فیلتر

شهر ونیز

تاریخچه ونیز ونیز، شهری تاریخی در شمال شرق ایتالیا و مرکز استان ونتو است. این شهر بر روی ۱۱۸ جزیره کوچک قرار گرفته است که توسط ۴۱۵ پل متصل می‌شوند و به صورت یک شبکه آبی پیچیده به هم پیوسته‌اند. ونیز به دلیل شباهت خود به یک موزه زنده و زیبایی‌های منحصربه‌فردش، به عنوان یکی از مقاصد گردشگری مهم در جهان شناخته شده است. تاریخچه‌ی ونیز به قرون وسطایی بازمی‌گردد. در آغاز، ونیز یک مستعمره صید ماهی بود که توسط قبایل اسلاوی وندیلیان تأسیس شد. با گذر زمان، ونیز به عنوان یک مرکز تجارتی قدرتمند توسعه یافت. موقعیت جغرافیایی منحصربه‌فرد ونیز در خلیج ونیز باعث شد تا این شهر تجارت خود را در طول جاده‌ی ابریشم و دریای مدیترانه به اوج برساند. در قرون وسطایی و رنسانس، ونیز به یک امپراتوری دریایی تبدیل شد و ثروت، قدرت و فرهنگ غنی خود را نشان داد. ونیز بخشی از جمهوری ونیزی بود که در آن دوران یکی از قدرتمندترین و ثروتمندترین امپراتوری‌های دریایی در اروپا بود. در اوج قدرت خود، ونیز مستعمرات در سراسر دریای مدیترانه، ایتالیا، دمنیک، یونان و شمال آفریقا داشت. اما در سده‌ی ۱۷، ونیز به دلیل فروپاشی امپراتوری‌های دریایی و دست‌کم شدن تجارت، نسبت به سایر قدرت‌های اروپایی دچار ضعف شد. با تصرف ناپلئون بناپارت در سال ۱۷۹۷، جمهوری ونیزی منحل شد و ونیز به امپراتوری اتریش متعلق شد. پس از آن، تحت حاکمیت جمهوری فرانسه، امپراتوری اتریش و سرانجام جمهوری ایتالیا قرار گرفت. امروزه، ونیز به عنوان یک شهر تاریخی، فرهنگی و گردشگری بسیار مهم شناخته می‌شود. معماری منحصربه‌فرد ونیز، شبکه‌ی کانال‌های آبی، پل‌های زیبا، میدان‌های تاریخی و جاذبه‌های فرهنگی غنی آن، هر ساله میلیون‌ها گردشگر را به خود جذب می‌کند. ونیز به عنوان مکانی که متحکمانه بر آب بنا شده است، یک نماد ابتکار و ثبات است و با تاریخچه و فرهنگ خود، جاذبه‌ای فراموش‌نشدنی برای بازدیدکنندگان به ارمغان می‌آورد. ونیز در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. در سال 1987، شهر تاریخی ونیز و ناحیه‌ی خلیج ونیز در فهرست جهانی میراث ثبت شد. این شهر به دلیل وجود ساختارهای معماری استثنایی خود، شبکه‌ی کانال‌ها و دیگر آثار قدیمی واقع در شهر و همچنین نقش تاریخی و فرهنگی خود در تجارت و فرهنگ اروپا در قرون وسطی به عنوان یک میراث جهانی در یونسکو ثبت شده است. معماری و سبک طراحی و ساخت ساختمان های ونیز معماری ونیز، یکی از جذابیت‌های بزرگ این شهر است و نمایانگر ثروت فرهنگی و تاریخی آن است. ساختمان‌های ونیز، با ترکیبی از عناصر رمانس و بیزانسی، معماری گوتیک و رنسانس ایتالیایی، ایجاد شده‌اند. ساختمان‌های ونیز نمونه‌هایی بی‌نظیر از معماری آبی و شهرسازی متفاوت هستند. در ادامه، به توضیح برخی از سبک‌های معماری ونیز و ویژگی‌های آنها می‌پردازیم: سبک بیزانسی: ونیز در طول قرون وسطی تحت تأثیر امپراتوری بیزانس بود و این تأثیر در معماری آن مشهود است. ساختمان‌هایی با کوپول‌های بلند و کاشی‌کاری‌های زیبا مانند بازارهای قدیمی و کلیساها با این سبک ساخته شده‌اند. سبک گوتیک: در قرون وسطی، ونیز تحت تأثیر معماری گوتیک قرار گرفت. ساختمان‌های گوتیک ونیز معمولاً از آجر ساخته شده و دارای پلان های عمودی و زیبایی های زیادی از جمله پنجره‌ها و آرشیوها هستند. کلیسای سانتو ماریا گلوریوزا و کلیسای سانتو زانیپولو از جمله نمونه‌های برجسته سبک گوتیک در ونیز هستند. سبک رنسانس: در دوره‌ی رنسانس، ونیز به یک مرکز هنری و معماری مهم تبدیل شد. ساختمان‌های رنسانس ونیز، به خصوص پالاتسوها (قصرها)، دارای جزئیات مینیاتوری و نمایی از هنر و فرهنگ آن دوران هستند. پالاتسو دوکاله (قصر دوک)، پالاتسو کا دی موچی و پالاتسو پیساندریو نمونه‌های مشهور این سبک هستند. سبک باروک: در قرن ۱۷ و ۱۸، سبک باروک در ونیز شکوفا شد. ساختمان‌های باروک ونیز، با جزئیات غنی، طرح‌های نقش‌برجسته، آرشیوهای مجسمه‌ای و تزئینات پیچیده شناخته می‌شوند. کازینو ونیز و کلیسای سانتا ماریا دلا سالوته نمونه‌هایی از ساختمان‌های باروک در ونیز هستند. معماری ونیز، با ترکیب منحصربه‌فرد این سبک‌های معماری، جلوه‌های زیبایی و اصالت خود را به نمایش می‌گذارد و شهر را به یک مقصد گردشگری فراموش‌نشدنی تبدیل کرده است. چرا شهر ونیز روی آب قرار گرفته است؟ شهر ونیز به عنوان یک شهر جزیره‌ای بر روی آب قرار دارد به دلیل وضعیت جغرافیایی و زمین‌شناسی منطقه. ونیز در یک خلیج آدریاتیکو واقع شده است و بخش عمده‌ای از زمین آن به رودخانه‌ها و کانال‌ها اختصاص دارد. شکل شهر ونیز مشابه یک مثلث است که به طول 3.8 کیلومتر دریاچه ونیز می‌باشد. شهر بر روی جزیره‌های کوچک که با پل‌ها به هم متصل شده‌اند، ساخته شده است. از آنجا که خاک ونیز نسبتاً نرم است و بخشی از آن تحت سطح آب دریا قرار دارد، از پیلینگ‌ها و ستون‌های چوبی به عنوان پایه‌های ساختمان‌ها استفاده می‌شود. بناها و خیابان‌های ونیز بر روی این پایه‌ها ساخته شده‌اند و این عامل باعث شده تا ونیز به عنوان "شهر روی آب" شناخته شود. علاوه بر این، شبکهٔ گسترده کانال‌ها و رودخانه‌ها به شهر امکان حمل و نقل با قایق‌ها و گونه‌های دیگری از وسایل نقلیه آبی را می‌دهد. عمق آب در شهر ونیز عمق آب در مناطق مختلف شهر ونیز متفاوت است. در بخش‌هایی از شهر که به آب دریا مجاور هستند، عمق آب بیشتر است و می‌تواند به چندین متر نیز برسد. به عنوان مثال، در قسمت‌هایی از کانال گراند کانال، عمق آب به حدود 5 تا 10 متر می‌رسد. اما در مناطقی که دورتر از آب دریا و در نزدیکی خاک قرار دارند، عمق آب کمتر است و ممکن است تنها چند سانتیمتر تا چند ده سانتیمتر باشد. به همین دلیل، برای حمل و نقل در شهر ونیز از قایق‌ها و وسایل نقلیه آبی استفاده می‌شود که بتوانند در آب‌های کم عمق حرکت کنند و از کانال‌ها و رودخانه‌ها استفاده کنند. ونیز شهر فرهنگ و هنر ونیز، به عنوان یکی از مهمترین مراکز هنر و فرهنگ در ایتالیا، دارای یک تاریخ فرهنگی بسیار غنی است. هنر و فرهنگ ونیز نشان دهندهٔ تأثیرات مختلف از جمله بیزانسی، رنسانس و باروک است. در ادامه، به برخی از جنبه‌های هنری و فرهنگی ونیز اشاره می‌کنیم: نقاشی: ونیز به عنوان محل تولد بسیاری از نقاشان برجستهٔ رنسانسی مانند تیتیان، جوان بللینی و جاکومو تینتورتو شناخته می‌شود. این نقاشان به تأثیرگذاری بزرگی در توسعهٔ نقاشی در قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی در ونیز داشته‌اند. کلیسای سانتا ماریا دلا سالوته و آکادمی هنر بللینی، محلی است که آثار ارزشمند این هنرمندان را میزبانی می‌کند. معماری: معماری ونیز، با ساختمان‌هایی منحصربه‌فرد، کانال‌های آبی و پل‌های زیبا، جذابیت بسیاری دارد. کلیساها و بناهای تاریخی مانند کلیسای سانت مارک، پالاتسو دوکاله، پل ریالتو و برج ساعت ونیز، نمونه‌هایی از معماری بیزانسی، گوتیک و رنسانس در ونیز هستند. موسیقی: ونیز یکی از مهمترین مراکز موسیقی در ایتالیا است. تأثیر مدرسه‌ی ونتو در قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی، که نظام موسیقی چهارگانه‌ی ایتالیایی را تأسیس کرد، بسیار برجسته است. آهنگسازان معروفی مانند آنتونیو ویوالدی، آدریان ویلت و فرانچسکو کورلی، ونیز را به مرکزی برای تولید و ترویج موسیقی کلاسیک تبدیل کردند. رقص و تئاتر: ونیز نیز میزبان تعداد زیادی از تئاترها، اپراها و مراسم رقص است. تئاتر لا فنیس و تئاتر الاپیکو به عنوان مکان‌های برجسته‌ی تئاتر در ونیز شناخته می‌شوند. جشنواره و رویدادها: ونیز میزبان رویدادها و جشنواره‌های بزرگی است که گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم ونیز، جشنواره‌ی هنرهای نمایشی بین‌المللی بیناله ونیز و کارناوال ونیز از جمله رویدادهای بزرگ و معروف ونیز هستند. به طور کلی، هنر و فرهنگ ونیز با غنای بی‌نظیری از آثار هنری، موسیقی، معماری و جشنواره‌های فرهنگی، یک تجربه‌ی فرهنگی و هنری بی‌نظیر را به بازدیدکنندگان خود ارائه می‌دهد. جاذبه های گردشگری ونیز ونیز، با شبکه‌ای منحصربه‌فرد از کانال‌ها، پل‌های زیبا و معماری بی‌نظیر، دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی است. در ادامه، به برخی از مهمترین جاذبه‌های گردشگری ونیز اشاره می‌کنیم: میدان سنت مارک (Piazza San Marco): میدان سنت مارک، قلب تاریخی ونیز است و یکی از معروف‌ترین میدان‌های ایتالیا به شمار می‌رود. در این میدان، مجموعهٔ کلیسا و دیگر ساختمان‌های تاریخی مانند کلیسای سنت مارک، برج ساعت ونیز و پالاتسو دوکاله واقع شده‌اند. پل ریالتو (Ponte Rialto): پل ریالتو، پلی امتدادی و بزرگ در ونیز است و یکی از نمادهای شهر به حساب می‌آید. این پل در بالاترین نقطهٔ کانال گراند کنال قرار گرفته و امکان دسترسی به بازار ریالتو را فراهم می‌کند. کلیسای سانت مارک (Basilica di San Marco): کلیسای سانت مارک، یکی از زیباترین کلیساهای ایتالیا و نماد ونیز است. ساختمان بازویی، کوپول‌های بلند و طراحی‌های مینیاتوری از طلا و موزاییک‌های زیبا، این کلیسا را بی‌نظیر می‌سازد. پالاتسو دوکاله (Palazzo Ducale): پالاتسو دوکاله، قصر دوک ونیز است که در کنار کلیسای سنت مارک واقع شده است. این ساختمان زیبا شامل اتاق‌های مجلل، تالارها و تزئینات باروک است که شاهد تاریخ و فرهنگ ونیز است. گالری آکادمی هنر بللینی (Gallerie dell'Accademia): گالری آکادمی هنر بللینی، مجموعه‌ای از آثار هنری از دورهی قرون وسطایی تا رنسانس را در بر می‌گیرد. این موزه شاهکارهایی از نقاشان برجسته مانند تیتیان و جوان بللینی را به نمایش می‌گذارد. جزایر مورانو و بورانو (Murano and Burano Islands): جزایر مورانو و بورانو، در نزدیکی ونیز قرار گرفته‌اند و به خاطر صنایع دستی شناخته می‌شوند. مورانو به خاطر تولید شیشه و بورانو به خاطر قالیبافی و چوب‌کاری طراحی شده‌اند. همچنین، ونیز دارای بسیاری از موزه‌ها، بازارها، رستوران‌ها و کافه‌های خوب نیز است. با قدم زدن در کوچه‌ها و کانال‌های شهر، شما می‌توانید فرهنگ و زندگی محلی ونیز را تجربه کنید و از زیبایی‌های آن لذت ببرید. بهترین زمان بازدید از ونیز ونیز طول سال به عنوان یک مقصد گردشگری جذاب شناخته شده است. اما برای برنامه‌ریزی بهترین زمان برای بازدید از ونیز، برخی عوامل را در نظر بگیرید: فصل بهار (مارس تا مه): فصل بهار با هوای معتدل و آب و هوای خوب، یکی از بهترین زمان‌های بازدید از ونیز است. در این فصل، شهر زندگی می‌گیرد و شما می‌توانید از آب‌وهوای خوب، کمترین توریست‌ها و آرامش بیشتری برخوردار شوید. تابستان (ژوئن تا سپتامبر): تابستان نیز زمانی محبوب برای بازدید از ونیز است. این فصل با رویدادها و جشنواره‌های فراوان، از جمله جشنواره‌ی هنرهای نمایشی بیناله ونیز، پر شور و شوق است. اما باید در نظر داشته باشید که تابستان می‌تواند پرترددترین فصل در ونیز باشد و قدری گرم و مزاحم باشد. پاییز (اکتبر تا نوامبر): پاییز نیز یک زمان مناسب برای بازدید از ونیز است. هوا خنکتر می‌شود و توریست‌ها کمی کاهش می‌یابند. در این فصل، مناظر زیبای پاییزی در ونیز بسیار دیدنی است. زمستان (دسامبر تا فوریه): اگر شما علاقه‌مند به تجربه‌ی جو برفی و آرامش زمستانی هستید، بازدید از ونیز در زمستان نیز توصیه می‌شود. در این فصل، شهر کمتر از توریست‌ها پر است و می‌توانید از مناظر زیبای شهر در فصل سرما لذت ببرید. مهمترین نکته این است که بهتر است قبل از سفر خود به ونیز، برنامه ریزی کاملی انجام دهید و از توریست‌های فصل بالاک مانند جشنواره‌ها، رویدادها و تعطیلات محلی آگاه باشید تا تجربه‌ی بهتری داشته باشید. بهترین مسیر دسترسی به ونیز ونیز، یک شهر جزیره‌ای است که بهترین روش دسترسی به آن با استفاده از حمل و نقل عمومی و زیرساخت‌های موجود در منطقه میسر است. در زیر، مسیرهای دسترسی معمول به ونیز را بررسی می‌کنیم: هواپیما: فرودگاه بین‌المللی ونیز مارکو پولو (Venice Marco Polo Airport)، فرودگاه اصلی ونیز است. از این فرودگاه، می‌توانید با تاکسی، اتوبوس‌های شهری یا قطارات آلیتالیا به ونیز مرکزی برسید. مدت زمان سفر حدود 20-30 دقیقه است. قطار: ونیز دارای ایستگاه قطار مرکزی به نام Santa Lucia است. شما می‌توانید با قطارهای بین‌المللی یا داخلی به این ایستگاه برسید. از ایستگاه Santa Lucia می‌توانید با قایق‌های شهری (Vaporetto) به سایر نقاط ونیز حرکت کنید. اتوبوس: برخی از شهرها و مناطق نزدیک به ونیز، خطوط اتوبوس دارند که به ونیز مرکزی می‌رسند. مثلاً اتوبوس ATVO از فرودگاه تا میدان پیازا روما (Piazzale Roma) در ونیز می‌رسد. خودرو: ونیز یک شهر پیاده‌محور است و استفاده از خودرو در داخل شهر ممنوع است. در صورتی که با خودرو به ونیز می‌رسید، می‌توانید آن را در پارکینگ‌های عمومی در میدان پیازا روما ترک کنید و سپس از قایق‌های شهری (Vaporetto) یا قایق‌های تاکسی استفاده کنید. قایق: ونیز دارای شبکه‌ای گسترده از قایق‌ها (Vaporetto) و قایق‌های تاکسی است. این قایق‌ها در کانال‌های شهر حرکت می‌کنند و به شما اجازه می‌دهند از یک نقطه به نقطه دیگر در ونیز حرکت کنید. به طور کلی، یکی از بهترین روش‌ها برای دسترسی به ونیز استفاده از حمل و نقل عمومی و موتور قایق‌ها است که به شما اجازه می‌دهد به راحتی در این شهر جزیره‌ای حرکت کنید. کلام آخر ونیز، شهر جزیره‌ای زیبا و تاریخی در شمال ایتالیا، یکی از مقاصد گردشگری برجسته جهان است. در این مقاله، به بررسی تاریخچه، معماری، هنر و فرهنگ، و جاذبه‌های گردشگری ونیز پرداختیم. در قسمت تاریخچه، به بررسی ریشه‌های تاریخی ونیز، تأسیس آن به عنوان یک ایالت جمهوری خودمختار در قرون وسطی و تحولات بعدی آن پرداختیم. سپس در بخش معماری، سبک طراحی و ساخت ساختمان‌های ونیز را بررسی کردیم و به توضیحاتی دربارهٔ بازتاب محیط زیستی شهر در ساختارهای آن پرداختیم. در بخش هنر و فرهنگ، به نقش ونیز در توسعهٔ هنرهای تجسمی و موسیقی، موزه‌های معروف ونیز و جشنواره‌ها و رویدادهای هنری مهم اشاره کردیم. همچنین، فرهنگ و زندگی محلی ونیز را نیز بررسی کردیم و بر تجربهٔ منحصربه‌فردی که شهر به بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد، تأکید کردیم. در ادامه، جاذبه‌های گردشگری ونیز را معرفی کردیم. از جمله جاذبه‌های مطرح این شهر می‌توان به پل ریالتو، کاخ دوژی پالازو، میدان سن مارکو، کلیساهای بزرگ ونیز، مجسمهٔ دیوانه و زنجیره و غیره اشاره کردیم. همچنین، جزایر مورانو و بورانو را نیز به عنوان مقاصد جذاب برای بازدید از ونیز معرفی کردیم.

شهر دزفول

شهر دزفول کجاست؟ شهر دزفول را باید یکی از شهرهای استان خوزستان دانست که در ساحل رودخانه دز قرار دارد. از لحاظ وسعت و جمعیت دزفول دومین شهر بزرگ خوزستان است. این شهر در دامنه‌های زاگرس قرار گرفته و پیشینه تاریخیش به دوره حکومت ساسانیان در ایران باز می‌گردد. البته به نظر می‌رسد قبل از ساسانیان هم به عنوان بخشی از سرزمین‌های هخامنشیان و عیلامیان حیات داشته است. این شهر دارای یک فرهنگ جذاب است که آن را باید آمیزه‌ای از فرهنگ‌های کهن خوزستانی دانست. به طور کلی قدمت دزفول و مناطق اطراف آن را باید حدودا پنج هزار سال دانست. یقینا در طول این پنج هزار سال یک فرهنگ غنی در این منطقه شکل گرفته است. این شهر از نظر جغرافیایی نیز موقعیت بسیار خاص و ویژه‌ای دارد. آب و هوای حاکم بر آن را باید مدیترانه‌ای دانست که از اواخر زمستان تا اوایل بهار این منطقه را سرسبز نگه می‌دارد. زیست بوم شهر جلگه‌ای-کوهپایه‌ای و کوهستانی است که در گرم‌ترین روزهای تیرماه امکان دارد درمایش به 45 درجه هم برسد. بهترین زمان سفر به دزفول هم مانند دیگر شهرهای جنوبی کشورمان فصول سرد سال است. تاریخچه شهر دزفول شهر دزفول را یکی از قدیمی‌ترین شهرهای خوزستان و ایران می‌دانند که تاریخش مربوط به چندین هزار سال قبل است. یک ایران‌شناس بزرگ آلمانی به نام والتر هینتس، اعتقاد دارد پایتخت حکومت عیلام، در اطراف شهر دزفول کنونی بوده است. همچنین آثار و بناهای تاریخی به جا مانده در این شهر مانند تپه‌های باستانی چغامیش که مربوط به چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح است، می‌تواند گواهی بر این موضوع باشد. وجود تعداد زیادی تپه‌های باستانی، نخستین سند دریانوردی و لوح‌های تکامل موسیقی و... همه و همه نشان از قدمت دزفول دارد. مهم‌تر از همه این موارد یک بافت تاریخی در این شهر قرار دارد که دارای ارزش بسیار زیادی است. این بافت تاریخی که در ادامه بیشتر درباره‌اش حرف خواهیم زد دارای کوچه‌هایی کم عرض است و ساخت و معماری آن به نحوی متناسب با رود دز و آب و هوای دزفول طراحی شده است. این بافت تاریخی اگرچه بسیار زیباست اما به نظر می‌رسد نتوانسته‌اند از تمام پتانسیل‌های آن بهره‌برداری کنند. فرهنگ مردم دزفول دزفول به دلیل قدمتی که دارد دارای فرهنگ جذاب و غنی است. موسیقی محلی را باید بخش جدانشدنی از این فرهنگ دانست که مردم جنوب کشورمان در خوشحالی و ناراحتی و عزا و عروسی از آن استفاده می‌کنند. درواقع این موسیقی بسیار شبیه به موسیقی محلی مردم شوشتر است به صورتی که نمی‌توان این دو شهر را از نظر موسیقی محلی از هم تفکیک کرد. وجود برخی از آداب و رسوم‌ها، فرهنگ مردم دزفول را جذاب‌تر هم کرده است. از میان این رسوم می‌توان به بیرق زنون (مراسمی که در عید قربان برگزار می‌شود)، دست رزون (مراسمی که در عروسی‌ها برگزار می‌شود و شبیه به حنابندان است) و... اشاره کرد. بخش دیگری از فرهنگ مردم دزفول را غذاهای محلی آنها تشکیل می‌دهد. از میان معروف‌ترین غذاهای محلی این شهر زیبای جنوبی می‌توان به شوربا، حریسه، باقله توحه، شولی ارده، آش ارده، ماسوا، بنگو، برونی، دنده رو و ... اشاره کرد. از نظر صنایع دستی نیز قلم نی را باید یکی از مهم‌ترین صنایع دستی و کالاهای تجاری دزفول دانست که از 300 سال قبل تاکنون در دزفول کشت، تهیه و به نقاط مختلف کشور ارسال می‌شود. دزفول همچنین در سال 1399 به شهر ملی کپو شهرت یافت. کپو به سبدهای حصیری گفته می‌شود که با برگ درخت نخل آن را درست می‌کنند. گردشگری شهر دزفول شهر دزفول یکی از مناطق اصلی گردشگری در جنوب کشورمان محسوب می‌شود. در این شهر جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوانی وجود دارد. که در ادامه برخی از مهم‌ترین آنها را معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید. بافت تاریخی شهر دزفول بافت تاریخی شهر دزفول یک گنجینه آجری است که حدودا 240 هکتار مساحت دارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید بیش از 113 اثر موجود در این بافت تاریخی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این آثار می‌تواند شامل مساجد، حمام‌ها، خانه‌ها و گذرهای تاریخی باشد که نماینده معماری اصیل ایرانی در تاریخ‌های مختلف است. همانطور که ذکر شد این گنجینه تاریخی، آجری است و به خاطر معماری ویژه‌اش به آن موزه آجری ایران نیز می‌گویند. این بخش از شهر زیبای دزفول را باید یک منبع ارزشمند گردشگری دانست که جاذبه‌های تاریخی فراوانی در آن وجود دارد اما متاسفانه توجه لازم به آن نشده و بخش‌هایی از آن که نیاز به مرمت دارند، به حال خود رها شده‌اند. این بافت تاریخی با فرهنگ و اقلیم منطقه همخوانی دارد و طی سال‌ها در حاشیه رودخانه دز شکل گرفته است. به دلیل گرمای طاقت فرسای دزفول کالبد این بافت تاریخی به صورت فشرده طراحی شده است. مصالح اصلی که برای ساخت بناهای موجود در آن به کار رفته آجر است. تزئینات آجری را می‌توان در نماسازی ها, سردرها, گذرها و ساباط‌ها و... مشاهده کرد. درون این بافت، خانه‌های تاریخی مانند خانه زرگر یا خانه سوزنگر وجود دارد که حتما باید آنها را در لیست بازدید خود قرار دهید. همچنین مسجد جامع و بازار دزفول نیز در این بازار قرار دارند که هر کدام از نظر تاریخی و معماری بسیار ازشمند هستند. بازار دزفول هنوز پویایی خود را حفظ کرده و با بازدید از آن جدا از اینکه یک بافت تاریخی را می‌بینید با فرهنگ مردم این دیار نیز آشنا می‌شوید. از دیگر جاذبه‌های مهم موجود در این بافت می‌توان به آسیاب‌های تاریخی که از سازه‌های آبی دوره ساسانی به جا مانده، اشاره کرد. همانطور که ذکر شد به این بافت تاریخی موزه آجری گفته می‌شود اما چرا این بر این آجری بودن تاکید زیادی می‌شود؟ زیرا آجرچینی به سبک خوون یکی از هنرهای قدمت دار دزفول، شوشتر و دیگر مناطق اطراف است. اوج این هنر مربوط به دوره صفویه بوده است و تا زمان حکومت قاجارها و پهلوی اول نیز ادامه داشته است. آبشار شوی یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی که در شهر دزفول وجود دارد، آبشار شوی است. شوی را باید بزرگ‌ترین آبشار طبیعی خاورمیانه و از زیباترین آبشارهای ایران دانست که در میان رشته کوه‌های زاگرس در روستای شوی قرار گرفته است. این ابشار از غاری بیرون می‌آید و سپس از پرتگاهی سرازیر می‌شود. ارتفاع این آبشار 85 متر و عرض آن 70 متر است. آبشار شوی از کوه‌ها و دره‌ها عبور کرده و در نهایت به رودخانه دز می‌ریزد. گیاهان زیبایی همچون درختان بید، انجیز، مو، زبان گنجشک، افرا، بلوط و ... اطراف شوی را فرا گرفته که جذابیت آن را بیش از پیش کرده است. تپه چغامیش یکی دیگر از جاذبه‌هایی که می‌توانید در سفر به دزفول زمانی را برای بازدید از آن کنار بگذارید، تپه چغامیش است. قدمت این تپه باستانی به 34 قرن پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد. به نظر می‌رسید این تپه اولین جایی در ایران بوده که خط و کتاب در آن وجود داشته است. تعداد زیادی کوزه شکسته در این تپه پیدا کرده‌اند که پس از مطالعه آنها معلوم شد این کوزه‌ها مربوط به عهد پیش از خط هستند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید اولین سند دریانوردی جهان، لوح تاریخی موسیقی و مهرهای استوانه‌ای در این تپه پیدا شده است. تفریحگاه تاریخی دز یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی شهر دزفول، تفریحگاه ساحلی دز یا علی کله است. این تفریحگاه را باید یکی از پارک‌های ساحلی پرطرفدار در خوزستان دانست که امکانات رفاهی و خدماتی زیادی در اختیار گردشگران قرار می‌دهد. صفه‌هایی سر پوشیده در این ساحل وجود دارد که گردشگران می‌توانند ازآن استفاده کنند. از دیگر امکانات علی کله می‌توان به فضای سبز، پارک و سرسره آبی برای کودکان، رستوران و ... اشاره کرد. مسیر دسترسی به شهر دزفول (دزفول کجاست؟) شهر زیبای دزفول در فاصله 160 کیلومتری اهواز قرار دارد. شما با اتوبوس و قطار می‌توانید خود را به دزفول برسانید. اگر قصد دارید از راه‌آهن استفاده کنید باید در راه آهن شهر اندیمشک پیاده شده و با تاکسی خود را به شهر دزفول برسانید. این مسیر 20 دقیقه زمان نیاز دارد. کلام آخر در مطلب همه چیز درباره شهر دزفول و بافت تاریخی آن، هر آنچه را که لازم بود درباره این شهر زیبای استان خوزستان بدانید بیان کردیم. ابتدا به معرفی این شهر پرداختیم و سپس درباره تاریخ، فرهنگ و جاذبه های گردشگری آن حرف زدیم. اگر نکته دیگری درباره این موضوع وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد و یا اگر تجربه سفر به دزفول را دارید؛ حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید تا دیگران نیز بتوانند از آن استفاده کنند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.

نتایج برای موزه ( 24 نتیجه )

تمـــاس با مـــا

عضویـــت در خبـــرنامه

به دکــــوول بپیوندیـــد