راهنمای جامع سفر به استان هرمزگان     وقتی که می‌گوییم ایران کشوری پر از شگفتی است، دروغ نگفته‌ایم. زمانی که به گوشه گوشه این خاک نگاه کنیم زیبایی و منحصر به فرد بودن را می‌بینیم. ایران پر است از مقاصد سفر که هر کدام از این سفرها یک دنیای پر از شگفتی را پیش چشم‌مان می‌آورند. استان هرمزگان یکی از این مقاصد است که اگر چه مانند شیراز و اصفهان و مشهد مشهور نیست و آنطور که باید بدان پرداخته نشده اما بعید است کسی پا به این دیار بگذارد و نمک گیرش نشود. بهترین زمان سفر به استان هرمزگان اواخر پاییز تا اردیبهشت ماه است. از آنجایی که این استان گرمسیری است، امکان دارد گرمای تابستان باعث آزار مسافران شود.     سفر به استان هرمزگان هم برای علاقمندان به طبیعت‌گردی و هم برای علاقمندان به جاذبه‌های تاریخی جذاب خواهد بود. اما نکته‌ای که قبل از سفر باید بدانید این است که ازآنجایی که استان هرمزگان بسیار گسترده است، در یک سفر کوتاه نمی‌‌‏توان از تمام جاذبه‌های این منطقه دیدن کرد، بنابراین یا باید یک بخش از این استان را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب نمایید و یا باید برنامه یک سفر طولانی مدت را بریزید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان هرمزگان قصد داریم شما را با این استان سرتاسر شگفتی آشنا کنیم. کمی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف بزنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری بی‌شمارش بپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. گزیده ای از تاریخ استان هرمزگان     تا سال 1316، استان هرمزگان بخشی از  ایالت بنادر و جزایر خلیج فارس بوده است. شهر بوشهر را به عنوان مرکز این ایالت می‌شناختند. در آبان‎ ماه سال 1316 براساس تقسیمات استانی جدید این منطقه در مجموعه استان جنوب قرار گرفت. دی ماه همان سال در یک تقسیم‌بندی جدید بخش‌هایی از استان هرمزگان کنونی در مجموعه استان هشتم به مرکزیت کرمان و بخش‌های دیگری از آن در مجموعه استان هفتم به مرکزیت شیراز درآمد. به مروز زمان برخی از روستاها و شهرهای کوچک در این منطقه مانند بندر لنگه و میناب به شهرستان تبدیل شدند و در سال 1346 با دیگر بخش‌های این منطقه در یک مجموعه به نام استان ساحلی، بنادر، جزایر خلیج فارس و دریای عمان قرار گرفتند. نام این مجموعه بعدها در سال 1355 به استان هرمزگان تغییر پیدا کرد. این نام را به دلیل وجود تنگه هرمز در این منطقه و به این دلیل که این تنگه موقعیت و ارزش خاصی برای کشور دارد، هرمزگان گذاشتند.     تاریخ دور و دراز هرمزگان به روایت برخی به دوره هخامنشیان و به روایت برخی دیگر به دوره اردشیر یکم می‌رسد. به دلیل وجود منابع فراوان و همچنین قرار گرفتن در گذرگاه‌های مهم در طول تاریخ مردم این منطقه بسیار مرفه و ثروتمند بوده‌اند. حتی مارکوپولو نیز از این بخش از خاک ایران دیدن کرده و در سفرنامه خود به تجارت ابریشم و جواهرات در بندرعباس اشاره کرده است.     ثروتمند بودن این خاک آسیب‌های زیادی به آن زده است. بارها بیگانگان برای غارت به آن یورش برده‌اند. برای مثال در سال 1508 پرتغالی‌ها به بهانه حفاظت از این منطقه آن را در اختیار گرفتند و ایران تا زمان حکومت شاه عباس صفوی نتوانست این منطقه را از چنگ این بیگانگان درآورد. در همان زمان شاه عباس بخشی از خاک استان هرمزگان در استعمار انگلیسی‌ها و هلندی‌ها بود. در حال حاضر نیز با وجود منابع فراوان و با ارزشی که در این استان وجود دارد و پتانسیل بالای گردشگری این دیار، باید آن را از مناطق محروم کشورمان دانست. گزیده ای از فرهنگ استان هرمزگان     قبل از اینکه درباره فرهنگ مردم هرمزگان چیزی بخوانم هر وقت نام این استان به گوشم می‌خورد به یاد چادرهای رنگی و برقع زنان قشمی و لباس‌های محلی زیبا و پر از رنگ مردم بندرعباس می‌افتادم. اما بعدتر متوجه شدم فرهنگ این خطه بسیار بیشتر و زیباتر از چیزی است که من از آن می‌دانم. استان هرمزگان در مجاورت با دریا قرار دارد بنابراین از قدیم به دلیل رفت و آمد تجار به این خاک مردم آن با فرهنگ‌های متنوعی آشنا می‌شده‌اند و بخش‌هایی از این فرهنگ‌ها را نیز به یادگار نزد خود نگه داشته‌اند.     بیایید بحث فرهنگ را با مراسمات محلی هرمزگان ادامه دهیم. مراسم‌های بسیاری در این استان برگزار می‌شود که برپایی آن در استان‌های دیگر کمرنگ یا منسوخ شده و یا اصلا از ابتدا چنین رسمی در این استان‌ها وجود نداشته است. از میان این رسم‌ها می‌توان به زنبیل گردانی (برای راه افتادن زودتر نوزاد)، مولوی خوانی، قربانی برای بارش باران، مراسم‌زار (برای بیرون راندن بیماری از جسم بیمار) و ... اشاره کرد.     یکی دیگر از راه‌های شناخت فرهنگ یک منطقه بررسی هنرها و صنایع دستی آنهاست. صنایع دستی هر منطقه می‌تواند نشان دهنده تاریخ، جغرافیا، مذهب و نوع زندگی در آن منطقه به صورت غیر مستقیم باشد. مهم‌ترین صنایع دستی مردم استان هرمزگان عبارتند از: قالی بافی، سوزن دوزی، چنته بافی، سفالگری، حصیر بافی، سبدبافی و ... همچنین این موارد را از روی غذاهای بومی موجود در هر منطقه نیز بررسی کرد. از میان غذاهای محلی استان هرمزگان می‌توان به مواردی همچون کباب ذغالی، دوپیازه میگو، نان توموشی، هزاری، برنج دیشو، زیبون، هواری، موفلک و ... اشاره کرد.     مردم استان هرمزگان به گویش بندری با لهجه‌های مختلف آن صحبت می‌کنند. این گوش از زیرشاخه‌های زبان فارسی و بازمانده‎ای از پارسی میانه و باستانی به حساب می‌آید. همچنین در بخش‌هایی از استان مانند جزیره قشم گویش جزیرتی رواج دارد. این گوش را باید ترکیبی از گویش بندری و زبان عربی دانست. درباره مذهب در هرمزگان نیز باید گفت حدود 70 درصد از مردم این استان مسلمان هستند و 30 درصد باقیمانده در دسته اقلیت‌های مذهبی قرار می‌گیرند. گزیده ای از جغرافیای استان هرمزگان     استان هرمزگان را باید جنوبی‌ترین استان ایران دانست. این منطقه ساحلی در مجاورت دریای عمان و خلیج فارس قرار دارد. این استان وسیع 8 درصد از مساحت کل کشور را در بر می‌گیرد و به دلیل قرارگیری در کنار دریای عمان و خلیج فارس از اهمیت استراتژیکی برخوردار است. این استان 14 جزیره بزرگ و کوچک دارد که تعدادی از آنها به دلایل سیاسی و بین‌المللی و تعداد دیگر به در زمینه گردشگری دارای اهمیت هستند. کیش و قشم را باید مهم‌ترین و بزرگ‌ترین جزایر این استان دانست. هرمزگان با استان کرمان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و استان فارس همسایه است. در این منطقه تنوع آب و هوایی به چشم می‌خورد. بخشی از آن تحت تاثیر سواحل دارای آب و هوای مرطوب است و قسمت‌های دیگر نیز آب و هوای گرم و خشک دارد. جالب است بدانید در سردترین روزهای سال دمای هیچ نقطه‎ای از این استان به زیر 10 درجه نخواهد رسید.     استان هرمزگان به مرکزیت بندرعباس ناهمواری‌های متنوعی را در خود جای داده است. به دلیل این تنوع گونه‌های جانوری گرمسیری مانند بزمجه، شتر و کمنزیل به راحتی در این منطقه زندگی می‌کنند. پوشش گیاهی رایج در استان نیز شامل گیاهان گرمسیری مانند نخل می‌شود. نخلستان‌های وسیع در این استان بخشی از جاذبه‌های طبیعی هرمزگان به حساب می‌آید که به هیچ عنوان نباید فرصت بازدید از آنها را از دست داد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان هرمزگان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان هرمزگان اطلاعات ارزنده‌ای درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. اما اگر قصد سفر به این استان را داشته باشیم، این اطلاعات به تنهایی نمی‌تواند کارگشا باشد. دانستن درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای هرمزگان زمانی ارزشمند است که ما هنگام بازدید از یک جاذبه گردشگری در این استان با این اطلاعات بتوانیم این جاذبه گردشگری را بهتر درک کنیم. در ادامه به معرفی بخشی از جاذبه‌های این منطقه شگفت‌انگیز خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آثاری حرف خواهیم زد که در فهرست میراث جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. حمام گله داری ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1374     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که می‌توان در سفر به استان هرمزگان از آن دیدن کرد حمام گله داری نام دارد. قدمت این حمام که در بندرعباس قرار گرفته به دوره حکومت قاجارها باز می‌گردد. تا سال 1340 از این حمام تاریخی استفاده می‌شده است اما از آن پس و بعد از لوله کشی شهری کم‌کم این مکان به بنایی متروکه و در بهترین حالت انبار تبدیل شد. در دهه 70 سازمان میراث فرهنگی نگاهی دوباره به این حمام انداخت. آن را ثبت و مرمت کرد و به عنوان یک جاذبه تاریخی بازدید عمومی برای آن گذاشت. این حمام را احمد گله داری برای بندرعباسی‌ها تاسیس و وقف مسجد معروف گله داری کرد. بازار بستک ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اردیبهشت 1380     مجموعه بازار بستک، یکی از جاذبه‌های‎ تاریخی استان هرمزگان به شمار می‌آید که در شهرستان بستک قرار گرفته است. این مجموعه سه بازار را شامل می‌شود که قدمتشان به دوره‌های صفویه و قاجاریه می‌رسد. این بازار که در نوع خود معماری منحصر به فردی دارد به صورت مربعی شکل ساخته شده است. اگر چه بازار بستک هنوز هم دایر است اما متاسفانه مانند قدیم رونق ندارد. این بازار که در ساختش از مصالحی مانند سنگ و گچ استفاده کرده‌اند، در طول سال‌های حیات خود چندین بار مرمت شده است. قلعه فین ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1381     یکی دیگر از جاذبه های گردشگری استان هرمزگان و بندرعباس که در فهرست آثار ملی ثبت شده است، قلعه فین نام دارد. قدمت این قلعه به قرون وسطی میانه اسلام باز می‌گردد. قلعه فین در 100 کیلومتری بندرعباس بر روی یک تپه مرتفع قرار دارد. این قلعه در سال 1386 بر اثر یک زلزله خسارت دید و متاسفانه در حال حاضر تنها بخشی از برج‌ها و معماری آن باقی مانده است. اگرچه در سال 1395 بخش‌هایی از قلعه فین مرمت شد اما هنوز هم احتمال ویرانی و ریزش آنچه که از قلعه باقی مانده بسیار زیاد است. قلعه شیرآهن ثبت در فهرست آثار ملی: 23 بهمن 1385     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان هرمزگان باید بدان اشاره کنیم، قلعه شیرآهن است. این قلعه که قدمتش به دوره‌های تاریخی پس از اسلام باز می‌گردد. این قلعه در یک کیلومتری روستای شیرآهن قرار گرفته. جالب است بدانید یک قلعه دیگر در همین مکان وجود دارد که به آن قلعه شیرآهن پایین گفته می‌شود. زمان ساخت هر دو قلعه به یک زمان باز می‌گردد. آب انبارهای هرمزگان     در استان هرمرگان آب انبارهای فراوانی وجود دارد که بخش زیادی از آنها در فهرست آثار ملی به عنوان یک میراث تاریخی ثبت شده‌اند. در ادامه برخی از مهم‌ترین آب انبارهای این منطقه را به شما معرفی خواهیم کرد. آب انبار هلر، واقع در جزیره قشم، مربوط به اواخر قاجار و اوایل پهلوی (ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن 1382) آب انبار حاجی ابراهیم، واقع در بندر لنگه، مربوط به دوره پهلوی دوم (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383) آب انبار حاجی محمد، واقع در بندر لنگه، مربوط به دوره پهلوی دوم (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383) اب انبار قصر صورت، واقع در جزیره هرمز، مربوط به دوره قاجاریه (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383) آب انبار عبدالله مداوی واقع در بندر خمیر، مربوط به اواخر دوره قاجاریه (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 آبان 1384) آسیاب‌های استان هرمزگان     در استان هرمزگان به دلیل وضعیت آب و هوایی، برکه‌ها و آسیاب‌های قدیمی فراوانی وجود دارد. بخشی از این آسیاب‌ها ارزش تاریخی دارند و در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده‌اند. در ادامه برخی از مهم‌ترین آنها را به شما معرفی خواهیم کرد. آسیاب آبی فارغان، واقع در روستای فارغان، مربوط به دوره قاجاریه (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383) آسیاب تزرج، واقع در روستای طارم، مربوط به دوره قاجاریه (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 آبان 1384) آسیاب بهرغ، واقع در روستای بهرغ، مربوط به دوره قاجاریه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 بهمن 1384) آسیاب مارم فین، واقع در روستای فین، مربوط به دوره قاجاریه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 بهمن 1384) جزیره هرمز     یکی از جذاب‌ترین بخش‌های گردشگری استان هرمزگان، جزیره هرمز است. این جزیره در سال‌های اخیر مورد استقبال بی‌نظیر گردشگران و علاقمندان به کمپ و طبیعت‎گردی، خصوصا در فصل زمستان، قرار گرفته است. توصیف جزیره هرمز در چند خط نمی‌گنجد بنابراین بعدها در مطلب مفصل درباره آن حرف خواهیم زد. جدا از زمینه گردشگری، این جزیره از نظر راهبری و بازرگانی نیز اهمیت ویژه‎ای دارد. هرمز در روزگار قدیم مکانی پر رونق در زمینه کشاورزی بوده اما حمله مغول این منطقه را به نابوده کشانده و مردم آن ابتدا به جزیره قشم و سپس به جزیره هرمز کنونی نقل مکان کرده‌‎‌اند. در 1622 میلادی این جزیره توسط شاه عباس صفوی از استعمار پرتغالی‌ها در آمد. بازار مساح     یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری در استان هرمزگان، بازار مساح است که در بندر لنگه قرار دارد. این بازار را در سال های 1220 تا 1240 بر اساس نقشه‌ای که برای آن کشیده بودند، ساخته‌اند. در زمان به هیچ عنوان رایج نبود که در ساخت یک بنا از نقشه کشیده شده استفاده شود. از آن زمان به بعد بود که شغل مساحی و نقشه‌کشی در ایران رواج پیدا کرد. این بازار را باید اولین بازار تاریخی مدرن در کشور دانست که در آن همه چیز پیدا می‌شود. بازار مساح را باید یکی از بزرگ‌ترین بازارهای غرب ایران دانست. بام استان هرمزگان     وقتی زبان با نام استان هرمزگان کلام را آغاز می‌کند نام خلیج همیشه فارس، تنگه هرمز، زیبایی‌های بی‌نظیر کرانه‌های دریا بر ذهن می‌نشیند، اما در کنار تمام این زیبایی‌ها استان هرمزگان کوهستان بسیار زیبایی دارد و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران قله‌ی از این استان که بلندترین ارتفاع را دارد معرفی شده است، این قله تشگر نام دارد که ارتفاع آن 3268 متر است و در ارتفاعات هماک یا همای واقه شده است و با شهر ساحلی بندرعباس 60 کیلومتر فاصله دارد.     این گونه می‌توان بیان کرد که این کوهستان در جنوب شهرستان حاجی آباد می‌باشد و نزدیک‌ترین سازه‌های انسانی به آن را باید روستای زاکین معرفی کرد. کوهنوردان که از شهرهای دیگر برای صعود این کوه می‌روند می‌توانند شب را در این روستا بگذرانند. اگر مایل هستید درباره قله تشکر بیشتر بدانید در مقاله قله تشکر با دکوول همراه بشوید. کلام آخر     نوشتن درباره هرمزگان کار ساده‌ای نیست. این منطقه پر است از تاریخ و فرهنگ و جاذبه گردشگری که اگر بخواهیم درباره همه آنها حرف بزنیم به صفحات سفید زیادی نیاز داریم. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان هرمزگان به صورت خلاصه درباره این این موارد حرف زدیم و بخشی از جاذبه‌های استان را نیز معرفی کردیم. اما هرمزگان پر است از قلعه‌ها، مساجد، برکه‌ها، تپه‌ها و جزیره‌های فوق‌العاده زیبا که اگر چه فرصت معرفی آنها را نداشتیم اما این بدان معنا نیست که در سفر به این استان بازدید از آنها لطفی ندارد.     از آنجایی که بیشتر کسانی که قصد سفر به این منطقه را دارند می‌خواهند در یکی از جزایر این استان کمپ کنند و در کنار دریا باشند، یادآوری این نکته ضروری است که بخش زیادی از زیبایی این منطقه به تمیز بودن آن است پس هنگام سفر سعی کنید در حفط آن بکوشید. تا آیندگان هم بتوانند این گنجینه را به همین زیبایی که شما دیده‎اید ببینند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان مرکزی     استان مرکزی که آن را به نام پایتخت صنعتی ایران نیز می‌شناسند، یکی از استان‌هایی است که در مرکز ایران قرار گرفته و شهر اراک نیز به عنوان پایخت آن شناخته می‌شود. جالب است بدانید در زمان‌های بسیار قدیم این منطقه عراق نام داشت و بعدها که پای اعراب به ایران باز شد، به آن عراق عجم گفتند. البته عراق عجم نه تنها استان مرکزی امروز را شامل می‌شد بلکه بسیاری دیگر از استان‌های همجوار آن را نیز در برمی‌گرفت. استان مرکزی از شمال شرقی با استان تهران و از جنوب نیز با استان لرستان و استان اصفهان همسایه است. این استان دارای 12 شهرستان، 23 بخش، 32 شهر، 66 دهستان و شمار زیادی آبادی با سکنه و خالی از سکنه است. اراک، ساوه، محلات و خمین را باید مهم‌‌ترین شهرهای استان مرکزی دانست. استان مرکزی در فاصله کمی با پایتخت قرار دارد و این مساله بر اهمیت آن افزوده است. همچنین وجود شمار زیادی کارخانه‌های صنعتی در این منطقه آن را به قطب صنعت کشور بدل کرده. اما این صنعتی بودن بدین معنا نیست که استان مرکزی هیچگونه جاذبه گردشگری ای برای بازدید ندارد. این استان نیز مانند بسیاری از مناطق دیگر ایران دارای جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی قصد داریم شما را با سیر تا پیاز این استان آشنا کنیم. ابتدا درباره پیشینه این استان حرف خواهیم زد. سپس گریزی به فرهنگ و جغرافیای آن می‌‎زنیم و در نهایت نیز به معرفی جاذبه‌های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب این اطلاعات هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. پیشینه استان مرکزی     استان مرکزی پیشینه دور و درازی دارد. در زمان مادها این منطقه نیز بخشی از ماد بزرگ بود. ایلات جبال و عراق عجم نیز نام‌های دیگری بود که این سرزمین را با آن می‌شناختند. در زمان هخامنشیان استان مرکزی یک قسمت از ساتراپ دهم بود، در زمان اشکانیان هم جزو ولایت ماد بزرگ به حساب می‌آمد. در زمان ساسانیان اما این منطقه در کوست خوریزان قرار داشت. نام عراق عجم را در دوران سلجوقیان بر این دیار گذاشتند تا هنگام تلفط با عراق اعراب اشتباه گرفته نشود. از قاجاریه تا 1316 استان مرکزی بخشی از استان یکم به مرکزیت شهر رشت بود و در طی تقسیمات کشوری جدید در سال 1326 اراک و دیگر شهرهای استان در گروهی قرار گرفت که مرکز آن تهران بود. در سال 1356 ابتدا مرکز استان مرکزی قدیم (تهران) به اراک منتقل شد و کمی بعد به دلیل مشکلات فراوان استان مرکزی و استان تهران از هم جدا شدند. به نظر می‌رسد شهر اراک به دستور فتحعلی شاه قاجار و به دست یوسف خان گرجی ساخته شده است. هدف اصلی برای ساخت این شهر، ایجاد یک مرکز نظامی برای حفظ امنیت منطقه بوده است. در این استان شهرهایی مثل ساوه، آستانه، آشتیان، تفرش و نیمور از قدمت بسیار بیشتری نسبت به شهر اراک برخوردار هستند. درباره فرهنگ استان مرکزی     اگر بخواهیم بخش فرهنگ را با زبان و گویش شروع کنیم، باید بگوییم مردم استان مرکزی زبان‌ها و گویش‌های مختلفی دارند، برای مثال مردم دلیجان به زبان راجی حرف می‌زنند ، برخی دیگر از مردم استان از زبان فارسی در گویش خود استفاده می‌کنند و استفاده از زبان‌های دیگری مانند لری، لکی و وفسی نیز در این منطقه رایج است. البته شهرها و روستاهایی هم در این استان وجود دارند که زبان رایج‌شان ترکی آذربایجانی و تاتی است.     بسیاری از مشاهیر مذهبی و علمی کشور در استان مرکزی دیده به جهان گشوده‌اند که از میان آنها می‌توان به آیت الله خمینی، آیت الله اراکی، ملا احمد نراقی، عبدالله دوامی، عبدالله مهاجرانی، ادیب الممالک، عبدالله مستوفی، امیر کبیر و ... اشاره کرد. درباره مراسمات محلی استان نیز از میان مهم‌‌ترین آنها می‌توان به جشن بیل‎گردانی با قدمتی دو هزار ساله اشاره کرد. این مراسم حتی به عنوان یک اثر ملی ثبت شده است.     غذاهای محلی استان مرکزی که بخش مهمی از فرهنگ این منطقه را تشکیل می‌دهند عبارتند از: آبگوشت دودار، آش ترخینه با شکمبه، کباب ته تالی، شفته اراکی، خورشت فسنجان و کشک، پتله پلو، رشته پلو، گوشتابه اراک، آش خیار و ... از میان صنایع دستی این استان نیز می‌توان به قالی‌بافی، جاجیم‌بافی، رودوزی‌های سنتی، گیوه‌باقی، کنده کاری روی چوب، مسگری، سفیدگری و ... اشاره کرد. جغرافیای استان مرکزی     آب و هوای استان مرکزی را می‌توان یک آب و هوای متنوع دانست زیرا وجود کوه‌های مرتفع، نزدیکی به دریاچه نمک و تلاقی دو رشته کوه زاگرس و البرز شرایط آب و هوایی متفاوتی را در این استان پدید آورده است. در واقع آب و هوای نیمه بیابانی، معتدل کوهستانی و سرد کوهستانی در این استان وجود دارد و بنابراین بهترین زمان سفر به استان مرکزی را نمی‌توان به یک فصل محدود کرد. دشت‌های حاصل‌خیزی مانند دشت فراهان، شازند، ساوه و زرند در این استان وجود دارد. همچنین دریاچه‌هایی که در مرکزی قرار دارند عبارتند از: قاسم‎آباد، خورهه و میقان.     استان مرکزی درحال حاضر 2.4 میلیارد متر مکعب آب از طریق رودخانه‌ها، چشمه‌ها و قنات‌هایش تامین می‌کند. 50 درصد از این حجم آب برای مصارف کشاورزی صرف می‌شود. این استان از نظر دارا بودن جنگل‌های طبیعی بسیار فقیر است به گونه‌ای که باید میزان جنگل‌های موجود در مرکزی را 16 برابر کمتر از سرانه جنگل‌های کل ایران دانست. در هر صورت چهار ذخیره‌گاه جنگلی در این استان وجود دارد که شامل ذخیره‌گاه بلوط و سماق در شازند، بنه در تفرش و خونیار در ساوه می‌شود. اما بخش زیادی از پوشش گیاهی در این استان مراتع با گیاهان بوته‌‎ای هستند که 66 درصد را شامل می‌شوند. در استان مرکزی حدود 335 گونه جانوری زندگی می‌کنند که 205 نوع آن پرنده، 54 گونه خزنده، 4 گونه دوزیست و 9 نوع آن ماهی هستند. جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این استان را به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها پرداخته خواهد شد. در ادامه با ما همراه باشید. قنات ابراهیم آباد ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016 ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1393     ابراهیم آباد یک رشته قنات در روستایی به همین نام از توابع دهستان مشک آباد است. قدمت این قنات به قرون ششم و هفتم هجری باز می‌گردد. این قنات 11 کیلومتر طول دارد و آب مورد نیاز برای کشاورزی روستا از طریق آن تامین می‎شود. قنات ابراهیم آباد دو رشته اصلی و دو رشته فرعی دارد که شاخه اصلی 311 چاه و شاخه فرعی 15 و 22 حلقه چاه دارد. قنات ابراهیم آباد به عنوان یکی از قنات‌های یازده‎گانه ثبت شده در میراث جهانی یونسکو دارای ویژگی‌های معماری منحصر به فرد و قدمت تاریخی است. مسجد جامع ساوه ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی از جاذبه‌هایی که حتما در طول سفر به استان مرکزی باید از آن دیدن نمایید، مسجد جامع ساوه است. این مسجد که در جنوبی‌‌ترین نقطه شهر ساوه قرار دارد، از خشت و گل ساخته شده و در آن کتیبه‌هایی از قرن چهارم هجری وجود دارد که براساس آنها قدمت این مسجد را مربوط به هزار سال پیش تخمین زده‌اند. در طول تاریخ تغییرات زیادی بر روی بنای این مسجد انجام شده است. برای مثال یک بار در زمان مغول آسیب‌های زیادی به مسجد جامع وارد شد که بعدها آن را تعمیر کردند. مسجد جامع دارای شبستان‌ها و دهلیزهای آجری زیبا است که آنها را مربوط به دوره سلجوقیان می‌دانند. بازار نراق ثبت در فهرست آثار ملی: 22 آبان 1362     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان مرکزی که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است، بازار نراق نام دارد. این بازار که ساخت آن مربوط به دوره حکومت قاجارها است، در نراق، 15 کیلومتری شهر دلیجان قرار دارد. بیشترین مصالحی که در ساخت این بازار سرپوشیده استفاده شده، آجر است و در معماری آن تیمچه‌ها، حجره‌ها و سقف‌های گنبدی شکل دیده می‌شوند. درب همه حجره‌ها از جنس چوب است که با هنرمندی تمام روی آنها کنده‌کاری کرده‌اند. بازار نراق را باید یکی از زیباترین بازارهای تاریخی ایران دانست. کلیسای مسروپ مقدس ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1379     کلیسای مسروپ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان اراک قرار دارد. این کلیسا که ارامنه آن را با سرمایه خود ساخته‌اند از بخش‌های مدرسه، منزل کشیش، تالار اجتماعات و کلیسا تشکیل شده است. ساختمان اصلی هم از سه بخش محراب، مردم‎نشین و دو اتاق کنار محراب تشکیل شده است. کلیسای مسروپ همچنین نورگیرهای متعددی دارد که جلوه زیبایی به آن داده است. از دیگر ویژگی‌های این بنا می‌توان به سقفی با چهارستون و برج ناقوس خانه اشاره کرد. روستای هزاوه     هزاوه یکی از روستاهای استان مرکزی است که به عنوان یک جاذبه گردشگری می‌توان از آن یاد کرد. بافت این روستا کوهستانی است و آب و هوای فوق‌العاده‌ای دارد. با توجه به سفال‌هایی که در این روستا پیدا شده، قدمت آن را به قرن پنجم هجری نسبت داد. البته مقبره شاهزاده احمد هم در این روستا وجود دارد کپه قدمت آن به دوره ایلخانیان می‌رسد. اگر گذرتان به روستای تاریخی هزاوه افتاد حتما از مقبره شاهزاده احمد، درخت سرو کهنسال، حمام قدیمی روستا و مسجد شبستان‎دار نیز دیدن کنید. آب گرم محلات     یکی از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند ، آب گرم محلات است. این جاذبه علاوه بر زیبایی به دلیل خواص درمانی که دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه شهرت چشمه آب گرم محلات به اندازه چشمه‌های آب گرم سرعین نیست اما به دلیل قرار گرفتن در مرکز ایران و نزدیکی به استان‌های اصفهان و تهران، طرفداران مخصوص به خود را دارد. جالب است بدانید برخی معتقدند از زمان تاریخ باستان مردم از آب گرم محلات استفاده می‌کرده‌اند. آب این چشمه برای بیماری‌هایی همچون بیماری‌های کبدی، کلیوی، گوارش، صفراوی، رماتیسم و پوکی استخوان مفید است. تالاب میقان     یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی تالاب میقان است. که در 8 کیلومتری اراک، جنوب غربی داوودآباد قرار دارد. اگر بارندگی استان در طول سال مناسب باشد. تالاب هم دارای آب قابل توجهی است اما اگر کم آبادی دچار استان شود، تالاب میقان هم به شکل کویری در می‌آید. به جز بارش جوی، رودخانه‌های فراهان، قره کهریز و شهراب نیز از منابع اصلی تامین آب این تالاب به شمار می‌روند. این تالاب با 25 هزار هکتار دریاچه و 3 جزیره وسط خود دارد. همچنین میقان را باید یکی از زیستگاه‌های مهم پرندگان در استان مرکزی دانست. شمار زیادی درنا در این منطقه زندگی می‎کنند. تالاب میقان را همچنین باید یکی از ذخیره‌گاه‌های مهم گیاهان شورپسند در ایران دانست. بام استان مرکزی     استان صنعتی ایران که شاید به دلیل مشهورت از این جهت کمتر به طبیعت بکر و فوق‌العاده آن توجه شده است، این استان با دارا بودن یکی از زیباترین دیواره‌های طبیعی سنگنوردی ایران به نام لجور سالانه سنگنوردان بسیاری را به خود جذب می‌کند، اما درباره بام آن بخواهیم سخن بگویم باید بدانید بام این استان قله دومیر با ارتفاع 3550 متر است که در مرز مشترک بین استان مرکزی و اصفهان قرار دارد، و هر ساله دنبال کنندگان پروژه سیمرغ به این کوه عزیمت کرده و آن را صعود می‌کنند. اگر مایل هستید بیشتر درباره قله دومیر بدانید با دکوول همراه باشید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مرکزی اطلاعات زیادی درباره این استان به دست آوردیم. درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای آن خواندیم و فهمیدیم بهترین زمان سفر به استان مرکزی چه فصلی است. در ادامه با برخی از جاذبه های گردشگری استان آشنا شدیم اما به مجال این را نیافتیم که همه جاذبه‌ها را در این لیست قرار دهیم. از دیگر جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی می‌‎توان به سراب عباس آباد، یخچال نیم ور، غار چال نخجیر، کاروانسرای دودهک، قلعه دختر، حمام مصطفوی، بازار اراک و ... اشاره کرد. بازدید از این جاذبه‌ها نیز خالی از لطف نیست و سفرتان به استان مرکزی را جذاب‌‌تر خواهد کرد.     در طول سفر به استان مرکزی چشیدن طعم غذاهای خوشمزه و خاص این استان را فراموش نکنید. همچنین اگر قصد تهیه سوغات و یادگاری از سفرتان به این منطقه را دارید، بهتر است این سوغات را از میان صنایع دستی مردم استان مرکزی انتخاب نمایید. با این روش هم هنر این مردم خونگرم و دوست‎ داشتنی را به دیگر مناطق ایران و جهان گسترش می‌دهید و هم از اقتصاد بومی آنها حمایت می‎کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان مازندران     استان مازندران را باید یکی از زیباترین و جذاب‌ترین مناطق ایران از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی دانست. این استان همچنین یکی از مناطقی است که سالانه بیشترین گردشگران داخلی برای سفر انتخابش می‌کنند. اگر چه طبیعت استان مازندران به گونه‌ای است که در تمام فصل‌های سال زیبایی‌هایی برای ارائه دارد اما شاید بتوان از نظر آب و هوایی سفر به مازندران در بهار را بهترین زمان سفر به این مطقه دانست. زیرا در بهار آب و هوای ملایم‌تری بر استان حاکم است.     جاذبه‌های گردشگری استان مازندران آنقدر زیاد است که می‌توان براساس آنها چندین تور یک روزه و چند روزه برنامه‌ریزی کرد و اگر تصمیم داشته باشید تمام این جاذبه‌ها را در یک روز بگردید حتما باید زمان زیادی برای سفر خود در نظر بگیرید. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران ما ابتدا مختصری به تاریخ این استان می‌پردازیم، سپس فرهنگ مردم مازندران را بررسی می‌کنیم و بعد خواهیم دید که جغرافیای این منطقه به چه صورت است. در نهایت به معرفی مهم‌ترین جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید حتما با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. تاریخی به قدمت ایران     مازندران را باید یکی از قدیمی‌ترین مناطق ایران دانست که نام برخی از شهرهای آن در شاهنامه فردوسی آمده است. در واقع دانشمندان در غارهای هوتو و کمربند نشانه‌هایی کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد 75 هزار سال پیش انسان‌ها در این مناطق می‌زیسته‌اند. در زمان کوروش کبیر، مازندران تحت فرمان هخامنشیان بود. این منطقه همیشه مورد توجه پادشاهان بوده اما در زمان قاجاریه به دلیل اینکه ایل قاجار در شرق مازندران اسکان داشتند، توجه ویژه‌تری به این استان می‌شده است. همچنین آقا محمد خان قاجار قبل از تاجگذاری شهر ساری را به عنوان پایگاه خود انتخاب کرده بود. در دوران مشروطه نیز نامداران مازندرانی مانند بسیاری از شهرهای دیگر به سمت پایتخت رفتند تا به استبداد محمدعلی شاه پایان دهند.     آخرین حکومت شاهنشاهی ایران یعنی پهلوی نیز دودمانی طبری داشت. رضاخان در آلاشت سوادکوه به دنیا آمده بود. طبیعتا در این دوره هم توجه ویژه‎ای به استان مازندران می‌شده است. در تمامی این ادوار مشاهیر زیادی از این خاک برخواسته‌اند که نام آشناترین آنها نیما یوشیج (پدر شعر نو)، محمد بن جریر طبری (مورخ و فیلسوف) امامعلی حبیبی (کشتی گیر پر افتخار ایران) و رضاخان پهلوی هستند.     در ادامه مطلب ‎راهنمای جامع سفر به استان مازندران ابتدا مختصری درباره فرهنگ و جغرافیای استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری بی‌شمار استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با فرهنگ مازندران     وقتی می‌گوییم فرهنگ مازندرانی یعنی باید درباره زبان، صنایع دستی، آداب و رسوم و غذاهای محلی این خطه حرف بزنیم. فرهنگ مازندرانی‌ها از یک طرف پر از رنگ و شور زندگی است و از سوی دیگر ریشه در افسانه‌ها و آیین‌های باستانی دارد. مازندرانی‌ها بسیاری از جشن‌های باستانی مانند نوروز ماه، ورفچال، سیزده شو، نوروز خوانی و ... را  هنوز که هنوز است، برگزار می‌کنند. جالب است بدانید بیشتر این جشن‌ها مربوط به دوره باستانی است اما زمانی که اسلام وارد این منطقه شد مردم آیین‌های باستانی خود را با آیین‌های مذهبی درآمیختند.     مازندرانی‌ها غذاهای محلی زیادی دارند که شاید مشهورترین آنها اکبر جوجه، مالابیج، آغورمسما، نازخاتون و اسفناج مرجی، ترشه آش و ناردون باشد. مردم این منطقه همگی گویش مازندرانی دارند اما ممکن است لهجه آنها در شهرهای مختلف کمی با هم متفاوت باشد.     درباره صنایع دستی و سوغات مازندران نیز باید گفت صنایع چوبی، حصیر، جوراب بافی، گلیم بافی و جاجیم بافی اصلی‌ترین صنایع دستی آنها را تشکیل می‌دهد. از میان سوغات مازندران نیز می‌توان به عسل کوهی، شکر قهوه‎ای، شربت و مربای بهارنارنج، انار، آلوجه و مربای جنگلی و ... اشاره کرد.     اگر می‌خواهید با فرهنگ مازندرانی‌ها آشنا شوید حتما باید کمی درباره موسیقی این دیار بخوانید. موسیقی مازندران با موسیقی خراسان و ترکمن صحرا ترکیب شده است. در واقع موسیقی با مردم این خطه عجین است در ضرب آهنگ زندگی، در شالیزارها، در جشن‌ها و در سوگواری‌ها می‌توانید تاثیر آن را بر زندگی مردم ببینید.     مازندرانی‌ها از قدیم قهرمان و پهلوان‎پرور بوده‌اند ورزش با خون آنها عجین شده. این خطه پر از قهرمانان کشتی و دیگر ورزش‌هاست. جالب است بدانید مازندران تاکنون بیشترین تعداد مدال را در رقابت‌های جهانی و آسیایی و همچنین المپیک برای ایران به دست آورده است. آنچه باید درباره جغرافیای مازندران بدانید     جغرافیای مازندران در یک کلام رنگارنگ است. جنگل‌ها، علفزارها، سواحل و کوهستان‌ها یک نقاشی پر از رنگ در شمال ایران پدید آورده است. استان مازندران توسط رشته کوه البرز به دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای تقسیم می‌شود. در واقع قسمت جنوبی استان کوهستانی است و قسمت شمالی آن را جلگه‌ها و سواحل تشکیل می‌دهند. وجود بخشی از جنگل‌های هیرکانی در این استان زیست بوم‌های ارزشمندی را پدید آورده است. همچنین برخی از جانوران درحال انقراض (متاسفانه برخی از آنها مانند ببر منقرض شده‌اند) در طبیعت بکر مازندران زندگی می‌کنند.     آب و هوای مازندران با توجه به شرایط اقلیمی که در بالا ذکر شد به دو دسته کوهستانی و معتدل مرطوب تقسیم می‌شود. تنوع آب و هوایی این منطقه را به جایی مناسب برای سفر در فصل‌های مختلف سال تبدیل کرده است.     مهم‌ترین منبع آب استان دریای خزر است. اکثر رودخانه‌های استان نیز دائمی هستند. همچنین چند سد مهم به نام‌های سد البرز، سد شهید رجایی، سد لار، سد هراز و سد فینسک در این استان وجود دارد. به طور کلی می‌توان گفت مازندران از نظر منابع آبی وضعیت بهتری از بسیاری مناطق دیگر کشورمان دارد. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. جاذبه‎ های گردشگری استان مازندران     حالا وقت آن رسیده که جاذبه ‌های گردشگری استان مازندران را به شما معرفی کنیم. تعداد این جاذبه‌ها بسیار زیاد است و ما سعی می‌کنیم مهم‌ترین آنها را در لیست معرفی خود قرار دهیم. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی می‌پردازیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس نوبت به جاذبه‌های ثبت شده ملی می‌رسد و در نهایت دیگر جاذبه‌های استان را در راهنمای جامع سفر به استان مازندران به شما معرفی خواهیم کرد. باغ عباس آباد ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 ثبت در فهرست آثار ملی: 23 فروردین 1346     باغ عباس آباد یکی از مجموعه‌های تاریخی استان مازندران و شهرستان بهشهر است. این باغ در دامنه رشته کوه‌های البرز و میان جنگل قرار گرفته است. در واقع باغ عباس آباد یک مجموعه شامل سد، دریاچه سد، مخزن، کاخ، حمام، آسیاب آبی و دو برج آجری است. این باغ 500 هکتاری را مهم‌ترین باغ غیر کویری در ایران می‌دانند. دریاچه عباس آباد دارای 10 هکتار وسعت است و در مرکز آن یک عمارت قرار دارد. جالب است بدانید در هنگام آبگیری دریاچه عمارت حدود 18 متر زیر آب می‌رود. جنگل‌های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     جنگل‌های هیرکانی که بخشی از آن در استان گیلان و بخشی دیگر در استان گلستان قرار دارد یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان است که میراث جهانی یونسکو هم محسوب می‌شود. این جنگل‌ها 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند و گونه‌های گیاهی و جانوری فراوانی در آنها زیست می‌کنند. در مازندران هم مانند گیلان بخش‌های از جنگل‌های هیرکانی به دلایلی مثل آتش‌سوزی و گسترش زمین‌های کشاورزی و ... در حال نابودی است و باید از این میراث بیشتر مراقبت کرد. پل فیروزکلای آمل ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383     این پل که به دوره پلوی اول باز می‌گردد در روستای فیروز کلا در شهرستان آمل قرار دارد. این پل را باید یکی از جذاب‌ترین پل‌های آمل و از جاذبه‌های گردشگری این استان دانست. تپه کپور چال ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     تپه کپورچال یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های بابل است که قدمت آن به هزاره یکم باز می‌گردد. این تپه تاریخی در روستای کپورچال قرار دارد. باغ مستوفی الممالک ثبت در فهرست آثار ملی: تیر ماه 1396     این عمارت که تحت تملک وزارت علوم است، 10 کیلومتری بابل در روستای دونه سر قرار دارد. باغ مستوفی الممالک تقریبا 20 هکتار وسعت دارد و همانطور که از نامش پیداست متعلق به یکی از نخست وزیران مشهور در دوره قاجاریه به نام مستوفی الممالک بوده است. از ویژگی‌های این باغ می‌توان به درختان سر به فلک کشیده و سنگ فرش‌های خاص و زیبا اشاره کرد. تپه تنگ سفید آب ثبت در فهرست آثار ملی: 1 مهر 1382     تپه تنگ سفید آب یک جاذبه تاریخی در شهر آمل است که در شرق رودخانه سفید آب واقع شده و نام خود را نیز از این رودخانه گرفته است. قدمت ساخت این اثر به دوره صفویه باز می‌گردد. قله دماند ثبت در فهرست آثار ملی: 13 تیر 1387     قله دماوند را نه تنها باید یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان مازندران دانست بلکه باید از آن به عنوان نماد ایران یاد کرد. دماوند بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است. این کوه در جنوب دریای مازندران، در پاره مرکزی رشته کوه البرز قرار داد و سالان میزبان کوهنوردان داخلی و خارجی بسیاری زیادی است که برای فتح آن راهی شده‌اند. جالب است بدانید کوه دماوند در سال 1381 در فهرست مناطق چهارگانه که از نظر حفاظت محیط زیست ارزشمند هستند، به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت شده است.     کوه دماوند همیشه برای ایران و ایران معنا و اهمیت ویژه‌ای داشته است. نویسندگان، شاعران و ترانه سرایان این اهمیت را در آثار خود انعکاس داده‌اند. حتی در ادبیات اساطیری ایران نیز از کوه دماوند یاد شده است. برای مثال قصه به بند کشیده شدن ضحاک در این کوه یکی از معروف‌ترین داستان‌های اساطیری مربوط به دماوند است. کاخ چای خوران چالوس     در راهنمای جامع سفر به استان مازندران جای معرفی کاخ چای خوران چالوس خالی است. کاخ چای خوران چالوس متعلق به دوره پهلوی اول است. محوطه این کاخ به 4 هزار متر می‌رسد و یک طبقه و یک زیر زمین دارد. جالب است بدانید متاسفانه امروز خود کاخ تا حد زیادی از بین رفته و از این بنای تاریخی به عنوان پادگان استفاده می‌شود. شبه جزیره میانکاله     شبه جزیره میانکاله در شمال شرقی استان مازندران قرار دارد و با مساحتی حدود 68 هزار هکتار به عنوان یک منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش شناخته می‌شود. محیط این شبه جزیره تقریبا دست نخورده باقی مانده است. پرندگان مهاجر، کپور، کفال ماهیان خاویاری و بسیاری دیگر از موجود زنده در این پناهگاه حیات وحش زندگی می‌کنند. همچنین یک تالاب بین‌المللی در این منطقه وجود دارد که اولین تالاب ثبت شده در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر است. درختچه‌های گز، جنگل انارستان و بوته‌های تمشک پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهند. آبشار یخی     آبشار یخی یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی استان مازندران است که در شهرستان آمل قرار دارد و در لیست راهنمای جامع سفر به استان مازندران باید بدان اشاره کرد. این آبشار بین 7 تا 12 متر ارتفاع دارد. نکته جالب آن این است که به جز فواصل کوتاهی در تابستان که آب باریکی از این آبشار به سوی پایین سرازیر می‌شود، در دیگر روزهای سال یخ زده است. آبشار یخی 5100 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در واقع در مسیر صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی قرار گرفته است. این آبشار بدون شک مرتفع‌ترین آبشار در خاورمیانه است.     مواردی که تاکنون به عنوان جاذبه گردشگری معرفی شد، تنها بخش کوچکی از جاذبه‌های استان مازندران است. شمار زیادی امامزاده، مسجد، جاذبه‌های طبیعی پرطرفدار مانند جاده چالوس، جاده هراز و پل ورسک و ... در استان وجود دارد که اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران مجال معرفی آنها نیست اما، بازدید از این جاذبه‌ها به عنوان تورهای یک روزه و چند روزه اوقات خوشی را برایتان فراهم خواهد کرد. بام استان مازندران       استان زیبای مازندران که هرچه از زیبایی طبیعی این استان بگویم کم گفته‌ایم، چرا که دماوند زیبای ما در این استان جای دارد و بام این استان محسوب می‌شود. قله دماوند بلندترین قله ایران و رشته کوه البرز و همچنین بلندترین قله آتشفشانی قاره آسیا محسوب می‌شود، همچنین اگر بخواهید بام ایران را صعود کنید یا اینکه  پروژه سیمرغ کوه‌های ایران را به اتمام برسانید باید حتما به دیدار دماوند بروید، همانطوری که می‌دانید دماوند مسیرهای مختلفی برای صعود دارد که درباره‌ آنها می‌توانید با مقاله معرفی قله دماوند از دکوول همراه باشید.   کلام آخر     استان مازندران یکی از زیباترین طبیعت‌های ایران را دارد. همانطور که در بالا ذکر شد سالانه میلیون‌ها گردشگری داخلی و خارجی از این استان بازدید می‌کند. این یک نکته‎ای مثبت برای صنعت گردشگری استان و ایران است اما متاسفانه برخودهای نامناسب برخی از گردشگران تاکنون آسیب‌های زیادی به طبیعت و زیست جانوری و گیاهی استان زده است. در طول سفر به استان مازندران به عنوان یکی از مالکان این آب و خاک در حفظ آن کوشا باشید و اجازه دهید این میراث همانطور بکر و زیبا به دست فرزندانمان برسد. همچنین برای حمایت از مردم مازندران از صنایع دستی و سوغات مخصوص به این استان غافل نشوید. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان مازندران برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان لرستان     استان لرستان یکی از زیباترین استان‌های غربی در کشور است. مرکز این استان شهر خرم آباد نام دارد. از نظر جاذبه‌های طبیعی، طبیعت‌های بسیار زیبایی در این منطقه وجود است. به عبارت دیگر کوهستان‌ها و مراتع سبز زیادی در این استان قرار گرفته است. همچنین رونق کشاورزی در این منطقه باعث شده که بهارها و تابستان‌های سبزی داشته باشد. لرستان سومین استان پرآب کشور به شمار میرود. در واقع 12 درصد از آب کل ایران در این استان قرار دارد.     استان لرستان 11 شهرستان، 29 بخش و 85 دهستان دارد. در واقع شمار روستاها در این استان هم مانند اکثر استان‌های دیگر ایران بیشتر است. مهم‎ترین شهرهای این منطقه عبارتند از بروجرد، پل دختر، خرم آباد، الیگودرز و دورود. لرستان زمستان‌های نسبتا سرد و بهارها و تابستان‌های معتدلی دارد. بنابراین شاید بتوان بهترین زمان سفر به استان لرستان را فصل‌های بهار و تابستان دانست که هم طبیعت چهره سبزش را به مسافران نشان میدهد و هم آب و هوای ملایمی بر استان حکم فرماست. در طول سفر نوروزی به لرستان همچنین می‌توانید ببینید مردم اصیل این استان چگونه عید باستانی نوروز را جشن می‌گیرند.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان قصد داریم اطلاعاتی درباره فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این منطقه در اختیارتان قرار دهیم. همچنین در ادامه به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان لرستان     40 هزار سال از قدمت استان لرستان می‌گذرد. در واقع این منطقه نه تنها در ایران بلکه در جهان هم یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌ها به حساب میآید. عیلامی‌ها، کاسی‌ها و لولوبیان و ... خیلی پیش از اینکه مادها بر استان لرستان حاکم شوند، در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند. لرستان جاذبه‌های تاریخی فراوانی دارد که این جاذبه‌ها مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ، ایران باستان و دوره اسلامی هستند. غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای زیادی در استان کوهستانی لرستان وجود دارد که نشانه‌های زیادی از زندگی انسان‌های اولیه در این منطقه در دسترس ما قرار می‌دهند.     بسیاری از این پناهگاه‌ها و غارها به عنوان یک جاذبه گردشگری ارزشمند در فهرست آثار ملی ثبت شده است. قدیمی‌ترین سکونتگاه‌ها در لرستان عبارتند از: همیان یک و همیان دو، غار میرملاث و همچنین غارهای پنجگانه. در طول تاریخ مشاهیر زیادی از استان لرستان برخواسته‌اند. از میان این مشاهیر می‌توان به علامه دهر، آیت الله طباطبایی، آیت الله بروجردی و استاد علی اکبر شکارچی اشاره کرد. آشنایی با فرهنگ استان لرستان     لرستان را مجموعی از اقوان لر، بختیاری و لک تشکیل داده‌اند و بنابراین زبان‌های لری، لکی و بختیاری زبان‌های رایج در این استان است. هر کدام از این اقوام در بخشی از استان ساکن هستند و این مساله باعث شده در جای جای لرستان فرهنگ متفاوتی حاکم باشد. در لرستان آیین‌ها، مراسمات بسیار کهن و رقص محلی نیز وجود دارد که تک تک این موارد در فرهنگ این منطقه تاثیر داشته است. اما در تمام این موارد موسیقی همیشه بخش جدا نشدنی بوده است. مردم لرستان در جشن‌ها وسوگواری‌ها از موسیقی خود استفاده می‌کنند.     درباره لباس‌های محلی باید گفت بسیاری از مناطق استان هنوز لباس‌های محلی خود را بر تن میکنند اما در شهرهای بزرگ‌تر لباس رایج در کشور همان چیزی است که لرستانی‌ها نیز درحال حاضر آن را می‌پوشند. پوشش محلی مردان در لرستان شامل شال (یک پارچه سفید که به کمر میبندند) ستره (قبای مخصوص) کلاه نمدی، گیوه و چوخا است. همچنین زنان لرستانی از کراس (نوعی پیراهن آزاد و بلند بدون یقه)، کلنجه (جلیقه سکه دوزی و یراق دوزی شده) گل ونی (پارچه ابریشمی که بر سر می‌بندند) به عنوان لباس محلی استفاده می‌کنند.     در پایان بخش فرهنگ باید اشاره مختصری هم به غذای محلی، سوغات و صنایع دستی استان لرستان شود. غذاهای محلی زیادی در بخش‌های مختلف استان وجود دارد که بخشی از آنها عبارتند از کباب بروجرد، خورش کلیه ترش، دنو رو، آبگوشت کشک لری و ... . همچنین شما می‌توان در طول سفر خود شیرینی آردی خرم آباد، کلوچه یا سمنوی بروجرد را به عنوان سوغات تهیه کنید.     در طول سفر حتما سری هم به صنایع دستی این استان بزنید و در صورتی که قصد دارید برای خود یا عزیزانتان از سفر به استان لرستان یادگاری تهیه کنید، با انتخاب و خرید این صنایع دستی هم هنر مردم لرستان را به دیگر مناطق ایران و جهان نشان دهید و هم از این هنر حمایت نمایید. از جمله مهم‌ترین صنایع دستی استان لرستان باید به نمد مالی، حصیربافی، حرمه بافی، جاجیم بافی، ورشوسازی، ماشته بافی و قالی بافی اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان لرستان     استان لرستان یک منطقه کوهستانی در غرب کشور است که بخش زیادی از آن را کوه‌های زاگرس پوشانده. از شمال شرق به جنوب غرب، در این استان نوعی تنوع آب و هوایی وجود دارد که بسیار قابل لمس است. وجود این تنوع لرستان را به یک استان چهار فصل تبدیل کرده است. به طور کلی آب و هوای این منطقه را می‌توان به سه بخش سرد کوهستانی، گرم جنوبی و معتدل مرکزی تقسیم کرد. بخش زیادی از لرستان را جنگل‌ها پوشانده‌اند. بالغ بر یک میلیون و 200 هزار هکتار جنگل در این استان وجود دارد که این جنگل‌ها از باارزش‎ترین ذخایر جنگلی جهان به شمار میروند. وجود تعداد زیادی درخت بلوط در این منطقه به حفظ خاک منطقه کمک شایانی کرده است. متاسفانه در حال حاضر بخش زیادی از این جنگل‌ها بلوط به دلیل تغییر اقلیم و تغییر میزان بارندگی در استان درحال نابودی هستند.     گونه‌های جانوری زیادی در استان لرستان زندگی میکنند که از مهم‌ترین و مشهورترین آنها میتوان به سمندر لرستانی اشاره کرد. این جانور یکی از گونههای اندمیک در معرض انقراض است. سمندر لرستانی در سال‌های اخیر در فهرست حمایت از گونه‌های طبیعی (سایتس) قرار گرفته است. در این سال‌ها اقدامات زیادی از سوی فعالان محیط زیست و روزنامه نگاران برای نجات این جانور انجام شده است. معرفی جاذبه های گردشگری استان لرستان     حتما تا اینجای کار فهمیده‌اید که استان لرستان جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوانی دارد. طبیعی است که این تاریخ دور و دراز، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان به معرفی برخی از مهم‌ترین جاذبه های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا به معرفی آن دسته از جاذبه‌هایی خواهیم پرداخت که در فهرست ملی یا جهانی ثبت شده‌اند. سپس درباره دیگر جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد. با ما همراه باشید. تپه های طرهان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان لرستان که قدمت آن به زمان ساسانیان باز می‌گردد؛ تپه‌های طرهان نام دارد. این تپه‌ها را می‌توانید در شهرستان کوهدشت، بخش طرهان بیابید. براساس آنچه که حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده خود درباره منطقه طرهان میگوید، مردمانی قبل از هزاره اول پیش از میلاد در این منطقه میزیسته‌اند. حتی ساسانیان هم زمانی بر آن حکومت داشته‌اند اما قبل از ورود اعراب به ایران این منطقه از بین رفته است. در حال حاضر تپه‌های باستانی زیادی در طرهان وجود دارد که اطلاعات زیادی درباره تاریخ این منطقه در اختیار شما قرار می‌دهد. تپه های نزدیک روستای غلدان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     این تپه‌ها که قدمتشان به دوره عیلامیان باز می‌گردد، در روستاهای غلامان و شاهین آباد شهرستان خرم آباد قرار دارد. باستان شناسان از بررسی این تپه‌ها اطلاعات تاریخی زیادی درباره تاریخ تمدن در استان لرستان به دست آورده‌اند. شاید حتی خیلی قبل‌تر اینکه حکومتهایی که ما میشناسیم بر این منطقه حاکم شوند، بومیان در آن روزگار میگذرانده‌اند. شهرستان خرم آباد     شهرستان خرم آباد نه تنها به عنوان مرکز استان لرستان شناخته می‌شود، بلکه به تنهایی یک جاذبه گردشگری نیز به حساب می‌آید. جاذبه های گردشگری متعددی در شهر خرم آباد وجود دارد که از میان آنها میتوان به فلک الافلاک، پل شاپوری، مناره آجری، آرامگاه باباطاهر، گرداب سنگی، دریاچه کیو و ... اشاره کرد. جدا از این موارد خرم آباد ویژگی‌های دیگری نیز دارد که آن را تبدیل به یک مقصد مناسب برای سفر کرده است. از میان این ویژگی‌ها می‌توان به آب و هوای عالی، فرهنگ جذاب و غنی، مردمی مهمان نواز و طبیعت زیبا و بکر اشاره کرد. یقینا در یک مطلب مفصلا درباره این شهر صحبت خواهیم کرد. پل کلهر ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن  1378     پل کلهر یا کِلَه‎هُر یکی از زیباترین جاذبه‌های استان لرستان است که در شهرستان پل دختر قرار دارد. این پل بیضی شکل است و از ویژگی‌های منحصر به فرد آن باید به یک سکوی 12 پله‌‌ای، داخل دو پایه اشاره کرد. در حال حاضر هنوز کاربرد دقیقی برای این سکو پیدا نکرده‌اند اما حدس بر این است که در گذشته از آن به عنوان پشت بند استفاده می‌شده است. پایین پل رنگ قرمز دارد و دلیل آن را باید در ملاتی که با شن‌های قرمز ترکیب شده جستجو کرد. گفته می‌شود این پل در زمان هخامنشیان ساخته شده تا پادشاه وقت بتواند از طریق آن، از هگمتانه به شوش برود. در زمان ساسانیان نیز یک مرمت بر روی پل کلهر صورت گرفته اما، بیشتر قسمت‌هایی که امروزه از این پل می‌بینیم در زمان بدر بن حسنیویه، یعنی در سال 374 هجری قمری ساخته شده است. قلعه فلک الافلاک ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1348     در این بخش از مطلب، وقت آن است که به معرفی یکی از مشهورترین جاذبه‎ های گردشگری استان لرستان یعنی قلعه فلک الافلاک بپردازیم. این قلعه که در مرکز شهر خرم آباد قرار دارد و به آن دروازه برجی نیز می‌گویند، متعلق به دوره ساسانی است. در قدیم از این دژ آجری به عنوان زندان استفاده میکرده‌اند اما امروزه به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده است. فلک الافلاک بر فراز صخره است و بنابراین اشراف کامل بر خرم آباد دارد. اگر چه در طول تاریخ به این قلعه الحاقات زیادی اضافه شده اما مصالح اصلی که در ساخت آن استفاده شده آجر، خشت و گچ و آهک است. در اطراف قلعه جاذبه‎‌های گردشگری دیگری نیز وجود دارد که می‌توان برای بازدید از همه آنها توری یک روزه برنامه‌ریزی کرد. شهرستان سلسله     در شمال استان لرستان یک شهرستان بسیار جذاب به نام شهرستان سلسله قرار دارد که تبار لک در آن زندگی میکنند. این شهر که دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است در سال 1273 توسط حشمت الدوله تاسیس شد. او بخش بزرگی از طوایف کوچ نشین سلسله را در منطقه الاشتر جمع کرد و در 120 روستا اسکان دارد. از آن پس شهرستان سلسله به وجود آمد. از میان جاذبه‌های دیدنی فراوان این شهرستان می‌توان از سراب و رودخانه کهمان، سراب امیر، سراب سرخه، رودخانه دوآب، رودخانه هنام، آبشار پرسک، کوه خرگوشناب، کوه گرین و ... نام برد. شهرستان کوه دشت     یکی دیگر از شهرستان‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان به عنوان جاذبه گردشگری باید به معرفی آن بپردازیم، شهرستان کوه دشت است. مردم این شهرستان به زبان لکی سخن می‌گویند.  جاذبه‌های گردشگری فراوانی در این روستا وجود دارد. برای نمونه می‌توان به نقوش صخره‌ای هومیان، معبد سرخ دم لکی، سرخ دم لری، پل سی پله، تنگه شیرز و ... اشاره کرد. همچنین چند امامزاده در شهرستان وجود دارد که باعث جذابیتش برای گردشگران مذهبی نیز شده است. بام استان لرستان     اسم رشته کوه اشترانکوه برای بسیاری از مردم ایران آشنا است، این رشته کوه به واسطه بهمن‌های زمستانه و کوهنوردانی که در این بهمن‌ها از بین ما پر کشیده‌اند معروف شده‌اند، اما باید بدانید به رشته کوه اشترانکوه که قسمتی از رشته کوه زاگرس است  آلپ ایران نیز می‌گویند.     بلندترین قله استان لرستان یا همان بام آن قله سنبران نام دارد که یکی از بلندترین قله‌های رشته کوه زاگرس نیز به حساب می‌آید. این قله که 4150 متر ارتفاع دارد یکی از قله‌هایی است که در پروژه سیمرغ نامش ذکر شده و کسانی که می‌خواهند این پروژه را انجام دهند باید به قله سنبران نیز عزیمت نمایند، اگر مایل هستید بیشتر درباره این قله  بدانید با این مقاله قله سنبران از دکوول همراه باشید. کلام آخر     جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان دیگری مانند غار کوگان، رصدخانه کاسین، پل کاکا رضا، قلعه زاغه، قلعه کوهزاد، پل گاومیشان و ... در این استان وجود دارد که اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان لرستان فرصت نشد به معرفی این جاذبه‌ها بپردازیم اما بازدید از آنها خالی از لطف نیست. در این مطلب سعی کردیم مختصر و مفید شما را با یک استان زیبا و دیدنی به نام لرستان آشنا کنیم. اما تمام این اطلاعات زمانی معنی پیدا میکند که بتوانید آنها را از نزدیک ببینید و لمس کنید.     اگر تصمیم گرفتید به لرستان سفر نمایید، فراموش نکنید که مردم این استان به فرهنگ، زبان و اصالت خود بسیار حساس هستند، همانطور که آنها با مهمان‌نوازی رسم میزبانی را به جا می‌آوردند شما نیز با احترام به این آداب و رسوم احترام میهمانی را به جای آورید. نکته دوم اینکه در طول بازدید از جاذبه‎ های گردشگری استان، حتما در حفظ و نگهداری از آنها بکوشید. نکته پایانی که باید درباره لرستان بدانید این است که همانطور که از این مطلب مشخص بود جاذبه‌های استان لرستان بسیار زیاد است و در یک شهر خلاصه نمی‌شود، بنابراین اگر بخواهید از تمامی این جاذبه‌ها دیدن کنید، حتما باید برای یک سفری طولانی مدت برنامه‌ریزی نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان گیلان     وقتی نام استان گیلان به میان می‌آید یاد چه چیزهایی می‌افتید؟ برای من گیلان یادآور شوره باران‌ها، میرزا کوچک خان و جنبش جنگل، بزرگ علوی و داستان‌هایش، خانه‎های روستایی زیبا، غذاهای گیلکی فوق‎العاده خوشمزه و گویش شیرین گیلکی است. حرف زدن درباره استان گیلان، معرفی تاریخ و فرهنگ آن و همچنین معرفی جاذبه‌هایش زمان زیادی لازم دارد و شاید مطلبی که شامل تمام اینها باشد از 10 هزار کلمه هم فراتر برود. اما ما در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان سعی داریم مفید و مختصر به معرفی این استان بپردازیم.     چیزی که بیشتر از همه در میان جاذبه های گردشگری استان گیلان جلب توجه می‎کند؛ جاذبه‌های طبیعی آن است اما این بدان معنا نیست که جاذبه‌های تاریخی جایی در این استان ندارد. بهترین زمان سفر به گیلان را نمی‌توان به یک فصل محدود کرد زیرا این استان در هر فصل زیبایی‌های مخصوص به خود را دارد اما شاید سفر به گیلان در بهار به دلیل وجود آب و هوای متعادل‎ در این فصل گزینه مناسبی باشد.     در این مطلب قصد داریم ابتدا به بررسی مختصر پیشینه گیلان بپردازیم. سپس فرهنگ مردم این استان را بررسی کنیم. در مرحله بعد کمی به جغرافیای این اقلیم بپردازیم و در نهایت هم جاذبه‌ های گردشگری استان را بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای راهنمای جامع سفر به استان گیلان همراه باشید. تاریخی پر از جنگ و مقاومت     به دلیل وجود دریای خزر سابقه طولانی شهرنشینی در گیلان وجود داشته است. از قبل میلاد در کرانه دریای خزر تمدن‌هایی وجود داشته. در طول فرمانروایی حاکمان مختلف در ایران گیلان به دلیل وضعیت جغرافیایی‎ و البته مردم استقلال طلبش تقریبا توانسته استقلال خود را حفظ کند. حتی جالب است بدانید اسکندر مقدونی نتوانست گیلان را فتح کند. این استقلال باعث شد دین زرتشت که زمانی دین رسمی ایرانیان بود و با ظهور اسلام نفوذ خود را در بخش‌های مختلفی از ایران از دست داد، در گیلان مدت بیشتری دوام بیاورد.     همانطور که ذکر شد، یکی از خصیصه‌های اصلی گیلانی‌ها در طول تاریخ مقامت آنها در برابر بیگانگان بوده است. مینورسکی، ایران شناس اهل روسیه، گیلانی‌ها را پرچم‌دار ایران گرایی می‌داند. از میان این مقاومت‌ها می‌توان به مقاومت دیلمان در برابر حمله اعراب، مستقل ماندن هنگام حمله مغول و جنبش جنگل اشاره کرد.     در نهایت در زمان صفویه شاه عباس توانست همه گیلان را به تصرف خود درآورد. داستان این تصرف شنیدنی است. شاه اسماعیل صفوی قبل از اینکه به حکومت برسد شش سال در گیلان منتظر فرصت مناسب بود. شاه عباس اما به جبران این لطف حاکم وقت گیلان به شاه اسماعیل خاندان او را از بین برد و گیلان را به تصرف خود درآورد.  گیلان همچنین یکی از مناطق بسیار فعال در جریان جنبش مشروطه بوده است. مهم‌ترین اتفاق سیاسی گیلان در زمان قاجاریه جنبش جنگل به سرکردگی میرزاکوچک خان بود. آشنایی با یک فرهنگ رنگارنگ و خوشمزه     نمی‌توانیم درباره فرهنگ گیلان صحبت کنیم و پای غذاهای محلی‎ آن را به میان نکشیم. یقینا غذاهای محلی هر منطقه‎ ارتباط مستقیم با فرهنگ آن دارد. زیرا مردم در زمان قدیم‌تر براساس اقلیم خود و مواد اولیه‌ای که در سرزمینشان وجود داشته آشپزی می‌کرده‌اند. از جمله غذاهای محلی گیلان  می‎توان به باقالاقاتوق، میرزا قاسمی، ترشه تره، کته کباب و ... اشاره کرد. در طول سفر به استان گیلان اگر نتوانستید تمام غذاهای محلی آنها را امتحان کنید، به هیچ عنواان چشیدن طعم یکی دو تا از آنها را از دست ندهید.     گیلانی‌‏ها از جمله مردمی هستند که گویش و لباس محلی خود را مثل یک گنجینه حفظ کرده‌اند. اگر چه در مناطق مختلف این استان ممکن است لهجه‌ها با هم متفاوت باشد اما به طور کلی مردم این استان گیلکی حرف می‌زنند. گیلان را باید خطه‌ای شاعر پرور و نویسنده پرور دانست. بسیاری از نویسندگان بزرگ ایرانی مانند بزرگ علوی از این خطه برخواسته‌اند.     مردم گیلان بیش از همه به آداب و رسوم و جشن‌های قدیمی خود پایبند هستند اگر چه امروز این جشنها بیشتر در روستاها برگزار می‌شود اما هنوز هم بسیاری از آنها که مربوط به قبل از حکومت اسلامی در ایران است؛ زنده مانده. در آخرین بخش از فرهنگ گیلان باید به صنایع دستی این مردم اشاره کنیم. صنایع دستی گیلانی‌ها مانند طبیعتشان پر از رنگ و زندگی است. از جمله مهم‎ترین این صنایع می‌توان به حصیربافی، گلیم بافی، سفالگری، سرامیک سازی و جاجیم بافی اشاره کرد.  در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان پس از بررسی مختصر جغرافیای این اقلیم به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جغرافیای استان گیلان     گیلان به دلیل دارا بودن رودخانه‌های فراوان منطقه‌ای مرطوب محسوب می‌شود. بیشتر از چهل رودخانه در استان گیلان قرار دارد که معروف‌ترین و مهم‌ترین آنها سفیدرود است. همچنین ارتفاعات بسیار زیادی مانند ارتفاعات تالش در این منطقه قرار دارد. این ارتفاعات گیلان را از آذربایجان جدا می‌کند. مهم‌ترین خصیصه جغرافیایی گیلان را باید جلگه‌ها دانست. اصلا نام گیلان هم از همین گرفته شده زیرا گیلان به مناطق جلگه‎ای اطلاق می‌شود.     درباره وضعیت آب و هوایی این استان باید گفت بخش‌های مختلف استان کمی با هم تفاوت دارند. برای مثال مناطق کم ارتفاع ساحل دریای خزر آب و هوای هیرکانی دارند درحالی که شهرهایی مانند رودبار و منجیل که در طول دره سفید رود قرار گرفته‌اند و معمولا در بعد از ظهرهای تابستانی وزش باد شدیدی را تجربه می‌کنند ؛ دارای آب و هوای خشک مدیترانه‌ای هستند. استان گیلان از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی است. بسیاری از گونه‌های گیاهی مانند درختان هیرکانی و سرخدار در این منطقه وجود دارند.     اما یکی از ویژه‌ترین بخشهای گیلان از این نظر، تالاب انزلی است. این منطقه گیاهان، جانوران و مورفولوژی ویژه خود را دارد. لاله مردابی معروف‌ترین گیاه این تالاب است که در جهان شهرت بسیاری دارد. به طور کلی 94 گونه پرنده در معرض انقراض در استان گیلان وجود دارد. همچنین سمندر بالدار جنوبی که از گونه‌ای کمیاب در جهان محسوب می‌شود نیز در این منطقه زندگی می‌کند. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان گیلان     به روال همیشه جاذبه‌های گردشگری استان گیلان را نیز از آن دسته از جاذبه‌هایی شروع می‎کنیم که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس به معرفی آثار ثبت شده ملی می‌پردازیم و در نهایت مختصری درباره دیگر جاذبه های گردشگری استان حرف خواهیم زد. با ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان همراه باشید. جنگل های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     جنگل‌های هیرکانی بین 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارد. در جهان جنگل‌های هیرکانی را به عنوان موزه طبیعی می‌شناسند. اگر چه عصر یخبندان باعث شد وسعت این جنگل‌ها کمتر شود اما به نابودی کامل آنها منجر نشد. در این جنگل‌ها گونههای جانوری مختلفی زندگی می‌کنند که پلنگ ایرانی نیز جزو آنهاست. همچنین سه هزار و 200 گونه گیاهی در جنگلهای هیرکانی وجود دارند. در سال‌های اخیر متاسفانه بخشی از جنگل‌های هیرکانی ایران به دلایل مختلف مانند آتش‌سوزی، تصرف بی‌رویه کشاورزی و ... نابود شده است. مسجد جامع پادشاهاه ثبت در فهرست آثار ملی: 21 آبان 1317     مسجد چهار پادشاهان که در شهر لاهیجان قرار دارد یکی از جاذبه‌های تاریخی استان گیلان است که چهار پادشاه کیایی در آن دفن شده‌اند. البته جالب است بدانید تنها یکی از این افراد یعنی سید رضی کیا پادشاه بوده و آن سه تن دیگر از مشایخ دیدن بودهاند و چون در میان گیلانی‌ها مرسوم بود مشایخ والا مقام دیدن را هم پادشاه بنامند این مسجد به نام چهار پادشاهان معروف شده است. از ویژگی‌های معماری این بنا باید به کاشی کاریهای خاص مربوط به دوره قاجاریه اشاره کرد. در حاشیه بالایی ایوان اشعاری از محتشم کاشانی با خط نستعلیق گچ بری شده است. ویژگی جالب دیگر در معماری این بنا استفاده از نمادهای مختص گیلان در نقوش دیوارهاست. محوطه قلاکوتی خرم کوه ثبت در فهرست آثار ملی: 19 مرداد 1384     این محوه مربوط به هزاره قبل از میلاد است و در شهرستان رودبار، روستای خرمکوه قرار دارد. درواقع در قلاکوتی دو قلعه رو به روی هم قرار دارند که در قدیم برای دیدبانی از آنها استفاده می‌شده است. محوطه قلاکوتی را باید یکی از قدیمی‌ترین میراثی دانست که در ایران وجود دارد. قلعه رودخان ثبت در فهرست آثار ملی: 30 مرداد 1354     قلعه رودخان را باید یکی از مشهورترین جاذبه های گردشگری استان گیلان دانست که در شهرستان فومن قرار دارد. این قلعه در زبان محلی روخان نامیده می‌شود و نامش را به دلیل قرارگیری در کنار رودخانه انتخاب کردهاند. قدمت قلعه رودخان به زمان ساسانیان باز می‌گردد و در دوره سلجوقیان نیز یک بار بازسازی شده است. قلعه رودخان یک بار دیگر هم در زمان سلطان حسام الدین دباج فومنی، اولین کسی که در گیلان از صفویان سرپیچی کرد، بازسازی شده است.     از مشخصات این قلعه می‎توان به یک دیوار با 1500 متر ارتفاع و 65 برج و بارو اشاره کرد. به طور کلی می‌توان این قلعه را به دو بخش ارگ و قورخانه تقسیم کرد. جالب است بدانید در بخش شرقی قلعه حتی زندان و در اضطراری نیز وجود دارد. گنج پر ثبت در فهرست آثار ملی: 7 اسفند 1386     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در راهنمای جامع سفر به استان گیلان حتما باید بدان اشاره کرد، گنجه پر است. این محوطه باستانی در رستم آباد، شهرستان رودبار قرار دارد. اگرچه مدت زیادی نیست که این محوطه کشف و بررسی شده اما کشفیاتی که در آن انجام شده نشان می‎دهد قدمت این منطقه به عصر آهن باز می‌گردد و حیات آن حداقل تا زمان اشکانیان ادامه داشته است. به زبان ساده‌تر گنج پر یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های انسان در ایران و مربوط به 300 هزار سال قبل بوده است. ماسوله ثبت در فهرست آثار ملی: 30 مرداد 1354     شهر تاریخی و توریستی ماسوله را باید یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری استان گیلان دانست. دلایل زیادی وجود دارد که این شهر پلکانی را تبدیل به یک مرکز توریستی کند. طبیعت بکر و زیبا، بازار محلی جذاب و همچنین ارتفاعات شهر بخشی از این دلایل است. ماسوله اکنون جمعیت کمی دارد. یک قحطی در سال 1320، احداث جاذبه ارتباطی بین گیلان و آذربایجان و همچنین عدم اجازه شهرداری ماسوله برای ساخت و ساز بیشتر پس از ثبت ملی باعث شده در طول 70 سال اخیر بیشتر جمعیت این شهر دست به مهاجرت بزنند. مرداب آستارا     مرداب آستارا درواقع یک رودخانه است که از روستاهای آسیاب، لمیرمحله و بیجاربین می‎گذرد و در نهایت به دریای خزر می‎ریزد. بر روی این رودخانه پنج پل وجود دارد که بخش جنوبی شهر را به آستارا متصل می‌نماید. مرداب آستارا را باید زیستگاه آبزیان مختلف دانست اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل تخلیه فاضلاب‌های خانگی در آن مشکلات زیست محیطی فراوانی برای این رودخانه ایجاد شده است. مسجد جامع لاهیجان     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان بدان اشاره کنیم، مسجد جامع لاهیجان است. این مسجد را که مربوط به قرن چهارم هجری است بر روی یک آتشکده بنا کرده‌اند. اگرچه بنای مسجد در طول سالیان تغییراتی کرده اما برخی از بخشهای قدیمی آن مانند بقعه، ایوان، سردر و مناره تقریبا به شکل قدیم خود باقی مانده‌اند. در سردر کنار ورودی مسجد یک فرمان از سلطان حسین صفوی نقش بسته که به خوبی نفوذ این خاندان در گیلان را نشان می‌دهد. بام استان گیلان     شهر ساحلی زیبای گیلان که بسیاری از جاذبه‌های طبیعی را در خود جای داده است و بر کرانه‌های دریای خزر قرار دارد، در این قسمت از مقاله قصد داریم درباره بام استان گیلان یکی از پروژه‌های طرح سیمرغ کوه‌های ایران صحبت کنیم، قله سماموس به ارتفاع 3689 متر که به ارتفاعات شهر رامسر مشرف است. موقعیت جغرافیایی سماموس در بلندای منطقه جواهرده و لپاسر واقع شده است و زمانی که بر بالای قله قرار بگیرید طبیعت زیبایی طبیعت بسیار زیبای این منطقه همه و همه در پیش چشمان شما خواهد بود، درباره این قله در مقاله قله سماموس بیشتر بخوانید. کلام آخر     استان گیلان منطقه‌ای مناسب برای سفر کسانی است که هم عاشق طبیعت بکر هستند و هم دوست دارند از جاذبه‌های تاریخی دیدن کنند. همچنین گیلانی‌ها فرهنگی غنی دارند که اگر از نزدیک با آن آشنا شوید سفرتان رنگین‌تر خواهد شد. آنها تا حد زیادی بر آداب و رسوم قدیم خود پایبند مانده‌اند. در طول سفر به گیلان چند چیز را فراموش نکنید. ابتدا یادتان نرود از غذاهای محلی استان بچشید و با معاشرت بیشتر با مردم خون گرم گیلان فرهنگ آنها را بیشتر درک کنید. نکته دوم اینکه برای حمایت از صنایع دستی گیلانیها اگر قصد تهیه سوغات یا یادگاری دارید حتما این صنایع دستی را در اولویت قرار دهید و در پایان اینکه طبیعت بکر گیلان که تا امروز پا برجا مانده میراثی است که از پدران و مادرانمان به دست ما رسیده و ما باید آن را به نسل‌های بعد از خود برسانیم. از این طبیعت حفاظت کنید و یادتان نرود که هر اندازه با طبیعت مهربان باشیم او هم همان اندازه مهربانی و سخاوتش را به ما نشان می‎دهد. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان گیلان برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان گلستان     استان‌های شمالی به سه استان گیلان، مازندران و گلستان تقسیم می‌شود. شاید استان گلستان مانند دو همتای دیگرش در شمال کشور توریست‌پذیر نباشد اما یقینا یکی از زیباترین طبیعت‌هایی که در ایران می‌توان دید و همچنین شمار زیادی جاذبه گردشگری در این استان منتظر شماست. استان گلستان هم جنگل و دریا دارد و هم بخش‌های نیمه بیابانی و خشک. این استان هم از نظر اقلیمی و هم از نظر فرهنگی کمی با گیلان و مازندران تفاوت دارد اما اگر طرفدار سفرهای ناشناخته و پر از هیجان هستید گلستان انتخاب خوبی برای شماست.     یک نکته جالب درباره استان گلستان این است که تا سال 1376این منطقه بخشی از استان مازندران بوده و بعد از آن مستقل شده است. در گلستان مسلمانان شیعه و سنی در کنار هم زندگی می‌کنند. گلستان آب و هوای متنوعی دارد بنابراین انتخاب بهترین زمان برای سفر بستگی به آن نقطه از استان دارد که قصد دارید به آنجا سفر کنید. در مناطق غربی و جنوبی با آب و هوایی معتدل و مرطوب رو به رو هستیم و هرچه که به سمت شمال می‌رویم آب و هوا خشک‌تر می‌شود. به طور کلی سفر به استان گلستان در بهار انتخاب خوبی برای همه نقاط استان به نظر می‌رسد.     در این مطلب قصد داریم یک راهنمای جامع سفر به استان گلستان برای شما فراهم کنیم تا اگر سفر به گلستان در نوروز یکی از گزینه‌های شما بود، بتوانید از این راهنما استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان گلستان     قدمت استان گلستان به هفت هزار سال پیش می‌رسد و آنچه یافته‌های باستان‎ شناسان نشان می‌دهد از شش هزار سال تا کنون تمدن در منطقه وجود داشته است. درواقع یافته‌ها نشان می‌دهد این تمدن بسیار هم پیشرفته بوده. ابزارهای پیشرفته برای زندگی و شکار و همچنین شبکه‌های کشاورزی بخش‌هایی از این تمدن است.     این منطقه در نوشته‌هایی که از هخامنشیان به جا مانده، ورگانه و در نوشته‎‌های پهلوی گورکان نامیده شده است. هخامنشیان همیشه به اسب سواران گرگانی اهمیت ویژه‎‌ای می‌داده‌اند. اشکانیان هم این منطقه را به عنوان آرامشگاه بهاری و تابستانی خود برگزیده بودند. بنابراین استان گلستان مورد توجه حکمرانان قدیمی بوده است. ساسانیان در جای جای این منطقه بناهای محکمی ساخته بودند تا در صورت یورش دششمنان بتوانند در این بناها سنگر بگیرند و مقاومت کنند. سرانجام اعراب توانستند این منطقه را فتح کنند. به گفته ابن خلدون چهل هزار نفر در این نبرد کشته شدند. پس از مدت‌‎ها آل زیار به عنوان یک خاندان بومی توانست حکومت گلستان را در دست بگیرد. این خاندان برای آبادی گلستان بسیار کوشید و از مهم‎ترین چهره‌های آن باید به قابوس بن وشمگیر اشاره کرد. آشنایی با فرهنگ مردم استان گلستان     فرهنگ، دین، زبان، آداب و رسوم، غذاهای محلی، لباس‌های محلی، جشن‌ها و اعیاد و ... را در بر می‌گیرد. بنابراین وقتی حرف از فرهنگ می‌زنیم باید همه این موارد را بررسی کنیم. بخشی از جمعیت استان گلستان را اهل تسنن تشکیل می‌دهند که براساس آمارها این بخش 39 درصد هستند. به طور کلی قرار گرفتن مردمی با اعتقادات مذهبی متفاوت کنار هم تنوع فرهنگی به وجود می‌آورد. این مردم یاد گرفته‌اند به عقاید هم احترام بگذراند. در گلستان اقوام مختلف از فارسی زبان‌ها گرفته تا بلوچ‌ها و ترکمن‌ها در کنار هم زندگی ‎می‌کنند و این دلیل دیگری بر وجود تنوع فرهنگی در این منطقه است. استان گلستان با کشور ترکمنستان همسایه است بنابراین، مشترکات فرهنگی زیادی بین مردم گلستان و ترکمنستان یافت می‌شود. صنایع دستی این استان شامل قالیبافی، گلیم بافی، سوزن دوزی ترکمنی، قلمزنی روی چوب، معرق چوب، ساخت ادوات موسیقی، خاتم کاری، توپ سازی، طلاسازی و ... است. در طول سفر به استان گلستان برای حمایت از هنر دست مردم این منطقه برای تهیه یادگار و سوغات حتما به سراغ این صنایع دستی بروید.     مگر می‌شود به یکی از خطه‌های شمالی رفت و با دیدن غذاهای محلی آنجا وسوسه نشد. یکی از بهترین لذت‌های سفر خوردن غذای محلی جایی است که به آن سفر کرده‎ایم. از غذاهای محلی استان گلستان می‎توان به هلی آش، ماش پلو، گوجه آش، بولامه، بوروک، آش ماست، باسترمه و ... اشاره کرد. قطعا در یک سفر نمی‌توانید همه این غذاها را امتحان کنید اما شانس امتحان یکی دو مورد از این غذاها را به هیچ عنوان از دست ندهید. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان پس از بررسی مختصر جغرافیای این اقلیم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جغرافیای اقلیم گلستان     استان گلستان مانند فرهنگش جغرافیای متنوعی دارد. غرب به شرق استان را بخشی از رشته کوه البرز به هم متصل کرده است. هرچقدر به سمت شمال شرق پیش می‌رویم ارتفاع کوه‎ها کمتر می‌شود. بخش زیادی از گلستان را جلگه‌ها تشکیل داده‌اند بنابراین وضعیت کشاورزی استان را باید نسبتا خوب دانست. همچنین سفره‌های آب زیرزمینی زیادی در استان وجود دارد که بخش زیادی از آب این منطقه از همین سفره‌های آب زیرزمینی تامین می‌شود. دو رود مهم نیز به نام‌های گرگان رود و رود قهره سو وجود دارند. البته استان گلستان یک بخش نیمه خشک و خشک نیز دارند که وضعیت کشاورزی آن جالب نیست. بیشترین بارندگی استان در فصل زمستان و کمترین میزان آن در فصل تابستان صورت می‌گیرد. اما در نیمه شمالی استان یعنی همان قسمت خشک و نیمه خشک، شاهد بارندگی کم و تبخیر آب زیاد هستیم.     استان گلستان زیستگاه گونه‌های جانوری بسیاری زیادی است. برای مثال یک شاپرک در این استان زندگی می‌کند که بومی گلستان به حساب می‌آید. جالب است بدانید آخرین ببر هیرکانی در همین استان‎ به قتل رسید. معرفی جاذبه های گردشگری استان گلستان     در این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال همیشه ابتدا با معرفی جاذبه‌هایی شروع می‌کنیم که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. سپس به معرفی آثار ثبت شده ملی می‌پردازیم و در نهایت دیگر جاذبه‌های گردشگری استان را معرفی خواهیم کرد. در ادامه با ما همراه باشید. برج گنبد قابوس ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2012 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     برج گنبد قابوس که به نام میل گنبد نیز مشهور است؛ یکی از قدیمی‌ترین بناهای تاریخی در استان گلستان به حساب می‌آید که قدمتش به سده چهارم هجری باز می‌گردد. این بنا به شیوه معماری رازی ساخته شده است و به‎ عنوان بلندترین برج آجری در جهان شناخته می‌شود. برج گنبد قابوس را کاووس بن وشمگیر در سال 357 هجری ساخته بر روی یک تپه ساخته‎ است. جالب است بدانید در یک نظرسنجی از شماری معماران مشهور جهان گنبد قابوس به عنوان بهترین اثر مهندسی تاریخ بشر انتخاب شده است. جنگل های هیرکانی ثبت در میراث جهانی یونسکو: 14 تیر 1398     استان گلستان جنگل‌های هیرکانی را با استان مازندران و گیلان و همچنین کشور آذربایجان شریک است. این جنگل‌های را موزه طبیعی زنده جهان می‌دانند زیرا 25 تا 50 میلیون سال قدمت دارند. جنگل‌های هیرکانی میراث گران بهایی است که به دست ما رسیده. بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل آتشسوزی‌های و توسعه کشاورزی بخشی از این جنگل‌ها از بین رفته است. شهر قدیم جرجان (گرگان) ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     اکنون از شهر قدیم جریان تنها ویرانه‌هایی در سه کیلومتری غرب گنبد کاووس باقی مانده. اما این شهر روزگاری مرکز طبرستان بوده است و مرزبانان طبرستانی از آن به عنوان نشست‎گاه استفاده می‌کرده‌اند. در دوره اسلامی مردم جرجان یک بار شورش کردند و به همین دلیل یزید بن مهلب قسم خورد این شهر را با خاک و خون یکی می‌کند.     حمدالله مستوفی درباره شهر جرجان نوشته است، جمعیت شهر در زمان آل بویه به دلیل جنگ و وبا نصف شد و حمله مغول تیر خلاص را به جان این شهر زد. در نهایت این شهر پس از تحمل این مشکلات و همچنین زمین لرزه‌های پی در پی به طور کلی نابود شد و امروزه تنها یک محوطه باستانی از آن به یادگار مانده است. آبشار شادان کردکوی     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان حتما باید به معرفی یک آبشار هفت طبقه با ارتفاع 40 متر به نام آبشار شادان کردکوی پرداخت. در واقع شادان کردکوی بلندترین آبشار در استان گلستان است. این آبشار را می‌توانید در هفت کیلومتری شهرستان کردکوی در دامنه رشته کوه‌های البرز بیابیم. شکست‌هایی که آب در هفت نقطه از آبشار ایجاد کرده است باعث شده این جاذبه طبیعی به آبشار هفت طبقه مشهور شود. جالب است بدانید تا همین چند سال پیش این آبشار ناشناخته بود تا اینکه یک گروه کوهنورد در مسیر کوهنوردی آن را دیدند. در این سفر سعی کنید از دیگر آبشارهای استان گلستان نیز بازدید کنید. جنگل نهارخوران گرگان     یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان گلستان، پارک جنگلی نهارخوران است. گفته می‌شود این منطقه که جزو جنگل‌های هیرکانی است، 40 میلیون سال قدمت دارد. گونه‌های گیاهی زیادی مانند افرا، گیلاس وحشی، بلوط، انجیلی، نمدار،کاج، سرو، تمشک و ... وجود دارند. همچنین این جنگل زیستگاه بسیاری از جانوران نیز هست. جنگل نهارخوران آب و هوای مطبوع و ملایمی دارد و بهترین زمان بازدید از آن در طول سفر نوروزی به استان گلستان است. چند قهوه خانه، رستوران و هتل در این جنگل قرار دارد تا از مهمانانی که برای بازدید به نهارخوران آمده‎اند؛ پذیرایی کنند. تالاب آلاگول     تالاب آلاگل را باید بزرگ‌ترین دریاچه در استان گلستان دانست که آب آن شور است. این تالاب با 25 کیلومتر مربع مساحت و 2 و نیم متر عمق در شهرستان گنبد کاووس بخش داشلی برون قرار دارد و فاصله آن تا کشور ترکمنستان تنها چند کیلومتر است. جالب است بدانید پرورش ماهیان آبشور زی بخصوص کپور و ماهی سفید، یکی از فعالیت‌های رایج در این تالاب به شمار می‌رود. آلاگل به عنوان یک تالاب بین‌المللی همراه با تالاب‌های آلماگل و آجی گل در یک مجموعه در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است و تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. پارک ملی گلستان     یکی دیگر از دیدنی‌های که در راهنمای جامع سفر به استان گلستان باید به معرفی آن بپردازیم، پارک ملی گلستان است. این پارک یک منطقه حفاظت شده در شرق استان است که قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت شده در ایران به حساب می‌آید.  از آنجایی که در پارک ملی گلستان 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری وجود دارد، این منطقه را باید یکی از مهم‌ترین حیات وحش‌ها در ایران دانست. در این زیستگاه حیواناتی همچون پلنگ، خرس قهوه‌ای ، شوکا، آهو و گوسفند وحشی زندگی‎ می‌کنند. جالب است بدانید این پارک ملی به عنوان ذخیره گاه زیست کره در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. آشوراده     آشوراده به عنوان تنها جزیره ایرانی دریای خزر در مرکز شبه جزیره میانکاله در بندر ترکمن قرار دارد. حفر یک کانال از توده اصلی خشکی، این منطقه را از میانکاله جدا کرده است. آشوراده جدا از اینکه یکی از جذاب‌ترین جاذبه های گردشگری استان به حساب می‌آید از سه منظر دیگر نیز دارای اهیمت است. اول اینکه این جزیره یکی از نخستین مناطق ایران است که به عنوان زیست کرده جهان به ثبت رسیده. دوم اینکه آشوراده یکی از مهم‌ترین حیات وحش‌های گلستان و ایران به خصوص برای پرندگان به شمار می‌رود. سوم اینکه این منطقه به عنوان یکی از مهم‌ترین تالاب‌های دنیا در کنوانسیون جهانی رامسر به ثبت رسیده است.     تا همین چند سال پیش آشوراده بیش از هزار سکنه داشت اما در سال 1372 سطح آب دریای خزر بالا آمد و سیل رخ داد. در پی این سیل مردم جزیره آن را ترک کردند و درحال حاضر فقط کارمندان شیلات در آشوراده زندگی می‌کنند. بام استان گلستان     استان گلستان یکی از استان‌های شمالی ایران که بر کرانه‌های دریای خزر جای دارد، که طبیعت آن بسیار مشهور و بی‌نظیر است که در بالا به چندین مورد آن اشاره شده است اما در این قسمت مقاله بر آن هستیم که درباره بام این استان سرسبز شمالی صحبت کنیم، قله گاوکشان، که دوستداران پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بسیار به آن علاقمند هستند و صعود‌های بسیاری بر آن انجام شده است. قله گاوکشان با ارتفاع 3813 متر، قله‌ای واقع در رشته‌کوه‌های البرز شرقی می‌باشد و جزو منطقه تحت حفاظت جهان‌نما نیز محسوب می‌شود و از سمت جنوب، جزو حوضه آبریز رودخانه مجن به حساب می‌آید. یکی از زیبایی‌های این کوه وجود برج‌ها و قله‌های سوزنی شکل است که در دل این کوه‌هاست، زیبایی دو چندانی به آن بخشیده است،  برای کسب دانشی بیشتر درباره قله گاوکشان پیشنهاد می‌گردد مقاله قله گاوکشان را مطالعه نمایید کلام آخر     گلستان را باید استان رنگ، زندگی و تنوع فرهنگی دانست. با وجود جاذبه‌های فراوان گردشگری، فرهنگ خاص و منحصر به فرد، غذاهای محلی فوق‌العاده و مردمی خونگرم و مهمان نواز گلستان را باید یکی از بهترین مقاصد سفر دانست. این استان هم از نظر جاذبه‌های طبیعی و هم از نظر جاذبه‌های تاریخی مانند یک گنجینه ارزشمند در شمال ایران است. اگرچه در مطلب راهنمای جامع سفر به استان گلستان مجال این را نیافتیم که همه جاذبه‌های گردشگری استان را به شما معرفی کنیم اما این بدان معنا نیست که بازدید از دیگر جاذبه‌های گلستان لطفی ندارد. اما جدا از بازدید آشنایی با فرهنگ مردم نیز بخشی از سفر محسوب می‌شود و درواقع ضرب المثل "بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی" بدون آشنایی با فرهنگ و تاریخ مقصدی که برای سفر انتخاب کرده‎ایم معنا پیدا نمی‌کند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد     همه انسان‌ها برای سفر معیارهای مخصوص به خود را دارند. بعضی از افراد طبیعت گردی را دوست دارند و برخی دیگر علاقمند به بازدید از جاذبه‌های تاریخی هستند. برخی دوست دارند در طول سفرشان در هتل‌هایی مجلل اقامت کنند و برخی دیگر برایشان تجربه اقامت در بومگردی‌ها هیجان انگیزتر است. مقاصد کمی هستند که تمام این معیارها را در خود جای داده باشند. با تمام این اوصاف گمان نکنم کسی پیدا شود که دوست نداشته باشد سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد را تجربه کند. این استان تمام معیارهای یک سفر خوب را در خود جای داده است.     کهگیلویه و بویراحمد، در میان چین‌خوردگی‌های زاگرس قرار دارد. تنوع آب و هوایی موجود در این استان نه تنها امکان مسافرت به آن را در همه فصول فراهم کرده، بلکه باعث ایجاد تنوع زیستی در این استان شده است. این منطقه را باید یکی از استان‌های لر نشین کشور دانست که مرکز آن یاسوج نام دارد. بیش از سه چهارم استان را طبیعت و سرسبزی‌های بکر فرا گرفته است. پس اگر به دنبال یک گزینه مناسب برای طبیعت گردی هستید، کهگیلویه و بویراحمد انتخاب مناسبی برایتان خواهد بود.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد قصد داریم اطلاعات جامعی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان در اختیار خواننده قرار دهیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. پیشینه استان کهگیلویه و بویر احمد     هرگاه نام استان کهگیلویه و بویراحمد به میان می‌اید، ناخودآگاه نام آریوبرزن، سردار ایرانی که در تنگه‌ای در نزدیکی کهگیلویه راه را بر اسکندر یونانی بست؛ در ذهن‌ها تداعی می‌شود. این استان قدمت بسیار دور و درازی دارد اما در تقسیمات کشوری تا سال 1342 که فرمانداری کل کهگیلویه و بویراحمد به مرکزیت یاسوج تاسیس شد؛ این منطقه جزو محدوده استان فارس بوده. در نهایت در سال 1355 ابه یک استان جدا تبدیل شده است.     کهگیلویه و بویراحمد در ابتدای امر قسمتی از انشان بوده و از آنجایی که برخی معتقدند حکومت هخامنشیان از انشان آغاز شده، می‌توان فهمید که این منطقه از قدمت بالایی برخوردار است. به طور کلی می‌توان تاریخچه این استان را به دو بخش قبل و بعد از حکومت اسلامی در ایران تقسیم کرد. قبل از اسلام و حتی قبل از ورود آریایی‌ها به ایران این منطقه تحت تسلط عیلامی‌ها بوده است.     پس از ورود آریایی‌ها نیز این استان به جز دوره‌های قراقویونلو، طاهریان و سامانیان، همیشه بخشی از خاک ایران بوده است و بنابراین از تمام اتفاقات سیاسی مانند جنگ‌ها و انقلاب‌ها و بلایای طبیعی مانند دیگر نقاط کشور تحت تاثیر قرار می‌گرفته است. همچنین در برخی از دوره‌ها مانند زندیه و قاجاریه شورش‌های محلی نیز در این منطقه وجود داشته است. فرهنگ استان کهگیلویه و بویراحمد     فرهنگ هر استان را شرایط اقلیمی، آب و هوا، تاریخ و ... آن می‌سازد. یعنی در واقع مردم براساس شرایطی که در آن قرار دارند و کارهایی که برای زندگی در این شرایط انجام می‌دهند، عاداتی پیدا می‌کنند که درطول زمان به آداب و رسوم و فرهنگشان تبدیل می‌شود. کهگیلویه و بویراحمد نیز از این قائده مستثنی نیست.     درباره زبان و گویش رایج در کهگیلویه و بویراحمد باید گفت، بیشتر مردم این استان به زبان لری بویراحمدی حرف می‌زنند. از دیگر زبان‌های موجود در این منطقه می‌توان به قشقایی و فارسی اشاره کرد. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ کهگیلویه و بویراحمد لباس‌های محلی آنهاست. خوشبختانه این استان یکی از مناطقی است که توانسته لباس‌های محلی خود را حفظ کند و مردمش از این لباس‌های رنگارنگ و زیبا در مراسمات خود استفاده می‌کنند.     این استان همچنین صنایع دستی، موسیقی و غذاهای محلی مخصوص به خود را دارد. در بخشی از موسیقی کهگیلویه و بویراحمد بر اساس بیت‌های رایج آهنگ‌هایی به نام قس ساخته می‌شود. از میان صنایع دستی مردم هنرمند این استان نیز می‌توان از قالی بافی، توبره، جاجیم بافی، آینه‌دان یا چنته، نمدمالی و سفره اشاره کرد. اگر به دنبال تهیه یادگاری و سوغات در طول سفر به کهگیلویه و بویراحمد هستید؛ تمام این صنایع دستی گزینه‌های مناسبی برای انتخاب هستند. در این صورت هم می‌توانید از هنر این مردم حمایت کنید و هم آن را به دیگر نقاط ایران و جهان اشاعه دهید. در نهایت غذاهای محلی این منطقه نیز عبارتند از انواع شله، آش کارده، دنگو، نان برکولوی و ... در طول سفر با چشیدن طعم این غذاها لذت سفرتان را دو چندان کنید. جغرافیای استان کهگیلویه و بویراحمد     استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران قرار دارد. اگرچه این منطقه به استان‌های فارس و خوزستان نزدیک است اما از نظر آب و هوایی شباهت زیادی با شهرهای جنوبی کشورمان ندارد. وجود کوه‌های بسیار در این منطقه آب و هوای آن را به آب و هوای کوهستانی با زمستان‌های سرد و تابستان‌های ملایم تبدیل کرده است. اگر قصد سفر نوروزی به کهگیلویه و بویراحمد را دارید باید بدانید در این فصل ممکن است هوا هنوز کمی سرد باشد.     از نظر منابع آبی کهگیلویه و بویراحمد را باید استانی غنی دانست. در جنوب غرب ایران این استان یکی از پرباران‌ترین مناطق به حساب می‌آید. جالب است بدانید این استان به عنوان دومین تولیدکننده آب کشور شناخته می‌شود. به دلیل همین پر آبی جنگل‌های زیادی در این منطقه وجود دارد و کشاورزی نیز پررونق است. کهگیلویه و بویراحمد همچنین جایگاه بالایی در صنعت نفت دارد به طوری که حدود 25 درصد از نفت کشور از میادین نفتی در این استان استخراج می‌شود.     کهگیلویه و بویراحمد از نظر زیست گیاهی نیز بسیار غنی است. بیش از هزار نوع گیاه در این استان وجود دارد. به عبارت ساده‌تر حدود 60 درصد از گونه‌های گیاهی ایران و حدود 25 درصد از گونه‌های گیاهی در کل جهان در استان کهگیلویه و بویراحمد یافت می‌شود. همچنین این استان حدود 60 درصد از جنگل‌های موجود در کشور را در اختیار خود دارد. جاذبه‌های گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد     تا این بخش از مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد اطلاعاتی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان به دست آوردیم. یقینا استانی با این قدمت طولانی و با این طبیعت بکر و زیبا باید جاذبه‌های فراوانی برای بازدید داشته باشد. در ادامه به معرفی بخشی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس دیگر جاذبه‏‌ها را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. تل خسروی ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1376     تل خسروی یا تل خسرو یکی از جاذبه‌های یاسوج است که علاوه بر داشتن طبیعتی دیدنی و بکر در اطرافش، از مناطق تاریخی استان کهگیلویه و بویراحمد نیز به حساب می‌آید. قدمت این منطقه به هزاره پنجم پیش از میلاد می‌رسد. گفته می‌شود که این تپه متعلق به کیخسرو، یکی از معروف‌ترین پادشاه کیانی بوده است. روی بخشی از تل خسروی که در 5 کیلومتری یاسوج قرار دارد؛ پر است از باقیمانده سفال‌های رنگی متعلق به دوره‌های تاریخی مختلف. جالب است بدانید شخصی به نام پروفسور گابه این جاذبه را خرابه‌های یک عمارت با آجرهای زرد چهارگوش می‌داند و قدمت این کاخ را به زمان هخامنشیان نسبت می‌دهد. آبشار مارگون     آبشار مارگون یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان است که حدود 151 کیلومتر با شیراز فاصله دارد. این آبشار که در روستای مارگون قرار دارد از ترکیب چند هزار چشمه کوچک که از بدنه کوه جاری هستند درست شده است و دارای سرچشمه مشخصی نیست. زمستان زمان مناسبی برای بازدید از آبشار مارگون نیست زیرا این محل برف گیر بوده و گاهی حتی راه‌های ارتباطی نیز در زمستان قطع می‌شوند. اما در فصل بهار علاوه براینکه دسترسی آسانتر است، طبیعت زیبایی نیز اطراف آبشار را فراگرفته و آن را دیدنی‌تر می‌کند. اطراف مارگون مکان‌هایی برای چادر زدن، سرویس بهداشتی و پارکینگ وجود دارد؛ بنابراین می‌توانید در طول سفر به کهگیلویه و بویراحمد توری یک روزه به این آبشار داشته باشید و با خیال راحت شب را در این مکان بگذرانید. تنگ مهریان     یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی زیبا در استان کهگیلویه و بویراحمد، تنگ مهریان یاسوج است. تنگ مهریان در 5 کیلومتری مسیر یاسوج به اقلید قرار دارد. این تنگ با ارتفاع 1850 از سطح دریا در میان رودخانه مهریان و کوه دنا محصور شده است. اگرچه رودخانه مهریان بسیار زیبا و دلفریب است و طبیعت اطرافش نیز فوق‌العاده زیباست اما اصلا مکان خوبی برای شنا و آب تنی نیست زیرا این رودخانه تاکنون چندین نفر را به کام مرگ کشانده است. یک دهکده و امامزاده در نزدیکی این دشت قرار دارد و این مساله آن را به مکان مناسب‌تری برای گردش و تفریح تبدیل کرده است. دره ماری     دره ماری نام یک روستا از توابع شهرستان دنا است که جاذبه‌های تاریخی و طبیعی زیادی برای بازدید دارد. این روستا نیز مانند اکثر روستاهای کهگیلویه و بویراحمد از طبیعت بکر و سرسبزی پوشیده شده و جذابیت‌های زیادی برای تفریح و گردش دارد. جالب است بدانید یک روستای دیگر نیز به همین نام در استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد. موزه یاسوج     اگر به تاریخ و بازدید از جاذبه‌های تاریخی علاقه دارید، در طول سفر خود به کهگیلویه و بویراحمد، حتما از موزه شهر یاسوج دیدن کنید. آثاری که در این موزه به نمایش درآمده‌اند، همه حاصل کاوش‌های باستان شناختی هستند که در استان کهگیلویه و بویراحمد کشف شده است. قدمت برخی از این کشفیات به زمان ساسانیان و حتی دوره عیلامی‌ها می‌رسد. جالب است بدانید قسمتی از نقش برجسته شاپور اول که روی سنگ حجاری شده نیز در این موزه نگهداری می‌شود. رشته کوه دنا     یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد نیز باید حتما درباره‌اش حرف زده شود؛ رشته کوه دنا است. این کوه را به عنوان بلندترین و بزرگ‌ترین چین‌خوردگی رشته کوه زاگرس می‌شناسند. دنا که در لیست برجسته‌ترین قله‌های جهان قرار دارد، دارای 52 قله با ارتفاع بیش از چهار هزار متر است. بخش‌هایی از دنا به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره، تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. همچنین چشمه‌های زیادی از این رشته کوه جاری هستند که منبع مهمی برای تامین آب استان به حساب می‌آیند. بام استان استان کهگیلویه و بویراحمد     رشته کوه زیبای دنا که از این استان عبور می‌کند دارای قلل بلند بسیاری است، در واقع این رشته کوه بخشی از رشته کوه بزرگ زاگرس می‌باشد. بام استان کهگیلویه و بوراحمد قله قاش مستان (بیژن سه) است. این کوه با ارتفاع 4459 متر به عنوان بلندترین قله این استان انتخاب شده است.      صعود به مجموع قلل مرتفع رشته کوه دنا که شاخص‌ترین آنها قاش مستان است همواره برای کوهنوردان به خصوص دنبال کنندگان پروژه سیمرغ کوه‌های ایران جذاب بوده و فتح آنها موفقیتی بزرگ برایشان محسوب می‌شد. با این وجود، چنین صعودی کار ساده‌ای نیست و قبل از هر کار باید شناخت کاملی از دنا و قله‌های معروف آن مانند قاش مستان داشت پیشنهاد می‌شود در مقاله قله قاش مستان( پیژن 3) را مطالعه نمایید تا دیدگاه بهتری نسبت به صعود این کوه زیبا داشته باشید. پیست اسکی کاکان     برای طرفداران ورزش‌های زمستانی، پیست اسکی کاکان می‌تواند گزینه بسیار خوبی برای بازدید باشد. از آنجایی که این پیست در شرق قله دنا قرار دارد، با نام پیست اسکی دنا نیز شناخته می‌شود. کاکان درجاده اصلی یاسوج به اقلید قرار گرفته است، بنابراین مسافرانی که از سمت استان اصفهان به سوی این جاذبه گردشگری می‌روند، دسترسی راحت‌تری به آن خواهند داشت. اگرچه زمان اسکی از اوایل زمستان تا اوایل بهار است اما در فصول گرم سال نیز به این دلیل که این منطقه از پوشیده از لاله‌های واژگون می‌شود؛ بازدید از آن خالی از لطف نیست. پیست اسکی کاکان در سال 1373 با نصب یک دستگاه بالابر به طور رسمی افتتاح شد. سال 1384 دو تله اسکی دیگر به این مجموعه اضافه شد و در حال حاضر امکان استفاده از پیست هم برای مبتدیان و هم برای ورزشکاران حرفه‌ای وجود دارد. کلام آخر     کهگیلویه و بویراحمد پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی دیگری که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد فرصتی برای معرفی آن نبود، اما یقینا بازدید از این آنها خالی از لطف نیست. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به چشمه بلقیس چرام، آبشار یاسوج، تنگه گنجه‌ای، چشمه شهنیز، زرد کمر و شمار دیگری چشمه و تنگه و آبشار اشاره کرد.     یکی از جذابیت‌های سفر به یاسوج برخورد با عشایری است که در این منطقه زندگی می‌کنند. یقینا معاشرت با آنها می‌توان دریچه‌ای از یک فرهنگ بزرگ و اصیل پیش چشمتان باز کند. پس از این معاشرت غافل نشوید. در یاسوج پارک‌هایی وجود دارد که در ایامی مانند عید نوروز به مسافران اجازه چادر زدن می‌دهند. بنابراین اگر اهل کمپ هستید حتما سری به این پارک‌ها بزنید. همچنین از آنجایی که بیشتر جاذبه‌های این استان مکان‌های مناسبی برای پیک نیک به شمار می‌روند، فراموش نکنید در طول بازدید این مکان‌ها در راه حفظ و نگهداری از طبیعت بکوشید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه     استان کرمانشاه یکی از مناطق غربی ایران است که با کشور عراق مرز مشترک دارد. از همسایگان داخلی این استان می‌توان به استان کردستان، استان لرستان و استان ایلام اشاره کرد. کرمانشاه دارای 25 شهر، 32 بخش و 84 روستا است.     کرمانشاه قدمتی دور و دراز دارد و بنابراین بدیهی است که این استان پر از جاذبه های گردشگری از نوع تاریخی باشد. جاذبه‌های زیادی در این منطقه وجود دارد که در نامشان از خسرو، بیستون، شیرین و ... استفاده شده و ناخودآگاه ما را به یاد داستان خسرو و شیرین و شیرین و فرهاد می‌اندازند اما تاریخ کرمانشاه که در ادامه به آن خواهیم پرداخت بسیار گسترده‌تر از یک داستان است. این منطقه یک استان چهار فصل است که هر قسمت از آن آب و هوای مخصوص به خود را دارد. اما به طور کلی در بهار آب و هوای استان معتدل است و بنابراین بهترین زمان سفر به استان کرمانشاه را باید همین فصل بهار دانست.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه قصد داریم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این منطقه در اختیار خواننده قرار دهیم. سپس به معرفی جاذبه‎ های گردشگری استان بپردازیم تا این مطلب، لیستی جامع برای کسانی که قصد سفر به استان کرمانشاه را دارند، باشد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان کرمانشاه     کرمانشاه یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین مناطق در زمان حکمرانی مادها بوده است. تا جایی که در زمان هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان نیز این منطقه را به نام ایالت مادها می‌خواندند. از دوره سلجوقیان نام این منطقه به طور کلی ایالت کردستان ذکر شده است. تا زمان صفویه، وقتی نام کرمانشاه به میان می‌آمد منظور همان شهر کرمانشاه بود. تا بعدها در تقسیمات کشوری استان کرمانشاه به شکل کنونی درآمد.     تاریخ شناسان بر این باورند که کرمانشاه یکی از اولین مراکز تمدن بشر بوده است. در تمام دوره‌های تاریخی، این منطقه بدون وقفه به عنوان محلی برای سکونت انسان‌ها استفاده می‌شده. از زمان مادها به بعد استان کرمانشاه همیشه مورد توجه حاکمان بوده است. این مساله را به راحتی می‌توان از قصرها، کتیبه‌ها و دیگر آثار به جای مانده از دوره‌های تاریخی مختلف فهمید. یکی از مهم‌ترین دلایل این اهمیت هم مرزی با عراق و جایگاه راهبردی منطقه است.     کرمانشاه در طول تاریخ مانند بیشتر مناطق ایران از جنگ‌ها، حمله بیگانگان و بلایای طبیعی در امان نبوده. جالب است بدانید حتی در جنگ جهانی اول که بسیاری از شهرهای ایران امن ماندند،کرمانشاه برای مدتی توسط نیروهای عثمانی تصرف شد. در جنگ جهانی دوم هم تنها نیروهای انسانی در ایران که مقاومت کردند در این منطقه قرار داشتند. در جنگ تحمیلی ایران و عراق هم این استان به دلیل هم مرزی با عراق در معرض آسیب‌های بسیار زیادی قرار گرفت. آشنایی با فرهنگ استان کرمانشاه     در کرمانشاه هموطنان کردمان زندگی می‌کنند که اکثرشان به دین اسلام اعتقاد دارند. اگر چه اکثر مردم کرمانشاه به زبان کردی و لهجه کرمانشاهی صحبت می‌کنند اما گویش‌های زیادی مانند کلهری، اورامی، لکی و سورانی نیز در این استان وجود دارد. زبان کردی یکی از دلنشین‌ترین زبان‌های موجود در جهان است و می‌توان پس از لباس کردی آن را دومین جذابیت فرهنگی کرمانشاه دانست. اگر چه مردم کرمانشاه هم دیگر کمتر از لباس‌های محلی خود استفاده می‌کنند اما هنوز هم استفاده از این لباس‌ها رایج است. عشایر کرمانشاه لباس‌های مخصوص به خود را دارند که کمی از نظر رنگ و نقش و نگار با لباس کردی متفاوت است.     لباس محلی زنان کرمانشاه شامل سربند (چندین دستمال کلاغی ریشه دار)، پیراهن گشاد و بلند، کلنجه (لباسی با برش، دوخت و تزئیتات خاص)، قبا (پیراهن تمام قد از جنس مخمل)، روپوش (چادری از جنس ابریشم) و جافی (شلوارکار) است. مردان کرمانشاهی نیز از عرقچین، سربند، کرواسی فقیانه (پیراهنی با آستین‌های بلند) قبا، سخمه، شال دور کمر، جافی و سلته (لباس کار) و گیوه ملکی و گپنک (لباس زمستانی) به عنوان لباس محلی استفاده می‌کنند.     یکی از اصلی‌ترین بخش‌های فرهنگی کردها را باید موسیقی دانست زیرا، موسیقی هیچگاه از این مردم جدا نبوده است. آنها جشن‌های خود را با موسیقی رنگ و لعاب می‌دهند. بخش دیگری از فرهنگ این مردم غذاهای محلی آنهاست. از میان این غذاها می‌توان به ونوشک پلو، دنده کباب، آش عباسعلی، کوکوی پاغازه، آش سورانه، والک پلو و شرمین اشاره کرد.     در پایان بخش فرهنگ مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه باید درباره صنایع دستی این استان نیز حرف بزنیم تا در صورتی که خواستید سوغات و یادگاری از هنر مردم کرمانشاه تهیه کنید، این صنایع را بشناسید. از میان مهم‌ترین صنایع دستی استان کرمانشاه می‌توان به گیوه کشی، کوج بافی، قالی بافی، چیخ بافی و چاقوسازی اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان کرمانشاه     کرمانشاه یک منطقه کوهستانی میان فلات ایران و جلگه بین‌النهرین است. این استان در شمال غربی کوه زاگرس قرار گرفته است. همانطور که ذکر شد، کرمانشاه پر از کوه‌ها و ارتفاعاتی مانند دالاهو، شاهو، بدر، دالاخانی، سیروله و ... است و وجود رشته کوه‌های موازی در استان به تشکیل دشت‌های کوهستانی کمک کرده است. آب و هوای کرمانشاه به دلیل جریان هوای مدیترانه‎ای و وجود ارتفاعات، به دو بخش گرمسیری (در غرب استان) و سردسیری تقسیم می‌شود. از آنجایی که آب و هوای استان متنوع است بهترین زمان سفر را باید بسته به آن نقطه از استان که قصد دارید بدان سفر کنید، انتخاب نمایید.     کرمانشاه دارای چهار حوضه آبریز به نام‌های حوضه آبریز سیروان، حوضه آبریزگاه یا گاماسیاب و یا گاوماسی، حوضه آبریز قره سو مشتمل بر رودخانه قره سو، قسمتی از حوضه آبریز سیمره، رود اروند رود و هزارخانی و حوضه آبریز الوند است. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان کرمانشاه     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه، با فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این استان آشنا شدیم. در ادامه به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. طبق روال معمول ابتدا به بررسی آثاری که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند خواهیم پرداخت و سپس دیگر جاذبه‌های استان کرمانشاه را به شما معرفی می‌کنیم. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. کتیبه بیستون ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2006 ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     شاید بتوان کتیبه بیستون را یکی از مشهورترین جاذبه‌های تاریخی استان کرمانشاه دانست. قدمت این جاذبه به زمان حکومت هخامنشیان باز می‌گردد. سنگ نوشته بیستون را به عنوان نخستین متن شناخته شده به زبان ایرانی و همچنین بزرگ‌ترین سنگ نوشته جهان می‌شناسند. محتوای این کتیبه تاریخی شامل شرحی از پیروزی داریوش شاه بر گئومات مغ را نشان می‌دهد. جالب است بدانید کتیبه بیستون یک داستان را به سه زبان روایت می‌کند و از این رو باید آن را یک سنگ نوشته سه زبانه دانست.     در این کتیبه ابتدا روایت عیلامی روی چهار صفحه سمت راست حک شده، سپس روایت اکدی بر تخته سنگ بلندی که سمت چپ قرار دارد نوشته شده، پس از آن شاهد روایت پارسی باستان در چهار صفحه زیر نقش برجسته هستیم. در سال 518 قبل از میلاد یک نسخه دوم از روایت ایلامی زیر روایت اکدی اضافه شده زیرا یک شورش نسخه اولیه از روایت عیلامی را خراب کرده بود. برای بازدید از این کتیبه باید به شهر بیستون، 30 کیلومتری کرمانشاه بروید. عمارت مسعودیه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     عمارت مسعودیه کرمانشاه یک بنای دو طبقه با آینه کاری‌ها و گچبری‌های منحصر به فرد است. دستور ساخت این عمارت را حاکم وقت کرمانشاه، عمادالدوله صادر کرد. با وجود اینکه در تزیین این بنا از نقوش ساسانی استفاده شده اما دیرینگی آن به زمان قاجار باز می‌گردد. در سال 1342 متاسفانه این بنا به بهانه آزادسازی چشمه آناهیتا و نمایان کردن دیگر آثار باستانی در این منطقه تخریب شد. اما دلیل اصلی این بود که گمان می‌کردند در زمینی عمارت مسعودیه، می‌توانند آثار و عتیقه‌های مربوط به دوره ساسانی را پیدا کنند که با تخریب این عمارت چنین چیزی اثبات نشد. کاخ خسرو ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     کاخ خسرو و قصر شیرین دو بنای به جا مانده از دوره ساسانیان در کرمانشاه هستند که قصر شیرین درون شهر قرار دارد. این دو بنا به نام دو بنای ساسانی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند. به همین علت هم در این قسمت نام قصر شیرین را نیز به میان آوردیم. کاخ خسرو بنایی است که خسروپرویز آن را برای همسر افسانه‌ای خود شیرین در نخلستان‌های شهرستان قصر شیرین ساخته است. جالب است بدانید یک باغ بسیار بزرگ در این کاخ وجود دارد که در آن حیوانات وحشی زیادی زندگی می‌کنند. این باغ توسط آبی که از رودخانه الوند می‌گیرد، آبیاری می‌شود. از ویژگی‌های معماری کاخ خسرو می‌توان به وجود یک کاخ بزرگ و مستطیل شکل با سقف‌های آجری اشاره کرد که انتهایش به شکل گنبدی است. نیایشگاه آناهیتا ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     در شهر کنگاور یک بنای تاریخی از عهد اشکانیان به نام آناهیتا وجود دارد که شهرت ملی و جهانی پیدا کرده است. این معبد که پس از تخت جشید دومین بنای سنگی بزرگ ایران به حساب می‌آید، بر سر راه هگمتانه-تیسفون بوده است. آناهیتا مقام بزرگی نزد ایرانیان داشته است. او را به عنوان فرشته زیبایی، باروری و فراوانی می‌شناختند و همچنین نگهبان آب می‌دانستند. بنابراین معبد آناهیتا در یک زمین حدودا 6 هکتاری ساخته شده است. خود بنای معبد یک مستطیل 209 در 244 متری است و بر فراز این مستطیل ستون‌‌های سنگی با حدود 54 متر ارتفاع قرار دارد. معبد آناهیتا حدود 300 سال پیش از میلاد به سبک غربی ساخته شده است.   طاق بستان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی از مشهورترین جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه حتما باید درباره آن حرف بزنیم، طاق بستان است. طاق بستان که در محله‎ای به همین نام در شمال غربی شهر کرمانشاه قرار دارد، از یک مجموعه سنگ نوشته و سنگ نگاره تشکیل شده است. این کتیبه‌ها تاریخ تاج گذاری خسروپرویز، اردشیر دوم و شاپور دوم و سوم را نشان می‌دهند. البته کتیبه‌های دیگری درباره شکار گراز و آلات موسیقی و ... نیز در این مکان قرار دارد. شما می‌توانید یک روز از سفرتان را به بازدید از طاق بستان اختصاص دهید زیرا، کوه و چشمه و دریاچه نیز در این منطقه وجود دارد و آن را به مکان مناسبی برای پیک نیک تبدیل کرده است.   خانه خواجه باروخ ثبت در فهرست آثار ملی: 16 فروردین 1377     خانه خواجه باروخ متعلق به زمان حکومت قاجارهاست. جالب است بدانید این خانه یکی از معدود بناهای مربوط دوره قاجار در کرمانشاه است که در آن حمام وجود دارد. این خانه که به نام رنده کش نیز معروف است در منطقه یهودی‌نشین محله فیض‌آباد قرار گرفته است. برای رسیدن به اندرونی این خانه باید از یک حیاط، یک هشتی و در نهایت از دالان سراسری عبور کنید. قلعه یزدگرد ثبت در فهرست آثار ملی: 27 اسفند 1386     نمایشنامه مرگ یزدگرد، اثر بهرام بیضایی را خوانده‌اید؟ هر بار نام یزدگرد را می‌شنوم به یاد این اثر و قصه شاه و آسیابان می‌افتم. اما در واقع قلعه یزدگرد زیاد به آسیابی که قصه بیضایی در آن می‌گذشت ربطی ندارد. این قلعه که در قدیم به عنوان زندان نیز از آن استفاده می‌کرده‌اند، در شهرستان دالاهو قرار دارد و قدمت ساختش به زمان اشکانیان می‌رسد. بام استان کرمانشاه     استان کرمانشاه در کنار داستان‌های عاشقانه خسرو شیرین و تاریخچه بی بدیل خود طبیعتی بکر نیز دارد که هر  ساله گردشگران بسیاری را به دیدن خود دعوت می‌کند، در این بخش از مقاله قصد داریم در ارتباط با بام استان کرمانشاه صحبت کنیم، قله حوی خانی(شاهو).     این کوه را باید قسمتی از رشته کوه زاگرس به حساب آورد که  بین دو استان کردستان و کرمانشاه قرار گرفته است و دنبال کننده پروژه سیمرغ کوه‌های ایران هر ساله صعود‌های متعددی به این کوه داشته‌اند. این قله نزدیک به رودخانه زیبای سیروان قرار گرفته است. به قله شاهو حوی خانی نیز گفته می‌شود. درواقع اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم شاهو نام رشته کوهی است که از شهر سلیمانیه تا شمال شهر روانسر گسترده شده و قله حوی خانی بلندترین قله این کوهستان محسوب می‌شود. اگر مایل هستید بیشتر درباره این قله بخوانید با مقاله قله حوی خانی (شاهو) از وب سایت دکوول همراه باشید. کلام آخر     در استان کرمانشاه، جاذبه های گردشگری فراوان دیگری نیز وجود دارد که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کرمانشاه مجال معرفی آنها را پیدا نکردیم. اما یقینا بازدید از تک تک این جاذبه‌ها لطف سفر به کرمانشاه را دو چندان می‌کند. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به کاروانسرای فیض آباد، قلعه ساری اصلان، شهر باستانی چمچال، پل خسرو، عمارت خسروی، کوه نوا و ... اشاره کرد.     کرمانشاه منطقه‎‌ای کردنشین با ویژگی‌های مخصوص به خود است. کردها به مهمان نوازی معروف هستند. بهترین امکانات خود را برای پذیرایی از مهمان استفاده می‌کنند. کردها مردمی شیرین و خونگرم هستند که معاشرت با آنها بخش زیبایی از سفرتان خواهد بود و بیشتر از بازدید از هر جاذبه گردشگری در ذهنتان خواهد ماند. سعی کنید اگر مهمان خانه آنها شدید به آداب و رسوم، زبان و لباس محلی این مردم احترام بگذارید. سعی کنید با معاشرت بیشتر فرهنگ اصیل این مرز و بوم را درک کنید و با حفظ و نگهداری از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی این استان در طول بازدید، لطف و مهمان نوازی کردها را جبران و همچنین به حفظ این گنجینه برای آیندگان کمک نمایید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کرمان     استان کرمان یکی از مقاصد مناسب و پرطرفدار برای سفر خصوصا سفر نوروزی است. این منطقه که لقب پهناورترین استان کشور را به خود اختصاص داده، یکی از پنج استان برتر از نظر دارا بودن جاذبه‌های تاریخی است. کرمان همچنین طبیعت بکر و زیبایی دارد و از این نظر هم توریست‌های خارجی و داخلی را به خود جذب می‌کند. استان کرمان از نظر جغرافیایی نیز بسیار ویژه و جذاب است. برای مثال گرم‌ترین نقطه جهان یعنی کویر لوت در این استان قرار دارد. به همین دلیل این مقصد برای کسانی که به اکوتوریسم نیز علاقه دارند نیز مقصد مناسبی برای سفر به حساب می‌آید.     آب و هوای نسبتا گرم بخش‌هایی از استان کرمان باعث شده کسانی که قصد سفر به این استان را دارند، تابستان را مناسب سفر ندادند. از نظر آب و هوایی سفر به کرمان در بهار بهترین زمان است اما باز هم این بستگی به آن بخش از کرمان را دارد که قصد دارید به آن سفر کنید.     در این مطلب قصد داریم یک راهنمای جامع سفر به استان کرمان در اختیار شما بگذاریم تا در صورتی که تصمیم به سفر داشتید بتوانید با استفاده از این راهنما از همه جاذبه‌های استان دیدن کنید. اگر شما هم علاقمند به کسب این اطلاعات هستید، با دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با آداب و رسوم کرمانی ها     کرمان استانی با قدمت طولانی است. بدیهی است در طول تمام سال‌هایی که مردم در این منطقه می‌زیسته‎اند، آداب و رسوم و فرهنگ مخصوص به خودشان را پدید آورده‎اند. آنچه امروز به عنوان فرهنگ مردم استان کرمان می‌بینیم چیزهایی است که در طول این تاریخ باقی مانده است.     مردم استان کرمان بسیار مهمان نواز و صبور هستند. این صبوری را باید مربوط ویژگی اقلیمی آنها دانست. کرمانی‌ها بسیار به مذهب اهمیت می‌دهند و سعی می‌کنند جشن‌ها و دیگر مراسم مذهبی را به بهترین و باشکوه‌ترین وجه ممکن برگزار کنند. از ویژگی‌های مثبت کرمانی‌ها تعصب بر روی لهجه‌شان است. در زمانه‌‌ای که بسیاری از مردم لهجه و گوشش خود را فراموش می‌کنند و سعی دارند به زبان رایج در کشور حرف بزنند. حفظ این گنجینه فرهنگی اهمیت بالایی دارد. کرمانی‌ها به باورهای قدیمی خود که برخی از آنها شاید نادرست باشد اعتقاد راسخ دارند و اگر به باورهایشان بی احترامی شود، بسیار ناراحت می‌شوند. اگر چه کرمانی‌ها هم دیگر کمتر از لباس‌های محلی استفاده می‌کنند اما در برخی از روستاها و در میان عشایر هنوز  استفاده از لباس‌های محلی رایج است.     آشنایی مختصر با فرهنگ مردم کرمان این کمک را به شما می‌کند تا در طول سفر بهتر این مردم را درک کنید و رفتاری که حمل بر بی احترامی به میزبان باشد از شما سر نزند. در ادامه راهنمای جامع سفر به استان کرمان ابتدا مختصرا تاریخچه این استان را بررسی می‌کنیم و سپس به سراغ جغرافیای این اقلیم می‌رویم و در نهایت به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی مختصر با تاریخ استان کرمان     استان کرمان هم مانند بسیاری از مناطق ایران تاریخ عجیب و خواندی و گاهی حتی غم انگیز دارد. نام کرمان را از یکی از گروه‌های پارسی که به ایران آمده بودند، برداشته‌اند. یعنی قدمت شهرنشینی در این منطقه حداقل به زمان هخامنشیان و یا قبل از آن باز می‌گردد. از دوره ساسانیان آثار تاریخی زیادی مانند قلعه دختر و قلعه اردشیر به جای مانده که این نشان می‌دهد استان کرمان از آن زمان تاکنون اهمیت استراتژیک داشته و یکی از مناطق مهم ایران بوده است. از مهم‌ترین اتفاقات تاریخی در کرمان می‌توان به دعوا و درگیری آقامحمدخان قاجار با لطفعلی خان زند اشاره کرد که علاوه بر شیراز کرمان را نیز تحت تاثیر قرار داد و در جریان این درگیری آقامحمد خان قاجار عده زیادی از مردم کرمان را کور و عده دیگری از جوانان تنومند این منطقه را به میاندوآب و سراب تبعید کرد. آشنایی مختصر با جغرافیای استان کرمان     کرمان استان بسیار وسیعی است که هم فارس‌ها و هم اقلیتی از بلوچ‌ها، ترک‌ها، عرب‌ها و شمالی‌ها در کنار هم در آن زندگی می‌کنند. عشایر بخشی دیگر از جمعیت این استان را تشکیل می‌دهند که مهم‌ترین طوایف آنها ایل افشار، ایل سلیمانی و طوایف لر هستند. کرمان از نظر جغرافیایی طبیعتی بکر و زیبا دارد که آن را به مقصدی جذاب برای اکوتوریسم‌ها تبدیل کرده است. وجود رشته کوه‌های مرکزی ایران و 14 قله با ارتفاع 4 هزار متر، لقب بهشت کوهنوردان را به کرمان داده است.     عموم مردم فکر می‌کنند کرمان منطقه‌‌ای گرمسیری است اما جالب است بدانید تنوع آب و هوایی از گرم تا معتدل و حتی بسیار سرد در این منطقه وسیع وجود دارد. بنابراین نمی‌توان گفت بهترین زمان برای سفر به استان کرمان چه فصلی است زیرا بسته به نقطه‌‌ای از این استان که قصد دارید بدان سفر کنید؛ زمان مناسب متفاوت است. به طور مثال سفر به کرمان در بهار برای مناطق گرمسیری آن مناسب است. همچنین بلندترین شهر ایران که به بام ایران مشهور است در کرمان قرار دارد. شهر لاله زار 2775 متر از سطح دریا بالاتر است.     حتما تا اینجای کار متوجه شدید که استان کرمان علاوه بر اینکه جاذبه‌های تاریخی فراوانی دارد. از نظر آب و هوایی و اقلیمی نیز استانی بسیار متنوع است و شما با سفر به این استان قرار است پا به دنیای شگفتی‌های طبیعی بگذارید. در ادامه راهنمای جامع استان کرمان به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان کرمان     در قسمت معرفی جاذبه گردشگری به معرفی برخی از مهم‌‌‌ترین جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان کرمان خواهیم پرداخت. ابتدا با آن دسته از جاذبه‌هایی شروع می‌کنیم که در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارند سپس در راهنمای جامع سفر به استان کرمان به سراغ آثار ثبت شده ملی می‌رویم و در نهایت آثار و جاذبه‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که شاید کمی گمناک‌تر باشند اما یقینا ارزش دیدن را دارند. با ما همراه باشید. باغ شازده ثبت در میراث جهانی یونسکو:  سال 2011 ثبت در فهرست آثار ملی: 14 آبان 1353     باغ شازده که یکی از تاریخی‌‌‌ترین باغ‌های ایران است در دو کیلومتری شهر ماهان قرار دارد. قدمت باغ شازده یا باغ شاهزاده به زمان قاجاریه باز می‌گردد. این باغ را می‌توان به دو مجموعه غربی و شرقی تقسیم کرد که عمارت‌ها و کوشک‌های زیادی در آن قرار دارد. یکی از ویژگی‌های باغ شازده که یکی از دلایل مشهوریت آن نیز به حساب می‌آید، قرار گرفتنش در جاده ابریشم است. از دیگر ویژگی‌های این باغ باید به وجود حوضچه‌ها و آبشارها و همچنین درختان میوه متنوع اشاره کرد. دستور ساخت باغ شازده را محمد حسن خان سردار ایروانی حاکم وقت کرمان صادر کرد اما بعدها عبدالحمید میرزا ناصرالدوله ساخت و سازهای درون باغ را انجام داد. ارگ بم ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2004 ثبت در فهرست آثار ملی: 1 فروردین 1345     وقتی نام کرمان به میان می‌آید بیشتر افراد در درجه اول به یاد ارگ بم می‌افتند. ارگ بم در واقع یک دژ بزرگ است که ارگ در قلب آن قرار گرفته. ارگ بم را یک بار زلزله سال 1382 تا 80 درصد ویران کرد. از آنجایی که این ارگ یک میراث جهانی است بسیاری از کشورها در بازسازی آن شرکت کردند. قدمت ارگ بم به سده پنجم قبل از میلاد باز می‌گردد و آن را باید معروف‌‌‌ترین جاذبه تاریخی استان کرمان دانست. کویر لوت ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016     دشت یا کویر لوت، به عنوان گرم‌‌‌ترین نقطه زمین یکی از جاذبه‌های طبیعی است که بخش‌هایی از آن در استان کرمان، بخش‌هایی از آن در استان سیستان و بلوچستان و بخش‌های دیگری از آن در استان خراسان جنوبی قرار دارد. جالب است بدانید این بیابان بیست و هفتمین بیابان بزرگ جهان به حساب می‌آید. پدیده‌ها و ویژگی‌های جالب، کویر لوت را بسیار جذاب‌تر کرده است. بزرگ‌‌‌ترین شهر کلوخی جهان، مرتفع‌‌‌ترین هرم‌های ماسه‌‌ای جهان، 40 مخلوط آتشفشان کواترنر و بزرگ‌‌‌ترین تپه‌های شنی پوشیده از گیاه، تنها بخشی از پدیده‌های کویر لوت است.     از دیگر جاذبه‌های میراث جهانی یونسکو که می‌توان در راهنمای جامع سفر به استان کرمان بدان اشاره کرد قنات اکبرآباد بم، قنات قاسم آباد بم و قنات گوهرریز هستند. در ادامه به معرفی آن دسته از جاذبه‌های گردشگری استان کرمان که به ثبت ملی رسیده‌‎اند خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. تمدن جیرفت ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     تمدن جیرفت یک مجموعه از محوطه و یافته‌های باستانی است که قدمت آن به هزاره سوم پیش از میلاد باز می‌گردد. جالب است بدانید با کشف این تمدن دیدی تازه به روی تاریخ خاورمیانه گشوده شد. جدا از اشیاء باستانی یک نیایشگاه بزرگ در این منطقه یافت شده است. هنوز هم باستان شناسان سعی دارند با بررسی آثار کشف شده، اطلاعات بیشتری از تمدنی که در این منطقه وجود داشته استخراج کنند. قلعه سنگ سیرجان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     این قلعه که متعلق به دوره ساسانیان است در هفت کیلومتری شهر سیرجان قرار دارد. آثار به جا مانده در این قلعه نشان می‌دهد در دوره حکومت اسلامی نیز حاکمان از آن استفاده می‌کرده‌اند. یک پلکان سنگی در قلعه وجود دارد که برخی از باستان شناسان معتقدند این پلکان قدمت بسیار زیادی دارد و مربوط به یک نیایشگاه و آتشدان قدیمی است. بازار کرمان ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اردیبهشت 1380     یکی دیگر از جاذبه های گردشگری که حتما باید آن را در راهنمای جامع سفر به استان کرمان معرفی کرد، بازار کرمان است. این بازار که از میدان ارگ شروع می‌شود و تا میدان مشتاقیه ادامه پیدا می‌کند؛ پس از شروع حکومت اسلامی یعنی حدود سده هشتم هجری در ایران ساخته شده و در تمام این مدت هنوز به حیات خود ادامه داده است. اما هرکدام از فرمانروایان بخشی از این بازار را تکمیل کرده‌اند. جالب است بدانید بازار کرمان طولانی‌‌‌ترین راسته را در میان بازارهای ایران دارد. در ادامه به معرفی برخی از جاذبه‌هایی خواهیم پرداخت که اگر چه هنوز ثبت ملی یا جهانی نرسیدند اما اهمیت بالایی دارند و بازدید از آنها خالی از لطف نیست. آثار و بقایای دایناسورها     یکی از جالب‌‌‌ترین چیزهایی که می‌توان در راهنمای جامع سفر به استان کرمان بدان پرداخت؛ آثار و بقایای دایناسورهاست. این بقایا در شهر زرند قرار دارد و در واقع شامل دو فسیل یافت شده مربوط به دایناسورها می‌شود. همچنین یک تخته سنگ در روستای دست خاک وجود دارد که رد پای 14 تا 15 دایناسور روی آن وجود دارد و قدمت آن را 190 میلیون سال تخمین می‌زنند. دایناسورها همیشه موضوع جذابی برای همه بوده‌اند بنابراین بازدید از فسیل و بقایای به جای مانده از آنها خالی از لطف نیست. باغ موزه هرندی     ساخت باغ هرندی به زمان قاجاریه باز می‌گردد. محمدرضا خان عدل السلطان که یکی از نظامیان وقت کرمان بود این باغ تفریحی را خارج از شهر کرمان ساخت. اما قصه معروفیت این باغ به زمان رضاشاه باز می‌گردد. رضاخان در سفر تبعیدش چند روز در این باغ توقف کرد و از آن زمان بر شهرت باغ هرندی افزوده شد. مسجد جامع مظفری     یکی دیگر از جاذبه‌های بیشمار استان کرمان مسجد جامع مظفری است. این بنا که در زمان سلسله آل مظفر در کرمان ساخته شده از جمله مساجد چهار ایوانه است و قدمتش آنطور که از کتیبه سر درش بر می‌آید به سال 750 هجری قمری باز می‌گردد. در دوره‌های بعدی این مسجد بارها مورد مرمیت قرار گرفته. جالب است بدانید سردر شرقی مسجد یک بار توسط آقامحمد خان قاجار به توپ بسته شده است.     از دیگر جاذبه‌هایی که می‌توان در راهنمای جامع سفر به استان فارس به آنها اشاره کرد باید از باغ سده، باغ بیرم آباد، خانه پرداختی، مسجد جامع ملک، مقبره خواجه اتابک، مقبره مشتاقیه، موزه صنعتی، موزه مطبوعات و ... نام برد. قله هزار: بام استان کرمان     استان کرمان یکی از شهرهای کویری ایران محسوب می‌شود و باید اینگونه بیان کنیم که قله‌ای که بام این استان محسوب می‌شود بلندترین قله استان‌های جنوبی ایران محسوب می‌شود. کوه هزار با ارتفاع 4501 متر که به عنوان بام استان کرمان معرفی می‌شود یکی از پروژه‌های پر طرفدار در طرح سیمرغ کوه‌های ایران است. این کوه زیبا در قسمت راین شهرستان کرمان قرار دارد. این قله بلند که در بهار و تابستان طبیعتی زیبا دارد، رویشگاه هزاران گیاهی است که بسیاری از آنها ارزش دارویی دارند و همچنین علاوه بر این، هزار زیستگاه جانورانی مانند گرگ، گراز، کل و بز، خرگوش، روباه، کبک، کبک دری و … نیز می‌باشد، جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقاله قله هزار مراجعه نمایید. کلام آخر      کرمان یکی از وسیع‌‌‌ترین و قدیمی‌‌‌ترین استان‌های کشور است. این منطقه پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی که اگر بخواهید همه این جاذبه‌ها را ببینید به بیش از چند روز برای سفر نیاز دارید. همچنین از آنجایی که تنوع آب و هوایی در این استان بالاست نمی‌توان در یک فصل به همه نقاط آن سفر کرد. بهتر آن است که بخش‌های مختلف استان را تقسیم کنید و از آن چند برنامه سفر چند روزه در بیاورید.     در طول سفر همانقدر که دیدن جاذبه‌های گردشگری اهمیت دارد؛ آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مردم کرمان و احترام به آنها هم حائز اهمیت است. در نهایت توصیه همیشگی ما به شما این است که از تهیه آثار دست مردم کرمان به عنوان سوغات غافل نشوید و از این طریق هم بخشی از فرهنگ کرمانی‌ها را به یادگار داشته باشید و هم از تولید دست آنها حمایت کنید. همچنین در طول سفر خود به استان کرمان خوردن غذاهای بومی این مردم را فراموش نکنید. امید است این راهنمای جامع سفر به استان کرمان برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان کردستان     حتی نوشتن درباره کردستان هیجان‌انگیز است. حالا تصور کنید قرار باشد سفری چند روزه به این دیار داشته باشید؛ از همین ابتدای کار صابون یک سفر رویایی را به دلتان بزنید. استان کردستان به مرکزیت شهرستان سنندج، یکی از استان‌های غربی کشور است که طبیعت فوق‌العاده زیبا، آداب و رسوم و فرهنگ اصیل و دیدنی‌اش سالانه عده زیادی از مردم را به سوی این دیار می‌کشاند. کردها که به مهمان‌نوازی شهره‌اند ، در طول سال با مهربانی از این گردشگران پذیرایی می‌کنند.     کردستان یک استان مرزی است که حدود 200 کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارد. از استان‌های همسایه این منطقه می‌توان به استان آذربایجان غربی و استان زنجان از شمال، استان همدان از شرق و استان کرمانشاه از جنوب اشاره کرد. این استان دارای 10 شهرستان، 29 شهر، 31 بخش، 86 دهستان و شمار زیادی آبادی دارای سکنه و خالی از سکنه است. شهرستان‌های کردستان عبارتند از کامیاران، دهگلان، سنندج، سقز، بانه، مریوان، بیجار، قروه.     اولین بار به طور رسمی در زمان سلجوقی از کلمه کردستان به عنوان نام استان استفاده شد. کردستان از کلمه کرد و پسوند ستان درست شده و به معنی سرزمین کردها است. از زمان سلجوقیان به بعد این خطه هم به طور رسمی و هم غیر رسمی با این نام زیبا شناخته شد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان قصد داریم سیر تا پیاز این دیار از فرهنگ و تاریخ گرفته تا جغرافیا و جاذبه های گردشگری آن را بررسی کنیم. اگر شما علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آنچه باید درباره  تاریخ کردستان بدانید     زمانی که مادها به ایران آمدند، سرزمین کردستان را نیز تحت سلطه خود قرار دادند. این منطقه در کتیبه‌های آشوری و اوراتویی به نام پرسوا یا پارسوا ثبت شده است. اولین بار که به نام پارسوا در تاریخ اشاره شده، مربوط به کتیبه‌ای است که حمله سلمنسر سوم را روایت می‌کند. تاریخ این کتیبه به سال 838 قبل از میلاد باز می‌گردد.     کردستان تنها در حکومت مادها نقش پررنگی نداشته بلکه در تمام ادوار این نقش را حفظ کرده است. در طول جنگ تحمیلی کردستان به دلیل هم مرز بودن با عراق نقش به سزایی را ایفا کرد و همچنین آسیب‌های زیادی از جنگ بر این دیار وارد شد.     اما سنندج شهریت خود را در زمان حکومت صفویه به دست آورد. در این زمان به یک منطقه مستقل با چهار حاكم نشین خورخوره، جوانرود، اورامان و الكاء بانه تبدیل شد. همچنین در اولین تصمیم‌گیری برای تقسیمات کشوری جدید، در 1316/9/9 شمسی ایران به 6 قسمت تقسیم شد که قسمت غرب آن شهرستان‌های كردستان، كرمانشاهان و گروس را شامل می‌شد.     کردستانی‌ها از تبار آریایی‌هایی هستند که چندین هزار سال قبل از میلاد پا به ایران گذاشته‌اند. تا قبل از اسلام تاریخ روشنی درباره این دیار (به جزو ذکر چند باره نام در کتیبه‌ها) وجود ندارد. با این وجود می‌دانیم که در همان زمان مثلا هنگام حکومت مادها نیز این منطقه پراهمیت بوده است. آنچه باید درباره فرهنگ کردستان بدانید     اکثر ساکنان کردستان، همانطور که از نام این دیار پیداست، کرد تبار و کرد زبان هستند. البته در بخش‌های مختلف استان مردم با لهجه‌های مختلف کردی صحبت می‌کنند. هموطنانمان در کردستان بیشتر پیرو دین اسلام و اهل تسنن هستند. اقلیت‌های مذهبی و همچنین شیعیان نیز در این سرزمین زندگی می‌کنند.     کردستان فرهنگ منحصر به فرد و اصیلی ‎دارد. لباس محلی، بازی‌های محلی، جشن‌ها ، غذاها و موسیقی محلی همه و همه نشانه‌هایی از این اصالت هستند. بیشتر جشن‌ها و مراسم‌هایی که در کردستان برگزار می‌شود، ریشه در اعتقادات باستانی این مردم دارد. از میان این جشن‌ها می‌توان به مراسم میرمرین یا امیربهادری، مراسم کوسه‌گردی ، مراسم سمنوپزان، مراسم پیر شالیار و... اشاره کرد. کردستان همچنین دیار غذاهای محلی خوشمزه است از میان این غذاها می‌توان از دوخوا، شل کینه، یک آبه، کلانه، کباب کردی و... نام برد.     یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فرهنگ استان کردستان لباس محلی مردم آن است. به‎طور کلی می‌توان پوشاک مردان و زنان کرد را به سه بخش تن‌پوش، سرپوش و پای افزار تقسیم کرد که بسته به فصل، نوع کار و معیشت، جنس آنها تغییر می‌کند. البته لازم به ذکر است که در بخش‌های مختلف کردستان لباس‌ها کمی با هم متفاوت است. اما اگر جزئی‌تر بخواهیم درباره لباس‌های محلی کردستان حرف بزنیم باید بگوییم، پوشاک مردان در این دیار شامل جوخه، پانتول، ملکی، شال، دستار، فرنجی و کله بال می‌شود و لباس زنان نیز از جافی، کلنجه، شال، کلاو و کلکه تشکیل شده است.     درباره موسیقی کردستان نیز باید گفت به موسیقی رایج در میان کردها، موسیقی کردی می‌گویند. این موسیقی غنی که از تاریخ، اعتقادات و باورهای این مردم بر می‌آید به دو بخش کلاسیک و مدرن تقسیم می‌شود. در موسیقی این استان از سازهای بادی، زهی و ضربی استفاده می‌شود. رایج‌ترین آلات موسیقی در کردستان عبارت‎اند از: نی، سرنا، دهل، دف، تنبور و شمشال مراسم پیر شالیار     از آنجایی که مراسم پیرشالیار یکی از مشهورترین و مهم‎ترین مراسم‌ها در استان کردستان است، در بخش فرهنگ به معرفی جداگانه آن خواهیم پرداخت. این مراسم همه ساله در روستای هورامان یا اورامان تخت در نیمه‌های فصل زمستان برگزار می‌شود. انجام این مراسم که سه روز به طول می‌انجامد، در روز چهارشنبه آغاز و در آن قربانی و خیرات انجام می‌شود. عده زیادی از گردشگران برای دیدن مراسم پیر شالیار در در فصل زمستان به کردستان سفر می‌کنند. آنچه باید درباره جغرافیای اقلیم کردستان بدانید     استان کردستان، یکی از استان‌های غربی ایران در مجاورت با کشور عراق است. مساحت این استان حدود 1.7 درصد از خاک کل کشور را شامل می‌شود و می‌توان آن را از نظر وسعت در رتبه شانزدهم قرار داد. استان کردستان را باید منطقه‌ای کوهستانی با دره‌های پهن و دشت‌های مرتفع دانست. جالب است بدانید میان بلندترین و پست‌ترین نقطه از این استان حدود 2 هزار و چهارصد متر اختلاف وجود دارد. این امر به این معناست که اقلیم‌های متنوعی را در کردستان داریم. در نزدیکی کردستان دریا وجود ندارد اما می‌توان منبع و سرچشمه بخشی از آب‌های آزاد و دریای خزر را در کوه‎های این منطقه جستجو کرد.     آب و هوای کردستان را می‎توان تحت تاثیر توده‌های هوای گرم و مرطوب مدیترانه دانست. بنابراین در فصل بهار شاهد بارندگی‌های بسیار و در فصل زمستان شاهد بارش برف در این استان هستیم. کردستان حدود 500 میلی لیتر در سال بارندگی دارد و روزهای یخبندان آن نیز به 106 روز می‌رسد. بنابراین بهترین زمان سفر به کردستان از نظر آب و هوایی را باید بهار و تابستان دانست. جدا از بارندگی‌های سالانه رودخانه‎ها نیز منبع آب مهمی برای تامین آب استان به حساب می‌آیند. از میان مهم‌ترین رودخانه‌هایی که در استان کردستان وجود دارند، می‌توان به قزن اوزون، سیروان، زرینه رود، گاورود و برده سور اشاره کرد. جاذبه‌های گردشگری استان کردستان     استان کردستان مقصد مناسبی برای علاقمندان به طبیعت‌گردی است اما این بدان معنا نیست که جاذبه‌های تاریخی در این استان وجود ندارد. مردانی که در طول این تاریخ دور و دراز در این منطقه می‌زیسته‌اند هرکدام آثار و یادگارهایی از خود به جا گذاشته‌اند. در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان به معرفی جاذبه های گردشگری این دیار خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آثار و بناهایی حرف خواهیم زد که در فهرست میراث جهانی و ملی ثبت شده‌اند و سپس دیگر جاذبه‌های استان را به شما معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. بازار سنندج ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1375     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان کردستان، بازار سنندج نام دارد. به نظر می‌رسد برای ساخت این بازار از میدان نقش جهان الگو گرفته شده است زیرا، برخلاف بیشتر بازارهای قدیمی ایران که به صورتی خطی هستند، بازار سنندج به صورت مستطیلی طراحی شده. درحال حاضر متاسفانه به دلیل احداث خیابان انقلاب بازار به دو بخش مجزا تقسیم شده است. قدمت بازار سنندج به دوره حکومت صفویه باز می‌گردد. این بازار به وسیله سلمان خان اردلان و به دستور شاه صفی ساخته شده است. سنگ نبشته اورامان ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1380     سنگ نبشته اورامان یکی از جاذبه‌های تاریخی مربوط به دوره آشوریان در کردستان است که آن را به نام کتیبه تنگی ور نیز می‌شناسند. این سنگ نبشته شامل یک نقش برجسته و یک کتیبه به خط میخی است. این اثر در شهرستان کامیاران قرار دارد. این نقش برجسته دارای ارتفاع 120 سانتیمتر و پهنای 170 سانتیمتر است که در سال 706 پیش از میلاد حجاری شده است. این نقش برجسته نیم رخ یک انسان در لباس شاهی را نشان می‌دهد. اورامان تخت ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو: 5 مرداد 1400     روستای اورامان تخت یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های استان کردستان است که آن را با لقب هزار ماسوله نیز می‌شناسند. این روستای کوهستانی در منطقه اورامانات واقع شده و روستاهای سیروان و لیله نیز از آن می‌گذرند. به جز این دو رودخانه جاذبه‌های طبیعی دیگری مانند چشمه بل نیز در اورامان تخت وجود دارند. همچنین وجود جنگل‌های بزرگ با درختانی همچون بلوط، زالزالک و گلابی وحشی باعث سرسبزی این روستا شده است. خانه‌های این روستا از سنگ ساخته شده‌اند و چینششان به صورت پلکانی است. جالب است بدانید اورامانات از دو بخش تشکیل شده که بخش کوچک آن در کشور عراق و بخش بزرگ‎ترش در ایران قرار دارد. عمارت خسروآباد     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان کردستان که در سنندج قرار دارد، عمارت خسروآباد است. این عمارت بی نظیر که مرکز حکومت اردلان بوده، در مرکز شهر قرار گرفته و مردم آن را به نام شبلی نیز می‌شناسند. دیرینگی این اثر به زمان حکومت قاجارها می‌رسد. در سال 1223 این بنا توسط امان الله خان اردلان والی، که آن زمان حاکم کردستان بود ساخته شد. این عمارت از بخش‌هایی همچون قصر سلطنتی با ورودی ستون‎دار، ساختمان شرقی، ساختمان بیرونی، حمام، اتاق قاپچیان و ... تشکیل شده است. نمای شرقی عمارت را با آجر و گچ‌بری‌های بسیار زیبا تزئین کرده‌اند. در حالی دیگر بخش‌ها با آجرهای ساده‎تر تزئین شده است. حوض‌ها و فواره‌های فراوانی در این عمارت وجود دارند، به طوری که حتی در طبقه سوم نیز حوض و فواره تعبیه شده است. پل قشلاق     از دیگر جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان کردستان به آن اشاره کرد، پل قشلاق است. این پل که در شهر سنندج قرار دارد مربوط به زمان صفویه و زندیه است. پل قشلاق در زمان شاه صفی ساخته شده اما امان الله خان اردلان آن را مرمت کرده است. این پل یک بار دیگر هم توسط میرزارضا وزیر کردستانی بازسازی شده است. از ویژگی‌های پل قشلاق می‌توان به 78 متر درازا، سه متر پهنا و شش دهانه اشاره کرد. دهانه‌ها توسط طاق‌های جناغی به هم وصل شده. کف پل نیز با سنگ فرش تزئین شده است. روستای گردشگری صلوات آباد     روستای صلوات آباد در 15 کیلومتری جاده سنندج-همدان، در جنوب شرقی این شهر قرار دارد. این روستا را باید با 5 هزار نفر جمعیت، یکی از پرجمعیت‌ترین روستاهای استان کردستان دانست. این روستا تا همین 100 سال پیش نامان، نام داشت اما بعدها به نام صلوات آباد تغییر پیدا کرد. به جز جاذبه‌های طبیعی و تاریخی آرامگاه مشاهیری مانند بابا شهاب الدین و سید علی اصغر کردستانی نیز در این روستا قرار دارد. در روستای صلوات آباد گیاهان دارویی فراوانی نیز یافت می‌شود. آبیدر     آبیدر یک کوه مشرف بر شهر سنندج است. این کوه تفریحگاه‌ها و چشمه‌های فراوانی در دل خود جای داده و از آنجایی که بسیار به شهر سنندج نزدیک است، علاوه بر گردشگران، میان بومیان نیز محبوبیت بسیاری دارد. در دامنه آبیدر خانه‌های زیادی ساخته شده که مردم در روزهای تعطیل از این خانه‌ها استفاده می‌کنند. جالب است بدانید یکی از بزرگ‌ترین سینماهای رو باز جهان با گنجایش 10 هزار نفر در پارک جنگلی آبیدر قرار دارد. از دیگر جاذبه‌های این کوه باید به مجسمه یادبود مقاومت مردم کردستان (پدری که دو فرزندش را در آغوش کشیده) اشاره کرد. بام استان کردستان استان کردستان نیز مانند دیگر استان‌های ایران قله‌ی به عنوان بلندترین کوه خود در لیست سیمرغ کوه‌های ایران دارد که در اینجا به بررسی آن خواهیم پرداخت. یکی از قله‌هایی که علاقمندان پروژه سیمرغ جزو لیست اهدافشان قرار می‌دهند قله زلیخا یا قولی زلیخا به ارتفاع 3196 متر است. صعود به کوه‌های با پیشینه زمین‌شناسی خاص در استان‌های مختلف همیشه یک هدف بسیار مهم برای تمامی کوهنوردان بوده است. تجربه قله‌های مختلف، آشنایی با تنوع آداب و رسوم مناطق در کنار صعود به قله‌ها مبحثی بوده است که همیشه در سفر به افزایش تجربه و شناخت سرزمین انسان تأثیر می‌گذارد. قله زلیخا با ارتفاع ۳۱۹۵ متر در مرز بین شهرستان‌های دیواندره و سقز در استان کردستان قرار گرفته است. طبق طبقه بندی کوه‌های ابران این کوه در قسمت شمالی رشته کوه زاگرس و در کوه‌های کردستان قرار گرفته است. جهت مطالعه بیشتر درباره این کوه به مقاله قله زلیخا در وب سایت دکوول مراجعه کنید. کلام آخر     استان کردستان دیار سرسبزی‌ها و دیار مردم خونگرم و مهربان است. این خطه جاذبه‌های فراوانی دارد که در این مقاله فرصت پرداختن به همه آنها را نیافتیم. اما بازدید از این جاذبه‌ها خالی از لطف نیست. در طول سفر به کردستان و بازدید از هر جاذبه طبیعی، محافظت از طبیعت را از یاد نبرید. این گنجینه، میراثی است که باید به دست آیندگان برسانیم. کردستان پر است از دستان هنرمندی که صنایع دستی بسیار زیبا خلق می‌کنند.     اگر قصد خرید سوغات دارید، سعی کنید حتما از هنر دست این مردم خریداری نمایید. به این صورت هم از هنر و هم از اقتصاد آنها حمایت خواهید کرد. بیشتر جاذبه‌های استان کردستان طبیعی است، بنابراین برای اینکه بتوانید از تمام این جاذبه‌ها دیدن نمایید، باید برای سفری چند روزه برنامه‌ریزی کنید. در نهایت در طول سفر به کردستان میل کردن دنده کباب سنندج را از یاد نبرید تا طعم سفر خوش به کردستان تا همیشه زیر دندانتان بماند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای سفر به استان قم     استان قم به دلیل وجود حرم مطهر حضرت معصومه در آن از قدیم الایام یکی از مقاصد اصلی سفر برای مسلمانان داخل و خارج از کشور بوده است. این استان در مرکز ایران و در مجاورت با استان تهران، استان مرکزی و استان سمنان قرار دارد. آب و هوای قم گرم و خشک است بنابراین، از نظر آب و هوایی بهترین زمان سفر به استان قم را باید اواخر تابستان تا اواخر بهار دانست. اما به دلیل وجود حرم حضرت معصومه و مسجد جمکران این استان در همه روزهای سال پر از گردشگر است. بیشتر درآمد استان قم نیز از همین صنعت گردشگری تامین می‌شود.     قم پس از استان البرز کوچک‌ترین استان ایران است. این منطقه تنها یک شهرستان دارد و از از مهم‌ترین شهرهایش هم می‌توان به قم و سلفچگان اشاره کرد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قم قصد داریم سیر تا پیاز مسائل مربوط به این منطقه را با هم بررسی کنیم. ابتدا به بررسی تاریخ این دیار می‌پردازیم. سپس درباره فرهنگ و جغرافیای قم حرف خواهیم زد و در نهایت به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخچه استان قم     قم قدمت بسیار طولانی دارد اما نه به صورت استان. در زمان‌‌های بسیار قدیم این منطقه را به عنوان یک روستای بسیار بزرگ می‌شناختند. در ابتدا نام این دیار کومه بوده که بعدها به کم تبدیل شده و اعراب که نمی‌توانستند به خوبی حرف "ک" را تلفظ کنند به این دیار قم گفتند و تا به امروز این نام بر این منطقه مانده است. زمانی که اعراب به ایران حمله کردند. قم نیز مانند بسیاری دیگر از مناطق ایران به دست اعراب افتاد و برخی از آنها در این منطقه ساکن شدند. پس از این ماجرا این روستا کم کم پیشرفت کرد و به شهر و سپس استان تبدیل شد.     در قرن چهارم قم جزو ایالت جبال ایران بود. در این دوره این منطقه به دلیل اعتقاد مردمش به تشیع، کم کم مورد توجه قرار گرفت و در قرن‌های پنجم و ششم یه یکی از مراکز تعلیمات دینی بدل شد. در زمان حکومت صفویه در ایران، قم بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. بسیاری از پادشاهان و شاهزادگان صفوی را در اطراف حرم حضرت معصومه به دخاک سپرده‌اند. این توجهات باعث شد تا این دیار از هر نظر رشد و ترقی پیدا کند.     در زمان قاجاریه طوایف متعددی از سمت غرب به قم کوچ کردند و این مساله باعث افزایش ناگهانی و چشمگیر جمعیت در این استان شد. در زمان حکومت پهلوی قدرت سیاسی قم افزایش پیدا کرد و به یکی از پایگاه‌‌های مبارزه با پهلوی درآمد و مسیر توسعه را نیز ادامه داد. سال 1316 خط راه آهن از این استان گذشت و از سال 1344 از نظر ارتباطی به یکی از مهم‌ترین مناطق ایران بدل شد. پس از انقلاب اسلامی نیز این منطقه چه از نظر مذهبی، چه سیاسی و چه دیگر موارد به مسیر پیشرفت ادامه داد تا جایی که امروزه به عنوان یکی از مهم‌ترین استان‌‌های کشور شناخته می‌شود. آشنایی با فرهنگ استان قم     استان قم را باید پس از مشهد مذهبی‌ترین استان ایران دانست. این مساله بر فرهنگ مردمی که در این منطقه زندگی می‌کنند ، تاثیر جدی داشته است. زبان مردم قم فارسی است که ریشه در فارسی دری دارد. اما زبان‌‌های ترکی، لری و افغانی نیز در این استان رایج است. درحال حاضر مردم استان قم همان لباس‌‌های رایج در کل کشور را می‌پوشند اما در گذشته لباس‌های محلی این مردم عبارت بود از: شلیته، چارقد، شلوار قردار، آرخالق و پیراهن دورچین برای زنان و کت، قبا، جلیقه، شیخی و گیوه برای مردان.     بیشتر آیین‌‌هایی که در استان قم با جدیت برگزار می‌شود ، آیین‌‌های مذهبی است. اما مراسمات سنتی رایج در کشور مانند عید نوروز، چهارشنبه سوری، سیزده به در و ... نیز در این استان برگزار می‌شود. از میان غذاهای محلی استان قم نیز می‌توان به آبگوشت کله قمری، آش پته، دم پختک قمی، ماش ماشک، کوفته قمی و ... اشاره کرد. از صنایع دستی این استان نیز می‌توان از سفالگری، قالی‎بافی، کاشی‎کاری، سرامیک، مروابافی، سنگ تراشی و ... نام برد. همچنین اگر قصد تهیه سوغات از قم را دارید می‌توانید به سراغ چیزهایی مانند سوهان، حلوای قمی، شیره انگور، کشمش و ... بروید. آشنایی با جغرافیای استان قم     استان قم منطقه‌ای با آب و هوای متنوع است از میان انواع آب و هوایی که در بخش‌‌های مختلف این استان وجود دارد می‌توان از گرم و خشک، نیمه خشک، مدیترانه‌ای و نیمه مرطوب نام برد. این مساله باعث می‌شود بهترین زمان سفر به استان قم محدود به یک فصل خاص نباشد. میانگین بازندگی سالانه در قم 135 میلی‎لیتر است و هرچقدر از غرب به سوی شرق و از شمال به سوی جنوب این استان حرکت کنیم این بارندگی کمتر می‌شود. درواقع این استان با کمبود منابع آب مواجه است.     دو رودخانه به نام‌‌های قمرود و قره چای به عنوان منابع اصلی آب در این خطه به شمار می‌روند که آبشان را با کمک سدهای 15 خرداد و قره چای مهار کرده‌اند. همچنین در استان قم، 270 حلقه چاه عمیق، 127 حلقه چاه نیمه عمیق و شماری قنات وجود دارد. گونه‌‌های گیاهی موجود در این خطه با توجه به شرایط تامین آب و اقلیم این منطقه شامل گیاهان گز، تاج، دورمنه، شورپسند و سایر گیاهانی که در اقلیم خشک زنده می‎‌مانند، می‌‎شود. از مهم‌ترین پدیده‌‌های طبیعی این استان نیز می‌توان به کویر نمک و کوه‌‌های گل تپه، سیاه‎ کوه، سفید کوه، کوه نمک، کوه محمودآباد و کوه شاهجرد اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قم     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان قم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که کمی هم با جاذبه های گردشگری آن آشنا شویم. طبق روال معمول ابتدا درباره جاذبه‌‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌‌های جهانی و ملی ثبت شده باشند (درصورت موجود بودن) و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌‌ های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. آب انبارها     همانطور که در بالا ذکر شد، استان قم از دیرباز با مشکل کم آبی دست و پنجه نرم می‌کرده است. همین امر باعث شده تا در زمان قدیم آب انبارهایی را برای ذخیره آب بسازند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد. آب انبار سراجه، واقع در روستای سراجه، مربوط به دوره صفویه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) آب انبار طرلاب، واقع در روستای طرلاب، مربوط به دوره صفویه (ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) آب انبار لب چال، واقع در قم، مربوط به اواخر دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382) آب انبار شادقلی خان، واقع در شهرستان قم، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1384) آب انبار پاچیان واقع در روستان پایچیان، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1380) از دیگر آب انبارهای موجود در استان قم می‎توان به یزدی‌‌ها، وادی الاسلام، طیب و طاهر، کوه سفید، عربستان، سید اسماعیل و ... اشاره کرد. پل روس ها ثبت در فهرست آثار ملی: 27 آبان 1386     یکی دیگر از جاذبه‌‌های تاریخی استان قم، پل روسی‌‌ها است که در شهرستان قم قرار دارد. قدمت این پل به زمان جنگ جهانی دوم باز می‌گردد. این سازه را که به نظر می‌رسد در لشکرکشی روس و انگلیس به ایران در خلال جنگ جهانی دوم ساخته شده باشد، درحال حاضر به نام پل انقلاب نیز می‌شناسند. جالب است بدانید بومی‌‌ها به آن پل انگلیسی هم می‌گویند. اگر برای اولین بار به این پل نگاه کنید، گمان خواهید کرد که سازه‌ای جدید است، اما پس از کمی دقت، آثار کهن را در آن پیدا خواهید کرد. درواقع پایه‌‌های پل قدیمی در دل پل جدید پنهان شده است.     به جز پل روس‌‌ها، پل‌‌های تاریخی دیگر مانند پل طایقان، پل امامزاده عبدالله، پل عسگرآباد، پل شکسته قمرود، پل قلعه چم و ... نیز در فهرست جاذبه های تاریخی استان قم قرار می‌گیرند. تپه های تاریخی     در استان قم همچنین شمار زیادی تپه‌‌های تاریخی قرار دارد که از روی این تپه‌‌‌ها اطلاعاتی درباره تاریخ و تمدن قدیم این دیار به دست آورده‌اند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره خواهیم کرد. تپه امامزاده طیب و طاهر، واقع در روستای قنوات، مربوط به دوره‌‌های تاریخی پس از اسلام (ثبت در فهرست آثار ملی: 17 اسفند 1381) تپه امامزاده نواران، واقع در روستای نواران، مربوط به دوره‌‌های تاریخی پس از اسلام ( ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382) تپه در قلعه (دروازه قلعه، واقع در روستای نویس ) (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382) تپه دژ کهنه، واقع در روستای ابرجس (ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382)     از دیگر تپه‌‌های تاریخی موجود در استان قم می‎توان به تپه امامزاده علمدار کباب، تپه البرز یک، تپه صرم، تپه قلعه جنی، تپه قلعه چم لاواردار و ... اشاره کرد. خانه ملاصدرا ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1375     خانه ملاصدرا یکی از خانه‌‌های تاریخی است که در استان قم قرار دارد. این خانه متعلق به فیلسوف بزرگ قرن یازدهم، ملاصدرا بوده است که با وجود زندگی در شیراز، 15 سال از عمر پر بار خود را در روستای کهک قم گذراند. قدمت این خانه که یک بار در سال 1392 ترمیم شده است، به دوران حکومت صفویه می‌رسد. این بنا از یک گنبد و چهار صفه تشکیل شده و بیشترین مصالحی که در ساخت آن به کار رفته خشت، گل و ملات است. در نوک گنبدی که در خانه وجود دارد، شیشه‌‌های رنگی به کار رفته و این مساله باعث می‌شود در طول روز و تابش آفتاب نوری رویایی فضای خانه را فرا بگیرد. حمام گذر عشقعلی ثبت در فهرست آثار ملی: 16 شهریور 1383     یکی دیگر از جاذبه‌‌های استان قم که باید در مطلب راهنمای سفر به استان قم به معرفی آن پرداخت، حمام گذر عشقعلی است. این حمام در شهرستان قم قرار دارد و قدمت آن به دوره حکومت قاجارها باز می‌گردد. مالکیت این حمام به صورت خصوصی و وقف شده است. حمام عشقعلی که در سال‌‌های اخیر با همکاری مالکان و سازمان میراث فرهنگی مورد مرمت قرار گرفته، در قدیم از بخش‌هایی همچون حمام مجزای زنانه و مردانه متشکل بوده است. از دیگر حمام‌‌های تاریخی که در استان قم قرار دارند می‌توان به حمام روستای البرز، حمام حاج عسگرخان، حمام مظفرآباد و ... اشاره کرد. دریاچه نمک     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قم دریاچه نمک است. البته این دریاچه مشترکا میان استان‌‌های اصفهان، قم و سمنان قرار دارد. اگر قصد کردید در سفر به استان قم از این دریاچه دیدن نمایید می‌توانید از جاذبه‌‌های فراوانی مانند کویر مرنجاب، پارک ملی کویر، کویر بند ریگ و ... نیز بازدید کنید. دریاچه نمک 80 کیلومتر طول و 30 کیلومتر پهنا دارد و وسعت آن را باید حدود سه هزار کیلومتر مربع دانست. انباشت سیلاب و آب‌‌های سطحی در طول قرن‌‌ها این دریاچه را پر از رسوبات نمک کرده است. هر بار که باران می‌زند و آب این دریاچه تبخیر می‌شود، کرت بندی‌‌های فوق‌العاده‌ای به شکل پلی گن توسط نمک‌‌ها ایجاد خواهد شد. این پدیده زیبا را فقط می‌توان در ماه‌‌های بارندگی دید زیرا، در اکثر روزهای دیگر سال دریاچه نمک خشک است. بام استان قم استان قم به واسطه حضور بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س)، مسجد جمکران و آثار تاریخی که از زمان‌های بسیار دور در این استان پایه گذاری شده‌اند از نظر گردشگری بسیار مهم و حائز اهمیت است برای کشورمان ایران اما در کنار تاریخ پر فراز و نشیب و پیشینه منحصر به فرد این استان، طبیعت خاصش نظر هر گردشگری را به خود جلب می‌کند استان قم در بخش کویری ایران قرار دارد و دریاچه نمک آن بسیار معروف است و کنار این کویر و دریاچه نمک می‌خواهیم بام استان قم را به شما معرفی کنیم، قله برف انبار که در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران معرفی شده است و سالانه کوهنوردان بسیاری برای بازدید از این قله و صعود آن به این استان عزیمت می‌کنند، برف انبار از سمت غرب به رشته کوه پلنگ آبی و از سمت جنوب هم به شهرستان دلیجان در استان مرکزی امتداد می‌یابد. دره‌ای به عمق 600 متر در جوار قله برف انبار وجود دارد که در فصل زمستان و گاها در فصول‌ دیگر سال میزان زیادی برف درونش انباشه می‌شود. شاید وجه تسمیه یا در واقع دلیل اصلی نامگذاری این کوه را بتوان در همین موضوع بیان کرد. برنامه صعود به قله برف انبار قم در کنار صعود به قله دومیر استان مرکزی از جمله برنامه‌هایی است که کوهنوردان بسیاری علاقمند به اجرای آن هستند. جهت مطالعه بیشتر درباره این کوه پیشنهاد می‌کنیم مقاله قله برف انبار را مطالعه نمایید. کلام آخر     جاذبه‌‌های فراوان دیگری نیز در استان قم وجود دارد که در این مطلب مجال پرداختن به آنها را نیافتیم. اما این بدان معنا نیست که ارزش بازدید از آنها کمتر از مواردی است که در بالا معرفی شد. بازدید از هر جاذبه گردشگری که در این استان قرار دارد، لذت سفر شما را دو چندان می‌کند. پس تا جایی که می‌توانید از بازدیدشان غافل نشوید.     مردم استان قم، مردمی مذهبی هستند و به باورها و اعتقاد خود بسیار اهمیت می‌دهند. بنابراین در طول سفر به این استان با احترام گذاشتن به باورهای این مردم خونگرمی و مهمان‌نوازی آنها را جبران کنید. معروف‌ترین سوغاتی که می‌توانید از قم تهیه نمایید، سوهان است. با انتخاب این شیرینی به عنوان سوغات و هدیه آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی نمایید. امید است. این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان قزوین     قزوین یکی از استان‌های شمال غرب کشور است که در همسایگی گیلان، مازندران، زنجان و البرز قرار دارد. اگر چه این استان تنها یک درصد از مساحت کشور را در اختیار دارد اما نقش مهمی در اقتصاد ایفا می‌کند. در پاسخ به این سوال که چرا باید استان قزوین را به عنوان مقصد مناسبی برای سفر انتخاب کرد؛ باید گفت قزوین یکی از استان‌های قدیمی ایران است که جاذبه‌های تاریخی فراوانی برای دیدن دارد. همچنین در این استان جاذبه‌های طبیعی زیادی نیز وجود دارد که نظر علاقمندان به طبیعت‎گردی را به خود جلب می‌کند.     سفر به استان قزوین در بهار را به دلایل بسیاری می‌توان انتخاب مناسبی دانست. در این فصل آب و هوای ملایمی بر استان حاکم است. همچنین طبیعت بهاری جلوه زیبایی‌های این منطقه را دو چندان کرده و در نهایت شما می‌توانید با آداب و رسوم نوروزی مردم این استان آشنا شوید و سفری لذت بخش‎تر داشته باشید.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین قصد داریم تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان را به صورت مختصر بررسی کنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم تا در صورتی که قصد سفر به قزوین را داشتید بتوانید از این مطلب استفاده نمایید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان قزوین     براساس نوشته‌های باستانی، نام قدیم استان قزوین راژیا بوده است. باستان شناسان عصر حاضر نیز نام قدیم این منطقه را کاسپین می‌دانند. آنها معتقدند کاسپی‌ها که زمانی در سواحل دریای کاسپین زندگی می‌کرده‌اند؛ کم کم به سوی قزوین مهاجرت کرده و این شهر را بنیان نهاده‌اند. در قزورین بقایایی از دوره هخامنشیان و مادها یافت شده که نشان از قدمت بالای این منطقه دارد. زبان قدیمی این مردم پهلوی بوده است. پس از ورود اسلام به ایران مهمترین اتفاقاتی که در استان قزوین رخ داده یکی پایه‌گذاری دولت اسماعیلیه و دیگری انتخاب قزوین به عنوان پایتخت توسط شاه تهماسب صفوی بوده است.     مردم قزوین به دلیل نزدیکی استانشان به تهران از مشروطه به بعد بیشتر از مردم استان‌هایی که فاصله زیادی با تهران دارند؛ با اتفاقات سیاسی و اجتماعی کشور درگیر بوده‎اند. همچنین در طول تاریخ مشاهیر و شخصیت‌های مهمی مانند عیبد زاکانی (طنزپرداز، منتقد و نویسنده قرن هشتم)، حمدالله مستوفی (مورخ، شاعر، نویسنده و جغرافی دان دوره ایلخانیان)، علامه دهخدا، عارف قزوینی، محمد علی رجایی، شهید عباس بابایی و ... در استان قزوین چشم به جهان گشوده و پرورش یافته‌اند. آشنایی با فرهنگ استان قزوین     قزوین را پایتخت خوشنویسان ایران می‌دانند. حداقل در طول تاریخ معاصر شمار زیادی از مشهورترین خوشنویسان ایرانی در این منطقه می‏زیسته‌اند. خوشنویسی را باید در ارتباطی نزدیک با فرهنگ این مردم دانست. اما جدا از این هنر وقتی قرار باشد درباره فرهنگ استان قزوین حرف بزنیم؛ باید از زبان، غذاهای محلی، جشن‌ها و سوگواری‌ها، لباس‌های محلی و سوغات این دیار  نیز حرف بزنیم.     از آنجایی که نژادهای کرد، لر، شاهسون و مراغی در کنار هم در استان قزوین زندگی می‌کنند، طبیعتا زبان‌های فارسی، تاتی، مراغی، کردی، لری و ترکی هم در این استان وجود دارد اما زبان رایج در قزوین فارسی با لهجه مخصوص به قزوین است. مردم قزوین هم مانند بسیاری دیگر از ایرانیان، مراسم باستانی و اعیاد و سوگواری‌های مذهبی را به بهترین شکل برگزار می‌کنند. مهمترین جشن‌های باستانی که در این استان برگزار می‌شوند، عبارتند از جشن نوروز، جشن انار، جشن فندق، پنجاه به در، چمچه خاتون و ... .     استان قزوین پر است از خوراکی‌ها و غذاهای سنتی خوشمزه که معروف‌ترین آنها قیمه نثار نام دارد. از دیگر غذاهای محلی این استان می‌توان به کوکوی شیرین، آش دندان کشه، دیماج و شیرین پلو اشاره کرد. همچنین این استان شیرینی‌های مخصوص به خود را دارد که از میان آنها می‌توان به نان سنتی قزوین، نان نخودی، نان گردویی، پادرازی، نان نازک، نان چرخی و ... اشاره کرد.     مردم استان قزوین امروز لباس‌های رایج در کشور را می‌پوشند اما در قدیم لباس‌های محلی خود را داشته‎اند که این لباس‌ها برای مردان شامل کلاه، پیراهن سفید ساده، تن پوشی به نام ارخالیق، شلوار گشاد و ساده و پاپوش‌های گیوه‌ای و برای زنان شامل شلیته، یل (نیم تنه‌ای از جنس پارچه تافته) شلوار سیاه (که قسمت کچ پا تنگ و بالای آن گشاد بوده است) و گیوه‌های ظریف یا کفش‌های چرمی بوده است.     در پایان بخش فرهنگ باید نگاهی هم به سوغات صنایع دستی این استان داشت. مهمترین سوغات قزوین شیرینی‌های مخصوص این منطقه است که در بالا به برخی از آنها اشاره شد. جدا از آن مهمترین صنایع دستی این مردم نقاشی، تذهیب، گیونه بافی، نقاشی پشت شیشه، نوار بافی، گلابتون بافی، آینه سازی و ... است. آشنایی با جغرافیای استان قزوین     بسیاری از باستان شناسان معتقدند تمدن کشاورزی از دشت قزوین آغاز شده و بعدها به شرق و فلات ایران گسترش پیدا کرده است. در واقع قزوین در طول تاریخ از نظر کشاورزی برای حکمرانان بسیار مهم و استراتژیک بوده است. در استان قزوین هم دشت و دریاچه وجود دارد و هم کوه وغار. هم رودخانه وجود دارد و هم چشمه. در یک کلام در طول سفر به استان قزوین قرار است از جاذبه‌های طبیعی فراوانی دیدن کنید که درباره آنها در بخش معرفی جاذبه های گردشگری بیشتر حرف خواهیم زد. از نظر آب و هوایی در قسمت‌های مختلف استان تفاوت چندانی به چشم نمی‌خورد. حداکثر بارش استان مربوط به الموت و حداقل بارش نیز مربوط اطراف بوئین زهرا است. میانگین دمای استان در تیرماه 24 درجه است و این نشان می‌دهد استان قزوین در تابستان و بهار آب و هوای ملایمی دارد و برای سفر مناسب است.     منبع آب استان از دو حوزه آبریز رودخانه شاهرود و آبریز رودشور تامین می‌شود. پوشش گیاهی استان را نیز باید به دو دسته مراتع و جنگل‌ها تقسیم کرد. ارس، تنگس، زرشک، پلاخور، گردو، بلوط، پسته وحشی، بادام کوهی، زالزالک و ... از جمله گونه‌‌های گیاهی این استان هستند. از جمله مهمترین تولیدات کشاورزی استان که پیشینه تاریخی نیز دارد، انگور است. باغ‌های انگور تاکستان یکی از معروف‌ترین در کشور و حتی در جهان هستند. از دیگر محصولات کشاورزی استان می‌توان به زیتون، گیلاس، آلبالو و زغال اخته اشاره کرد.     در ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان قزوین     حالا وقت آن رسیده است که بخشی از جاذبه های گردشگری استان قزوین را به شما معرفی کنیم. ابتدا آن دسته از جاذبه‌هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. کاروانسرای سعدالسلطنه ثبت در فهرست آثار ملی: 11 مرداد 1316     دستور این کاروانسرا را سعدالسلطنه، حاکم وقت قزوین در زمان قاجاریه صادر کرد و نام او بر روی این عمارت ماند. یک چهارسوق در این بنا وجود دارد که بر فرازش یک گنبد بزرگ کاشی کاری شده تعبیه شده است. این گنبد را مهمترین بخش بنا می‌دانند. همچنین چهار نیم گنبد در چهار سوی گنبد ذکر شده قرار دارد که باعث بزرگ‌تر نشان دادن فضا می‌شود. در واقع کاروانسرای سعدالسلطنه بزرگ‌ترین کاروانسرای سرپوشیده و مرکز تجاری کشور محسوب می‌شود. کاخ چهل ستون قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1334     کاخ چهل ستون که به عمارت کلاه فرنگی نیز شهرت دارد، تنها کوشکی است که از کاخ‌های سلطنتی روزگار شاه تهماسب به جای مانده است. قدمت این کاخ که در مرکز شهر قزوین قرار دارد به زمان صفویه باز می‌گردد. عمارت چهل ستون قزوین به دستور شاه تهماسب توسط بهترین معماران کشور در یک حیاط مربعی ساخته شد. این عمارت یک بار در زمان قاجار مرمت شده است. از ویژگی‌ها و تزئینات معماری این بنا می‌توان به نقاشی‌های دیواری و سه دوره دیوارنگاره مختلف اشاره کرد. مجموعه میمون قلعه ثبت در فهرست آثار ملی: 12 آذر 1375     مجموعه میمون قلعه یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی به جا مانده از اواخر دوره ساسانی در قزوین است که از این مکان در زمان آل بویه به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می‌شده است.  جالب است بدانید باستان شناسان این مساله را کشف کرده‌اند که در گذشته از زیر زمین این قلعه به عنوان زندان استفاده می‌کردند. عمارت باغ سپهدار ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     این عمارت یک کوشک آجری دو طبقه است که در محوطه باغ هزار جریب قرار گرفته و قدمت آن به دوره قاجار باز می‌گردد. عمارت باغ سپهسالار را به محمدولی خان تنکابنی (سپهدار اعظم) منسوب است. جالب است بدانید این عمارت در جنگ جهانی اول توسط نظامیان روس و انگلیس استفاده می‌شده است و بعدها به دلیل بدهی مالیاتی محمد ولی تنکابنی عمارتش در به اختیار دولت درآمد. عمارت باغ سپهسالار امروزه به عنوان ساختمان موزه کشاورزی استفاده می‌شود. عمارت شهرداری قزوین ثبت در فهرست آثار ملی: 27 بهمن 1378     این عمارت که در خیابان شهرداری قزوین قرار دارد مربوط به دوره قاجار است و در قدیم بدان عمارت لاله زار می‌گفتند. بنای عمارت شهرداری دارای شش ستون است، همچنین پایه‌های سنگی که از آنها به عنوان گلدان استفاده می‌شود در چهار گوشه قرار دارد. چهار مناره کوتاه آجری هم در بالای پیشانی ساختمان قرار دارد. در امارت از گچ‌بری‌های فوق‎العاده زیبا برای تزئین استفاده شده است. عمارت شهرداری در حال حاضر مرمت و تبدیل به موزه شده است. حمام بلور ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     یکی دیگر از جاذبه‌های استان قزوین حمام بلور نام دارد که قدمتش به دوره صفوی باز می‌گردد. تا امروز هیچ نام و نشانی از سازنده این حمام که در محله آخوند قزوین قرار دارد، پیدا نشده است. معماری حمام بلور بسیار خاص و ویژه است. نقاشی‌ها و کاشی‌کاری‌های بسیار زیبا این بنا را زینت بخشیده. باید از 13 پله پایین روید تا به سربینه برسید. سپس از یک راهرو رد می‌شوید تا به گرمخانه برسید. سپس به طبقه جهنم می‌رسید که در کف گرمخانه قرار دارد. حمام بلور تا سال 1370 مورد استفاده قرار می‌گرفته است و امروزه نیز به عنوان موزه سنگ از آن استفاده می‌شود. خانه آرازی ثبت در فهرست آثار ملی: 9 اردیبهشت 1382     این خانه مربوط به دوره قاجار و پهلوی است و متعلق به یک خانواده ثروتمند در قزوین بوده است. 50 سال پیش سازمان میراث فرهنگی این خانه را خریداری و مرمت کرد و امروز به عنوان یکی از جاذبه‌های تاریخی استان قزوین شناخته می‌شود. در این ساختمان دو طبقه از نقوش اسلیمی برای تزئین استفاده شده است. در اطراف این بنا چند جاذبه تاریخی دیگر نیز وجود دارد که شما می‌توانید در قالب یک تور یک روزه از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید. حمام قجر ثبت در فهرست آثار ملی: 16 مرداد 1384     یکی مورد دیگر جاذبه گردشگری که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین به معرفی آن بپردازیم، حمام قجر است. این بنا یکی از قدیمی‌ترین گرمابه‌های قزوین به حساب می‌آید که قدمت آن به دوره صفوی باز می‌گردد. حمام قجر از سه بخش به نام‌های سرینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است. همچنین قسمت زنانه و مردانه این حمام جدا بوده که این مساله حمام قجر را به گرمابه‌ای مدرن تبدیل می‌کرده است. این گرمابه در سال 1379 مرمت شد و اکنون از آن به عنوان موزه مردم شناسی استفاده می‌کنند. این موزه شامل سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل است. دریاچه اوان ثبت در فهرست میراث طبیعی ایران: 20 بهمن 1389     یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان قزوین دریاچه اوان است. که در منطقه الموت در نزدیکی روستاهای اوان و وربن قرار دارد. مساحت این دریاچه بالغ بر هفتاد هزار متر مربع است و از چشمه‌های کوچک زیرزمینی که در بستر آن هستند تغذیه می‌شود. درباره تاریخچه این دریاچه جالب است بدانید اوان حدود 500 سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده است. در دریاچه اوان فعالیت‌های تفریحی مانند ماهی‌گیری، آب تنی و قایق رانی را می‌توانید انجام دهید. قلعه الموت     مگر می‌شود حرف از جاذبه های گردشگری قزوین باشد و قلعه الموت معرفی نشود؟ قلعه یا دژ الموت یکی از قلعه‌های تاریخی ایران است که مقر حسن صباح بوده. متاسفانه امروزه بخش زیادی از قلعه ویران شده و تنها خرابه‌هایی از آن به جای مانده است. این دژ در الموت، روستای گازرخان در بالای صخره‎ای به ارتفاع 2163 متر از سطح دریا قرار دارد. این صخره به دلیل وجود شیب‌ها و پرتگاه‌های خطرناک غیرقابل دسترس بوده و به همین دلیل هم حسن صباح آن را به عنوان مقرش انتخاب کرده. قلعه الموت که مردم بومی به آن قلعه حسن نیز می‌گویند، از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است و حدود 120 متر طول و بین 10 تا 35 متر عرض دارد. داستان قلعه الموت و حسن صباح داستانی شیرین و خواندنی است که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین مجال پرداختن به آن وجود ندارد. در یک کلام اگر دوست دارید از جاذبه‌ای تاریخی که در دل طبیعتی بکر و دیدنی قرار گرفته دیدن کنید این قلعه انتخاب مناسبی برای شماست. بام استان قزوین استان قزوین از دیرباز مهد تمدن و تاریخ پر فراز و نشیب ایران بوده است، در کنار حضور تمام آثار تاریخی متعلق به دوره صفویه در این شهر طبیعت بکر و زیبای آن بسیار چشم نواز و حائز اهمیت است در این قسمت از مقاله قصد داریم بام این استان را معرفی کنیم، قله سیالان با ارتفاع 4175 متر بلندترین کوه این استان شناخته شده است و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران برای علاقمندان به صعود بلندترین قله هر استان جای داده شده است. چکاد سیالان قسمت شمالی خط الراس زیبای سفید قطور و شاه البرز و سات و همچنین در بخش غربی چکاد علم کوه قرار گرفته است. طبیعت دامنه‌های این قله بسیار جذاب و منحصر به فرد است و همیشه مورد توجه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به خصوص اهالی پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بوده است. اگر علاقمند هستید درباره این کوه بیشتر بدانید پیشنهاد می‌شود به مقاله قله سیالان مراجعه کنید. کلام آخر     استان قزوین جاذبه‌های بسیار زیاد دیگری از مدرسه گرفته تا مسجد و قلعه و حمام و ... دارد که در این مطلب فرصت پرداختن به آنها وجود نداشت. اما بازدید از این جاذبه‌ها در طول سفر به قزوین خالی از لطف نیست. از آنجایی که جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی در این استان وجود دارد اگر قبل از سفر کمی با پیشینه تاریخی و آداب و رسوم مردم قزوین آشنا شوید حتما سفر برایتان جذاب‎تر خواهد بود. امید است مطلب راهنمای جامع سفر به استان قزوین برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان زنجان     در شمال غرب کشور، یک استان بسیار زیبا، با آب و هوایی فوق‌العاده و مردمی مهمان نواز قرار دارد که مقصد مناسبی برای سفر نوروزی است. زنجان به عنوان یکی از مناطق آذربایجانی نشین ایران با استان‌‌های اردبیل، آذربایجان شرقی، گیلان، آذربایجان غربی و همدان همسایه است. استان زنجان بیشتر از اینکه شهرستان داشته باشد، دارای روستا و آبادی است. این استان 8 شهرستان، 18 بخش و 1210 روستا دارد.     زنجان هم جذابیت‌های طبیعی و هم جذابیت‌های تاریخی زیادی برای بازدید دارد. همچنین وجود غذا‌های محلی و فرهنگ جالب، جذابیت‌های سفر به این استان را زیادتر کرده است. فلات زنجان آب و هوای متغیری در نقاط مختلفش دارد. ارتفاعات آن دارای هوای سرد کوهستانی است درحالی که دره‌ها و جلگه‌ها آب و هوای معتدلی دارند. بنابراین انتخاب بهترین زمان سفر بستگی به آن نقطه از استان دارد که می‌خواهید به آن سفر کنید. سفر به استان زنجان در بهار برای بخش‌های جلگه‌ای و دره‌ها انتخاب مناسبی از نظر آب و هوایی به نظر می‌رسد. ضمن اینکه به دلیل عید نوروز و جشن‌های باستانی آن، شور و نشاط بیشتری در استان برپاست.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان قصد داریم این استان را به شما معرفی کنیم. ابتدا با تاریخ، فرهنگ و جغرافیای زنجان شروع می‌کنیم و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری این منطقه خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان زنجان     استان زنجان یک استان تاریخی است که قدیمی‌ترین شهرش هشت هزار سال قدمت دارد. قبل از اسلام مرکز این منطقه را زنگان یا زندیگان می‌خو‌اندند. بعدها که حکومت عرب‌ها در ایران آغاز شد آنها به دلیل تلفظ راحت‌تر، این منطقه را زنجان نامیدند. زنجان در حاشیه جاده ابریشم قرار گرفته و این دلیلی برای اهمیت این استان در طول تاریخ است. جالب است بدانید استان زنجان در مقطعی از حکومت قاجار خمسه نامیده می‌شد.     طبق آثار و بنا‌های تاریخی که در جای جای استان زنجان باقی م‌انده، این استان قدمت زیادی دارد و حداقل از قبل از حکومت اسلامی در ایران جزو مناطق مهم بوده است. طبق روایت حمدالله مستوفی اردشیر بابکان زنجان را بنا نهاده است. همچنین بر اساس روایت همین تاریخ نگار زبان قدیمی مردم زنجان پهلوی بوده است. جالب است بدانید زمانی که اعراب به ایران حمله کردند، مردم زنجان مقاومت زیادی از خود نشان دادند و به همین دلیل این منطقه تا حدود زیادی نابود شد و بعدها در طی چند دوره مرمت دوباره جان گرفت.     اگر چه قدمت استان زنجان بسیار زیاد است اما جاذبه گردشگری کمتری از دوران اولیه آن در دست است زیرا در طول جنگ‌ها و یورش‌های زیادی که بر ایران گذشته زنجان هم دچار آسیب شده و بسیاری از این نشانه‌ها در همین درگیری‌ها از بین رفته است. آشنایی با فرهنگ استان زنجان     اگر چه مشترکاتی در فرهنگ و آداب و رسوم شهرها و روستا‌های مختلف زنجان وجود دارد اما به طور کلی این فرهنگ یکسان نبوده و در مناطق مختلف استان متفاوت است. یکی از ویژگی‌های مشترک زنجانی‌ها عزت و احترامی است که به مهمان می‌گذارند. در راستای همین مهمان نوازی دو رسم جالب نیز در بخش‌های مختلفی از استان زنجان وجود دارد. رسم اول اینکه میزبان، سفره غذا را آماده می‌کند، سپس اتاق پذیرایی را ترک کرده تا مهمان راحت باشد. بخشی دیگر از مردم استان زنجان این رسم را این گونه برگزار می‌کنند که سفره را آماده کرده و با فاصله از آن می‌نشینند تا مهمان غذا بخورد.     زنجانی‌ها هم مانند همه مردم ایران مناسبت‌های باستانی و مذهبی را به بهترین شکل ممکن برگزار می‌کنند. مردم این استان عروسی‌های خود را به شکل خاصی برگزار می‌‎نمایند. همچنین زنجانی‌ها ماه رمضان را نیز بسیار خاص برگزار می‌کنند، یکی از رسوم آنها در ماه رمضان جشن گرفتن روز مرگ ابن ملجم، قاتل حضرت علی است. از دیگر رسومی که در زنجان برگزار می‌شود می‌توان به شب یلدا، چهارشنبه سوری و ... است.     مردم ‎زنجان در قدیم لباس سنتی خود را داشته‎‌اند. لباس سنتی زنان این منطقه شامل سرپوش، تن‌پوش یا کوینگ، پاپوش (کفش‌های پاشنه کوتاهی که کوردی یاتی نام داشتند) و لباس سنتی مردان نیز شامل کلاه پوستی یا نمدی به عنوان سرپوش، کفش از جنس پوست گاومیش یا گاو به نام گیون و زیورآلات بوده است.     مردم هنرمند و خوش ذوق زنجان صنایع دستی زیادی دارند که می‌توان به عنوان یادگاری و سوغات از آنها استفاده کرد. بسیاری از این صنایع مانند چاقو، استفاده‌های روزمره نیز دارند. از میان صنایع دستی استان زنجان می‌توان به چاروق دوزی، فرش بافی، گلیم بافی، مسگری و چاقوسازی اشاره کرد. همچنین در میان غذا‌های محلی استان زنجان دو غذا بسیار مشهور هستند که در طول سفر به این استان به هیچ عنوان نباید فرصت امتحانشان را از دست بدهید. این غذاها آش ترش و جغوربغور نام دارند. آشنایی با جغرافیای استان زنجان     استان زنجان در شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. بخش‌های مختلف ساتان زنجان دارای تنوع آب و هوایی است و این باعث شده تنوع گیاهی و جانوری در استان شده است. گونه‌های بسیاری از حیوانات وحشی، پرندگان مهاجر و آبزی‌ها در این منطقه زندگی می‌کنند. یک ناحیه بسیار بزرگ به نام انگوران در این استان وجود دارد که از 25 سال پیش تاکنون تحت حفاظت محیط زیست است.     جاذبه‌های طبیعی بسیاری از رودخانه‌‌های قزل اوزون، زنجان رود و شورکات گرفته تا غار‌های کته خور و خورمنه سر در این استان قرار دارد که ما در ادامه راهنمای جامع سفر به استان زنجان به معرفی این جاذبه‌های طبیعی در کنار جاذبه‌های تاریخی خواهیم پرداخت. زنجان معمولا دارای زمستان‌های سرد و برقی و تابستان و بهار دلپذیر با آب و هوای ملایم است و دقیقا به همین دلیل است که در ابتدای این مطلب بهترین زمان سفر به این استان از نظر آب و هوایی را بهار دانستیم. در این دو فصل می‌توانید از طبیعت زیبا و بکر زنجان لذت ببرید. معرفی جاذبه ‌های گردشگری استان زنجان     در این بخش از مطلب راهنمای جامع استان زنجان وقت آن رسیده که برخی از جاذبه ‌های گردشگری این استان را به شما معرفی کنیم تا در صورتی که قصد سفر به زنجان را داشتید بتوانید از این راهنما استفاده کنید. گنبد سلطانیه ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310 ثبت در میراث جهانی یونسکو:  سال 2005     گنبد سلطانیه که قدمت آن به زمان حکومت ایلخانیان می‌رسد، در واقع آرامگاه آلجایتو است که به دستور خودش در شهر سلطانیه ساخته شد. این گنبد را باید یکی از مهم‌ترین معماری‌های دوره اسلامی در ایران دانست. هشت مناره در اطراف این گنبد آبی رنگ وجود دارد. سقف داخل اتاق‌ها هم با گچبری‌ها و آجر‌های رنگارنگ و آیات قرآن جلوه پیدا کرده است. جالب است بدانید که معماری این گنبد یک نقطه عطف در معماری دوره ایلخانی به حساب می‌آید. پل میر بهاءالدین ثبت در فهرست آثار ملی: 18 مهر 1356     پل میربهاءالدین که قدمت آن به دوره قاجار باز می‌گردد، در شهر زنجان قرار داد. این پل که روی رودخانه زنجان رود قرار دارد توسط خیری به نام میربهاءالدین احداث شده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید این پل در مسیر زنجان به کردستان قرار گرفته است. پل میربهاءالدین را از آجر ساخته‎‌اند و آنقدر استوار بوده است که از زمان ناصرالدین شاه تاکنون آسیبی به آن وارد نشده باشد. این پل دارای 100 متر طول و 6 تا 7 متر عرض است. در طاقی این پل تاریخ ساخت و ذکر یا علی نوشته شده است. خانه ذوالفقاری تاریخ ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1375     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان زنجان که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان به معرفی آن بپردازیم، خانه ذوالفقاری مربوط به دوره قاجار است. این بنا که در یکی از محله‌های قدیمی زنجام به نام دالات آلتی ساخته شده، در قدیم به عنوان خانه مسکونی و اداری حکمران زنجان مورد استفاده قرار می‌گرفته است. معماری این بنا از سبک گوتیک اروپایی الهام گرفته شده و پوشش سقف مجموعه شیروانی است، همچنین یک کلاه فرنگی به عنوان نورگیر در هسته مرکزی بنا قرار دارد. متاسفانه سر در زیبای خانه ذوالفقاری در سال‌های اخیر تخریب شده است. بازار زنجان     بازار زنجان را باید طولانی‌ترین بازار سرپوشیده ایران دانست که قدمت آن به دوره حکومت قاجارها باز می‌گردد. ساخت بازار زنجان در زمان حکومت آغا محمد خان قاجار آغاز و در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید. از ویژگی‌های معماری این بازار باید به  تعدد سراها، کاروانسرا‌های درون شهری و راسته‌ها در آن اشاره کرد. همچنین مساجد و گرمابه‌هایی در این بازار وجود دارد که در سال 1324 به این مجموعه اضافه شده است. بنای رخت شوی خانه     یکی دیگر از جاذبه‎‌های تاریخی استان زنجان بنای رخت‌شوی خانه نام دارد. این بنا در مرکز بافت تاریخی شهر زنجان قرار گرفته است. همانطور که از نام بنا پیداست، در قدیم مردم لباس‌های خود را در این مکان می‌شسته‌اند. امروزه نیز از آن به عنوان موزه مردم شناسی استفاده می‌شود. در گذشته که لوله کشی در خانه‌ها وجود نداشته، زنان مجبور بوده‎‌اند لباس‌های خود و خانواده را جایی بیرون از خانه مثلا در کنار رودخانه‌ها بشویند. اینکه خیرین زنجانی در آن زمان چنین جایی برای محافظت از زنان از سرمای زمستان ساخته‎‌اند، چیزی است که بسیاری از زنان در شهر‌های دیگر از آن محروم بوده‎‌اند. دوره ساخت این رخت‌شوی خانه به زمان قاجار و پهلوی باز می‌گردد. حمام حاج داداش     اگر دوست دارید یکی از تاریخی‌ترین بنا‌های شهر زنجان را ببینید، حتما باید حمام حاج داداش را در لیست بازدید‌های خود قرار دهید. این حمام در بازار شهر زنجان روبه روی مسجد میرزایی قرار دارد. یک گنبد که روی چهار ستون سنگی قرار گرفته شاخصه اصلی معماری حمام حاج داداش است. ستون‌ها را هنرمندان همدانی به شکل بدن‌های مارپیچ و سر ستون مکعبی شکل درست کرده‎‌اند. از بنای این حمام که قدمتی 100 ساله دارد، درحال حاضر به عنوان سفره خانه استفاده می‌شود. غار کتله خور     غار کتله خور که در شهرستان خدابنده قرار دارد، یک غار خشکی-آبی است. نام این غار از کوه کتله در استان زنجان گرفته شده است. این غار در سال 1331 توسط برخی از سرشناس‌ترین کوهنوردان ایرانی کشف شد. یک دهلیز چهار هزار متری با سقف کوتاه در ورودی غار کتله خور قرار دارد. همچنین در این غار بلورها و قندیل‌های با کیفیت زیادی دیده می‌شود. در حال حاضر از این غار در سه بخش ورزشی، تفریحی و فرهنگی استفاده می‌شود. مجموعه تفریحی ائل داغی     در پایان بخش جاذبه‌های مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان باید یک جاذبه تفریحی به نام ائل داغی را به شما معرفی کنیم. این مجموعه یک مکان کوهستانی است که در دامنه کوه گاووازنگ قرار دارد. از میان امکانات تفریحی این مجموعه می‌توان به آبشار مصنوعی، آلاچیق، پیست دوچرخه سواری، مجموعه ورزشی، چای خانه و رستوران اشاره کرد. نکته‌ای که باید بدانید این است که در معمولا در روز‌های تعطیل این مجموعه بسیار شلوغ می‌شود و ترافیک زیادی در مسیر آن وجود دارد. بنابراین در زمانی که برای رفت و آمد محاسبه می‌کنید، این مساله را نیز در نظر بگیرید. بام استان زنجان کنار تمام زیبایی‌های این استان صحبت درباره بلندترین قله استان و طبیعت بکرش خالی از لطف نیست، به واسطه تعریف پروژه سیرغ کوه‌های ایران برای استان زنجان قله بلقیس به عنوان بلندترین ارتفاع در این استان معرفی شد. چکاد بلقیس با ارتفاع 3342 متر به نامی که مردم کوهپایه‌های آن را صدا می‌زنند بالقز یا بالقیز یا به عبارتی دیگر عسل دختر یا هاچا داغی در این منطقه معروف است، اما وجه تسمیه این اسم بر روی این قله چیست؟ به دلیل بررسی‌های انجام شده بر فراز این قله و کشف آثاری از قلعه بلقیس یا برج دیدبانی بلقیس این نام گذاری صورت گرفته است. کوه بلقیس با فاصله هشت کیلومتری شمال‌شرقی تخت سلیمان و در فاصله ۱۸ کیلومتری شهر دندی واقع شده است. مرزمشترک دو استان زنجان وآذربایجان غربی می‌باشد. بام استان زنجان در سلسله جبال مغرب دریاچه ارومیه می‌باشد، در صورتی که هوا مساعد، صاف و آفتابی باشد از فراز این قله می‌توان قلل سهند و سبلان نیز مشاهده کرد. جهت مطالعه بیشتر درباره بام استان زنجان پیشنهاد می‌شود مقاله‌ی با عنوان قله بلیقس را مطالعه نمایید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان زنجان درباره تاریخ، فرهنگ، جغرافیا و جاذبه‌های گردشگری این استان حرف زدیم. اکنون می‌دانیم که زنجان چه پیشینه دور و دراز و چه فرهنگ غنی و زیبایی دارد. مردم استان زنجان بسیار مهمان‌‎نواز هستند، بنابراین آشنایی با آنها در طول سفر می‌تو‌اند سفر شما را زیباتر کند. اگر تصمیم گرفتید با فرهنگ این مردم آئشنا شوید، سعی کنید به آن احترام بگذارید تا باعث ایجاد کدورت و ناراحتی در میزبان نشوید.     همچنین اگر در طول سفر خود به زنجان قصد خرید سوغات یا یادگار دارید، چه بهتر که این یادگارها را از میان صنایع دستی این استان انتخاب کنید. این کار هم فرهنگ و هنر مردم زنجان را به دیگر نقاط ایران اشاعه می‌دهد و هم به نوعی حمایت از صنایع دستی این مردم خواهد بود. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان     اگر به دنبال یک مقصد سفر هیجان انگیز و بکر میگردید، این مطلب مخصوص شماست. استان سیستان و بلوچستان با مرکزیت زاهدان یکی از زیباترین مناطق ایران چه از نظر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی و چه از نظر جاذبه‌های تاریخی به حساب می‌آید اما آنطور که باید از نظر گردشگری بدان پرداخته نشده است. البته در سال‌های اخیر توجه گردشگران بیشتر از قبل به سیستان و بلوچستان جلب شده و این منطقه از نظر گردشگری پیشرفت‌هایی داشته است.     سیستان و بلوچستان یکی از مناطق جنوب شرقی ایران است که از نظر پهناوری در رتبه دوم استان‌های کشور قرار دارد. این منطقه دارای آب و هوای گرم و خشک است و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. از طریق راه آهن می‌توان زاهدان را به میرجاوه و پاکستان وصل کرد که این مساله بر اهمیت این استان افزوده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم سیر تا پیاز سفر به این منطقه را بررسی نماییم. ابتدا گریز مختصری به تاریخ این مرز و بوم می‎زنیم، سپس درباره فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و در نهایت هم به معرفی جاذبه های گردشگری این استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. مختصری از پیشینه استان سیستان و بلوچستان     سیستان به معنای سرزمین قوم سکا است و این نام را از کلمه تغییر شکل یافته سکستان یا سجستان برداشته‌اند. حدود 2 هزار و 500 سال قبل از میلاد قوم سکاها در حاشیه رودخانه هیرمند ساکن شدند و پس از تسلط بر منطقه نام جدید را به جای زرنج بر این منطقه گذاشتند. در گذشته سیستان و بلوچستان، زمین‌های تپه‌های و پر شده از رسوبات دریایی بیشتر نسبت به امروز داشته است اما هرچقدر رودخانه هیرمند کم آب‌تر شده تعداد زمین‌های خشک این منطقه نیز اضافه شده است.     درباره نامگذاری بلوچستان نیز باید گفت در قدیم به این منطقه ماکا می‌گفتند و آن را در زمان امپراطوری هخامنشی به عنوان ایالت چهاردهم ایران می‌شناختند. بعدها نام این منطقه به مکران و در زمان حکومت نادرشاه افشار نیز به بلوچستان تغییر پیدا کرده است.     در منطقه سیستان و بلوچستان سنگ نگاره‌هایی پیدا شده است که مربوط به دوره ما قبل زبان است. اما از تمدنی که در آن روزگار در این سرزمین وجود داشته اکنون چیزی باقی نیست. اگر بخواهیم دو  بخش سیستان و بلوچستان را از هم جدا کنیم باید بگوییم که سیستان از قدیم الایام به عنوان یک سرزمین اساطیری در افسانه‌های ایرانی مانند رسم و سهراب، زال و رودابه و... وجود داشته است. این بدان معماست که حداقل در زمان فردوسی و قبل از آن این خاک از مناطق مهم ایران به شمار می‎رفته است. اما اعراب این منطقه را نیز مانند اکثر مناطق دیگر ایران به تصرف خود در آوردند.     اولین فرمانروای ایرانی که پس از حمله اعراب توانست بر این خام تسلط یابد، یعقوب لیث بود. او پس از تسلط بر منطقه، بار دیگر زبان فارسی را به عنوان زبان رسمی مردم این خاک اعلام کرد.     سیستان و بلوچستان در طول تاریخ فراز و نشیب‌های فراوانی را تجربه کرده است. در جریان جنگ جهانی اول ژنرال ریجنالد ادوارد هری دایر به بلوچستان حمله کرد. اگرچه سرداران بلوچی از جمله سردار جمعه خان اسماعیل زهی، سردار خلیل خان گمشادزهی و سردار جنیدخان یار احمد زهی به مبارزه با انگلیسی‌ها برخواستند و بسیاری از آنها را کشتند اما در نهایت این منطقه به تصرف انگلیسی‌ها در آمد. در زمان حکومت پهلوی دولت وقت به بلوچستان که آن زمان تحت فرماندهی دوست محمد خان بود حمله می‌کند و از آن زمان تاکنون بلوچستان تحت نظر حکومت مرکزی اداره می‌شود. مختصری درباره فرهنگ استان سیستان و بلوچستان     اگر چه استان سیستان و بلوچستان را باید دارای فرهنگی متنوع و رنگارنگ دانست که نمی‎توان این فرهنگ را در چند خط خلاصه کرد اما در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان قصد داریم با اشاره به چند فاکتور مشخص فرهنگی مانند زبان، دین، غذاها و لباس‌های محلی، صنایع دستی و... مختصری درباره فرهنگ این استان حرف بزنیم.     زبان رایج در میان مردم سیستان و بلوچستان، بلوچی است که ریشه در زبان‌های شمال باختری دارد. زبان‌های تاتی، کردی، گیلکی، تالشی و ... نیز در این استان وجود دارد. همچنین استفاده از گویش سیستانی به عنوان یکی از گویش‌های مهم در زبان فارسی در میان برخی از مردم این استان رایج است.     درباره لباس‌های محلی استان سیستان و بلوچستان باید ابتدا به قدمت چندین هزارساله آن اشاره کرد. لباس‌های محلی این استان با توجه به اقلیم گرم و خشکش انتخاب می‎شود. لباس‌های سیستانی نه تنها در سیستان و بلوچستان بلکه در برخی نقاط دیگر مانند هرمزگان، کرمان، افغانستان، هندوستان و پاکستان نیز استفاده می‌شده است. این لباس شامل شلوار بزرگ، بسیار پرچین و گشادی به نام شلوار پارتی و پیراهنی تا روی زانو است.     سفر به استان سیستان و بلوچستان بدون امتحان غذاهای محلی، شاید آنطور که باید دلپذیر نباشد. از میان غذاهای محلی این دیار می‌توان به آبگوشت زابلی، لندو، املت سوزی و پکوره به عنوان غذاهای سیستانی و دیگچه، تباهگ، چنگالی،دوغ پا، لنجو و بت ماش به عنوان غذاهای بلوچی اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی این استان نیز باید از سوزن دوزی، سیاه دوزی، پریوار دوزی، خامه دوزی، سکه و آینه دوزی، دودنی بافی، حصیربافی، لنج سازی و ... اشاره کرد. مختصری درباره جغرافیای استان سیستان و بلوچستان     استان سیستان و بلوچستان دومین استان پهناور ایران پس از کرمان است که از شمال با استان خراسان جنوبی و از شرق نیز با کشورهای افغانستان و پاکستان مرز مشترک دارد. همچنین این استان دارای مرز آبی با دریای عمان است. در شمال استان تنها یک کوه بلند به نام خواجه وجود دارد که این کوه برای اهالی مقدس شمرده می‌شود. در قسمت بلوچستان شاهد آب و هوایی هستیم که در آن میانگین هوا بالا و نوسانات آن پایین است. کمبود آب در این منطقه آنقدر زیاد است که برخی از قسمت‌های آن تنها به کمک آب‌های زیرزمینی نیاز خود را تامین می‌کنند. همانطور که در بالا اشاره شد این منطقه آب و هوای خشک و بیابانی دارد و به همین دلیل بهترین زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان را می‌توان اواخر پاییز تا پایان زمستان دانست.     از نظر گونه‌‌های جانوری، این استان دارای مناطق بکر و گونه‌های کمیاب است. به طور کلی در این دیار 340 گونه پرنده، 64 گونه پستاندار، حدود 110 گونه دوزیست و خزنده و صدها گونه ماهی وجود دارد. از میان جانوران کمیاب بومی در این استان می‌توان به پلنگ ایرانی، سنجاب بلوچی، گربه شنی، خرس سیاه آسیایی، تمساح پوزه کوتاه ایرانی و بزمجه بنگاه اشاره کرد. همچنین مناطق حفاظت شده زیادی به عنوان زیستگاه‌های گیاهی و جانوری در این منطقه وسیع وجود دارند که از میان آنها می‌توان از پناهگاه‌های حیات وحش با 758 هزار هکتار، مناطق شکار ممنوع با 460 هزار هکتار، آثار طبیعی ملی با 10 هزار هکتار و مناطق حفاظت شده گاندو نام برد. همچنین از میان گونه‌های گیاهی خاص استان می‌توان به انجیر معابد، جنگل‌های حرا، کهور، جش و گز روغن اشاره کرد. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعاتی درباره جغرافیا، تاریخ و فرهنگ این اقلیم منحصر به فرد به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده که به بررسی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست‌های ملی یا جهانی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر سوخته ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2014 ثبت در فهرست آثار ملی: 28 اسفند 1385     شهر سوخته آن چیزی است که از یک دولت شهر باستانی به یادگار مانده. این شهر در 30 کیلومتری محمدآباد در جاده زابل به زاهدان قرار دارد و روی آبرفت‌های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون بنا شده است. قدمت شهر سوخته به تمدن جیرفت یا همان دوره برنز باز می‌گردد. نخستین بار در زمان قاجار نام این شهر در یاداشت‌های یکی از ماموران نظامی بریتانیا به نام کلنل بیت آورده شد. او اشاره کرده بود که خاکسترهایی در اطراف تپه وجود دارند که نشان از آتش‌سوزی بزرگ در این شهر می‌دهند. همین کلنل بود که برای اولین بار نام شهر سوخته را به این منطقه داد.     جالب است بدانید برخلاف آنچه دیگران فکر می‌کنند شهر سوخته در اثر آتش‌سوزی از بین نرفته بلکه مهم‌ترین دلیل افول این تمدن حمله بیگانگان بوده است. آنچه باستان‌شناسان از بقایای این شهر به دست آورده‌اند نشان می‌دهد ، این شهر از پنج قسمت مسکونی، بخش‌های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان متشکل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان سیستان و بلوچستان آثار باستانی کوه خواجه یا همان کوه رستم است که در شهرستان هامون قرار دارد. قدمت این آثار به دوره‌های حکومت اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد. در واقع این آثار، باقی مانده یک قلعه است که بومیان به آن قلعه کافر نیز می‌گویند. مصالحی که برای ساخت این قلعه استفاده شده خشت و گل بوده است. آثار باستانی کوه خواجه یکی دیگر از میراثی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دهانه غلامان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان باید به معرفی آن بپردازیم، دهانه غلامان است. این جاذبه در شهرستان زهک قرار دارد و قدمت آن به دوره هخامنشیان باز می‌گردد. در واقع این جاذبه بقایایی مربوط به یک شهر هخامنشی است که بعدها نام دهانه غلامان را بر روی آن گذاشته‌اند و در فهرست آثار ملی به نام خرابه‌های پایتخت قدیم سیستان ثبت شده است. اما در کتیبه‌های هخامنشی نام اصلی این شهر زرک یا زرنکای ذکر شده است. تاکنون آثار باستانی و شهرهای کمی از دوره هخامنشیان پیدا شده و دلیل اهمیت این جاذبه نیز در همین است. روستای درک     یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌های طبیعی که می‌توانید در سفر به استان سیستان و بلوچستان ببینید، روستای درک است. این روستا جایی است که در آن کویر به دریا می‌رسد و یک منظره رویایی را به وجود می‌آورد. روستای درک در کمارک، در امتداد دریای عمان قرار دارد. درواقع این روستا نزدیک‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان به تنگه هرمز است. جالب است بدانید در روستای درک اقیانوس هند و دریای عمان به هم می‌رسند. ماسه‌های سفیدی که در این منطقه وجود دارد، دردهای عضلانی را درمان می‌کند، پس حمام آفتاب را فراموش نکنید. روستای درک تا بندر چابهار حدود 170 کیلومتر فاصله دارد. بندر چابهار     یکی از زیباترین و پرطرفدارترین جاذبه‎ های گردشگری استان سیستان و بلوچستان، بندر چابهار است. این بندر در جنوب خاوری بلوچستان، در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. این منطقه یکی از مناطق آزاد برای بازرگانی به حساب می‌آید و به همین جهت از اهمیت بالایی در کشور برخوردار است. به عبارت ساده‌تر این منطقه مهم‌ترین چهارراه‌های کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی به جساب می‌آید. جدا از این اهمیت، وجود جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان در چابهار بر تعداد طرفداران آن افزوده است. در سال‌های اخیر این بندر به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در کشور بدل شده است. بام استان سیستان و بلوچستان     ایران سرزمین دشت‌ها، فلات‌ها، جنگل‌ها، کویر و کوهستان‌هاست. یکی از زیباترین قلل پروژه سیمرغ کوه‌های ایران صعود به قله تفتان بام استان سیستان و بلوچستان است. بزگترین جذابیتی که می‌توان برای این قله در نظر گرفت حضور آن در میان بیابان‌های جنوبی ایران است. قله تفتان در نزدیکی شهر خاش است و برای رسیدن به آن باید از زاهدان به سمت خاش حرکت کنید. شاید برایتان جالب باشد بدانید که تفتان یک قله آتشفشاتی است و از آن دود خارج می‌شود.      به جهت صعود این قله بهتر است در فصول سرد سال عازم منطقه شوید، همانطوری که بیان کردیم چون این قله در کویر قرار دارد در فصول گرم امکان صعود قله به سختی حاصل می‌شود. جهت مطالعه دقیق درباره این قله پیشنهاد می‌شود  مقاله قله تفتان را بخوانید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سیستان و بلوچستان اطلاعات زیادی برای سفر به این استان به دست آوردیم اما یقینا چیزهایی که خواندید، بخش کوچکی از جذابیت بیکران این استان را نشان می‌دهد. در این مطلب به برخی از جذابه‎ های گردشگری این استان اشاره شد اما، مجال این را نیافتیم که هر جاذبه گردشگری که در این استان وجود دارد را بررسی کنیم. اگر قصد سفر به استان سیستان و بلوچستان را داشتید، سعی کنید با برنامه طولانی مدت برای سفر از تمام این جاذبه‌ها دیدن کنید.     اگر به بازدید از جاذبه‌های طبیعی استان رفتید، سعی کنید طبیعت زیبای این منطقه را حفظ نمایید و این گنجینه را همینقدر زیبا به دست آیندگان بسپارید. همچنین در طول سفر اگر قصد تهیه سوغات و یادگار داشتید حتما به سراغ سوزن‌دوزی‌های فوق‌العاده دستان هنرمند این مردم بروید. اگرچه با توجه به وقت و مواد اولیه، این هنر کمی گران‌قیمت است اما با خرید آن هم از زیبایی چشم‌نواز این هنر لذت خواهید برد و هم از هنر این مردم حمایت خواهید کرد و آن را به دیگر نقاط ایران و جهان معرفی خواهید کرد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان سمنان     استان سمنان هفتمین استان پهناور ایران است که پایتخت آن نیز سمنان نام دارد. همچنین در سرشماری سال 1385 مشخص شده که کمترین تراکم نسبی جمعیت در ایران مربوط به استان سمنان است. اگرچه  آنطور که باید به گردشگری این منطقه پرداخته نشده اما این بدان معنا نیست که نباید آن را مقصد مناسبی برای سفر دانست. جاذبه‌های فراوانی در این استان وجود دارد که آن را به مقصد مناسبی برای سفر تبدیل می‌کند.     سمنان یک استان قدیمی است که هم جاذبه‌های طبیعی و هم جاذبه‌های تاریخی فراوانی برای دیدن دارد. این اقلیم همچنین جغرافیای متنوعی دارد. از مناطق کویری گرفته تا جنگل و کوهستان را در این منطقه خواهید یافت. اما به دلیل اینکه بیشتر خاک این منطقه بیابانی و نیمه بیابانی است؛ وضعیت کشاورزی مطلوبی در آن وجود ندارد. گفته می‌‎شود تنها دو درصد از مساحت استان توسط کشت آبی و دیمی آبیاری می‌شود. با توجه به این توضیحات هم برای طبیعت گردی و بازدید از کویر و هم برای کوهنوردی و یا جنگل نوردی گزینه‌های زیادی در پیش روی شماست.     گزینه سفر نوروزی به سمنان پیشنهاد خوبی به نظر می‎‌رسد زیرا در این فصل آب و هوای استان ملایم‌‌تر است و شما هم می‌توانید از مناطق کویری استان و هم از مناطق جنگلی و کوهستانی آن دیدن کنید. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سمنان ابتدا به بررسی تاریخ و پیشینه این منطقه کهن خواهیم پرداخت. سپس فرهنگ مردم سمنان را بررسی می‌کنیم. در مرحله بعد به معرفی جغرافیای این اقلیم خواهیم پرداخت و در نهایت جاذبه‌های گردشگری استان سمنان را به شما معرفی خواهیم کرد تا اگر سفر به استان سمنان در بهار یکی از گزینه‌های شما بود بتوانید با کمک این مطلب اطلاعات لازم برای این سفر را تهیه کنید. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب در دکوول همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان سمنان     در تقسیمات شانزده گانه اوستایی، سمنان چهاردهمین ایالت تاریخی ورن (ورنه) بوده است و این نشان از قدمت دور و دراز این منطقه دارد. در تمام دوره‌های حکومت مادها و هخامنشیان سمنان یکی از مناطق مهم و بزرگ ایران بوده است. سمنان و سرخه در این دوران شهرهای سرحدی پارس و ماد به شمار می‌رفته‌اند. در نیمه قرن هفتم زمان پادشاهی یزدگرد سوم، اعراب کومش (شهرهای سمنان، دامغان، بسطام و سرخه) را نیز تسخیر کردند. در حمله مغول نیز سمنان مانند اکثر مناطق ایران از کشت و کشتار در امان نماند. این خسارات مالی و جانی در زمان حمله تیمور لنگ در سال 783 هم تکرار شد. جالب است بدانید در قدیم دماوند، فیروزکوه و ورامین نیز جزو استان سمنان بوده که امروزه از این استان جدا شده‌اند. آشنایی با فرهنگ مردم سمنان     سمنانی‌ها نیز مانند همه مردم ایران فرنگ مخصوص به خود را دارند. این فرهنگ شامل غذاهای محلی، آداب و رسوم، گویش، پوشاک، صنایع دستی و موسیقی محلی این مردم می‌شود. متاسفانه در استان سمنان نیز مانند بسیاری از مناطق کشور امروزه دیگر کمتر از لباس‌های محلی استفاده می‌شود. اما در قدیم لباس‌های محلی این منطقه برای مردان سرپوش مردانه، تن پوش تابستانی مردانه، پاپوش و تن پوش زمستانی مردانه بوده و برای زنان پیراهن یا شوی، چارقد، شلیته و پاپوش زنانه را شامل می‌شده است.     مردم استان سمنان مذهبی هستند و بنابراین اعیاد و سوگواری‌های مذهبی را به بهترین نحو انجام می‌دهد. همچنین آنها برای شروع ماه رمضان آداب ویژه‌ای دارند. مساجد و منازل را غبارروبی می‌کنند و به این ترتیب به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند. همچنین در برخی از مناطق استان زنان برای استقبال از این ماه مبارک، دست و پای خود را حنا می‌بندند. یکی از جذاب‌‌ترین بخش‌های فرهنگ هر منطقه، غذاهای محلی آن است. از مشهورترین غذاهای محلی استان سمنان می‌توان به نان سمنانی، سبزی پلوی سمنانی، ته چین گرمسار و آبگوشت خربزه اشاره کرد.     درباره نوع گویش سمنانی‌ها باید زبان‎ آنها را نزدیک به زبان پهلوی دانست که در طول تاریخ این استان تقریبا دست نخورده باقی مانده است. البته در شهرهای مختلف استان سمنان تقریبا گویش‌ها با هم فرق دارد برای مثل مردم شاهرود، شاهرودی حرف می‌زنند و گویش مردم گرمسار به لهجه رازی مشهور است. در پایان بخش فرهنگ باید گریزی هم به موسیقی استان سمنان زد. موسیقی محلی این استان از از موسیقی‌های مازندرانی، خراسانی و همچنین موسیقی اقوام مهاجر ترک تاثیر زیادی پذیرفته است. اما چیزی که امروزه بیشتر مردم این منطقه گوش می‎دهند همان موسیقی رایج در کشور است. جغرافیای استان سمنان     استان سمنان در همسایگی استان‌های پر جمعیتی مانند تهران، قم، اصفهان، خراسان جنوبی، خراسان رضوی و ... قرار دارد. بیشتر قسمت‌های این منطقه که در فلات مرکزی ایران قرار گرفته از نظر آب و هوایی خشک و نیمه خشک هستند. البته در نواحی شمالی استان به دلیل رطوبت دریای خزر، شاهد آب و هوای مرطوب هستیم. در بخش‌های بیابانی و نیمه بیابانی استان پراکندگی جمعیت کم است. استان سمنان در میان رشته کوه‌های البرز قرار دارد و این نیز شرایط اقلیمی ویژه‌ای را فراهم کرده است. با توجه به موارد ذکر شده طبیعی است که آب و هوای متنوعی در جای جای سمنان حاکم باشد. بنابراین در هنگام سفر به این نکته توجه کنید و آب و هوای هر قسمتی از استان را که تصمیم به سفر به آن گرفته‌اید، قبل چک کنید. جاذبه های گردشگری استان سمنان     در این قسمت از راهنمای جامع سفر به استان سمنان وقت آن رسیده است که جاذبه های گردشگری استان را به شما معرفی کنیم. روال معمول این است که ابتدا به معرفی جاذبه‌هایی بپردازیم که در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده‌‌‌اند اما از آنجایی که تا امروز هیچ جاذبه‌ای از استان سمنان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نشده است، کار خود را با  آثار ثبت شده ملی آغاز می‌کنیم و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. تپه حصار ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     در جنوب شهر دامغان، در یک روستا به نام حیدرآباد یک جاذبه گردشگری به نام تپه حصار قرار دارد که باید آن را یکی از مهم‌‌ترین و معروف‌ترین جاذبه‌های استان سمنان دانست. قدمت این تپه بین هزاره اول تا چهارم است. درواقع سه طبقه متفاوت در این تپه کشف شده که همگی مربوط به قبل از تاریخ است. اگر دوست دارید از یک جاذبه تاریخی بسیار کهن دیدن کنید تا بیشتر با تاریخ این مرز و بوم آشنا شوید، تپه حصار انتخاب بسیار مناسبی است. مسجد جامع سمنان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در راهنمای جامع سفر به استان سمنان به معرفی آن پرداخت مسجد جامع سمنان است. قدمت این مسجد به سالیان دور می‌رسد. اگرچه در طول تاریخ این بنا بارها مرمیت شده و تغییرات زیادی روی آن انجام شده است اما هنوز هم نشانه‌هایی از عهد سلجوقی و تیموری در آن یافت می‌شود. برای مثال مناره معروف مسجد جامع سمنان یادگاری از دوره سلجوقی است. این مناره حدود 32 متر ارتفاع دارد و یک کتیبه دو متری از جنس آجر تزئین شده با خط کوفی آن را زینت بخشیده است. گفته می‌شود این بنا در سال اول هجری بر روی خرابه‌های یک آتشکده ساخته شده و معماری مسجد جامع سمنان به سبک آذری است. دروازه ارگ سمنان ثبت در فهرست آثار ملی: 30 خرداد 1358     یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری استان سمنان، دروازه ارگ نام دارد. قدمت این بنا که به میدان ارگ نیز مشهور است به دوره قاجاریه باز می‌گردد. بر اساس اطلاعاتی که می‌توان از کتیبه آن دریافت، سال 1302 ساخت این بنا به پایان رسیده است. از ارگ سمنان امروزه چیزی جز همین دروازه به جا نماده زیرا در زمان حکومت رضا خان پهلوی برای ساخت خیابان‌ها و بناهای جدید تمام بنای ارگ را به جز دروازه آن خراب کرده‌‌‌اند. جنگل ابر ثبت در فهرست میراث طبیعی ایران: 20 بهمن 1389     جنگل ابر یکی از جاذبه‌های طبیعی استان سمنان است که در شاهرود قرار دارد. این جنگل بخشی از جنگل‌های هیرکانی به حساب می‌آید. گونه‌های گیاهی و جانوری زیادی در جنگل ابر وجود دارند و این مساله بر ارزش آن افزوده است. اصلی‌‌ترین خصیصه‌ای که باعث شهرت این جنگل در میان گردشگران شده، ابرهای پایین آمده و بسیار نزدیک به زمین در این منطقه  است. جنگل ابر در سال 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران ثبت شد.     همچنین در بهمن 1393، نامش به فهرست مناطق چهارگانه سازمان حفاظت از محیط زیست اضافه شد. جدا از طبیعت بکر این منطقه در صورتی که به آن سفر کردید حتما از چشمه‌های آلوچال، آب شرش و آبشار دیدن کنید. جالب است بدانید در اقلیم این جنگل گیاهان دارویی کم نظیری یافت می‎شود که برای درمان بسیاری از بیماری‌ها مفید است. آتشگاه سمنان     یک آتشکده مربوط به قبل از ورود اسلام به ایران در محله اسفنجان سمنان وجود دارد که باید آن را به عنوان یک اثر تاریخی در راهنمای جامع سفر به استان سمنان معرفی کرد. اگرچه این آتشکده سال‌های سال پابرجا بوده است اما متاسفانه امروزه تنها خرابه‌هایی از این اثر تاریخی باقی مانده است. خانه‌ها و ساختمان‌های جدید جای ساخت‌های قدیمی این محله را گرفته‌‌‌اند و آتشکده سمنان نیز درحال نابودی است. خانه سمنانی ها     خانه سمنانی‌ها یک بنای معروف در این شهر است که تا همین چند سال پیش به طایفه سهرابی‌ها تعلق داشت اما در چند سال اخیر مالک جدیدی این بنا را مورد تملک خود قرار داده و روی آن مرمت جدی انجام داده است. در واقع این مرمت، خانه سمنانی‌ها را از خرابی و فروپاشی نجات داد. معماری این خانه براساس شرایط آب و هوای کویری طراحی شده. یک بادگیر در ساختمان وجود دارد که آن را بسیار خاص کرده است. این بادگیر و به تهویه و خنک کردن هوا در تابستان کمک می‎کرده. گفتنی است قدمت خانه سمنانی‌ها به زمان قاجار باز می‌گردد. امامزاده های سمنان     در استان سمنان امامزاده‌های فراوانی وجود دارد که امروزه به عنوان جاذبه‌های مذهبی شناخته می‌شوند. از معروف‌‌ترین این امامزاده‌ها می‌توان به امامزاده یحیی بن موسی الکاظم، امامزاده علی بن جعفر صادق، امامزده علی بن اشرف، امامزاده ابراهیم و اسماعیل، امامزاده زین‎الدین، امامزهده هاشم و ... اشاره کرد. قلعه پاچنار     یک قلعه با دیوارهای بلند و ظاهری مخوف در شهر سمنان وجود دارد که آن را قلعه پاچنار می‎ نامند. این قلعه بیش از هزار سال قدمت دارد. از ویژگی‌های جالب آن داشتن دیوارهایی با ضخامت یک متر است. قدمت این قلعه را به دوران حکومت طاهریان نسبت می‌دهند. درواقع قلعه پاچنار مجموعه‌‎ای از دو قلعه کنار هم هستند و به همین دلیل مردم این منطقه را به نام قلعه دوقلو نیز می‌شناسند. از دیگر ویژگی‌های این قلعه باید به داشتن 13 متر ارتفاع از سطح زمین و وجود پله‌های نامنظم در آن اشاره کرد.     در میان جاذبه‌های گردشگری استان سمنان تعداد زیادی قلعه، مدرسه، مسجد و آب انبار وجود دارد که در این مطلب مجال معرفی آنها نیست اما اگر در طول سفر به سمنان بتوانید وقتی هم برای بازدید از این جاذبه‌ها کنار بگذارید، سفر جذاب‌‌تری خواهید داشت. بام استان سمنان     به یکی دیگر از پروژه‌های سیمرغ کوه‌های ایران رسیدیم در استان سمنان، بام استان سمنان قله شاهوار نام دارد که در لیست بلندترین قلل البرز قرار گرفته است. این کوه مرز بین دو استان سمنان و گلستان می باشد که در نزدیکی شهر شاهرود قرار دارد. جهت مطالعه بیشتر درباره قله شاهوار پیشنهاد می‌شود مقاله قله شاهوار مراجعه کنید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان سمنان مانند همیشه سعی کردیم مسائل مهمی مانند تاریخ، جغرافیا و فرهنگ را که برای انتخاب یک مقصد مناسب سفر دارای اهمیت هستند، در کنار معرفی جاذبه های گردشگری استان مورد توجه قرار دهیم و تا حدی شما را با این استان آشنا کنیم. در طول سفر به استان سمنان توجه به چند نکته حائز اهیمت است. نخست اینکه مردم سمنان برای آداب و رسوم خود احترام زیادی قائل هستند بنابراین شما هم با احترام گذاشتن به این آداب و رسوم حرمت میزبان را حفظ کنید.      نکته دوم اینکه در بازدید از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان سعی کنید در حفظ این آثار بکوشید تا نسل‌های بعد از ما هم بتوانند چنین میراث گران‌بهایی را به ارث ببرند. نکته آخر اینکه اگر قصد تهیه یادگار و سوغات دارید، صنایع دستی مردم استان سمنان را در اولویت قرار دهید و بدین صورت از هنر دست این مردم حمایت کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.

راهنمای جامع سفر به استان خوزستان     وقتی نام خوزستان به میان می‌آید، بسیاری از افراد یاد جنگ تحمیلی ایران و عراق می‌افتند. بسیاری هم یاد نخلستان و خرما و هوای بی‌نهایت گرم، عده‌ای دیگر هم به یاد بی‎آبی‌ها و گردو غبارهایی که این سال‌ها بر چهره شهرهای جنوبی کشورمان نشسته است. اما من به یاد شگفتی و عظمت می‎افتم. به یاد شهرهای سبزی که در این استان وجود دارد و به یاد فرهنگ رنگارنگ، غنی و گرم مردم این دیار. خوزستان خطه شگفتی‌هاست، دیار قرار گرفتن متضادها در کنار هم.     بسیاری از افراد براین باور هستند که بهترین زمان سفر به استان خوزستان زمستان است زیرا در فصل‌‌های دیگر، گرمای هوا اجازه مسافت به این خطه را نمی‌دهد. تا حدی هم این حرف درست است. قطعا فصل‌های سرد سال انتخاب بهتری برای سفر به خوزستان است اما اگر در تابستان هم گذرتان به این خطه بیافتند، امکان آشنایی با زندگی شبانه در شهرهای جنوبی را خواهید داشت و این یقینا تجربه‎ لذت‌بخشی است که به دست خواهید آورد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان قصد داریم، خوزستان را به‎ عنوان یک مقصد جذاب برای سفر به شما معرفی کنیم. ابتدا درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگرچه هر شهری در استان خوزستان خود یک جاذبه گردشکری محسوب می‌شود اما، در مطالب دیگر درباره هرکدام از این شهرها مفصل حرف خواهیم زد. این مقاله سعی دارد شما را به طور مختصر با استان خوزستان آشنا کند. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان خوزستان     خوزستان را باید یکی از قدیمی‌ترین استان‌های ایران دانست که در آن تمدن وجود داشته است. این منطقه بسیار مورد توجه ساسانیان قرار گرفته بود و زمان حکومت این سلسله را می‌توان آبادترین دوران این منطقه دانست. همچنین جاده ابریشم به این منطقه نزدیک بود و تاجران و بازرگانان زیادی از این طریق به آن رفت و آمد داشتند. این مساله هم بر اهمیت خوزستان در آن دوران افزوده بود. هنوز هم آثار و بناهای زیادی از دوره ساسانیان در این دیار باقی مانده است.     بعد از ورود حکومت اسلامی به ایران مردم خوزستان از اولین افرادی بودند که به اسلام گرویدند. از آن زمان تا حکوما صفویه این دیار بارها و بارها مورد هجوم و حمله قرار گرفت. از آنجایی که این منطقه نوعی شاهراه به حساب می‌آید، در طول تاریخ اهمیت فراوانی داشته و دارد و همین مساله باعث شده است تا جنگ‌ها و حملات بسیاری این خاک را تهدید کند. این آسیب‌ها تا حدی خوزستان را از دوره عظمت و شکوهش دور کرده بود. اگرچه در زمان حکومت صفویه برخی از این آسیب‌ها جبران شد. اما این بدان معنا نیست که از زمان صفویه به بعد این خاک طلاخیز از بلا به دور مانده است. در طی این دوران یک بار عثمانی‌ها به این خاک تجاوز کردند. انگلیسی‌ها نیز سالیان سال از این خاک سود جستند. پس از انقلاب اسلامی نیز جنگ تحمیلی زخمی دیگر به پیکر این دیار زد که هنوز هم تمام خسارات مربوط به این جنگ جبران نشده است. آشنایی با فرهنگ استان خوزستان     وجود تیره‌های گوناگون در استان خوزستان نوعی تنوع فرهنگی به وجود آورده است. به عبارت ساده‌تر خرده فرهنگ‌هایی مانند عرب‌ها، فارس‌ها، بختیاری‌ها، لرها و ... در کنار هم خوزستان را به وجود آورده‌اند. این مساله باعث شده که زبان‌های مختلفی نیز به عنوان زبان محلی در استان خوزستان وجود داشته باشد. همچنین به دلیل وضعیت آب و هوای این استان نیز عشایر هم از قدیم تاکنون در آن وجود داشته‌اند.     عیدها و مراسمات ملی و مذهبی در خوزستان جشن گرفته می‌شود. جدا از مراسمات رایج، روزهای دیگری نیز از نظر مذهبی برای مردم خوزستان اهمیت دارد. برای مثال مردم شوشتر جمعه آخر ذیحجه را جشن می‌گیرند زیرا آخرین جمعه‌ای قبل از محرم و صفر است. برای عید نورز نیز از چند روز پیش از عید در خوزستان جشن و پایکوبی برپاست. جالب است بدانید خوزستانی‌ها دو روز را به عنوان سیزده به در جشن می‌گیرند. یک بار با احتساب عید نوروز و بار دیگر بدون احتساب آن.     چند فرهنگی بودن خوزستان بر موسیقی بومی مردم این دیار نیز تاثیر گذاشته است. از میان موسیقی‌های محلی در استان خوزستان می‌توان به موسیقی بختیاری، موسیقی شوشتری و ... اشاره کرد. اما جذاب‌ترین بخش فرهنگ این خطه غذاهای محلی آن است. از میان غذاهای بومی این دیار می‌توان به آو تفتالو، تلیکه، شله ماستی، کوردیم، کمنه، اش بگ و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان خوزستان     استان خوزستان با مرکزیت اهواز، یکی از استان‌های جنوبی کشور است که از از شرق آن را کوه‌های زاگرس احاطه کرده و باید به دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای تقسیمش کرد. این منطقه را با وجود پنج رود که از زاگرس سرچشمه می‌گیرند باید پرآب‌ترین استان ایران دانست. این رودها به سیرآب کردن زمین‌های جلگه‌ای این خطه کمک می‌کنند و در نهایت مستقیم یا غیرمستقیم به خلیج فارس می‌ریزند. بزرگ‌ترین و معروف‌ترین این رودها کارون نام دارد.     خوزستان از شمال با استان لرستان از شمال شرقی و شرق با استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری و از شمال غربی نیز با استان ایلام همسایه است. همچنین در جنوب این خطه نیز استان بوشهر قرار دارد. یکی از مهم‌ترین جلگه‏‌هایی که در این استان وجود دارد، جلگه خوزستان است که از رسوب‌های نرم رودخانه‌ای که رشته‌های چین خورده زاگرس را پوشش داده‌اند ، شکل گرفته است. در مناطق کوهستانی استان تابستان‌ها شاهد هوایی معتدل و زمستان‌ها شاهد هوایی سرد هستیم. نواحی کوهستانی استان نیز آب و هوای بیابانی دارند. به طور کلی زمستان‌ها در خوزستان کوتاه و معتدل و تابستان‌ها بسیار طولانی است. بنابراین باید بهترین زمان سفر به استان خوزستان را اواخر شهریور تا اوایل اردیبهشت ماه دانست. معرفی جاذبه های گردشگری استان خوزستان     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ خوزستان اطلاعاتی به دست آوردیم. حالا وقت آن رسیده با بررسی جاذبه های گردشگری این استان اطلاعاتمان را برای سفر به آن تکمیل کنیم. طبق روال همیشه ابتدا جاذبه هایی را معرفی خواهیم کرد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌ها و سپس به حرف زدن درباره جاذبه‌های دیگر استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. معبد چغازنبیل ثبت در میراث جهانی یونسکو: 1979 ثبت در فهرست آثار ملی: 1 دی 1348     معبد چغازنبیل یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی استان خوزستان است که هم در فهرست میراث یونسکو و هم در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این معبد در شهرستان شوش، منطقه هفت تپه خویش قرار دارد. نام دیگر این بنا ریگورات دوراونتاش است و قدمت آن 1250 سال پیش از میلاد باز می‌گردد. معماری منحصر به فرد چغازنبیل برای باستان شناسان جهان بسیار جذاب است و از آن اطلاعات زیادی درباره تمدن ایلام به دست آورده‌اند. به اعتقاد بسیاری از خاورشناسان جغازنبیل قدیمی‌ترین ساختمان مذهبی ساخته شده در ایران است. این بنا را در ستایش ایزد نگهبان، اینشوشیناک ساخته‌اند. جغازنبیل در سال 1936 توسط یک کارشناس نیوزلندی که در شرکت نفت ایران و انگلیس کار می‎‌کرد کشف شد. سازه های آبی شوشتر ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2009 ثبت در فهرست آثار ملی: 17 آذر 1377     یکی از جذاب‌ترین جاذبه های گردشگری استان خوزستان سازه‌های آبی شوشتر است. این سازه‌ها آنقدر مدرن هستند که اصلا در عقل نمی‌گنجد که تاریخ ساختشان به دوره حکومت ساسانیان بازگردد. سازه‌های آبی مجموعه‎ای به هم پیوسته است که 13 جاذبه تاریخی از جمله پل‌ها، آسیاب‌ها، بندها، کانال‌ها، تونل‌ها، آبشارها و ... در این مجموعه قرار دارند. جالب است بدانید مادام ژان دیولافوآ، باستان شناس فرانسوی، در سفرنامه خود از این مجموعه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی، قبل از انقلاب صنعتی یاد می‌کند. اگر قصد سفر به خوزستان را دارید این مجموعه عظیم تاریخی را در صدر لیست خود برای بازدید قرار دهید. شهر شوش ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     شهر شوش را به طور کلی باید یک جاذبه گردشگری دانست که در مطالب دیگر مفصلا درباره‌اش حرف خواهیم زد. جاذبه‎ های گردشگری فراوانی در شوش وجود دارد، بنابراین نمی‌توان یک فرصت کوتاه برای بازدید از آن در نظر گرفت. درواقع شوش را یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان می‌دانند و از این جهت اهمیت تاریخی آن بسیار بالا است. این شهر در اوایل سده چهارم قبل از میلاد ساخته شده و به سرعت به یکی از مراکز هنری، علمی و اقتصادی جهان قدیم بدل شده است. در دوره‌های دیگر تاریخی مانند دوره ساسانیان و دوره حکومت اسلامی نیز شوش یکی از مهم‌ترین شهرهای ایران به شمار می‌رفته است. درواقع شوش را باید موزه‌ای از دوره‌های مختلف تاریخی ایران دانست. از میان جاذبه‌هایی که در سفر به این شهر می‌توانید از آن دیدن کنید باید به کاخ اردشیر، ایوان کرخه، رود کرخه، کاخ آپادانا، قلعه شوش، پارک بادی و... اشاره کرد. خرابه های عهد ساسانی ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     از آنجایی که استان خوزستان یکی از مهم‌ترین مناطق در زمان حکومت ساسانیان بوده است، آثار و جاذبه‌های فراوانی از آن زمان در جای جای این منطقه به یادگار مانده. یکی از این جاذبه‌ها خرابه‌های عهد ساسانی است. این خرابه‌ها در شهر بهبهان قرار دارد. برای بازدید از این جاذبه تاریخی باید به شمال شرق این شهر، در کنار رودخانه  مارون مراجعه کنید. این خرابه‌های تاریخی در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است. طاق نصرت ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     طاق یا تاق نصرت یکی دیگر از جاذبه‌های مربوط به دوره ساسانیان در خوزستان است که در شهر رامهرمز قرار دارد. براساس اطلاعاتی که در کتاب‌های تاریخی درباره این بنا وجود دارد، طاق نصرت بارها مورد تعمیر قرار گرفته است. متاسفانه آخرین بقایای این بنا در سال 1380 کاملا ویران شد و به جای آن سازه‌های جدید ساختند اما عکس‌هایی از دهه‌های 40 و 50 از این جاذبه گردشگری وجود دارد که یک دالان را به نمایش می‌گذارد. آرامگاه دانیال نبی ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری در استان خوزستان را باید آرامگاه دانیال نبی دانست. این جاذبه که در شهر شوش قرار دارد، مربوط به دوره‌های تاریخی پس از اسلام است. روایت‌های ضد و نقیض زیادی درباره این مقبره وجود دارد. برای مثال برخی می‌گویند جسد دانیال نبی ابتدا در شوشتر بوده و پس از جنگ شوشتر به شوش انتقال پیدا کرده است و عده دیگر هم می‌گویند که این جسد ابتدا در شوش بوده و بعدها پس از حمله اعراب به ایران به کنار رودخانه شاوور انقال یافته است. اما آنچه مشخص است بنای مقبره دانیال نبی درحال حاضر به عنوان یک جاذبه گردشگری در شهر شوش قرار دارد.     سال 1287 شیخ جعفر شوشتری دستور به بازسازی مقبره دانیال نبی داد و در سال 1330 نیز دو گلدسته برای این مقبره ساخته شد. این آرامگاه همچنین گنبدی اورچین و دو پوسته دارد که با 20 متر ارتفاع و 5 متر قطر در زمان سلجوقیان ساخته شده است. از دیگر ویژگی‌های این بنا می‌توان به آینه‌کاری در بخش‌هایی از ضریح، کاشی‌کاری‌های زیبا و وجود حوض در اطراف اتاق‌هایی که برای استراحت زائران ساخته شده است، اشاره کرد. برج کلاه فرنگی شوشتر ثبت در فهرست آثار ملی: 25 اسفند 1378     یکی دیگر از جاذبه‌های که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خوزستان باید به آن اشاره کرد، برج کلاه فرنگی شوشتر است. این بنا نیز از دوره ساسانیان به یادگار مانده و آن چیزی است که از یک برج هشت ضلعی در کنار رود شطیط به یادگار مانده است. مردم شوشتر معتقدند این برج را برای نظارت بر کار کارگران و همچنین دیده‌بانی ساخته‌اند و بعدها برای نظارت بر جریان رودخانه نیز از آن استفاده می‌شده است. بام استان خوزستان استان خوزستان یکی از استان‌های زیبا کشورمان ایران است که به لحاظ طبیعت و پیشینه تاریخی خود بسیار پر آوازه است. خوزستان به دلیل موقعیت استرانژیک خود و وسعتش هم بر کرانه‌های خلیج همیشه فارس قرار دارد و هم با استان‌های سرد سیری مانند چهارمحال بختیاری هم مرز است که این موضوع سبب شده است که رشته کوه زردکوه بختیاری که قسمتی از رشته کوه زاگرس است از آن عبور کند. بام استان خوزستان کوه کینو بختیاری با ارتفاع 3701 متر از سطح دریا است و درشهرستان اندیکا قرار دارد و در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران نیز مطرح شده است، شایان ذکر است سرچشمه دریاچه‌ی تمی که آب آن از برف‌های قله کینو تامین می‌شود دردامنه همین کوه قرار دارد. دامنه‌های این قله محل ییلاق عشایر دامدار استان‌های همسایه خوزستان هستند و با توجه به موقعیت خاص این کوه، محل عبور عشایر بختیاری به سمت ییلاق یا قشلاق نیز می‌باشد. جهت مطالعه بیشتر در ارتباط با بام استان خوزستان مقاله قله کینو را مطالعه نمایید. کلام آخر     خوزستان مرکز شگفتی‌های تاریخی است. این دیار پر است از یادگارهایی که حاکمان مختلف در آن باقی گذاشته‌اند. پر است از زخم‌هایی که جنگ‌ها و یورش‌های مختلف بر تنش زده‎ و پر است از قصه‌هایی که تاریخ ما و سرزمین‌های را روایت می‌کند. آن چیزی که در این مطلب خواندید تنها بخشی از جاذبه های گردشگری این استان بود. بازدید از جاذبه‌های دیگری همچون خور موسی، هفت تپه، شهر تاریخی قلعه تل، مسجد جامع شوشتر، قلعه ارجان، سد دز و ... قعلا سفر شما را جذاب‌تر خواهد کرد. از آنجایی که خوزستان از قدیم یکی از مهم‌ترین مناطق ایران بوده و بخش اعظمی از تاریخ ما در این منطقه رقم خورده است، اگر قبل از سفر و بازدید از جاذبه‌های تاریخی کمی درباره پیشینه این استان بخوانید قطعا درک بهتری از آنچه می‌بینید خواهید داشت. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به خراسان شمالی     اگر به دنبال مقصدی پر از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی برای سفر می‌گردید؛ این مطلب مخصوص شماست. وقتی حرف از سفر داخلی می‌شود اولین گزینه‌هایی که به ذهن می‎آید شهرهایی مانند اصفهان، شیراز و مشهد است. اگرچه سفر به این شهرها خالی از لطف نیست اما، ایران پر است از مناطق بکری که معنای دیگری به سفر می‌دهند. خراسان شمالی را نیز باید یکی از این مناطق دانست.     استان خراسان شمالی به مرکزیت شهر بجنورد، در شمال شرقی کشورمان قرار دارد. این منطقه نیز مانند دو خراسان دیگر در سال 1383 در قالب استانی جدا درآمد و شهر بجنورد را به عنوان پرجمعیت‌ترین شهر استان به مرکزیت خود انتخاب کرد. خراسان شمالی، از شمال با کشور ترکمنستان همسایه است. این استان 281 کیلومتر مرز مشترک با کشور ترکمنستان دارد. این منطقه از شرق و جنوب نیز در مجاورت استان خراسان رضوی قرار گرفته. همچنین از جنوب غربی با استان سمنان و از غرب با استان گلستان همسایه است. از شهرهای مهم خراسان شمالی به جز بجنورد می‌توان به اسفراین، مانه، جاجرم و فاروج اشاره کرد.     اقوام گوناگونی با زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف در این منطقه زندگی می‌کنند که با حضور خود نوعی تنوع فرهنگی جذاب را در این دیار به وجود آورده‌اند. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی قصد داریم همه چیز از تاریخ و فرهنگ گرفته تا جاذبه های گردشگری را درباره این استان بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما همراه باشید.    پیشینه استان خراسان شمالی     استان خراسان شمالی مانند بخش‌های دیگر خراسان قدمت دور و درازی دارد. طبق اطلاعاتی که باستان‌شناسان از کاوش‌هایشان در این استان به دست آورده‌اند ، پیشینه خراسان شمالی به دوران نوسنگی یعنی حدود پنج تا هشت هزار سال پیش می‌رسد. حتی در برخی از نقاط استان مانند تپه جاجرم، این قدمت به 12 هزار سال نیز می‌رسد. وجود 621 اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی، نشان می‌دهد که تاریخ این منطقه چقدر غنی و چقدر طولانی است.     زمانی که دولت هخامنشی به وجود آمد، خراسان شمالی هم جزوی از آن شد. بعدها با سقوط این حکومت سلوکیان بر خراسان شمالی تسلط یافتند. زمانی که مسلمانان به خراسان رسیدند مردم این منطقه نیز مانند بخش‌های دیگر خراسان کم کم به اسلام گرویدند و از آن پس خراسان به یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین پایگاه‌های حکام مسلمان در ایران تبدیل شد. نام شهرها و روستاهای خراسان شمالی در بسیاری از سفرنامه‌های تاریخی آورده شده و این نیز دلیل دیگری برای قدمت این منطقه است. در قدیم خراسان شمالی جزو ولایت سیستان و خراسان بوده اما در تقسیمات جدید کشوری در سال 1383 به یک استان جدا تبدیل شده است. فرهنگ استان خراسان شمالی     فرهنگ مردم استان خراسان شمالی بسیار جذاب و رنگارنگ است. تنوع فرهنگی موجود در این خطه نه تنها چند دستگی ایجاد نکرده بلکه، اتحادی زیبا را به نمایش گذاشته است. بیایید بخش فرهنگ را با موسیقی فولکلور خراسان شمالی آغاز کنیم. در این منطقه موسیقی ترکمن‌ها بسیار رایج است. همچنین از موسیقی‌های ترکی و لری نیز در موسیقی محلی این استان استفاده می‌شود. سازهایی همچون کمانچه، دوتار، سورنا، دهل و نی از پرطرفدارترین سازها در خراسان شمالی هستند اما هیچ کدام از این آلات موسیقی به پای معروفیت ساز قشمه در این دیار نمی‌رسند. این ساز هفت بند در بالا و یک بند در زیر، همراه با بدنی از جنس چوب دارد.     درباره اقوامی که این منطقه زندگی می‌کنند و زبان‌هایشان نیز باید گفت، اقوام زیادی از جمله فارس‌ها، کردها، کرمانج‌ها، ترکمن‌ها و ترک‌های خراسان در این استان زندگی می‌کنند بنابراین، زبان‌هایی همچون ترکی، کردی، کرمانجی، فارسی، ترکمنی و تاتی نیز در خراسان شمالی وجود دارد. اما براساس یک نظرسنجی در سال 1389 بیشتر هموطنانمان در این استان کرد هستند.     خوانندگان مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی اگر قصد دارید به این استان سفر کنید، حتما به عنوان سوغات از آبنبات بجنورد بخرید، زیرا یکی از مشهورترین سوغات‌های این منطقه، همین ابنبات است. از دیگر سوغات استان نیز می‌توان به جزلاغ، آجیل فاروج، قره قروت، گلیم و نان قتلمه اشاره کرد. از میان غذاهای سنتی معروف در خراسان شمالی نیز باید به آش یارمه، نان فطیر و اش دوغ اشاره کرد. همچنین در طول سفر خود اگر قصد تهیه سوغات دارید حتما به سراغ کلاه‌های کرکی جاجرم به عنوان یکی از جذاب‌‌ترین سوغات‌های این دیار بروید. آشنایی با جغرافیای استان خراسان شمالی     ناهمواری‌های استان خراسان شمالی را می‌توان به دو بخش کوهستانی و پست و هموار تقسیم کرد. بلندترین نقطه در این استان قله شاه جهان با بیش از سه هزار متر ارتفاع و پست‌‌ترین نقطه خروجی رودخانه اترک در روستای تازه یاب با ارتفاع 400 متر از سطح دریا هستند. وجود کوهستان‌های فراوان به دنبال خود آب و هوای کوهستانی را نیز به منطقه هدیه کرده است.     اگر چه در همه بخش‌های این استان آب و هوای یکسانی وجود ندارد اما به طور کلی می‌‏توان این منطقه را دارای آب و هوای معتدل کوهستانی دانست. این مساله علاوه بر اینکه به رونق کشاورزی و دامپروری در استان کمک کرده آن را به مقصدی سرسبز برای سفر خصوصا در فصل بهار تبدیل نموده است. بنابراین بهترین زمان سفر به استان خراسان شمالی را باید فصل‌های بهار و تابستان دانست.     میزان بارندگی در خراسان شمالی بین 200 تا 500 میلی لیتر در سال است. جدا از آن وجود رودخانه دائمی اترک و سرشاخه‌هایش در این استان منبع آبی خوبی به حساب می‌آید. تمام این موارد باعث شده تا در این منطقه مراتع و جنگل‌های وسیعی به چشم بخورد و خراسان شمالی به یک مقصد جذاب هم برای علاقمندان به طبیعت‌گردی و هم برای علاقمندان به جاذبه‌های تاریخی بدل شود. آشنایی با جاذبه های تاریخی استان خراسان شمالی     خراسان یکی از قدیمی‌‌ترین مناطق ایران است و این قدمت شامل شمال تا جنوب آن می‌شود. بدیهی است که چنین منطقه‌ای پر از جاذبه‌های تاریخی و قصه‌های کهن باشد. حالا تصور کنید، طبیعت بکر و زیبا نیز به این گنجینه اضافه شود و یک فرهنگ اصیل و رنگارنگ نیز در کنار آن قرار گیرد. چه چیزی بهتر از این برای انتخاب یک مقصد سفر؟     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی اطلاعات زیادی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این دیار به دست آوردیم اما برای کسی که قصد سفر به این نقطه از ایران را دارد، این کافی نیست. در ادامه به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند. سپس دیگر موارد را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با دکوول همراه باشید. بش قارداش ثبت در فهرست آثار ملی: 11 دی 1380     یکی از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی به معرفی آن بپردازیم، بش قارداش است. این جاذبه را که در شهر بجنورد قرار دارد، باید ترکیبی از یک جاذبه‎ تاریخی و طبیعی دانست. این مکان جای مناسبی برای تفریح خانوادگی است زیرا امکاناتی همچون نمازخانه، سرویس بهداشتی، سوپر مارکت و ... در آن وجود دارد. این محل در زمان اشکانیان و ساسانیان عبادتگاه بوده و از آنجایی که مغان در هر چهار فصل در این عبادتگاه اقامت داشته‌اند، به اقامت چهار مغان نیز شهرت دارد. آب این منطقه خواص دارویی دارد و به همین دلیل گردشگران زیادی به سوی آن جذب می‌شوند. خانه بانک ملی ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1385     از میان جاذبه‌های فراوان شهر بجنورد، به معرفی یکی از زیباترین آنها، خانه بانک ملی خواهیم پرداخت. ساخت این بنا مربوط به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی است. قبل از انقلاب اسلامی خانه بانک ملی در اختیار یک وکیل معروف بود اما پس از انقلاب در اختیار بانک ملی قرار گرفت.     معماری این خانه تاریخی، تلفیقی از معماری سنتی ایران و معماری اروپا است. از ویژگی‌های این معماری می‌توان به سقف شیروانی، عمارت کلاه فرهنگی، سرستون‌های کورنتی و ... اشاره کرد. همچنین یک قاب در خانه بانک ملی وجود دارد که از کاشی‌های هفت رنگ ساخته شده و یکی از اصلی‌‌ترین زیبایی‌های بنا به حساب می‌آید. در حال حاضر این بنا به عنوان بخشی از ساختمان اداری بانک ملی مورد استفاده قرار گرفته است. پارک ملی تندوره     همانطور که در بالا گفتیم خراسان شمالی هم دارای جاذبه‌های تاریخی و هم دارای جاذبه‌های طبیعی است. یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان پارک ملی تندوره نام دارد که در شهرستان درگز در نزدیکی مرز ترکمنستان قرار گرفته است. این پارک علاوه‎بر اینکه یکی از زیباترین دره‌های منطقه به حساب می‌آید؛ به عنوان یکی از بهترین زیستگاه‌های گیاهی و جانوری خراسان شمالی نیز شناخته می‌شود.     منطقه‌ای که پارک ملی تندوره در آن قرار دارد، خالی از جمعیت است و تنها شماری پاسگاه در آن وجود دارد. این منطقه دارای رودخانه دائمی نیست و گیاهان آن از چشمه‌هایی که در تندوره وجود دارند، آبیاری می‌شوند. وجود ذخایر طبیعی و تنوع زیستی و جانوری، این منطقه را به جایی خاص و مهم تبدیل کرده است. دره شمخال     دره شمخال یکی از جاذبه‌های طبیعی خراسان شمالی است که در کیلومتر ۷۰ جاده قوچان به باجگیران در روستای شمخال قرار دارد. در ابتدای دره چشمه‌هایی قرار دارند که شالیزارها را آبیاری می‌کنند. دیوارهای بلند با عرض کم دور تا دور طبیعت بی نظیر این را پوشانده است. ارتفاع این دیواره ها 200 متر برآورد شده است. یک رودخانه فصلی نیز در این دره وجود دارد. بهترین زمان بازدید از دره شمخال را باید تابستان دانست. زیرا در این فصل هم هوا بسیار ملایم است و هم طبیعت سرسبز این منطقه در بهترین حالت خود قرار دارد. آبشار اسفجیر     در شمال غربی شهر فاروج، روستایی به نام اسفجیر وجود دارد که یکی از مهم‌‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان یعنی آبشار اسفجیر در آن قرار گرفته است. پس از رسیدن به این روستا از کنار رودخانه باید یک ساعت پیاده روی کنید تا به آبشار برسید. اگر این مسیر را ادامه دهید آبشارهای کوچک و بزرگ دیگری نیز پیش چشمتان ظاهر خواهد شد. نکته مهمی که حتما قبل از بازدید از این آبشار باید بدان توجه داشته باشید، این است که برای رسیدن به آن باید وسایل حرفه‎ای کوهنوردی همراه با خود داشته باشید زیرا حتما در طول مسیر به کارتان خواهد آمد. پارک ملی ساری گل     حیف است راهی خراسان شمالی شوید و از پارک ملی ساری گل دیدن نکنید. این منطقه حفاظت شده یک زیستگاه خوب برای گیاهان و جانوران متنوع است. در اطراف این منطقه تنها روستای کنجدان با 30 خانوار جمعیت است که مسکونی به حساب می‌آید. بهترین زمان بازدید از این جاذبه اواخر بهار و تابستان است زیرا ساری‎گل زمستان‌های سردی دارد.     ۲۰ شهریور ماه سال ۱۳۵۳ بود که این منطقه تحت حفاظت محیط زیست قرار گرفت. در آن زمان نام این مجموعه شاه جهان بود اما اکنون به ساری‎گل تغییر پیدا کرده است. جدا از پوشش گیاهی متنوع، انواع خرندگان، پرندگان و پستانداران نیز در کنار هم در این منطقه زندگی می‌کنند. بام استان خراسان شمالی     خراسان شمالی شمال شرقی‌ترین استان در مرز بین ایران و افغانستان می‌باشد. جاذبه‌های گردشگری به واسطه پیشینه تاریخی خود بسیار فراوان دارد که در این مقاله آنها را به طور اجمالی معرفی کردیم اما در کنار این جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی طبیعت بکر این استان بسیار حائز اهمیت است و این موضوع را می‌توان با معرفی پروژه سیرغ کوه‌های ایران در ارتباط دانست، بعد از تصویب این طرح در فدراسیون کوهنوردی بنا دریافت این نشان صعود به بام‌های استان‌های مختلف ایران است.     بام استان خراسان شمالی قله شاه جهان قسمتی از ارتفاعات آلاداغ است که در واقع ادامه رشته کوه‌ البرز محسوب می‌شود و  بیشترین مناطق کوهستانی استان خراسان شمالی را در رشته کوه آلاداغ واقع شده است. برای مطالعه بیشتر مقاله قله شاه جهان پیشنهاد می‌گردد مطالعه شود. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان شمالی سعی کردیم تمام اطلاعات لازم برای سفر به این استان را در اختیارتان قرار دهیم. درباره تاریخ دور و دراز، فرهنگ متنوع و جغرافیای این اقلیم حرف زدیم. اگرچه هنوز چیزهای زیادی درباره این استان وجود دارد که در این مطلب مجال صحبت درباره‎شان نبود. بخشی از این اطلاعات را می‌توانید در طول سفر و با معاشرت با مردم خونگرم و مهمان‎نواز این استان و آشنایی با فرهنگشان به دست آوردید.     از آنجایی که بیشتر جاذبه‌های گردشگری خراسان شمالی از نوع طبیعی هستند، سعی کنید در طول بازدید از هر جاذبه گردشگری در این استان، کمترین آسیب را به این طبیعت وارد کنید تا آیندگان نیز بتوانند از این گنجینه استفاده نمایند. همچنین برای حمایت از اقتصاد و هنر مردم خراسان شمالی هنگام تهیه سوغات و یادگار از محصولات بومی و صنایع دستی استان خرید کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.  

راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی     تهیه یک مطلب درباره استان خراسان رضوی کار آسانی است زیرا کمتر کسی از هموطنانمان را می‌توان یافت که به این استان سفر نکرده باشد. حتی اگر در سفر خود فرصت نشده باشد تمام شهرها و جاذبه‌های گردشگری استان را ببیند، حتما گشتی در شهر مقدس مشهد زده است. جدا از این مساله، خراسان منطقه‌ای است که از دیرباز مورد توجه حکام بوده، بنابراین بدیهی است که بسیاری از شخصیت‌ها تاریخی برجسته در این خاک آرمیده باشند. آرامگاه این افراد به خودی خودیک جاذبه گردشگری محسوب می‌شود.     خراسان رضوی به مرکزیت شهر مشهد، یکی از توریست‌پذیرترین استان‌های ایران است. جدا از تعداد زیادی گردشگر داخلی، سالانه شمار زیادی گردشگر خارجی از کشورهای مسلمان‌نشین برای زیارت حرم مطهر امام هشتم به این منطقه سفر می‌کنند. در کنار حرم امام رضا (ع) تعداد زیادی جاذبه گردشگری دیگر نیز در استان برای بازدید وجود دارد. از آنجایی که تمدن در خراسان قدمتی دیرینه دارد بخش زیادی از این جاذبه‌ها تاریخی و بخش دیگری از آنها نیز طبیعی است. از این رو این سفر می‌تواند هم برای دوست داران جاذبه‌های تاریخی و هم برای علاقمندان به طبیعت جذاب باشد. همچنین آشنایی با فرهنگ مردم خراسان رضوی نیز خالی از لطف نیست و بر جذابیت‌های سفر می‌افزاید.     با تمام این اوصاف ما در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی قصد داریم سیرتا پیاز این استان را بررسی کرده و یک راهنمای خوب برای کسانی که قصد سفر به این منطقه را دارند؛ تهیه کنیم. ابتدا درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ خراسان رضوی حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان خراسان رضوی     استان خراسان از قدیم اهمیت بسیار زیادی برای حکام داشته است. اشکانیان برای چندین سال مرکز حکومت خود را جایی نزدیک به مرو و خراسان انتخاب کرده بودند. در زمان حکومت اسلامی نیز این استان همیشه به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.     جالب است بدانید، قدیمی‌ترین آثار حیات انسانی در ایران در شهر مشهد کشف شده است. این آثار مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم، یعنی حدود 800 هزار سال قبل است. بدیهی است که انسان‌هایی که از 800 هزار سال پیش تاکنون در این منطقه می‎زیسته‌اند؛ یادگارهای زیادی از خود برجای گذاشته باشند. زمانی که آریایی‌ها پا به فلات ایران گذاشتد؛ از آنجایی که مسیر ورودشان از خراسان بود؛ با این منطقه به خوبی آشنا شدند و حتی عده زیادی از آنها در خراسان و سیستان مستقر شده و زندگی خود را آغاز کردند.     شاید بتوان درستی این موضوع را از دو منبع تاریخی مهم یعنی شاهنامه فردوسی و اوستا پیگیری کرد. بیشتر اتفاقات تاریخی که داستانش در این دو کتاب آمده در شرق ایران رخ می‌دهند. البته لازم به ذکر است که خراسان قدیم بسیار بزرگ‌تر چیزی بوده که امروز از آن به جای مانده است. این منطقه جدا از خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، بخش‌هایی از افغانستان را نیز شامل می‌شده است. امروز از این منطقه یکپارچه تنها برخی اشتراکات فرهنگی در میان مردمشان به جای مانده است. آشنایی با فرهنگ استان خراسان رضوی     مردم استان خراسان رضوی مانند دیگر نقاط ایران لهجه، آداب و رسوم و خلق و خوی مخصوص به خود را دارند. اقوام گوناگونی در این استان پهناور زندگی می‌کنند که اگر چه از یک نژاد نیستند اما همبستگی و اتحاد چشمگیری میان آنها وجود دارد. خراسان از قدیم به عنوان یک سرزمین حاصل‌خیز شناخته می‌شده است. همچنین وجود حرم مطهر امام رضا شغل‌های کوچک و بزرگی را در این استان به وجود آورده است. دلیل اصلی مهاجرت اقوام مختلف به خراسان را باید در این دو مساله جستجو کرد. از میان اقوامی که در خراسان رضوی در کنار هم زندگی می‌کنند ، می‎توان به ترکمن‌ها ترک‌ها، کردها، بلوچ‌ها و فارس‌ها اشاره کرد.     یکی از مهم‌ترین بخش‌‌های فرهنگی خراسان موسیقی محلی مردم آن است. اگرچه به دلیل وجود اقوام مختلف در این استان موسیقی‌های محلی متنوعی نیز وجود دارد اما مهم‎ این است که به تمام این موسیقی‌ها پرداخته شده و مردم خراسان زنده نگهشان می‌دارند. آلات موسیقی خراسان عبارتند از: سرنا، دوتار، قشمه، کمانچه و نی، ساز قیچک و دهل.     درباره لباس محلی، بیشتر بلوچ‌هایی که در استان ساکن هستند اصرار به پوشیدن لباس محلی خود دارند. گروه‌ها و نژادهای دیگر همان لباس‌های رایج در کشور را استفاده می‌کنند. در پایان قسمت فرهنگ، باید به غذاهای محلی استان خراسان رضوی نیز اشاه کرد. از میان مهم‌ترین غذاهای محلی این استان می‌توان به آش ماست سبزوار، خورشت ریواس، چنگالی، شله مشهدی، ساطوری پلو و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان خراسان رضوی     استان خراسان رضوی که هفت درصد از مساحت کل ایران را شامل می‌شود از دو بخش کوهستان و دشت تشکیل شده است. از آنجایی که این استان وسعت زیادی دارد، هم از نظر شرایط طبیعی و هم از نظر آب و هوا دارای تنوع چشمگیری است. به عبارت ساده‌تر هر بخش از این استان ویژگی‌های اقلیمی مخصوص به خود را دارد. برای مثال در سال 1389 هم بالاترین و هم کمترین میزان بارندگی متعلق به این استان بوده. شهرستان قوچان بالاترین میزان بارندگی و شهرستان گناباد کمترین میزان بارندگی را داشتند. به همین ترتیب وضعیت جنگل‌های این استان نیز شامل جنگل‌های نیمه خشک، جنگل‌های مرطوب و جنگل‌های بیابانی می‌شود. جالب است بدانید حدود 60 درصد از مساحت کل استان خراسان رضوی بیابانی است.     در واقع حدود 13 شهرستان این استان در بیابان قرار گرفته‎‌‌اند. بنابراین نمی‌توان یک فصل را به عنوان بهترین زمان سفر به خراسان رضوی معرفی کرد. زیرا هر بخش از این خاک، زمان مناسب خود را برای سفر می‌طلبد.  استان خراسان رضوی به دلیل همسایگی با کشورهای افغانستان و ترکمنستان استانی استراتژیک است. اگرچه این نزدیکی اشتراکات فرهنگی زیادی بین هم وطنان‌مان در این استان با مردم دو کشور همسایه ایجاد کرده است. خراسان رضوی 33 شهرستان، 79 بخش، 175 دهستان و 81 شهر دارد و باید آن را یکی از پر جمعیت‌ترین و پر شهرستان‌ترین استان‌های کشور دانست. معر فی جاذبه های گردشگری استان خراسان رضوی     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان به دست آوردیم اما کسانی که قصد سفر به این استان را دارند، علاوه بر اطلاعات به لیستی از جاذبه های گردشگری این منطقه نیز نیاز دارند. در ادامه به معرفی بخشی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس موارد دیگر را به شما معرفی خواهیم کرد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. قنات قصبه ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016     قنات قصبه که در شهر گناباد استان خراسان رضوی قرار دارد، یکی از جاذبه‌های تاریخی این استان است که آن را به زمان کیخسرو نسبت می‌دهند. در واقع نام شهر گناباد در بسیاری از منابع تاریخی ذکر شده و این مساله نشان از قدمت دور و دراز آن دارد. آنطور که لباف خانیکی، کارشناس باستان شناسی در کتاب خود ذکر کرده است، مسیر اصلی قنات را در زمان هخامنشیان حفر کرده‌اند و مسیرها و شاخه‌های دیگر در زمان‌های مختلف در مواقع خشک سالی به قنات قصبه اضافه می‌شده است. جالب است بدانید یک مستند 70 دقیقه‌ای به سفارش یونسکو درباره این قنات ساخته شده است.   چهار طاقی بازه هور ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری استان خراسان رضوی چهار طاقی یا آتشکده بازهور نام دارد. قدمت این جاذبه که در جاده مشهد به تربت حیدریه قرار دارد؛ به دوره ساسانیان باز می‌گردد. چهار طاقی یک بنای سنگی است که به عقیده آرتور ابهام پوپ، شرق شناس، قدیمی‌ترین گنبد جهان متعلق به آن است. این بنا دارای سه ورودی است و گفته می‌شود خاصیت نجومی دارد. اگرچه اطلاعات کاملی در این زمینه در دست نیست اما به نظر می‌رسد چهار طاقی باقی مانده یک بنای عظیم‌تر بوده که تنها بخشی از آن به جای مانده است. سد نادری ثبت در فهرست آثار ملی: 23 فروردین 1346     سد یا بندر نادری، یک سد آجری در انتهای جلگه شهرستان کلات است که قدمت آن به دوره افشاریه می‌رسد. ارتفاع این سد که بر روی رودخانه ‎ژرف رود ساخته شده، 70 متر از کف رودخانه است. در ساخت سد نادری از آجرهای قرمز استفاده شده و دیواره آن حالت نیم دایره‌ای دارد. درباره زمان ساخت سد اختلاف نظرهایی وجود دارد. مردم شهرستان کلات معتقدند آن را نادرشاه افشار ساخته اما برخی از باستان‌شناسان آن را مربوط به دوره سلطان سنجر سلجوقی می‌دانند. آرامگاه فردوسی ثبت در فهرست آثار ملی: 18 آذر 1354     یکی از مهم‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های گردشگری در خراسان رضوی پس از حرم مطهر امام رضا (ع) آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی در شهر توس است. اگرچه دیرینگی بنا به سال 1313 باز می‌گردد اما اهمیت این جاذبه در مزار فردوسی است. قبل از آن این آرامگاه بارها و بارها از بین رفته و دوباره ساخته شده است. در این مکان مزار شاعر بزرگ معاصر مهدی اخوان ثالث و استاد بی بدیل آواز محمدرضا شجریان نیز قرار دارد. آرامگاه فردوسی در واقع در 25 کیلومتری زادگاهش روستای پاژ است. اما از آنجایی که این شاعر بزرگ شیعه بوده او را در گورستان روستا به خاک نسپرده‌اند و بنابراین در باغ خودش به خاک سپرده شده است. خانه شریعتمدار ثبت در فهرست آثار ملی: 24 فروردین 1382     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی درباره آن حرف بزنیم. خانه شریعتمدار، واقع در سبزوار است. قدمت این خانه به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی باز می‌گردد. از ویژگی‌های این خانه قدیمی باید به کوشک ایوان دار، نمای آجری و خشتی و سقف شیروانی اشاره کرد. آب انبارها     خراسان رضوی را باید استان آب انبارها دانست چراکه تعداد بسیار زیادی آب انبار تاریخی در این استان وجود دارد. درواقع شرایط آب و هوایی برخی از قسمت‌های این استان، آن را نیازمند نگهداری و ذخیره آب در فصل‌های گرم سال کرده است. از آنجایی که تعداد این آب انبارها و اهمیت تاریخی‎شان بسیار زیاد بود؛ در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان رضوی لیستی از مهم‌ترین آنها در اختیارتان قرار خواهیم داد. آب انبار حکیم در شهرستان بردسکن، مربوط به دوره صفویه آب انبار خواجه یار در شهرستان خواف مربوط به دوره تیموریان یا صفویه (ثبت شده در فهرست آثار ملی) آب انبار سید باقر در روستای سید باقر (ثبت در فهرست آثار ملی : 17 مرداد 1383 ) آب انبار قوژآباد در روستای قوژآباد، مربوط به دوره قاجاریه ( ثبت در فهرست آثار ملی: سال 1385) از دیگر آب انبارهای این استان می‎توان به رکن آباد، خرم آباد، نیشابور، کوشه، شاهزاده شیرخانه و ... اشاره کرد. تپه ها     در استان خراسان رضوی تپه‌های باستانی فراوانی وجود دارد که شمار زیادی از آنها در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. باستان شناسان توانسته‌اند از کاوش در این تپه‌ها اطلاعات زیادی از زندگی گذشتگان به دست آورند. از آنجایی که استان خراسان رضوی یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های انسان در ایران است، چنین اطلاعات می‌تواند به بسیاری از ابهامات و سوالات تاریخی پاسخ دهد. از آنجایی که تعداد این تپه‌ها بسیار زیاد است در ادامه لیستی از مهم‌ترین آنها در اختیارتان قرار خواهیم داد. محوطه عبدل آباد در شهرستان بردسکن، مربوط به دوره ایلخانی (ثبت در فهرست آثار ملی : 27 بهمن 1382) تپه خشخاشی در شهرستان تربت جام، مربوط به دوران تاریخی پس از اسلام (ثبت در فهرست آثار ملی: 27 مرداد 1382) نارنج تپه در شهرستان جوین، مربوط به دوره سلجوقیان (ثبت در فهرست آثار ملی: 18 اسفند 1387) تپه چناران در شهرستان چناران مربوط به هزاره پنجم تا سوم قبل از میلاد (ثبت در فهرست آثار ملی: 24 تیر 1382) تپه سرتیغ حصار، در شهرستان سبزوار (ثبت در فهرست آثار ملی: 22 مرداد 1384) تپه دوین در شهرستان شیروان، مربوط به پیش از تاریخ ایران باستان ( ثبت در فهرست آثار ملی : 10 مهر 1380) از دیگر تپه‌های باستانی موجود در استان خراسان رضوی می‌توان به تپه اروگ، تپه سیاه زوزن، تپه گورکی زوزن، تپه‌های کارجی، تپه گورستان و سردابه ماروسک و... اشاره کرد. محوطه شهر سفید ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1383     اگر بخواهیم یک جاذبه گردشگری دیگر به عنوان حسن ختام این قسمت معرفی کنیم باید از محوطه شهر سفید واقع در شهرستان تربت حیدریه نام ببریم. دیرینگی این جاذبه به دوره‌های تاریخی قبل از اسلام می‌رسد و باید آن را یکی از محوطه‌های تاریخی در استان خراسان رضوی دانست. این محوطه در روستای احمدآباد قرار گرفته است. بام استان خراسان رضوی خراسان رضوی یکی از بهترین مقاصد گردشگری کشور ایران محسوب می‌شود سالانه گردشگران بسیاری به این استان کشورمان از سراسر جهان وارد می‌شوند، این استان شاید به واسطه قلل خود بسیار معروف نباشد اما به واسطه پروژه سیمرغ کوه‌های ایران مبنا بر این است که قلل بلند تمامی استان‌های کشور باید صعود شود تا بتوان به این نشان دست یافت، بلندترین قله استان خراسان رضوی یا به عبارتی بام استان خراسان رضوی قله شیرباد می‌باشد که در رشته کوه بینالود واقع شده است. این قله را باید بلندترین نقطه در سه استان خراسان رضوی، جنوبی و شمالی دانست، اگر علاقمند به صعود این کوه هستید پیشنهاد می‌شود مقاله قله شیرباد را مطالعه نمایید. کلام آخر     استان رضوی پر است از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان رضو ی مجال این را نیافتیم تا همه آنها را به شما معرفی کنیم. از میان جاذبه‎ های گردشگری این استان که در این مقاله معرفی نشد می‌توان به خانه استاد کمال الملک، اقامتگاه خلج، قلعه کهنه رزمگان، خانقاه نعت الهی، دروازه ورودی فریمان، پل شاهی، خانه شهابی و ... اشاره کرد.     شاید بیشتر کسانی که به استان خراسان رضوی سفر می‌کنند به قصد زیارت امام رضا راهی مشهد باشند اما نباید فراموش کرد که این استان تاریخی جذابیت‌های بسیار زیاد دیگری نیز دارد. اگرچه تنوع فرهنگی زیادی در این استان وجود دارد اما با این حال کمی معاشرت با مردم خراسان رضوی، نشستن پای حرف‌هایشان، خوردن غذاهای محلی و شنیدن موسیقی بومی‌شان می‎تواند سفر شما را بسیار جذاب‌تر کند. فراموش نکنید که در طول سفر با خرید محصولات بومی و صنایع دستی این مردم می‌توانید به اقتصاد و هنرشان کمک کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی     استان خراسان جنوبی را باید یکی از استان‌های شرقی و مرزی ایران دانست که مرکز آن بیرجند نام دارد. این منطقه تازه در سال 1383 با تقسیم خراسان به سه قسمت شمالی، جنوبی و رضوی به یک استان جدا تبدیل شد. خراسان جنوبی از نظر مساحت سومین استان پهناور ایران به حساب می‌آید. این قسمت از خراسان در قدیم با نام قهستان شناخته می‌شده است. شاید جالب باشد بدانید مارکوپولو هم در سفرنامه خود از این منطقه یاد کرده و آن را تونوکاین نامیده است.     درباره بهترین زمان سفر به استان خراسان جنوبی باید گفت، از آنجایی این استان دارای آب و هوای خشک و بیابانی است و تابستان‌های نسبتا گرم و زمستان‌های نسبتا سردی دارد؛ پاییز و بهار را باید بهترین زمان سفر به آن دانست. در پاییز علاوه بر وجود آب و هوای مناسب می‌توانید فرایند برداشت زعفران را نیز از نزدیک ببینید.     اگر چه ممکن است تشابهات فرهنگی میان مردم این استان با خراسان شمالی و رضوی بیابیم اما، خراسان جنوبی مانند هر منطقه دیگری فرهنگ، تاریخ و ویژگی‌های اقلیمی مخصوص به خود را دارد. در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی سعی داریم ابتدا شما را با این موارد آشنا کنیم و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری استان بپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید؛ با ما در دکوول تا انتهای این مطلب همراه باشید. تاریخ استان خراسان جنوبی     خراسان جنوبی تا همین چندی پیش جزو مجموعه بزرگ خراسان بوده است و صدها سال پیش آن را به نام قهستان می‌شناختند. در قدیم تا زمان حکومت قاجارها، مهم‌ترین شهرهای این استان فردوس و قائن بوده‌اند اما به دلیل بلایای طبیعی امروزه این دو شهر اهمیت خود را نسبت به قدیم از دست داده‌اند.     سال 83 خراسان جنوبی یک استان جدا با مرکزیت بیرجند تشکیل داد. جالب است بدانید، بر سر اینکه دو شهر قائن و فردوس به کدام استان بپیوندند؛ حرف و حدیث‌های بسیاری بود. تا جایی که مردم شهرستان فردوس اعتراضات زیادی انجام دادند تا در استانی به مرکزیت شهر بیرجند نباشند. اما با وجود تمام این ماجراها این دو شهرستان در حال حاضر جزو خاک استان خراسان جنوبی هستند. اگرچه خراسان جنوبی در قالب استان قدمتی طولانی ندارد اما از دیرباز این منطقه سکونت‌گاه انسان‌ها و از مناطق مورد توجه حکام بوده است.     برای بررسی تاریخ این استان لازم است تاریخ خراسان را بررسی کنید. در اوستا و شاهنامه فردوسی که دو منبع تاریخی مهم هستند، اطلاعات زیادی درباره تاریخ این منطقه وجود دارد. زمانی که آریایی‌ها به ایران آمدند، بخشی از آنها به نام ساگارتی در این منطقه ساکن شدند. اما قبل از آن نیز تمدن در این دیار وجود داشته است. کشفیاتی که باستان شناسان در شهر قاین کرده‌اند نشان می‌دهد، حدود 35 هزار سال قبل از میلاد مردمانی در این منطقه می‌زیسته‌اند. جغرافیای استان خراسان جنوبی     استان خراسان جنوبی یکی از استان‌های مرزی ایران است که از شرق با کشور افغانستان مرز مشترک دارد. از دیگر همسایگان این استان می‌توان به استان سیستان و بلوچستان، استان کرمان و استان خراسان رضوی اشاره کرد. خراسان جنوبی را باید شرقی‌ترین استان ایران دانست. این استان دارای هفت شهرستان، بیست شهر، هجده بخش، چهل و هشت دهستان و تعداد زیادی آبادی دارای سکنه و خالی از سکنه است.     همانطور که بالاتر ذکر شد خراسان جنوبی دارای آب و هوای خشک و بیابانی است اما با این حال مردم آن در زمینه کشاورزی بسیار خوب عمل کرده‌اند. این استان رتبه اول در تولید محصولاتی همچون عناب و زرشک و همچنین رتبه دوم در تولید پنبه و زعفران را دارد. همچنین این منطقه معادن زیادی دارد که از این نظر نیز حائز اهمیت است.     حاشیه شمالی استان خراسان جنوبی در همسایگی کویر لوت قرار گرفته، این همسایگی آب و هوای خشک و خشن و همچنین احتمال طوفان شن را به این منطقه هدیه داده است. همچنین نمکزارها و نقاط کم ارتفاع و پستی در دشت‌های جنوب استان وجود دارد که هیچگونه پوشش گیاهی در آنها رشد نمی‌کند. در مورد منابع آب استان نیز باید گفت به دلیل بیایانی بودن آب و هوا، معمولا رودخانه‌ها در خراسان جنوبی به صورت فصلی است. بازندگی نیز به صورت میانگین 134 میلی‎لیتر به صورت سالانه است. جاذبه های گردشگری استان خراسان جنوبی     تا این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی سعی کردیم اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این استان در اختیارتان قرار دهیم. این اطلاعات می‌تواند به شما کمک کند در طول سفر، بیشتر جاذبه‌هایی را که می‌بینید درک کنید و بتوانید راحت‌تر با مردم این دیار ارتباط برقرار کنید. به عبارت ساده‌تر این اطلاعات کار شما را برای داشتن یک سفر رویایی به خراسان جنوبی راحت‌تر می‌کند. اما این همه چیزی نیست که قرار است در این مطلب بخوانید. در ادامه قصد داریم شما را با جاذبه های گردشگری استان آشنا کنیم. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های این منطقه خواهیم پرداخت. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. باغ اکبریه بیرجند ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 ثبت در فهرست آثار ملی: 2 خرداد 1378     در شهر بیرجند یک بنا و باغ تاریخی متعلق به دوره قاجاریه وجود دارد که آن را باغ اکبریه می‌نامند. این باغ را شوکت الملک همراه با یک عمارت دو طبقه در روستای اکبریه ساخته است. جالب است بدانید در حال حاضر با گسترش شهر این روستا به شهر بیرجند اضافه شده. مجموعه باغ اکبریه را در چند مرحله ساخته‌‌اند. در واقع چند عمارت در این باغ قرار دارد که قدیمی‌ترینش را حشمت الملک در منتهه الیه شرقی باغ ساخته است. باغ اکبریه که حدود 45 هزار متر مربع وسعت دارد؛ در یک بستر کوهستانی قرار گرفته. جالب است بدانید اسدالله علم در کتاب خاطرات خود نوشته که یک بار پدرش از رضاشاه در این باغ پذیرایی کرده است. همچنین در این کتاب نوشته‌هایی از پذیرایی خود علم از محمدرضا شاه و فرح در همین باغ وجود دارد. یک نکته جالب دیگر درباره باغ اکبریه این است که در آن گیاهان دارویی متنوعی وجود دارد. قنات بلده فردوس ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2016     در خراسان جنوبی قنات‌های زیادی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین و مشهورترین آنها قنات بلده فردوس است. این قنات از قدیم‎ تا امروز یکی از اصلی‌ترین منابع آبیاری زمین‌های کشاوزی در شهرستان فردوس به حساب می‌آید. در واقع قنات بلده پانزده قنات، دو چشمه و مقداری آب هرز یا سرگردان را شامل می‌شود. به نظر می‌رسد قنات بلده مربوط به دوره ساسانی است. جالب است بدانید ناصرخسرو در سفرنامه معروف خود از این قنات اسم برده و ساخت آن را به کیخسرو نسبت داده است. قنات بلده در یک مسیر 35 کیلومتری حدود 2 هزار و 383 هکتار را آبیاری می‏‌کند. قلعه زینل آباد ثبت در فهرست آثار ملی: 10 مهر 1380     قلعه زینل آباد یکی از جاذبه‌های تاریخی خراسان جنوبی است که در شهرستان نهبندان، روستای زینل آباد قرار دارد. قدمت این قلعه به زمان حکومت تیموریان باز می‌گردد. قلعه در یک دشت وسیع قرار دارد که اطرافش را زمین‌های زراعتی پوشانده است. بخش‌هایی از این بنا تخریب شده و امروز تنها خرابه‌هایی از آن به جای مانده اما چیزهایی که باقی مانده نشان می‌دهد، زمانی قلعه زینل آباد مسکونی بوده است. متاسفانه امروزه بخش‌هایی از این قلعه زیر کشت رفته و این باعث آسیب دیدن بنا شده است. از ویژگی‌های معماری زینل آباد باید به دیوارهای خشت و گلی آن اشاره کرد. مسجد طارق ثبت در فهرست آثار ملی: 7 مهر 1381 یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی استان خراسان رضوی، مسجد طارق نام دارد. این مسجد مربوط به دوره صفویه در شهرستان نهبندان، روستای طارق است. یک لوح سنگی در این مسجد قرار دارد که می‌توان تاریخ ساخت بنا را از روی آن مشخص کرد. در بالای این لوح جمله يا حي يا قيوم و در سطر پایین آن یک بیت شعر نوشته شده است. درحال حاضر از این مسجد تنها یک شبستان ستون‎دار با شش ستون مربعی باقی مانده است. سد سردوان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 اسفند 1384 سد سردوان را باید جاذبه گردشگری دیگری از استان خراسان جنوبی دانست که در شهرستان قاینات قرار دارد. تمامی این سد از سنگ و ملات ساروج ساخته شده است. وجود این سد و سدهای دیگر در خراسان جنوبی به این منظور است که مردم بتوانند آب حاصل از بارش‌های نامنظم را ذخیره و درمواقع کم آبی از آن استفاده کنند. قدمت سد سردوان به دوره ساسانیان باز می‌گردد بنابراین، باید آن را یک جاذبه طبیعی و تاریخی دانست. طاق شاه عباسی     یکی دیگر از جاذبه‌هایی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی باید درباره آن حرف زد، سد طاق شاه عباسی است. این جاذبه را با 60 متر به عنوان قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین سد قوسی جهان می‌شناسند. جالب است بدانید عرض تاج طاق عباسی 1 متر است و به همین دلیل لقب نازک‌ترین سد جهان را نیز به خود اختصاص داده. قدمت طاق شاه عباسی به زمان صفویه باز می‌گردد. تا 550 سال پس از ساخت، این سازه هنوز بلندترین سد جهان به حساب می‌آمده. سد طاق شاه عباسی یکی از زیباترین جاذبه‌های تاریخی و طبیعی خراسان جنوبی است. اطراف سد پر از سنگ نگاره‌های تاریخی است که با نقوش حیوانات تزئین شده‌اند. روستای ماخونیک     روستای خاص در استان خراسان جنوبی در نزدیکی مرز افغانستان است که همواره به دلایل مختلف در بین ایرانیان شهرت داشته است. علاوه بر صنایع دستی روستا و مردمان بسیار خونگرمی که در این روستا ساکن هستند دلیل شهرت این منطقه را می‌توان قد مردمان ساکن در این روستا دانست. همواره مردمانی که قد آنها در نهایت به 140 سانتی‌متر می‌رسید در این روستا ساکن بوده‌اند و شهرت این روستا در ایران به این دلیل بوده است. بسیاری این منطقه را روستای آدم کوتوله‌ها می‌نامند. البته در مورد نسل جدید این موضوع صدق نمی‌کند و بسیاری به دلیل استفاده از مکمل‌ها و مواردی از این دست در حال حاضر قد بلندتری دارند. در مقاله‌ای جداگانه به طور مفصل به بررسی روستای ماخونیک پرداخته‌ایم که شما را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم. خانه‌های تاریخی بشرویه     در استان خراسان جنوبی خانه‌های تاریخی بسیار زیادی وجود دارد که بازدید از آنها لطف سفر را دو چندان می‌کند. بخش زیادی از این خانه‌ها در شهر بشرویه قرار گرفته‌اند. این شهر را باید یکی از شهرهای تاریخی این منطقه دانست که جدا از این خانه‌ها جاذبه‌های تاریخی فراوان دیگری نیز دارد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین و مشهورترین خانه‌های تاریخی بشرویه اشاره خواهیم کرد: خانه استاد بدیع الزمان فروزان‌فر، استاد نامدار تاریخ ادبیات که حدود 200 سال قدمت دارد. خانه ملأ عبدالله تونی بشرویف از علمای بزرگ و فقیهان مشهور قرن یازدهم هجری خانه قلی‌زاده ثالث، دوره قاجاریه و پهلوی از دیگر خانه‌های تاریخی این شهر می‌توان به خانه مقیمی، خانه معینیان، خانه مهرآوران، خانه غضنفری، خانه علینژاد و ... اشاره کرد. جدا از خانه‌های تاریخی بشرویه قلعه‌های تاریخی فراوانی نیز دارد که از میان آنها می‌توان به قلعه هوگند، قلعه عزیزآباد، قلعه غنی آباد، قلعه دختر رقه و ... اشاره کرد. آب انبارهای خراسان جنوبی     از دیگر جاذبه‌های تاریخی که تعداد زیادی از آن در خراسان جنوبی وجود دارد؛ آب انبار است. دلیل این تعدد را باید در آب و هوای خشک و بیابانی این منطقه جستجو کرد. از مهم‌ترین آب انبارهای این استان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: آب انبار امیرآباد، مربوط به دوره قاجار در شهرستان بیرجند آب انبار محسن‌زاده که در سال 1379 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. آب انبار امامزاده سرند، واقع در شهرستان فردوس، مربوط به دوره قاجاریه آب انبار فاضل خان، واقع در شهر بشرویه، مربوط به دوره قاجار (ثبت در فهرست اثار ملی: 12 دی 1386) از دیگر آب انبارهای این استان می‌توان به آب انبارهای میانده، اصفاک، سمافات، بازار، رومه، اسماعیل خان، حاج باقر، سرخ کوه، شاه میرزا و ... اشاره کرد. بام استان خراسان جنوبی     پروژه سیمرغ همواره مهمترین و پر طرفدارترین پروژه کوهنوردی در کشور است که همانطور که می‌دانید شامل صعود به قلل بلند هر استان می‌شود. در این بین شاید استان خراسان جنوبی بیشتر به دارا بودن کوهستان‌های بلند شهرت نداشته باشد اما بدون شک قله نایبند با اقلیم و شرایط خاصی که دارد قله‌ای منحصر به فرد است و طرفداران بسیاری برای صعود دارد. قله 3005 متری که از توابع شهر زیبای طبس می‌باشد. البته فاصله‌ای 220 کیلومتری روستای نایبند تا طبس را از هم جدا کرده است ولی در استان پهناور خراسان جنوبی اعدادی این چنین فاصله زیادی به شمار نمی‌روند. پس شما هم اگر قصد دارید پروژه سیمرغ را به اتمام برسانید باید به صعود قله نایبند نیز بپردازید که در مقاله‌ای جداگانه با نام قله نایبند اطلاعات کاملی از این قله را برای شما فراهم آورده‌ایم و شما را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم. کلام آخر     استان خراسان جنوبی یکی از قدیمی‌ترین مناطق ایران است که بیش از 900 جاذبه گردشگری دارد. یقینا در مطلب راهنمای جامع سفر به استان خراسان جنوبی مجال این نبود که همه این 900 جاذبه را معرفی کنیم. اما این بدان معنا نیست که بازدید از آنها خالی از لطف است. از میان جاذبه‌هایی که فرصت معرفی آنها را نیافتیم می‌توان به بند دره، تخت سردار، آبگرم معدنی فردوس، آبشار چهارده، قلعه کوه شیرخند، مسجد جامع افین، آسیاب میرزا و ... اشاره کرد.     در سفر به خراسان جنوبی حتما برخی از غذاهای محلی این استان را امتحان کنید، به موسیقی بومی مردم این دیار گوش دهید و تماشای برداشت زرشک و زعفران را نیز فراموش نکنید. برای زیباتر شدن سفرتان در کنار این موارد سعی کنید از جاذبه‎ های گردشگری نیز به نحو احسن مراقبت نمایید تا آیندگان نیز بتوانند این میراث گران‌بها را ببینند و از آن استفاده کنند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری     این مطلب مخصوص کسانی است که عاشق طبیعت گردی هستند، زیرا میتوان این وعده را به آنها داد که بهشتی بینظیر و خارق‌العاده در استان چهارمحال و بختیاری انتظارشان را میکشد. طبیعت فوقالعاده زیبا، مردمی شیرین و مهمان‌نواز، غذاهای محلی خوشمزه و فرهنگی اصیل و منحصر به فرد همه و همه در این استان جمع شده‌اند و برای سفر چه معیارهایی بهتر از این؟     استان چهارمحال و بختیاری به مرکزیت شهرکرد، یکی از بخش‌های کوهستانی فلات مرکزی ایران است که از شمال و شرق با استان اصفهان و از غرب با استان خوزستان همسایگی دارد. این استان را بام ایران میدانند زیرا میانگین ارتفاع در آن حدود ۲۱۵۳ متر است. استان چهارمحال و بختیاری از 10 شهرستان، 43 شهر، 26 بخش و 51 دهستان تشکیل شده است و باید آن را در لیست استان‌ها به ترتیب پهناوری در رتبه بیست و دوم قرار دارد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری قصد داریم شما را با زیر و بم این استان آشنا کنیم. ابتدا از تاریخ، جغرافیا و فرهنگش حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه های گردشگری استان میپردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان چهارمحال و بختیاری     سفال‌ها و ابزارهای سنگی که در استان چهارمحال و بختیاری کشف شده نشان میدهد قدمت این منطقه به هزاره هفتم قبل از میلاد یعنی حدود 9 هزار سال پیش، باز میگردد اما، تقریبا از قرن ششم به بعد، این استان به نام "چهارمحال" شهرت داشته است. هزاران سال است که مردم در این منطقه زندگی میکنند و رابطه‌شان با طبیعت آنقدر دوستانه بوده و هنوز سفره نعمتش بر روی آنها گشوده است. درهمه این سال‌ها کشاورزی یکی از اصلی‌ترین شغل‌ها در استان چهارمحال و بختیاری بوده است.     بختیاری‌ها نیز که یکی از طایفه‌های پارسی بودهاند که سده‌ها قبل به این منطقه کوچ کرده و در آن ساکن شده‌اند. کوهستانی بودن این استان و وضعیت خوب کشاورزی در آن، این مکان را به محل مناسبی برای دامداری و ساکن شدن عشایر نیز تبدیل کرده بود. در آن زمان عیلامی‌ها ساکن این سرزمین بوده‌اند. قوم بختیاری و ساکنان قدیمی منطقه در کنار هم با صلح و آرامش زندگی کرده و چهارمحال و بختیاری را به وجود آورده‌اند.     ایل بختیاری که منطقه بختیاری نیز نام خود را از آن گرفته است، یکی از ایل‌های قدیمی و بسیار مهم آریایی است. در طول تاریخ این ایل همیشه حائز اهمیت بوده و افراد تاثیرگذار زیادی از در این ایل چشم به جهان گشوده‌اند. نمونه آن را در تاریخ مشروطه و در زندگینامه افرادی مانند سردار اسعد و صمصام‌السلطنه بختیاری به خوبی مشاهده می‌کنید. چهارمحال و بختیاری تا سال 1332 جزو اصفهان بوده و پس از آن به عنوان یک استان مستقل به تقسیمات کشوری اضافه شده است. آشنایی با فرهنگ استان چهارمحال و بختیاری     مردم استان چهارمحال و بختیاری دارای زبانی با ریشه پهلوی هستند اما، گویش‌های مختلفی در بخش‌های مختلف استان وجود دارد که لری با گویش بختیاری رایج‌ترین آنهاست. از دیگر زبان‌های موجود در استان می‌توان به قشقایی، ترکی و فارسی اشاره کرد. درباره لباس‌های محلی موجود در استان ابتدا باید به این نکته اشاره نمود که لباس محلی بختیاری‌ها با لباس محلی چهارمحالی‌ها متفاوت است. از نام آشناترین لباس‌های محلی بختیاری‌ها میتوان به چوقا و شلوار دبیت اشاره کرد. چهارمحالی‌ها نیز درحال حاضر همان لباس‌های رسمی در کشور را به تن میکنند.     مساله مهمی که در بخش فرهنگ استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد، موسیقی است. موسیقی مقامی جایگاه ارزشمندی در این استان دارد. در زبان محلی به این موسیقی "موقوم" می‌گویند. حتما آهنگ "وای بلال" را شنیده‌اید، این قطعه را باید یکی از معروف‌ترین قطعه‌های محلی این استان دانستند. در طایفه‌ها و شهرهای مختلف نیز موسیقی محلی مخصوص به خود وجود دارد. برای مثال شهرکرد، لردگان، بروجن و طوایف مختلف، موسیقی‌های محلی خود را دارند. در میان طایفه‌ها به کسی که کار نوازندگی را انجام می‌دهد، توشمال می‌گویند.     از دیگر بخش‌های فرهنگ چهارمحال و بختیاری غذاهای محلی، سوغات و صنایع دستی مردم آن است. از میان غذاهای محلی این استان می‌توان به کباب بختیاری، توچری، توتم، آردله بوسور، آوریز، توچری و ... اشاره کرد. همچنین از میان صنایع دستی مردم این استان می‌توان به قالی بافی، سفره آردی، وریس، چادربافی، جاجیم بافی، وجم و چوقا و ... اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان چهارمحال و بختیاری     چهارمحال و بختیاری یک منطقه کوهستانی است که در فلات مرکزی ایران قرار دارد. همچنین این منطقه در بخش مرکزی رشته کوه‌های زاگرس واقع شده است. 16 قله مرتفع در استان وجود دارد. دوره کوه‌زایی در این منطقه جوان است و به همین دلیل بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله در منطقه رخ میدهد. مهم‌ترین و مرتفع‌ترین کوه‌های موجود در چهارمحال و بختیاری عبارتند از زردکوه، شاه شهیدان و کوه سوخته.     از نظر تامین آب، استان وضعیت خوبی دارد. هم میزان بارندگی نسبتا مناسب است و هم چشمه‌های زیادی مانند دیمه، کوهرنگ، برم، هفشجان، آب سرده و ... در منطقه وجود دارد. به دلیل وجود آب کافی وضعیت کشاورزی و جنگل‌ها نیز نسبتا خوب است. بیشتر جنگل‌های استان در اردل، ناغان، دوراهان، فلارد و لردگان قرار دارند و درصد بالایی از آنها پوشیده از درختان بلوط هستند. در سال‌های اخیر چهارمحال و بختیاری نیز مانند دیگر مناطق کشورمان با کاهش میزان بارندگی روبه رو شده و این امر کمی وضعیت جنگل‌ها را به خطر انداخته است.     استان چهارمحال و بختیاری دارای زمستان‌های سرد و بهارها و تابستان‌های معتدل است. اگرچه در فصل زمستان نیز جاذبه‌های فراوانی در این منطقه وجود دارد که بسیاری ازگردشگران به سوی این جاذبه‌ها کشیده می‌شوند. اما بهترین زمان سفر به استان چهارمحال و بختیاری را باید فصل بهار دانست. در این فصل شما می‌توانید علاوه بر بازدید از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان، در طبیعت بهاری و زیبای این منطقه نیز گردش کنید. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری     در این قسمت از مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌هایی حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی و ملی ثبت شده‌اند. سپس جاذبه‌های دیگر معرفی می‌شوند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. تپه شهر کهنه ثبت در فهرست آثار ملی: 1 دی 1348     تپه شهر کهنه یکی از قدیمی‌ترین جاذبه‌های استان چهارمحال و بختیاری است که قدمتش به پیش از تاریخ ایران باستان باز می‌گردد. این تپه‎ در شمال شهر هفشجان، 10 کیلومتر مانده به شهرکرد قرار گرفته است. در این استان به جز این تپه باستانی یک تپه دیگر یا قدمت تاریخی بسیار زیاد به نام تپه اسکندری نیز وجود دارد که این تپه هم در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. قلعه جونقان ثبت در فهرست آثار ملی: 5 دی 1356     این قلعه که به کاخ سردار اسعد بختیاری معروف است، در قدیم به عنوان خانه مشروطیت کاربرد داشته و مشروطه خواهان بختیاری در آن تجمع می‌کرده‎ و قیام خود را از آنجا آغاز کرده‌اند. بانی ساخت این بنا خوانین بختیاری بوده‌اند اما بعدها علیقلی خان سردار اسعد، این کاخ را بر روی خرابه‌های قلعه قبلی، به سبک معماری فرانسوی ساخته است. جالب است بدانید قلعه جونقان اولین مکان دارای موتور برق در چهارمحال و بختیاری و اصفهان بوده است. ویژگی‌های تزئینی این کاخ شگفت‎انگیز عبارتند از: حجاری‌های نمای بیرونی، ستون‌های سنگی و آجرکاری‌های هنرمندانه.کاخ جونقان درحال حاضر متعلق به سازمان گردشگری استان است. پل زمان خان ثبت در فهرست آثار ملی: 11 تیر 1375     پل زمان خان یکی از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که در شهرستان سامان قرار دارد. این جاذبه گردشگری را می‌توان یکی از محبوب‌ترین قسمت‌های استان دانست. این پل که روی رودخانه زاینده رود ساخته شده، دو دهانه با 30 متر طول و 12 متر ارتفاع و همچنین 3 پایه سنگی دارد. در قدیم از پل زمان خان برای عبور و مرور استفاده میکردهاند اما امروزه بیشتر جنبه گردشگری دارد. در اطراف این پل یک مجموعه عظیم گردشگری ساخته شده که باید این مجموعه را یکی از مهم‌ترین راه‌های کسب درآمد در شهرستان سامان دانست. پل زمان خان که قدمت ساختش به دوره صفویان باز می‌گردد، تاکنون 3 بار مرمت شده است. اتاق آئینه شهرکرد ثبت در فهرست آثار ملی: 9 فروردین 1378     این بنا که ساخت آن مربوط به دوره قاجاریه است در شهرکرد قرار دارد. این بنا در واقع شاه‌نشین عمارت محمودیه است که به شکل چلیپایی ساخته شده. اتاق دارای تزئینات آینه کاری و گچ‌بری‌های بسیار خاص و زیباست و همین امر هم آن را بسیار مشهور نموده است. درحال حاضر از این بنا که در اختیار انجمن خوشنویسان است، برای برگزاری نمایشگاه‌های هنری استفاده می‌شود. مجموعه خانه حفیظی ثبت در فهرست آثار ملی: 5 آذر 1380     خانه حفیظی در شهر بروجن قرار دارد و قدمت آن به زمان حکومت قاجار باز میگردد، از ویژگی‌های معماری این بنا می‌توان به هشت درب ورودی، حیاط اصلی، خانه کارگران و محل انتظار اشاره کرد. از سه رنگ زرد، قرمز و آبی به عنوان رنگ‌های اصلی در این خانه استفاده شده و به طور کلی می‌توان معماری آن را به سبک اسلامی دانست.     از دیگر جاذبه‌های استان چهارمحال و بختیاری که در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند می‌توان به گورستان ارامنه حاجی آباد، پل بهشت آباد، گورستان آبسرده، مسجد جامع شیخ علی، پل مصلی، حمام مکتب خانه بروجن و ... اشاره کرد. تالاب چغاخور     استان چهارمحال و بختیاری را باید منطقه تالاب‌های زیبا دانست. یکی از مهم‌ترین و مشهورترین این تالاب‌ها چغاخور نام دارد. این تالاب در 65 کیلومتری شهرکرد در مسیر خوزستان قرار گرفته و به عنوان زیستگاه مهمی برای پرندگان مهاجر شناخته می‌شود. اگر تصمیم داشتید از این تالاب بازدید کنید، حتما سری هم به دهکده تفریحی چغاخور بزنید. لازم به ذکر است که بهترین زمان سفر به این تالاب زیبا فصل‌های بهار و تابستان است. از دیگر تالاب‌های موجود در استان چهارمحال و بختیاری می‌توان به تالاب گندمان، تالاب سولقان، تالاب دهنو و ... اشاره کرد. چشمه کوهرنگ     استان چهارمحال و بختیاری چشمه‌های فراوانی دارد که هر کدام به تنهایی یک جاذبه گردشگری محسوب می‌شوند. یکی از پرطرفدارترین این چشمه‌ها از نظر گردشگران کوهرنگ نام دارد که از دامنه‌های زردکوه سرچشمه می‌گیرد و از تونل اول کوهرنگ نیز وارد زاینده‎رود میشود. توصیه می‌شود در بهار و تابستان از این چشمه و طبیعت زیبای اطراف آن دیدن نمایید. از دیگر چشمه‌های مهم استان می‌توان به چشمه دیمه، چشمه زنه، چشمه سیاسرد، چشمه مولا و سراب و ... اشاره کرد. دره عشق     در پایان بخش معرفی جاذبه‌های گردشگری در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری باید به دره عشق نیز اشاره کرد. این دره در جاده شهرکرد به ایذه قرار دارد. اگرچه مسیر رسیدن به این دره بسیار جذاب و زیباست اما از طرفی هم لقب خطرناک‌ترین جاده ایران را نیز به خود اختصاص داده است. در این دره آبشار، رودخانه و طبیعتی بکر انتظار شما را می‌کشد. یک نکته جالب که درباره آن وجود دارد این است که در قسمت‌های مختلف دره آب و هوای متفاوتی حاکم است. این اختلاف دما باعث شده سنگ‌ها و دیواره‌ها در بخش‌های مختلف این منطقه متفاوت باشند. یک افسانه درباره علت نام‌گذاری دره عشق وجود دارد که بر اساس آن در زمان‌های قدیم دو دلداده وجود داشته‌اند که یکی از آنها در این سوی دره و دیگری در سوی دیگر آن زندگی‎ می‌کرده‌اند. از آنجایی که در آن زمان پلی بر روی دره وجود نداشته این دو لداده خود را به داخل آب دره می‌اندازند تا به هم برسند اما هر دو می‌میرند. بام استان چهارمحال بختیاری     شاید بتوان گفت زیباترین قسمت رشته کوه زاگرس بعد از اشتران کوه زیبا و قله سنبران در استان چهارمحال بختیاری قرار دارد که به واسه پروژه سیمرغ کوه‌های ایران هر ساله کوهنوردان بسیاری خصوصا در فصل‌های بهار و تابستان به این منطقه مراجعه می‌کنند، زردکوه بختیاری که در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد و تا خوزستان نیز ادامه پیدا می‌کند. زردکوه چشمه زاینده رودهای بسیار عظیمی مانند: کارون، زاینده رود و دز می‌باشد، قلل مرتفع فراوانی در این منطقه یافت می‌شود که می‌توان به قله شاه شهیدان، هفت تنان و.. اشاره کرد؛ بلندترین قله زردکوه بختیاری قله کلونچی یا کلونچین است که از آن به عنوان بلندترین قله استان چهار محال و بختیاری نام برده می‌شود که باید خاطر نشان شویم که این کوه در زمره بلندترین قله‌های ایران نیزجایگاهی دارد. جهت مطالعه بیشتر به مطالعه قله کلونچی مراجعه کنید. کلام آخر     جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فراوان دیگری هم در استان چهارمحال و بختیاری وجود دارد که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان چهارمحال و بختیاری مجال معرفی آنها را نداشتیم. در واقع این استان بهشت طبیعت دوستان و کسانی است که عاشق سفرهای هیجانی هستند. رفتینگ، طبیعت گردی، کوهنوردی و اسکی سواری کارهایی است که می‌توانید در طول سفر به چهارمحال و بختیاری تجربه کنید.     در طول سفر به آداب و رسوم و اعتقادات مردم استان احترام بگذارید. همچنین اگر با عشایر روبه رو شدید سعی کنید از طریق معاشرت، با فرهنگ خاص و اصیل‌شان آشنا شوید. برای سفر به این استان و بازدید از تمام جاذبه‌های آن نیاز به یک برنامه‎ریزی چند روزه دارید. اما اگر قصد داشتن یک سفری کوتاه‌تر را دارید، می‌توانید بخشی از جاذبه‌های استان را در لیست خود قرار دهید و فقط از آنها بازدید کنید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان بوشهر     وقتی نام بوشهر به میان می‌آید اولین چیزی‌هایی که به ذهنتان می‌رسند، چیست؟ برای من داستان تنگسیر، صادق چوبک و نخلستان‌های سر به فلک کشیده اولین چیزها است. بوشهر یکی از استان‌های مجاور خلیج فارس است که هزاران سال قدمت دارد و طبیعی است در حافظه تاریخی ما جای بگیرد. این استان را باید یکی از مقاصد جذاب ایران برای سفر دانست. می‌پرسید چرا؟ فرهنگ غنی و رنگارنگ، بناهای تاریخی، مردم خونگرم، خلیج فارس و نخلستان‌های سرسبز و زیبا همگی با هم مجموعه‌ای فوق‌العاده جذاب برای گردشگران خواهند بود و چه چیز بهتر از سفر به چنین مقصدی؟     استان بوشهر با مرکزیت شهر بوشهر، به عنوان هفدهمین استان بزرگ ایران شناخته می‌شود. این منطقه به دلیل اینکه در کنار خلیج فارس قرار دارد، از موقعیت و اهمیتی ویژه در ایران و جهان برخوردار شده است. این اهمیت در بسیاری از مواقع به ضرر این خاک تمام شده و آن را درگیر یورش‌ها، حملات و استعمار بیگانگان کرده است.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر قصد داریم زیر و بم این استان را بررسی کنیم. ابتدا به بررسی تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار خواهیم پرداخت و سپس جاذبه های گردشگری آن را بررسی خواهیم کرد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آشنایی با پیشینه استان بوشهر     طبق یک اصل کلی هر جا که آب باشد، شهرها ابتدا در آنجا شکل می‌گیرند. بنابراین بوشهر یکی از مناطق کهن و قدیمی در ایران به حساب می‌آید. نشانه‌هایی از عهد ایلام و تمدن بین‌النهرین در این منطقه پیدا شده که خود گواهی بر این ماجراست. در دوران حکومت مادها بوشهر یکی از ایالت‌های جنوب غربی به حساب می‌آمد و در زمان حکومت هوخشتره نیز این منطقه جزو ساتراپ‌نشین چهاردهم بود. در سال 1316 در تقسیمات جدید کشوری خود شهر بوشهر یکی از شهرستان‌های استان هفتم و زیر نظر استانداری فارس قرار گرفت. اما سال 1339 شهر بوشهر و توابعش از استان فارس جدا شد و زیر نظر فرمانداری کل بنادر و جزایز خلیج فارس قرار گرفت. در سال 1346 فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج فارس و دریای عمان ادغام شدند و نامشان به استان ساحلی تغییر پیدا کرد. در نهایت در سال 1352 بود که این استان توانست به عنوان یک استان مستقل در تقسیمات کشوری قرار بگیرد.     استان بوشهر تاریخ دور و درازی دارد که بخش زیادی از آن با غم و رنج مردم این دیار همراه بوده است. از جنگ تحمیلی گرفته تا جنگ جهانی و استعمار انگلیس، پرتغال و ... همه و همه زخم‌هایی بر پیکر تاریخ این خطه به جا گذاشته. اما مهم این است که مردم خونگرم بوشهر همیشه و در طی همه این حملات به دفاع از خاک خود برخواسته‌اند تا اجازه ندهند خاکشان به دست بیگانگان بیافتد.   آشنایی با فرهنگ استان بوشهر     همانطور که در بالا ذکر شد، بوشهر یکی از قدیمی‌ترین استان‌های ایران است. بنابراین عجیب نیست که فرهنگی با اصالت داشته باشد که بخش زیاد آن از قدیم الایام باقی مانده است. اما نمی‌توان این مساله را کتمان کرد که کسانی که برای استعمار پا به این خاک گذاشته‌اند چیزهایی را از فرهنگ خود به فرهنگ بوشهری‌ها را اضافه کرده‌اند.     بوشهری‌ها به زبان فارسی و با لهجه مخصوص به خود صحبت می‌کنند. در این استان همچنین زبان لری و عربی نیز رایج است. در زبان این مردم واژه‌های بیگانه مانند انگلیسی، هلندی، هندی و پرتغالی نیز به چشم می‌خورد. بیشتر مردم استان بوشهر مسلمان شیعه هستند. اقلیت اهل سنت نیز در برخی از مناطق مانند عسلویه، کنگان و جزیره شیف زندگی می‌کنند. مشاهیر زیادی در این استان چشم به جهان گشوده و در همین دیار نیز به خاک سپرده شده‌اند که از میان آنها می‌توان به فائز دشتی، صادق چوبک، نجف دریابندری، حسن زنگنه، خلیل عمرانی، همایون خرم، رئیس علی دلواری و ... اشاره کرد.     مردم بوشهر مردمی هنرمند هستند که صنایع دستی بسیاری دارند. از میان این صنایع می‌توان به گبه، گلیم، حصیربافی، سوزن‌دوزی، نمدمالی، سفالگری، لنج‌سازی، زنبیل و سبد و ... اشاره کرد. مهم‌ترین خوراکی‌های این دیار را نیز می‌توان ماهی، میگو، مسقطی، خرما و ارده دانست. اما یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرهنگی بوشهر، موسیقی‌ای است که در این استان وجود دارد. این موسیقی پرشور و پرهیجان و منحصر به فرد است که نه تنها در خیل عظیم سبک‌های جدیدی که وارد بازار موسیقی شده، از بین نرفته است بلکه، توانسته خود را به عنوان بخشی از موسیقی ایرانی به همه جهان بشناساند. بیشترین سازهایی که در موسیقی این استان استفاده می‌شوند عبارند از: بوق، سنج و فلوت و دمام. آشنایی با جغرافیای استان بوشهر     بوشهر یکی از استان‌های جنوبی کشور است که از شمال با استان خوزستان و استان کهگیلویه و بویر احمد و از شرق با استان فارس همسایه است. استان بوشهر دارای 10 شهرستان، 27 بخش، 40 شهر، 29 دهستان و بیش از 900 آبادی است. این منطقه را می‌توان به دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم کرد که بخش جلگه‌ای حاشیه ساحلی غربی و بخش کوهستانی نوار شرقی زاگرس را در بر می‌گیرند.     به طور کلی آب و هوای استان بوشهر را می‌توان گرم و خشک دانست اما در بخشی از استان نیز شاهد آب و هوای گرم و مرطوب نیز هستیم. بنابراین بهترین زمان سفر به استان بوشهر را می‌توان فصل‌های پاییز و زمستان دانست. براساس این آب و هوا پوشش گیاهی در بخش‌های مختلفی از این استان کمی با هم متفاوت است. اما به طور کلی از میان پوشش‌های گیاهی این استان می‌توان به آکاسیا، کهور ایرانی، کنار و گز اشاره کرد. مهم‌‌ترین زیستگاه‌های گیاهی نیز عبارتند از جنگل‌های حرا، مناطق حفاظت شده مند و پارک ملی نایبند.     در مورد پوشش جانوری در این استان نیز باید گفت، بوشهر دارای 17 گونه و 9 تیره ماهی است که از میان آنها می‌توان به کپورماهیان و گربه ماهی بومی این دیار اشاره کرد. همچنین 42 گونه دوزیست و خرنده، 31 گونه پستاندار و شمار زیادی پرنده در استان بوشهر زندگی می‌کنند. آشنایی با جاذبه های گردشگری استان بوشهر     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر اطلاعاتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار به دست آوردیم. اکنون وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه‎ های گردشگری استان بپردازیم تا این مطلب برای کسانی که قصد سفر به استان بوشهر را دارند، مطلبی جامع و کاربردی باشد. طبق روال معمول ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌ها حرف خواهیم زد که در فهرست جهانی یا ملی ثبت شده‌اند و سپس به معرفی دیگر جاذبه‌های استان خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. شهر باستانی ریشهر ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     اگر بخواهیم یک جاذبه گردشگری مهم که در دسته جاذبه‌های تاریخی قرار می‌گیرد را به شما معرفی کنیم، باید از شهر باستانی ریشهر نام ببریم. این شهر در جنوب بوشهر کنونی قرار گرفته است و قدمت آن را به هزاره سوم تا اول قبل از میلاد نسبت می‌دهند. به اعتقاد تاریخ‌دانان اردشیر بابکان بنای این شهر را گذاشته است. در زمان ساسانیان ریشهر را به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز علمی، ادبی می‌شناختند. طبق اطلاعات به دست آمده در قزن شانزدهم حدود 2 هزار خانه مسکونی در این شهر قرار داشته. اما در زمان حکومت نادرشاه افشار جمعیت ریشهر به بوشهر نقل مکان کرده و از آن زمان به بعد این منطقه متروکه باقی مانده است. خانه رئیسعلی دلواری ثبت در فهرست آثار ملی: 16 آذر 1376     رئیس علی دلواری یکی از مبارزین استان بوشهر در ماجرای معروف تنگستان بوده و به همین خاطر برای مردم این استان بسیار شخصی مهم و قابل احترامی به حساب می‌آید. منزل رئیس علی دلواری، در اواخر حکومت قاجارها در جنوب شرق دلوار ساخته شد. جالب است بدانید همایون شهنواز که سریال دلیران تنگستان (ماجرای مبارزه رئیس علی دلواری در تنگستان) را ساخته، در این خانه به خاک سپرده شده است. این خانه که اکنون به عنوان موزه رئیس علی دلواری تغییر کاربری داده از 23 اتاق تشکیل شده و 3750 متر مساحت دارد. خانه این مبارز را بازماندگان دلواری به سازمان میراث فرهنگی بوشهر هدیه کرده‌اند. عمارت گلشن ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     از دیگر جاذبه‌های تاریخی استان بوشهر می‌توان به عمارت گلشن اشاره کرد. این عمارت در شهر ساحلی بوشهر در محله بهبهانی قرار گرفته است و قدمت آن به دوره قاجاریه باز می‌گردد. این عمارت تنها 10 متر با دریا فاصله دارد و وزیدن باد، نسیم دریا را به عمارت گلشن هدیه می‌دهد. نوع معماری عمارت گلشن بیت میلانی است که آن را بسیار منحصر به فرد کرده. این عمارت 3 طبقه دارد که طبقه اول آب انبار، حمام و دستشویی، آشپزخانه و محل نگهداری خدمه شامل می‌شود و طبقات دوم و سوم نیز مخصوص سکونت، تجارت و پذیرایی از مهمان‌هاست. بیشتر اتاق‌های موجود در این عمارت پنج دری هستند و بینشان راهرو وجود دارد. عمارت گلشن در حال حاضر برای مصارف فرهنگی استفاده می‌شود. و میراث فرهنگی با حفظ شکل اولیه بنا مرتب به تعمیر آن می‌پردازد. کلیسای ارامنه گرگوری ثبت در فهرست آثار ملی: 7 مهر 1381     کلیسای ارامنه گرگوری که به نام کلیسای گئورک مقدس نیز مشهور است، یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر بوشهر به حساب می‌آید. قدمت این کلیسا را متعلق به دوره حکومت قاجارها می‌دانند. کلیسای گئورک مقدس را خانواده آوادیان با کمک انگلیسی‌های ساکن در بوشهر ساخته‌اند. این کلیسا تا سال 1948 فعال بود اما پس از اینکه ملکومیان فوت کرد، تمام اشیاء و اموال آن را به کلیسای وانک در اصفهان منتقل کردند. سال 1974 این کلیسا بار دیگر فعالیتش را از سرگرفت و اموالش نیز از اصفهان به بوشهر بازگشت اما، پس از گذشت چند سال دوباره این فعالیت متوقف شد. کلیسای گرگوری یک زمین مستطیل شکل و دو حیاط دارد که این حیاط‌ها مخصوص دفن مردگان هستند. بنای کلیسا نیز به صورتی طراحی شده که اگر از بالا به آن نگاه کنید شبیه به یک صلیب به نظر می‌رسد. خانه طایی ثبت در فهرست آثار ملی: 2 آبان 1382     یکی دیگر از جاذبه های گردشگری استان بوشهر خانه طایی نام دارد. این بنا در شهرستان بوشهر قرار گرفته و جزو بناهای ثبت شده این دیار در فهرست آثار ملی است. قدمت این خانه به دوره حکومت قاجاریه باز می‌گردد. در واقع بوشهر خانه‌های تاریخی زیادی دارد که به دلیل تلفیق فرهنگ‌های مختلف دارای معماری منحصر به فردی هستند، خانه طلایی نیز یکی از آنهاست. برای بازدید از این بنا باید به خیابان ساحلی، پشت میراث فرهنگی شهرستان بوشهر مراجعه نمایید. زندان سلیمان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 آبان 1385     یکی دیگر از جاذبه‌های استان بوشهر که باید در مطلب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر از آن یاد کنیم، زندان سلیمان واقع در دشتستان است. قدمت این پناهگاه به دوره سوم زمین شناسی یعنی هزاره اول باز می‌گردد. زندان سلیمان در  واقع نام یک کوه مخروطی شکل است که در اثر رسوبات رودخانه‌ای به وجود آمده. این کوه از زمین مجاور خود حدود 107 متر ارتفاع دارد. از آنجایی که در میانه این مخروط تو خالی است در زمان ساسانیان موبدان زرتشتی به عنوان محل قربانی و نیایش از آن استفاده می‌‏کرده‌اند. به نظر می‌رسد در زمان‌های قدیم مخروطی که اکنون خشک است پر از آب بوده که البته امکان استفاده از این آب وجود نداشته است. بام استان بوشهر     با شنیدن نام بوشهر، نام زیبای خلیج فارس برایمان تداعی می‌شود، در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران بام استان بوشهر کوه پا زنان معرفی شده است که سالانه کوهنوردان بسیاری خصوصا در فصول سرد سال عزم صعود به این قله را می‌کند. شهر ساحلی بوشهر در امتداد رشته کوه زاگرس قرار دارد و بلندترین قله این استان قله پازنان با ارتفاع 1970 متر است این قله را با نام‌های بیرمی یا خورموج نیز معرفی می‌کنند، این کوه در فاصله  سه کیلومتری شهر خورموج واقع شده است.     طبیعت بکر این کوه به واسطه درختان بادام وحشی‌اش معروف است که شکوفه‌های آن در فصل بهار جلوه بی‌نظیری به منطقه می‌دهدذ  برای صعود به قله پازنان یا همان بیرمی بهتر است در فصول سرد سال اقدام نمایید به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی این کوه و گرمای بسیار شدید در فصول گرم مناسب صعود نخواهد بود. جهت مطالعه بیشتر درباره قله پا زنان( بیرمی) در مقاله قله پازنان با دکوول همراه باشید. کلام آخر     در مطب راهنمای جامع سفر به استان بوشهر درباره این استان اطلاعات زیادی به دست آوردیم. نگاه مختصری به تاریخ، جغرافیا و فرهنگ این دیار انداختیم و سپس برخی از جاذبه‌های گردشگری آن را معرفی کردیم. اگر چه شمار جاذبه‌های گردشگری در این استان بسیار بیشتر از چیزی است که ما فرصت معرفیش را یافتیم. اما این بدان معنا نیست که آنها ارزش کمتری از آنچه معرفی شد، دارند. در طول سفر اگر بتوانید وقتی هم برای بازدید از دیگر جاذبه‌های این استان مانند شمار بسیار تپه‌های تاریخی، خانه‌ها و عمارت‌های تاریخی، قلعه‌ها گورستان‌ها، حمام‌ها و در نهایت نخلستان‌ها کنار بگذارید، سفرتان لذت‌بخش‎تر خواهد بود.     همچنین در طول سفر به بوشهر امتحان غذاهای دریایی را فراموش نکنید. این چالشی است که دریچه‌ای دیگر از دنیای غذاهای دریایی را پیش چشمتان باز خواهد کرد. همچنین اگر قصد خرید سوغات و یادگاری از سفر به بوشهر را دارید حتما به سراغ صنایع دستی مردم این دیار بروید. با این کار هم هنرشان را به دیگر نقاط ایران و جهان انتقال داده‌اید و هم از صنعت آنها حمایت نموده‌‌اید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان ایلام     برای من و بسیاری از افراد دیگر سفر به معنای طبیعت گردی است که در کنار آن از چند جاذبه تاریخی هم دیدن شود. یقینا بسیاری از افراد با این نظر من هم عقیده هستند و بسیاری دیگر هم ترجیح می‌دهند سفرشان پر از بازدید از جاذبه‌های تاریخی باشد. اما می‌خواهم این وعده را به شما بدهم که سفر به استان ایلام برای هر دو گروه جذاب خواهد بود. زیرا جاذبه گردشگری در این استان هم از نوع طبیعی است و هم از نوع تاریخی.     استان ایلام یکی از استان‌های غربی کشورمان است که از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شمال با استان کرمانشاه و از شرق نیز با استان لرستان همسایه است. این استان کوهستانی و نیمه گرم، دارای جنگل‌های نسبتا زیاد و همچنین معادن و منابع طبیعی فراوان است. برای مثال ایلام جایگاه دوم منابع نفت و جایگاه سوم منابع گاز را در ایران دارد.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام قصد داریم اطلاعاتی درباره تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان در اختیارتان قرار دهیم و سپس با معرفی جاذبه های گردشگری استان شما را برای سفر به این دیار آماده کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید. آنچه باید د رباره پیشینه استان ایلام بدانید     تاریخ استان ایلام را باید به دو بخش قبل و بعد از اسلام تقسیم کرد. قبل از اسلام این منطقه بخشی از کشور عیلام باستان بوده که در سال 640 قبل از میلاد به دست پادشاه آشور تصرف شده است. دکتر والتر هینتس معتقد است که آنچه امروز از ایلام به جا مانده، یکی از مهمترین بخش‌های منطقه عیلام قدیم بوده است. در واقع ایلام میان خوزستان، بین‌النهرین، لرستان و کرمانشاه قرار دارد و این مساله در زمان اشکانیان و ساسانیان ایلام را به یک گذرگاه بسیار مهم تبدیل کرده بود. در حمله اعراب به ایران احتمالا این منطقه به بخشی از کوفه تبدیل شده است.     جالب است بدانید در کتاب‌های قدیمی مانند ویس و رامین، به ایلام ماه گفته می‌شده است. این کلمه نامی بود که از حکومت مادها به جای مانده و به این شکل درآمده بود. در زمان قاجاریه تا مدت‌ها ایلام را حسین‎آباد پشت کوه می‌نامیدند زیرا والی این منطقه حسین قلی خان نام داشت. در طول دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق، به این دلیل که ایلام دارای مرز مشترک با کشور متخاصم بود، آسیب‌های فراوانی دید. درحال حاضر نیز این استان به عنوان یکی از استان‌های مستقل غرب کشور در تقسیمات کشوری شناخته می‌شود. آن چه باید درباره فرهنگ استان ایلام بدانیم     بیشتر مردم ایلام کرد تبار هستند. اقلیت‌های دیگری مانند لرها و فارس‌ها هم در استان زندگی می‌کنند. همچنین عشایر کرد زیادی در این منطقه مستقر هستند. مردم این استان به گویش کردی حرف می‌زنند و زبانشان بیشتر به کرمانجی نزدیک است. از میان لهجه‌های مختلف کردی ایلامی باید به ملکشاهی، کلهری، خزلی، بدره‌ای، آبدانانی، ریزوندی و ... اشاره کرد. بیشتر مردم ایلام به دین اسلام گرایش دارند اما مانند همه مناطق دیگر اقلیت‌های دیدنی دیگری هم در این استان نیز وجود دارد.     از آنجایی که بخش زیادی از مردم استان ایلام را عشایر تشکیل می‌دهند؛ صنایع دستی فراوانی در این استان وجود دارد که بیشتر هنر دست عشایر است. از میان این صنایع دستی می‌توان به قالی، جاجیم، سیاه چادر، گلیم، چیغ بافی، گیوه دوزی و نمدمالی اشاره کرد. همچنین هنرهای دیگری مانند معرق روی چوب، طراحی روی سفال، قلمزنی روی مس، منبت چوب، گلیم نقش برجسته و ... در میان هنرمندان این استان رواج دارد.     مردم ایلام مراسم مذهبی و باستانی را به بهترین شکل ممکن برگزار می‌کنند. از میان مراسم‌هایی که در این استان برگزار می‌شود می‌توان به عید فطر، مراسم عروسی، مراسم چمر و ... اشاره کرد. آنچه باید درباره جغرافیای استان ایلام بدانید     استان ایلام یک منطقه نیمه مرطوب کوهستانی است که از نظر وسعت جایگاه بیست و دوم در ایران را دارد. یکی از جذاب‎ترین مناظر طبیعی که می‌توانید در استان ایلام ببینید، کوه‌ها هستند. هر کدام از کوه‌های این استان جاذبه‌های مخصوص به خود را دارند. در شمال و شمال شرقی استان، دشت‌های پرشیب و مرتفع وجود دارد که میان کوه‌ها قرار گرفته‌اند. در جنوب و جنوب غربی نیز دشت‌های باز و پهناور را خواهید دید. به‎طور کلی کوه‌های این استان را می‌توان به چهار بخش به  ترتیب زیر تقسیم کرد: ارتفاعات دینارکوه، اناران، سیاه کوه، ارتفاعات مانشت کوه و رنو مسلط بر دشت ایوان سلسله ارتفاعات کبیرکوه رشته کوه‌های کم ارتفاع مرزی غرب پشتکوه مشرف بر دشت‌های بین‌النهرین     جدا از کوه‌ها، ایلام را می‌توان سرزمین دشت‌های وسیع و حاصل‌خیز نیز دانست که جایی مناسبی برای پرورش دام هستند. از میان مهمترین دشت‌های این استان می‌توان به دشت محسن آباد، صالح آباد، آسمان آباد، مهران، هلیلان، ایوان و ... اشاره کرد. استان ایلام از نظر ریزش برف و باران وضعیت مناسبی دارد. رودخانه‌های کوچک و بزرگ زیادی نیز در این منطقه وجود دارد که منابع اصلی آب این استان به حساب می‌آیند. همچنین در ایلام چند آبشار وجود دارد که هر کدام یک جاذبه گردشگری فوق‌العاده محسوب می‌شوند. درباره پوشش گیاهی استان نیز باید گفت، این منطقه حدود 500 هزار هکتار جنگل دارد که معمولا در این جنگل‌ها درختانی همچون بلوط، پسته کوهی، انجیر کوهی، گیلاس وحشی، زالزالک و ... یافت می‌شوند. آشنایی با جاذبه‎ های گردشگری استان ایلام     تا اینجای مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام اطلاعات زیادی درباره فرهنگ، تاریخ و جغرافیای این دیار به دست آوردیم. اما یقینا مهمترین چیزی که در طول سفر به استان ایلام به کار خواهد آمد لیستی از جاذبه های گردشگری این استان است. در ادامه به معرفی برخی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. طبق روال همیشه ابتدا درباره آن دسته از جاذبه‌های استان حرف خواهیم زد که در فهرست آثار جهانی یا ملی ثبت شده‎اند و سپس دیگر موارد را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید. تپه شیروان ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی از جاذبه‌های تاریخی استان ایلام تپه شیروان نام دارد. این تپه که مربوط به دوره ساسانیان است، در شهرستان چرداول، روستای سرداب قرار گرفته. به این تپه سراشکفت نیز می‌گویند. باستان شناسان توانسته‌اند از این تپه اطلاعات فراوانی درباره زندگی انسان‌ها در این منطقه، قبل از اسلام به دست آوردند. اگر علاقمند به بازدید از یک جاذبه تاریخی هستید، این تپه گزینه مناسبی برای شماست. در کنار آن می‌توانید از دیگر جاذبه‌های شهرستان چرداول نیز دیدن نمایید. تپه‌های لارت ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی به یادگار مانده از دوره ساسانی در ایلام، تپه‌های لارت نام دارد. این تپه‌ها در 5 کیلومتری غرب روستای لارت، در شهرستان بدره قرار دارند. درواقع این تپه‌های باستانی و شهر تاریخی لارت در تنگه لارت قرار گرفته‌اند. جالب است بدانید اطراف تپه‌ها را جنگل‌هایی با پوشش گیاهی تنک زاگرسی پوشانده است. بنابراین شما با بازدید از این تپه‌ها، علاوه بر اینکه از یک جاذبه تاریخی دیدن می‌کنید، می‌توانید از طبیعت بکر و زیبای این منطقه نیز لذت ببرید. پل تاریخی گاومیشان ثبت در فهرست آثار ملی: 3 اسفند 1377     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی فوق‌العاده ارزشمند که در مرز بین لرستان و ایلام، در 10 کیلومتری شهر دره قرار دارد، پل گاومیشان است. قدمت این پل به زمان ساسانیان باز می‌گردد. پل گاومیشان حدود 175 متر طول و 8 متر عرض دارد. همچنین دهانه این پل را با عرض 50 متر، بزرگترین دهانه پل کشور می‌دانند. این پل یک بار در جریان حمله اعراب به ایران خراب شد و به نظر می‌رسد مرمت‌هایی در زمان‌های صفویه و قاجاریه روی آن انجام شده است. پس از آن تا سال 1384 که گاومیشان نیاز به مرمت فوری پیدا کرده، پل را به حال خود رها کرده‎ بودند. این پل که در قدیم آن را به نام گاماسا می‌شناختند از ملات، آجر و سنگ ساخته شده است. آتشکده سیاهگل ثبت در فهرست آثار ملی: 16 مهر 1379     وجود یک یا چند آتشکده در مناطق قدیمی ایران مانند استان ایلام که در زمان گرایش مردم به دین زرتشت از مناطق مهم کشور بوده است، امری طبیعی به شمار می‌آید. آتشکده سیاهگل یکی از همین موارد است که در روستای سرتنگ، از توابع شهرستان ایوان قرار دارد. ساخت این آتشکده مربوط به دوره ساسانیان است و از ویژگی‌های آن باید به ایوانی مربعی شکل، دیوارهایی به قطر یک متر و آتشدانی در قسمت فوقانی بنا اشاره کرد. آتشکده سیاهگل را اولین بار یک باستان‎شناس بلژیکی به نام واندنبرگ  کشف کرد و قدمت آن را تشخیص داد. این بنا را از سنگ قلوه، ملات و گچ ساخته‌اند. جالب است بدانید کشفیات باستان‎شناسان نشان می‌دهد تا مدت‌ها بعد از ورود اسلام به ایران، مردم این منطقه هنوز به دیدن زرتشت اعتقاد داشته‌اند. کاخ فلاحتی     یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی که در مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام باید بدان اشاره کرد، کاخ فلاحتی است. این کاخ که مربوط به دوره حکومت قاجارهاست، در شهرستان ایلام واقع شده. درحال حاضر کاخ فلاحتی در محوطه جهاد کشاورزی استان قرار دارد و به همین جهت به آن کاخ کشاورزی نیز می‌گویند. به نظر می‌رسد بخشی از فضای این کاخ به مروز زمان به خیابان اضافه شده. کاخ فلاحتی از دو اتاق تودرتو و یک هال در وسط تشکیل شده است. جلوی هال نیز یک ایوان قرار دارد. کاخ فلاحتی از مصالحی همچون چوب و ورق گالوانیزه، آجر، تیرهای چوبی و ... ساخته شده است. تنگه ارغوان     حیف است اگر به ایلام سفر کنید و از تنگه زیبای ارغوان دیدن ننمایید. این تنگه در 3 کیلومتری شمال شرقی شهر ایلام قرار دارد؛ یکی از مهمترین زیستگاه‌های گیاهان درحال انقراضی همچون ارغوان است. همچنین گیاهان دیگری مانند بلوط، زالزالک و دافه نیز در این تنگه 170 هکتاری وجود دارد. نام این منطقه در گذشته تنگه گاوز بود اما به دلیل وجود اغوان‌ها به تنگه ارغوان مشهور شد. بهترین زمان بازدید از این منطقه را باید اردیبهشت ماه دانست زیرا در اردیبهشت ماه شکوفه‌های گیاه ارغوان دره را به رنگ‌های صورتی و بنفش در می‌آورند. موزه تاریخ طبیعی ایلام     موزه تاریخ طبیعی ایلام در یک ساختمان دو طبقه در شهرستان ایلام قرار دارد. علاقمندان به تاریخ می‌توانند در این موزه فسیل‌هایی از دوران مختلف زمین را ببینند. اگرچه کلنگ ساخت این موزه در سال 1384 زده شد اما ساخت آن تا سال 1393 به طول انجامید. از میان بخش‌های مختلف موزه تاریخ طبیعی ایلام می‌توان به تاکسی درمی جانوران و پرندگان، بخش حشرات، بخش دیرینه شناسی، تاریخچه زمین و سیر تکامل جانوران و گیاهان اشاره کرد. بام استان ایلام می‌خواهیم درباره بام غربی‌ترین استان ایران یعنی ایلام صحبت کنیم که هرساله کوهنوردان بسیاری به واسطه پروژه سیمرغ قلل ایران برای صعود آن راهی این استان می‌شوند. در واقع این استان در مرز بین کشور ایران وعراق قرار دارد. بام استان ایلام قله کان صیفی نام دارد که قسمت ی از رشته کوه کبیرکوه محسوب می شود و این رشته کوه زیر مجموعه رشته کوه بزرگ زاگرس است که از شهر ایلام آغاز و تا خوزستان نزدیک شهرستان اندیمشک امتداد می‎‌باید ودر نهایت با رسیدن به رودخانه کرخه به پایان می‌رسد و طول تقریبی آن در حدود 225 کیلومترمی باشد وقسمت اعظم آن در استان ایلام قرار گرفته و در طول این رشته کوه بلند، قلل مختلفی قرار گرفته است از جمله می‌توان به کان صیفی، ورزرین، سیوان، گردل و ... اشاره کرد، که بلندترین قله آن کان صیفی به ارتفاع حدودی 2805 متر می‌باشد. علت نام گذاری این قله و در واقع وجه تسمیه آن را باید در دامنه شمالی کوه جست، به این ترتیب که چشمه‌ای به نام صیفی در آنجا می‌جوشد و زمین را بارورمی‌سازد و بواسطه این چشمه این نام برای این قله انتخاب شده است. جهت مطالعه بیشتر درباره قله کان صیفی به مقاله قله کان صیفی مراجعه نمایید. کلام آخر     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان ایلام جاذبه‌های فراوان دیگری نیز می‌توانست جا بگیرد که فرصتی برای پرداختن به آنها ایجاد نشد. از میان این جاذبه‌ها می‌توان به غار طلسم خان، قلعه قیران، قلعه والی، کوه مانشت، شهر باستانی سیروان، کوه قلاقیران، سرکل ملکشاهی و ... اشاره کرد.     ایلام یکی از استان‌هایی است که اگر چه هم از نظر تاریخی و هم از نظر طبیعی پتانسل بالایی برای جذب گردشگر دارد اما متاسفانه کمتر به آن پرداخته شده است. البته این مساله به بکر ماندن طبیعت این منطقه کمک زیادی کرده. بنابراین اگر ایلام را به عنوان مقصد سفرتان انتخاب می‌کنید، سعی کنید طبیعت آن را همانطور بکر و دست نخورده  حفظ کنید تا این گنجینه به آیندگان انتقال پیدا کند. همچنین نکته دیگری که در طول سفر خوب است بدان توجه نمایید احترام گذاشتن به آداب و رسوم مردم ایلام است. کردها مهمان نواز و شیرین هستند. از مهمان آنها بودن تنها خاطرات خوش باقی می‌ماند. با احترام گذاشتن به رسم و رسوم این مردم از شما هم خاطره خوبی برای آنها به جا می‌ماند.     نکته آخر اینکه اگر قصد تهیه سوغات و یادگاری در طول سفر به ایلام را دارید، یک یادگار از میان صنایع دستی این استان انتخاب کنید. با این کار هم به هنر و هم به اقتصاد مردم ایلام کمک خواهید کرد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

معرفی استان البرز     استان البرز یکی از تازه تاسیس‌ترین استان‌‌‌‌‌های ایران است که در سال 1389 تبدیل به استان شد و شهر کرج را به عنوان مرکز آن انتخاب کردند. کرج را باید قدیمی‌ترین شهر در استان البرز دانست که قدمتش به سال 1333 باز ‌‌‌می‌گردد. در واقع این روستاهای استان البرز هستند که پیشینه تاریخی آن را تشکیل داده‌اند. شاید با خودتان فکر کنید که یک استان تازه تاسیس چرا باید مقصد مناسبی برای سفر باشد. دلایل زیادی برای این انتخاب وجود دارد اما به طور خلاصه و در یک کلام باید گفت به دلیل جاذبه‌های گردشگری بسیار زیبا و آب و هوای مطلوبش.     مردم شهرهای بزرگ اطراف، خصوصا پایتخت نشین‌ها، معمولا برای یک سفر کوتاه و عوض کردن آب و هوا، جاذبه‌‌‌‌‌های طبیعی البرز را انتخاب ‌‌‌می‌کنند. این استان پر است از مناطق طبیعی بکر که برای هر کدام از آنها ‌‌‌می‌توان توری یک روزه طراحی کرد. البته اشاره به این نکته ضروری است که جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی زیادی نیز در این استان خصوصا در روستاهایی که قدمتشان زیاد است، وجود دارد که بازدید از آنها خالی از لطف نیست.     استان البرز آب و هوای ملایم و معتدلی دارد و به طور معلوم زمستان‌‌‌‌‌های آن نسبتا سرد است. به‌طور کلی همه فصل‌‌‌‌‌ها را ‌‌‌می‌توان مناسب برای سفر به البرز دانست اما از آنجایی که در نوروز شور و شوق بیشتری در این استان به چشم ‌‌‌می‌خورد شاید بتوان سفر به استان البرز در بهار را انتخاب خوبی دانست.  در مطلب راهنمای جامع سفر به استان البرز، ابتدا مختصری از تاریخ، فرهنگ و جغرافیای این استان حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاذبه‌های گردشگری آن خواهیم پرداخت. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این ز‌‌‌مینه هستید با ما تا انتهای این مطلب از دکوول همراه باشید. آشنایی با تاریخ استان البرز     اگر چه استان البرز را به عنوان یک استان تازه تاسیس ‌‌‌می‌شناسیم ، اما قسمت‌‌‌‌‌هایی از این منطقه به صورت جداگانه تاریخ دیرینه‌ای دارند. آثاری در بخش‌‌‌‌‌هایی از این منطقه کشف شده که قدمتشان به بیش از شش هزار سال ‌‌‌می‌رسد. برای مثال تپه ازبکی در شهرستان نظرآباد، آثاری در دل خود دارد که متعلق به دوره حکومت مادها بوده است.     در طول تاریخ هر جا که آب بوده، مرد‌‌‌می در اطرافش برای زندگی ساکن شده‌اند. استان البرز هم از این قاعده مستثنی نیست. به دلیل وجود پناهگاه‌‌‌‌‌های مطمئن و رودخانه‌‌‌‌‌های فراوان در این منطقه، همیشه مردم و حکومت‌‌‌‌‌ها در آن مستقر ‌‌‌می‌شده‌اند. جدا از روستاهای قدیمی تپه‌‌‌‌‌های باستانی آق تپه و مردآباد نیز اطلاعات تاریخی زیادی درباره این استان به ما ‌‌‌می‌دهند. همچنین به نظر ‌‌‌می‌رسد مسیر قزوین-کرج راه ارتباطی مورد علاقه مغول‌‌‌‌‌ها بوده است. کاروانسراها، پل‌‌‌‌‌ها و قلعه‌‌‌‌‌هایی که از این دوران به جای مانده، نشانه‌‌‌‌‌هایی از این علاقه است.     کرج به عنوان مرکز استان البرز، تا زمان حکومت قاجارها یک روستای کوچک بوده است. اما زمانی که این سلسله تهران را به عنوان پایتخت خود انتخاب کردند، کرج هم به دلیل نزدیکی‎اش به پایتخت روز به روز پیشرفت کرد و امروز نیز به عنوان مرکز استان و یکی از شهرهای مهم ایران شناخته ‌‌‌می‌شود. آشنایی با فرهنگ مردم استان البرز     فرهنگ استان البرز را ‌‌‌می‌توان به دو بخش فرهنگ مردم محلی و مردم مهاجر تقسیم کرد. افراد زیادی که از سراسر ایران این استان خصوصا شهر کرج را برای زندگی انتخاب کرده‌اند ، فرهنگ‌‌‌‌‌هایشان را همراه با خود آورده‌اند و به همین دلیل تنوع فرهنگی در استان ایجاد شده است. بیشتر مردم استان البرز شیعه هستند و به زبان فارسی حرف ‌‌‌می‌زنند. اما به دلیل تنوع فرهنگی، هم اقلیت‌‌‌‌‌های دیگر مذهبی در استان وجود دارد و هم زبان‌‌‌‌‌ها و گویش‌‌‌‌‌هایی مانند تاتی، مازندرانی، ترکی و قزوینی.     مهم‌ترین اعیاد باستانی و مذهبی مانند عید نوروز، شب یلدا، نیمه شعبان، عید قربان و ... در این استان نیز جشن گرفته ‌‌‌می‌شود. همچنین سوگواری‌‌‌‌‌هایی مانند محرم و شب‌‌‌‌‌های قدر نیز با کیفیت بالا در استان البرز برگزار ‌‌‌می‌شود. درباره صنایع دستی مهم استان باید به تاثیری که این صنایع از استان‌‌‌‌‌های قزوین و مازندران پذیرفته، اشاره کرد. از میان صنایع دستی مردم البرز ‌‌‌می‌توان به گلیم بافی، مجسمه سازی، سنگ تراشی، منبت کاری و شیشه گری اشاره کرد.     در طول سفر به استان البرز امتحان کردن غذاهای محلی استان، که بخش مهمی از لذت سفر را دربر ‌‌‌می‌گیرند، نباید فراموش شود. از جمله غذاهای محلی استان ‌‌‌می‌توان به مرجو خورش، یوان آش، ترشی آش، خوراک لوبیا پیله و حلیم با گوشت گوسفند اشاره کرد. آشنایی با جغرافیای استان البرز     استان البرز دارای آب و هوای معتدل با حدود 250 ‌‌‌میلیمتر بارندگی در سال است. در آب و هوای استان البرز بسیار تنوع وجود دارد. خشک سرد، نیمه خشک، مدیترانه‌ای و مرطوب، انواع وضعیت آب و هوایی در این استان است. بیشترین ‌‌‌میزان بارش در استان البرز مربوط به اواخر زمستان و اوایل بهار است و کمترین ‌‌‌میزان آن نیز مربوط به مرداد ماه. مردم این منطقه دی ماه را به عنوان سردترین ماه سال و مرداد ماه را به عنوان گرم‌ترین ماه ‌‌‌می‌شناسند.     کشاورزی از قدیم تاکنون در این منطقه اهیمت زیادی داشته اما در قدیم به دلیل پر آب بودن رودخانه کرج رونق بیشتری داشته است. متاسفاته درحال حاضر بیشتر آب این رودخانه برای تا‌‌‌مین آب شرب تهران استفاده ‌‌‌می‌شود و کشاورزی استان البرز کمی از رونق افتاده است.     در بخش جغرافیای مطلب راهنمای جامع سفر به استان البرز باید به پوشش گیاهی این استان که از غنای بی‌نظیر برخوردار است، نیز یاد کنیم. در استان البرز بیش از 700 گونه گیاهی وجود دارد که از 200 جنس گیاه متنوع هستند. همچنین به دلیل شرایط زیستی مساعد بسیاری از حیوانات وحشی این منطقه را به عنوان زیستگاه خود انتخاب ‌‌‌می‌کنند. حالا که کلیتی درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ استان البرز ‌‌‌می‌دانیم ؛ وقت آن رسیده که به معرفی جاذبه های گردشگری این منطقه بپردازیم. با ما همراه باشید. معرفی جاذبه های گردشگری استان البرز     در این قسمت از راهنمای جامع سفر به استان البرز به معرفی جاذبه های گردشگری استان خواهیم پرداخت. از آنجایی که صحبت درباره تمام جاذبه‌های استان در حوصله این مطلب نمی‌گنجد، باید به این نکته اشاره کرد که اگر یک جاذبه گردشگری معرفی نشد، به این معنا نیست که بازدید از آن لطفی ندارد. کاخ سلیمانیه ثبت در فهرست آثار ملی: 2 اسفند 1327     کاخ سلیمانیه که قدمت آن به زمان قاجار باز ‌‌‌می‌گردد تاکنون چندین بار در سال‌‌‌‌‌های مختلف مرمت شده است. این کاخ در محوطه دانشکده کشاورزی کرج قرار دارد و جالب است بدانید در مجاورت آن یک کاخ چهار طبقه مربوط به زمان صفویه وجود دارد که متاسفانه درحال حاضر فقط طبقه همکف آن باقی مانده است. کاخ سلیمانیه که بانی آن را فتحعلی شاه قاجار ‌‌‌می‌دانند ؛ درحال حاضر به عنوان کاخ موزه استفاده ‌‌‌می‌شود. از ویژگی‌‌‌‌‌های معماری این کاخ ‌‌‌می‌توان به آجری بودن آن اشاره کرد. همچنین کاخ سلیمانیه روی پیلوت ساخته شده و این مساله اگر زمان ساخت را در نظر بگیریم یک نوآوری به شمار ‌‌‌می‌رود. غار یخ مراد ثبت در فهرست آثار ملی: 10دی 1381     غار یخ مراد را باید یکی از باستانی‌ترین جاذبه‌‌‌‌‌های استان البرز و شهر کرج دانست که قدمت آن را به دوران پیش از تاریخ ایران باستان نسبت ‌‌‌می‌دهند. این غار که در بالای روستای کهنه ده قرار گرفته، دو هزار 640 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و از جذابیت‌‌‌‌‌های آن باید به قندیل‌‌‌‌‌های فوق‌العاده زیبایی که در اسفند و فروردین قابل مشاهده هستند، اشاره کرد. جالب است بدانید در گذشته مردم بو‌‌‌می بر این باور بودند که قندیل‌‌‌‌‌های موجود در این غار برای درمان ناباروری مفید است. اگر تصمیم به بازدید از این جاذبه گردشگری زیبا را دارید لازم است به این نکته توجه نمایید که در چنین بازدیدی به وسایل حرفه‎ای غارنوردی نیاز پیدا خواهید کرد. روستای تاریخی سیرود     سیرود یکی از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ است که به بهشت گمشده البرز معروف گشته. این روستا را باید نزدیک‌ترین قسمت استان البرز به شمال ایران دانست. مردم روستای سیرود به زبان تاتی صحبت ‌‌‌می‌کنند. طبیعت بسیار بکر، آب و هوای فوق‌العاده و کوه‌‌‌‌‌های سرسبز چیزهایی است که در این روستا انتظار شما را ‌‌‌می‌کشند. همچنین در سیرود ‌‌‌می‌توانید بسیاری از گیاهان کوهی که خاصیت دارویی دارند، مانند آویشن کوهی، والک، استوخدوس، چای کوهی و پنیرک را پیدا کنید. از دیگر پوشش‌‌‌‌‌های گیاهی در این استان باید به گردو، آلبالو، توت و گیلاس اشاره کرد.   پیست دیزین     پیست دیزین، واقع در 74 کیلومتری شهر کرج را باید یکی از مهم‌ترین پیست‌‌‌‌‌های اسکی ایران دانست. دیزین اولین پیست اسکی در ایران است که مورد تایید فدراسیون جهانی اسکی قرار گرفته و مسابقات رسمی و بین‎المللی در آن برگزار ‌‌‌می‌شود. از میان امکانات این پیست باید به چهار تله کابین، دو تله سیژ، هفت تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی اشاره کرد. این پیست همچنین نقاط مناسبی برای پرش دارد. از اوایل آذرماه تا اواخر اردیبهشت ماه ‌‌می‌توان از این پیست استفاده کرد که این در واقع بیشتری از پیست‌‌‌‌‌های دیگر کشور در اختیار اسکی بازان قرار ‌‌‌می‌دهد. دره ارنگه     در 15 کیلومتری چالوس یک دره بزرگ به نام ارنگه وجود دارد که باید از آن به عنوان جاذبه گردشگری در راهنمای جامع سفر به استان البرز یاد کرد. در این منطقه آبشار خور، دره هفت چشمه گی و پیست اسکی خور قرار دارد. در واقع برای بازدید از ارنگه ‌‌‌می‌توان یک تور مسافرتی کوتاه برنامه‌ریزی کرد و از تمام جاذبه‌‌‌‌‌های طبیعی‌اش دیدن کرد. همچنین یک گورستان قدیمی در روستای ارنگه وجود دارد که سنگ قبرهای موجود در آن بسیار کهن هستند. این گورستان ‌‌‌می‌تواند برای علاقمندان به جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی بسیار جذاب باشد. دهکده واریان     روستای واریان یکی از زیباترین دهکده‌‌‌‌‌هایی است که در مسیر کرج به چالوس قرار دارد. در این روستا درحال حاضر 39 نفر زندگی ‌‌‌می‌کنند. تنها راه ارتباطی به این روستا راه آبی است. در واقع از طریق دریاچه سد کرج با قایق ‌‌‌می‌توان به واریان رسید. این روستا در حال حاضر یک منطقه ییلاقی به حساب ‌‌‌می‌آید که ساکنان قدیمی آن برای تفریح و عوض کردن آب و هوا به آنجا ‌‌‌می‌روند. جالب است بدانید از فرهنگ مردم واریان اطلاعات زیادی به جای مانده و این مدیون ساکنان قدیمی روستا است که این فرهنگ را حفظ کرده و گسترش داده‌اند. یکی از قله‌هایی که در این منطقه بسیار مورد توجه کوهنوردان نیز قرار می‌گیرد قله شاهدژ است.     در استان البرز جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی و طبیعی فراوان دیگری مانند باغ‌‌‌‌‌های جهانشهر، روستای ورده، جاده چالوس، طالقان، کاخ شمس، آبشار ادران و تعداد زیادی روستای ییلاقی، حمام، قلعه و دیگر بناهای تاریخی وجود دارد که بازدید از آنها در طول سفر به البرز بر لذت سفرتان خواهد افزود. بام استان البرز      در کنار تمام زیبایی‌های طبیعی و بی حد و مرز استان البرز وجود قله شاه‌ البرز با ارتفاع 4170 متر در این استان سبب بکرتر شدن طبیعت آن شده است. این قله به عنوان بام استان البرز شناخته می‌شود، شاه البرز، بلندترین نقطه در رشته کوهی به همین نام است که بسیار عظیم و شکوهمند است، این کوه در شمال شهرستان طالقان واقع شده به همین جهت آن را قله طالقان نیز می‌نامند. این رشته کوه که از جهت جنوب تا روستاهای حسنجون، هرنج و ..و می‌رسد، از جهت شرق به پراچان و دیزان، ازجهت  شمال به دینه‌رود، دره الموت محدود می‌شود در واقع این رشته کوه مرز استان البرز و قزوین را تشکیل می‌دهد و از غرب دامنه‌هایش به روستای آوه منتهی می‌شود. خط الراس این کوه از غرب به قله زیورچال می‌رسد و از سمت شمالی آن به دیواره‌های سنگی به ارتفاع تقریباً ۶۰۰ متر و یخچال‌های طبیعی منتهی می‌شود، اگر برفراز این قله بایستید دید بسیار خوبی نسبت به قلل استان البرز خواهید داشت و می‌توانید از دیدن این مناظر جذاب بی نهایت لذت ببرید. جهت مطالعه بیشتر درباره قله شاه البرز، به مقاله با نام قله شاه البرز مراجعه کنید. کلام آخر     استان البرز، استانی تازه تاسیس است که اگرچه جاذبه‌‌‌‌‌های تاریخی فروانی دارد اما بیشتر مردم این استان را به جاذبه‌‌‌‌‌های طبیعی فراوانش ‌‌‌می‌شناسند. سفر به این منطقه جذابیت‌‌‌‌‌های مخصوص به خود را دارد و شما را در دل یک فرهنگ متنوع و رنگارنگ قرار ‌‌‌می‌دهد. برای پایتخت‌نشینان قرار گرفتن این استان در نزدیکی‌شان یک موهبت الهی است که بتوانند از شهر پر از دود و دم تهران به آن پناه ببرند.     در مطلب راهنمای جامع سفر به استان البرز سعی کردیم اطلاعات مفیدی را درباره این استان و جاذبه‌های گردشگری‌اش در اختیارتان قرار دهیم تا در طول سفر بتوانید از آن استفاده کنید. در طول سفر و گشت و گذار در البرز همانطور که از طبیعت زیبا و آب و هوای فوق‌العاده‌اش لذت ‌‌‌می‌برید، سعی کنید در حفظ و نگهداری از این طبیعت زیبا کوشا باشد تا آیندگان هم بتوانند از آن استفاده کنند. ا‌‌‌مید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد.

راهنمای جامع سفر به استان اصفهان | نگاهی نو به نصف جهان     یقینا درباره استان اصفهان حرف‌های زیادی شنیده‌اید. اگر هم تاکنون فرصت سفر به این استان را نیافته‎ باشید حتما وصف زیبایی‎ زاینده رود، حس خوب قدم زدن در چهارباغ، آرامش شب‌های پل خواجو، طبیعت بکر فریدون شهر، بافت تاریخی منحصر به فرد گلپایگان، جاذبه‌های شهر کاشان و خونگرمی و شیرینی مردم این استان به گوشتان خورده و شما را به فکر سفر به این آن انداخته است.     همه این‌ها حرف‌های درستی است اما شاید برای کسی که قصد سفر به استان اصفهان و بازدید از جاذبه‌های گردشگری آن را دارد، آنطور که باید به کار نیاید. تصور کنید قرار است برای عید نوروز سفری چند روز به اصفهان داشته باشید. سفری که در آن بتوانید هم از تمام دیدنی‌های نام آشنا و گمنام این استان بازدید کنید و هم با فرهنگ غنی آن که پیشینه‌اش به سالیان دراز می‌کشد، آشنا شوید. در این صورت این مطلب به عنوان راهنمای جامع سفر به استان اصفهان، همان چیزی است که شما برای سفر به اصفهان در عید نوروز به آن احتیاج خواهید داشت.     استان اصفهان که باید از آن به عنوان یکی از استان‌های پهناور و پرجمعیت ایران یاد کرد، جاذبه‌های زیادی دارد که برخی از آنها توسط یونسکو ثبت جهانی شده، برخی دیگر در دسته آثار ملی قرار می‌گیرد و نام برخی را شاید حتی تاکنون نشنیده باشید. این همه جاذبه یادگار حاکمانی است که در دوره‌های مختلف به این منطقه توجه داشته‎اند و البته یادگار مردمان خوش ذوقی که در طول تاریخ با زندگی خود در این منطقه فرهنگش را ساخته‌اند. ما در این مطلب سعی داریم شما را با بخشی از این جاذبه‌ها آشنا کنیم تا در هنگام سفر به استان اصفهان در بهار لیستی جامع و دستی باز برای انتخاب داشته باشید. با راهنمای جامع سفر به استان اصفهان همراه باشید. داستان یک فرهنگ اصیل     اصفهان یک پیشینه تاریخی طولانی دارد. به دلیل وجود زاینده رود، مرکزیت این استان و مردمی که در دوره‌های تاریخی مختلف نقش فعالی داشته و تاثیرگذاری خود را ثابت کرده‌اند؛ این استان همیشه مورد توجه بوده است. بارها مورد هجوم قرار گرفته، بارها بلایای طبیعی و قحطی، جان مردم را به لب رسانده اما تمام این‌ها نه تنها باعث نشده این مردم فرهنگ و آداب و رسوم خود را فراموش کنند بلکه، آنها از هر قومی که روزگاری بر محل زندگی‌شان مسلط شده چیزهای خوب را گرفته و به فرهنگ خود اضافه کرده‌اند. اگر به معماری بناهای تاریخی به خصوص مساجد شهرهای مختلف استان اصفهان نگاهی بیاندازید، می‌بینید که این مردم در اخذ و ترکیب فرهنگ‌ها با فرهنگ خود استادند.     در سفر چند روزه خود به اصفهان حتما در بازار و در میان مردم شهرهای مختلف بگردید، با آنها معاشرت کنید و به قصه‌هایشان گوش دهید. حتما بریونی، خورشت ماست، گوش فیل و دوغ و گز (از خوردنی‌های ویژه شهر اصفهان) و غذای مخصوص دیگر شهرهای استان را امتحان نمایید تا بتوانید آداب و رسوم و فرهنگ مردم این استان را با به خوبی درک کنید. اگرچه مردم شهرهای مختلف استان اصفهان تشابهات فرهنگی زیادی باهم دارند اما طبیعتا درمیان هر کدام از آنها خلق و خو و فرهنگ مخصوصی به چشم می‌خورد و دیدن جداگانه آنها خالی از لطف نیست.     در ادامه این مطلب ما درباره تاریخ این منطقه حرف خواهیم زد و سپس به معرفی جاهای دیدنی اصفهان می‌پردازیم. یقینا اگر کمی فرهنگ مردم اصفهان را بشناسید و بعد در معماری و جزئیات این جاذبه‌ها دقت کنید چیزهای بسیار بیشتری دستگیرتان خواهند شد و بیشتر از سفرتان لذت خواهید برد. پس با ادامه مطلب راهنمای جامع سفر به استان اصفهان با ما همراه باشید. تاریخ همیشه درس هایی برای ما دارد     می‌گویند طهمورث، سومین پادشاه سلسله پیشدادیان، اصفهان را بنا کرده است. تا قبل از آن آبادانی‌هایی در این منطقه به صورت پراکنده وجود داشته اما چون هخامنشیان زیاد توجهی به اصفهان نداشتند، نمی‌توان رد درستی از آن گرفت.     یزدگرد اول یک پایگاه نظامی برای آموزش ارتشش در این منطقه احداث کرد. به جز آن سه پایگاه نظامی مهم دیگر نیز اصفهان وجود داشته. به نظر می‌آید نام "اسپهان" به معنی جایگاه ارتش، از این دوره به یادگار مانده است. در زمان ساسانیان همچنین گهگاه اصفهان ولیعهدنشین شاهنشاه ایران بود و این نشان می‌دهد که پادشاهان ساسانی به اهمیت این منطقه پی برده بودند.     "الیهودیه" نام دیگری است که به شهر اصفهان نسبت می‌دهند. ماجرا از این قرار است که با تصرف بابل و آزاد کردن اسرای یهودی از دست پادشاه آن توسط کوروش کبیر، برخی از این اسرا برای زندگی به اصفهان آمده و به آن دارالیهودیه می‌گفتند.     استان اصفهان چه از نظر راه‌های ارتباطی و چه از نظر وجود زاینده رود همیشه اهمیت استراتژیک داشته و بنابراین مورد توجه قرار می‌گرفته است. همین مورد توجه بودن باعث شد تا در دوره اسلامی این منطقه بارها و بارها مورد هجوم قرار گیرد و البته پس از هر هجوم باز راه خود را پیدا کرده است. خود شهر اصفهان بارها به عنوان پایتخت از سوی پادشاهان انتخاب شده و امروزه از هر کدام نشانه‌هایی در خود دارد. شاید بتوان اوج شکوفایی استان اصفهان را دوره شاه عباس دوم دانست. در این دوره اصفهان از همه شهرهای خاور زمین برتر بوده است و شهرهای اطراف آن نیز از این فرصت بهره می بردند. در واقع هرگاه شهر اصفهان به عنوان پایتخت یا ولیعهدنشین انتخاب می‌شده است، شهرهای اطراف آن نیز مورد توجه قرار می‌گرفته‎ و آبادتر بوده‌اند.     در ادامه به بررسی برخی از مهمترین جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی که در طول تمام این تاریخ که به خلاصه‎ای از آن اشاره کردیم، در اصفهان ایجاد شده، خواهیم پرداخت. اگرچه معرفی کامل همه جاذبه‌های استان در حوصله مقاله راهنمای جامع سفر به استان اصفهان ‎نمی‌گنجد اما یقینا مهمترین و معروف‌ترین جاذبه‌ها معرفی خواهد شد. با جاذبه‎ های توریستی استان اصفهان آشنا شوید     برای راحتی کار جاذبه‌ها را به ترتیب ثبت‎شان در یونسکو، قرار گرفتنشان در آثار ثبت شده ملی و در نهایت آثار گمنان‌تر معرفی خواهیم کرد. کاخ چهل ستون ثبت در فهرست آثار ملی: 10 دی 1310 ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 2011 میلادی     کاخ چهل ستون را باید یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری اصفهان دانست. بعید است کسی نام این جاذبه را تا به حال نشنیده باشد. این کاخ که در دوره شاه عباس اول احداث شد؛ بالغ بر 67 هزار متر مربع مساحت دارد. عمارت چهل ستون دقیقا در وسط این باغ قرار گرفته است. یک تالار آینه، یک تالار بیست ستون و دو اتاق شمالی و جنوبی مجموع این کاخ را تشکیل می‌دهند. اگر به معماری چهل ستون دقت کنید، آینه کاری‌ها، نقاشی‌ها و کاشی‎کاری‌ها شما را شگفت‌زده خواهند کرد. جالب است بدانید در معماری ابتدایی این کاخ آینه کاری وجود نداشته اما پس از یک آتش‌سوزی و بازسازی مجدد چهل ستون، برای قسمتی از ایوان از آینه‌هایی استفاده کرده‌اند که به جای جیوه، نقره اندود هستند. میدان نقش جهان ثبت در فهرست آثار ملی: 8 بهمن 1313 ثبت در میراث جهانی یونسکو: اردیبهشت 58     میدان نقش جهان را می‌توان قلب اصفهان دانست. این میدان نه فقط از نظر تاریخی و گردشگری اهمیت بالایی دارد، بلکه به دلیل زنده بودن بازارهایش هنوز از نظر سیاسی و اجتماعی بخش مهمی از استان است. نقش جهان را با نام‌های میدان شاه و میدان امام نیز می‌شناسند. در چهار طرف میدان چهار بنای تاریخی بسیار مهم قرار دارد. عالی قاپو به عنوان یک شاهکار معماری، مسجد شاه به عنوان یک بنای تاریخی که شاهد بسیاری از اتفاقات سیاسی اصفهان بوده، مسجد شیخ لطف الله به عنوان نماد خلاقیت در معماری و سر در بازار قیصریه، این چهار بنا هستند. 200 حجره دو طبقه نیز دور تا دور نقش جهان را محاصره کرده که این حجره‌ها بهترین منبع برای تهیه سوغات در طول سفر به اصفهان در عید خواهند بود. باغ فین کاشان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 آذر 1314 ثبت در میراث جهانی یونسکو: زمستان 1389     کسی نیست که قصه تلخ امیرکبیر و باغ فین کاشان را نشنیده باشد. قدمت این باغ به زمان صفویه باز می‌گردد. در آن زمان باغ فین در 10 کیلومتری کاشان قرار داشت اما امروزه به دلیل توسعه شهر به کاشان متصل شده است. این باغ 23 هزار متر مربع وسعت دارد. چیزی که ما بیشتر در تصاویر مربوط به آن می‌بینیم، یک حیاط مرکزی است که در آن بارو و برج‌های استوانه‎ای شکل قرار دارند. جالب است بدانید در سال‌های 1397 و 1398 باغ فین کاشان لقب پربازدیدترین جاذبه تاریخی استان در نوروز را به خود اختصاص داد. از این رو شاید بتوان گفت باغ فین نه تنها یک جاذبه گردشگری مهم در استان اصفهان است بلکه، باید آن را از مهم‎ترین جاذبه های گردشگری ایران نیز دانست. قنات مزدآباد ثبت در فهرست آثار ملی: 20 اسفند 1385 ثبت در میراث جهانی یونسکو: تیر 1395     قنات مزدآباد یکی از جاذبه‌های توریستی استان اصفهان است که در شهر میمه قرار دارد. این قنات یکی از مهمترین جاذبه‌هایی است که در راهنمای جامع سفر به اصفهان باید بدان اشاره کرد. قنات مزدآباد را با طول 1860 متر، باید یکی از طولانی‌ترین قنات‌های منطقه دانست که قدمتی 2 هزار و 500 ساله دارد. از ویژگی‌های قنات مزدآباد می‌توان به وجود سه سد زیرزمینی و دو رشته آب سرد و گرم در آن اشاره کرد. مسجد جامع اصفهان ثبت در فهرست آثار ملی: 15 دی 1310 ثبت در میراث جهانی یونسکو: سال 1390     مسجد جامع اصفهان که به نام‌های مسجد جامع عتیق و مسجد جمعه نیز معروف است را باید یکی از مهمترین جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی اصفهان دانست. دستور ساخت این مسجد را معتصم عباسی صادر کرد اما تغییرات بسیار مهمی در معماری مسجد در دوره سلجوقیان انجام شد و البته در دوره‌های بعد یعنی ایلخانی، مظفری، تیموری، صفوی و قاجاریه نیز بنای مسجد تغییراتی داشته که این نشان از مورد توجه بودن مسجد جامع در تمام این ادوار است. قنات عمومی ورزوان ثبت در فهرست آثار ملی: 28 دی 1379 ثبت در میراث جهانی یونسکو : سال 2016     از دیگر جاذبه‌های که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است و باید در راهنمای جامع سفر به استان اصفهان بدان اشاره کرد، می‌توان به قنات عمومی ورزوان اشاره کرد. این قنات در شهر ورزوان از توابع میمه قرار دارد و قدمت آن به 3 هزار سال پیش باز می‌گردد. دو شکاف در قنات ورزوان وجود دارد که به کمک آنها آب زیادی از دهم آذر تا دهم فروردین سال بعد ذخیره می‌شود. در ادامه راهنمای جامع سفر به استان اصفهان به معرفی برخی از جاذبه‌هایی که فقط در فهرست آثار ملی ثبت شده‎اند خواهیم پرداخت. شهر و خرابه های ساسانی زواره ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     این خرابه‌ها که بین اردستان و زواره قرار دارند، مربوط به دوره ساسانیان هستند و به خوبی نشان می‌دهند که در این منطقه گروه مستقلی زندگی می‌کرده و آب آشامیدنیشان را از قنات‌ها تامین می‌کردند. به مرور زمان جابجایی انجام شده و شهرهای اردستان و زواره به شکل کنونی درآمده است. تپه سیلک ثبت در فهرست آثار ملی: 24 شهریور 1310     سیلک را باید نخستین تمدن در مرکز ایران دانست. تپه سیلک در منطقه فین کاشان قرار دارد و قدمت آن به بیش از 8 هزار سال می‌رسد. این تپه ویرانه‌هایی به جامانده از زیگورات باستانی است. تاکنون کاوش‌های زیادی در این تپه انجام شده و در این کاوش‎‌ها کشفیات بسیاری از تمدن انسان‌هایی که روزگاری در فلات مرکزی ایران زندگی می‌کردند، یافت شده است. بام استان اصفهان     قله شاهان کوه زیبا به عنوان بام استان اصفهان در پروژه سیمرغ کوه‌های ایران معرفی شده است. شاهان‌کوه، با ارتفاعی حدود ۴۰۴۰ متر، در فاصله‌ی ۲۰ کیلومتری از شهر فریدون‌شهر واقع شده است و به عنوان یکی از مهم‌ترین نقاط کوهستانی در مرکز ایران شناخته می‌شود.     مجموعه کوه‌های شاهان کوه که شامل قله‌های دری، دودکشان، چال روغن، شاهان کوه، جه جر، گورمیشان، دره غول، لاشوم، برد خیمه، چال میشان و مارک می‌باشد، بر روی رشته کوهی به همین نام قرار گرفته که طول آن بیش از ۴۳ کیلومتر است و در جهت شمال غربی و جنوب شرقی، هم‌سو با محور اصلی رشته کوه زاگرس کشیده شده است.     این رشته کوه، که مسیر خود را از دره وهرگان در 40 کیلومتری شمال غرب فریدون‌شهر آغاز می‌کند، به طول تقریبی ۴۳ کیلومتر و عرض متوسط ۱۰ کیلومتر، به سمت جنوب شرق امتداد یافته و در دره آب میدانک، ۲۵ کیلومتری جنوب غربی فریدون‌شهر پایان می‌یابد. با میزان بارندگی سالانه بین 800 تا 1000 میلی‌متر و میانگین دمای سالیانه بین ۵ تا ۱۰ درجه سانتی گراد، این منطقه میزبان چندین رودخانه و چشمه است، از جمله رودخانه خدنگستان، آب ترزه، آب سه پستان، آب سرداب و چشمه لنگان که در شمال این رشته کوه قرار دارد. این منطقه به مدت هزاران سال به عنوان ییلاق عشایر بختیاری شناخته شده است. درباره قله شاهان کوه بام استان اصفهان بیشتر بخوانید. کلام آخر     استان اصفهان یکی از جذاب‌ترین مقاصد سفر چه برای ایرانیان و چه برای گردشگران خارجی است. این استان بیشتر از 22 هزار بنا و جاذبه تاریخی دارد که از میان این آثار حدود 850 مورد ثبت ملی و 7 مورد ثبت جهانی شده است. اگرچه می‌توان درباره یکایک این جاذبه‌ها ساعت‌ها حرف زد اما، معرفی تمام آنها در حوصله این مقاله نمی‌گنجد. ما سعی کردیم مهمترین آثار ثبت شده را در راهنمای جامع سفر به استان اصفهان به شما معرف کنیم. اما فراموش نکنید که در طول سفر زمانی را هم برای جاذبه‌های گردشگری دیگر این استان مانند خانه مشروطه، ابیانه، پل خواجو، سی و سه پل، خانه بروجردی‌ها، مناره گلپایگان، پیست اسکی فریدون شهر، پارک ملی قمیشلوی تیران و ... کنار بگذارید.     اصفهان دارای آب و هوای نسبتا متعادلی است. از این رو تمام فصول سال می‌توان به این استان سفر کرد. اما یقینا بهترین زمان برای سفر به این منطقه عید نوروز است. زیرا هم هوا در متعادل‌ترین حالت خود قرار دارد و هم می‌توانید با آداب و رسوم و فرهنگ مردم اصفهان در عید نوروز بیشتر آشنا شوید. البته اشاره به این نکته لازم است که تمام شهرهای این استان پهناور آب و هوای یکسانی ندارند بنابراین بهتر است قبل از سفر به هر کدام از این مناطق آب و هوای آن را چک کنید. امیدواریم مطلب راهنمای جامع سفر به استان اصفهان برایتان مفید بوده باشد.