خواهیم پرداخت و سپس نگاهی مختصر به دیگر جاذبه‌ های گردشگری اطراف آن که می‌توان هنگام بازدید از پل ورسک از آنها نیز دیدن نمود، خواهیم داشت. اگر قصد سفر به استان مازندران و بازدید از پل ورسک را دارید. این مطلب می‌تواند اطلاعات زیادی را در اختیارتان قرار دهد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

اما در این مقاله قصد داریم درباره یکی از مهم‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های طبیعی که در استان آذربایجان شرقی وجود دارد، یعنی جنگل‌های ارسباران صحبت کنیم. ارسباران در واقع یک ناحیه بسیار بزرگ کوهستانی است که در شهرهای اهر، ورزقان و کلیبر قرار گرفته‌ است. این ناحیه از شمال کوه غوشاداغ تا جنوب رود ارس گسترده شده و به دلیل وجود رود ارس است که این نام را برای آن انتخاب کرده‌اند. جنگل‌های ارسباران از شرق با مشگین شهر و مغان، از جنوب با سراب و از غرب با تبریز و مرند همسایه است. منطقه حفاظت شده ارسباران که یکی از نقاط دیدنی ایران است، در شمال غربی این کشور قرار دارد. این منطقه بین مختصات جغرافیایی ۳۸ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۸ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۳۸ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲ دقیقه طول شرقی واقع شده است. ارسباران از شمال با رشته کوه های قفقاز هم مرز است و ارتفاع آن از سطح دریا از ۲۵۰ متر تا ۲۷۵۴ متر متغیر است. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران، با ما همراه باشید.

خورشید دارد با طنازی تمام از پس کوه‌های البرز رخ می‌نماید. آسمان آخرین جرعه شب را سر می‌کشد و روزی نو آغاز می‌شود. مگر می‌شود این روز را در خانه ماند؟ البته که محال است ماندن در خانه آن هم در یک جمعه اردیبهشتی! همین که اولین هفته از اردیبهشت از راه می‌رسد تمام ذرات وجودم یک صدا فریاد می‌زنند «گلستان، نگارستان» و اینگونه است که رهسپارش می‌شویم.

آثار ثبت شده ایران در یونسکو     برای کسانی که اهل سفر و بازدید از جاذبه‌ های گردشگری هستند، اصطلاح میراث جهانی یونسکو نامی آشنا است. این اصطلاح برای مجموعه مکان‌های فرهنگی و طبیعی استفاده می‌شود که زیر نظر کمیته میراث جهانی یونسکو در فهرستی به ثبت رسیده‌اند. حفاظت و نگهداری از آثار ثبت شده به جز کشوری که این جاذبه‌ها در آن قرار دارد، بر عهده تمامی کشورهای عضو یونسکو است.     از آنجایی که ایران جاذبه‌های گردشگری زیادی دارد، طبیعتا بخش زیادی از این فهرست را در برگرفته است. ۲۶ مورد از مکان‌های تاریخی-فرهنگی و طبیعی ایران در این فهرست به ثبت رسیده است. در نوشته پیش رو قصد داریم بیشتر درباره آثار میراث جهانی یونسکو از ایران که در میراث جهانی یونسکو حرف بزنیم. ابتدا لیستی از این آثار ارائه خواهیم داد و سپس درباره دیگر موارد مهم مربوط به آن حرف خواهیم زد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید. نام اثر موقعیت اثر معبد چغازنبیل شوش  میدان نقش جهان اصفهان تخت جمشید استان فارس تخت سلیمان تکاب استان آذربایجان غربی ارگ تاریخی بم استان کرمان پاسارگاد  استان فارس گنبد سلطانیه استان زنجان بیستون استان کرمانشاه مجموعه قره کلیسا استان آذربایجان غربی سازه‌های تاریخی آبی شوشتر  استان خوزستان بازار تبریز استان آذربایجان شرقی آرامگاه شیخ صفی اردبیلی اردبیل نه باغ ایرانی بیرجند،کاشان، ماهان، اصفهان، بهشهر، شیراز، یزد برج گنبد قابوس استان گلستان مسجد جامع اصفهان اصفهان کاخ گلستان تهران شهر سوخته سیستان و بلو چستان شوش استان خوزستان یازده قنات ایرانی  گناباد، زارچ، مهریز، کرمان، اراک، اصفهان، اردستان کویر لوت سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، کرمان شهر یزد  یزد منظر باستانی ساسانی استان فارس جنگل‌های هیرکانی گلستان، مازندران، گیلان راه آهن سراسری ایران ایران    منظر فرهنگی اورامانات غرب ایران منظر فرهنگی میبد شهر بابک استان کرمان میراث جهانی یونسکو چیست؟     میراث جهانی یونسکو World Heritage Sites به مجموعه‌ای از مکان‌های فرهنگی یا طبیعی می‌گویند که به عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شده باشد و کشورهای عضو یونسکو موظف باشند از آن مخافظت کنند. این مکان‌ها می‌تواند شامل جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه یا حتی شهر باشد. کشورهای مختلف دنیا می‌توانند جاذبه‌های گردشگری خود را نامزد قرارگیری در این فهرست کنند تا همه اعضای یونسکو موظف به حفاظت از این جاذبه‌ها شوند و دیگر نژاد و ملیت و فاکتورهای دیگر نیز در این وظیفه تاثیری نداشته باشد.     همانطور که ذکر شد تعداد جاذبه‌های ثبت شده ایران در این فهرست جهانی 26 است و کشور ایتالیا را با 58 اثر ثبت شده باید در رتبه اول کشورهایی قرار دارد که جاذبه‌‎های گردشگری خود را در این فهرست به ثبت رسانده‌اند. معیارهای ثبت آثارثبت جهانی یونسکو     برای اینکه یک جاذبه در فهرست جهانی یونسکو به ثبت برسد باید معمارهایی داشته باشد که در ادامه این معیارها را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید. معیارهای فرهنگی نشان‌دهنده خلاقیت و نبوغ انسانی باشد. ارزش‌های بشری در یک بازه زمانی در یک منطقه فرهنگی را بازگو کند. نشان‌دهنده یک سنت فرهنگی یا تمدن زنده یا از بین رفته باشد. یک نمونه مهم از معماری یا تکنولوژی باشد که یک مرحله مهم از تاریخ بشر را نشان دهد. یک نمونه برجسته از تعامل میان انسان و محیط زیست باشد. با رویدادها و سنت‌‌ها و به طور کلی فرهنگ مردم به صورت مستقیم یا ملموس در ارتباط باشد. معیارهای طبیعی یک پدیده طبیعی بی‌نظیر باشد. یک نمونه برجسته از مراحل و تغییرات زمین‌شناسی باشد. یک نمونه برجسته از فرایندهای زیست‌شناسی و بیولوژی باشد که در تکامل و توسعه زمینی، اکوسیستم‌های ساحلی و دریایی و جوامع از گیاهان و حیوان‌ها ایفای نقش کرده باشد. زیستگاه‌های طبیعی مهم، متنوع و غنی را شامل شود. میراث جهانی یونسکو ایران     ایران در سال 1975 به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست و اولین مکان خود را در سال 1979 در این فهرست به ثبت رساند. برای اولین بار میدان نقش جهان، چغازنبیل و تخت جمشید بودند که در این فهرست ثبت شدند. در ادامه بیشتر درباره آثار ثبت شده ایران در فهرست جهانی یونسکو حرف خواهیم زد. با ما همراه باشید. نیایشگاه چغازنبیل، خوزستان، سال 1979     نیایشگاه چغازنبیل یکی از جاذبه‌های تاریخی استان خوزستان است که در سال 1979 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این نیایشگاه را باید تمام چیزی دانست که از شهر دوراونتاش به جا مانده و در حال حاضر باید آن را یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر شوش دانست. تخت جمشید، فارس، سال 1979     تخت جمشید یکی دیگر از آثار ثبت شده در این فهرست است که باید آن را در لیست محبوب‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های تاریخی استان فارس در ایران دانست. این جاذبه که میراثی از حکومت داریوش هخامنشی، خشایارشاه و اردشیر اول است، در شهر مرودشت استان فارس قرار دارد. میدان نقش جهان، اصفهان، سال 1979     میدان نقش جهان به عنوان یکی از شناخته شده‌ترین جاذبه‌های تاریخی شهر اصفهان نیز یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های ثبت شده ایران دراین فهرست است. این میدان یکی از بناهای دوره صفوی است که جاذبه‌هایی همچون عمارت عالی قاپو، مسجد امام، مسجد شیخ لطف الله و سردر قیصریه را در خود جای داده است. تخت سلیمان، آذربایجان غربی، سال 2003     تخت سلیمان را باید یکی از عجیب‌ترین بناهای ثبت شده در این فهرست دانست. در این جاذبه، مجموعه‌ای از بناهای تاریخی در اطراف یک دریاچه ساخته شده‌اند این سازه‌ها مربوط به دوره اشکانیان، ساسانیان و ایلخانیان است. تخت سلیمان در روستایی به همین نام در نزدیکی تکاب قرار دارد. ارگ بم، کرمان، سال 2004     مگر می‌‌شود مجموعه بی‌نظیری مانند ارگ بم در این فهرست نباشد؟ این ارگ یا مربوط به دوره هخامنشیان یا مربوط به دوره اشکانیان است که تا دوره قاجاریه هم در آن زندگی می‌کرده‌اند. متاسفانه این مجموعه در زلزله 1382 ویران شد. پاسارگاد، فارس، سال 2004     جاذبه بعدی دراین لیست که باید به معرفی آن بپردازیم، مجموعه پاسارگاد است. این مجموعه را باید مربوط به دوره هخامنشیان دانست که آرامگاه کوروش کبیر، باغ سلطنتی پاساگارد، کاخ دوازه پل، کاخ بارعام، کاخ اختصاصی، کوشک و آب نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، استحکامات دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری و محوطه مقدس در آن قرار دارد. گنبد سلطانیه، زنجان، سال 2005     گنبد سلطانیه را باید جاذبه ثبت شده بعدی در فهرست میراث جهانی یونسکو دانست. این بنا درواقع مقبره محمد خدابنده است که بین سال‌های 1302 تا 1312 در شهر زنجان ساخته شد و از نظر معماری بسیار ارزشمند است. محوطه بیستون، کرمانشاه، سال 2006     محوطه بیستون یکی دیگر از مشهورترین جاذبه‌های تاریخی ایران است که در استان کرمانشاه قرار دارد. بزرگ‌ترین سنگ نوشته تاریخی جهان را می‌توانید در بیستون ببیند. مجموعه کلیساهای آذربایجان، سال 2008     این مجموعه شامل سه کلیسای ارمنی به نام‌های قره کلیسا، کلیسای استپانوس مقدس و کلیسای زور زور می‌شود. این کلیسا در قرن‌های هفتم تا چهاردهم میلادی در استان‌های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی ساخته شده‌اند. سازه‌های آبی شوشتر، خوزستان، سال 2009     سازه‌های آبی شوشتر را باید یکی از مدرن‌ترین سازه‌های تاریخی در جهان دانست که در دوران ساسانیان ساخته شده است. این مجموعه بزرگ شامل مواردی همچون ساختمان آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب و سیکا ( جایی برای استراحت و تفریح) می‌شود. بازار تبریز، آذربایجان شرقی، سال 2010     بازار تبریز را باید یکی از بزرگ‌ترین بازارهای سرپوشیده ایران، آسیا و حتی جهان دانست که دارای بازارچه‌ها، تیمچه‌ها، سراها و کاروانسراهای متعدد است و معماری فوق‌العاده‌ای نیز دارد. بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی، اردبیل، سا ل 2010     بقعه شیخ صفی الدین که در شهر اردبیل قرار دارد متعلق به بزرگ خاندان صفوی است و جدا از اینکه شخصیت مهمی در آن به خاک سپرده شده است، معماری ویژه‌ای دارد. مجموعه باغ‌های ایرانی، سال 2011     این مجموعه چند باغ منحصر به فرد در شهرهای مختلف ایران را شامل می‌شود که هر کدام از این باغ‌ها به صورت جداگانه یک جاذبه گردشگری مهم محصوب می‌شوند. این باغ‌ها عبارتند از، باغ دولت آباد یزد، باغ ارم شیراز، باغ پاسارگاد، چهلستون، باغ فین کاشان، باغ شازده، باغ اکبریه و باغ پهلوان‌پور. مسجدجامع اصفهان، اصفهان، سال 2012     مسجد جامع اصفهان را باید یکی دیگر از آثار تاریخی ثبت شده در این فهرست دانست که از حیث معماری بی‌نظیر است. این مسجد در سبزه میدان اصفهان قرار دارد و شامل بخش‌هایی همچون گنبد نظام الملک، گنبد تاج الملک، ضمن چهار ایوانی شبستان‌ها، مدرسه مظفری و محراب الجایتو است. برج گنبد قابوس، گلستان، 2012     برج گنبد قابوس، یک سازه مربوط به قرن چهارم هجری است که در شهر گنبد کاووس استان گلستان قرار دارد. این برج را به عنوان بلندترین برج آجری در جهان می‌شناسند. کاخ گلستان، تهران، سال 2013     نام کاخ گلستان برای همه آشناست این کاخ خوشرنگ و لعاب در شهر تهران قرار دارد. این کاخ ارگ سلطنتی بوده که بخشی از آن در زمان صفویه و بخشی هم در زمان قاجاریه ساخته شده است. شهر سوخته، سیستان و بلوچستان، سال 2014     شهر سوخته را باید بقایای یک دولت شهر باستانی دانست که زمانی آن را در ساحل رودخانه هیرمند ساخته‌اند. به نظر می‌رسد دوره ساخت این شهر با عصر برنز تمدن جیرفت همزمان است و قدمت آن را باید مربوط به 6000 سال پیش دانست. این شهر پنج بخش اصلی شامل مسکونی؛ بخش‌های مرکزی؛ منطقه صنعتی؛ بناهای یادمانی؛ و گورستان داشته است که به صورت تپه‌های جداگانه به هم متصل بوده‌اند. منظر فرهنگی روستای میمند، کرمان، سال 2015     روستای میمند را باید یک روستای دستکند صخره‌ای دانست که دارای چند هزار سال قدمت است و باید آن را یکی از اولین سکونتگاه‌های بشری در ایران دانست. این روستا جدا از معماری ویژه‌اش، آداب و رسوم مخصوص به خود را نیز دارد. محوطه باستانی شوش، خوزستان، سال 2015     شوش را باید یکی از زیباترین شهرهای استان خوزستان دانست که قدمت بسیار بالایی دارد. شهر باستانی شوش را به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های بشر در جهان معرفی کرده‌اند. این شهر روزگاری یکی از تمدن‌های مهم جهان بوده است. مجموعه قنات‌های ایرانی، سال 2016     یکی دیگر از 26 اثر ثبت شده در فهرست میراث چهانی یونسکو مجموعه قنات‌های ایرانی است که شامل 11 قنات با نام‌های قنات قصبه گناباد، قنات بلده فردوس، قنات حسن‌آباد مشیر و قنات باغ زارچ، قنات ابراهیم‌آباد اراک، قنات مزدآباد و قنات عمومی وزوان، قنات مون، قنات گوهرریز جوپار، قنات اکبرآباد بم و قنات قاسم‌آباد بم است. کویر لوت، سال 2016     کویر لوت را باید یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی ایران دانست که نام آن در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. دراین کویر سابقه بیش از پنج هزار سال تمدن ثبت شده است. همچنین نزدیک به سه هزار اثر تاریخی در این منطقه وجود دارد که درفش شهداد با 5 هزار سال قدمت یکی از آنهاست. شهر تاریخی یزد، یزد، سال 2017      نام شهر یزد به طور کلی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است چراکه در این شهر معماری مخصوص اقلیم‌های خشک در جهان را می‌توانید همچنین شمار زیادی بناهای تاریخی در یزد وجود دارد که همه آنها بسیار ارزشمند هستند. منظر باستان شناسی ساسانی استان فارس، فارس، سال 2018     منطور از این چشم‌انداز آثار به جا مانده از دوره ساسانیان در در شهرستان‌های فیروزآباد، کازرون و سروستان است که همه آنها را به صورت یک پرونده به ثبت جهانی رسانده‌اند. شهر باستانی بیشاپور، غار شاپور، کاخ ساسانی سروستان، شهر باستانی اردشیر خوره، کاخ اردشیر بابکان، قلعه دختر، نقش برجسته دیهیم گذاری و نقش برجسته پیروزی اردشیر بر اردوان بخشی از این آثار است. جنگل‌های هیرکانی، سال 2019     جنگل‌های هیرکانی را باید یکی از ارزشمندترین گنجینه‌های طبیعی جهان دانست که در استان‌های گیلان، گلستان و مازندران قرار دارد.  این جنگل‌ها بین 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند و آنها را باید فسیل‌های زنده دانست. راه آهن سراسری ایران، سال 2021     راه آهن سراسری ایران هم از نظر تاریخی و هم از نظر صنعتی اهمیت زیادی دارد. از انجایی که این راه آهن نقش مهمی در جنگ جهانی ایفا کرده است، ویژگی‌های آن با فاکتورهای مورد نظر یونسکو برای ثبت مطابقت دارد و به همین دلیل نام آن را نیز در این فهرست می‌توان دید. چشم‌انداز فرهنگی اورامانات یا هورامان، کرمانشاه و کردستان، سال 2021     منطقه اورامانات یا هورامان بخش وسیعی از استان‌های کرمانشاه و کردستان را دربرمی‌گیرد که طبیعتی فوق‌العاده بی‌نظیر دارد. جدا از طبیعت زیبا، معماری خانه‌ها نیز به صورت پلکانی است و فرهنگ ویژه و مخصوصی نیز در میان مردم این منطقه رواج دارد. کلام آخر     در مطلب فهرست آثار ثبت شده ایران در میراث جهانی یونسکو علاوه بر اینکه این آثار را به شما معرفی کردیم کمی هم درباره چیستی این لیست و فاکتورهای لازم برای ثبت یک جاذبه در این لیست حرف زدیم. اگر نکته دیگری در این باره وجود دارد که در این نوشته بدان اشاره نشد، حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و از خواندن آن لذت ببرید.

راهنمای جامع سفر به استان همدان جایگاه غارهای شگفت انگیز     استان همدان یکی از مناطق تاریخی ایران است که قدمت آن به زمان حکومت مادها می‌رسد. حتما نام هگمتانه را بارها و بارها در کتب تاریخی دیده‌اید. هگمتانه نامی است که مادها بر روی شهر همدان امروزی گذاشته بودند. این شهر زمانی نماینده تاریخ و تمدن ایران در جهان بوده است.     چرا قصد داریم استان همدان را به عنوان یک مقصد مناسب سفر به شما معرفی کنیم؟ دلایل زیادی برای این امر وجود دارد، از آب و هوای فوق‌العاده خوش این استان خصوصا در بهار گرفته تا جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بی‌شمار و فرهنگ ناب و اصیلش. همه این دلایل همدان را به یک مقصد خوب برای ایرانگردی تبدیل می‌کند. همدان معمولا زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدلی دارد، بنابراین اگر جزو آن دسته از افراد هستید که ترجیح می‌دهید در هوای سرد سفر نکنید بهترین زمان سفر به استان همدان برای شما فصل‌های بهار و تابستان است. سفر نوروزی به همدان این مزیت را دارد که به شما اجازه می‌دهد از نزدیک با آداب و رسوم مربوط به عید نوروز در این استان آشنا شوید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان قصد داریم ریز تا درشت این منطقه را بررسی کنیم. ابتدا به مختصری درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب این اطلاعات هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان همدان     از هزاران سال قبل اقوام ایرانی در همدان ساکن بوده‌اند. شرایط اقلیمی این منطقه آن را به جایی جذاب برای سکوت تبدیل کرده است. تپه‎ای به نام گیلان نهاوند در استان همدان وجود دارد که براساس نتایج حفاری‌هایی که در آن انجام شده، حدود شش هزار سال قبل اقوامی در استان همدان کنونی ساکن بوده‌اند. حتی قبل از اینکه آریایی‌ها به ایران بیایند، اقوامی به نام کاسیان در این منطقه سکونت داشتند. اما از زمان مادها اطلاعات بیشتری درباره همدان در دسترس است و به همین دلیل این منطقه بیشتر در زمان حکومت مادها مشهور شد.     در زمان حمله اسکندر به ایران همدان یکی از مناطقی بود که بیشترین کشتار و غارت در آن انجام شد و همین مساله نشان می‌دهد این منطقه در آن زمان از چه شهرتی برخوردار بوده است. تا زمان ساسانیان و در واقع قبل از حکومت اسلامی در ایران، نقش همدان بسیار پر رنگ بوده است. پس از آغاز حکومت اسلامی سرنوشت استان همدان هم مانند دیگر نقاط ایران دستخوش پستی و بلندی‌های بسیار شد. جنگ‌ها، یورش‌ها، قحطی‌ها و بلایای طبیعی در این استان روی روند زندگی مردم تاثیر داشت. بدیهی است که چنین تغییراتی بر فرهنگ و آداب و رسوم مردم همدان نیز اثر گذاشته باشد. تغییر فرهنگ مردم همراه با این تحولات آنقدر ادامه پیدا کرده که به شکل امروزی درآمده است. آشنایی با فرهنگ استان همدان     مردم استان همدان بیشتر شیعه هستند البته اقلیت‌های مذهبی دیگر نیز در این منطقه زندگی می‌کنند. شاید جالب باشد که بدانید یک بقعه به نام استر و مردخای در استان همدان وجود دارد که به عنوان یکی از مهم‎ترین زیارتگاه‌های یهودیان در ایران و جهان به حساب می‌آید. مردم همدان به طور رسمی به زبان فارسی صحبت می‌کنند. لهجه آنها همدانی کمی آمیخته شده با زبان لری است. اما در مناطق مختلف استان گویش‌های فارسی، لری و ترکی نیز وجود دارند. در واقع کنار هم قرار گرفتن اقوام مختلف مانند لرها، ترک‌ها، کردها و فارس‌ها در این استان نوعی تنوع فرهنگی به وجود آورده است. تعداد زیادی از شهرستان‌های استان همدان مانند همدان، تویسرکان، اسدآباد، بهار، نهاوند و ملایر سکونتگاه‌های مهم عشایر این استان به شمار می‌روند.     یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ استان همدان غذاهای سنتی و محلی این منطقه است. شاید آبگوشت بز باش را بتوان مشهورترین غذای محلی همدانی‌ها دانست. بعید است کسی به این استان سفر کند و گوشه چشمی به امتحان کردن آبگوشت بز باش نداشته باشد. از دیگر غذاهای سنتی این استان می‌توان به کاچی، بروش، تله گنجی، کلم قمری و ... اشاره کرد.     در بحث سوغات گزینه‌های زیادی از خوراکی گرفته تا صنایع دستی برای انتخاب وجود دارد. از میان سوغات فراوان این استان می‌توان به سیر تند، شیره انگور، کماج، قالی، گیوه، انگشت پیچ، عسل، سفال و سرامیک و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان همدان     استان همدان در غرب کشورمان قرار دارد و از همسایگان آن می‌توان به استان زنجان، استان قزوین، استان مرکزی، استان لرستان و ... اشاره کرد. همدان یک منطقه کوهستانی، بادخیز و سرد است. بنابراین شاید برای همه جالب نباشد که در زمستان به این منطقه سفر کنند. آب‌های روان همیشه در همدان جاری هستند و وجودشان باعث به وجود آمدن برخی از ناهمواری‌های منطقه شده است.     ارتفاعات استان همدان را می‌توان به چهار دسته ارتفاعات شمالی (سلسله جبال خرقان در شهرستان رزن)، ارتفاعات میانی (شامل کوه‌های الوند، کوه چهل چشمه)، ارتفاعات جنوبی (کوه‌های گرو و زاگرس) و دیگر کوه‌های پراکنده تقسیم کرد. در استان دشت‌هایی هم وجود دارند که سطحشان از چمن پوشیده شده و محل عبور چشمه‌های بسیاری هستند. مهمترین رودهای این منطقه گاماسیاب و سمینه رود نام دارند. اهمیت این دو رود در این است که به جز آنها رودهای دیگر در فصل تابستان خشک می‌شوند.     درباره آب و هوای استان باید از کلمه متغیر استفاده کرد. همدان دارای زمستان‌های سرد و پر از برف و باران و تابستان‌های معتدل است. طبیعت استان نیز مانند آب و هوایش بسیار تنوع دارد، یعنی در این منطقه از بیابان گرفته تا جنگل‌ها و مراتع وجود دارند. همدان درحال حاضر شش منطقه محافظت شده به عنوان زیستگاه حیوانات دارد. البته در قدیم حیوانات بیشتری در این منطقه زندگی می‌کرده‎اند که به دلیل عواملی مانند شکارچیان غیرمجاز تعدادشان کم شده است. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان همدان     یقینا تا این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان اطلاعات زیادی درباره این استان به دست آورده‎اید اما، اگر این منطقه را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب کرده باشید، هنوز چیزهایی هست که درباره همدان نمی‌دانید. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با جاذبه های گردشگری استان همدان آشنا کنیم تا از این طریق اطلاعاتتان برای سفر تکمیل شود. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی خواهیم پرداخت که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‎ باشند و سپس درباره دیگر جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد. در ادامه با ما همراه باشید. فیل تپه ثبت در فهرست آثار ملی: 14 شهریور 1310     یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‎ های گردشگری استان همدان فیل تپه نام دارد. این جاذبه در شهرستان اسدآباد قرار گرفته است. قدمت فیل تپه به عصر آهن می‌رسد و در تاریخی که ما بیشتر درباره آن می‌دانیم، در دوره ساسانیان فیلم تپه دوباره جان گرفته است. برای بازدید از این جاذبه تاریخی باید به دهستان دربندرود، روستای فیل تپه مراجعه نمایید. لازم به ذکر است که در شهرستان اسدآباد تپه‌های تاریخی دیگر مانند تپه آجین، تپه حسام آباد، تپه خسروآباد و ... نیز وجود دارند. شهر باستانی هگمتانه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریورر 1310     هگمتانه یکی از شهرهای کهن ایرانی است که به عنوان نخستین پایتخت کشورمان شناخته می‌شده است. در واقع مادها هگمتانه را بنا نهاده و پادشاهی خود را در آن تشکیل داده‌اند. این شهر تا مدت‌ها به پارتیان وفادار ماند و تنها در نتیجه یک شکست این وفاداری به پایان رسید. هگمتانه روزگاری یک شهر منظم با شبکه آبرسانی و وضعیت کشاورزی پیشرفته بود اما امروزه از آن همه شکوه و عظمت تنها تپه هگمتانه باقی مانده است. تپه گیان     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان بدان اشاره کرد، تپه گیان واقع شده در شهر نهاوند است. قدمت این منطقه را 37 قرن قبل از میلاد می‌دانند. بنابراین باید آن را یکی از قدیمی‌ترین تپه‌های باستانی موجود در ایران دانست. مورخان بر این باورند که حدود شش هزار سال پیش، بومیان ایران در این تپه زندگی می‌کرده‌اند. این بومیان بعدها توسط مهاجران اروپایی و آسیایی از بین رفته‌اند. جالب است بدانید گروهی از کاوشگران این تپه را 19 متر حفاری کرده‎ و در آن 5 طبقه با خصوصیات متفاوت پیدا کرده‌اند. این امر نشان می‌دهد حداقل 5 تمدن قدیمی در زمان‌های مختلف در این منطقه می‌زیسته‌اند. غار سراب ثبت در فهرست آثار ملی: 7 اسفند 1386     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان همدان حتما باید یکی از قدیمی‌ترین و البته شگفت انگیزترین جاذبه های گردشگری ایران به نام غار سراب را به شما معرفی کنیم. این غار که مربوط به عصر مس و سنگ است در شهرستان کبودر آهنگ قرار دارد. بیشتر افرادی که از غار سراب بازدید کرده‌اند، در یک کلمه آن را شگفت انگیز خوانده‌اند. وقتی از دهانه تنگ غار می‌گذرید و دالان‌های تنگش را به صورت سینه خیز پشت سر می‌گذارید، وارد یک دنیای شگفتی و زیبایی خواهید شد. چند تالار دریاچه‌ای، دهلیزهای زیبا و چند جزیره شگفتی‌هایی است که در غار سراب انتظار شما را می‌کشد. دسترسی به این دنیا سخت است و همین مساله غار سراب را بسیار بکرتر و دست نخورده‌تر از همسایه معروفش غار علیصدر که در ادامه درباره‌اش حرف خواهیم زد، کرده است. غار علیصدر     غار علیصدر که یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های استان همدان است، در شش کیلومتری غار سراب در شهرستان کبودر آهنگ قرار دارد. علیصدر یکی از معدود غارهای تالابی و آبی و جهان است. غار با دالان‌های پیچ در پیچ و دهلیزهای بسیار زیاد شروع می‌شود. یک دریاچه بزرگ در انتهای این غار 11 کیلومتری وجود دارد بنابراین، اگر بخواهیم تا انتهای مسیری که تاکنون کشف شده بروید باید از قایق استفاده کنید. لازم به ذکر است که به دلیل صعب العبور بودن مسیر، تا کنون تنها سه کیلومتر از این غار کشف شده است. دره مرادبیگ     اگر می‌خواهید در طول سفر به استان همدان از یک جاذبه طبیعی فوق‎العاده دیدن کنید، دره مرادبیگ انتخاب خوبی است. این دره در دامنه کوه‌های یخچال، در سه کیلومتری شهر همدان قرار دارد. در واقع دره مرادبیگ یک منطقه 800 هکتاری است که از شمال به جنوب کشیده شده. این دره بسیار به شهر نزدیک است و به همین دلیل نه تنها مسافران را به خود جذب می‌کند، بلکه یکی از تفریحگاه‌های اصلی بومیان نیز به حساب می‌آید. جالب است بدانید سکونتگاه‌های تاریخی در دره مرادبیگ وجود دارد که نشان می‌دهد حدود 800 سال پیش نیز این منطقه مورد توجه بوده است. آتشکده بهرام     آتشکده بهرام گور که آن را به نام مطبخ خسرو پرویز نیز می‌شناسند، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری استان همدان است. قدمت این اثر که در دامنه کوه الوند قرار دارد، به دوره ساسانیان می‌رسد. البته درحال حاضر خرابه‌هایی از این بنا بیشتر به جای نمانده و متاسفانه این بلایی است که بر سر بسیاری از آتشکده‌های موجود در ایران آمده است. جالب است بدانید چند آتشکده دیگر به همین اسم در استان‌های مختلف ایران، برای مثال استان تهران و استان یزد نیز وجود دارد. بام استان همدان     استان همدان یکی از استان‌های غربی ایران زیبای ما محسوب می‌شود که زمستان‌های بسیار سردی دارد، تاریخچه جذاب با آثار تاریخی موجود در این شهر بسیاری از ایرانیان را هرساله به دیدن خود دعوت می‌کند برای مثال هگمتانه، آرامگاه بابا طاهر عریان و مقبره بی علی سینا و... اما در کنار تم ام این زیبایی‌ها طبیعت بکر و بی بدیل استان همدان نیز خاص و منحصربفرد است، در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران قله کوبری با ارتفاع 3586 متر معرفی شده است که در نزدیکی قله یخچال که قبلا بام استان همدان معرفی شده بود قرار دارد.     البته همدان با نام قله دیگری در خود بسیار معروف است که آن قله الوند نام دارد و در ابتدا مسیر پیمایش از گنجنامه عبور خواهید کرد و به دلیل رسیدگی به این کوه و نصب تلکابین معروفیت بیشتری نسبت به بقیه قلل دارد، قله کوبری نیز همانند دو قله پیشین که معرفی کردیم در رشته کوه بسیار زیبای الوند واقع شده است. رشته کوه الوند که در شهرهای همدان و تویسرکان عبور می‌کند، میزبان کوه‌ها، آبشارها، باغات گردو و زیبایی‌های خاص و جذابی نیز هست که همواره و در تمامی فصل‌های مختلف میزبان کوهنوردان و گردشگران بسیاری است. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره قله کوبری با دکوول همراه باشید. کلام آخر     اگر چه در این مطلب مجال این را نیافتیم که همه جاذبه گردشگری که در استان همدان وجود دارد را به شما معرفی کنیم. با این حال جاذبه‌های فراوان طبیعی و تاریخی دیگری هم مانند آرامگاه بوعلی سینا، آرامگاه عارف قزوینی، تپه عباس آباد، مسجد جامع نهاوند، شهر لاله‌جین و ... در این استان وجود دارد که بازدید از تک تک آنها لذت سفر را چندین برابر می‌کند.     همانطور که می‌دانید جاذبه‌های طبیعی استان فراوان است. به همین دلیل اگر در طول سفر خود به هرکدام از این طبیعت‌ها پا گذاشتید حفظ و مراقبت از آنها را فراموش نکنید. همچنین لازم است بدانید جاذبه های گردشگری استان همدان در شهرها و روستاهای مختلف پراکنده‌اند، بنابراین اگر می‌خواهید از همه این جاذبه‌ها دیدن کنید باید سفر طولانی مدت را برنامه‌ریزی نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان مرکزی     استان مرکزی که آن را به نام پایتخت صنعتی ایران نیز می‌شناسند، یکی از استان‌هایی است که در مرکز ایران قرار گرفته و شهر اراک نیز به عنوان پایخت آن شناخته می‌شود. جالب است بدانید در زمان‌های بسیار قدیم این منطقه عراق نام داشت و بعدها که پای اعراب به ایران باز شد، به آن عراق عجم گفتند. البته عراق عجم نه تنها استان مرکزی امروز را شامل می‌شد بلکه بسیاری دیگر از استان‌های همجوار آن را نیز در برمی‌گرفت. استان مرکزی از شمال شرقی با استان تهران و از جنوب نیز با استان لرستان و استان اصفهان همسایه است. این استان دارای 12 شهرستان، 23 بخش، 32 شهر، 66 دهستان و شمار زیادی آبادی با سکنه و خالی از سکنه است. اراک، ساوه، محلات و خمین را باید مهم‌‌ترین شهرهای استان مرکزی دانست. استان مرکزی در فاصله کمی با پایتخت قرار دارد و این مساله بر اهمیت آن افزوده است. همچنین وجود شمار زیادی کارخانه‌های صنعتی در این منطقه آن را به قطب صنعت کشور بدل کرده. اما این صنعتی بودن بدین معنا نیست که استان مرکزی هیچگونه جاذبه گردشگری ای برای بازدید ندارد. این استان نیز مانند بسیاری از مناطق دیگر ایران دارای جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی قصد داریم شما را با سیر تا پیاز این استان آشنا کنیم. ابتدا درباره پیشینه این استان حرف خواهیم زد. سپس گریزی به فرهنگ و جغرافیای آن می‌‎زنیم و در نهایت نیز به معرفی جاذبه‌های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب این اطلاعات هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. پیشینه استان مرکزی     استان مرکزی پیشینه دور و درازی دارد. در زمان مادها این منطقه نیز بخشی از ماد بزرگ بود. ایلات جبال و عراق عجم نیز نام‌های دیگری بود که این سرزمین را با آن می‌شناختند. در زمان هخامنشیان استان مرکزی یک قسمت از ساتراپ دهم بود، در زمان اشکانیان هم جزو ولایت ماد بزرگ به حساب می‌آمد. در زمان ساسانیان اما این منطقه در کوست خوریزان قرار داشت. نام عراق عجم را در دوران سلجوقیان بر این دیار گذاشتند تا هنگام تلفط با عراق اعراب اشتباه گرفته نشود. از قاجاریه تا 1316 استان مرکزی بخشی از استان یکم به مرکزیت شهر رشت بود و در طی تقسیمات کشوری جدید در سال 1326 اراک و دیگر شهرهای استان در گروهی قرار گرفت که مرکز آن تهران بود. در سال 1356 ابتدا مرکز استان مرکزی قدیم (تهران) به اراک منتقل شد و کمی بعد به دلیل مشکلات فراوان استان مرکزی و استان تهران از هم جدا شدند. به نظر می‌رسد شهر اراک به دستور فتحعلی شاه قاجار و به دست یوسف خان گرجی ساخته شده است. هدف اصلی برای ساخت این شهر، ایجاد یک مرکز نظامی برای حفظ امنیت منطقه بوده است. در این استان شهرهایی مثل ساوه، آستانه، آشتیان، تفرش و نیمور از قدمت بسیار بیشتری نسبت به شهر اراک برخوردار هستند. درباره فرهنگ استان مرکزی     اگر بخواهیم بخش فرهنگ را با زبان و گویش شروع کنیم، باید بگوییم مردم استان مرکزی زبان‌ها و گویش‌های مختلفی دارند، برای مثال مردم دلیجان به زبان راجی حرف می‌زنند ، برخی دیگر از مردم استان از زبان فارسی در گویش خود استفاده می‌کنند و استفاده از زبان‌های دیگری مانند لری، لکی و وفسی نیز در این منطقه رایج است. البته شهرها و روستاهایی هم در این استان وجود دارند که زبان رایج‌شان ترکی آذربایجانی و تاتی است.     بسیاری از مشاهیر مذهبی و علمی کشور در استان مرکزی دیده به جهان گشوده‌اند که از میان آنها می‌توان به آیت الله خمینی، آیت الله اراکی، ملا احمد نراقی، عبدالله دوامی، عبدالله مهاجرانی، ادیب الممالک، عبدالله مستوفی، امیر کبیر و ... اشاره کرد. درباره مراسمات محلی استان نیز از میان مهم‌‌ترین آنها می‌توان به جشن بیل‎گردانی با قدمتی دو هزار ساله اشاره کرد. این مراسم حتی به عنوان یک اثر ملی ثبت شده است.     غذاهای محلی استان مرکزی که بخش مهمی از فرهنگ این منطقه را تشکیل می‌دهند عبارتند از: آبگوشت دودار، آش ترخینه با شکمبه، کباب ته تالی، شفته اراکی، خورشت فسنجان و کشک، پتله پلو، رشته پلو، گوشتابه اراک، آش خیار و ... از میان صنایع دستی این استان نیز می‌توان به قالی‌بافی، جاجیم‌بافی، رودوزی‌های سنتی، گیوه‌باقی، کنده کاری روی چوب، مسگری، سفیدگری و ... اشاره کرد. جغرافیای استان مرکزی     آب و هوای استان مرکزی را می‌توان یک آب و هوای متنوع دانست زیرا وجود کوه‌های مرتفع، نزدیکی به دریاچه نمک و تلاقی دو رشته کوه زاگرس و البرز شرایط آب و هوایی متفاوتی را در این استان پدید آورده است. در واقع آب و هوای نیمه بیابانی، معتدل کوهستانی و سرد کوهستانی در این استان وجود دارد و بنابراین بهترین زمان سفر به استان مرکزی را نمی‌توان به یک فصل محدود کرد. دشت‌های حاصل‌خیزی مانند دشت فراهان، شازند، ساوه و زرند در این استان وجود دارد. همچنین دریاچه‌هایی که در مرکزی قرار دارند عبارتند از: قاسم‎آباد، خورهه و میقان.     استان مرکزی درحال حاضر 2.4 میلیارد متر مکعب آب از طریق رودخانه‌ها، چشمه‌ها و قنات‌هایش تامین می‌کند. 50 درصد از این حجم آب برای مصارف کشاورزی صرف می‌شود. این استان از نظر دارا بودن جنگل‌های طبیعی بسیار فقیر است به گونه‌ای که باید میزان جنگل‌های موجود در مرکزی را 16 برابر کمتر از سرانه جنگل‌های کل ایران دانست. در هر صورت چهار ذخیره‌گاه جنگلی در این استان وجود دارد که شامل ذخیره‌گاه بلوط و سماق در شازند، بنه در تفرش و خونیار در ساوه می‌شود. اما بخش زیادی از پوشش گیاهی در این استان مراتع با گیاهان بوته‌‎ای هستند که 66 درصد را شامل می‌شوند. در استان مرکزی حدود 335 گونه جانوری زندگی می‌کنند که 205 نوع آن پرنده، 54 گونه خزنده، 4 گونه دوزیست و 9 نوع آن ماهی هستند. جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این استان را به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها پرداخته خواهد شد. در ادامه با ما همراه باشید. قنات ابراهیم آباد ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016 ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1393     ابراهیم آباد یک رشته قنات در روستایی به همین نام از توابع دهستان مشک آباد است. قدمت این قنات به قرون ششم و هفتم هجری باز می‌گردد. این قنات 11 کیلومتر طول دارد و آب مورد نیاز برای کشاورزی روستا از طریق آن تامین می‎شود. قنات ابراهیم آباد دو رشته اصلی و دو رشته فرعی دارد که شاخه اصلی 311 چاه و شاخه فرعی 15 و 22 حلقه چاه دارد. قنات ابراهیم آباد به عنوان یکی از قنات‌های یازده‎گانه ثبت شده در میراث جهانی یونسکو دارای ویژگی‌های معماری منحصر به فرد و قدمت تاریخی است. مسجد جامع ساوه ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی از جاذبه‌هایی که حتما در طول سفر به استان مرکزی باید از آن دیدن نمایید، مسجد جامع ساوه است. این مسجد که در جنوبی‌‌ترین نقطه شهر ساوه قرار دارد، از خشت و گل ساخته شده و در آن کتیبه‌هایی از قرن چهارم هجری وجود دارد که براساس آنها قدمت این مسجد را مربوط به هزار سال پیش تخمین زده‌اند. در طول تاریخ تغییرات زیادی بر روی بنای این مسجد انجام شده است. برای مثال یک بار در زمان مغول آسیب‌های زیادی به مسجد جامع وارد شد که بعدها آن را تعمیر کردند. مسجد جامع دارای شبستان‌ها و دهلیزهای آجری زیبا است که آنها را مربوط به دوره سلجوقیان می‌دانند. بازار نراق ثبت در فهرست آثار ملی: 22 آبان 1362     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان مرکزی که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است، بازار نراق نام دارد. این بازار که ساخت آن مربوط به دوره حکومت قاجارها است، در نراق، 15 کیلومتری شهر دلیجان قرار دارد. بیشترین مصالحی که در ساخت این بازار سرپوشیده استفاده شده، آجر است و در معماری آن تیمچه‌ها، حجره‌ها و سقف‌های گنبدی شکل دیده می‌شوند. درب همه حجره‌ها از جنس چوب است که با هنرمندی تمام روی آنها کنده‌کاری کرده‌اند. بازار نراق را باید یکی از زیباترین بازارهای تاریخی ایران دانست. کلیسای مسروپ مقدس ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1379     کلیسای مسروپ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان اراک قرار دارد. این کلیسا که ارامنه آن را با سرمایه خود ساخته‌اند از بخش‌های مدرسه، منزل کشیش، تالار اجتماعات و کلیسا تشکیل شده است. ساختمان اصلی هم از سه بخش محراب، مردم‎نشین و دو اتاق کنار محراب تشکیل شده است. کلیسای مسروپ همچنین نورگیرهای متعددی دارد که جلوه زیبایی به آن داده است. از دیگر ویژگی‌های این بنا می‌توان به سقفی با چهارستون و برج ناقوس خانه اشاره کرد. روستای هزاوه     هزاوه یکی از روستاهای استان مرکزی است که به عنوان یک جاذبه گردشگری می‌توان از آن یاد کرد. بافت این روستا کوهستانی است و آب و هوای فوق‌العاده‌ای دارد. با توجه به سفال‌هایی که در این روستا پیدا شده، قدمت آن را به قرن پنجم هجری نسبت داد. البته مقبره شاهزاده احمد هم در این روستا وجود دارد کپه قدمت آن به دوره ایلخانیان می‌رسد. اگر گذرتان به روستای تاریخی هزاوه افتاد حتما از مقبره شاهزاده احمد، درخت سرو کهنسال، حمام قدیمی روستا و مسجد شبستان‎دار نیز دیدن کنید. آب گرم محلات     یکی از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند ، آب گرم محلات است. این جاذبه علاوه بر زیبایی به دلیل خواص درمانی که دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه شهرت چشمه آب گرم محلات به اندازه چشمه‌های آب گرم سرعین نیست اما به دلیل قرار گرفتن در مرکز ایران و نزدیکی به استان‌های اصفهان و تهران، طرفداران مخصوص به خود را دارد. جالب است بدانید برخی معتقدند از زمان تاریخ باستان مردم از آب گرم محلات استفاده می‌کرده‌اند. آب این چشمه برای بیماری‌هایی همچون بیماری‌های کبدی، کلیوی، گوارش، صفراوی، رماتیسم و پوکی استخوان مفید است. تالاب میقان     یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی تالاب میقان است. که در 8 کیلومتری اراک، جنوب غربی داوودآباد قرار دارد. اگر بارندگی استان در طول سال مناسب باشد. تالاب هم دارای آب قابل توجهی است اما اگر کم آبادی دچار استان شود، تالاب میقان هم به شکل کویری در می‌آید. به جز بارش جوی، رودخانه‌های فراهان، قره کهریز و شهراب نیز از منابع اصلی تامین آب این تالاب به شمار می‌روند. این تالاب با 25 هزار هکتار دریاچه و 3 جزیره وسط خود دارد. همچنین میقان را باید یکی از زیستگاه‌های مهم پرندگان در استان مرکزی دانست. شمار زیادی درنا در این منطقه زندگی می‎کنند. تالاب میقان را همچنین باید یکی از ذخیره‌گاه‌های مهم گیاهان شورپسند در ایران دانست. بام استان مرکزی     استان صنعتی ایران که شاید به دلیل مشهورت از این جهت کمتر به طبیعت بکر و فوق‌العاده آن توجه شده است، این استان با دارا بودن یکی از زیباترین دیواره‌های طبیعی سنگنوردی ایران به نام لجور سالانه سنگنوردان بسیاری را به خود جذب می‌کند، اما درباره بام آن بخواهیم سخن بگویم باید بدانید بام این استان قله دومیر با ارتفاع 3550 متر است که در مرز مشترک بین استان مرکزی و اصفهان قرار دارد، و هر ساله دنبال کنندگان پروژه سیمرغ به این کوه عزیمت کرده و آن را صعود می‌کنند. اگر مایل هستید بیشتر درباره قله دومیر بدانید با دکوول همراه باشید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی اطلاعات زیادی درباره این استان به دست آوردیم. درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای آن خواندیم و فهمیدیم بهترین زمان سفر به استان مرکزی چه فصلی است. در ادامه با برخی از جاذبه های گردشگری استان آشنا شدیم اما به مجال این را نیافتیم که همه جاذبه‌ها را در این لیست قرار دهیم. از دیگر جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی می‌‎توان به سراب عباس آباد، یخچال نیم ور، غار چال نخجیر، کاروانسرای دودهک، قلعه دختر، حمام مصطفوی، بازار اراک و ... اشاره کرد. بازدید از این جاذبه‌ها نیز خالی از لطف نیست و سفرتان به استان مرکزی را جذاب‌‌تر خواهد کرد.     در طول سفر به استان مرکزی چشیدن طعم غذاهای خوشمزه و خاص این استان را فراموش نکنید. همچنین اگر قصد تهیه سوغات و یادگاری از سفرتان به این منطقه را دارید، بهتر است این سوغات را از میان صنایع دستی مردم استان مرکزی انتخاب نمایید. با این روش هم هنر این مردم خونگرم و دوست‎ داشتنی را به دیگر مناطق ایران و جهان گسترش می‌دهید و هم از اقتصاد بومی آنها حمایت می‎کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان مازندران     استان مازندران را باید یکی از زیباترین و جذاب‌ترین مناطق ایران از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی دانست. این استان همچنین یکی از مناطقی است که سالانه بیشترین گردشگران داخلی برای سفر انتخابش می‌کنند. اگر چه طبیعت استان مازندران به گونه‌ای است که در تمام فصل‌های سال زیبایی‌هایی برای ارائه دارد اما شاید بتوان از نظر آب و هوایی سفر به مازندران در بهار را بهترین زمان سفر به این مطقه دانست. زیرا در بهار آب و هوای ملایم‌تری بر استان حاکم است.     جاذبه‌های گردشگری استان مازندران آنقدر زیاد است که می‌توان براساس آنها چندین تور یک روزه و چند روزه برنامه‌ریزی کرد و اگر تصمیم داشته باشید تمام این جاذبه‌ها را در یک روز بگردید حتما باید زمان زیادی برای سفر خود در نظر بگیرید. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران ما ابتدا مختصری به تاریخ این استان می‌پردازیم، سپس فرهنگ مردم مازندران را بررسی می‌کنیم و بعد خواهیم دید که جغرافیای این منطقه به چه صورت است. در نهایت به معرفی مهم‌ترین جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید حتما با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. تاریخی به قدمت ایران     مازندران را باید یکی از قدیمی‌ترین مناطق ایران دانست که نام برخی از شهرهای آن در شاهنامه فردوسی آمده است. در واقع دانشمندان در غارهای هوتو و کمربند نشانه‌هایی کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد 75 هزار سال پیش انسان‌ها در این مناطق می‌زیسته‌اند. در زمان کوروش کبیر، مازندران تحت فرمان هخامنشیان بود. این منطقه همیشه مورد توجه پادشاهان بوده اما در زمان قاجاریه به دلیل اینکه ایل قاجار در شرق مازندران اسکان داشتند، توجه ویژه‌تری به این استان می‌شده است. همچنین آقا محمد خان قاجار قبل از تاجگذاری شهر ساری را به عنوان پایگاه خود انتخاب کرده بود. در دوران مشروطه نیز نامداران مازندرانی مانند بسیاری از شهرهای دیگر به سمت پایتخت رفتند تا به استبداد محمدعلی شاه پایان دهند.     آخرین حکومت شاهنشاهی ایران یعنی پهلوی نیز دودمانی طبری داشت. رضاخان در آلاشت سوادکوه به دنیا آمده بود. طبیعتا در این دوره هم توجه ویژه‎ای به استان مازندران می‌شده است. در تمامی این ادوار مشاهیر زیادی از این خاک برخواسته‌اند که نام آشناترین آنها نیما یوشیج (پدر شعر نو)، محمد بن جریر طبری (مورخ و فیلسوف) امامعلی حبیبی (کشتی گیر پر افتخار ایران) و رضاخان پهلوی هستند.     در ادامه مطلب ‎راهنمای جامع سفر به استان مازندران ابتدا مختصری درباره فرهنگ و جغرافیای استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری بی‌شمار استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با فرهنگ مازندران     وقتی می‌گوییم فرهنگ مازندرانی یعنی باید درباره زبان، صنایع دستی، آداب و رسوم و غذاهای محلی این خطه حرف بزنیم. فرهنگ مازندرانی‌ها از یک طرف پر از رنگ و شور زندگی است و از سوی دیگر ریشه در افسانه‌ها و آیین‌های باستانی دارد. مازندرانی‌ها بسیاری از جشن‌های باستانی مانند نوروز ماه، ورفچال، سیزده شو، نوروز خوانی و ... را  هنوز که هنوز است، برگزار می‌کنند. جالب است بدانید بیشتر این جشن‌ها مربوط به دوره باستانی است اما زمانی که اسلام وارد این منطقه شد مردم آیین‌های باستانی خود را با آیین‌های مذهبی درآمیختند.     مازندرانی‌ها غذاهای محلی زیادی دارند که شاید مشهورترین آنها اکبر جوجه، مالابیج، آغورمسما، نازخاتون و اسفناج مرجی، ترشه آش و ناردون باشد. مردم این منطقه همگی گویش مازندرانی دارند اما ممکن است لهجه آنها در شهرهای مختلف کمی با هم متفاوت باشد.     درباره صنایع دستی و سوغات مازندران نیز باید گفت صنایع چوبی، حصیر، جوراب بافی، گلیم بافی و جاجیم بافی اصلی‌ترین صنایع دستی آنها را تشکیل می‌دهد. از میان سوغات مازندران نیز می‌توان به عسل کوهی، شکر قهوه‎ای، شربت و مربای بهارنارنج، انار، آلوجه و مربای جنگلی و ... اشاره کرد.     اگر می‌خواهید با فرهنگ مازندرانی‌ها آشنا شوید حتما باید کمی درباره موسیقی این دیار بخوانید. موسیقی مازندران با موسیقی خراسان و ترکمن صحرا ترکیب شده است. در واقع موسیقی با مردم این خطه عجین است در ضرب آهنگ زندگی، در شالیزارها، در جشن‌ها و در سوگواری‌ها می‌توانید تاثیر آن را بر زندگی مردم ببینید.     مازندرانی‌ها از قدیم قهرمان و پهلوان‎پرور بوده‌اند ورزش با خون آنها عجین شده. این خطه پر از قهرمانان کشتی و دیگر ورزش‌هاست. جالب است بدانید مازندران تاکنون بیشترین تعداد مدال را در رقابت‌های جهانی و آسیایی و همچنین المپیک برای ایران به دست آورده است. آنچه باید درباره جغرافیای مازندران بدانید     جغرافیای مازندران در یک کلام رنگارنگ است. جنگل‌ها، علفزارها، سواحل و کوهستان‌ها یک نقاشی پر از رنگ در شمال ایران پدید آورده است. استان مازندران توسط رشته کوه البرز به دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای تقسیم می‌شود. در واقع قسمت جنوبی استان کوهستانی است و قسمت شمالی آن را جلگه‌ها و سواحل تشکیل می‌دهند. وجود بخشی از جنگل‌های هیرکانی در این استان زیست بوم‌های ارزشمندی را پدید آورده است. همچنین برخی از جانوران درحال انقراض (متاسفانه برخی از آنها مانند ببر منقرض شده‌اند) در طبیعت بکر مازندران زندگی می‌کنند.     آب و هوای مازندران با توجه به شرایط اقلیمی که در بالا ذکر شد به دو دسته کوهستانی و معتدل مرطوب تقسیم می‌شود. تنوع آب و هوایی این منطقه را به جایی مناسب برای سفر در فصل‌های مختلف سال تبدیل کرده است.     مهم‌ترین منبع آب استان دریای خزر است. اکثر رودخانه‌های استان نیز دائمی هستند. همچنین چند سد مهم به نام‌های سد البرز، سد شهید رجایی، سد لار، سد هراز و سد فینسک در این استان وجود دارد. به طور کلی می‌توان گفت مازندران از نظر منابع آبی وضعیت بهتری از بسیاری مناطق دیگر کشورمان دارد. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. جاذبه‎ های گردشگری استان مازندران     حالا وقت آن رسیده که جاذبه ‌های گردشگری استان مازندران را به شما معرفی کنیم. تعداد این جاذبه‌ها بسیار زیاد است و ما سعی می‌کنیم مهم‌ترین آنها را در لیست معرفی خود قرار دهیم. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی می‌پردازیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس نوبت به جاذبه‌های ثبت شده ملی می‌رسد و در نهایت دیگر جاذبه‌های استان را در راهنمای جامع سفر به استان مازندران به شما معرفی خواهیم کرد. باغ عباس آباد ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 ثبت در فهرست آثار ملی: 23 فروردین 1346     باغ عباس آباد یکی از مجموعه‌های تاریخی استان مازندران و شهرستان بهشهر است. این باغ در دامنه رشته کوه‌های البرز و میان جنگل قرار گرفته است. در واقع باغ عباس آباد یک مجموعه شامل سد، دریاچه سد، مخزن، کاخ، حمام، آسیاب آبی و دو برج آجری است. این باغ 500 هکتاری را مهم‌ترین باغ غیر کویری در ایران می‌دانند. دریاچه عباس آباد دارای 10 هکتار وسعت است و در مرکز آن یک عمارت قرار دارد. جالب است بدانید در هنگام آبگیری دریاچه عمارت حدود 18 متر زیر آب می‌رود. جنگل‌های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     جنگل‌های هیرکانی که بخشی از آن در استان گیلان و بخشی دیگر در استان گلستان قرار دارد یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان است که میراث جهانی یونسکو هم محسوب می‌شود. این جنگل‌ها 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند و گونه‌های گیاهی و جانوری فراوانی در آنها زیست می‌کنند. در مازندران هم مانند گیلان بخش‌های از جنگل‌های هیرکانی به دلایلی مثل آتش‌سوزی و گسترش زمین‌های کشاورزی و ... در حال نابودی است و باید از این میراث بیشتر مراقبت کرد. پل فیروزکلای آمل ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383     این پل که به دوره پلوی اول باز می‌گردد در روستای فیروز کلا در شهرستان آمل قرار دارد. این پل را باید یکی از جذاب‌ترین پل‌های آمل و از جاذبه‌های گردشگری این استان دانست. تپه کپور چال ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     تپه کپورچال یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های بابل است که قدمت آن به هزاره یکم باز می‌گردد. این تپه تاریخی در روستای کپورچال قرار دارد. باغ مستوفی الممالک ثبت در فهرست آثار ملی: تیر ماه 1396     این عمارت که تحت تملک وزارت علوم است، 10 کیلومتری بابل در روستای دونه سر قرار دارد. باغ مستوفی الممالک تقریبا 20 هکتار وسعت دارد و همانطور که از نامش پیداست متعلق به یکی از نخست وزیران مشهور در دوره قاجاریه به نام مستوفی الممالک بوده است. از ویژگی‌های این باغ می‌توان به درختان سر به فلک کشیده و سنگ فرش‌های خاص و زیبا اشاره کرد. تپه تنگ سفید آب ثبت در فهرست آثار ملی: 1 مهر 1382     تپه تنگ سفید آب یک جاذبه تاریخی در شهر آمل است که در شرق رودخانه سفید آب واقع شده و نام خود را نیز از این رودخانه گرفته است. قدمت ساخت این اثر به دوره صفویه باز می‌گردد. قله دماند ثبت در فهرست آثار ملی: 13 تیر 1387     قله دماوند را نه تنها باید یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان مازندران دانست بلکه باید از آن به عنوان نماد ایران یاد کرد. دماوند بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. این کوه در جنوب دریای مازندران، در پاره مرکزی رشته کوه البرز قرار داد و سالان میزبان کوهنوردان داخلی و خارجی بسیاری زیادی است که برای فتح آن راهی شده‌اند. جالب است بدانید کوه دماوند در سال 1381 در فهرست مناطق چهارگانه که از نظر حفاظت محیط زیست ارزشمند هستند، به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت شده است.     کوه دماوند همیشه برای ایران و ایران معنا و اهمیت ویژه‌ای داشته است. نویسندگان، شاعران و ترانه سرایان این اهمیت را در آثار خود انعکاس داده‌اند. حتی در ادبیات اساطیری ایران نیز از کوه دماوند یاد شده است. برای مثال قصه به بند کشیده شدن ضحاک در این کوه یکی از معروف‌ترین داستان‌های اساطیری مربوط به دماوند است. کاخ چای خوران چالوس     در راهنمای جامع سفر به استان مازندران جای معرفی کاخ چای خوران چالوس خالی است. کاخ چای خوران چالوس متعلق به دوره پهلوی اول است. محوطه این کاخ به 4 هزار متر می‌رسد و یک طبقه و یک زیر زمین دارد. جالب است بدانید متاسفانه امروز خود کاخ تا حد زیادی از بین رفته و از این بنای تاریخی به عنوان پادگان استفاده می‌شود. شبه جزیره میانکاله     شبه جزیره میانکاله در شمال شرقی استان مازندران قرار دارد و با مساحتی حدود 68 هزار هکتار به عنوان یک منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش شناخته می‌شود. محیط این شبه جزیره تقریبا دست نخورده باقی مانده است. پرندگان مهاجر، کپور، کفال ماهیان خاویاری و بسیاری دیگر از موجود زنده در این پناهگاه حیات وحش زندگی می‌کنند. همچنین یک تالاب بین‌المللی در این منطقه وجود دارد که اولین تالاب ثبت شده در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر است. درختچه‌های گز، جنگل انارستان و بوته‌های تمشک پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهند. آبشار یخی     آبشار یخی یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان مازندران است که در شهرستان آمل قرار دارد و در لیست راهنمای جامع سفر به استان مازندران باید بدان اشاره کرد. این آبشار بین 7 تا 12 متر ارتفاع دارد. نکته جالب آن این است که به جز فواصل کوتاهی در تابستان که آب باریکی از این آبشار به سوی پایین سرازیر می‌شود، در دیگر روزهای سال یخ زده است. آبشار یخی 5100 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در واقع در مسیر صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی قرار گرفته است. این آبشار بدون شک مرتفع‌ترین آبشار در خاورمیانه است.     مواردی که تاکنون به عنوان جاذبه گردشگری معرفی شد، تنها بخش کوچکی از جاذبه‌های استان مازندران است. شمار زیادی امامزاده، مسجد، جاذبه‌های طبیعی پرطرفدار مانند جاده چالوس، جاده هراز و پل ورسک و ... در استان وجود دارد که اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران مجال معرفی آنها نیست اما، بازدید از این جاذبه‌ها به عنوان تورهای یک روزه و چند روزه اوقات خوشی را برایتان فراهم خواهد کرد. بام استان مازندران       استان زیبای مازندران که هرچه از زیبایی طبیعی این استان بگویم کم گفته‌ایم، چرا که دماوند زیبای ما در این استان جای دارد و بام این استان محسوب می‌شود. قله دماوند بلندترین قله ایران و رشته کوه البرز و همچنین بلندترین قله آتشفشانی قاره آسیا محسوب می‌شود، همچنین اگر بخواهید بام ایران را صعود کنید یا اینکه  پروژه سیمرغ کوه‌های ایران را به اتمام برسانید باید حتما به دیدار دماوند بروید، همانطوری که می‌دانید دماوند مسیرهای مختلفی برای صعود دارد که درباره‌ آنها می‌توانید با مقاله معرفی قله دماوند از دکوول همراه باشید.   کلام آخر     استان مازندران یکی از زیباترین طبیعت‌های ایران را دارد. همانطور که در بالا ذکر شد سالانه میلیون‌ها گردشگری داخلی و خارجی از این استان بازدید می‌کند. این یک نکته‎ای مثبت برای صنعت گردشگری استان و ایران است اما متاسفانه برخودهای نامناسب برخی از گردشگران تاکنون آسیب‌های زیادی به طبیعت و زیست جانوری و گیاهی استان زده است. در طول سفر به استان مازندران به عنوان یکی از مالکان این آب و خاک در حفظ آن کوشا باشید و اجازه دهید این میراث همانطور بکر و زیبا به دست فرزندانمان برسد. همچنین برای حمایت از مردم مازندران از صنایع دستی و سوغات مخصوص به این استان غافل نشوید. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان لرستان     استان لرستان یکی از زیباترین استان‌های غربی در کشور است. مرکز این استان شهر خرم آباد نام دارد. از نظر جاذبه‌های طبیعی، طبیعت‌های بسیار زیبایی در این منطقه وجود است. به عبارت دیگر کوهستان‌ها و مراتع سبز زیادی در این استان قرار گرفته است. همچنین رونق کشاورزی در این منطقه باعث شده که بهارها و تابستان‌های سبزی داشته باشد. لرستان سومین استان پرآب کشور به شمار میرود. در واقع 12 درصد از آب کل ایران در این استان قرار دارد.     استان لرستان 11 شهرستان، 29 بخش و 85 دهستان دارد. در واقع شمار روستاها در این استان هم مانند اکثر استان‌های دیگر ایران بیشتر است. مهم‎ترین شهرهای این منطقه عبارتند از بروجرد، پل دختر، خرم آباد، الیگودرز و دورود. لرستان زمستان‌های نسبتا سرد و بهارها و تابستان‌های معتدلی دارد. بنابراین شاید بتوان بهترین زمان سفر به استان لرستان را فصل‌های بهار و تابستان دانست که هم طبیعت چهره سبزش را به مسافران نشان میدهد و هم آب و هوای ملایمی بر استان حکم فرماست. در طول سفر نوروزی به لرستان همچنین می‌توانید ببینید مردم اصیل این استان چگونه عید باستانی نوروز را جشن می‌گیرند.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان قصد داریم اطلاعاتی درباره فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این منطقه در اختیارتان قرار دهیم. همچنین در ادامه به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان لرستان     40 هزار سال از قدمت استان لرستان می‌گذرد. در واقع این منطقه نه تنها در ایران بلکه در جهان هم یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌ها به حساب میآید. عیلامی‌ها، کاسی‌ها و لولوبیان و ... خیلی پیش از اینکه مادها بر استان لرستان حاکم شوند، در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند. لرستان جاذبه‌های تاریخی فراوانی دارد که این جاذبه‌ها مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ، ایران باستان و دوره اسلامی هستند. غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای زیادی در استان کوهستانی لرستان وجود دارد که نشانه‌های زیادی از زندگی انسان‌های اولیه در این منطقه در دسترس ما قرار می‌دهند.     بسیاری از این پناهگاه‌ها و غارها به عنوان یک جاذبه گردشگری ارزشمند در فهرست آثار ملی ثبت شده است. قدیمی‌ترین سکونتگاه‌ها در لرستان عبارتند از: همیان یک و همیان دو، غار میرملاث و همچنین غارهای پنجگانه. در طول تاریخ مشاهیر زیادی از استان لرستان برخواسته‌اند. از میان این مشاهیر می‌توان به علامه دهر، آیت الله طباطبایی، آیت الله بروجردی و استاد علی اکبر شکارچی اشاره کرد. آشنایی با فرهنگ استان لرستان     لرستان را مجموعی از اقوان لر، بختیاری و لک تشکیل داده‌اند و بنابراین زبان‌های لری، لکی و بختیاری زبان‌های رایج در این استان است. هر کدام از این اقوام در بخشی از استان ساکن هستند و این مساله باعث شده در جای جای لرستان فرهنگ متفاوتی حاکم باشد. در لرستان آیین‌ها، مراسمات بسیار کهن و رقص محلی نیز وجود دارد که تک تک این موارد در فرهنگ این منطقه تاثیر داشته است. اما در تمام این موارد موسیقی همیشه بخش جدا نشدنی بوده است. مردم لرستان در جشن‌ها وسوگواری‌ها از موسیقی خود استفاده می‌کنند.     درباره لباس‌های محلی باید گفت بسیاری از مناطق استان هنوز لباس‌های محلی خود را بر تن میکنند اما در شهرهای بزرگ‌تر لباس رایج در کشور همان چیزی است که لرستانی‌ها نیز درحال حاضر آن را می‌پوشند. پوشش محلی مردان در لرستان شامل شال (یک پارچه سفید که به کمر میبندند) ستره (قبای مخصوص) کلاه نمدی، گیوه و چوخا است. همچنین زنان لرستانی از کراس (نوعی پیراهن آزاد و بلند بدون یقه)، کلنجه (جلیقه سکه دوزی و یراق دوزی شده) گل ونی (پارچه ابریشمی که بر سر می‌بندند) به عنوان لباس محلی استفاده می‌کنند.     در پایان بخش فرهنگ باید اشاره مختصری هم به غذای محلی، سوغات و صنایع دستی استان لرستان شود. غذاهای محلی زیادی در بخش‌های مختلف استان وجود دارد که بخشی از آنها عبارتند از کباب بروجرد، خورش کلیه ترش، دنو رو، آبگوشت کشک لری و ... . همچنین شما می‌توان در طول سفر خود شیرینی آردی خرم آباد، کلوچه یا سمنوی بروجرد را به عنوان سوغات تهیه کنید.     در طول سفر حتما سری هم به صنایع دستی این استان بزنید و در صورتی که قصد دارید برای خود یا عزیزانتان از سفر به استان لرستان یادگاری تهیه کنید، با انتخاب و خرید این صنایع دستی هم هنر مردم لرستان را به دیگر مناطق ایران و جهان نشان دهید و هم از این هنر حمایت نمایید. از جمله مهم‌ترین صنایع دستی استان لرستان باید به نمد مالی، حصیربافی، حرمه بافی، جاجیم بافی، ورشوسازی، ماشته بافی و قالی بافی اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان لرستان     استان لرستان یک منطقه کوهستانی در غرب کشور است که بخش زیادی از آن را کوه‌های زاگرس پوشانده. از شمال شرق به جنوب غرب، در این استان نوعی تنوع آب و هوایی وجود دارد که بسیار قابل لمس است. وجود این تنوع لرستان را به یک استان چهار فصل تبدیل کرده است. به طور کلی آب و هوای این منطقه را می‌توان به سه بخش سرد کوهستانی، گرم جنوبی و معتدل مرکزی تقسیم کرد. بخش زیادی از لرستان را جنگل‌ها پوشانده‌اند. بالغ بر یک میلیون و 200 هزار هکتار جنگل در این استان وجود دارد که این جنگل‌ها از باارزش‎ترین ذخایر جنگلی جهان به شمار میروند. وجود تعداد زیادی درخت بلوط در این منطقه به حفظ خاک منطقه کمک شایانی کرده است. متاسفانه در حال حاضر بخش زیادی از این جنگل‌ها بلوط به دلیل تغییر اقلیم و تغییر میزان بارندگی در استان درحال نابودی هستند.     گونه‌های جانوری زیادی در استان لرستان زندگی میکنند که از مهم‌ترین و مشهورترین آنها میتوان به سمندر لرستانی اشاره کرد. این جانور یکی از گونههای اندمیک در معرض انقراض است. سمندر لرستانی در سال‌های اخیر در فهرست حمایت از گونه‌های طبیعی (سایتس) قرار گرفته است. در این سال‌ها اقدامات زیادی از سوی فعالان محیط زیست و روزنامه نگاران برای نجات این جانور انجام شده است. معرفی جاذبه های گردشگری استان لرستان     حتما تا اینجای کار فهمیده‌اید که استان لرستان جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوانی دارد. طبیعی است که این تاریخ دور و دراز، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان به معرفی برخی از مهم‌ترین جاذبه های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی آن دسته از جاذبه‌هایی خواهیم پرداخت که در فهرست ملی یا جهانی ثبت شده‌اند. سپس درباره دیگر جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد. با ما همراه باشید. تپه های طرهان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان لرستان که قدمت آن به زمان ساسانیان باز می‌گردد؛ تپه‌های طرهان نام دارد. این تپه‌ها را می‌توانید در شهرستان کوهدشت، بخش طرهان بیابید. براساس آنچه که حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده خود درباره منطقه طرهان میگوید، مردمانی قبل از هزاره اول پیش از میلاد در این منطقه میزیسته‌اند. حتی ساسانیان هم زمانی بر آن حکومت داشته‌اند اما قبل از ورود اعراب به ایران این منطقه از بین رفته است. در حال حاضر تپه‌های باستانی زیادی در طرهان وجود دارد که اطلاعات زیادی درباره تاریخ این منطقه در اختیار شما قرار می‌دهد. تپه های نزدیک روستای غلدان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     این تپه‌ها که قدمتشان به دوره عیلامیان باز می‌گردد، در روستاهای غلامان و شاهین آباد شهرستان خرم آباد قرار دارد. باستان شناسان از بررسی این تپه‌ها اطلاعات تاریخی زیادی درباره تاریخ تمدن در استان لرستان به دست آورده‌اند. شاید حتی خیلی قبل‌تر اینکه حکومتهایی که ما میشناسیم بر این منطقه حاکم شوند، بومیان در آن روزگار میگذرانده‌اند. شهرستان خرم آباد     شهرستان خرم آباد نه تنها به عنوان مرکز استان لرستان شناخته می‌شود، بلکه به تنهایی یک جاذبه گردشگری نیز به حساب می‌آید. جاذبه های گردشگری متعددی در شهر خرم آباد وجود دارد که از میان آنها میتوان به فلک الافلاک، پل شاپوری، مناره آجری، آرامگاه باباطاهر، گرداب سنگی، دریاچه کیو و ... اشاره کرد. جدا از این موارد خرم آباد ویژگی‌های دیگری نیز دارد که آن را تبدیل به یک مقصد مناسب برای سفر کرده است. از میان این ویژگی‌ها می‌توان به آب و هوای عالی، فرهنگ جذاب و غنی، مردمی مهمان نواز و طبیعت زیبا و بکر اشاره کرد. یقینا در یک مطلب مفصلا درباره این شهر صحبت خواهیم کرد. پل کلهر ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن  1378     پل کلهر یا کِلَه‎هُر یکی از زیباترین جاذبه‌های استان لرستان است که در شهرستان پل دختر قرار دارد. این پل بیضی شکل است و از ویژگی‌های منحصر به فرد آن باید به یک سکوی 12 پله‌‌ای، داخل دو پایه اشاره کرد. در حال حاضر هنوز کاربرد دقیقی برای این سکو پیدا نکرده‌اند اما حدس بر این است که در گذشته از آن به عنوان پشت بند استفاده می‌شده است. پایین پل رنگ قرمز دارد و دلیل آن را باید در ملاتی که با شن‌های قرمز ترکیب شده جستجو کرد. گفته می‌شود این پل در زمان هخامنشیان ساخته شده تا پادشاه وقت بتواند از طریق آن، از هگمتانه به شوش برود. در زمان ساسانیان نیز یک مرمت بر روی پل کلهر صورت گرفته اما، بیشتر قسمت‌هایی که امروزه از این پل می‌بینیم در زمان بدر بن حسنیویه، یعنی در سال 374 هجری قمری ساخته شده است. قلعه فلک الافلاک ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1348     در این بخش از مطلب، وقت آن است که به معرفی یکی از مشهورترین جاذبه‎ های گردشگری استان لرستان یعنی قلعه فلک الافلاک بپردازیم. این قلعه که در مرکز شهر خرم آباد قرار دارد و به آن دروازه برجی نیز می‌گویند، متعلق به دوره ساسانی است. در قدیم از این دژ آجری به عنوان زندان استفاده میکرده‌اند اما امروزه به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده است. فلک الافلاک بر فراز صخره است و بنابراین اشراف کامل بر خرم آباد دارد. اگر چه در طول تاریخ به این قلعه الحاقات زیادی اضافه شده اما مصالح اصلی که در ساخت آن استفاده شده آجر، خشت و گچ و آهک است. در اطراف قلعه جاذبه‎‌های گردشگری دیگری نیز وجود دارد که می‌توان برای بازدید از همه آنها توری یک روزه برنامه‌ریزی کرد. شهرستان سلسله     در شمال استان لرستان یک شهرستان بسیار جذاب به نام شهرستان سلسله قرار دارد که تبار لک در آن زندگی میکنند. این شهر که دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است در سال 1273 توسط حشمت الدوله تاسیس شد. او بخش بزرگی از طوایف کوچ نشین سلسله را در منطقه الاشتر جمع کرد و در 120 روستا اسکان دارد. از آن پس شهرستان سلسله به وجود آمد. از میان جاذبه‌های دیدنی فراوان این شهرستان می‌توان از سراب و رودخانه کهمان، سراب امیر، سراب سرخه، رودخانه دوآب، رودخانه هنام، آبشار پرسک، کوه خرگوشناب، کوه گرین و ... نام برد. شهرستان کوه دشت     یکی دیگر از شهرستان‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان به عنوان جاذبه گردشگری باید به معرفی آن بپردازیم، شهرستان کوه دشت است. مردم این شهرستان به زبان لکی سخن می‌گویند.  جاذبه‌های گردشگری فراوانی در این روستا وجود دارد. برای نمونه می‌توان به نقوش صخره‌ای هومیان، معبد سرخ دم لکی، سرخ دم لری، پل سی پله، تنگه شیرز و ... اشاره کرد. همچنین چند امامزاده در شهرستان وجود دارد که باعث جذابیتش برای گردشگران مذهبی نیز شده است. بام استان لرستان     اسم رشته کوه اشترانکوه برای بسیاری از مردم ایران آشنا است، این رشته کوه به واسطه بهمن‌های زمستانه و کوهنوردانی که در این بهمن‌ها از بین ما پر کشیده‌اند معروف شده‌اند، اما باید بدانید به رشته کوه اشترانکوه که قسمتی از رشته کوه زاگرس است  آلپ ایران نیز می‌گویند.     بلندترین قله استان لرستان یا همان بام آن قله سنبران نام دارد که یکی از بلندترین قله‌های رشته کوه زاگرس نیز به حساب می‌آید. این قله که 4150 متر ارتفاع دارد یکی از قله‌هایی است که در پروژه سیمرغ نامش ذکر شده و کسانی که می‌خواهند این پروژه را انجام دهند باید به قله سنبران نیز عزیمت نمایند، اگر مایل هستید بیشتر درباره این قله  بدانید با این مقاله قله سنبران از دکوول همراه باشید. کلام آخر     جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان دیگری مانند غار کوگان، رصدخانه کاسین، پل کاکا رضا، قلعه زاغه، قلعه کوهزاد، پل گاومیشان و ... در این استان وجود دارد که اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان فرصت نشد به معرفی این جاذبه‌ها بپردازیم اما بازدید از آنها خالی از لطف نیست. در این مطلب سعی کردیم مختصر و مفید شما را با یک استان زیبا و دیدنی به نام لرستان آشنا کنیم. اما تمام این اطلاعات زمانی معنی پیدا میکند که بتوانید آنها را از نزدیک ببینید و لمس کنید.     اگر تصمیم گرفتید به لرستان سفر نمایید، فراموش نکنید که مردم این استان به فرهنگ، زبان و اصالت خود بسیار حساس هستند، همانطور که آنها با مهمان‌نوازی رسم میزبانی را به جا می‌آوردند شما نیز با احترام به این آداب و رسوم احترام میهمانی را به جای آورید. نکته دوم اینکه در طول بازدید از جاذبه‎ های گردشگری استان، حتما در حفظ و نگهداری از آنها بکوشید. نکته پایانی که باید درباره لرستان بدانید این است که همانطور که از این مطلب مشخص بود جاذبه‌های استان لرستان بسیار زیاد است و در یک شهر خلاصه نمی‌شود، بنابراین اگر بخواهید از تمامی این جاذبه‌ها دیدن کنید، حتما باید برای یک سفری طولانی مدت برنامه‌ریزی نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان گیلان     وقتی نام استان گیلان به میان می‌آید یاد چه چیزهایی می‌افتید؟ برای من گیلان یادآور شوره باران‌ها، میرزا کوچک خان و جنبش جنگل، بزرگ علوی و داستان‌هایش، خانه‎های روستایی زیبا، غذاهای گیلکی فوق‎العاده خوشمزه و گویش شیرین گیلکی است. حرف زدن درباره استان گیلان، معرفی تاریخ و فرهنگ آن و همچنین معرفی جاذبه‌هایش زمان زیادی لازم دارد و شاید مطلبی که شامل تمام اینها باشد از 10 هزار کلمه هم فراتر برود. اما ما در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان سعی داریم مفید و مختصر به معرفی این استان بپردازیم.     چیزی که بیشتر از همه در میان جاذبه های گردشگری استان گیلان جلب توجه می‎کند؛ جاذبه‌های طبیعی آن است اما این بدان معنا نیست که جاذبه‌های تاریخی جایی در این استان ندارد. بهترین زمان سفر به گیلان را نمی‌توان به یک فصل محدود کرد زیرا این استان در هر فصل زیبایی‌های مخصوص به خود را دارد اما شاید سفر به گیلان در بهار به دلیل وجود آب و هوای متعادل‎ در این فصل گزینه مناسبی باشد.     در این مطلب قصد داریم ابتدا به بررسی مختصر پیشینه گیلان بپردازیم. سپس فرهنگ مردم این استان را بررسی کنیم. در مرحله بعد کمی به جغرافیای این اقلیم بپردازیم و در نهایت هم جاذبه‌ های گردشگری استان را بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای راهنمای جامع سفر به استان گیلان همراه باشید. تاریخی پر از جنگ و مقاومت     به دلیل وجود دریای خزر سابقه طولانی شهرنشینی در گیلان وجود داشته است. از قبل میلاد در کرانه دریای خزر تمدن‌هایی وجود داشته. در طول فرمانروایی حاکمان مختلف در ایران گیلان به دلیل وضعیت جغرافیایی‎ و البته مردم استقلال طلبش تقریبا توانسته استقلال خود را حفظ کند. حتی جالب است بدانید اسکندر مقدونی نتوانست گیلان را فتح کند. این استقلال باعث شد دین زرتشت که زمانی دین رسمی ایرانیان بود و با ظهور اسلام نفوذ خود را در بخش‌های مختلفی از ایران از دست داد، در گیلان مدت بیشتری دوام بیاورد.     همانطور که ذکر شد، یکی از خصیصه‌های اصلی گیلانی‌ها در طول تاریخ مقامت آنها در برابر بیگانگان بوده است. مینورسکی، ایران شناس اهل روسیه، گیلانی‌ها را پرچم‌دار ایران گرایی می‌داند. از میان این مقاومت‌ها می‌توان به مقاومت دیلمان در برابر حمله اعراب، مستقل ماندن هنگام حمله مغول و جنبش جنگل اشاره کرد.     در نهایت در زمان صفویه شاه عباس توانست همه گیلان را به تصرف خود درآورد. داستان این تصرف شنیدنی است. شاه اسماعیل صفوی قبل از اینکه به حکومت برسد شش سال در گیلان منتظر فرصت مناسب بود. شاه عباس اما به جبران این لطف حاکم وقت گیلان به شاه اسماعیل خاندان او را از بین برد و گیلان را به تصرف خود درآورد.  گیلان همچنین یکی از مناطق بسیار فعال در جریان جنبش مشروطه بوده است. مهم‌ترین اتفاق سیاسی گیلان در زمان قاجاریه جنبش جنگل به سرکردگی میرزاکوچک خان بود. آشنایی با یک فرهنگ رنگارنگ و خوشمزه     نمی‌توانیم درباره فرهنگ گیلان صحبت کنیم و پای غذاهای محلی‎ آن را به میان نکشیم. یقینا غذاهای محلی هر منطقه‎ ارتباط مستقیم با فرهنگ آن دارد. زیرا مردم در زمان قدیم‌تر براساس اقلیم خود و مواد اولیه‌ای که در سرزمینشان وجود داشته آشپزی می‌کرده‌اند. از جمله غذاهای محلی گیلان  می‎توان به باقالاقاتوق، میرزا قاسمی، ترشه تره، کته کباب و ... اشاره کرد. در طول سفر به استان گیلان اگر نتوانستید تمام غذاهای محلی آنها را امتحان کنید، به هیچ عنواان چشیدن طعم یکی دو تا از آنها را از دست ندهید.     گیلانی‌‏ها از جمله مردمی هستند که گویش و لباس محلی خود را مثل یک گنجینه حفظ کرده‌اند. اگر چه در مناطق مختلف این استان ممکن است لهجه‌ها با هم متفاوت باشد اما به طور کلی مردم این استان گیلکی حرف می‌زنند. گیلان را باید خطه‌ای شاعر پرور و نویسنده پرور دانست. بسیاری از نویسندگان بزرگ ایرانی مانند بزرگ علوی از این خطه برخواسته‌اند.     مردم گیلان بیش از همه به آداب و رسوم و جشن‌های قدیمی خود پایبند هستند اگر چه امروز این جشنها بیشتر در روستاها برگزار می‌شود اما هنوز هم بسیاری از آنها که مربوط به قبل از حکومت اسلامی در ایران است؛ زنده مانده. در آخرین بخش از فرهنگ گیلان باید به صنایع دستی این مردم اشاره کنیم. صنایع دستی گیلانی‌ها مانند طبیعتشان پر از رنگ و زندگی است. از جمله مهم‎ترین این صنایع می‌توان به حصیربافی، گلیم بافی، سفالگری، سرامیک سازی و جاجیم بافی اشاره کرد.  در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان پس از بررسی مختصر جغرافیای این اقلیم به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جغرافیای استان گیلان     گیلان به دلیل دارا بودن رودخانه‌های فراوان منطقه‌ای مرطوب محسوب می‌شود. بیشتر از چهل رودخانه در استان گیلان قرار دارد که معروف‌ترین و مهم‌ترین آنها سفیدرود است. همچنین ارتفاعات بسیار زیادی مانند ارتفاعات تالش در این منطقه قرار دارد. این ارتفاعات گیلان را از آذربایجان جدا می‌کند. مهم‌ترین خصیصه جغرافیایی گیلان را باید جلگه‌ها دانست. اصلا نام گیلان هم از همین گرفته شده زیرا گیلان به مناطق جلگه‎ای اطلاق می‌شود.     درباره وضعیت آب و هوایی این استان باید گفت بخش‌های مختلف استان کمی با هم تفاوت دارند. برای مثال مناطق کم ارتفاع ساحل دریای خزر آب و هوای هیرکانی دارند درحالی که شهرهایی مانند رودبار و منجیل که در طول دره سفید رود قرار گرفته‌اند و معمولا در بعد از ظهرهای تابستانی وزش باد شدیدی را تجربه می‌کنند ؛ دارای آب و هوای خشک مدیترانه‌ای هستند. استان گیلان از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی است. بسیاری از گونه‌های گیاهی مانند درختان هیرکانی و سرخدار در این منطقه وجود دارند.     اما یکی از ویژه‌ترین بخشهای گیلان از این نظر، تالاب انزلی است. این منطقه گیاهان، جانوران و مورفولوژی ویژه خود را دارد. لاله مردابی معروف‌ترین گیاه این تالاب است که در جهان شهرت بسیاری دارد. به طور کلی 94 گونه پرنده در معرض انقراض در استان گیلان وجود دارد. همچنین سمندر بالدار جنوبی که از گونه‌ای کمیاب در جهان محسوب می‌شود نیز در این منطقه زندگی می‌کند. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان گیلان     به روال همیشه جاذبه‌های گردشگری استان گیلان را نیز از آن دسته از جاذبه‌هایی شروع می‎کنیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس به معرفی آثار ثبت شده ملی می‌پردازیم و در نهایت مختصری درباره دیگر جاذبه های گردشگری استان حرف خواهیم زد. با ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان همراه باشید. جنگل های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     جنگل‌های هیرکانی بین 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارد. در جهان جنگل‌های هیرکانی را به عنوان موزه طبیعی می‌شناسند. اگر چه عصر یخبندان باعث شد وسعت این جنگل‌ها کمتر شود اما به نابودی کامل آنها منجر نشد. در این جنگل‌ها گونههای جانوری مختلفی زندگی می‌کنند که پلنگ ایرانی نیز جزو آنهاست. همچنین سه هزار و 200 گونه گیاهی در جنگلهای هیرکانی وجود دارند. در سال‌های اخیر متاسفانه بخشی از جنگل‌های هیرکانی ایران به دلایل مختلف مانند آتش‌سوزی، تصرف بی‌رویه کشاورزی و ... نابود شده است. مسجد جامع پادشاهاه ثبت در فهرست آثار ملی: 21 آبان 1317     مسجد چهار پادشاهان که در شهر لاهیجان قرار دارد یکی از جاذبه‌های تاریخی استان گیلان است که چهار پادشاه کیایی در آن دفن شده‌اند. البته جالب است بدانید تنها یکی از این افراد یعنی سید رضی کیا پادشاه بوده و آن سه تن دیگر از مشایخ دیدن بودهاند و چون در میان گیلانی‌ها مرسوم بود مشایخ والا مقام دیدن را هم پادشاه بنامند این مسجد به نام چهار پادشاهان معروف شده است. از ویژگی‌های معماری این بنا باید به کاشی کاریهای خاص مربوط به دوره قاجاریه اشاره کرد. در حاشیه بالایی ایوان اشعاری از محتشم کاشانی با خط نستعلیق گچ بری شده است. ویژگی جالب دیگر در معماری این بنا استفاده از نمادهای مختص گیلان در نقوش دیوارهاست. محوطه قلاکوتی خرم کوه ثبت در فهرست آثار ملی: 19 مرداد 1384     این محوه مربوط به هزاره قبل از میلاد است و در شهرستان رودبار، روستای خرمکوه قرار دارد. درواقع در قلاکوتی دو قلعه رو به روی هم قرار دارند که در قدیم برای دیدبانی از آنها استفاده می‌شده است. محوطه قلاکوتی را باید یکی از قدیمی‌ترین میراثی دانست که در ایران وجود دارد. قلعه رودخان ثبت در فهرست آثار ملی: 30 مرداد 1354     قلعه رودخان را باید یکی از مشهورترین جاذبه های گردشگری استان گیلان دانست که در شهرستان فومن قرار دارد. این قلعه در زبان محلی روخان نامیده می‌شود و نامش را به دلیل قرارگیری در کنار رودخانه انتخاب کردهاند. قدمت قلعه رودخان به زمان ساسانیان باز می‌گردد و در دوره سلجوقیان نیز یک بار بازسازی شده است. قلعه رودخان یک بار دیگر هم در زمان سلطان حسام الدین دباج فومنی، اولین کسی که در گیلان از صفویان سرپیچی کرد، بازسازی شده است.     از مشخصات این قلعه می‎توان به یک دیوار با 1500 متر ارتفاع و 65 برج و بارو اشاره کرد. به طور کلی می‌توان این قلعه را به دو بخش ارگ و قورخانه تقسیم کرد. جالب است بدانید در بخش شرقی قلعه حتی زندان و در اضطراری نیز وجود دارد. گنج پر ثبت در فهرست آثار ملی: 7 اسفند 1386     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در راهنمای جامع سفر به استان گیلان حتما باید بدان اشاره کرد، گنجه پر است. این محوطه باستانی در رستم آباد، شهرستان رودبار قرار دارد. اگرچه مدت زیادی نیست که این محوطه کشف و بررسی شده اما کشفیاتی که در آن انجام شده نشان می‎دهد قدمت این منطقه به عصر آهن باز می‌گردد و حیات آن حداقل تا زمان اشکانیان ادامه داشته است. به زبان ساده‌تر گنج پر یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های انسان در ایران و مربوط به 300 هزار سال قبل بوده است. ماسوله ثبت در فهرست آثار ملی: 30 مرداد 1354     شهر تاریخی و توریستی ماسوله را باید یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری استان گیلان دانست. دلایل زیادی وجود دارد که این شهر پلکانی را تبدیل به یک مرکز توریستی کند. طبیعت بکر و زیبا، بازار محلی جذاب و همچنین ارتفاعات شهر بخشی از این دلایل است. ماسوله اکنون جمعیت کمی دارد. یک قحطی در سال 1320، احداث جاذبه ارتباطی بین گیلان و آذربایجان و همچنین عدم اجازه شهرداری ماسوله برای ساخت و ساز بیشتر پس از ثبت ملی باعث شده در طول 70 سال اخیر بیشتر جمعیت این شهر دست به مهاجرت بزنند. مرداب آستارا     مرداب آستارا درواقع یک رودخانه است که از روستاهای آسیاب، لمیرمحله و بیجاربین می‎گذرد و در نهایت به دریای خزر می‎ریزد. بر روی این رودخانه پنج پل وجود دارد که بخش جنوبی شهر را به آستارا متصل می‌نماید. مرداب آستارا را باید زیستگاه آبزیان مختلف دانست اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل تخلیه فاضلاب‌های خانگی در آن مشکلات زیست محیطی فراوانی برای این رودخانه ایجاد شده است. مسجد جامع لاهیجان     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان بدان اشاره کنیم، مسجد جامع لاهیجان است. این مسجد را که مربوط به قرن چهارم هجری است بر روی یک آتشکده بنا کرده‌اند. اگرچه بنای مسجد در طول سالیان تغییراتی کرده اما برخی از بخشهای قدیمی آن مانند بقعه، ایوان، سردر و مناره تقریبا به شکل قدیم خود باقی مانده‌اند. در سردر کنار ورودی مسجد یک فرمان از سلطان حسین صفوی نقش بسته که به خوبی نفوذ این خاندان در گیلان را نشان می‌دهد. بام استان گیلان     شهر ساحلی زیبای گیلان که بسیاری از جاذبه‌های طبیعی را در خود جای داده است و بر کرانه‌های دریای خزر قرار دارد، در این قسمت از مقاله قصد داریم درباره بام استان گیلان یکی از پروژه‌های طرح سیمرغ کوه‌های ایران صحبت کنیم، قله سماموس به ارتفاع 3689 متر که به ارتفاعات شهر رامسر مشرف است. موقعیت جغرافیایی سماموس در بلندای منطقه جواهرده و لپاسر واقع شده است و زمانی که بر بالای قله قرار بگیرید طبیعت زیبایی طبیعت بسیار زیبای این منطقه همه و همه در پیش چشمان شما خواهد بود، درباره این قله در مقاله قله سماموس بیشتر بخوانید. کلام آخر     استان گیلان منطقه‌ای مناسب برای سفر کسانی است که هم عاشق طبیعت بکر هستند و هم دوست دارند از جاذبه‌های تاریخی دیدن کنند. همچنین گیلانی‌ها فرهنگی غنی دارند که اگر از نزدیک با آن آشنا شوید سفرتان رنگین‌تر خواهد شد. آنها تا حد زیادی بر آداب و رسوم قدیم خود پایبند مانده‌اند. در طول سفر به گیلان چند چیز را فراموش نکنید. ابتدا یادتان نرود از غذاهای محلی استان بچشید و با معاشرت بیشتر با مردم خون گرم گیلان فرهنگ آنها را بیشتر درک کنید. نکته دوم اینکه برای حمایت از صنایع دستی گیلانیها اگر قصد تهیه سوغات یا یادگاری دارید حتما این صنایع دستی را در اولویت قرار دهید و در پایان اینکه طبیعت بکر گیلان که تا امروز پا برجا مانده میراثی است که از پدران و مادرانمان به دست ما رسیده و ما باید آن را به نسل‌های بعد از خود برسانیم. از این طبیعت حفاظت کنید و یادتان نرود که هر اندازه با طبیعت مهربان باشیم او هم همان اندازه مهربانی و سخاوتش را به ما نشان می‎دهد. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان گلستان     استان‌های شمالی به سه استان گیلان، مازندران و گلستان تقسیم می‌شود. شاید استان گلستان مانند دو همتای دیگرش در شمال کشور توریست‌پذیر نباشد اما یقینا یکی از زیباترین طبیعت‌هایی که در ایران می‌توان دید و همچنین شمار زیادی جاذبه گردشگری در این استان منتظر شماست. استان گلستان هم جنگل و دریا دارد و هم بخش‌های نیمه بیابانی و خشک. این استان هم از نظر اقلیمی و هم از نظر فرهنگی کمی با گیلان و مازندران تفاوت دارد اما اگر طرفدار سفرهای ناشناخته و پر از هیجان هستید گلستان انتخاب خوبی برای شماست.     یک نکته جالب درباره استان گلستان این است که تا سال 1376این منطقه بخشی از استان مازندران بوده و بعد از آن مستقل شده است. در گلستان مسلمانان شیعه و سنی در کنار هم زندگی می‌کنند. گلستان آب و هوای متنوعی دارد بنابراین انتخاب بهترین زمان برای سفر بستگی به آن نقطه از استان دارد که قصد دارید به آنجا سفر کنید. در مناطق غربی و جنوبی با آب و هوایی معتدل و مرطوب رو به رو هستیم و هرچه که به سمت شمال می‌رویم آب و هوا خشک‌تر می‌شود. به طور کلی سفر به استان گلستان در بهار انتخاب خوبی برای همه نقاط استان به نظر می‌رسد.     در این مطلب قصد داریم یک راهنمای جامع سفر به استان گلستان برای شما فراهم کنیم تا اگر سفر به گلستان در نوروز یکی از گزینه‌های شما بود، بتوانید از این راهنما استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان گلستان     قدمت استان گلستان به هفت هزار سال پیش می‌رسد و آنچه یافته‌های باستان‎ شناسان نشان می‌دهد از شش هزار سال تا کنون تمدن در منطقه وجود داشته است. درواقع یافته‌ها نشان می‌دهد این تمدن بسیار هم پیشرفته بوده. ابزارهای پیشرفته برای زندگی و شکار و همچنین شبکه‌های کشاورزی بخش‌هایی از این تمدن است.     این منطقه در نوشته‌هایی که از هخامنشیان به جا مانده، ورگانه و در نوشته‎‌های پهلوی گورکان نامیده شده است. هخامنشیان همیشه به اسب سواران گرگانی اهمیت ویژه‎‌ای می‌داده‌اند. اشکانیان هم این منطقه را به عنوان آرامشگاه بهاری و تابستانی خود برگزیده بودند. بنابراین استان گلستان مورد توجه حکمرانان قدیمی بوده است. ساسانیان در جای جای این منطقه بناهای محکمی ساخته بودند تا در صورت یورش دششمنان بتوانند در این بناها سنگر بگیرند و مقاومت کنند. سرانجام اعراب توانستند این منطقه را فتح کنند. به گفته ابن خلدون چهل هزار نفر در این نبرد کشته شدند. پس از مدت‌‎ها آل زیار به عنوان یک خاندان بومی توانست حکومت گلستان را در دست بگیرد. این خاندان برای آبادی گلستان بسیار کوشید و از مهم‎ترین چهره‌های آن باید به قابوس بن وشمگیر اشاره کرد. آشنایی با فرهنگ مردم استان گلستان     فرهنگ، دین، زبان، آداب و رسوم، غذاهای محلی، لباس‌های محلی، جشن‌ها و اعیاد و ... را در بر می‌گیرد. بنابراین وقتی حرف از فرهنگ می‌زنیم باید همه این موارد را بررسی کنیم. بخشی از جمعیت استان گلستان را اهل تسنن تشکیل می‌دهند که براساس آمارها این بخش 39 درصد هستند. به طور کلی قرار گرفتن مردمی با اعتقادات مذهبی متفاوت کنار هم تنوع فرهنگی به وجود می‌آورد. این مردم یاد گرفته‌اند به عقاید هم احترام بگذراند. در گلستان اقوام مختلف از فارسی زبان‌ها گرفته تا بلوچ‌ها و ترکمن‌ها در کنار هم زندگی ‎می‌کنند و این دلیل دیگری بر وجود تنوع فرهنگی در این منطقه است. استان گلستان با کشور ترکمنستان همسایه است بنابراین، مشترکات فرهنگی زیادی بین مردم گلستان و ترکمنستان یافت می‌شود. صنایع دستی این استان شامل قالیبافی، گلیم بافی، سوزن دوزی ترکمنی، قلمزنی روی چوب، معرق چوب، ساخت ادوات موسیقی، خاتم کاری، توپ سازی، طلاسازی و ... است. در طول سفر به استان گلستان برای حمایت از هنر دست مردم این منطقه برای تهیه یادگار و سوغات حتما به سراغ این صنایع دستی بروید.     مگر می‌شود به یکی از خطه‌های شمالی رفت و با دیدن غذاهای محلی آنجا وسوسه نشد. یکی از بهترین لذت‌های سفر خوردن غذای محلی جایی است که به آن سفر کرده‎ایم. از غذاهای محلی استان گلستان می‎توان به هلی آش، ماش پلو، گوجه آش، بولامه، بوروک، آش ماست، باسترمه و ... اشاره کرد. قطعا در یک سفر نمی‌توانید همه این غذاها را امتحان کنید اما شانس امتحان یکی دو مورد از این غذاها را به هیچ عنوان از دست ندهید. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان پس از بررسی مختصر جغرافیای این اقلیم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جغرافیای اقلیم گلستان     استان گلستان مانند فرهنگش جغرافیای متنوعی دارد. غرب به شرق استان را بخشی از رشته کوه البرز به هم متصل کرده است. هرچقدر به سمت شمال شرق پیش می‌رویم ارتفاع کوه‎ها کمتر می‌شود. بخش زیادی از گلستان را جلگه‌ها تشکیل داده‌اند بنابراین وضعیت کشاورزی استان را باید نسبتا خوب دانست. همچنین سفره‌های آب زیرزمینی زیادی در استان وجود دارد که بخش زیادی از آب این منطقه از همین سفره‌های آب زیرزمینی تامین می‌شود. دو رود مهم نیز به نام‌های گرگان رود و رود قهره سو وجود دارند. البته استان گلستان یک بخش نیمه خشک و خشک نیز دارند که وضعیت کشاورزی آن جالب نیست. بیشترین بارندگی استان در فصل زمستان و کمترین میزان آن در فصل تابستان صورت می‌گیرد. اما در نیمه شمالی استان یعنی همان قسمت خشک و نیمه خشک، شاهد بارندگی کم و تبخیر آب زیاد هستیم.     استان گلستان زیستگاه گونه‌های جانوری بسیاری زیادی است. برای مثال یک شاپرک در این استان زندگی می‌کند که بومی گلستان به حساب می‌آید. جالب است بدانید آخرین ببر هیرکانی در همین استان‎ به قتل رسید. معرفی جاذبه های گردشگری استان گلستان     در این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال همیشه ابتدا با معرفی جاذبه‌هایی شروع می‌کنیم که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس به معرفی آثار ثبت شده ملی می‌پردازیم و در نهایت دیگر جاذبه‌های گردشگری استان را معرفی خواهیم کرد. در ادامه با ما همراه باشید. برج گنبد قابوس ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2012 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     برج گنبد قابوس که به نام میل گنبد نیز مشهور است؛ یکی از قدیمی‌ترین بناهای تاریخی در استان گلستان به حساب می‌آید که قدمتش به سده چهارم هجری باز می‌گردد. این بنا به شیوه معماری رازی ساخته شده است و به‎ عنوان بلندترین برج آجری در جهان شناخته می‌شود. برج گنبد قابوس را کاووس بن وشمگیر در سال 357 هجری ساخته بر روی یک تپه ساخته‎ است. جالب است بدانید در یک نظرسنجی از شماری معماران مشهور جهان گنبد قابوس به عنوان بهترین اثر مهندسی تاریخ بشر انتخاب شده است. جنگل های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     استان گلستان جنگل‌های هیرکانی را با استان مازندران و گیلان و همچنین کشور آذربایجان شریک است. این جنگل‌های را موزه طبیعی زنده جهان می‌دانند زیرا 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند. جنگل‌های هیرکانی میراث گران بهایی است که به دست ما رسیده. بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل آتشسوزی‌های و توسعه کشاورزی بخشی از این جنگل‌ها از بین رفته است. شهر قدیم جرجان (گرگان) ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     اکنون از شهر قدیم جریان تنها ویرانه‌هایی در سه کیلومتری غرب گنبد کاووس باقی مانده. اما این شهر روزگاری مرکز طبرستان بوده است و مرزبانان طبرستانی از آن به عنوان نشست‎گاه استفاده می‌کرده‌اند. در دوره اسلامی مردم جرجان یک بار شورش کردند و به همین دلیل یزید بن مهلب قسم خورد این شهر را با خاک و خون یکی می‌کند.     حمدالله مستوفی درباره شهر جرجان نوشته است، جمعیت شهر در زمان آل بویه به دلیل جنگ و وبا نصف شد و حمله مغول تیر خلاص را به جان این شهر زد. در نهایت این شهر پس از تحمل این مشکلات و همچنین زمین لرزه‌های پی در پی به طور کلی نابود شد و امروزه تنها یک محوطه باستانی از آن به یادگار مانده است. آبشار شادان کردکوی     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان حتما باید به معرفی یک آبشار هفت طبقه با ارتفاع 40 متر به نام آبشار شادان کردکوی پرداخت. در واقع شادان کردکوی بلندترین آبشار در استان گلستان است. این آبشار را می‌توانید در هفت کیلومتری شهرستان کردکوی در دامنه رشته کوه‌های البرز بیابیم. شکست‌هایی که آب در هفت نقطه از آبشار ایجاد کرده است باعث شده این جاذبه طبیعی به آبشار هفت طبقه مشهور شود. جالب است بدانید تا همین چند سال پیش این آبشار ناشناخته بود تا اینکه یک گروه کوهنورد در مسیر کوهنوردی آن را دیدند. در این سفر سعی کنید از دیگر آبشارهای استان گلستان نیز بازدید کنید. جنگل نهارخوران گرگان     یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان گلستان، پارک جنگلی نهارخوران است. گفته می‌شود این منطقه که جزو جنگل‌های هیرکانی است، 40 میلیون سال قدمت دارد. گونه‌های گیاهی زیادی مانند افرا، گیلاس وحشی، بلوط، انجیلی، نمدار،کاج، سرو، تمشک و ... وجود دارند. همچنین این جنگل زیستگاه بسیاری از جانوران نیز هست. جنگل نهارخوران آب و هوای مطبوع و ملایمی دارد و بهترین زمان بازدید از آن در طول سفر نوروزی به استان گلستان است. چند قهوه خانه، رستوران و هتل در این جنگل قرار دارد تا از مهمانانی که برای بازدید به نهارخوران آمده‎اند؛ پذیرایی کنند. تالاب آلاگول     تالاب آلاگل را باید بزرگ‌ترین دریاچه در استان گلستان دانست که آب آن شور است. این تالاب با 25 کیلومتر مربع مساحت و 2 و نیم متر عمق در شهرستان گنبد کاووس بخش داشلی برون قرار دارد و فاصله آن تا کشور ترکمنستان تنها چند کیلومتر است. جالب است بدانید پرورش ماهیان آبشور زی بخصوص کپور و ماهی سفید، یکی از فعالیت‌های رایج در این تالاب به شمار می‌رود. آلاگل به عنوان یک تالاب بین‌المللی همراه با تالاب‌های آلماگل و آجی گل در یک مجموعه در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است و تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. پارک ملی گلستان     یکی دیگر از دیدنی‌های که در راهنمای جامع سفر به استان گلستان باید به معرفی آن بپردازیم، پارک ملی گلستان است. این پارک یک منطقه حفاظت شده در شرق استان است که قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت شده در ایران به حساب می‌آید.  از آنجایی که در پارک ملی گلستان 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری وجود دارد، این منطقه را باید یکی از مهم‌ترین حیات وحش‌ها در ایران دانست. در این زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، خرس قهوه‌ای ، شوکا، آهو و گوسفند وحشی زندگی‎ می‌کنند. جالب است بدانید این پارک ملی به عنوان ذخیره گاه زیست کره در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. آشوراده     آشوراده به عنوان تنها جزیره ایرانی دریای خزر در مرکز شبه جزیره میانکاله در بندر ترکمن قرار دارد. حفر یک کانال از توده اصلی خشکی، این منطقه را از میانکاله جدا کرده است. آشوراده جدا از اینکه یکی از جذاب‌ترین جاذبه های گردشگری استان به حساب می‌آید از سه منظر دیگر نیز دارای اهیمت است. اول اینکه این جزیره یکی از نخستین مناطق ایران است که به عنوان زیست کرده جهان به ثبت رسیده. دوم اینکه آشوراده یکی از مهم‌ترین حیات وحش‌های گلستان و ایران به خصوص برای پرندگان به شمار می‌رود. سوم اینکه این منطقه به عنوان یکی از مهم‌ترین تالاب‌های دنیا در کنوانسیون جهانی رامسر به ثبت رسیده است.     تا همین چند سال پیش آشوراده بیش از هزار سکنه داشت اما در سال 1372 سطح آب دریای خزر بالا آمد و سیل رخ داد. در پی این سیل مردم جزیره آن را ترک کردند و درحال حاضر فقط کارمندان شیلات در آشوراده زندگی می‌کنند. بام استان گلستان     استان گلستان یکی از استان‌های شمالی ایران که بر کرانه‌های دریای خزر جای دارد، که طبیعت آن بسیار مشهور و بی‌نظیر است که در بالا به چندین مورد آن اشاره شده است اما در این قسمت مقاله بر آن هستیم که درباره بام این استان سرسبز شمالی صحبت کنیم، قله گاوکشان، که دوستداران پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بسیار به آن علاقمند هستند و صعود‌های بسیاری بر آن انجام شده است. قله گاوکشان با ارتفاع 3813 متر، قله‌ای واقع در رشته‌کوه‌های البرز شرقی می‌باشد و جزو منطقه تحت حفاظت جهان‌نما نیز محسوب می‌شود و از سمت جنوب، جزو حوضه آبریز رودخانه مجن به حساب می‌آید. یکی از زیبایی‌های این کوه وجود برج‌ها و قله‌های سوزنی شکل است که در دل این کوه‌هاست، زیبایی دو چندانی به آن بخشیده است،  برای کسب دانشی بیشتر درباره قله گاوکشان پیشنهاد می‌گردد مقاله قله گاوکشان را مطالعه نمایید کلام آخر     گلستان را باید استان رنگ، زندگی و تنوع فرهنگی دانست. با وجود جاذبه‌های فراوان گردشگری، فرهنگ خاص و منحصر به فرد، غذاهای محلی فوق‌العاده و مردمی خونگرم و مهمان نواز گلستان را باید یکی از بهترین مقاصد سفر دانست. این استان هم از نظر جاذبه‌های طبیعی و هم از نظر جاذبه‌های تاریخی مانند یک گنجینه ارزشمند در شمال ایران است. اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان مجال این را نیافتیم که همه جاذبه‌های گردشگری استان را به شما معرفی کنیم اما این بدان معنا نیست که بازدید از دیگر جاذبه‌های گلستان لطفی ندارد. اما جدا از بازدید آشنایی با فرهنگ مردم نیز بخشی از سفر محسوب می‌شود و درواقع ضرب المثل "بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی" بدون آشنایی با فرهنگ و تاریخ مقصدی که برای سفر انتخاب کرده‎ایم معنا پیدا نمی‌کند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد     همه انسان‌ها برای سفر معیارهای مخصوص به خود را دارند. بعضی از افراد طبیعت گردی را دوست دارند و برخی دیگر علاقمند به بازدید از جاذبه‌های تاریخی هستند. برخی دوست دارند در طول سفرشان در هتل‌هایی مجلل اقامت کنند و برخی دیگر برایشان تجربه اقامت در بومگردی‌ها هیجان انگیزتر است. مقاصد کمی هستند که تمام این معیارها را در خود جای داده باشند. با تمام این اوصاف گمان نکنم کسی پیدا شود که دوست نداشته باشد سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد را تجربه کند. این استان تمام معیارهای یک سفر خوب را در خود جای داده است.     کهگیلویه و بویراحمد، در میان چین‌خوردگی‌های زاگرس قرار دارد. تنوع آب و هوایی موجود در این استان نه تنها امکان مسافرت به آن را در همه فصول فراهم کرده، بلکه باعث ایجاد تنوع زیستی در این استان شده است. این منطقه را باید یکی از استان‌های لر نشین کشور دانست که مرکز آن یاسوج نام دارد. بیش از سه چهارم استان را طبیعت و سرسبزی‌های بکر فرا گرفته است. پس اگر به دنبال یک گزینه مناسب برای طبیعت گردی هستید، کهگیلویه و بویراحمد انتخاب مناسبی برایتان خواهد بود.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد قصد داریم اطلاعات جامعی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان در اختیار خواننده قرار دهیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. پیشینه استان کهگیلویه و بویر احمد     هرگاه نام استان کهگیلویه و بویراحمد به میان می‌اید، ناخودآگاه نام آریوبرزن، سردار ایرانی که در تنگه‌ای در نزدیکی کهگیلویه راه را بر اسکندر یونانی بست؛ در ذهن‌ها تداعی می‌شود. این استان قدمت بسیار دور و درازی دارد اما در تقسیمات کشوری تا سال 1342 که فرمانداری کل کهگیلویه و بویراحمد به مرکزیت یاسوج تاسیس شد؛ این منطقه جزو محدوده استان فارس بوده. در نهایت در سال 1355 ابه یک استان جدا تبدیل شده است.     کهگیلویه و بویراحمد در ابتدای امر قسمتی از انشان بوده و از آنجایی که برخی معتقدند حکومت هخامنشیان از انشان آغاز شده، می‌توان فهمید که این منطقه از قدمت بالایی برخوردار است. به طور کلی می‌توان تاریخچه این استان را به دو بخش قبل و بعد از حکومت اسلامی در ایران تقسیم کرد. قبل از اسلام و حتی قبل از ورود آریایی‌ها به ایران این منطقه تحت تسلط عیلامی‌ها بوده است.     پس از ورود آریایی‌ها نیز این استان به جز دوره‌های قراقویونلو، طاهریان و سامانیان، همیشه بخشی از خاک ایران بوده است و بنابراین از تمام اتفاقات سیاسی مانند جنگ‌ها و انقلاب‌ها و بلایای طبیعی مانند دیگر نقاط کشور تحت تاثیر قرار می‌گرفته است. همچنین در برخی از دوره‌ها مانند زندیه و قاجاریه شورش‌های محلی نیز در این منطقه وجود داشته است. فرهنگ استان کهگیلویه و بویراحمد     فرهنگ هر استان را شرایط اقلیمی، آب و هوا، تاریخ و ... آن می‌سازد. یعنی در واقع مردم براساس شرایطی که در آن قرار دارند و کارهایی که برای زندگی در این شرایط انجام می‌دهند، عاداتی پیدا می‌کنند که درطول زمان به آداب و رسوم و فرهنگشان تبدیل می‌شود. کهگیلویه و بویراحمد نیز از این قائده مستثنی نیست.     درباره زبان و گویش رایج در کهگیلویه و بویراحمد باید گفت، بیشتر مردم این استان به زبان لری بویراحمدی حرف می‌زنند. از دیگر زبان‌های موجود در این منطقه می‌توان به قشقایی و فارسی اشاره کرد. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ کهگیلویه و بویراحمد لباس‌های محلی آنهاست. خوشبختانه این استان یکی از مناطقی است که توانسته لباس‌های محلی خود را حفظ کند و مردمش از این لباس‌های رنگارنگ و زیبا در مراسمات خود استفاده می‌کنند.     این استان همچنین صنایع دستی، موسیقی و غذاهای محلی مخصوص به خود را دارد. در بخشی از موسیقی کهگیلویه و بویراحمد بر اساس بیت‌های رایج آهنگ‌هایی به نام قس ساخته می‌شود. از میان صنایع دستی مردم هنرمند این استان نیز می‌توان از قالی بافی، توبره، جاجیم بافی، آینه‌دان یا چنته، نمدمالی و سفره اشاره کرد. اگر به دنبال تهیه یادگاری و سوغات در طول سفر به کهگیلویه و بویراحمد هستید؛ تمام این صنایع دستی گزینه‌های مناسبی برای انتخاب هستند. در این صورت هم می‌توانید از هنر این مردم حمایت کنید و هم آن را به دیگر نقاط ایران و جهان اشاعه دهید. در نهایت غذاهای محلی این منطقه نیز عبارتند از انواع شله، آش کارده، دنگو، نان برکولوی و ... در طول سفر با چشیدن طعم این غذاها لذت سفرتان را دو چندان کنید. جغرافیای استان کهگیلویه و بویراحمد     استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران قرار دارد. اگرچه این منطقه به استان‌های فارس و خوزستان نزدیک است اما از نظر آب و هوایی شباهت زیادی با شهرهای جنوبی کشورمان ندارد. وجود کوه‌های بسیار در این منطقه آب و هوای آن را به آب و هوای کوهستانی با زمستان‌های سرد و تابستان‌های ملایم تبدیل کرده است. اگر قصد سفر نوروزی به کهگیلویه و بویراحمد را دارید باید بدانید در این فصل ممکن است هوا هنوز کمی سرد باشد.     از نظر منابع آبی کهگیلویه و بویراحمد را باید استانی غنی دانست. در جنوب غرب ایران این استان یکی از پرباران‌ترین مناطق به حساب می‌آید. جالب است بدانید این استان به عنوان دومین تولیدکننده آب کشور شناخته می‌شود. به دلیل همین پر آبی جنگل‌های زیادی در این منطقه وجود دارد و کشاورزی نیز پررونق است. کهگیلویه و بویراحمد همچنین جایگاه بالایی در صنعت نفت دارد به طوری که حدود 25 درصد از نفت کشور از میادین نفتی در این استان استخراج می‌شود.     کهگیلویه و بویراحمد از نظر زیست گیاهی نیز بسیار غنی است. بیش از هزار نوع گیاه در این استان وجود دارد. به عبارت ساده‌تر حدود 60 درصد از گونه‌های گیاهی ایران و حدود 25 درصد از گونه‌های گیاهی در کل جهان در استان کهگیلویه و بویراحمد یافت می‌شود. همچنین این استان حدود 60 درصد از جنگل‌های موجود در کشور را در اختیار خود دارد. جاذبه‌های گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد     تا این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد اطلاعاتی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان به دست آوردیم. یقینا استانی با این قدمت طولانی و با این طبیعت بکر و زیبا باید جاذبه‌های فراوانی برای بازدید داشته باشد. در ادامه به معرفی بخشی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس دیگر جاذبه‏‌ها را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. تل خسروی ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1376     تل خسروی یا تل خسرو یکی از جاذبه‌های یاسوج است که علاوه بر داشتن طبیعتی دیدنی و بکر در اطرافش، از مناطق تاریخی استان کهگیلویه و بویراحمد نیز به حساب می‌آید. قدمت این منطقه به هزاره پنجم پیش از میلاد می‌رسد. گفته می‌شود که این تپه متعلق به کیخسرو، یکی از معروف‌ترین پادشاه کیانی بوده است. روی بخشی از تل خسروی که در 5 کیلومتری یاسوج قرار دارد؛ پر است از باقیمانده سفال‌های رنگی متعلق به دوره‌های تاریخی مختلف. جالب است بدانید شخصی به نام پروفسور گابه این جاذبه را خرابه‌های یک عمارت با آجرهای زرد چهارگوش می‌داند و قدمت این کاخ را به زمان هخامنشیان نسبت می‌دهد. آبشار مارگون     آبشار مارگون یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان است که حدود 151 کیلومتر با شیراز فاصله دارد. این آبشار که در روستای مارگون قرار دارد از ترکیب چند هزار چشمه کوچک که از بدنه کوه جاری هستند درست شده است و دارای سرچشمه مشخصی نیست. زمستان زمان مناسبی برای بازدید از آبشار مارگون نیست زیرا این محل برف گیر بوده و گاهی حتی راه‌های ارتباطی نیز در زمستان قطع می‌شوند. اما در فصل بهار علاوه براینکه دسترسی آسانتر است، طبیعت زیبایی نیز اطراف آبشار را فراگرفته و آن را دیدنی‌تر می‌کند. اطراف مارگون مکان‌هایی برای چادر زدن، سرویس بهداشتی و پارکینگ وجود دارد؛ بنابراین می‌توانید در طول سفر به کهگیلویه و بویراحمد توری یک روزه به این آبشار داشته باشید و با خیال راحت شب را در این مکان بگذرانید. تنگ مهریان     یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی زیبا در استان کهگیلویه و بویراحمد، تنگ مهریان یاسوج است. تنگ مهریان در 5 کیلومتری مسیر یاسوج به اقلید قرار دارد. این تنگ با ارتفاع 1850 از سطح دریا در میان رودخانه مهریان و کوه دنا محصور شده است. اگرچه رودخانه مهریان بسیار زیبا و دلفریب است و طبیعت اطرافش نیز فوق‌العاده زیباست اما اصلا مکان خوبی برای شنا و آب تنی نیست زیرا این رودخانه تاکنون چندین نفر را به کام مرگ کشانده است. یک دهکده و امامزاده در نزدیکی این دشت قرار دارد و این مساله آن را به مکان مناسب‌تری برای گردش و تفریح تبدیل کرده است. دره ماری     دره ماری نام یک روستا از توابع شهرستان دنا است که جاذبه‌های تاریخی و طبیعی زیادی برای بازدید دارد. این روستا نیز مانند اکثر روستاهای کهگیلویه و بویراحمد از طبیعت بکر و سرسبزی پوشیده شده و جذابیت‌های زیادی برای تفریح و گردش دارد. جالب است بدانید یک روستای دیگر نیز به همین نام در استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد. موزه یاسوج     اگر به تاریخ و بازدید از جاذبه‌های تاریخی علاقه دارید، در طول سفر خود به کهگیلویه و بویراحمد، حتما از موزه شهر یاسوج دیدن کنید. آثاری که در این موزه به نمایش درآمده‌اند، همه حاصل کاوش‌های باستان شناختی هستند که در استان کهگیلویه و بویراحمد کشف شده است. قدمت برخی از این کشفیات به زمان ساسانیان و حتی دوره عیلامی‌ها می‌رسد. جالب است بدانید قسمتی از نقش برجسته شاپور اول که روی سنگ حجاری شده نیز در این موزه نگهداری می‌شود. رشته کوه دنا     یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد نیز باید حتما درباره‌اش حرف زده شود؛ رشته کوه دنا است. این کوه را به عنوان بلندترین و بزرگ‌ترین چین‌خوردگی رشته کوه زاگرس می‌شناسند. دنا که در لیست برجسته‌ترین قله‌های جهان قرار دارد، دارای 52 قله با ارتفاع بیش از چهار هزار متر است. بخش‌هایی از دنا به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره، تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. همچنین چشمه‌های زیادی از این رشته کوه جاری هستند که منبع مهمی برای تامین آب استان به حساب می‌آیند. بام استان استان کهگیلویه و بویراحمد     رشته کوه زیبای دنا که از این استان عبور می‌کند دارای قلل بلند بسیاری است، در واقع این رشته کوه بخشی از رشته کوه بزرگ زاگرس می‌باشد. بام استان کهگیلویه و بوراحمد قله قاش مستان (بیژن سه) است. این کوه با ارتفاع 4459 متر به عنوان بلندترین قله این استان انتخاب شده است.      صعود به مجموع قلل مرتفع رشته کوه دنا که شاخص‌ترین آنها قاش مستان است همواره برای کوهنوردان به خصوص دنبال کنندگان پروژه سیمرغ کوه‌های ایران جذاب بوده و فتح آنها موفقیتی بزرگ برایشان محسوب می‌شد. با این وجود، چنین صعودی کار ساده‌ای نیست و قبل از هر کار باید شناخت کاملی از دنا و قله‌های معروف آن مانند قاش مستان داشت پیشنهاد می‌شود در مقاله قله قاش مستان( پیژن 3) را مطالعه نمایید تا دیدگاه بهتری نسبت به صعود این کوه زیبا داشته باشید. پیست اسکی کاکان     برای طرفداران ورزش‌های زمستانی، پیست اسکی کاکان می‌تواند گزینه بسیار خوبی برای بازدید باشد. از آنجایی که این پیست در شرق قله دنا قرار دارد، با نام پیست اسکی دنا نیز شناخته می‌شود. کاکان درجاده اصلی یاسوج به اقلید قرار گرفته است، بنابراین مسافرانی که از سمت استان اصفهان به سوی این جاذبه گردشگری می‌روند، دسترسی راحت‌تری به آن خواهند داشت. اگرچه زمان اسکی از اوایل زمستان تا اوایل بهار است اما در فصول گرم سال نیز به این دلیل که این منطقه از پوشیده از لاله‌های واژگون می‌شود؛ بازدید از آن خالی از لطف نیست. پیست اسکی کاکان در سال 1373 با نصب یک دستگاه بالابر به طور رسمی افتتاح شد. سال 1384 دو تله اسکی دیگر به این مجموعه اضافه شد و در حال حاضر امکان استفاده از پیست هم برای مبتدیان و هم برای ورزشکاران حرفه‌ای وجود دارد. کلام آخر     کهگیلویه و بویراحمد پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی دیگری که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد فرصتی برای معرفی آن نبود، اما یقینا بازدید از این آنها خالی از لطف نیست. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به چشمه بلقیس چرام، آبشار یاسوج، تنگه گنجه‌ای، چشمه شهنیز، زرد کمر و شمار دیگری چشمه و تنگه و آبشار اشاره کرد.     یکی از جذابیت‌های سفر به یاسوج برخورد با عشایری است که در این منطقه زندگی می‌کنند. یقینا معاشرت با آنها می‌توان دریچه‌ای از یک فرهنگ بزرگ و اصیل پیش چشمتان باز کند. پس از این معاشرت غافل نشوید. در یاسوج پارک‌هایی وجود دارد که در ایامی مانند عید نوروز به مسافران اجازه چادر زدن می‌دهند. بنابراین اگر اهل کمپ هستید حتما سری به این پارک‌ها بزنید. همچنین از آنجایی که بیشتر جاذبه‌های این استان مکان‌های مناسبی برای پیک نیک به شمار می‌روند، فراموش نکنید در طول بازدید این مکان‌ها در راه حفظ و نگهداری از طبیعت بکوشید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کردستان     حتی نوشتن درباره کردستان هیجان‌انگیز است. حالا تصور کنید قرار باشد سفری چند روزه به این دیار داشته باشید؛ از همین ابتدای کار صابون یک سفر رویایی را به دلتان بزنید. استان کردستان به مرکزیت شهرستان سنندج، یکی از استان‌های غربی کشور است که طبیعت فوق‌العاده زیبا، آداب و رسوم و فرهنگ اصیل و دیدنی‌اش سالانه عده زیادی از مردم را به سوی این دیار می‌کشاند. کردها که به مهمان‌نوازی شهره‌اند ، در طول سال با مهربانی از این گردشگران پذیرایی می‌کنند.     کردستان یک استان مرزی است که حدود 200 کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارد. از استان‌های همسایه این منطقه می‌توان به استان آذربایجان غربی و استان زنجان از شمال، استان همدان از شرق و استان کرمانشاه از جنوب اشاره کرد. این استان دارای 10 شهرستان، 29 شهر، 31 بخش، 86 دهستان و شمار زیادی آبادی دارای سکنه و خالی از سکنه است. شهرستان‌های کردستان عبارتند از کامیاران، دهگلان، سنندج، سقز، بانه، مریوان، بیجار، قروه.     اولین بار به طور رسمی در زمان سلجوقی از کلمه کردستان به عنوان نام استان استفاده شد. کردستان از کلمه کرد و پسوند ستان درست شده و به معنی سرزمین کردها است. از زمان سلجوقیان به بعد این خطه هم به طور رسمی و هم غیر رسمی با این نام زیبا شناخته شد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان قصد داریم سیر تا پیاز این دیار از فرهنگ و تاریخ گرفته تا جغرافیا و جاذبه های گردشگری آن را بررسی کنیم. اگر شما علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آنچه باید درباره  تاریخ کردستان بدانید     زمانی که مادها به ایران آمدند، سرزمین کردستان را نیز تحت سلطه خود قرار دادند. این منطقه در کتیبه‌های آشوری و اوراتویی به نام پرسوا یا پارسوا ثبت شده است. اولین بار که به نام پارسوا در تاریخ اشاره شده، مربوط به کتیبه‌ای است که حمله سلمنسر سوم را روایت می‌کند. تاریخ این کتیبه به سال 838 قبل از میلاد باز می‌گردد.     کردستان تنها در حکومت مادها نقش پررنگی نداشته بلکه در تمام ادوار این نقش را حفظ کرده است. در طول جنگ تحمیلی کردستان به دلیل هم مرز بودن با عراق نقش به سزایی را ایفا کرد و همچنین آسیب‌های زیادی از جنگ بر این دیار وارد شد.     اما سنندج شهریت خود را در زمان حکومت صفویه به دست آورد. در این زمان به یک منطقه مستقل با چهار حاكم نشین خورخوره، جوانرود، اورامان و الكاء بانه تبدیل شد. همچنین در اولین تصمیم‌گیری برای تقسیمات کشوری جدید، در 1316/9/9 شمسی ایران به 6 قسمت تقسیم شد که قسمت غرب آن شهرستان‌های كردستان، كرمانشاهان و گروس را شامل می‌شد.     کردستانی‌ها از تبار آریایی‌هایی هستند که چندین هزار سال قبل از میلاد پا به ایران گذاشته‌اند. تا قبل از اسلام تاریخ روشنی درباره این دیار (به جزو ذکر چند باره نام در کتیبه‌ها) وجود ندارد. با این وجود می‌دانیم که در همان زمان مثلا هنگام حکومت مادها نیز این منطقه پراهمیت بوده است. آنچه باید درباره فرهنگ کردستان بدانید     اکثر ساکنان کردستان، همانطور که از نام این دیار پیداست، کرد تبار و کرد زبان هستند. البته در بخش‌های مختلف استان مردم با لهجه‌های مختلف کردی صحبت می‌کنند. هموطنانمان در کردستان بیشتر پیرو دین اسلام و اهل تسنن هستند. اقلیت‌های مذهبی و همچنین شیعیان نیز در این سرزمین زندگی می‌کنند.     کردستان فرهنگ منحصر به فرد و اصیلی ‎دارد. لباس محلی، بازی‌های محلی، جشن‌ها ، غذاها و موسیقی محلی همه و همه نشانه‌هایی از این اصالت هستند. بیشتر جشن‌ها و مراسم‌هایی که در کردستان برگزار می‌شود، ریشه در اعتقادات باستانی این مردم دارد. از میان این جشن‌ها می‌توان به مراسم میرمرین یا امیربهادری، مراسم کوسه‌گردی ، مراسم سمنوپزان، مراسم پیر شالیار و... اشاره کرد. کردستان همچنین دیار غذاهای محلی خوشمزه است از میان این غذاها می‌توان از دوخوا، شل کینه، یک آبه، کلانه، کباب کردی و... نام برد.     یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ استان کردستان لباس محلی مردم آن است. به‎طور کلی می‌توان پوشاک مردان و زنان کرد را به سه بخش تن‌پوش، سرپوش و پای افزار تقسیم کرد که بسته به فصل، نوع کار و معیشت، جنس آنها تغییر می‌کند. البته لازم به ذکر است که در بخش‌های مختلف کردستان لباس‌ها کمی با هم متفاوت است. اما اگر جزئی‌تر بخواهیم درباره لباس‌های محلی کردستان حرف بزنیم باید بگوییم، پوشاک مردان در این دیار شامل جوخه، پانتول، ملکی، شال، دستار، فرنجی و کله بال می‌شود و لباس زنان نیز از جافی، کلنجه، شال، کلاو و کلکه تشکیل شده است.     درباره موسیقی کردستان نیز باید گفت به موسیقی رایج در میان کردها، موسیقی کردی می‌گویند. این موسیقی غنی که از تاریخ، اعتقادات و باورهای این مردم بر می‌آید به دو بخش کلاسیک و مدرن تقسیم می‌شود. در موسیقی این استان از سازهای بادی، زهی و ضربی استفاده می‌شود. رایج‌ترین آلات موسیقی در کردستان عبارت‎اند از: نی، سرنا، دهل، دف، تنبور و شمشال مراسم پیر شالیار     از آنجایی که مراسم پیرشالیار یکی از مشهورترین و مهم‎ترین مراسم‌ها در استان کردستان است، در بخش فرهنگ به معرفی جداگانه آن خواهیم پرداخت. این مراسم همه ساله در روستای هورامان یا اورامان تخت در نیمه‌های فصل زمستان برگزار می‌شود. انجام این مراسم که سه روز به طول می‌انجامد، در روز چهارشنبه آغاز و در آن قربانی و خیرات انجام می‌شود. عده زیادی از گردشگران برای دیدن مراسم پیر شالیار در در فصل زمستان به کردستان سفر می‌کنند. آنچه باید درباره جغرافیای اقلیم کردستان بدانید     استان کردستان، یکی از استان‌های غربی ایران در مجاورت با کشور عراق است. مساحت این استان حدود 1.7 درصد از خاک کل کشور را شامل می‌شود و می‌توان آن را از نظر وسعت در رتبه شانزدهم قرار داد. استان کردستان را باید منطقه‌ای کوهستانی با دره‌های پهن و دشت‌های مرتفع دانست. جالب است بدانید میان بلندترین و پست‌ترین نقطه از این استان حدود 2 هزار و چهارصد متر اختلاف وجود دارد. این امر به این معناست که اقلیم‌های متنوعی را در کردستان داریم. در نزدیکی کردستان دریا وجود ندارد اما می‌توان منبع و سرچشمه بخشی از آب‌های آزاد و دریای خزر را در کوه‎های این منطقه جستجو کرد.     آب و هوای کردستان را می‎توان تحت تاثیر توده‌های هوای گرم و مرطوب مدیترانه دانست. بنابراین در فصل بهار شاهد بارندگی‌های بسیار و در فصل زمستان شاهد بارش برف در این استان هستیم. کردستان حدود 500 میلی لیتر در سال بارندگی دارد و روزهای یخبندان آن نیز به 106 روز می‌رسد. بنابراین بهترین زمان سفر به کردستان از نظر آب و هوایی را باید بهار و تابستان دانست. جدا از بارندگی‌های سالانه رودخانه‎ها نیز منبع آب مهمی برای تامین آب استان به حساب می‌آیند. از میان مهم‌ترین رودخانه‌هایی که در استان کردستان وجود دارند، می‌توان به قزن اوزون، سیروان، زرینه رود، گاورود و برده سور اشاره کرد. جاذبه‌های گردشگری استان کردستان     استان کردستان مقصد مناسبی برای علاقمندان به طبیعت‌گردی است اما این بدان معنا نیست که جاذبه‌های تاریخی در این استان وجود ندارد. مردانی که در طول این تاریخ دور و دراز در این منطقه می‌زیسته‌اند هرکدام آثار و یادگارهایی از خود به جا گذاشته‌اند. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان به معرفی جاذبه های گردشگری این دیار خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آثار و بناهایی حرف خواهیم زد که در فهرست میراث جهانی و ملی ثبت شده‌اند و سپس دیگر جاذبه‌های استان را به شما معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. بازار سنندج ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1375     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان کردستان، بازار سنندج نام دارد. به نظر می‌رسد برای ساخت این بازار از میدان نقش جهان الگو گرفته شده است زیرا، برخلاف بیشتر بازارهای قدیمی ایران که به صورتی خطی هستند، بازار سنندج به صورت مستطیلی طراحی شده. درحال حاضر متاسفانه به دلیل احداث خیابان انقلاب بازار به دو بخش مجزا تقسیم شده است. قدمت بازار سنندج به دوره حکومت صفویه باز می‌گردد. این بازار به وسیله سلمان خان اردلان و به دستور شاه صفی ساخته شده است. سنگ نبشته اورامان ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1380     سنگ نبشته اورامان یکی از جاذبه‌های تاریخی مربوط به دوره آشوریان در کردستان است که آن را به نام کتیبه تنگی ور نیز می‌شناسند. این سنگ نبشته شامل یک نقش برجسته و یک کتیبه به خط میخی است. این اثر در شهرستان کامیاران قرار دارد. این نقش برجسته دارای ارتفاع 120 سانتیمتر و پهنای 170 سانتیمتر است که در سال 706 پیش از میلاد حجاری شده است. این نقش برجسته نیم رخ یک انسان در لباس شاهی را نشان می‌دهد. اورامان تخت ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو: 5 مرداد 1400     روستای اورامان تخت یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های استان کردستان است که آن را با لقب هزار ماسوله نیز می‌شناسند. این روستای کوهستانی در منطقه اورامانات واقع شده و روستاهای سیروان و لیله نیز از آن می‌گذرند. به جز این دو رودخانه جاذبه‌های طبیعی دیگری مانند چشمه بل نیز در اورامان تخت وجود دارند. همچنین وجود جنگل‌های بزرگ با درختانی همچون بلوط، زالزالک و گلابی وحشی باعث سرسبزی این روستا شده است. خانه‌های این روستا از سنگ ساخته شده‌اند و چینششان به صورت پلکانی است. جالب است بدانید اورامانات از دو بخش تشکیل شده که بخش کوچک آن در کشور عراق و بخش بزرگ‎ترش در ایران قرار دارد. عمارت خسروآباد     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان کردستان که در سنندج قرار دارد، عمارت خسروآباد است. این عمارت بی نظیر که مرکز حکومت اردلان بوده، در مرکز شهر قرار گرفته و مردم آن را به نام شبلی نیز می‌شناسند. دیرینگی این اثر به زمان حکومت قاجارها می‌رسد. در سال 1223 این بنا توسط امان الله خان اردلان والی، که آن زمان حاکم کردستان بود ساخته شد. این عمارت از بخش‌هایی همچون قصر سلطنتی با ورودی ستون‎دار، ساختمان شرقی، ساختمان بیرونی، حمام، اتاق قاپچیان و ... تشکیل شده است. نمای شرقی عمارت را با آجر و گچ‌بری‌های بسیار زیبا تزئین کرده‌اند. در حالی دیگر بخش‌ها با آجرهای ساده‎تر تزئین شده است. حوض‌ها و فواره‌های فراوانی در این عمارت وجود دارند، به طوری که حتی در طبقه سوم نیز حوض و فواره تعبیه شده است. پل قشلاق     از دیگر جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان به آن اشاره کرد، پل قشلاق است. این پل که در شهر سنندج قرار دارد مربوط به زمان صفویه و زندیه است. پل قشلاق در زمان شاه صفی ساخته شده اما امان الله خان اردلان آن را مرمت کرده است. این پل یک بار دیگر هم توسط میرزارضا وزیر کردستانی بازسازی شده است. از ویژگی‌های پل قشلاق می‌توان به 78 متر درازا، سه متر پهنا و شش دهانه اشاره کرد. دهانه‌ها توسط طاق‌های جناغی به هم وصل شده. کف پل نیز با سنگ فرش تزئین شده است. روستای گردشگری صلوات آباد     روستای صلوات آباد در 15 کیلومتری جاده سنندج-همدان، در جنوب شرقی این شهر قرار دارد. این روستا را باید با 5 هزار نفر جمعیت، یکی از پرجمعیت‌ترین روستاهای استان کردستان دانست. این روستا تا همین 100 سال پیش نامان، نام داشت اما بعدها به نام صلوات آباد تغییر پیدا کرد. به جز جاذبه‌های طبیعی و تاریخی آرامگاه مشاهیری مانند بابا شهاب الدین و سید علی اصغر کردستانی نیز در این روستا قرار دارد. در روستای صلوات آباد گیاهان دارویی فراوانی نیز یافت می‌شود. آبیدر     آبیدر یک کوه مشرف بر شهر سنندج است. این کوه تفریحگاه‌ها و چشمه‌های فراوانی در دل خود جای داده و از آنجایی که بسیار به شهر سنندج نزدیک است، علاوه بر گردشگران، میان بومیان نیز محبوبیت بسیاری دارد. در دامنه آبیدر خانه‌های زیادی ساخته شده که مردم در روزهای تعطیل از این خانه‌ها استفاده می‌کنند. جالب است بدانید یکی از بزرگ‌ترین سینماهای رو باز جهان با گنجایش 10 هزار نفر در پارک جنگلی آبیدر قرار دارد. از دیگر جاذبه‌های این کوه باید به مجسمه یادبود مقاومت مردم کردستان (پدری که دو فرزندش را در آغوش کشیده) اشاره کرد. بام استان کردستان استان کردستان نیز مانند دیگر استان‌های ایران قله‌ی به عنوان بلندترین کوه خود در لیست سیمرغ کوه‌های ایران دارد که در اینجا به بررسی آن خواهیم پرداخت. یکی از قله‌هایی که علاقمندان پروژه سیمرغ جزو لیست اهدافشان قرار می‌دهند قله زلیخا یا قولی زلیخا به ارتفاع 3196 متر است. صعود به کوه‌های با پیشینه زمین‌شناسی خاص در استان‌های مختلف همیشه یک هدف بسیار مهم برای تمامی کوهنوردان بوده است. تجربه قله‌های مختلف، آشنایی با تنوع آداب و رسوم مناطق در کنار صعود به قله‌ها مبحثی بوده است که همیشه در سفر به افزایش تجربه و شناخت سرزمین انسان تأثیر می‌گذارد. قله زلیخا با ارتفاع ۳۱۹۵ متر در مرز بین شهرستان‌های دیواندره و سقز در استان کردستان قرار گرفته است. طبق طبقه بندی کوه‌های ابران این کوه در قسمت شمالی رشته کوه زاگرس و در کوه‌های کردستان قرار گرفته است. جهت مطالعه بیشتر درباره این کوه به مقاله قله زلیخا در وب سایت دکوول مراجعه کنید. کلام آخر     استان کردستان دیار سرسبزی‌ها و دیار مردم خونگرم و مهربان است. این خطه جاذبه‌های فراوانی دارد که در این مقاله فرصت پرداختن به همه آنها را نیافتیم. اما بازدید از این جاذبه‌ها خالی از لطف نیست. در طول سفر به کردستان و بازدید از هر جاذبه طبیعی، محافظت از طبیعت را از یاد نبرید. این گنجینه، میراثی است که باید به دست آیندگان برسانیم. کردستان پر است از دستان هنرمندی که صنایع دستی بسیار زیبا خلق می‌کنند.     اگر قصد خرید سوغات دارید، سعی کنید حتما از هنر دست این مردم خریداری نمایید. به این صورت هم از هنر و هم از اقتصاد آنها حمایت خواهید کرد. بیشتر جاذبه‌های استان کردستان طبیعی است، بنابراین برای اینکه بتوانید از تمام این جاذبه‌ها دیدن نمایید، باید برای سفری چند روزه برنامه‌ریزی کنید. در نهایت در طول سفر به کردستان میل کردن دنده کباب سنندج را از یاد نبرید تا طعم سفر خوش به کردستان تا همیشه زیر دندانتان بماند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان قزوین     قزوین یکی از استان‌های شمال غرب کشور است که در همسایگی گیلان، مازندران، زنجان و البرز قرار دارد. اگر چه این استان تنها یک درصد از مساحت کشور را در اختیار دارد اما نقش مهمی در اقتصاد ایفا می‌کند. در پاسخ به این سوال که چرا باید استان قزوین را به عنوان مقصد مناسبی برای سفر انتخاب کرد؛ باید گفت قزوین یکی از استان‌های قدیمی ایران است که جاذبه‌های تاریخی فراوانی برای دیدن دارد. همچنین در این استان جاذبه‌های طبیعی زیادی نیز وجود دارد که نظر علاقمندان به طبیعت‎گردی را به خود جلب می‌کند.     سفر به استان قزوین در بهار را به دلایل بسیاری می‌توان انتخاب مناسبی دانست. در این فصل آب و هوای ملایمی بر استان حاکم است. همچنین طبیعت بهاری جلوه زیبایی‌های این منطقه را دو چندان کرده و در نهایت شما می‌توانید با آداب و رسوم نوروزی مردم این استان آشنا شوید و سفری لذت بخش‎تر داشته باشید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین قصد داریم تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان را به صورت مختصر بررسی کنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم تا در صورتی که قصد سفر به قزوین را داشتید بتوانید از این مطلب استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان قزوین     براساس نوشته‌های باستانی، نام قدیم استان قزوین راژیا بوده است. باستان شناسان عصر حاضر نیز نام قدیم این منطقه را کاسپین می‌دانند. آنها معتقدند کاسپی‌ها که زمانی در سواحل دریای کاسپین زندگی می‌کرده‌اند؛ کم کم به سوی قزوین مهاجرت کرده و این شهر را بنیان نهاده‌اند. در قزورین بقایایی از دوره هخامنشیان و مادها یافت شده که نشان از قدمت بالای این منطقه دارد. زبان قدیمی این مردم پهلوی بوده است. پس از ورود اسلام به ایران مهمترین اتفاقاتی که در استان قزوین رخ داده یکی پایه‌گذاری دولت اسماعیلیه و دیگری انتخاب قزوین به عنوان پایتخت توسط شاه تهماسب صفوی بوده است.     مردم قزوین به دلیل نزدیکی استانشان به تهران از مشروطه به بعد بیشتر از مردم استان‌هایی که فاصله زیادی با تهران دارند؛ با اتفاقات سیاسی و اجتماعی کشور درگیر بوده‎اند. همچنین در طول تاریخ مشاهیر و شخصیت‌های مهمی مانند عیبد زاکانی (طنزپرداز، منتقد و نویسنده قرن هشتم)، حمدالله مستوفی (مورخ، شاعر، نویسنده و جغرافی دان دوره ایلخانیان)، علامه دهخدا، عارف قزوینی، محمد علی رجایی، شهید عباس بابایی و ... در استان قزوین چشم به جهان گشوده و پرورش یافته‌اند. آشنایی با فرهنگ استان قزوین     قزوین را پایتخت خوشنویسان ایران می‌دانند. حداقل در طول تاریخ معاصر شمار زیادی از مشهورترین خوشنویسان ایرانی در این منطقه می‏زیسته‌اند. خوشنویسی را باید در ارتباطی نزدیک با فرهنگ این مردم دانست. اما جدا از این هنر وقتی قرار باشد درباره فرهنگ استان قزوین حرف بزنیم؛ باید از زبان، غذاهای محلی، جشن‌ها و سوگواری‌ها، لباس‌های محلی و سوغات این دیار  نیز حرف بزنیم.     از آنجایی که نژادهای کرد، لر، شاهسون و مراغی در کنار هم در استان قزوین زندگی می‌کنند، طبیعتا زبان‌های فارسی، تاتی، مراغی، کردی، لری و ترکی هم در این استان وجود دارد اما زبان رایج در قزوین فارسی با لهجه مخصوص به قزوین است. مردم قزوین هم مانند بسیاری دیگر از ایرانیان، مراسم باستانی و اعیاد و سوگواری‌های مذهبی را به بهترین شکل برگزار می‌کنند. مهمترین جشن‌های باستانی که در این استان برگزار می‌شوند، عبارتند از جشن نوروز، جشن انار، جشن فندق، پنجاه به در، چمچه خاتون و ... .     استان قزوین پر است از خوراکی‌ها و غذاهای سنتی خوشمزه که معروف‌ترین آنها قیمه نثار نام دارد. از دیگر غذاهای محلی این استان می‌توان به کوکوی شیرین، آش دندان کشه، دیماج و شیرین پلو اشاره کرد. همچنین این استان شیرینی‌های مخصوص به خود را دارد که از میان آنها می‌توان به نان سنتی قزوین، نان نخودی، نان گردویی، پادرازی، نان نازک، نان چرخی و ... اشاره کرد.     مردم استان قزوین امروز لباس‌های رایج در کشور را می‌پوشند اما در قدیم لباس‌های محلی خود را داشته‎اند که این لباس‌ها برای مردان شامل کلاه، پیراهن سفید ساده، تن پوشی به نام ارخالیق، شلوار گشاد و ساده و پاپوش‌های گیوه‌ای و برای زنان شامل شلیته، یل (نیم تنه‌ای از جنس پارچه تافته) شلوار سیاه (که قسمت کچ پا تنگ و بالای آن گشاد بوده است) و گیوه‌های ظریف یا کفش‌های چرمی بوده است.     در پایان بخش فرهنگ باید نگاهی هم به سوغات صنایع دستی این استان داشت. مهمترین سوغات قزوین شیرینی‌های مخصوص این منطقه است که در بالا به برخی از آنها اشاره شد. جدا از آن مهمترین صنایع دستی این مردم نقاشی، تذهیب، گیونه بافی، نقاشی پشت شیشه، نوار بافی، گلابتون بافی، آینه سازی و ... است. آشنایی با جغرافیای استان قزوین     بسیاری از باستان شناسان معتقدند تمدن کشاورزی از دشت قزوین آغاز شده و بعدها به شرق و فلات ایران گسترش پیدا کرده است. در واقع قزوین در طول تاریخ از نظر کشاورزی برای حکمرانان بسیار مهم و استراتژیک بوده است. در استان قزوین هم دشت و دریاچه وجود دارد و هم کوه وغار. هم رودخانه وجود دارد و هم چشمه. در یک کلام در طول سفر به استان قزوین قرار است از جاذبه‌های طبیعی فراوانی دیدن کنید که درباره آنها در بخش معرفی جاذبه های گردشگری بیشتر حرف خواهیم زد. از نظر آب و هوایی در قسمت‌های مختلف استان تفاوت چندانی به چشم نمی‌خورد. حداکثر بارش استان مربوط به الموت و حداقل بارش نیز مربوط اطراف بوئین زهرا است. میانگین دمای استان در تیرماه 24 درجه است و این نشان می‌دهد استان قزوین در تابستان و بهار آب و هوای ملایمی دارد و برای سفر مناسب است.     منبع آب استان از دو حوزه آبریز رودخانه شاهرود و آبریز رودشور تامین می‌شود. پوشش گیاهی استان را نیز باید به دو دسته مراتع و جنگل‌ها تقسیم کرد. ارس، تنگس، زرشک، پلاخور، گردو، بلوط، پسته وحشی، بادام کوهی، زالزالک و ... از جمله گونه‌‌های گیاهی این استان هستند. از جمله مهمترین تولیدات کشاورزی استان که پیشینه تاریخی نیز دارد، انگور است. باغ‌های انگور تاکستان یکی از معروف‌ترین در کشور و حتی در جهان هستند. از دیگر محصولات کشاورزی استان می‌توان به زیتون، گیلاس، آلبالو و زغال اخته اشاره کرد.     در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قزوین     حالا وقت آن رسیده است که بخشی از جاذبه های گردشگری استان قزوین را به شما معرفی کنیم. ابتدا آن دسته از جاذبه‌هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. کاروانسرای سعدالسلطنه ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1316     دستور این کاروانسرا را سعدالسلطنه، حاکم وقت قزوین در زمان قاجاریه صادر کرد و نام او بر روی این عمارت ماند. یک چهارسوق در این بنا وجود دارد که بر فرازش یک گنبد بزرگ کاشی کاری شده تعبیه شده است. این گنبد را مهمترین بخش بنا می‌دانند. همچنین چهار نیم گنبد در چهار سوی گنبد ذکر شده قرار دارد که باعث بزرگ‌تر نشان دادن فضا می‌شود. در واقع کاروانسرای سعدالسلطنه بزرگ‌ترین کاروانسرای سرپوشیده و مرکز تجاری کشور محسوب می‌شود. کاخ چهل ستون قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1334     کاخ چهل ستون که به عمارت کلاه فرنگی نیز شهرت دارد، تنها کوشکی است که از کاخ‌های سلطنتی روزگار شاه تهماسب به جای مانده است. قدمت این کاخ که در مرکز شهر قزوین قرار دارد به زمان صفویه باز می‌گردد. عمارت چهل ستون قزوین به دستور شاه تهماسب توسط بهترین معماران کشور در یک حیاط مربعی ساخته شد. این عمارت یک بار در زمان قاجار مرمت شده است. از ویژگی‌ها و تزئینات معماری این بنا می‌توان به نقاشی‌های دیواری و سه دوره دیوارنگاره مختلف اشاره کرد. مجموعه میمون قلعه ثبت در فهرست آثار ملی: 12 آذر 1375     مجموعه میمون قلعه یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی به جا مانده از اواخر دوره ساسانی در قزوین است که از این مکان در زمان آل بویه به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می‌شده است.  جالب است بدانید باستان شناسان این مساله را کشف کرده‌اند که در گذشته از زیر زمین این قلعه به عنوان زندان استفاده می‌کردند. عمارت باغ سپهدار ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     این عمارت یک کوشک آجری دو طبقه است که در محوطه باغ هزار جریب قرار گرفته و قدمت آن به دوره قاجار باز می‌گردد. عمارت باغ سپهسالار را به محمدولی خان تنکابنی (سپهدار اعظم) منسوب است. جالب است بدانید این عمارت در جنگ جهانی اول توسط نظامیان روس و انگلیس استفاده می‌شده است و بعدها به دلیل بدهی مالیاتی محمد ولی تنکابنی عمارتش در به اختیار دولت درآمد. عمارت باغ سپهسالار امروزه به عنوان ساختمان موزه کشاورزی استفاده می‌شود. عمارت شهرداری قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن 1378     این عمارت که در خیابان شهرداری قزوین قرار دارد مربوط به دوره قاجار است و در قدیم بدان عمارت لاله زار می‌گفتند. بنای عمارت شهرداری دارای شش ستون است، همچنین پایه‌های سنگی که از آنها به عنوان گلدان استفاده می‌شود در چهار گوشه قرار دارد. چهار مناره کوتاه آجری هم در بالای پیشانی ساختمان قرار دارد. در امارت از گچ‌بری‌های فوق‎العاده زیبا برای تزئین استفاده شده است. عمارت شهرداری در حال حاضر مرمت و تبدیل به موزه شده است. حمام بلور ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قزوین حمام بلور نام دارد که قدمتش به دوره صفوی باز می‌گردد. تا امروز هیچ نام و نشانی از سازنده این حمام که در محله آخوند قزوین قرار دارد، پیدا نشده است. معماری حمام بلور بسیار خاص و ویژه است. نقاشی‌ها و کاشی‌کاری‌های بسیار زیبا این بنا را زینت بخشیده. باید از 13 پله پایین روید تا به سربینه برسید. سپس از یک راهرو رد می‌شوید تا به گرمخانه برسید. سپس به طبقه جهنم می‌رسید که در کف گرمخانه قرار دارد. حمام بلور تا سال 1370 مورد استفاده قرار می‌گرفته است و امروزه نیز به عنوان موزه سنگ از آن استفاده می‌شود. خانه آرازی ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382     این خانه مربوط به دوره قاجار و پهلوی است و متعلق به یک خانواده ثروتمند در قزوین بوده است. 50 سال پیش سازمان میراث فرهنگی این خانه را خریداری و مرمت کرد و امروز به عنوان یکی از جاذبه‌های تاریخی استان قزوین شناخته می‌شود. در این ساختمان دو طبقه از نقوش اسلیمی برای تزئین استفاده شده است. در اطراف این بنا چند جاذبه تاریخی دیگر نیز وجود دارد که شما می‌توانید در قالب یک تور یک روزه از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید. حمام قجر ثبت در فهرست آثار ملی: 16 مرداد 1384     یکی مورد دیگر جاذبه گردشگری که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی آن بپردازیم، حمام قجر است. این بنا یکی از قدیمی‌ترین گرمابه‌های قزوین به حساب می‌آید که قدمت آن به دوره صفوی باز می‌گردد. حمام قجر از سه بخش به نام‌های سرینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است. همچنین قسمت زنانه و مردانه این حمام جدا بوده که این مساله حمام قجر را به گرمابه‌ای مدرن تبدیل می‌کرده است. این گرمابه در سال 1379 مرمت شد و اکنون از آن به عنوان موزه مردم شناسی استفاده می‌کنند. این موزه شامل سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل است. دریاچه اوان ثبت در فهرست میراث طبیعی ایران: 20 بهمن 1389     یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان قزوین دریاچه اوان است. که در منطقه الموت در نزدیکی روستاهای اوان و وربن قرار دارد. مساحت این دریاچه بالغ بر هفتاد هزار متر مربع است و از چشمه‌های کوچک زیرزمینی که در بستر آن هستند تغذیه می‌شود. درباره تاریخچه این دریاچه جالب است بدانید اوان حدود 500 سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده است. در دریاچه اوان فعالیت‌های تفریحی مانند ماهی‌گیری، آب تنی و قایق رانی را می‌توانید انجام دهید. قلعه الموت     مگر می‌شود حرف از جاذبه های گردشگری قزوین باشد و قلعه الموت معرفی نشود؟ قلعه یا دژ الموت یکی از قلعه‌های تاریخی ایران است که مقر حسن صباح بوده. متاسفانه امروزه بخش زیادی از قلعه ویران شده و تنها خرابه‌هایی از آن به جای مانده است. این دژ در الموت، روستای گازرخان در بالای صخره‎ای به ارتفاع 2163 متر از سطح دریا قرار دارد. این صخره به دلیل وجود شیب‌ها و پرتگاه‌های خطرناک غیرقابل دسترس بوده و به همین دلیل هم حسن صباح آن را به عنوان مقرش انتخاب کرده. قلعه الموت که مردم بومی به آن قلعه حسن نیز می‌گویند، از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است و حدود 120 متر طول و بین 10 تا 35 متر عرض دارد. داستان قلعه الموت و حسن صباح داستانی شیرین و خواندنی است که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین مجال پرداختن به آن وجود ندارد. در یک کلام اگر دوست دارید از جاذبه‌ای تاریخی که در دل طبیعتی بکر و دیدنی قرار گرفته دیدن کنید این قلعه انتخاب مناسبی برای شماست. بام استان قزوین استان قزوین از دیرباز مهد تمدن و تاریخ پر فراز و نشیب ایران بوده است، در کنار حضور تمام آثار تاریخی متعلق به دوره صفویه در این شهر طبیعت بکر و زیبای آن بسیار چشم نواز و حائز اهمیت است در این قسمت از مقاله قصد داریم بام این استان را معرفی کنیم، قله سیالان با ارتفاع 4175 متر بلندترین کوه این استان شناخته شده است و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران برای علاقمندان به صعود بلندترین قله هر استان جای داده شده است. چکاد سیالان قسمت شمالی خط الراس زیبای سفید قطور و شاه البرز و سات و همچنین در بخش غربی چکاد علم کوه قرار گرفته است. طبیعت دامنه‌های این قله بسیار جذاب و منحصر به فرد است و همیشه مورد توجه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به خصوص اهالی پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بوده است. اگر علاقمند هستید درباره این کوه بیشتر بدانید پیشنهاد می‌شود به مقاله قله سیالان مراجعه کنید. کلام آخر     استان قزوین جاذبه‌های بسیار زیاد دیگری از مدرسه گرفته تا مسجد و قلعه و حمام و ... دارد که در این مطلب فرصت پرداختن به آنها وجود نداشت. اما بازدید از این جاذبه‌ها در طول سفر به قزوین خالی از لطف نیست. از آنجایی که جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی در این استان وجود دارد اگر قبل از سفر کمی با پیشینه تاریخی و آداب و رسوم مردم قزوین آشنا شوید حتما سفر برایتان جذاب‎تر خواهد بود. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان     اگر به دنبال یک مقصد سفر هیجان انگیز و بکر میگردید، این مطلب مخصوص شماست. استان سیستان و بلوچستان با مرکزیت زاهدان یکی از زیباترین مناطق ایران چه از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و چه از نظر جاذبه‌های تاریخی به حساب می‌آید اما آنطور که باید از نظر گردشگری بدان پرداخته نشده است. البته در سال‌های اخیر توجه گردشگران بیشتر از قبل به سیستان و بلوچستان جلب شده و این منطقه از نظر گردشگری پیشرفت‌هایی داشته است.     سیستان و بلوچستان یکی از مناطق جنوب شرقی ایران است که از نظر پهناوری در رتبه دوم استان‌های کشور قرار دارد. این منطقه دارای آب و هوای گرم و خشک است و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. از طریق راه آهن می‌توان زاهدان را به میرجاوه و پاکستان وصل کرد که این مساله بر اهمیت این استان افزوده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم سیر تا پیاز سفر به این منطقه را بررسی نماییم. ابتدا گریز مختصری به تاریخ این مرز و بوم می‎زنیم، سپس درباره فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و در نهایت هم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. مختصری از پیشینه استان سیستان و بلوچستان     سیستان به معنای سرزمین قوم سکا است و این نام را از کلمه تغییر شکل یافته سکستان یا سجستان برداشته‌اند. حدود 2 هزار و 500 سال قبل از میلاد قوم سکاها در حاشیه رودخانه هیرمند ساکن شدند و پس از تسلط بر منطقه نام جدید را به جای زرنج بر این منطقه گذاشتند. در گذشته سیستان و بلوچستان، زمین‌های تپه‌های و پر شده از رسوبات دریایی بیشتر نسبت به امروز داشته است اما هرچقدر رودخانه هیرمند کم آب‌تر شده تعداد زمین‌های خشک این منطقه نیز اضافه شده است.     درباره نامگذاری بلوچستان نیز باید گفت در قدیم به این منطقه ماکا می‌گفتند و آن را در زمان امپراطوری هخامنشی به عنوان ایالت چهاردهم ایران می‌شناختند. بعدها نام این منطقه به مکران و در زمان حکومت نادرشاه افشار نیز به بلوچستان تغییر پیدا کرده است.     در منطقه سیستان و بلوچستان سنگ نگاره‌هایی پیدا شده است که مربوط به دوره ما قبل زبان است. اما از تمدنی که در آن روزگار در این سرزمین وجود داشته اکنون چیزی باقی نیست. اگر بخواهیم دو  بخش سیستان و بلوچستان را از هم جدا کنیم باید بگوییم که سیستان از قدیم الایام به عنوان یک سرزمین اساطیری در افسانه‌های ایرانی مانند رسم و سهراب، زال و رودابه و... وجود داشته است. این بدان معماست که حداقل در زمان فردوسی و قبل از آن این خاک از مناطق مهم ایران به شمار می‎رفته است. اما اعراب این منطقه را نیز مانند اکثر مناطق دیگر ایران به تصرف خود در آوردند.     اولین فرمانروای ایرانی که پس از حمله اعراب توانست بر این خام تسلط یابد، یعقوب لیث بود. او پس از تسلط بر منطقه، بار دیگر زبان فارسی را به عنوان زبان رسمی مردم این خاک اعلام کرد.     سیستان و بلوچستان در طول تاریخ فراز و نشیب‌های فراوانی را تجربه کرده است. در جریان جنگ جهانی اول ژنرال ریجنالد ادوارد هری دایر به بلوچستان حمله کرد. اگرچه سرداران بلوچی از جمله سردار جمعه خان اسماعیل زهی، سردار خلیل خان گمشادزهی و سردار جنیدخان یار احمد زهی به مبارزه با انگلیسی‌ها برخواستند و بسیاری از آنها را کشتند اما در نهایت این منطقه به تصرف انگلیسی‌ها در آمد. در زمان حکومت پهلوی دولت وقت به بلوچستان که آن زمان تحت فرماندهی دوست محمد خان بود حمله می‌کند و از آن زمان تاکنون بلوچستان تحت نظر حکومت مرکزی اداره می‌شود. مختصری درباره فرهنگ استان سیستان و بلوچستان     اگر چه استان سیستان و بلوچستان را باید دارای فرهنگی متنوع و رنگارنگ دانست که نمی‎توان این فرهنگ را در چند خط خلاصه کرد اما در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم با اشاره به چند فاکتور مشخص فرهنگی مانند زبان، دین، غذاها و لباس‌های محلی، صنایع دستی و... مختصری درباره فرهنگ این استان حرف بزنیم.     زبان رایج در میان مردم سیستان و بلوچستان، بلوچی است که ریشه در زبان‌های شمال باختری دارد. زبان‌های تاتی، کردی، گیلکی، تالشی و ... نیز در این استان وجود دارد. همچنین استفاده از گویش سیستانی به عنوان یکی از گویش‌های مهم در زبان فارسی در میان برخی از مردم این استان رایج است.     درباره لباس‌های محلی استان سیستان و بلوچستان باید ابتدا به قدمت چندین هزارساله آن اشاره کرد. لباس‌های محلی این استان با توجه به اقلیم گرم و خشکش انتخاب می‎شود. لباس‌های سیستانی نه تنها در سیستان و بلوچستان بلکه در برخی نقاط دیگر مانند هرمزگان، کرمان، افغانستان، هندوستان و پاکستان نیز استفاده می‌شده است. این لباس شامل شلوار بزرگ، بسیار پرچین و گشادی به نام شلوار پارتی و پیراهنی تا روی زانو است.     سفر به استان سیستان و بلوچستان بدون امتحان غذاهای محلی، شاید آنطور که باید دلپذیر نباشد. از میان غذاهای محلی این دیار می‌توان به آبگوشت زابلی، لندو، املت سوزی و پکوره به عنوان غذاهای سیستانی و دیگچه، تباهگ، چنگالی،دوغ پا، لنجو و بت ماش به عنوان غذاهای بلوچی اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی این استان نیز باید از سوزن دوزی، سیاه دوزی، پریوار دوزی، خامه دوزی، سکه و آینه دوزی، دودنی بافی، حصیربافی، لنج سازی و ... اشاره کرد. مختصری درباره جغرافیای استان سیستان و بلوچستان     استان سیستان و بلوچستان دومین استان پهناور ایران پس از کرمان است که از شمال با استان خراسان جنوبی و از شرق نیز با کشورهای افغانستان و پاکستان مرز مشترک دارد. همچنین این استان دارای مرز آبی با دریای عمان است. در شمال استان تنها یک کوه بلند به نام خواجه وجود دارد که این کوه برای اهالی مقدس شمرده می‌شود. در قسمت بلوچستان شاهد آب و هوایی هستیم که در آن میانگین هوا بالا و نوسانات آن پایین است. کمبود آب در این منطقه آنقدر زیاد است که برخی از قسمت‌های آن تنها به کمک آب‌های زیرزمینی نیاز خود را تامین می‌کنند. همانطور که در بالا اشاره شد این منطقه آب و هوای خشک و بیابانی دارد و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان اواخر پاییز تا پایان زمستان دانست.     از نظر گونه‌‌های جانوری، این استان دارای مناطق بکر و گونه‌های کمیاب است. به طور کلی در این دیار 340 گونه پرنده، 64 گونه پستاندار، حدود 110 گونه دوزیست و خزنده و صدها گونه ماهی وجود دارد. از میان جانوران کمیاب بومی در این استان می‌توان به پلنگ ایرانی، سنجاب بلوچی، گربه شنی، خرس سیاه آسیایی، تمساح پوزه کوتاه ایرانی و بزمجه بنگاه اشاره کرد. همچنین مناطق حفاظت شده زیادی به عنوان زیستگاه‌های گیاهی و جانوری در این منطقه وسیع وجود دارند که از میان آنها می‌توان از پناهگاه‌های حیات وحش با 758 هزار هکتار، مناطق شکار ممنوع با 460 هزار هکتار، آثار طبیعی ملی با 10 هزار هکتار و مناطق حفاظت شده گاندو نام برد. همچنین از میان گونه‌های گیاهی خاص استان می‌توان به انجیر معابد، جنگل‌های حرا، کهور، جش و گز روغن اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این اقلیم منحصر به فرد به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به بررسی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌های ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر سوخته ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2014 ثبت در فهرست آثار ملی: 28 اسفند 1385     شهر سوخته آن چیزی است که از یک دولت شهر باستانی به یادگار مانده. این شهر در 30 کیلومتری محمدآباد در جاده زابل به زاهدان قرار دارد و روی آبرفت‌های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون بنا شده است. قدمت شهر سوخته به تمدن جیرفت یا همان دوره برنز باز می‌گردد. نخستین بار در زمان قاجار نام این شهر در یاداشت‌های یکی از ماموران نظامی بریتانیا به نام کلنل بیت آورده شد. او اشاره کرده بود که خاکسترهایی در اطراف تپه وجود دارند که نشان از آتش‌سوزی بزرگ در این شهر می‌دهند. همین کلنل بود که برای اولین بار نام شهر سوخته را به این منطقه داد.     جالب است بدانید برخلاف آنچه دیگران فکر می‌کنند شهر سوخته در اثر آتش‌سوزی از بین نرفته بلکه مهم‌ترین دلیل افول این تمدن حمله بیگانگان بوده است. آنچه باستان‌شناسان از بقایای این شهر به دست آورده‌اند نشان می‌دهد ، این شهر از پنج قسمت مسکونی، بخش‌های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان متشکل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان سیستان و بلوچستان آثار باستانی کوه خواجه یا همان کوه رستم است که در شهرستان هامون قرار دارد. قدمت این آثار به دوره‌های حکومت اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد. در واقع این آثار، باقی مانده یک قلعه است که بومیان به آن قلعه کافر نیز می‌گویند. مصالحی که برای ساخت این قلعه استفاده شده خشت و گل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه یکی دیگر از میراثی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دهانه غلامان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان باید به معرفی آن بپردازیم، دهانه غلامان است. این جاذبه در شهرستان زهک قرار دارد و قدمت آن به دوره هخامنشیان باز می‌گردد. در واقع این جاذبه بقایایی مربوط به یک شهر هخامنشی است که بعدها نام دهانه غلامان را بر روی آن گذاشته‌اند و در فهرست آثار ملی به نام خرابه‌های پایتخت قدیم سیستان ثبت شده است. اما در کتیبه‌های هخامنشی نام اصلی این شهر زرک یا زرنکای ذکر شده است. تاکنون آثار باستانی و شهرهای کمی از دوره هخامنشیان پیدا شده و دلیل اهمیت این جاذبه نیز در همین است. روستای درک     یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌های طبیعی که می‌توانید در سفر به استان سیستان و بلوچستان ببینید، روستای درک است. این روستا جایی است که در آن کویر به دریا می‌رسد و یک منظره رویایی را به وجود می‌آورد. روستای درک در کمارک، در امتداد دریای عمان قرار دارد. درواقع این روستا نزدیک‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان به تنگه هرمز است. جالب است بدانید در روستای درک اقیانوس هند و دریای عمان به هم می‌رسند. ماسه‌های سفیدی که در این منطقه وجود دارد، دردهای عضلانی را درمان می‌کند، پس حمام آفتاب را فراموش نکنید. روستای درک تا بندر چابهار حدود 170 کیلومتر فاصله دارد. بندر چابهار     یکی از زیباترین و پرطرفدارترین جاذبه‎ های گردشگری استان سیستان و بلوچستان، بندر چابهار است. این بندر در جنوب خاوری بلوچستان، در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. این منطقه یکی از مناطق آزاد برای بازرگانی به حساب می‌آید و به همین جهت از اهمیت بالایی در کشور برخوردار است. به عبارت ساده‌تر این منطقه مهم‌ترین چهارراه‌های کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی به جساب می‌آید. جدا از این اهمیت، وجود جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان در چابهار بر تعداد طرفداران آن افزوده است. در سال‌های اخیر این بندر به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در کشور بدل شده است. بام استان سیستان و بلوچستان     ایران سرزمین دشت‌ها، فلات‌ها، جنگل‌ها، کویر و کوهستان‌هاست. یکی از زیباترین قلل پروژه سیمرغ کوه‌های ایران صعود به قله تفتان بام استان سیستان و بلوچستان است. بزگترین جذابیتی که می‌توان برای این قله در نظر گرفت حضور آن در میان بیابان‌های جنوبی ایران است. قله تفتان در نزدیکی شهر خاش است و برای رسیدن به آن باید از زاهدان به سمت خاش حرکت کنید. شاید برایتان جالب باشد بدانید که تفتان یک قله آتشفشاتی است و از آن دود خارج می‌شود.      به جهت صعود این قله بهتر است در فصول سرد سال عازم منطقه شوید، همانطوری که بیان کردیم چون این قله در کویر قرار دارد در فصول گرم امکان صعود قله به سختی حاصل می‌شود. جهت مطالعه دقیق درباره این قله پیشنهاد می‌شود  مقاله قله تفتان را بخوانید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعات زیادی برای سفر به این استان به دست آوردیم اما یقینا چیزهایی که خواندید، بخش کوچکی از جذابیت بیکران این استان را نشان می‌دهد. در این مطلب به برخی از جذابه‎ های گردشگری این استان اشاره شد اما، مجال این را نیافتیم که هر جاذبه گردشگری که در این استان وجود دارد را بررسی کنیم. اگر قصد سفر به استان سیستان و بلوچستان را داشتید، سعی کنید با برنامه طولانی مدت برای سفر از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید.     اگر به بازدید از جاذبه‌های طبیعی استان رفتید، سعی کنید طبیعت زیبای این منطقه را حفظ نمایید و این گنجینه را همینقدر زیبا به دست آیندگان بسپارید. همچنین در طول سفر اگر قصد تهیه سوغات و یادگار داشتید حتما به سراغ سوزن‌دوزی‌های فوق‌العاده دستان هنرمند این مردم بروید. اگرچه با توجه به وقت و مواد اولیه، این هنر کمی گران‌قیمت است اما با خرید آن هم از زیبایی چشم‌نواز این هنر لذت خواهید برد و هم از هنر این مردم حمایت خواهید کرد و آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی خواهید کرد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان سمنان     استان سمنان هفتمین استان پهناور ایران است که پایتخت آن نیز سمنان نام دارد. همچنین در سرشماری سال 1385 مشخص شده که کمترین تراکم نسبی جمعیت در ایران مربوط به استان سمنان است. اگرچه  آنطور که باید به گردشگری این منطقه پرداخته نشده اما این بدان معنا نیست که نباید آن را مقصد مناسبی برای سفر دانست. جاذبه‌های فراوانی در این استان وجود دارد که آن را به مقصد مناسبی برای سفر تبدیل می‌کند.     سمنان یک استان قدیمی است که هم جاذبه‌های طبیعی و هم جاذبه‌های تاریخی فراوانی برای دیدن دارد. این اقلیم همچنین جغرافیای متنوعی دارد. از مناطق کویری گرفته تا جنگل و کوهستان را در این منطقه خواهید یافت. اما به دلیل اینکه بیشتر خاک این منطقه بیابانی و نیمه بیابانی است؛ وضعیت کشاورزی مطلوبی در آن وجود ندارد. گفته می‌‎شود تنها دو درصد از مساحت استان توسط کشت آبی و دیمی آبیاری می‌شود. با توجه به این توضیحات هم برای طبیعت گردی و بازدید از کویر و هم برای کوهنوردی و یا جنگل نوردی گزینه‌های زیادی در پیش روی شماست.     گزینه سفر نوروزی به سمنان پیشنهاد خوبی به نظر می‎‌رسد زیرا در این فصل آب و هوای استان ملایم‌‌تر است و شما هم می‌توانید از مناطق کویری استان و هم از مناطق جنگلی و کوهستانی آن دیدن کنید. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سمنان ابتدا به بررسی تاریخ و پیشینه این منطقه کهن خواهیم پرداخت. سپس فرهنگ مردم سمنان را بررسی می‌کنیم. در مرحله بعد به معرفی جغرافیای این اقلیم خواهیم پرداخت و در نهایت جاذبه‌های گردشگری استان سمنان را به شما معرفی خواهیم کرد تا اگر سفر به استان سمنان در بهار یکی از گزینه‌های شما بود بتوانید با کمک این مطلب اطلاعات لازم برای این سفر را تهیه کنید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب در دکوول همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان سمنان     در تقسیمات شانزده گانه اوستایی، سمنان چهاردهمین ایالت تاریخی ورن (ورنه) بوده است و این نشان از قدمت دور و دراز این منطقه دارد. در تمام دوره‌های حکومت مادها و هخامنشیان سمنان یکی از مناطق مهم و بزرگ ایران بوده است. سمنان و سرخه در این دوران شهرهای سرحدی پارس و ماد به شمار می‌رفته‌اند. در نیمه قرن هفتم زمان پادشاهی یزدگرد سوم، اعراب کومش (شهرهای سمنان، دامغان، بسطام و سرخه) را نیز تسخیر کردند. در حمله مغول نیز سمنان مانند اکثر مناطق ایران از کشت و کشتار در امان نماند. این خسارات مالی و جانی در زمان حمله تیمور لنگ در سال 783 هم تکرار شد. جالب است بدانید در قدیم دماوند، فیروزکوه و ورامین نیز جزو استان سمنان بوده که امروزه از این استان جدا شده‌اند. آشنایی با فرهنگ مردم سمنان     سمنانی‌ها نیز مانند همه مردم ایران فرنگ مخصوص به خود را دارند. این فرهنگ شامل غذاهای محلی، آداب و رسوم، گویش، پوشاک، صنایع دستی و موسیقی محلی این مردم می‌شود. متاسفانه در استان سمنان نیز مانند بسیاری از مناطق کشور امروزه دیگر کمتر از لباس‌های محلی استفاده می‌شود. اما در قدیم لباس‌های محلی این منطقه برای مردان سرپوش مردانه، تن پوش تابستانی مردانه، پاپوش و تن پوش زمستانی مردانه بوده و برای زنان پیراهن یا شوی، چارقد، شلیته و پاپوش زنانه را شامل می‌شده است.     مردم استان سمنان مذهبی هستند و بنابراین اعیاد و سوگواری‌های مذهبی را به بهترین نحو انجام می‌دهد. همچنین آنها برای شروع ماه رمضان آداب ویژه‌ای دارند. مساجد و منازل را غبارروبی می‌کنند و به این ترتیب به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند. همچنین در برخی از مناطق استان زنان برای استقبال از این ماه مبارک، دست و پای خود را حنا می‌بندند. یکی از جذاب‌‌ترین بخش‌های فرهنگ هر منطقه، غذاهای محلی آن است. از مشهورترین غذاهای محلی استان سمنان می‌توان به نان سمنانی، سبزی پلوی سمنانی، ته چین گرمسار و آبگوشت خربزه اشاره کرد.     درباره نوع گویش سمنانی‌ها باید زبان‎ آنها را نزدیک به زبان پهلوی دانست که در طول تاریخ این استان تقریبا دست نخورده باقی مانده است. البته در شهرهای مختلف استان سمنان تقریبا گویش‌ها با هم فرق دارد برای مثل مردم شاهرود، شاهرودی حرف می‌زنند و گویش مردم گرمسار به لهجه رازی مشهور است. در پایان بخش فرهنگ باید گریزی هم به موسیقی استان سمنان زد. موسیقی محلی این استان از از موسیقی‌های مازندرانی، خراسانی و همچنین موسیقی اقوام مهاجر ترک تاثیر زیادی پذیرفته است. اما چیزی که امروزه بیشتر مردم این منطقه گوش می‎دهند همان موسیقی رایج در کشور است. جغرافیای استان سمنان     استان سمنان در همسایگی استان‌های پر جمعیتی مانند تهران، قم، اصفهان، خراسان جنوبی، خراسان رضوی و ... قرار دارد. بیشتر قسمت‌های این منطقه که در فلات مرکزی ایران قرار گرفته از نظر آب و هوایی خشک و نیمه خشک هستند. البته در نواحی شمالی استان به دلیل رطوبت دریای خزر، شاهد آب و هوای مرطوب هستیم. در بخش‌های بیابانی و نیمه بیابانی استان پراکندگی جمعیت کم است. استان سمنان در میان رشته کوه‌های البرز قرار دارد و این نیز شرایط اقلیمی ویژه‌ای را فراهم کرده است. با توجه به موارد ذکر شده طبیعی است که آب و هوای متنوعی در جای جای سمنان حاکم باشد. بنابراین در هنگام سفر به این نکته توجه کنید و آب و هوای هر قسمتی از استان را که تصمیم به سفر به آن گرفته‌اید، قبل چک کنید. جاذبه های گردشگری استان سمنان     در این قسمت از راهنمای جامع سفر به استان سمنان وقت آن رسیده است که جاذبه های گردشگری استان را به شما معرفی کنیم. روال معمول این است که ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی بپردازیم که در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده‌‌‌اند اما از آنجایی که تا امروز هیچ جاذبه‌ای از استان سمنان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نشده است، کار خود را با  آثار ثبت شده ملی آغاز می‌کنیم و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. تپه حصار ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     در جنوب شهر دامغان، در یک روستا به نام حیدرآباد یک جاذبه گردشگری به نام تپه حصار قرار دارد که باید آن را یکی از مهم‌‌ترین و معروف‌ترین جاذبه‌های استان سمنان دانست. قدمت این تپه بین هزاره اول تا چهارم است. درواقع سه طبقه متفاوت در این تپه کشف شده که همگی مربوط به قبل از تاریخ است. اگر دوست دارید از یک جاذبه تاریخی بسیار کهن دیدن کنید تا بیشتر با تاریخ این مرز و بوم آشنا شوید، تپه حصار انتخاب بسیار مناسبی است. مسجد جامع سمنان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در راهنمای جامع سفر به استان سمنان به معرفی آن پرداخت مسجد جامع سمنان است. قدمت این مسجد به سالیان دور می‌رسد. اگرچه در طول تاریخ این بنا بارها مرمیت شده و تغییرات زیادی روی آن انجام شده است اما هنوز هم نشانه‌هایی از عهد سلجوقی و تیموری در آن یافت می‌شود. برای مثال مناره معروف مسجد جامع سمنان یادگاری از دوره سلجوقی است. این مناره حدود 32 متر ارتفاع دارد و یک کتیبه دو متری از جنس آجر تزئین شده با خط کوفی آن را زینت بخشیده است. گفته می‌شود این بنا در سال اول هجری بر روی خرابه‌های یک آتشکده ساخته شده و معماری مسجد جامع سمنان به سبک آذری است. دروازه ارگ سمنان ثبت در فهرست آثار ملی: 30 خرداد 1358     یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری استان سمنان، دروازه ارگ نام دارد. قدمت این بنا که به میدان ارگ نیز مشهور است به دوره قاجاریه باز می‌گردد. بر اساس اطلاعاتی که می‌توان از کتیبه آن دریافت، سال 1302 ساخت این بنا به پایان رسیده است. از ارگ سمنان امروزه چیزی جز همین دروازه به جا نماده زیرا در زمان حکومت رضا خان پهلوی برای ساخت خیابان‌ها و بناهای جدید تمام بنای ارگ را به جز دروازه آن خراب کرده‌‌‌اند. جنگل ابر ثبت در فهرست میراث طبیعی ایران: 20 بهمن 1389     جنگل ابر یکی از جاذبه‌های طبیعی استان سمنان است که در شاهرود قرار دارد. این جنگل بخشی از جنگل‌های هیرکانی به حساب می‌آید. گونه‌های گیاهی و جانوری زیادی در جنگل ابر وجود دارند و این مساله بر ارزش آن افزوده است. اصلی‌‌ترین خصیصه‌ای که باعث شهرت این جنگل در میان گردشگران شده، ابرهای پایین آمده و بسیار نزدیک به زمین در این منطقه  است. جنگل ابر در سال 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران ثبت شد.     همچنین در بهمن 1393، نامش به فهرست مناطق چهارگانه سازمان حفاظت از محیط زیست اضافه شد. جدا از طبیعت بکر این منطقه در صورتی که به آن سفر کردید حتما از چشمه‌های آلوچال، آب شرش و آبشار دیدن کنید. جالب است بدانید در اقلیم این جنگل گیاهان دارویی کم نظیری یافت می‎شود که برای درمان بسیاری از بیماری‌ها مفید است. آتشگاه سمنان     یک آتشکده مربوط به قبل از ورود اسلام به ایران در محله اسفنجان سمنان وجود دارد که باید آن را به عنوان یک اثر تاریخی در راهنمای جامع سفر به استان سمنان معرفی کرد. اگرچه این آتشکده سال‌های سال پابرجا بوده است اما متاسفانه امروزه تنها خرابه‌هایی از این اثر تاریخی باقی مانده است. خانه‌ها و ساختمان‌های جدید جای ساخت‌های قدیمی این محله را گرفته‌‌‌اند و آتشکده سمنان نیز درحال نابودی است. خانه سمنانی ها     خانه سمنانی‌ها یک بنای معروف در این شهر است که تا همین چند سال پیش به طایفه سهرابی‌ها تعلق داشت اما در چند سال اخیر مالک جدیدی این بنا را مورد تملک خود قرار داده و روی آن مرمت جدی انجام داده است. در واقع این مرمت، خانه سمنانی‌ها را از خرابی و فروپاشی نجات داد. معماری این خانه براساس شرایط آب و هوای کویری طراحی شده. یک بادگیر در ساختمان وجود دارد که آن را بسیار خاص کرده است. این بادگیر و به تهویه و خنک کردن هوا در تابستان کمک می‎کرده. گفتنی است قدمت خانه سمنانی‌ها به زمان قاجار باز می‌گردد. امامزاده های سمنان     در استان سمنان امامزاده‌های فراوانی وجود دارد که امروزه به عنوان جاذبه‌های مذهبی شناخته می‌شوند. از معروف‌‌ترین این امامزاده‌ها می‌توان به امامزاده یحیی بن موسی الکاظم، امامزاده علی بن جعفر صادق، امامزده علی بن اشرف، امامزاده ابراهیم و اسماعیل، امامزاده زین‎الدین، امامزهده هاشم و ... اشاره کرد. قلعه پاچنار     یک قلعه با دیوارهای بلند و ظاهری مخوف در شهر سمنان وجود دارد که آن را قلعه پاچنار می‎ نامند. این قلعه بیش از هزار سال قدمت دارد. از ویژگی‌های جالب آن داشتن دیوارهایی با ضخامت یک متر است. قدمت این قلعه را به دوران حکومت طاهریان نسبت می‌دهند. درواقع قلعه پاچنار مجموعه‌‎ای از دو قلعه کنار هم هستند و به همین دلیل مردم این منطقه را به نام قلعه دوقلو نیز می‌شناسند. از دیگر ویژگی‌های این قلعه باید به داشتن 13 متر ارتفاع از سطح زمین و وجود پله‌های نامنظم در آن اشاره کرد.     در میان جاذبه‌های گردشگری استان سمنان تعداد زیادی قلعه، مدرسه، مسجد و آب انبار وجود دارد که در این مطلب مجال معرفی آنها نیست اما اگر در طول سفر به سمنان بتوانید وقتی هم برای بازدید از این جاذبه‌ها کنار بگذارید، سفر جذاب‌‌تری خواهید داشت. بام استان سمنان     به یکی دیگر از پروژه‌های سیمرغ کوه‌های ایران رسیدیم در استان سمنان، بام استان سمنان قله شاهوار نام دارد که در لیست بلندترین قلل البرز قرار گرفته است. این کوه مرز بین دو استان سمنان و گلستان می باشد که در نزدیکی شهر شاهرود قرار دارد. جهت مطالعه بیشتر درباره قله شاهوار پیشنهاد می‌شود مقاله قله شاهوار مراجعه کنید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سمنان مانند همیشه سعی کردیم مسائل مهمی مانند تاریخ، جغرافیا و فرهنگ را که برای انتخاب یک مقصد مناسب سفر دارای اهمیت هستند، در کنار معرفی جاذبه های گردشگری استان مورد توجه قرار دهیم و تا حدی شما را با این استان آشنا کنیم. در طول سفر به استان سمنان توجه به چند نکته حائز اهیمت است. نخست اینکه مردم سمنان برای آداب و رسوم خود احترام زیادی قائل هستند بنابراین شما هم با احترام گذاشتن به این آداب و رسوم حرمت میزبان را حفظ کنید.      نکته دوم اینکه در بازدید از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان سعی کنید در حفظ این آثار بکوشید تا نسل‌های بعد از ما هم بتوانند چنین میراث گران‌بهایی را به ارث ببرند. نکته آخر اینکه اگر قصد تهیه یادگار و سوغات دارید، صنایع دستی مردم استان سمنان را در اولویت قرار دهید و بدین صورت از هنر دست این مردم حمایت کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.

راهنمای جامع سفر به خراسان شمالی     اگر به دنبال مقصدی پر از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی برای سفر می‌گردید؛ این مطلب مخصوص شماست. وقتی حرف از سفر داخلی می‌شود اولین گزینه‌هایی که به ذهن می‎آید شهرهایی مانند اصفهان، شیراز و مشهد است. اگرچه سفر به این شهرها خالی از لطف نیست اما، ایران پر است از مناطق بکری که معنای دیگری به سفر می‌دهند. خراسان شمالی را نیز باید یکی از این مناطق دانست.     استان خراسان شمالی به مرکزیت شهر بجنورد، در شمال شرقی کشورمان قرار دارد. این منطقه نیز مانند دو خراسان دیگر در سال 1383 در قالب استانی جدا درآمد و شهر بجنورد را به عنوان پرجمعیت‌ترین شهر استان به مرکزیت خود انتخاب کرد. خراسان شمالی، از شمال با کشور ترکمنستان همسایه است. این استان 281 کیلومتر مرز مشترک با کشور ترکمنستان دارد. این منطقه از شرق و جنوب نیز در مجاورت استان خراسان رضوی قرار گرفته. همچنین از جنوب غربی با استان سمنان و از غرب با استان گلستان همسایه است. از شهرهای مهم خراسان شمالی به جز بجنورد می‌توان به اسفراین، مانه، جاجرم و فاروج اشاره کرد.     اقوام گوناگونی با زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف در این منطقه زندگی می‌کنند که با حضور خود نوعی تنوع فرهنگی جذاب را در این دیار به وجود آورده‌اند. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی قصد داریم همه چیز از تاریخ و فرهنگ گرفته تا جاذبه های گردشگری را درباره این استان بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما همراه باشید.    پیشینه استان خراسان شمالی     استان خراسان شمالی مانند بخش‌های دیگر خراسان قدمت دور و درازی دارد. طبق اطلاعاتی که باستان‌شناسان از کاوش‌هایشان در این استان به دست آورده‌اند ، پیشینه خراسان شمالی به دوران نوسنگی یعنی حدود پنج تا هشت هزار سال پیش می‌رسد. حتی در برخی از نقاط استان مانند تپه جاجرم، این قدمت به 12 هزار سال نیز می‌رسد. وجود 621 اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی، نشان می‌دهد که تاریخ این منطقه چقدر غنی و چقدر طولانی است.     زمانی که دولت هخامنشی به وجود آمد، خراسان شمالی هم جزوی از آن شد. بعدها با سقوط این حکومت سلوکیان بر خراسان شمالی تسلط یافتند. زمانی که مسلمانان به خراسان رسیدند مردم این منطقه نیز مانند بخش‌های دیگر خراسان کم کم به اسلام گرویدند و از آن پس خراسان به یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین پایگاه‌های حکام مسلمان در ایران تبدیل شد. نام شهرها و روستاهای خراسان شمالی در بسیاری از سفرنامه‌های تاریخی آورده شده و این نیز دلیل دیگری برای قدمت این منطقه است. در قدیم خراسان شمالی جزو ولایت سیستان و خراسان بوده اما در تقسیمات جدید کشوری در سال 1383 به یک استان جدا تبدیل شده است. فرهنگ استان خراسان شمالی     فرهنگ مردم استان خراسان شمالی بسیار جذاب و رنگارنگ است. تنوع فرهنگی موجود در این خطه نه تنها چند دستگی ایجاد نکرده بلکه، اتحادی زیبا را به نمایش گذاشته است. بیایید بخش فرهنگ را با موسیقی فولکلور خراسان شمالی آغاز کنیم. در این منطقه موسیقی ترکمن‌ها بسیار رایج است. همچنین از موسیقی‌های ترکی و لری نیز در موسیقی محلی این استان استفاده می‌شود. سازهایی همچون کمانچه، دوتار، سورنا، دهل و نی از پرطرفدارترین سازها در خراسان شمالی هستند اما هیچ کدام از این آلات موسیقی به پای معروفیت ساز قشمه در این دیار نمی‌رسند. این ساز هفت بند در بالا و یک بند در زیر، همراه با بدنی از جنس چوب دارد.     درباره اقوامی که این منطقه زندگی می‌کنند و زبان‌هایشان نیز باید گفت، اقوام زیادی از جمله فارس‌ها، کردها، کرمانج‌ها، ترکمن‌ها و ترک‌های خراسان در این استان زندگی می‌کنند بنابراین، زبان‌هایی همچون ترکی، کردی، کرمانجی، فارسی، ترکمنی و تاتی نیز در خراسان شمالی وجود دارد. اما براساس یک نظرسنجی در سال 1389 بیشتر هموطنانمان در این استان کرد هستند.     خوانندگان مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی اگر قصد دارید به این استان سفر کنید، حتما به عنوان سوغات از آبنبات بجنورد بخرید، زیرا یکی از مشهورترین سوغات‌های این منطقه، همین ابنبات است. از دیگر سوغات استان نیز می‌توان به جزلاغ، آجیل فاروج، قره قروت، گلیم و نان قتلمه اشاره کرد. از میان غذاهای سنتی معروف در خراسان شمالی نیز باید به آش یارمه، نان فطیر و اش دوغ اشاره کرد. همچنین در طول سفر خود اگر قصد تهیه سوغات دارید حتما به سراغ کلاه‌های کرکی جاجرم به عنوان یکی از جذاب‌‌ترین سوغات‌های این دیار بروید. آشنایی با جغرافیای استان خراسان شمالی     ناهمواری‌های استان خراسان شمالی را می‌توان به دو بخش کوهستانی و پست و هموار تقسیم کرد. بلندترین نقطه در این استان قله شاه جهان با بیش از سه هزار متر ارتفاع و پست‌‌ترین نقطه خروجی رودخانه اترک در روستای تازه یاب با ارتفاع 400 متر از سطح دریا هستند. وجود کوهستان‌های فراوان به دنبال خود آب و هوای کوهستانی را نیز به منطقه هدیه کرده است.     اگر چه در همه بخش‌های این استان آب و هوای یکسانی وجود ندارد اما به طور کلی می‌‏توان این منطقه را دارای آب و هوای معتدل کوهستانی دانست. این مساله علاوه بر اینکه به رونق کشاورزی و دامپروری در استان کمک کرده آن را به مقصدی سرسبز برای سفر خصوصا در فصل بهار تبدیل نموده است. بنابراین بهترین زمان سفر به استان خراسان شمالی را باید فصل‌های بهار و تابستان دانست.     میزان بارندگی در خراسان شمالی بین 200 تا 500 میلی لیتر در سال است. جدا از آن وجود رودخانه دائمی اترک و سرشاخه‌هایش در این استان منبع آبی خوبی به حساب می‌آید. تمام این موارد باعث شده تا در این منطقه مراتع و جنگل‌های وسیعی به چشم بخورد و خراسان شمالی به یک مقصد جذاب هم برای علاقمندان به طبیعت‌گردی و هم برای علاقمندان به جاذبه‌های تاریخی بدل شود. آشنایی با جاذبه های تاریخی استان خراسان شمالی     خراسان یکی از قدیمی‌‌ترین مناطق ایران است و این قدمت شامل شمال تا جنوب آن می‌شود. بدیهی است که چنین منطقه‌ای پر از جاذبه‌های تاریخی و قصه‌های کهن باشد. حالا تصور کنید، طبیعت بکر و زیبا نیز به این گنجینه اضافه شود و یک فرهنگ اصیل و رنگارنگ نیز در کنار آن قرار گیرد. چه چیزی بهتر از این برای انتخاب یک مقصد سفر؟     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی اطلاعات زیادی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار به دست آوردیم اما برای کسی که قصد سفر به این نقطه از ایران را دارد، این کافی نیست. در ادامه به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند. سپس دیگر موارد را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با دکوول همراه باشید. بش قارداش ثبت در فهرست آثار ملی: 11 دی 1380     یکی از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی به معرفی آن بپردازیم، بش قارداش است. این جاذبه را که در شهر بجنورد قرار دارد، باید ترکیبی از یک جاذبه‎ تاریخی و طبیعی دانست. این مکان جای مناسبی برای تفریح خانوادگی است زیرا امکاناتی همچون نمازخانه، سرویس بهداشتی، سوپر مارکت و ... در آن وجود دارد. این محل در زمان اشکانیان و ساسانیان عبادتگاه بوده و از آنجایی که مغان در هر چهار فصل در این عبادتگاه اقامت داشته‌اند، به اقامت چهار مغان نیز شهرت دارد. آب این منطقه خواص دارویی دارد و به همین دلیل گردشگران زیادی به سوی آن جذب می‌شوند. خانه بانک ملی ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1385     از میان جاذبه‌های فراوان شهر بجنورد، به معرفی یکی از زیباترین آنها، خانه بانک ملی خواهیم پرداخت. ساخت این بنا مربوط به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی است. قبل از انقلاب اسلامی خانه بانک ملی در اختیار یک وکیل معروف بود اما پس از انقلاب در اختیار بانک ملی قرار گرفت.     معماری این خانه تاریخی، تلفیقی از معماری سنتی ایران و معماری اروپا است. از ویژگی‌های این معماری می‌توان به سقف شیروانی، عمارت کلاه فرهنگی، سرستون‌های کورنتی و ... اشاره کرد. همچنین یک قاب در خانه بانک ملی وجود دارد که از کاشی‌های هفت رنگ ساخته شده و یکی از اصلی‌‌ترین زیبایی‌های بنا به حساب می‌آید. در حال حاضر این بنا به عنوان بخشی از ساختمان اداری بانک ملی مورد استفاده قرار گرفته است. پارک ملی تندوره     همانطور که در بالا گفتیم خراسان شمالی هم دارای جاذبه‌های تاریخی و هم دارای جاذبه‌های طبیعی است. یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان پارک ملی تندوره نام دارد که در شهرستان درگز در نزدیکی مرز ترکمنستان قرار گرفته است. این پارک علاوه‎بر اینکه یکی از زیباترین دره‌های منطقه به حساب می‌آید؛ به عنوان یکی از بهترین زیستگاه‌های گیاهی و جانوری خراسان شمالی نیز شناخته می‌شود.     منطقه‌ای که پارک ملی تندوره در آن قرار دارد، خالی از جمعیت است و تنها شماری پاسگاه در آن وجود دارد. این منطقه دارای رودخانه دائمی نیست و گیاهان آن از چشمه‌هایی که در تندوره وجود دارند، آبیاری می‌شوند. وجود ذخایر طبیعی و تنوع زیستی و جانوری، این منطقه را به جایی خاص و مهم تبدیل کرده است. دره شمخال     دره شمخال یکی از جاذبه‌های طبیعی خراسان شمالی است که در کیلومتر ۷۰ جاده قوچان به باجگیران در روستای شمخال قرار دارد. در ابتدای دره چشمه‌هایی قرار دارند که شالیزارها را آبیاری می‌کنند. دیوارهای بلند با عرض کم دور تا دور طبیعت بی نظیر این را پوشانده است. ارتفاع این دیواره ها 200 متر برآورد شده است. یک رودخانه فصلی نیز در این دره وجود دارد. بهترین زمان بازدید از دره شمخال را باید تابستان دانست. زیرا در این فصل هم هوا بسیار ملایم است و هم طبیعت سرسبز این منطقه در بهترین حالت خود قرار دارد. آبشار اسفجیر     در شمال غربی شهر فاروج، روستایی به نام اسفجیر وجود دارد که یکی از مهم‌‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان یعنی آبشار اسفجیر در آن قرار گرفته است. پس از رسیدن به این روستا از کنار رودخانه باید یک ساعت پیاده روی کنید تا به آبشار برسید. اگر این مسیر را ادامه دهید آبشارهای کوچک و بزرگ دیگری نیز پیش چشمتان ظاهر خواهد شد. نکته مهمی که حتما قبل از بازدید از این آبشار باید بدان توجه داشته باشید، این است که برای رسیدن به آن باید وسایل حرفه‎ای کوهنوردی همراه با خود داشته باشید زیرا حتما در طول مسیر به کارتان خواهد آمد. پارک ملی ساری گل     حیف است راهی خراسان شمالی شوید و از پارک ملی ساری گل دیدن نکنید. این منطقه حفاظت شده یک زیستگاه خوب برای گیاهان و جانوران متنوع است. در اطراف این منطقه تنها روستای کنجدان با 30 خانوار جمعیت است که مسکونی به حساب می‌آید. بهترین زمان بازدید از این جاذبه اواخر بهار و تابستان است زیرا ساری‎گل زمستان‌های سردی دارد.     ۲۰ شهریور ماه سال ۱۳۵۳ بود که این منطقه تحت حفاظت محیط زیست قرار گرفت. در آن زمان نام این مجموعه شاه جهان بود اما اکنون به ساری‎گل تغییر پیدا کرده است. جدا از پوشش گیاهی متنوع، انواع خرندگان، پرندگان و پستانداران نیز در کنار هم در این منطقه زندگی می‌کنند. بام استان خراسان شمالی     خراسان شمالی شمال شرقی‌ترین استان در مرز بین ایران و افغانستان می‌باشد. جاذبه‌های گردشگری به واسطه پیشینه تاریخی خود بسیار فراوان دارد که در این مقاله آنها را به طور اجمالی معرفی کردیم اما در کنار این جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی طبیعت بکر این استان بسیار حائز اهمیت است و این موضوع را می‌توان با معرفی پروژه سیرغ کوه‌های ایران در ارتباط دانست، بعد از تصویب این طرح در فدراسیون کوهنوردی بنا دریافت این نشان صعود به بام‌های استان‌های مختلف ایران است.     بام استان خراسان شمالی قله شاه جهان قسمتی از ارتفاعات آلاداغ است که در واقع ادامه رشته کوه‌ البرز محسوب می‌شود و  بیشترین مناطق کوهستانی استان خراسان شمالی را در رشته کوه آلاداغ واقع شده است. برای مطالعه بیشتر مقاله قله شاه جهان پیشنهاد می‌گردد مطالعه شود. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی سعی کردیم تمام اطلاعات لازم برای سفر به این استان را در اختیارتان قرار دهیم. درباره تاریخ دور و دراز، فرهنگ متنوع و جغرافیای این اقلیم حرف زدیم. اگرچه هنوز چیزهای زیادی درباره این استان وجود دارد که در این مطلب مجال صحبت درباره‎شان نبود. بخشی از این اطلاعات را می‌توانید در طول سفر و با معاشرت با مردم خونگرم و مهمان‎نواز این استان و آشنایی با فرهنگشان به دست آوردید.     از آنجایی که بیشتر جاذبه‌های گردشگری خراسان شمالی از نوع طبیعی هستند، سعی کنید در طول بازدید از هر جاذبه گردشگری در این استان، کمترین آسیب را به این طبیعت وارد کنید تا آیندگان نیز بتوانند از این گنجینه استفاده نمایند. همچنین برای حمایت از اقتصاد و هنر مردم خراسان شمالی هنگام تهیه سوغات و یادگار از محصولات بومی و صنایع دستی استان خرید کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.  

راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی     تهیه یک مطلب درباره استان خراسان رضوی کار آسانی است زیرا کمتر کسی از هموطنانمان را می‌توان یافت که به این استان سفر نکرده باشد. حتی اگر در سفر خود فرصت نشده باشد تمام شهرها و جاذبه‌های گردشگری استان را ببیند، حتما گشتی در شهر مقدس مشهد زده است. جدا از این مساله، خراسان منطقه‌ای است که از دیرباز مورد توجه حکام بوده، بنابراین بدیهی است که بسیاری از شخصیت‌ها تاریخی برجسته در این خاک آرمیده باشند. آرامگاه این افراد به خودی خودیک جاذبه گردشگری محسوب می‌شود.     خراسان رضوی به مرکزیت شهر مشهد، یکی از توریست‌پذیرترین استان‌های ایران است. جدا از تعداد زیادی گردشگر داخلی، سالانه شمار زیادی گردشگر خارجی از کشورهای مسلمان‌نشین برای زیارت حرم مطهر امام هشتم به این منطقه سفر می‌کنند. در کنار حرم امام رضا (ع) تعداد زیادی جاذبه گردشگری دیگر نیز در استان برای بازدید وجود دارد. از آنجایی که تمدن در خراسان قدمتی دیرینه دارد بخش زیادی از این جاذبه‌ها تاریخی و بخش دیگری از آنها نیز طبیعی است. از این رو این سفر می‌تواند هم برای دوست داران جاذبه‌های تاریخی و هم برای علاقمندان به طبیعت جذاب باشد. همچنین آشنایی با فرهنگ مردم خراسان رضوی نیز خالی از لطف نیست و بر جذابیت‌های سفر می‌افزاید.     با تمام این اوصاف ما در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی قصد داریم سیرتا پیاز این استان را بررسی کرده و یک راهنمای خوب برای کسانی که قصد سفر به این منطقه را دارند؛ تهیه کنیم. ابتدا درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ خراسان رضوی حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان خراسان رضوی     استان خراسان از قدیم اهمیت بسیار زیادی برای حکام داشته است. اشکانیان برای چندین سال مرکز حکومت خود را جایی نزدیک به مرو و خراسان انتخاب کرده بودند. در زمان حکومت اسلامی نیز این استان همیشه به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.     جالب است بدانید، قدیمی‌ترین آثار حیات انسانی در ایران در شهر مشهد کشف شده است. این آثار مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم، یعنی حدود 800 هزار سال قبل است. بدیهی است که انسان‌هایی که از 800 هزار سال پیش تاکنون در این منطقه می‎زیسته‌اند؛ یادگارهای زیادی از خود برجای گذاشته باشند. زمانی که آریایی‌ها پا به فلات ایران گذاشتد؛ از آنجایی که مسیر ورودشان از خراسان بود؛ با این منطقه به خوبی آشنا شدند و حتی عده زیادی از آنها در خراسان و سیستان مستقر شده و زندگی خود را آغاز کردند.     شاید بتوان درستی این موضوع را از دو منبع تاریخی مهم یعنی شاهنامه فردوسی و اوستا پیگیری کرد. بیشتر اتفاقات تاریخی که داستانش در این دو کتاب آمده در شرق ایران رخ می‌دهند. البته لازم به ذکر است که خراسان قدیم بسیار بزرگ‌تر چیزی بوده که امروز از آن به جای مانده است. این منطقه جدا از خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، بخش‌هایی از افغانستان را نیز شامل می‌شده است. امروز از این منطقه یکپارچه تنها برخی اشتراکات فرهنگی در میان مردمشان به جای مانده است. آشنایی با فرهنگ استان خراسان رضوی     مردم استان خراسان رضوی مانند دیگر نقاط ایران لهجه، آداب و رسوم و خلق و خوی مخصوص به خود را دارند. اقوام گوناگونی در این استان پهناور زندگی می‌کنند که اگر چه از یک نژاد نیستند اما همبستگی و اتحاد چشمگیری میان آنها وجود دارد. خراسان از قدیم به عنوان یک سرزمین حاصل‌خیز شناخته می‌شده است. همچنین وجود حرم مطهر امام رضا شغل‌های کوچک و بزرگی را در این استان به وجود آورده است. دلیل اصلی مهاجرت اقوام مختلف به خراسان را باید در این دو مساله جستجو کرد. از میان اقوامی که در خراسان رضوی در کنار هم زندگی می‌کنند ، می‎توان به ترکمن‌ها ترک‌ها، کردها، بلوچ‌ها و فارس‌ها اشاره کرد.     یکی از مهم‌ترین بخش‌‌های فرهنگی خراسان موسیقی محلی مردم آن است. اگرچه به دلیل وجود اقوام مختلف در این استان موسیقی‌های محلی متنوعی نیز وجود دارد اما مهم‎ این است که به تمام این موسیقی‌ها پرداخته شده و مردم خراسان زنده نگهشان می‌دارند. آلات موسیقی خراسان عبارتند از: سرنا، دوتار، قشمه، کمانچه و نی، ساز قیچک و دهل.     درباره لباس محلی، بیشتر بلوچ‌هایی که در استان ساکن هستند اصرار به پوشیدن لباس محلی خود دارند. گروه‌ها و نژادهای دیگر همان لباس‌های رایج در کشور را استفاده می‌کنند. در پایان قسمت فرهنگ، باید به غذاهای محلی استان خراسان رضوی نیز اشاه کرد. از میان مهم‌ترین غذاهای محلی این استان می‌توان به آش ماست سبزوار، خورشت ریواس، چنگالی، شله مشهدی، ساطوری پلو و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان خراسان رضوی     استان خراسان رضوی که هفت درصد از مساحت کل ایران را شامل می‌شود از دو بخش کوهستان و دشت تشکیل شده است. از آنجایی که این استان وسعت زیادی دارد، هم از نظر شرایط طبیعی و هم از نظر آب و هوا دارای تنوع چشمگیری است. به عبارت ساده‌تر هر بخش از این استان ویژگی‌های اقلیمی مخصوص به خود را دارد. برای مثال در سال 1389 هم بالاترین و هم کمترین میزان بارندگی متعلق به این استان بوده. شهرستان قوچان بالاترین میزان بارندگی و شهرستان گناباد کمترین میزان بارندگی را داشتند. به همین ترتیب وضعیت جنگل‌های این استان نیز شامل جنگل‌های نیمه خشک، جنگل‌های مرطوب و جنگل‌های بیابانی می‌شود. جالب است بدانید حدود 60 درصد از مساحت کل استان خراسان رضوی بیابانی است.     در واقع حدود 13 شهرستان این استان در بیابان قرار گرفته‎‌‌اند. بنابراین نمی‌توان یک فصل را به عنوان بهترین زمان سفر به خراسان رضوی معرفی کرد. زیرا هر بخش از این خاک، زمان مناسب خود را برای سفر می‌طلبد.  استان خراسان رضوی به دلیل همسایگی با کشورهای افغانستان و ترکمنستان استانی استراتژیک است. اگرچه این نزدیکی اشتراکات فرهنگی زیادی بین هم وطنان‌مان در این استان با مردم دو کشور همسایه ایجاد کرده است. خراسان رضوی 33 شهرستان، 79 بخش، 175 دهستان و 81 شهر دارد و باید آن را یکی از پر جمعیت‌ترین و پر شهرستان‌ترین استان‌های کشور دانست. معر فی جاذبه های گردشگری استان خراسان رضوی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان به دست آوردیم اما کسانی که قصد سفر به این استان را دارند، علاوه بر اطلاعات به لیستی از جاذبه های گردشگری این منطقه نیز نیاز دارند. در ادامه به معرفی بخشی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس موارد دیگر را به شما معرفی خواهیم کرد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. قنات قصبه ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016     قنات قصبه که در شهر گناباد استان خراسان رضوی قرار دارد، یکی از جاذبه‌های تاریخی این استان است که آن را به زمان کیخسرو نسبت می‌دهند. در واقع نام شهر گناباد در بسیاری از منابع تاریخی ذکر شده و این مساله نشان از قدمت دور و دراز آن دارد. آنطور که لباف خانیکی، کارشناس باستان شناسی در کتاب خود ذکر کرده است، مسیر اصلی قنات را در زمان هخامنشیان حفر کرده‌اند و مسیرها و شاخه‌های دیگر در زمان‌های مختلف در مواقع خشک سالی به قنات قصبه اضافه می‌شده است. جالب است بدانید یک مستند 70 دقیقه‌ای به سفارش یونسکو درباره این قنات ساخته شده است.   چهار طاقی بازه هور ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری استان خراسان رضوی چهار طاقی یا آتشکده بازهور نام دارد. قدمت این جاذبه که در جاده مشهد به تربت حیدریه قرار دارد؛ به دوره ساسانیان باز می‌گردد. چهار طاقی یک بنای سنگی است که به عقیده آرتور ابهام پوپ، شرق شناس، قدیمی‌ترین گنبد جهان متعلق به آن است. این بنا دارای سه ورودی است و گفته می‌شود خاصیت نجومی دارد. اگرچه اطلاعات کاملی در این زمینه در دست نیست اما به نظر می‌رسد چهار طاقی باقی مانده یک بنای عظیم‌تر بوده که تنها بخشی از آن به جای مانده است. سد نادری ثبت در فهرست آثار ملی: 23 فروردین 1346     سد یا بندر نادری، یک سد آجری در انتهای جلگه شهرستان کلات است که قدمت آن به دوره افشاریه می‌رسد. ارتفاع این سد که بر روی رودخانه ‎ژرف رود ساخته شده، 70 متر از کف رودخانه است. در ساخت سد نادری از آجرهای قرمز استفاده شده و دیواره آن حالت نیم دایره‌ای دارد. درباره زمان ساخت سد اختلاف نظرهایی وجود دارد. مردم شهرستان کلات معتقدند آن را نادرشاه افشار ساخته اما برخی از باستان‌شناسان آن را مربوط به دوره سلطان سنجر سلجوقی می‌دانند. آرامگاه فردوسی ثبت در فهرست آثار ملی: 18 آذر 1354     یکی از مهم‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های گردشگری در خراسان رضوی پس از حرم مطهر امام رضا (ع) آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی در شهر توس است. اگرچه دیرینگی بنا به سال 1313 باز می‌گردد اما اهمیت این جاذبه در مزار فردوسی است. قبل از آن این آرامگاه بارها و بارها از بین رفته و دوباره ساخته شده است. در این مکان مزار شاعر بزرگ معاصر مهدی اخوان ثالث و استاد بی بدیل آواز محمدرضا شجریان نیز قرار دارد. آرامگاه فردوسی در واقع در 25 کیلومتری زادگاهش روستای پاژ است. اما از آنجایی که این شاعر بزرگ شیعه بوده او را در گورستان روستا به خاک نسپرده‌اند و بنابراین در باغ خودش به خاک سپرده شده است. خانه شریعتمدار ثبت در فهرست آثار ملی: 24 فروردین 1382     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی درباره آن حرف بزنیم. خانه شریعتمدار، واقع در سبزوار است. قدمت این خانه به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی باز می‌گردد. از ویژگی‌های این خانه قدیمی باید به کوشک ایوان دار، نمای آجری و خشتی و سقف شیروانی اشاره کرد. آب انبارها     خراسان رضوی را باید استان آب انبارها دانست چراکه تعداد بسیار زیادی آب انبار تاریخی در این استان وجود دارد. درواقع شرایط آب و هوایی برخی از قسمت‌های این استان، آن را نیازمند نگهداری و ذخیره آب در فصل‌های گرم سال کرده است. از آنجایی که تعداد این آب انبارها و اهمیت تاریخی‎شان بسیار زیاد بود؛ در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی لیستی از مهم‌ترین آنها در اختیارتان قرار خواهیم داد. آب انبار حکیم در شهرستان بردسکن، مربوط به دوره صفویه آب انبار خواجه یار در شهرستان خواف مربوط به دوره تیموریان یا صفویه (ثبت شده در فهرست آثار ملی) آب انبار سید باقر در روستای سید باقر (ثبت در فهرست آثار ملی : 17 مرداد 1383 ) آب انبار قوژآباد در روستای قوژآباد، مربوط به دوره قاجاریه ( ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1385) از دیگر آب انبارهای این استان می‎توان به رکن آباد، خرم آباد، نیشابور، کوشه، شاهزاده شیرخانه و ... اشاره کرد. تپه ها     در استان خراسان رضوی تپه‌های باستانی فراوانی وجود دارد که شمار زیادی از آنها در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. باستان شناسان توانسته‌اند از کاوش در این تپه‌ها اطلاعات زیادی از زندگی گذشتگان به دست آورند. از آنجایی که استان خراسان رضوی یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های انسان در ایران است، چنین اطلاعات می‌تواند به بسیاری از ابهامات و سوالات تاریخی پاسخ دهد. از آنجایی که تعداد این تپه‌ها بسیار زیاد است در ادامه لیستی از مهم‌ترین آنها در اختیارتان قرار خواهیم داد. محوطه عبدل آباد در شهرستان بردسکن، مربوط به دوره ایلخانی (ثبت در فهرست آثار ملی : 27 بهمن 1382) تپه خشخاشی در شهرستان تربت جام، مربوط به دوران تاریخی پس از اسلام (ثبت در فهرست آثار ملی: 27 مرداد 1382) نارنج تپه در شهرستان جوین، مربوط به دوره سلجوقیان (ثبت در فهرست آثار ملی: 18 اسفند 1387) تپه چناران در شهرستان چناران مربوط به هزاره پنجم تا سوم قبل از میلاد (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 تیر 1382) تپه سرتیغ حصار، در شهرستان سبزوار (ثبت در فهرست آثار ملی: 22 مرداد 1384) تپه دوین در شهرستان شیروان، مربوط به پیش از تاریخ ایران باستان ( ثبت در فهرست آثار ملی : 10 مهر 1380) از دیگر تپه‌های باستانی موجود در استان خراسان رضوی می‌توان به تپه اروگ، تپه سیاه زوزن، تپه گورکی زوزن، تپه‌های کارجی، تپه گورستان و سردابه ماروسک و... اشاره کرد. محوطه شهر سفید ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383     اگر بخواهیم یک جاذبه گردشگری دیگر به عنوان حسن ختام این قسمت معرفی کنیم باید از محوطه شهر سفید واقع در شهرستان تربت حیدریه نام ببریم. دیرینگی این جاذبه به دوره‌های تاریخی قبل از اسلام می‌رسد و باید آن را یکی از محوطه‌های تاریخی در استان خراسان رضوی دانست. این محوطه در روستای احمدآباد قرار گرفته است. بام استان خراسان رضوی خراسان رضوی یکی از بهترین مقاصد گردشگری کشور ایران محسوب می‌شود سالانه گردشگران بسیاری به این استان کشورمان از سراسر جهان وارد می‌شوند، این استان شاید به واسطه قلل خود بسیار معروف نباشد اما به واسطه پروژه سیمرغ کوه‌های ایران مبنا بر این است که قلل بلند تمامی استان‌های کشور باید صعود شود تا بتوان به این نشان دست یافت، بلندترین قله استان خراسان رضوی یا به عبارتی بام استان خراسان رضوی قله شیرباد می‌باشد که در رشته کوه بینالود واقع شده است. این قله را باید بلندترین نقطه در سه استان خراسان رضوی، جنوبی و شمالی دانست، اگر علاقمند به صعود این کوه هستید پیشنهاد می‌شود مقاله قله شیرباد را مطالعه نمایید. کلام آخر     استان رضوی پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان رضو ی مجال این را نیافتیم تا همه آنها را به شما معرفی کنیم. از میان جاذبه‎ های گردشگری این استان که در این مقاله معرفی نشد می‌توان به خانه استاد کمال الملک، اقامتگاه خلج، قلعه کهنه رزمگان، خانقاه نعت الهی، دروازه ورودی فریمان، پل شاهی، خانه شهابی و ... اشاره کرد.     شاید بیشتر کسانی که به استان خراسان رضوی سفر می‌کنند به قصد زیارت امام رضا راهی مشهد باشند اما نباید فراموش کرد که این استان تاریخی جذابیت‌های بسیار زیاد دیگری نیز دارد. اگرچه تنوع فرهنگی زیادی در این استان وجود دارد اما با این حال کمی معاشرت با مردم خراسان رضوی، نشستن پای حرف‌هایشان، خوردن غذاهای محلی و شنیدن موسیقی بومی‌شان می‎تواند سفر شما را بسیار جذاب‌تر کند. فراموش نکنید که در طول سفر با خرید محصولات بومی و صنایع دستی این مردم می‌توانید به اقتصاد و هنرشان کمک کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری     این مطلب مخصوص کسانی است که عاشق طبیعت گردی هستند، زیرا میتوان این وعده را به آنها داد که بهشتی بینظیر و خارق‌العاده در استان چهارمحال و بختیاری انتظارشان را میکشد. طبیعت فوقالعاده زیبا، مردمی شیرین و مهمان‌نواز، غذاهای محلی خوشمزه و فرهنگی اصیل و منحصر به فرد همه و همه در این استان جمع شده‌اند و برای سفر چه معیارهایی بهتر از این؟     استان چهارمحال و بختیاری به مرکزیت شهرکرد، یکی از بخش‌های کوهستانی فلات مرکزی ایران است که از شمال و شرق با استان اصفهان و از غرب با استان خوزستان همسایگی دارد. این استان را بام ایران میدانند زیرا میانگین ارتفاع در آن حدود ۲۱۵۳ متر است. استان چهارمحال و بختیاری از 10 شهرستان، 43 شهر، 26 بخش و 51 دهستان تشکیل شده است و باید آن را در لیست استان‌ها به ترتیب پهناوری در رتبه بیست و دوم قرار دارد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری قصد داریم شما را با زیر و بم این استان آشنا کنیم. ابتدا از تاریخ، جغرافیا و فرهنگش حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری استان میپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان چهارمحال و بختیاری     سفال‌ها و ابزارهای سنگی که در استان چهارمحال و بختیاری کشف شده نشان میدهد قدمت این منطقه به هزاره هفتم قبل از میلاد یعنی حدود 9 هزار سال پیش، باز میگردد اما، تقریبا از قرن ششم به بعد، این استان به نام "چهارمحال" شهرت داشته است. هزاران سال است که مردم در این منطقه زندگی میکنند و رابطه‌شان با طبیعت آنقدر دوستانه بوده و هنوز سفره نعمتش بر روی آنها گشوده است. درهمه این سال‌ها کشاورزی یکی از اصلی‌ترین شغل‌ها در استان چهارمحال و بختیاری بوده است.     بختیاری‌ها نیز که یکی از طایفه‌های پارسی بودهاند که سده‌ها قبل به این منطقه کوچ کرده و در آن ساکن شده‌اند. کوهستانی بودن این استان و وضعیت خوب کشاورزی در آن، این مکان را به محل مناسبی برای دامداری و ساکن شدن عشایر نیز تبدیل کرده بود. در آن زمان عیلامی‌ها ساکن این سرزمین بوده‌اند. قوم بختیاری و ساکنان قدیمی منطقه در کنار هم با صلح و آرامش زندگی کرده و چهارمحال و بختیاری را به وجود آورده‌اند.     ایل بختیاری که منطقه بختیاری نیز نام خود را از آن گرفته است، یکی از ایل‌های قدیمی و بسیار مهم آریایی است. در طول تاریخ این ایل همیشه حائز اهمیت بوده و افراد تاثیرگذار زیادی از در این ایل چشم به جهان گشوده‌اند. نمونه آن را در تاریخ مشروطه و در زندگینامه افرادی مانند سردار اسعد و صمصام‌السلطنه بختیاری به خوبی مشاهده می‌کنید. چهارمحال و بختیاری تا سال 1332 جزو اصفهان بوده و پس از آن به عنوان یک استان مستقل به تقسیمات کشوری اضافه شده است. آشنایی با فرهنگ استان چهارمحال و بختیاری     مردم استان چهارمحال و بختیاری دارای زبانی با ریشه پهلوی هستند اما، گویش‌های مختلفی در بخش‌های مختلف استان وجود دارد که لری با گویش بختیاری رایج‌ترین آنهاست. از دیگر زبان‌های موجود در استان می‌توان به قشقایی، ترکی و فارسی اشاره کرد. درباره لباس‌های محلی موجود در استان ابتدا باید به این نکته اشاره نمود که لباس محلی بختیاری‌ها با لباس محلی چهارمحالی‌ها متفاوت است. از نام آشناترین لباس‌های محلی بختیاری‌ها میتوان به چوقا و شلوار دبیت اشاره کرد. چهارمحالی‌ها نیز درحال حاضر همان لباس‌های رسمی در کشور را به تن میکنند.     مساله مهمی که در بخش فرهنگ استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد، موسیقی است. موسیقی مقامی جایگاه ارزشمندی در این استان دارد. در زبان محلی به این موسیقی "موقوم" می‌گویند. حتما آهنگ "وای بلال" را شنیده‌اید، این قطعه را باید یکی از معروف‌ترین قطعه‌های محلی این استان دانستند. در طایفه‌ها و شهرهای مختلف نیز موسیقی محلی مخصوص به خود وجود دارد. برای مثال شهرکرد، لردگان، بروجن و طوایف مختلف، موسیقی‌های محلی خود را دارند. در میان طایفه‌ها به کسی که کار نوازندگی را انجام می‌دهد، توشمال می‌گویند.     از دیگر بخش‌های فرهنگ چهارمحال و بختیاری غذاهای محلی، سوغات و صنایع دستی مردم آن است. از میان غذاهای محلی این استان می‌توان به کباب بختیاری، توچری، توتم، آردله بوسور، آوریز، توچری و ... اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی مردم این استان می‌توان به قالی بافی، سفره آردی، وریس، چادربافی، جاجیم بافی، وجم و چوقا و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان چهارمحال و بختیاری     چهارمحال و بختیاری یک منطقه کوهستانی است که در فلات مرکزی ایران قرار دارد. همچنین این منطقه در بخش مرکزی رشته کوه‌های زاگرس واقع شده است. 16 قله مرتفع در استان وجود دارد. دوره کوه‌زایی در این منطقه جوان است و به همین دلیل بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله در منطقه رخ میدهد. مهم‌ترین و مرتفع‌ترین کوه‌های موجود در چهارمحال و بختیاری عبارتند از زردکوه، شاه شهیدان و کوه سوخته.     از نظر تامین آب، استان وضعیت خوبی دارد. هم میزان بارندگی نسبتا مناسب است و هم چشمه‌های زیادی مانند دیمه، کوهرنگ، برم، هفشجان، آب سرده و ... در منطقه وجود دارد. به دلیل وجود آب کافی وضعیت کشاورزی و جنگل‌ها نیز نسبتا خوب است. بیشتر جنگل‌های استان در اردل، ناغان، دوراهان، فلارد و لردگان قرار دارند و درصد بالایی از آنها پوشیده از درختان بلوط هستند. در سال‌های اخیر چهارمحال و بختیاری نیز مانند دیگر مناطق کشورمان با کاهش میزان بارندگی روبه رو شده و این امر کمی وضعیت جنگل‌ها را به خطر انداخته است.     استان چهارمحال و بختیاری دارای زمستان‌های سرد و بهارها و تابستان‌های معتدل است. اگرچه در فصل زمستان نیز جاذبه‌های فراوانی در این منطقه وجود دارد که بسیاری ازگردشگران به سوی این جاذبه‌ها کشیده می‌شوند. اما بهترین زمان سفر به استان چهارمحال و بختیاری را باید فصل بهار دانست. در این فصل شما می‌توانید علاوه بر بازدید از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان، در طبیعت بهاری و زیبای این منطقه نیز گردش کنید. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری     در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی و ملی ثبت شده‌اند. سپس جاذبه‌های دیگر معرفی می‌شوند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. تپه شهر کهنه ثبت در فهرست آثار ملی: 1 دی 1348     تپه شهر کهنه یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های استان چهارمحال و بختیاری است که قدمتش به پیش از تاریخ ایران باستان باز می‌گردد. این تپه‎ در شمال شهر هفشجان، 10 کیلومتر مانده به شهرکرد قرار گرفته است. در این استان به جز این تپه باستانی یک تپه دیگر یا قدمت تاریخی بسیار زیاد به نام تپه اسکندری نیز وجود دارد که این تپه هم در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. قلعه جونقان ثبت در فهرست آثار ملی: 5 دی 1356     این قلعه که به کاخ سردار اسعد بختیاری معروف است، در قدیم به عنوان خانه مشروطیت کاربرد داشته و مشروطه خواهان بختیاری در آن تجمع می‌کرده‎ و قیام خود را از آنجا آغاز کرده‌اند. بانی ساخت این بنا خوانین بختیاری بوده‌اند اما بعدها علیقلی خان سردار اسعد، این کاخ را بر روی خرابه‌های قلعه قبلی، به سبک معماری فرانسوی ساخته است. جالب است بدانید قلعه جونقان اولین مکان دارای موتور برق در چهارمحال و بختیاری و اصفهان بوده است. ویژگی‌های تزئینی این کاخ شگفت‎انگیز عبارتند از: حجاری‌های نمای بیرونی، ستون‌های سنگی و آجرکاری‌های هنرمندانه.کاخ جونقان درحال حاضر متعلق به سازمان گردشگری استان است. پل زمان خان ثبت در فهرست آثار ملی: 11 تیر 1375     پل زمان خان یکی از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که در شهرستان سامان قرار دارد. این جاذبه گردشگری را می‌توان یکی از محبوب‌ترین قسمت‌های استان دانست. این پل که روی رودخانه زاینده رود ساخته شده، دو دهانه با 30 متر طول و 12 متر ارتفاع و همچنین 3 پایه سنگی دارد. در قدیم از پل زمان خان برای عبور و مرور استفاده میکردهاند اما امروزه بیشتر جنبه گردشگری دارد. در اطراف این پل یک مجموعه عظیم گردشگری ساخته شده که باید این مجموعه را یکی از مهم‌ترین راه‌های کسب درآمد در شهرستان سامان دانست. پل زمان خان که قدمت ساختش به دوره صفویان باز می‌گردد، تاکنون 3 بار مرمت شده است. اتاق آئینه شهرکرد ثبت در فهرست آثار ملی: 9 فروردین 1378     این بنا که ساخت آن مربوط به دوره قاجاریه است در شهرکرد قرار دارد. این بنا در واقع شاه‌نشین عمارت محمودیه است که به شکل چلیپایی ساخته شده. اتاق دارای تزئینات آینه کاری و گچ‌بری‌های بسیار خاص و زیباست و همین امر هم آن را بسیار مشهور نموده است. درحال حاضر از این بنا که در اختیار انجمن خوشنویسان است، برای برگزاری نمایشگاه‌های هنری استفاده می‌شود. مجموعه خانه حفیظی ثبت در فهرست آثار ملی: 5 آذر 1380     خانه حفیظی در شهر بروجن قرار دارد و قدمت آن به زمان حکومت قاجار باز میگردد، از ویژگی‌های معماری این بنا می‌توان به هشت درب ورودی، حیاط اصلی، خانه کارگران و محل انتظار اشاره کرد. از سه رنگ زرد، قرمز و آبی به عنوان رنگ‌های اصلی در این خانه استفاده شده و به طور کلی می‌توان معماری آن را به سبک اسلامی دانست.     از دیگر جاذبه‌های استان چهارمحال و بختیاری که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند می‌توان به گورستان ارامنه حاجی آباد، پل بهشت آباد، گورستان آبسرده، مسجد جامع شیخ علی، پل مصلی، حمام مکتب خانه بروجن و ... اشاره کرد. تالاب چغاخور     استان چهارمحال و بختیاری را باید منطقه تالاب‌های زیبا دانست. یکی از مهم‌ترین و مشهورترین این تالاب‌ها چغاخور نام دارد. این تالاب در 65 کیلومتری شهرکرد در مسیر خوزستان قرار گرفته و به عنوان زیستگاه مهمی برای پرندگان مهاجر شناخته می‌شود. اگر تصمیم داشتید از این تالاب بازدید کنید، حتما سری هم به دهکده تفریحی چغاخور بزنید. لازم به ذکر است که بهترین زمان سفر به این تالاب زیبا فصل‌های بهار و تابستان است. از دیگر تالاب‌های موجود در استان چهارمحال و بختیاری می‌توان به تالاب گندمان، تالاب سولقان، تالاب دهنو و ... اشاره کرد. چشمه کوهرنگ     استان چهارمحال و بختیاری چشمه‌های فراوانی دارد که هر کدام به تنهایی یک جاذبه گردشگری محسوب می‌شوند. یکی از پرطرفدارترین این چشمه‌ها از نظر گردشگران کوهرنگ نام دارد که از دامنه‌های زردکوه سرچشمه می‌گیرد و از تونل اول کوهرنگ نیز وارد زاینده‎رود میشود. توصیه می‌شود در بهار و تابستان از این چشمه و طبیعت زیبای اطراف آن دیدن نمایید. از دیگر چشمه‌های مهم استان می‌توان به چشمه دیمه، چشمه زنه، چشمه سیاسرد، چشمه مولا و سراب و ... اشاره کرد. دره عشق     در پایان بخش معرفی جاذبه‌های گردشگری در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری باید به دره عشق نیز اشاره کرد. این دره در جاده شهرکرد به ایذه قرار دارد. اگرچه مسیر رسیدن به این دره بسیار جذاب و زیباست اما از طرفی هم لقب خطرناک‌ترین جاده ایران را نیز به خود اختصاص داده است. در این دره آبشار، رودخانه و طبیعتی بکر انتظار شما را می‌کشد. یک نکته جالب که درباره آن وجود دارد این است که در قسمت‌های مختلف دره آب و هوای متفاوتی حاکم است. این اختلاف دما باعث شده سنگ‌ها و دیواره‌ها در بخش‌های مختلف این منطقه متفاوت باشند. یک افسانه درباره علت نام‌گذاری دره عشق وجود دارد که بر اساس آن در زمان‌های قدیم دو دلداده وجود داشته‌اند که یکی از آنها در این سوی دره و دیگری در سوی دیگر آن زندگی‎ می‌کرده‌اند. از آنجایی که در آن زمان پلی بر روی دره وجود نداشته این دو لداده خود را به داخل آب دره می‌اندازند تا به هم برسند اما هر دو می‌میرند. بام استان چهارمحال بختیاری     شاید بتوان گفت زیباترین قسمت رشته کوه زاگرس بعد از اشتران کوه زیبا و قله سنبران در استان چهارمحال بختیاری قرار دارد که به واسه پروژه سیمرغ کوه‌های ایران هر ساله کوهنوردان بسیاری خصوصا در فصل‌های بهار و تابستان به این منطقه مراجعه می‌کنند، زردکوه بختیاری که در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد و تا خوزستان نیز ادامه پیدا می‌کند. زردکوه چشمه زاینده رودهای بسیار عظیمی مانند: کارون، زاینده رود و دز می‌باشد، قلل مرتفع فراوانی در این منطقه یافت می‌شود که می‌توان به قله شاه شهیدان، هفت تنان و.. اشاره کرد؛ بلندترین قله زردکوه بختیاری قله کلونچی یا کلونچین است که از آن به عنوان بلندترین قله استان چهار محال و بختیاری نام برده می‌شود که باید خاطر نشان شویم که این کوه در زمره بلندترین قله‌های ایران نیزجایگاهی دارد. جهت مطالعه بیشتر به مطالعه قله کلونچی مراجعه کنید. کلام آخر     جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان دیگری هم در استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری مجال معرفی آنها را نداشتیم. در واقع این استان بهشت طبیعت دوستان و کسانی است که عاشق سفرهای هیجانی هستند. رفتینگ، طبیعت گردی، کوهنوردی و اسکی سواری کارهایی است که می‌توانید در طول سفر به چهارمحال و بختیاری تجربه کنید.     در طول سفر به آداب و رسوم و اعتقادات مردم استان احترام بگذارید. همچنین اگر با عشایر روبه رو شدید سعی کنید از طریق معاشرت، با فرهنگ خاص و اصیل‌شان آشنا شوید. برای سفر به این استان و بازدید از تمام جاذبه‌های آن نیاز به یک برنامه‎ریزی چند روزه دارید. اما اگر قصد داشتن یک سفری کوتاه‌تر را دارید، می‌توانید بخشی از جاذبه‌های استان را در لیست خود قرار دهید و فقط از آنها بازدید کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان بوشهر     وقتی نام بوشهر به میان می‌آید اولین چیزی‌هایی که به ذهنتان می‌رسند، چیست؟ برای من داستان تنگسیر، صادق چوبک و نخلستان‌های سر به فلک کشیده اولین چیزها است. بوشهر یکی از استان‌های مجاور خلیج فارس است که هزاران سال قدمت دارد و طبیعی است در حافظه تاریخی ما جای بگیرد. این استان را باید یکی از مقاصد جذاب ایران برای سفر دانست. می‌پرسید چرا؟ فرهنگ غنی و رنگارنگ، بناهای تاریخی، مردم خونگرم، خلیج فارس و نخلستان‌های سرسبز و زیبا همگی با هم مجموعه‌ای فوق‌العاده جذاب برای گردشگران خواهند بود و چه چیز بهتر از سفر به چنین مقصدی؟     استان بوشهر با مرکزیت شهر بوشهر، به عنوان هفدهمین استان بزرگ ایران شناخته می‌شود. این منطقه به دلیل اینکه در کنار خلیج فارس قرار دارد، از موقعیت و اهمیتی ویژه در ایران و جهان برخوردار شده است. این اهمیت در بسیاری از مواقع به ضرر این خاک تمام شده و آن را درگیر یورش‌ها، حملات و استعمار بیگانگان کرده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر قصد داریم زیر و بم این استان را بررسی کنیم. ابتدا به بررسی تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار خواهیم پرداخت و سپس جاذبه های گردشگری آن را بررسی خواهیم کرد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان بوشهر     طبق یک اصل کلی هر جا که آب باشد، شهرها ابتدا در آنجا شکل می‌گیرند. بنابراین بوشهر یکی از مناطق کهن و قدیمی در ایران به حساب می‌آید. نشانه‌هایی از عهد ایلام و تمدن بین‌النهرین در این منطقه پیدا شده که خود گواهی بر این ماجراست. در دوران حکومت مادها بوشهر یکی از ایالت‌های جنوب غربی به حساب می‌آمد و در زمان حکومت هوخشتره نیز این منطقه جزو ساتراپ‌نشین چهاردهم بود. در سال 1316 در تقسیمات جدید کشوری خود شهر بوشهر یکی از شهرستان‌های استان هفتم و زیر نظر استانداری فارس قرار گرفت. اما سال 1339 شهر بوشهر و توابعش از استان فارس جدا شد و زیر نظر فرمانداری کل بنادر و جزایز خلیج فارس قرار گرفت. در سال 1346 فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج فارس و دریای عمان ادغام شدند و نامشان به استان ساحلی تغییر پیدا کرد. در نهایت در سال 1352 بود که این استان توانست به عنوان یک استان مستقل در تقسیمات کشوری قرار بگیرد.     استان بوشهر تاریخ دور و درازی دارد که بخش زیادی از آن با غم و رنج مردم این دیار همراه بوده است. از جنگ تحمیلی گرفته تا جنگ جهانی و استعمار انگلیس، پرتغال و ... همه و همه زخم‌هایی بر پیکر تاریخ این خطه به جا گذاشته. اما مهم این است که مردم خونگرم بوشهر همیشه و در طی همه این حملات به دفاع از خاک خود برخواسته‌اند تا اجازه ندهند خاکشان به دست بیگانگان بیافتد.   آشنایی با فرهنگ استان بوشهر     همانطور که در بالا ذکر شد، بوشهر یکی از قدیمی‌ترین استان‌های ایران است. بنابراین عجیب نیست که فرهنگی با اصالت داشته باشد که بخش زیاد آن از قدیم الایام باقی مانده است. اما نمی‌توان این مساله را کتمان کرد که کسانی که برای استعمار پا به این خاک گذاشته‌اند چیزهایی را از فرهنگ خود به فرهنگ بوشهری‌ها را اضافه کرده‌اند.     بوشهری‌ها به زبان فارسی و با لهجه مخصوص به خود صحبت می‌کنند. در این استان همچنین زبان لری و عربی نیز رایج است. در زبان این مردم واژه‌های بیگانه مانند انگلیسی، هلندی، هندی و پرتغالی نیز به چشم می‌خورد. بیشتر مردم استان بوشهر مسلمان شیعه هستند. اقلیت اهل سنت نیز در برخی از مناطق مانند عسلویه، کنگان و جزیره شیف زندگی می‌کنند. مشاهیر زیادی در این استان چشم به جهان گشوده و در همین دیار نیز به خاک سپرده شده‌اند که از میان آنها می‌توان به فائز دشتی، صادق چوبک، نجف دریابندری، حسن زنگنه، خلیل عمرانی، همایون خرم، رئیس علی دلواری و ... اشاره کرد.     مردم بوشهر مردمی هنرمند هستند که صنایع دستی بسیاری دارند. از میان این صنایع می‌توان به گبه، گلیم، حصیربافی، سوزن‌دوزی، نمدمالی، سفالگری، لنج‌سازی، زنبیل و سبد و ... اشاره کرد. مهم‌ترین خوراکی‌های این دیار را نیز می‌توان ماهی، میگو، مسقطی، خرما و ارده دانست. اما یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرهنگی بوشهر، موسیقی‌ای است که در این استان وجود دارد. این موسیقی پرشور و پرهیجان و منحصر به فرد است که نه تنها در خیل عظیم سبک‌های جدیدی که وارد بازار موسیقی شده، از بین نرفته است بلکه، توانسته خود را به عنوان بخشی از موسیقی ایرانی به همه جهان بشناساند. بیشترین سازهایی که در موسیقی این استان استفاده می‌شوند عبارند از: بوق، سنج و فلوت و دمام. آشنایی با جغرافیای استان بوشهر     بوشهر یکی از استان‌های جنوبی کشور است که از شمال با استان خوزستان و استان کهگیلویه و بویر احمد و از شرق با استان فارس همسایه است. استان بوشهر دارای 10 شهرستان، 27 بخش، 40 شهر، 29 دهستان و بیش از 900 آبادی است. این منطقه را می‌توان به دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم کرد که بخش جلگه‌ای حاشیه ساحلی غربی و بخش کوهستانی نوار شرقی زاگرس را در بر می‌گیرند.     به طور کلی آب و هوای استان بوشهر را می‌توان گرم و خشک دانست اما در بخشی از استان نیز شاهد آب و هوای گرم و مرطوب نیز هستیم. بنابراین بهترین زمان سفر به استان بوشهر را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. براساس این آب و هوا پوشش گیاهی در بخش‌های مختلفی از این استان کمی با هم متفاوت است. اما به طور کلی از میان پوشش‌های گیاهی این استان می‌توان به آکاسیا، کهور ایرانی، کنار و گز اشاره کرد. مهم‌‌ترین زیستگاه‌های گیاهی نیز عبارتند از جنگل‌های حرا، مناطق حفاظت شده مند و پارک ملی نایبند.     در مورد پوشش جانوری در این استان نیز باید گفت، بوشهر دارای 17 گونه و 9 تیره ماهی است که از میان آنها می‌توان به کپورماهیان و گربه ماهی بومی این دیار اشاره کرد. همچنین 42 گونه دوزیست و خرنده، 31 گونه پستاندار و شمار زیادی پرنده در استان بوشهر زندگی می‌کنند. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان بوشهر     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. اکنون وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‎ های گردشگری استان بپردازیم تا این مطلب برای کسانی که قصد سفر به استان بوشهر را دارند، مطلبی جامع و کاربردی باشد. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌ها حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر باستانی ریشهر ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     اگر بخواهیم یک جاذبه گردشگری مهم که در دسته جاذبه‌های تاریخی قرار می‌گیرد را به شما معرفی کنیم، باید از شهر باستانی ریشهر نام ببریم. این شهر در جنوب بوشهر کنونی قرار گرفته است و قدمت آن را به هزاره سوم تا اول قبل از میلاد نسبت می‌دهند. به اعتقاد تاریخ‌دانان اردشیر بابکان بنای این شهر را گذاشته است. در زمان ساسانیان ریشهر را به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز علمی، ادبی می‌شناختند. طبق اطلاعات به دست آمده در قزن شانزدهم حدود 2 هزار خانه مسکونی در این شهر قرار داشته. اما در زمان حکومت نادرشاه افشار جمعیت ریشهر به بوشهر نقل مکان کرده و از آن زمان به بعد این منطقه متروکه باقی مانده است. خانه رئیسعلی دلواری ثبت در فهرست آثار ملی: 16 آذر 1376     رئیس علی دلواری یکی از مبارزین استان بوشهر در ماجرای معروف تنگستان بوده و به همین خاطر برای مردم این استان بسیار شخصی مهم و قابل احترامی به حساب می‌آید. منزل رئیس علی دلواری، در اواخر حکومت قاجارها در جنوب شرق دلوار ساخته شد. جالب است بدانید همایون شهنواز که سریال دلیران تنگستان (ماجرای مبارزه رئیس علی دلواری در تنگستان) را ساخته، در این خانه به خاک سپرده شده است. این خانه که اکنون به عنوان موزه رئیس علی دلواری تغییر کاربری داده از 23 اتاق تشکیل شده و 3750 متر مساحت دارد. خانه این مبارز را بازماندگان دلواری به سازمان میراث فرهنگی بوشهر هدیه کرده‌اند. عمارت گلشن ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     از دیگر جاذبه‌های تاریخی استان بوشهر می‌توان به عمارت گلشن اشاره کرد. این عمارت در شهر ساحلی بوشهر در محله بهبهانی قرار گرفته است و قدمت آن به دوره قاجاریه باز می‌گردد. این عمارت تنها 10 متر با دریا فاصله دارد و وزیدن باد، نسیم دریا را به عمارت گلشن هدیه می‌دهد. نوع معماری عمارت گلشن بیت میلانی است که آن را بسیار منحصر به فرد کرده. این عمارت 3 طبقه دارد که طبقه اول آب انبار، حمام و دستشویی، آشپزخانه و محل نگهداری خدمه شامل می‌شود و طبقات دوم و سوم نیز مخصوص سکونت، تجارت و پذیرایی از مهمان‌هاست. بیشتر اتاق‌های موجود در این عمارت پنج دری هستند و بینشان راهرو وجود دارد. عمارت گلشن در حال حاضر برای مصارف فرهنگی استفاده می‌شود. و میراث فرهنگی با حفظ شکل اولیه بنا مرتب به تعمیر آن می‌پردازد. کلیسای ارامنه گرگوری ثبت در فهرست آثار ملی: 7 مهر 1381     کلیسای ارامنه گرگوری که به نام کلیسای گئورک مقدس نیز مشهور است، یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر بوشهر به حساب می‌آید. قدمت این کلیسا را متعلق به دوره حکومت قاجارها می‌دانند. کلیسای گئورک مقدس را خانواده آوادیان با کمک انگلیسی‌های ساکن در بوشهر ساخته‌اند. این کلیسا تا سال 1948 فعال بود اما پس از اینکه ملکومیان فوت کرد، تمام اشیاء و اموال آن را به کلیسای وانک در اصفهان منتقل کردند. سال 1974 این کلیسا بار دیگر فعالیتش را از سرگرفت و اموالش نیز از اصفهان به بوشهر بازگشت اما، پس از گذشت چند سال دوباره این فعالیت متوقف شد. کلیسای گرگوری یک زمین مستطیل شکل و دو حیاط دارد که این حیاط‌ها مخصوص دفن مردگان هستند. بنای کلیسا نیز به صورتی طراحی شده که اگر از بالا به آن نگاه کنید شبیه به یک صلیب به نظر می‌رسد. خانه طایی ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382     یکی دیگر از جاذبه های گردشگری استان بوشهر خانه طایی نام دارد. این بنا در شهرستان بوشهر قرار گرفته و جزو بناهای ثبت شده این دیار در فهرست آثار ملی است. قدمت این خانه به دوره حکومت قاجاریه باز می‌گردد. در واقع بوشهر خانه‌های تاریخی زیادی دارد که به دلیل تلفیق فرهنگ‌های مختلف دارای معماری منحصر به فردی هستند، خانه طلایی نیز یکی از آنهاست. برای بازدید از این بنا باید به خیابان ساحلی، پشت میراث فرهنگی شهرستان بوشهر مراجعه نمایید. زندان سلیمان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 آبان 1385     یکی دیگر از جاذبه‌های استان بوشهر که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر از آن یاد کنیم، زندان سلیمان واقع در دشتستان است. قدمت این پناهگاه به دوره سوم زمین شناسی یعنی هزاره اول باز می‌گردد. زندان سلیمان در  واقع نام یک کوه مخروطی شکل است که در اثر رسوبات رودخانه‌ای به وجود آمده. این کوه از زمین مجاور خود حدود 107 متر ارتفاع دارد. از آنجایی که در میانه این مخروط تو خالی است در زمان ساسانیان موبدان زرتشتی به عنوان محل قربانی و نیایش از آن استفاده می‌‏کرده‌اند. به نظر می‌رسد در زمان‌های قدیم مخروطی که اکنون خشک است پر از آب بوده که البته امکان استفاده از این آب وجود نداشته است. بام استان بوشهر     با شنیدن نام بوشهر، نام زیبای خلیج فارس برایمان تداعی می‌شود، در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بام استان بوشهر کوه پا زنان معرفی شده است که سالانه کوهنوردان بسیاری خصوصا در فصول سرد سال عزم صعود به این قله را می‌کند. شهر ساحلی بوشهر در امتداد رشته کوه زاگرس قرار دارد و بلندترین قله این استان قله پازنان با ارتفاع 1970 متر است این قله را با نام‌های بیرمی یا خورموج نیز معرفی می‌کنند، این کوه در فاصله  سه کیلومتری شهر خورموج واقع شده است.     طبیعت بکر این کوه به واسطه درختان بادام وحشی‌اش معروف است که شکوفه‌های آن در فصل بهار جلوه بی‌نظیری به منطقه می‌دهدذ  برای صعود به قله پازنان یا همان بیرمی بهتر است در فصول سرد سال اقدام نمایید به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی این کوه و گرمای بسیار شدید در فصول گرم مناسب صعود نخواهد بود. جهت مطالعه بیشتر درباره قله پا زنان( بیرمی) در مقاله قله پازنان با دکوول همراه باشید. کلام آخر     در مطب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر درباره این استان اطلاعات زیادی به دست آوردیم. نگاه مختصری به تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار انداختیم و سپس برخی از جاذبه‌های گردشگری آن را معرفی کردیم. اگر چه شمار جاذبه‌های گردشگری در این استان بسیار بیشتر از چیزی است که ما فرصت معرفیش را یافتیم. اما این بدان معنا نیست که آنها ارزش کمتری از آنچه معرفی شد، دارند. در طول سفر اگر بتوانید وقتی هم برای بازدید از دیگر جاذبه‌های این استان مانند شمار بسیار تپه‌های تاریخی، خانه‌ها و عمارت‌های تاریخی، قلعه‌ها گورستان‌ها، حمام‌ها و در نهایت نخلستان‌ها کنار بگذارید، سفرتان لذت‌بخش‎تر خواهد بود.     همچنین در طول سفر به بوشهر امتحان غذاهای دریایی را فراموش نکنید. این چالشی است که دریچه‌ای دیگر از دنیای غذاهای دریایی را پیش چشمتان باز خواهد کرد. همچنین اگر قصد خرید سوغات و یادگاری از سفر به بوشهر را دارید حتما به سراغ صنایع دستی مردم این دیار بروید. با این کار هم هنرشان را به دیگر نقاط ایران و جهان انتقال داده‌اید و هم از صنعت آنها حمایت نموده‌‌اید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان ایلام     برای من و بسیاری از افراد دیگر سفر به معنای طبیعت گردی است که در کنار آن از چند جاذبه تاریخی هم دیدن شود. یقینا بسیاری از افراد با این نظر من هم عقیده هستند و بسیاری دیگر هم ترجیح می‌دهند سفرشان پر از بازدید از جاذبه‌های تاریخی باشد. اما می‌خواهم این وعده را به شما بدهم که سفر به استان ایلام برای هر دو گروه جذاب خواهد بود. زیرا جاذبه گردشگری در این استان هم از نوع طبیعی است و هم از نوع تاریخی.     استان ایلام یکی از استان‌های غربی کشورمان است که از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شمال با استان کرمانشاه و از شرق نیز با استان لرستان همسایه است. این استان کوهستانی و نیمه گرم، دارای جنگل‌های نسبتا زیاد و همچنین معادن و منابع طبیعی فراوان است. برای مثال ایلام جایگاه دوم منابع نفت و جایگاه سوم منابع گاز را در ایران دارد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام قصد داریم اطلاعاتی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان در اختیارتان قرار دهیم و سپس با معرفی جاذبه های گردشگری استان شما را برای سفر به این دیار آماده کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آنچه باید د رباره پیشینه استان ایلام بدانید     تاریخ استان ایلام را باید به دو بخش قبل و بعد از اسلام تقسیم کرد. قبل از اسلام این منطقه بخشی از کشور عیلام باستان بوده که در سال 640 قبل از میلاد به دست پادشاه آشور تصرف شده است. دکتر والتر هینتس معتقد است که آنچه امروز از ایلام به جا مانده، یکی از مهمترین بخش‌های منطقه عیلام قدیم بوده است. در واقع ایلام میان خوزستان، بین‌النهرین، لرستان و کرمانشاه قرار دارد و این مساله در زمان اشکانیان و ساسانیان ایلام را به یک گذرگاه بسیار مهم تبدیل کرده بود. در حمله اعراب به ایران احتمالا این منطقه به بخشی از کوفه تبدیل شده است.     جالب است بدانید در کتاب‌های قدیمی مانند ویس و رامین، به ایلام ماه گفته می‌شده است. این کلمه نامی بود که از حکومت مادها به جای مانده و به این شکل درآمده بود. در زمان قاجاریه تا مدت‌ها ایلام را حسین‎آباد پشت کوه می‌نامیدند زیرا والی این منطقه حسین قلی خان نام داشت. در طول دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق، به این دلیل که ایلام دارای مرز مشترک با کشور متخاصم بود، آسیب‌های فراوانی دید. درحال حاضر نیز این استان به عنوان یکی از استان‌های مستقل غرب کشور در تقسیمات کشوری شناخته می‌شود. آن چه باید درباره فرهنگ استان ایلام بدانیم     بیشتر مردم ایلام کرد تبار هستند. اقلیت‌های دیگری مانند لرها و فارس‌ها هم در استان زندگی می‌کنند. همچنین عشایر کرد زیادی در این منطقه مستقر هستند. مردم این استان به گویش کردی حرف می‌زنند و زبانشان بیشتر به کرمانجی نزدیک است. از میان لهجه‌های مختلف کردی ایلامی باید به ملکشاهی، کلهری، خزلی، بدره‌ای، آبدانانی، ریزوندی و ... اشاره کرد. بیشتر مردم ایلام به دین اسلام گرایش دارند اما مانند همه مناطق دیگر اقلیت‌های دیدنی دیگری هم در این استان نیز وجود دارد.     از آنجایی که بخش زیادی از مردم استان ایلام را عشایر تشکیل می‌دهند؛ صنایع دستی فراوانی در این استان وجود دارد که بیشتر هنر دست عشایر است. از میان این صنایع دستی می‌توان به قالی، جاجیم، سیاه چادر، گلیم، چیغ بافی، گیوه دوزی و نمدمالی اشاره کرد. همچنین هنرهای دیگری مانند معرق روی چوب، طراحی روی سفال، قلمزنی روی مس، منبت چوب، گلیم نقش برجسته و ... در میان هنرمندان این استان رواج دارد.     مردم ایلام مراسم مذهبی و باستانی را به بهترین شکل ممکن برگزار می‌کنند. از میان مراسم‌هایی که در این استان برگزار می‌شود می‌توان به عید فطر، مراسم عروسی، مراسم چمر و ... اشاره کرد. آنچه باید درباره جغرافیای استان ایلام بدانید     استان ایلام یک منطقه نیمه مرطوب کوهستانی است که از نظر وسعت جایگاه بیست و دوم در ایران را دارد. یکی از جذاب‎ترین مناظر طبیعی که می‌توانید در استان ایلام ببینید، کوه‌ها هستند. هر کدام از کوه‌های این استان جاذبه‌های مخصوص به خود را دارند. در شمال و شمال شرقی استان، دشت‌های پرشیب و مرتفع وجود دارد که میان کوه‌ها قرار گرفته‌اند. در جنوب و جنوب غربی نیز دشت‌های باز و پهناور را خواهید دید. به‎طور کلی کوه‌های این استان را می‌توان به چهار بخش به  ترتیب زیر تقسیم کرد: ارتفاعات دینارکوه، اناران، سیاه کوه، ارتفاعات مانشت کوه و رنو مسلط بر دشت ایوان سلسله ارتفاعات کبیرکوه رشته کوه‌های کم ارتفاع مرزی غرب پشتکوه مشرف بر دشت‌های بین‌النهرین     جدا از کوه‌ها، ایلام را می‌توان سرزمین دشت‌های وسیع و حاصل‌خیز نیز دانست که جایی مناسبی برای پرورش دام هستند. از میان مهمترین دشت‌های این استان می‌توان به دشت محسن آباد، صالح آباد، آسمان آباد، مهران، هلیلان، ایوان و ... اشاره کرد. استان ایلام از نظر ریزش برف و باران وضعیت مناسبی دارد. رودخانه‌های کوچک و بزرگ زیادی نیز در این منطقه وجود دارد که منابع اصلی آب این استان به حساب می‌آیند. همچنین در ایلام چند آبشار وجود دارد که هر کدام یک جاذبه گردشگری فوق‌العاده محسوب می‌شوند. درباره پوشش گیاهی استان نیز باید گفت، این منطقه حدود 500 هزار هکتار جنگل دارد که معمولا در این جنگل‌ها درختانی همچون بلوط، پسته کوهی، انجیر کوهی، گیلاس وحشی، زالزالک و ... یافت می‌شوند. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان ایلام     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام اطلاعات زیادی درباره فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این دیار به دست آوردیم. اما یقینا مهمترین چیزی که در طول سفر به استان ایلام به کار خواهد آمد لیستی از جاذبه های گردشگری این استان است. در ادامه به معرفی برخی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد که در فهرست آثار جهانی یا ملی ثبت شده‎اند و سپس دیگر موارد را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. تپه شیروان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان ایلام تپه شیروان نام دارد. این تپه که مربوط به دوره ساسانیان است، در شهرستان چرداول، روستای سرداب قرار گرفته. به این تپه سراشکفت نیز می‌گویند. باستان شناسان توانسته‌اند از این تپه اطلاعات فراوانی درباره زندگی انسان‌ها در این منطقه، قبل از اسلام به دست آوردند. اگر علاقمند به بازدید از یک جاذبه تاریخی هستید، این تپه گزینه مناسبی برای شماست. در کنار آن می‌توانید از دیگر جاذبه‌های شهرستان چرداول نیز دیدن نمایید. تپه‌های لارت ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی به یادگار مانده از دوره ساسانی در ایلام، تپه‌های لارت نام دارد. این تپه‌ها در 5 کیلومتری غرب روستای لارت، در شهرستان بدره قرار دارند. درواقع این تپه‌های باستانی و شهر تاریخی لارت در تنگه لارت قرار گرفته‌اند. جالب است بدانید اطراف تپه‌ها را جنگل‌هایی با پوشش گیاهی تنک زاگرسی پوشانده است. بنابراین شما با بازدید از این تپه‌ها، علاوه بر اینکه از یک جاذبه تاریخی دیدن می‌کنید، می‌توانید از طبیعت بکر و زیبای این منطقه نیز لذت ببرید. پل تاریخی گاومیشان ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی فوق‌العاده ارزشمند که در مرز بین لرستان و ایلام، در 10 کیلومتری شهر دره قرار دارد، پل گاومیشان است. قدمت این پل به زمان ساسانیان باز می‌گردد. پل گاومیشان حدود 175 متر طول و 8 متر عرض دارد. همچنین دهانه این پل را با عرض 50 متر، بزرگترین دهانه پل کشور می‌دانند. این پل یک بار در جریان حمله اعراب به ایران خراب شد و به نظر می‌رسد مرمت‌هایی در زمان‌های صفویه و قاجاریه روی آن انجام شده است. پس از آن تا سال 1384 که گاومیشان نیاز به مرمت فوری پیدا کرده، پل را به حال خود رها کرده‎ بودند. این پل که در قدیم آن را به نام گاماسا می‌شناختند از ملات، آجر و سنگ ساخته شده است. آتشکده سیاهگل ثبت در فهرست آثار ملی: 16 مهر 1379     وجود یک یا چند آتشکده در مناطق قدیمی ایران مانند استان ایلام که در زمان گرایش مردم به دین زرتشت از مناطق مهم کشور بوده است، امری طبیعی به شمار می‌آید. آتشکده سیاهگل یکی از همین موارد است که در روستای سرتنگ، از توابع شهرستان ایوان قرار دارد. ساخت این آتشکده مربوط به دوره ساسانیان است و از ویژگی‌های آن باید به ایوانی مربعی شکل، دیوارهایی به قطر یک متر و آتشدانی در قسمت فوقانی بنا اشاره کرد. آتشکده سیاهگل را اولین بار یک باستان‎شناس بلژیکی به نام واندنبرگ  کشف کرد و قدمت آن را تشخیص داد. این بنا را از سنگ قلوه، ملات و گچ ساخته‌اند. جالب است بدانید کشفیات باستان‎شناسان نشان می‌دهد تا مدت‌ها بعد از ورود اسلام به ایران، مردم این منطقه هنوز به دیدن زرتشت اعتقاد داشته‌اند. کاخ فلاحتی     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام باید بدان اشاره کرد، کاخ فلاحتی است. این کاخ که مربوط به دوره حکومت قاجارهاست، در شهرستان ایلام واقع شده. درحال حاضر کاخ فلاحتی در محوطه جهاد کشاورزی استان قرار دارد و به همین جهت به آن کاخ کشاورزی نیز می‌گویند. به نظر می‌رسد بخشی از فضای این کاخ به مروز زمان به خیابان اضافه شده. کاخ فلاحتی از دو اتاق تودرتو و یک هال در وسط تشکیل شده است. جلوی هال نیز یک ایوان قرار دارد. کاخ فلاحتی از مصالحی همچون چوب و ورق گالوانیزه، آجر، تیرهای چوبی و ... ساخته شده است. تنگه ارغوان     حیف است اگر به ایلام سفر کنید و از تنگه زیبای ارغوان دیدن ننمایید. این تنگه در 3 کیلومتری شمال شرقی شهر ایلام قرار دارد؛ یکی از مهمترین زیستگاه‌های گیاهان درحال انقراضی همچون ارغوان است. همچنین گیاهان دیگری مانند بلوط، زالزالک و دافه نیز در این تنگه 170 هکتاری وجود دارد. نام این منطقه در گذشته تنگه گاوز بود اما به دلیل وجود اغوان‌ها به تنگه ارغوان مشهور شد. بهترین زمان بازدید از این منطقه را باید اردیبهشت ماه دانست زیرا در اردیبهشت ماه شکوفه‌های گیاه ارغوان دره را به رنگ‌های صورتی و بنفش در می‌آورند. موزه تاریخ طبیعی ایلام     موزه تاریخ طبیعی ایلام در یک ساختمان دو طبقه در شهرستان ایلام قرار دارد. علاقمندان به تاریخ می‌توانند در این موزه فسیل‌هایی از دوران مختلف زمین را ببینند. اگرچه کلنگ ساخت این موزه در سال 1384 زده شد اما ساخت آن تا سال 1393 به طول انجامید. از میان بخش‌های مختلف موزه تاریخ طبیعی ایلام می‌توان به تاکسی درمی جانوران و پرندگان، بخش حشرات، بخش دیرینه شناسی، تاریخچه زمین و سیر تکامل جانوران و گیاهان اشاره کرد. بام استان ایلام می‌خواهیم درباره بام غربی‌ترین استان ایران یعنی ایلام صحبت کنیم که هرساله کوهنوردان بسیاری به واسطه پروژه سیمرغ قلل ایران برای صعود آن راهی این استان می‌شوند. در واقع این استان در مرز بین کشور ایران وعراق قرار دارد. بام استان ایلام قله کان صیفی نام دارد که قسمت ی از رشته کوه کبیرکوه محسوب می شود و این رشته کوه زیر مجموعه رشته کوه بزرگ زاگرس است که از شهر ایلام آغاز و تا خوزستان نزدیک شهرستان اندیمشک امتداد می‎‌باید ودر نهایت با رسیدن به رودخانه کرخه به پایان می‌رسد و طول تقریبی آن در حدود 225 کیلومترمی باشد وقسمت اعظم آن در استان ایلام قرار گرفته و در طول این رشته کوه بلند، قلل مختلفی قرار گرفته است از جمله می‌توان به کان صیفی، ورزرین، سیوان، گردل و ... اشاره کرد، که بلندترین قله آن کان صیفی به ارتفاع حدودی 2805 متر می‌باشد. علت نام گذاری این قله و در واقع وجه تسمیه آن را باید در دامنه شمالی کوه جست، به این ترتیب که چشمه‌ای به نام صیفی در آنجا می‌جوشد و زمین را بارورمی‌سازد و بواسطه این چشمه این نام برای این قله انتخاب شده است. جهت مطالعه بیشتر درباره قله کان صیفی به مقاله قله کان صیفی مراجعه نمایید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام جاذبه‌های فراوان دیگری نیز می‌توانست جا بگیرد که فرصتی برای پرداختن به آنها ایجاد نشد. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به غار طلسم خان، قلعه قیران، قلعه والی، کوه مانشت، شهر باستانی سیروان، کوه قلاقیران، سرکل ملکشاهی و ... اشاره کرد.     ایلام یکی از استان‌هایی است که اگر چه هم از نظر تاریخی و هم از نظر طبیعی پتانسل بالایی برای جذب گردشگر دارد اما متاسفانه کمتر به آن پرداخته شده است. البته این مساله به بکر ماندن طبیعت این منطقه کمک زیادی کرده. بنابراین اگر ایلام را به عنوان مقصد سفرتان انتخاب می‌کنید، سعی کنید طبیعت آن را همانطور بکر و دست نخورده  حفظ کنید تا این گنجینه به آیندگان انتقال پیدا کند. همچنین نکته دیگری که در طول سفر خوب است بدان توجه نمایید احترام گذاشتن به آداب و رسوم مردم ایلام است. کردها مهمان نواز و شیرین هستند. از مهمان آنها بودن تنها خاطرات خوش باقی می‌ماند. با احترام گذاشتن به رسم و رسوم این مردم از شما هم خاطره خوبی برای آنها به جا می‌ماند.     نکته آخر اینکه اگر قصد تهیه سوغات و یادگاری در طول سفر به ایلام را دارید، یک یادگار از میان صنایع دستی این استان انتخاب کنید. با این کار هم به هنر و هم به اقتصاد مردم ایلام کمک خواهید کرد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان اردبیل     در شمال غربی ایران، گروهی از آذری‎های نازنین، در استانی به نام اردبیل زندگی می‌کنند. این استان با مرکزیت شهر اردبیل، دارای 13 شهرستان، 25 بخش، 21 شهر، 66 دهستان است. استان اردبیل را می‎توان یکی از زیباترین مناطق ایران و همچنین یک مقصد مناسب برای سفر دانست که هم جاذبه‎های فراوان تاریخی برای بازدید دارد و هم پر از جذابیت‎های طبیعی است. این استان از سمت شرق با استان گیلان و از سمت جنوب با استان زنجان همسایه است.     استان اردبیل آب و هوای مطبوعی دارد اما زمستان‎هایش نسبتا سرد است. بنابراین بهترین زمان سفر به استان اردبیل را باید فصل‎‌های بهار و تابستان دانست. در این فصول نه تنها طبیعت بی‌‎نظیر این منطقه در انتظار شماست بلکه می‌‎توان از چشمه‎‌‌‌های معروف آبگرم در این استان نیز دیدن کرده و از خواص درمانی و تفریحی آن استفاده نمایید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان اردبیل قصد داریم با هم به این استان زیبا سفر کنیم و از جاذبه‌های گرشگری این استان دیدن نماییم. اما قبل از آن مختصری درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. گزیده‌ای از تاریخ استان اردبیل     نام اردبیل را از دو کلمه ارد و ویل گرفته‎‌اند. ارد نام یک فرشته زرتشتی است و همچنین به بیست و پنجمین روز هر ماه نیز می‎گویند. ویل نیز به معنای شهر است. این واژه ریشه آریایی دارد و در زبان‎های اروپایی هنوز از آن استفاده می‎کنند. بنابراین این منطقه در ابتدا اردويل نام داشته که به مرور زبان و در تحریف‌های زبانی به اردبیل تبدیل شده است. خود شهر اردبیل را باید یکی از شهرهای قدیمی کشورمان دانست که بیش از 5 هزار سال قدمت دارد. در مناطق دیگر استان نیز آثار و جاذبه‌های تاریخی کشف شده خبر از قدمت دور و دراز می‎دهد. در کتاب‎های تاریخی مانند یاقوت حمودی تاسیس اردبیل را به فیروز ساسانی نسبت می‎دهند. در این منابع آمده است قبل از اسلام این منطقه را به عنوان یکی از مناطق مهم ایران و همچنین از محوری‌‎ترین بخش‎های آذربایجان می‌شناختند.     پس از اسلام نیز این منطقه خصوصا خود شهر اردبیل اهمیت خود را از دست نداد. در زمان حکومت بنی امیه، مرکز آذربایجان از مراغه به اردبیل تغییر پیدا کرد. متاسفانه در جریان حمله مغول، اردبیل نیز مانند بسیاری دیگر از نقاط ایران به کلی نابود شد و بعدها دوباره شهرهای این منطقه را ساختند. شیخ صفی الدین اردبیلی که سلسله صفویه از کیان اوست در اردبیل به خاک سپرده شده است. در اواخر حکومت این سلسله یک بار دیگر استان اردبیل به دست بیگانگان افتاد که نادرشاه افشار آن را پس گرفت. گزیده ای از فرهنگ استان اردبیل     اگر بخواهیم درباره فرهنگ استان اردبیل حرف بزنیم، باید فاکتورهایی همچون دین، زبان، لباس‎ها، غذاها و موسیقی محلی، صنایع دستی و ... این استان را بررسی کنیم. مردم استان اردبیل آذری هستند و به زبان ترکی سخن می‌گویند. همچنین زبان تالشی و زبان تاتی نیز در میان برخی از مردم این استان رایج است. زبان مردم در این منطقه در گذشته آذری بوده اما با مروز زمان، فارسی و ترکی با هم درآمیخته شده و اکنون به جز در برخی مناطق استان همه مردم استان اردبیل به زبان ترکی کنونی‎شان حرف می‌زنند.      این منطقه غذاهای محلی خوشمزه فراوانی دارد که اگرچه نمی‌توان همه آنها را در طول سفر امتحان کرد اما چشیدن طعم یکی دو مورد از آنها خالی از لطف نیست. از میان این غذاها می‎توان به یرآلما کبابی، لپه خورشت، اوماج آشی، سوتلی آش، ترحلوا، باستریما پلو، ترشی قرمه و ... اشاره کرد. از میان بازی‎های محلی استان نیز باید به گزلین پاچ، گریجنه بازی، چلینگ آغاچ، بش داش و گلین بیگچه اشاره کرد.     موسیقی بومی مردم اردبیل، موسیقی اصیل آذربایجان است که این موسیقی را از تاریخ و فرهنگ این خطه گرفته‌اند و آن را می‌توان به دو دسته ردیف یا مقام و عاشیقی تقسیم کرد. جالب است بدانید در استان اردبیل به نوازندگان زن سازاندا و به نوازندگان مرد عاشق مطرب می‎گویند.     اگر چه اکنون در شهرهای بزرگ این استان دیگر کمتر از لباس‎های محلی استفاده می‌کنند اما هنوز هم در برخی از مناطق مانند ارسباران و مغان و همچنین در میان عشایر استفاده از لباس‌های محلی رایج است. از میان معروف‎‌ترین آنها می‌توان به لباس‌های محلی ایل شاهسون اشاره کرد. مردان این ایل کت و شلوار رایج در کشور را همراه با کلاه کپی یا ترک دار استفاده می‌کنند اما لباس محلی زنان ایل شامل تنبان شلیته‌ای و جلیقه شاهسون می‎شود. گزیده‌ای از جغرافیای استان اردبیل     اردبیل که یک درصد از مساحت کل کشور را شامل می‌شود، یکی از استان‌های غربی ایران است و از شمال با جمهوری آذربایجان مرز مشترک دارد و این هم مرزی بر اهمیت استراتژیک این استان افزوده است. اردبیل در ابتدا یکی از شهرستان‌های آذربایجان شرقی بوده اما بعدها مردم درخواست داده‎اند در تقسیمات کشوری در قالب استانی جدا قرار گیرد.     این استان دارای آب و هوای سرد سیری است و آب و هوای آن از ارتفاع، توده‎‌های هوای مهاجر، عرض جغرافیایی و منابع آبی تاثیر می‌پذیرد. دو سوم استان از بافت کوهستانی تشکیل شده و بلندترین و معروف‌ترین قله این منطقه قله سبلان نام دارد. به دلیل شرایط جغرافیایی استان به طور کلی آب و هوای آن را می‌توان متنوع دانست. رودخانه‌های فراوان، ارتفاعات زیبا و چشمه‌های آب گرم از جمله مهم‎ترین جاذبه‌های طبیعی استان هستند. همچنین وجود این آب و هوای متنوع باعث ایجاد جنگل‌های زیبا در این استان شده است. بیشتر این جنگ‎ل‌ها در شهرستان‎های خلخال و اردبیل قرار گرفته‌اند و با رطوبتی که از آب دریای خزر به آنها می‌رسد، سبز می‌مانند.     استان اردبیل همچنین شرایط زیستی مناسبی برای زندگی گونه‌های مختلف جانوری دارد. در بیشتر ارتفاعات این استان جانورانی مانند قوچ، میش، شغال، روباه، گرگ، خرس و ... زندگی می‌کنند. دشت مغان نیز محل زندگی آهو و جوندگان به شمار می‌رود. در سبلان نیز به گزارش سازمان حفاظت از محیط زیست، 11 گونه از حیوانات وحشی زندگی می‌کنند. همچنین سالانه شمار زیادی از پرندگان مهاجر مناطق مختلف این استان را به عنوان مقصد خود انتخاب می‌نمایند. جاذبه‌های گردشگری استان اردبیل     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان اردبیل با فرهنگ، جغرافیا و تاریخ این اقلیم آشنا شدیم. حالا وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن جاذبه گردشگری حرف خواهیم زد که در فهرست‌های ملی و جهانی ثبت شده‎ و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2010 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     شیخ صفوی الدین اردبیلی، بزرگ خاندان صفویان در اردبیل می‎زیسته است. آرامگاه او یکی از جاذبه‌های تاریخی مهم شهر و استان اردبیل به حساب می‌آید. در کنار مقبره این شیخ، شاه اسماعیل اول، مادرش و برخی دیگر از افراد این خاندان نیز به خاک سپرده شده‌اند. جالب است بدانید شهدای جنگ چالدران نیز در بخش‌هایی از این مقبره مدفون شده‌اند. قبل از اینکه این مکان به بقعه شیخ صفی تبدیل شود، منزل و خانگاه این شیخ بوده و این که او را در منزلش به خاک بسپارند وصیت خودش بوده است.     در یک کلام بقعه شیخ صفی را می‌‎توان یک اثر هنری دانست که بهترین کاشی کاری‌های معرق، گچ‎بری‌ها و کتیبه‎‌‌های زیبا را می‌توان در این مکان دید. بقعه شیخ صفی همچنین با نقره‌کاری، طلاکاری، تذهیب و نقاشی تزئین شده است. کتاب‌های قدیمی این شیخ نیز در خانه‌اش بوده که در جریان جنگ‌های ایران و روس توسط روس‌ها دزدیده شده و اکنون در موزه سن پترزبورگ نگهداری می‌شود. پل آغلاغان نیر ثبت در فهرست آثار ملی: 5 بهمن 1378     یکی دیگر از جاذبه‌های استان اردبیل پل تاریخی آغلاغان نیر نام دارد. این پل که ساخت آن مربوط به دوره حکومت صفویه است، بر روی رودخانه آغلاغان ساخته شده. از ویژگی‌های این پل می‌توان به دارا بودن چهار چشمه، پایه‌های سنگی، چهار دهانه آجری با قوس‌های مربع، موج شکن‌های سنگی و طاق‌های آجری اشاره کرد. پل آغلاغان یک بار در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی مرمت شده است. جالب است بدانید بومی‌ها به آغلاغان پل قرمز نیز می‌گویند. این پل دارای 38 متر طول و 5 متر عرض است و آن را باید یکی از مستحکم‌ترین پل‌های تاریخی اردبیل دانست. خانه‎‌های تاریخی استان اردبیل     در استان اردبیل نیز مانند بسیاری دیگر از مناطق ایران خانه‌های تاریخی وجود دارد. بازدید از این خانه‌ها به ما اطلاعات زیادی درباره تاریخ و فرهنگ یک منطقه می‌دهد. برخی از خانه‌های تاریخی استان اردبیل در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. در ادامه چند نمونه از مهم‎ترین و مشهورترین آنها را به شما معرفی خواهیم کرد. خانه سید هاشم ابراهیمی واقع در شهر اردبیل، مربوط به دوره زندیه (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1379) خانه ارشادی واقع در شهر اردبیل، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 10 دی 1381) خانه صادقی واقع در شهر اردبیل، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 14 اسفند 1386)     از دیگر خانه‌های تاریخی استان اردبیل می‌توان به خانه مناف‎زاده، خانه مشروطه، خانه نوری زینال، خانه وکیل‎الرعایا، خانه شریعت، خانه خلیل‌زاده و ... اشاره کرد. دریاچه نئور     یکی از جاذبه‌های طبیعی بسیار زیبای استان اردبیل، دریاچه نئور نام دارد. این جاده در مسیر اردبیل به خلخال قرار گرفته. جالب است بدانید نئور در زبان ترکی آذربایجانی به معنی دریاچه کوچکی است که به رودخانه نمی‌ریزد. این دریاچه دارای آب شیرین است و باید آن را یکی از مهم‎ترین مقاصد پرندگان مهاجر و از زیستگاه‌های اصلی محیط زیست در استان اردبیل دانست. دریاچه نئور آب خود را از نزولات باران و چشمه‌هایی که در اطرافش وجود دارند، تامین می‌کند. قله سبلان     قله سبلان به عنوان سومین کوه بلند در ایران یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های استان اردبیل به حساب می‌آید. این قله را به عنوان یکی از 1515 قله مهم در جهان می‌شناسند. این کوه یک آتشفشان نیمه فعال است اما این مساله باعث نشده تا کوهنوردان و گردشگران در طبیعت زیبا، آب و هوای فوق‌العاده و دیگر مزایای آن بگذرند و از این کوه بازدید نکنند. جالب است بدانید برخی از مردم کوه سبلان را محل بعثت زرتشت می‌دانند. مقدس بودن این کوه در ذهن بومیان آنقدر زیاد است که از نام آن برای قسم استفاده می‌کنند. این قله در 35 کیلومتری شهر اردبیل و در 25 کیلومتری مشگین شهر قرار گرفته است. سه قله معروف به نان سلطان، هرم و کسری در این کوه وجود دارند که در طول سال کوهنوردان زیادی برای فتح آنها به این دیار سفر می‌کنند. در این بازدید پیاده روی از نئور تا سوباتان را فراموش نکنید. چشمه‌های آب گرم سرعین     یکی از مهم‎ترین عواملی که باعث جذب گردش به استان اردبیل می‌شود، چشمه‌‎های آب گرم شهر سرعین است. این چشمه‌ها علاوه بر اینکه مکان مناسبی برای گردش و تفریح هستند، خاصیت درمانی نیز دارند. چشمه‌های آب گرم به قدری مورد استقبال گردشگران قرار گرفته‌اند که هتل‌ها، استراحتگاه‌ها و رستوران‌های فراوانی در اطرافشان ساخته شده. جالب است بدانید استان اردبیل دارای 118 دهانه چشمه آب معدنی است که از میان مهم‎ترین آنها می‌توان به شابیل اردبیل، لاهرود، گاومیش، مشگین شهر و قورتورسویی اشاره کرد. مشگین شهر و قورتورسویی از اسیدی‌ترین چشمه‌های این استان نیز به حساب می‌آیند. خلخال     خلخال یکی از شهرستان‌های زیبای استان اردبیل است که باید آن را به عنوان جاذبه طبیعی این استان نیز شناخت. این شهر همچنین 12 هزار سال قدمت دارد و از این لجاظ هم یک گنجینه تاریخی برای استان اردبیل به حساب می‌آید. خلخال در همسایگی استان گیلان قرار دارد و به همین دلیل انتظار می‌رود از نظر آب و هوایی و نوع پوشش گیاهی شباهت‌های زیادی به این استان داشته باشد اما به دلیل وجود رشته‌کوه‌های تالش و تاثیری که بر شرایط جوی خلخال می‌گذارند، در خلخال شاهد بارش کمتر باران و خشکی هوا هستیم. بام استان اردبیل     یکی از جاذبه های گردشگری زیبا که شاید بتوان گفت علاوه بر کوهنوردان، گردشگران  را نیز راهی استان اردبیل می‌کند قله سبلان، قله‌ی منفرد در این استان است. قله سبلان، با ارتفاع ۴۸۱۱ متر، به عنوان سومین قله بلند ایران شناخته می‌شود. این کوه، که در شمال غربی کشور و در استان اردبیل قرار دارد، یکی از ۱۵۱۵ قله برجسته جهان به شمار می‌آید. سبلان یک کوه آتشفشانی نیمه فعال است که در مرحله فومرولیو( خارج شدن بخار و گازهای گوگردی از حفره‌های آن ) قرار دارد. در بالای این قله، دریاچه سبلان واقع شده است که تنها دریاچه در ایران با ارتفاع ۴۷۸۴ متر و همچنین یکی از بلندترین دریاچه‌های جهان نیز محسوب می‌شود. این دریاچه دارای مساحت ۱٫۰  هکتار، عمق تا ۱۵ متر و حجم تا ۸۰۰۰۰ متر مکعب است.     سبلان به دلیل آبگرم‌های طبیعی، طبیعت زیبا و منحصربه‌ فرد و پیست اسکی آلوارس، مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. علاوه بر این، برخی از پیروان دین زرتشتیان، سبلان را محل بعثت پیامبر زرتشت اهورامزدا می‌دانند. این اعتقاد در کتاب "چنین گفت زرتشت" نوشته نیچه نیز اشاره شده که به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده است. از این نظر، سبلان به عنوان مکانی مقدس و مورد احترام شناخته می‌شود، به طوری که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد می‌شود. یکی از گمانه‌های موجود در مورد نام سبلان این است که در زبان ترکی "ساو" به معنای وحی و "الان" به معنای منطقه است که ترکیب این دو واژه به معنی "منطقه وحی" است. در زبان سانسکریت است، سبلان به نام "صبلیمن" (śabaliman) خوانده می‌شود که به معنی "رگه یا همان جوی" است، زیرا در دامنه‌ی این کوه، چشمه‌های آب گرم و آب سرد با فاصله‌ی نزدیک یک متر از هم قرار دارند، به طوری که یک جوی آن گرم و جوی دیگرش سرد است. برای مطالعه بیشتر پیشنهاد می‌گردد به مقاله قله سبلان نیز سری بزنید. کلام آخر     جاذبه‌های فراوان دیگری نیز برای بازدید در استان اردبیل وجود دارند که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان اردبیل فرصت معرفی آنها را به عنوان یک جاذبه گردشگری نیافتیم. به طور کلی اردبیل را می‌توان یک مقصد مناسب هم برای کسانی که علاقمند به طبیعت‌گردی هستند و هم برای علاقمندان به جاذبه‌های تاریخی دانست. جدا از جاذبه‌ها، اردبیل یکی از مناطق قدیمی ایران است که گوشه گوشه آن می‌توان خاطرات تاریخ پر از ماجرای ایران را مشاهده کرد. این مساله باعث شده شاهد فرهنگی جذاب و غنی در این منطقه باشیم. در طول سفر به اردبیل معاشرت با مردم و آشنایی با این فرهنگ را از دست ندهید. نکته دیگری که در خصوص این سفر باید بدانید این است که مردم استان اردبیل، بسیار به اعتقادات و باورهای خود حساس هستند. بنابراین سعی کنید با احترام به سنت‌‏ها، اعتقادات و زبان و فرهنگ آنها مهمان نوازیشان را جبران کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید در طول سفر به استان اردبیل از آن استفاده نمایید.

راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان شرقی     سفر همیشه پر از هیجان و تجربه‌های جدید است، حالا تصور کنید که مقصدتان یک مقصد رویایی، پر از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی، با مردمی خونگرم و مهمان‎‌نواز، با فرهنگی دوست داشتنی باشد. چه کسی فرصت چنین تجربه‌ای را از دست می‌دهد؟ سفر به استان آذربایجان شرقی با مرکزیت شهر تبریز، همان فرصتی است که در بالا از آن حرف زدیم. این استان پر از جاذبه های گردشگری است. در کنار آن وجود غذاهای محلی فوق‌العاده، آداب و رسوم ویژه و تاریخ و فرهنگ سراسر شگفتی این دیار را برای سفر جذاب‌تر کرده است.     استان آذربایجان شرقی از دیرباز یکی از مهم‌ترین استان‌ها در کشور بوده است. دلایل زیادی برای این اهمیت وجود دارد. اول اینکه آذربایجان شرقی نیز مانند استان آذربایجان غربی یکی از مناطق مرزی کشورمان به حساب می‌آید. این استان از شمال با جمهوری آذربایجان و ارمنستان هم مرز است و به همین دلیل هم اهمیت زیادی در کشور دارد. از دیگر همسایگان آذربایجان شرقی می‌توان به آذربایجان غربی از غرب و استان اردبیل از شرق اشاره کرد. دلیل دوم برای اهمیت این منطقه این است که دو رشته کوه مهم زاگرس و البرز در آن به هم متصل شده‌اند و دلیل سوم را نیز باید تبریز دانست که همیشه نقشی مهم و اساسی در جریانات سیاسی کشور ایفا نموده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان شرقی قصد داریم سیر تا پیاز این منطقه را بررسی کنیم تا کسانی که قصد سفر به این دیار را دارند بتوانند از این اطلاعات برای هرچه بهتر شدن سفرشان استفاده کنند. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. گزیده‌ای از پیشینه استان آذربایجان شرقی     آذربایجان شرقی یکی از سرزمین‌های تحت سلطه مادها بوده که آن را به نام ماد کوچک می‌شناختند. زمانی که اسکندر به سرزمین مادها حمله کرد، ماد کوچک تنها منقطه‌ای بود که توانست در برابر این حمله مقاومت کند. پس از ورود اسلام به ایران نیز زمانی که قوم مغول بر ایران تسلط یافت، هولاکوخان آذربایجان را به عنوان مرکز شاهنشاهی مغولات انتخاب نمود. در زمان صفویه نیز شاه اسماعیل اول تبریز را مرکز خلافت خود قرار داد. این شهر همچنین ولیعهدنشین قاجارها بعد از فتحعلی شاه بود. یعنی پادشاهان قاجار مانند ناصرالدین شاه، احمدشاه، محمدعلی شاه و مظفرالدین شاه دوران ولیعهدی خود را در تبریز گذرانده‌اند.     تبریز به عنوان مرکز آذربایجان شرقی از دیرباز یکی از شهرهای مهم ایران بوده است. بسیاری از جریانات سیاسی از این شهر شروع شده و در بسیاری جریانات دیگر نیز مردم این شهر پیشتاز بوده‌اند. در طول تاریخ آذربایجان بزرگان، ادیبان و دانشمندان زیادی در این خاک متولد شده و بار دیگر در همین خاک آرام گرفته‌اند. در یک کلام آذربایجان شرقی را می‌توان یکی از وزنه‌های سنگین تاریخ ایران خصوصا تاریخ معاصر دانست که هرچه بیشتر درباره این تاریخ بدانید، بازدید از شهرها و جاذبه‌های تاریخی این استان برایتان جذاب‌تر خواهد شد.   گزیده‌ای از فرهنگ استان آذربایجان شرقی     حتما با خواندن مختصری که از تاریخ آذربایجان شرقی که در بالا آمد، شما هم به این نتیجه رسیده‎اید که مردم آذربایجان مردمی اصیل هستند که حضورشان در این خاک سالیان سال ریشه دوانده است. یادگار این تاریخ، فرهنگ غنی این مردم است. وقتی حرف از فرهنگ می‌زنیم منظورمان فاکتورهایی از قبیل مذهب، آداب و رسوم، زبان، غذاها، لباس‏‌ها و موسیقی محلی و چیزهایی از همین قبیل است.     اکثر مردم در استان آذربایجان شرقی به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند. البته زبان تاتی نیز درمیان اقلیتی از مردم این منطقه رواج دارد. همچنین بیشتر مردم این دیار پیرو دین اسلام و مذهب شیعه هستند اما اقلیت‌های مسیحی و پارسان نیز در میان آنها وجود دارد. مردم این استان اهمیت زیادی برای زبان محلی خود قائل هستند و این مساله را می‌توان به خوبی در مراودات روزمره و ادبیات شفاهی و ادبیات فولکلورشان دید.     اگر به دنبال دنیایی از غذاهای خوشمزه محلی می‌گردید، حتما سری به استان آذربایجان شرقی بزنید. از میان غذاهای محلی این استان می‌توان به کوفته تبریزی، قرابیه تبریز، آش دندونی، آش گوشواره، قارنی یاریخ، خورشت هویج و ... اشاره کرد. این خطه همچنین صنایع دستی زیادی دارد که انتخاب یکی از آنها برای به یادگار بردن کار سختی است. از میان صنایع دستی این استان می‌توان به گلیم بافی، قالی بافی، رودوزی، پارچه بافی، نقره‌سازی، سوزن دوزی، سفال‌گری، نگارگری، سنگ‌تراشی، سبدبافی و ... اشاره کرد.     درباره لباس محلی در استان آذربایجان شرقی باید گفت که متاسفانه دیگر در بیشتر مناطق این استان استفاده از لباس‌های محلی منسوخ شده است. و در برخی از نقاط تنها برای مراسمات خاص از این لباس‌ها استفاده می‌کنند. اما ایلات و عشایر این منطقه هنوز از لباس‌های محلی خود استفاده می‌نمایند. لباس‌های محلی زنان در این استان شامل سرپوش، چارقد گل دار، پیشانی بند، پیراهن و روپوش چاك دار می‌شود. لبای محلی مردان نیز دوزملی آرغالیخ نام دارد. گزیده‌ای از جغرافیای استان آذربایجان شرقی     استان آذربایجان شرقی وسعت زیادی دارد و به همین دلیل نیز از آب و هوای متنوعی برخوردار است. این تنوع تا حدی است که دما در بالاترین حالت خود در جلفا و میانه به 45 درجه بالای صفر می‌رسد و در کمترین حالت خود در بستان‌آباد نیز به 46 درجه زیر صفر می‌رسد. اما به طور کلی آب و هوای این منطقه را می‌توان سرد و خشک ارزیابی کرد. میانگین بارندگی سالانه 250 تا 300میلی متر در سال نیز نشان از قرار گرفتن این استان در مناطق نیمه خشک دارد. همانطور که ذکر شد، آذربایجان شرقی وسیع است و حدود 3درصد از مساحت کل کشور را شامل می‌شود. این منطقه، استانی مرزی است که با دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان مرز مشترک دارد و این مساله را باید یکی از دلایل اهمیت این خطه از نظر جغرافیای تاریخی دانست.     هفت واحد کوهستانی در این منطقه وجود دارد و از میان مهم‌ترین ارتفاعات آن باید به ارسباران، قله سبلان، قره داغ و قوشه داغ اشاره کرد. بسیاری از افراد توده آتشفشانی سهند را مهم‌ترین بخش از جغرافیای طبیعی این استان می‌دانند. پوشش گیاهی در این استان بسیار متنوع است و شامل جلگه، دره، کوهستان و جنگل می‌شود. به واسطه این تنوع گونه‌‎های جانوری متنوعی نیز در منطقه زندگی می‌کنند. جاذبه های گردشگری استان آذربایجان شرقی     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان غربی اطلاعات زیادی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار کسب کردیم. حالا برای سفر فقط یک لیست از جاذبه های گردشگری استان کم داریم. که در ادامه بدان خواهیم پرداخت. طبق روال معمول ابتدا آن جاذبه گردشگری را به شما معرفی خواهیم کرد که در فهرست میراث ملی یا جهانی ثبت شده است و سپس درباره دیگر جاذبه‌ها حرف خواهیم زد. در ادامه با ما همراه باشید. بازار تبریز ثبت در میراث جهانی یونسکو: 2010 ثبت در فهرست میراث ملی: 25 شهریور 1354     بازار تبریز را باید یکی از زیباترین بازارهای تاریخی ایران و مهم‌ترین بازار سرپوشیده در جهان دانست. این بازار همچنین با یک کیلومتر مساحت بزرگ‌ترین بازار سرپوشیده جهان نیز به شمار می‌رود. زمان ساخت بازار تبریز دقیقا مشخص نیست اما جهانگردان بسیاری از آن در زمان حکومت قاجاریه دیدن کرده‌اند.     بازار تبریز در هسته مرکزی این شهر داخل یک چهارضلعی قرار گرفته است. این بازار از شرق به عالی قاپو و از شرق به مسجد جامع می‌رسد. یک رودخانه به نام میدان چایی، بازار قدیمی را به دو بخش شمالی و جنوبی  تقسیم کرده است که قسمت شمالی به دلیل دور ماندن از داد و ستدهای اصلی کم کم اهمیت خود را از دست داده است. از ویژگی‌های بازار تبریز می‌توان به تیمچه‌ها، سراهای سه طبقه، راسته‌های اصلی و فرعی، چهار راهی‌ها و گنبد بازار اشاره کرد. قلعه بابک ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1345     قلعه بابک یک جاذبه تاریخی دیگر در آذربایجان شرقی است که در بالای یک کوه به ارتفاع 2300 متر ساخته شده است. این دژ 3 کیلومتری در شهر کلیبر قرار دارد و زمان ساختش را به حکومت ساسانیان نسبت می‌دهند. قلعه بابک نامش را از بابک خرمدین گرفته است. او رهبری بود که در برابر حمله اعراب ایستادگی کرد. از آنجایی که این دژ در همان زمان جنبش خرمدینان ساخته شده نام قلعه بابک روی آن مانده است. اما جالب است بدانید این بنا با نام قلعه و قصر جمهور در فهرست آثار ملی ثبت شده است. از ویژگی‌های دژ بابک می‌توان به دالانی که تنها یک نفر می‌تواند از آن بگذرد، یک گذرگاه در فاصله 200 متری دروازه، باروهایی از جنس سنگ خارا و ... اشاره کرد. قلعه بختک لیلان ثبت در فهرست آثار ملی: 19 مرداد 1379     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان آذربایجان شرقی، قلعه بختک لیلان است. این قلعه تاریخی در شهرستان ملکان، شهر لیلان قرار دارد و قدمت آن به قبل از تاریخ ایران باستان باز می‌گردد. تپه‌های اطراف قلعه که محوطه‌ای 100 هکتاری دارد همگی بررسی شده و کشفیات تاریخی زیادی در آنها یافت شده است. در این تپه که تا امروز شمارشان به 46 عدد می‌رسد. آثاری از دوره‎های پیش از اسلام، اشکانیان و ساسانیان یافته شده است. جالب است بدانید در زمان حکومت ساسانیان از این قلعه به عنوان پایتخت زمستانی استفاده می‌شده است و آتشکده آذرگشسب نیز در آن قرار دارد. تپه های تاریخی آذربایجان شرقی     آذربایجان شرقی نیز یکی از مناطق تاریخی ایران است. بنابراین طبیعی است که تپه‌های تاریخی زیادی که در این دیار کشف شده باشد و اطلاعات مهمی درباره مردمانی که در گذشته در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند را در اختیارمان قرار دهد. در  ادامه لیستی از مهم‌ترین و معروفترین تپه‌های تاریخی این استان را در اختیارتان قرار خواهیم داد. تپه پیر موسی، واقع در 15 کیلومتری جاده مرند، مربوط به دوره اشکانیان (ثبت در فهرست آثار ملی: 1 فروردین 1347) تپه امام‌چای سراب، واقع در شهرستان سراب، مربوط به هزاره اول قبل از میلاد و دوره اشکانیان ( ثبت در فهرست آثار ملی: 1 فروردین 1347) تپه اژدهاداشی اهر واقع در شهرستان ورزقان، مربوط به هزاره اول قبل از میلاد (ثبت در فهرست آثار ملی: 27 اسفند 1387) تپه قلعه‌جوق سراب، واقع در 15کیلومتری سراب، مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد و دوره مادها از دیگر تپه‌های تاریخی این استان می‌توان به تپه مصلی آذرشهر، تپه عجب شیر، قره تپه تبریز و قره تپه شبستر اشاره کرد. روستای تاریخی مجارنشین     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که هنگام سفر به استان آذربایجان شرقی بازدید از آن خالی از لطف نیست، روستای مجارنشین است. این روستا در 30 کیلومتری شهر اسکو قرار دارد و باید آن را یکی از روستاهای صخره‎ای دانست. مجارنشین را باید گنجینه‌ای از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی دانست. به طور دقیق نمی‌توان گفت اما براساس اکتشافات تاریخی در این منطقه قدمت آن را باید به دوران قبل از اسلام نسبت داد. در واقع مجارنشین یکی از مناطقی بوده است که گروهی از آریایی‌ها آن را برای سکونت و یکجانشینی انتخاب کرده‌اند. بازار اهر     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که در سفر به استان آذربایجان خوب است از آن دیدن کنید، بازار اهر نام دارد. این بازار سرپوشیده شامل دو طبقه و چهار بخش می‌شود. از ویژگی‌های این بازار می‌توان به گچبری‌های زیبا با طرح‌های اسلیمی و گل و برگ و همچنین گنبدهای آجرچینی شده اشاره کرد. این بازار هنوز هم جایی برای مشاغل مختلف است بنابراین در بازدید از آن هم می‌توانید خرید کنید، هم با مشاغل مختلف در اهر آشنا شوید و هم یک جاذبه گردشگری را از نزدیک ببینید. به نظر می‌رسد این بازار در سال 1321 در زمان حکمرانی رشیدالملک در ارسباران ساخته شده و در قدیم به آن بازار نصیربیگ می‌گفته‌اند. بام استان آذربایجان شرقی     استان آذربایجان شرقی یکی از استان‌های چالش برانگیز در حوزه معرفی بام استان در پروژه سیمرغ قلل ایران است و امسال بام استان را از قله کمال به قله جنوار داغی(جاناوارداغی) تغییر داده است. کوه جنوار داغی، که به فارسی به نام "کوه گرگ" ترجمه می‌شود، از جمله کوه‌های مهم و برجسته ایران است که در شهرستان سراب واقع شده است. نام گذاری این کوه به "کوه گرگ" به دلیل وجود تعداد زیادی گرگ در این منطقه نسبت داده شده است. این کوه با ارتفاع حدود 3884 متر از سطح دریا، به عنوان یکی از نقاط طبیعی و کوهستانی جذاب این منطقه شناخته می‌شود،     جنوار داغی با محیط طبیعی خیره‌کننده و چشم‌اندازهای بی‌نظیرش، به یکی از مقاصد محبوب برای کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت تبدیل شده است. علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، این کوه از نظر فرهنگی و تاریخی نیز اهمیت دارد و در فرهنگ محلی جایگاه ویژه‌ای دارد. درباره کوه جنوار داغی با این مقاله از دکوول همراه باشید: کوه جنوار کلام آخر     جاذبه‌های گردشگری استان آذربایجان شرقی به این چند موردی که در بالا به آن اشاره کردیم محدود نمی‌شود اما، در مطلب راهنمای جامع سفر به استان آذربایجان شرقی مجال معرفی همه این جاذبه‌ها را نیافتیم. اگر قصد سفری طولاتی مدت به این دیار را دارید حتما از دیگر جاذبه‌های آن مانند خانه مشروطیت تبریز، حمام کردشت جلفا، ارگ تبریز، پل خداآفرین، پل میانه و ... نیز دیدن و لذت سفرتان را چند برابر کنید.     در این مطلب سعی کردیم شما را با تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار آشنا کنیم تا در طول سفر بهتر بتوانید هر جاذبه گردشگری را که می‌بینید، درک کنید و راحت‎تر با مردم خونگرم این خطه معاشرت نمایید. مردم استان آذربایجان شرقی بسیار به سنن و آداب و رسوم و همچنین زبان محلی خود اهمیت می‌دهند. شما هم با احترام گذاشتن به این موارد، به مردم خونگرم و مهمان‌نواز این دیار احترام بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.