قله مراپیک: معرفی کامل و راهنمای جامع

زمان مطالعه: 11 دقیقه

 بلندترین نقطه مجموعه قله مراپیک دارای ارتفاع 6654 متر است و همچنین اعتقاد بر این است که بلندترین قله‌ای است که بدون کار فنی می‌توان به آن رسید اما با توجه به نقشه‌ها مشخص می‌شود که این قله، قله 41 است که به اشتباه مرا نامیده شده است. در حقیقت، مراپیک دارای سه قله است که مراپیک شمالی 6476 متر، مراپیک جنوبی 6065 متر و مراپیک مرکزی 6461 متر مشخص شده‌اند. مراپیک را بلندترین قله ترکینگ دنیا می‌دانند و در واقع تمام قللی که ارتفاعی بیشتر از این داشته باشند در تقسیم‌بندی قلل اکسپدیشن قرار می‌گیرند. صعود به این قله فنی به شمار نمی‌رود اما تمام اتفاقاتی که در ارتفاعات می‌افتد را تجربه خواهید کرد.


قله مراپیک

    قله مراپیک در پارک ملی ماکالو بارون کشور نپال قرار گرفته است که به طور رسمی در سال 1991 پایه‌گذاری و ایجاد شد. این پارک در حدود 1500 کیلومتر مربع مساحت دارد و در بخش شرقی پارک ملی ساگارماتا قرار گرفته است که ارتفاع 1500 تا 5000 متر بالاتر از دریاهای آزاد را تحت پوشش قرار می‌دهد. گونه‌های متنوعی از پستانداران در این منطقه زندگی می‌کنند که (پاندا قرمز، گوزن، پلنگ برفی، پلنگ ابری (Clouded Leopard)، گرگ خاکستری، پانگولین، گراز وحشی، گوزن فریادکش، گورال، مارتین گلو زرد، شغال، روباه قرمز، خرس سیاه، بز کوهی هیمالیا و ...) از این جمله به شمار می‌روند. همچنین در حدود 300 گونه پرنده، تنوع زیادی از پروانه‌ها، خزندگان، دوزیستان و ماهیان نیز در این منطقه زندگی می‌کنند.

نام قله قله مراپیک
ارتفاع 6462 متر (21202 فوت)
کشور نپال
مختصات قله 27 42 00 N 86 52 00 E
موقعیت پارک ملی ماکالو، نپال
مسیر صعود یخچال مراپیک

    البته باید توجه کرد که ماهیت ترکینگ بودن قله نباید سبب دست کم گرفتن آن شود و دستیابی به قله همواره می‌تواند با چالش‌های روبرو شود. هر چند مسیر شاخصه فنی خاصی ندارد اما رفتن به ارتفاع به معنی قرار گرفتن در معرض شرایط آب و هوایی سخت و اکسیژن کمتر است که به چالش آن می‌افزاید و امکان ابتلا به بیماری‌های ارتفاع را نیز افزایش می‌دهد. یکی از بزرگترین دلایلی که مراپیک را خاص می‌کند امکان دیدن بلندترین قله‌های دنیا در یک کادر از روی قله مراپیک است. در طی این سفر محیط‌های طبیعی مختلفی را نیز تجربه می‌کنید. محل‌هایی که واقعا دارای ترکینگ‌های ساده  تا مسیرهایی با شیب‌های زیاد که با نزدیک شدن به قله دشواری آنها نیز تا حدی زیاد می‌شود.

قله مراپیک از جمله تور کوهنوردی خارجی است که در کشور نپال است. تورهای ترکینگ نپال از تورهای محبوب هستند.

    یکی دیگری از جذابیت‌های این سفر را می‌توان پرواز هیجان انگیز کاتماندو به لوکلا دانست که با فرودگاه خاصی که در این منطقه بنا شده است سفر بسیار هیجان انگیزتر می‌شود. پروازی 45 دقیقه‌ای که از فراز سرزمین‌های زیبای کشور نپال عبور می‌کند. کافی‌شاپ‌های شرپاها، عبور از نردبان‌های معلق و هیجان انگیز و همچنین روستاهایی که هنوز با فرهنگ سنتی و شرپایی زندگی می‌کنند مطمئنا بر جذابیت این سفر رنگ و بوی دیگری خواهد داد.

    برای کوهنوردان با تجربه این صعود، صعودی کاملا مشخص است و چالش اصلی آن را می‌توان هم هوایی درست در کمپ ارتفاع بالا دانست. یکی از دلایلی که این قله در بین افراد زیادی شناخته شده است و معمولا مورد صعود زیاد قرار می‌گیرد این است که حتی افرادی که تجربه خیلی زیادی ندارند نیز می‌توانند پا به ارتفاعاتی این چنینی بگذراند. هرچند توصیه می‌شود تمام افرادی که قصد چنین صعودی را دارند قبل از اقدام به صعود به آمادگی جسمانی کافی برای انجام صعود برسند.

    یکی از مشکلات اساسی که این قله دارد امکان بازگشت یا حتی خارج شدن از منطقه می‌باشد. به منظور بازگشت به لوکلا (2840 متر) باید به دره هینکو برگشته و از آنجا دوباره تا گذرگاه زاترا لا (4610 متری) صعود کرد. در شرایطی که هوای بد در منطقه حاکم باشد امکان بازگشت برای کوهنوردانی که در شرایط جسمانی سالم هستند دشوار می‌باشد و برای کوهنوردانی که درگیر بیماری هستند از این مساله تبدیل به غیر ممکن می‌شود. همچنین امکان پرواز هلیکوپتری نیز می‌تواند چند روز به علت هوای بد درگیر تاخیر شود.

کمپ اصلی مراپیک در کشور نپال. مراپیک و صعود به قله مراپیک از تورهای کوهنوردی خارجی محبوب است که در نپال و هیمالیا قرار گرفته است

تاریخچه صعود قله مراپیک

    این منطقه برای اولین بار توسط یک اکسپدیشن بریتانیایی در اوایل دهه پنجاه میلادی شناسایی شد، این شناسایی بعد و قبل از صعود به اورست توسط اعضای آن تیم مانند ادموند هیلاری، تنزینگ نورگای، اریک شیپتون و جورج لووه انجام گرفت. اولین صعود مراپیک مرکزی در 20 می 1953 توسط جیمی رابرت و سن تنزینگ شرپا انجام شد. رابرت بعد از این صعود نقش بسیار زیادی در برگزاری تورها و برنامه‌های ترکینگ در نپال در دهه 60 داشت. وی در سال 2005 نشان ملی ساگارماتا (اورست) را از جانب دولت نپال دریافت کرد.

    مراپیک شمالی برای اولین بار توسط کوهنوردان فرانسوی مارسل ژولی، بوس و هونلیز در سال 1975 صعود کرد، هرچند در بعضی از مراجع چنین اذعان شده است که این صعود در 29 اکتبر 1973 توسط لیمارکوس، لاکپا و دو شرپا دیگر انجام گرفته است.

    در سال 1986 مال داف و لان تاترسال اولین صعود از دیواره جنوبی را به انجام رساندند. این مسیر دیواره‌ای 1800 متر طول داشت و صعودی نسبتا سخت تلقی می‌شد. همچنین این مسیر به شدت در معرض ریزش سراک‌های یخی بوده است. همچنین در سپتامبر 2017 هاری بودا ماگار توانست به عنوان دومین شخصی که پاهای خود را از ناحیه بالای زانو از دست داده است به یک ارتفاع بالای 6000 متر برسد.

نمای زیبای قله مراپیک در نپال. تورهای خارجی کوهنوردی و تورهای برون مرزی کوهنوردی از جمله برنامه های محبوب کوهنوردان به شمار می رود.

مسیر صعود قله مراپیک

    برای به دست آوردن مجوز صعود به قله مراپیک باید از طریق سازمان کوهنوردی نپال (Nepal Mountaineering Association) اقدام کنید یا می‌توانید به آژانس‌های مسافرتی در نپال مراجعه بکنید و آن را دریافت کنید. انتخاب بهترین برنامه برای صعود که هم بتوانید زمان کافی برای هوا هوایی داشته باشید و هم به اندازه کافی استراحت کرده باشید از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. با عجله داشتن برای رسیدن به ارتفاعات بالاتر امکان ارتفاع زدگی یا بیماری ارتفاع در کمپ بالاتر شرایط را سخت خواهد کرد.

    مسیر معمول صعود از جبهه شمالی انجام می‌گیرد که شامل مناطق یخچالی است و در ارتفاع بالا گذر از مناطق یخچالی صورت می‌گیرد. جبهه‌های غربی و جنوبی این کوه مسیرهای فنی به شمار می‌روند. با صعود به قله مراپیک یک نمای 360 درجه از 5 قله مرتفع و 8000 متری در منطقه خواهید داشت. قله اورست (8848 متر)، قله کانچنچونگا (8586 متر)، قله لوتسه (8516 متر)، قله ماکالو (8485 متر) و قله چوآیو (8201 متر) و همچنین تعداد بیشماری قله در منطقه خومبو که دارای شهرت فراوانی در بین کوهنوردان هستند از جمله این قلل به شمار می‌روند. همچنین قلل معروف دیگری مانند نوپوتسه، بارونتسه و لوتسه سار نیز از جمله قللی هستند امکان مشاهده آنهاد در هوای کاملا صاف وجود دارد.

پیشنهاد مطالعه: صعود به قله مراپیک

    از لوکلا چند مسیر برای رسیدن به قله مراپیک وجود دارد. سریعترین راه جدا شدن از فرودگاه و رفتن به شرق برای رسیدن به چوتانگ یا روستاهای اطراف می‌باشد که قبل از صعود به زاترا لا و فرود به تولی خارکا و رسیدن به دره هینکو (حدود 3 روز) انجام می‌گیرد. مسیر دوم، مسیری بسیار کندتر است که از لوکلا باید چند روز را برای عبور از پویان، پانکونگما، ناشینگ دینگما، چالم خارکا و چونبو خارکا در نظر گرفت که نهایتا به دره هینکو در روستای تاشینگ اونگما می‌رسد (معمولا 6 تا 8 روز به طول می‌انجامد). اگر پول و زمان کافی داشته باشید پیمایش این مسیر ارزش این را خواهد داشت. این مسیر نه تنها دید بسیار بهتری از نپال و فرهنگ آن را ارائه می‌دهد بلکه برنامه هم هوایی بسیار بهتری را نیز برای شما به همراه دارد. هر دو مسیر ارائه شده نهایتا در خوته (3550 متر) به هم می‌رسند.

نمای قلل 8000 متری و مهم از روی قله مراپیک در نپال. صعود به قله مراپیک بلندترین قله ترکینگ نپال با دکوول

برنامه سفر قله مراپیک

روز شمار برنامه صعود به قله مراپیک

روز توضیح مدت زمان فعالیت محل اقامت
1 رسیدن به کاتماند و انتقال از فرودگاه به هتل  - هتل کاتماندو
2 آماده سازی مجوز صعود در کاتماندو، توسط یک راهنما برای تکمیل خرید خود برای طول سفر و آماده‌سازی نهایی به بازار برده خواهید شد   هتل کاتماندو
3 پرواز به لوکلا (2840 متر) و سپس پیاده‌روی تا چوتنگا (3020 متر) 3 تا 4 ساعت لوژ چوتنگا
4 هم هوایی در چوتنگا و حرکت به سمت زارتا لا به ارتفاع حدود 4000 متر و برگشت به چوتنگا - لوژ چوتنگا
5 عبور از گردنه زاترا (4610 متر) و ادامه مسیر به سمت تولی خارکا  (4300 متر)  حدود 6 تا 7 ساعت لوژ تولی خارکا
6 پیاده‌روی تا خوته (3550 متر) حدود 5 تا 6 ساعت لوژ
7 ادامه مسیر پیاده‌روی تا تانگناگ (4356 متر)، پیاده‌روی روی خط الراس حدود 4 تا 5 ساعت لوژ
8 پیاده‌روی به سمت خاره (5100 متر) عبور از بخش جانبی مورن دیگ حدود 3 ساعت لوژ
9 هم هوایی در خاره و تمرین صعود در مناطق اطراف - لوژ
10 حرکت از خاره به کمپ اصلی مراپیک (5350 متر)   کمپ چادری
11 صعود از کمپ اصلی مراپیک تا کمپ ارتفاع بالا (5780 متر) حدود 5 تا 6 ساعت کمپ چادری
12 صبح خیلی زود در 1 بامداد حرکت را از کمپ ارتفاع به سمت قله مراپیک ارتفاع (6461 متر) ادامه می‌دهیم و سپس به کمپ اصلی مراپیک برخواهیم گشت یا در صورتی که تشخیص دهیم زمان کافی وجود دارد به خاره باز می‌گردیم. حدود 9 تا 10 ساعت کمپ چادری/لوژ 
13 روز آزاد (این روز را با توجه به زمان و موقعیت در خاره سپری خواهد شد و یا به عنوان روز رزرو هوای بد قرار می‌گیرد).   لوژ
14 ادامه پیاده‌روی به خوته (3691 متر) حدود 5 تا 6 ساعت لوژ
15 برگشت به تولی خارکا (4300 متر) حدود 6 ساعت لوژ
16 پیاده‌روی به لوکلا از مسیر چترا (4610 متر) حدود 6 تا 7 ساعت لوژ
17 پرواز به کاتماندو و انتقال به هتل - هتل
18 روز آزاد در کاتماندو  - هتل
19 انتقال از کاتماندو برای انجام پرواز برگشت (3 ساعت قبل از پرواز)  

قدم های آخر نرسیده به قله مراپیک. صعود به قله مراپیک بلندترین قله ترکینگ نپال

لوازم مورد نیاز برای صعود به مراپیک

    ارتفاعات بالا همواره نیاز به تجهیزات صعود مشخص و استانداردی دارند که باید برای انجام صعودی ایمن در اختیار داشته باشید. کیفیت در کنار راحتی اولین معیاری است که باید در انتخاب تجهیزات به آن توجه ویژه داشته باشید. همواره به یاد داشته باشید که برای انتخاب تجهیزات توجه به سرمای شدیدی که ممکن است در ارتفاع بالا وجود داشته باشد ضروری است. در صعود به قله مراپیک این شانس را که وسایل را در روستای خاره (5100 متر) اجاره کنید نیز وجود دارد. در زیر لیستی از تجهیزات پیشنهادی برای صعود به این قله ارائه شده است:

لیست لوازم مورد نیاز برای صعود به قله مراپیک
کفش کوهنوردی (1.5 یا 2 پوش) کفش پیاده‌روی
کرامپون کوهنوردی کلنگ
باتوم هارنس
یومار (1 عدد) کارابین پیچ (3 عدد)
اسلینگ (برای خود حمایت) یا ادجاست کانکت هلمت
کیسه خواب مناسب زیر انداز کیسه خواب
کوله پشتی مناسب کیسه بار
کت پر دستکش بیس و پر
هدلامپ و باتری اضافی کیف کمک‌های اولیه
لوازم شهری و ترکینگ شلوار ترکینگ و گورتکس

این قله برای صعود چه کسانی مناسب است؟

    قله مراپیک با مناظری از بسیاری از قلل مرتفع بلند و ارتفاع بلندی که دارد همواره مورد توجه کوهنوردان بوده است. هرچند، مراپیک قله‌ای مرتفع است اما صعودی بسیار سر راست و مشخص دارد. این سفر برای افرادی که تجربه متوسط کوهنوردی دارند اما تناسب بدنی کافی برای فعالیت‌های 8 تا 9 ساعت پیاده‌روی در روز را داشته باشند مناسب است.

امدادرسانی در مراپیک

    توجه داشته باشید در صورت بروز حوادث شدید امکان امداد رسانی با هلیکوپتر وجود دارد. البته حتما باید بیمه داشته باشید و همچنین اطلاعات کارت بانکی شما در دسترس باشد در غیر اینصورت امکان کنسل شدن پرواز هلیکوپتر وجود دارد. البته در این بین محدودیت‌هایی نیز برای خود هلیکوپتر وجود دارد.

    مورد اول اینکه ارتفاعی که هلیکوپتر امکان دسترسی به آن را دارد محدود به 5000 متر می‌باشد و بالاتر از این ارتفاع عملا امکان امداد رسانی وجود نخواهد داشت. بنابراین در صورتی که مصدوم در ارتفاعات بالاتر باشد باید به سمت پایین انتقال یابد. مورد دوم روزهایی که به طور معمول هوا مناسب نیست زیاد رخ می‌دهند. این اتفاق نه تنها در کوهستان بلکه در دره هینکو نیز اتفاق می‌افتد. در این منطقه ارتفاع ابرها می‌تواند بسیار پایین باشد و خود این مساله امداد رسانی را غیر ممکن می‌کند. بنابراین تا زمانی که شرایط هوایی مناسب شود هلیکوپتر از کاتماندو بلند نمی‌شود.

    به عنوان مورد سوم اطمینان حاصل کنید که مصدوم در شرایط ایمن، گرم و راحت قرار دارد. چون زمانی که هلیکوپتر به منظور هلی‌بورد وارد منطقه می‌شود دما به شدت افت می‌کند. همچنین امکان حمل تجهیزات با هلیکوپتر نیست و فقط مصدوم توسط آن انتقال خواهد یافت. تنها در صورتی که از اکسیژن کمکی استفاده شود آن را به داخل هلیکوپتر وارد می‌کنند. همچنین خوب است که قبل از رسیدن هلیکوپتر ناحیه نشستن آن را مشخص کنید تا خلبان به راحتی بتواند فرود بیاید. این منطقه حداقل باید 150 متر با منطقه‌ای که کمپ وجود دارد و افراد ساکن هستند فاصله داشته باشد و خالی از تمام موانع مانند کابل و سنگ باشد. می‌تواند در چهار گوشه منطقه فرود چراغ‌هایی قرار دهید که خلبان از آنها استفاده کند. نکته آخر هم اینکه تا زمانی که خلبان و همراهان آنها علامت نداده‌اند به هلیکوپتر نزدیک نشوید.

کلام آخر

    در مطلب قله مراپیک: معرفی کامل و راهنمای جامع سعی کردیم به بررسی کاملی از این قله زیبا که طرفداران بسیاری نیز دارد بپردازیم. صعود این قله در کنار پیدا کردن شانس دیدن قلل 8000 متری کشور نپال سبب افزایش جذابیت صعود به این قله شده است. لطفا نظرات خودتان را با ما در میان بگذارید. با دکوول دنیایی در نوک انگشتان شماست.




امتیاز دهی ( میانگین امتیازات: 5 )


شبکه های اجتماعی




دسته بندی ها

سوالات متداول شما

از مارس تا می و از سپتامبر تا نوامبر