یکی دیگر از قلههای بسیار جذاب آلپ را میتوان سه قله لاواردو دانست که یکی از آنها قله سیما گرانده میباشند که سیما گرانده یا چیما گرانده نیز گفته میشود. این مقاله از دکوول را به بررسی این سه قله بسیار زیبا و البته قله سیما گرانده اختصاص دادهایم. پس با ما در دکوول رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران همراه باشید.
تره چیمه دی لاواردو (به ایتالیایی: Tre Cime di Lavaredo، به معنی «سه قله لاواردو» شناخته میشوند، سه قله متمایز و کنگرهمانند هستند که در دولومیتهای سکستن در شمال شرقی ایتالیا قرار دارند. آنها یکی از شناختهشدهترین گروههای کوهستانی در رشته کوه آلپ هستند. سه قله، از شرق به غرب، عبارتند از:
تره چیمه از پای کوه توره دی توبلین قابل مشاهده است. این قلهها از دولومیتهای لایهبندی شده خوب سازند دولومیا پرینچیپاله (هاپتدولومیت)، با قدمت کارنیان تا راتین، تشکیل شدهاند، همانطور که بسیاری از گروههای دیگر در دولومیتها (به عنوان مثال، توفانه، پلمو یا چینکو توری).
تا سال 1919، این قلهها بخشی از مرز بین ایتالیا و اتریش-مجارستان را تشکیل میدادند. اکنون آنها در مرز بین استانهای ایتالیایی تیرول جنوبی و بلونو قرار دارند و همچنان بخشی از مرز زبانی بین اکثریت آلمانیزبان و ایتالیاییزبان هستند. سیما گرانده دارای ارتفاع 2999 متر (9839 فوت) است. این قله بین سیما پیکولا، با ارتفاع 2857 متر (9373 فوت)، و سیما اوست، با ارتفاع 2973 متر (9754 فوت) قرار دارد.
سه قله در لبه جنوبی فلات برجک گسترده با لانگن آلم، یک فلات آلپی در حدود 2200 تا 2400 متر، که در اینجا انتهای دره رینز (واله دلا رینزا) را تشکیل میدهد، قرار دارند. سه دریاچه کوهستانی کوچک، تسیننزین وجود دارد. این منطقه در شمال کوهها، از قلهها تا شهرداری توبلاخ در تیرول جنوبی تا پارک طبیعی سه قله (تا سال 2010، پارک طبیعی دولومیتهای سستو)، از سال 2009 به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
یال کنگرهها، که در جهت غرب به شرق امتداد دارد، مرز با شهرداری اورونزو دی کادوره در استان بلونو را تشکیل میدهد، که همچنین مرز زبانی آلمانی-ایتالیایی را نشان میدهد. در شمال شرقی، این یال به پاترنزاتل (فورچلا لاواردو) به ارتفاع 2454 متر ادامه مییابد، جایی که به سمت شمال به کوههای پاسپورتنکوپف (کرودا دی پاساپورتو، 2719 متر) و پاترنکوفل (مونته پاترنو، 2744 متر) میچرخد. در غرب، از گذر فورچلا کول دی متزو (2315 متر) به تسیننکوپه (کول دی متزو، 2254 متر) و به کاتسنلایترکوپف (کرودا دارگنا) به ارتفاع 2252 متر میرسد.
در جنوب غربی درای تسینن، فورچلا کول دی متزو با فلات پلانو دی لونگرس بالای واله دی رینبیانکو، یک دره فرعی دره رینز، دنبال میشود. بلافاصله در جنوب برجک غربی، زین فورچلا دی لونگرس (2235 متر) پلانو دی لونگرس را از والونه دی لاواردو، یک دره فرعی دره پیاوه، جدا میکند. در جنوب، گروه کادینی قرار دارد. کورتینا دامپتزو، 17 کیلومتری جنوب غربی، بزرگترین شهر منطقه است. دیگر شهرهای بزرگتر توبلاخ 13 کیلومتری شمال غربی و اینیچن 12 کیلومتری شمال هستند.
این مسیر عموماً در امتداد سمت راست (شرقی) نمای جنوبی، ابتدا دره بین سیما گرانده و سیما پیکولا و سپس به صورت مورب در سراسر نما از طریق مجموعهای از دیوارها و دودکشها که توسط دو تراس بزرگ از هم جدا شدهاند، امتداد مییابد.
با یک سطح شیبدار به طول 50 متر (UIAA II) از دره ذکر شده بالا بروید. در اوایل فصل اغلب پر از برف است. اگر میخواهید از برف اجتناب کنید، میتوانید از دیواری در سمت چپ بالا بروید. از گردنه در بالای آن به صورت مورب به سمت چپ از دیواری (II+) به یک طاقچه و سپس از طریق یک دره به یک شانه پوشیده از شنزار بروید. این تراس پایینی است که کل نما را قطع میکند.
اگر از مسیر دودکش موسکا صعود میکنید، به سمت غرب در امتداد تراس ادامه میدهید. مسیر عادی کمی به سمت راست ادامه مییابد و سپس از دودکشها بالا میرود و نزدیک به یال جنوب شرقی میماند، با یک طول طناب درجه III از یک دودکش صاف در نزدیکی قله. در تراس بالایی، درهای وجود دارد که 50 متر با درجه UIAA II به سمت چپ به بلوکهای قله منتهی میشود (مسیر دودکش موسکا در اینجا دوباره متصل میشود).
قابل دسترسترین نقطه پشتیبانی در اطراف درایتسینن، ریفوجیو اورونزو (پناهگاه اورونزو، 2320 متر) است. این پناهگاه، که متعلق به باشگاه کوهنوردی ایتالیانو (باشگاه آلپاین ایتالیا، CAI) است، بلافاصله در جنوب توده کوهستانی بالای فورچلا دی لونگرس واقع شده است و دارای ارتباطات جادهای خوبی به استراحتگاه توریستی میسورینا (جاده عوارضی) است. از لاواردودالن در جنوب شرقی میتوان با پای پیاده به این پناهگاه رسید.
حدود یک کیلومتر شرق ریفوجیو اورونزو و از آنجا از طریق یک مسیر پیادهروی پهن، ریفوجیو دی لاواردو (2325 متر) با مدیریت خصوصی در پای جنوب شرقی کلاینه تسینه قرار دارد. شمال غربی قلهها، مزرعه تابستانی باز و با مدیریت خصوصی لانگ آلم (همچنین لانگ آلپه) در ارتفاع 2296 متر قرار دارد. یک مسیر پیادهروی از پناهگاه اورونزو از طریق فورچلا کول دی متزو، و دیگری از شمال از رینزتال میآید.
درایتسیننهوته CAI (ریفوجیو لوکاتلی، 2438 متر) تقریباً یک کیلومتر شمال شرقی درایتسینن واقع شده است. این پناهگاه، که به دلیل منظره دیوار شمالیاش مشهور است، از طریق پاترنزاتل در یک مسیر پیادهروی پهن از اورونزوهوتا قابل دسترسی است. گزینههای دسترسی دیگر از سکستن از طریق فیشلاینبودن از شرق، و همچنین از سکستن از شمال از طریق اینرفلدتال و از طریق رینزتال از هوهلنشتاین (لاندرو) در هوهلنشتاینتال (واله دی لاندرو) است. از جنوب شرقی، میتوان از لانگ آلم به این پناهگاه رسید.
اولین صعود سیما گرانده (گروسه تسینه) در 21 اوت 1869 توسط پل گرومن با راهنمایان فرانتس اینرکوفر و پیتر سالچر انجام شد. سیما اوست (وستلیشه تسینه) دقیقاً ده سال بعد، در 21 اوت 1879، توسط میشل اینرکوفر با جی. پلنر، یک گردشگر، برای اولین بار صعود شد. سیما پیکولا (کلاینه تسینه) در 25 ژوئیه 1881 توسط میشل و هانس اینرکوفر برای اولین بار صعود شد. مسیرهای این سه صعود اول هنوز مسیرهای صعود معمولی هستند. مسیر سیما پیکولا دشوارترین آنهاست. یک مسیر صعود، دیبونا کانته، در سیما گرانده به نام آنجلو دیبونا نامگذاری شده است.
امیلیو کومیچی اولین کسی بود که در سال 1933 نمای شمالی سیما گرانده را در یک گروه سه نفره، پس از زمان صعود 3 روز و 2 شب، صعود کرد. این نمای شمالی که تا حدی آویزان است، توسط کوهنوردان یکی از نماهای بزرگ شمالی آلپ در نظر گرفته میشود.
سه قله لاواردو، با نامهای ایتالیایی "Tre Cime di Lavaredo" و آلمانی "Drei Zinnen"، سه قلهی صخرهای برجسته در دولومیتهای سکستن واقع در شمال شرقی ایتالیا هستند. این قلهها، که شامل سیما پیکولا، سیما گرانده، و سیما اوست میشوند، به دلیل شکل ظاهری کنگرهای و مناظر خیرهکنندهشان، از شهرت جهانی برخوردارند. سه قله لاواردو علاوه بر ارزش طبیعی و زیباییهای بصری، به عنوان یکی از مقاصد محبوب برای کوهنوردان و صخرهنوردان در سراسر جهان شناخته میشوند. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.