قله مراپیک (2 مرور)

قله مراپیک (راهنمای صعود به قله مراپیک)

    قله مراپیک در پارک ملی ماکالو بارون کشور نپال قرار گرفته است که به طور رسمی در سال 1991 پایه‌گذاری و ایجاد شد. این پارک در حدود 1500 کیلومتر مربع مساحت دارد و در بخش شرقی پارک ملی ساگارماتا قرار گرفته است که ارتفاع 1500 تا 5000 متر بالاتر از دریاهای آزاد را تحت پوشش قرار می‌دهد. گونه‌های متنوعی از پستانداران در این منطقه زندگی می‌کنند که (پاندا قرمز، گوزن، پلنگ برفی، پلنگ ابری (Clouded Leopard)، گرگ خاکستری، پانگولین، گراز وحشی، گوزن فریادکش، گورال، مارتین گلو زرد، شغال، روباه قرمز، خرس سیاه، بز کوهی هیمالیا و ...) از این جمله به شمار می‌روند. همچنین در حدود 300 گونه پرنده، تنوع زیادی از پروانه‌ها، خزندگان، دوزیستان و ماهیان نیز در این منطقه زندگی می‌کنند.

    بلندترین نقطه مجموعه قله مراپیک دارای ارتفاع 6654 متر است و همچنین اعتقاد بر این است که بلندترین قله‌ای است که بدون کار فنی می‌توان به آن رسید اما با توجه به نقشه‌ها مشخص می‌شود که این قله، قله 41 است که به اشتباه مرا نامیده شده است. در حقیقت، مراپیک دارای سه قله است که مراپیک شمالی 6476 متر، مراپیک جنوبی 6065 متر و مراپیک مرکزی 6461 متر مشخص شده‌اند. مراپیک را بلندترین قله ترکینگ دنیا می‌دانند و در واقع تمام قللی که ارتفاعی بیشتر از این داشته باشند در تقسیم‌بندی قلل اکسپدیشن قرار می‌گیرند. صعود به این قله فنی به شمار نمی‌رود اما تمام اتفاقاتی که در ارتفاعات می‌افتد را تجربه خواهید کرد.

    البته باید توجه کرد که ماهیت ترکینگ بودن قله نباید سبب دست کم گرفتن آن شود و دستیابی به قله همواره می‌تواند با چالش‌های روبرو شود. هر چند مسیر شاخصه فنی خاصی ندارد اما رفتن به ارتفاع به معنی قرار گرفتن در معرض شرایط آب و هوایی سخت و اکسیژن کمتر است که به چالش آن می‌افزاید و امکان ابتلا به بیماری‌های ارتفاع را نیز افزایش می‌دهد. یکی از بزرگترین دلایلی که مراپیک را خاص می‌کند امکان دیدن بلندترین قله‌های دنیا در یک کادر از روی قله مراپیک است. در طی این سفر محیط‌های طبیعی مختلفی را نیز تجربه می‌کنید. محل‌هایی که واقعا دارای ترکینگ‌های ساده  تا مسیرهایی با شیب‌های زیاد که با نزدیک شدن به قله دشواری آنها نیز تا حدی زیاد می‌شود.

    در رشته کوه هیمالیا چندین قله بلند وجود دارد که معروف‌ترین آنها قله اورست است که بلندترین قله جهان شناخته می‌شود. جز قله اورست که ۸۸۴۸ متر ارتفاع دارد در هیمالیا ۱۴ قله بالای هشت هزار متر دیگر و نزدیک به ۱۰۰ قله بالای شش هزار متر وجود دارد که مراپیک یکی از این قله هاست. ارتفاع قله مراپیک نپال ۶۶۵۴ متر است و زمانی که خود را به نوک این قله برسانید پنج قله بالای هشت هزار متر یعنی قله اورست، قله چوآیو، قله لوتسه، قله ماکالو و قله کانچنچونگا و همچنین تعداد زیادی قله هفت هزار متری را مشاهده می‌کنید.

    یکی از دلایلی که قله مراپیک نپال در میان قله‌های هیمالیا معروف شده و بسیاری در سفر خود به نپال به این قله صعود می‌کنند این است که فتح آن به نسبت بسیاری از قله‌های دیگر هیمالیا آسان‌تر است. از طرف دیگر همانطور که عنوان شد این قله از نظر جغرافیایی موقعیت ویژه‌ای دارد و با صعود به آن به قسمت‌های زیادی از هیمالیا اشراف دارید و می‌توانید از زیبایی‌های آن لذت ببرید

    یکی دیگری از جذابیت‌های این سفر را می‌توان پرواز هیجان انگیز کاتماندو به لوکلا دانست که با فرودگاه خاصی که در این منطقه بنا شده است سفر بسیار هیجان انگیزتر می‌شود. پروازی 45 دقیقه‌ای که از فراز سرزمین‌های زیبای کشور نپال عبور می‌کند. کافی‌شاپ‌های شرپاها، عبور از نردبان‌های معلق و هیجان انگیز و همچنین روستاهایی که هنوز با فرهنگ سنتی و شرپایی زندگی می‌کنند مطمئنا بر جذابیت این سفر رنگ و بوی دیگری خواهد داد.

    برای کوهنوردان با تجربه این صعود، صعودی کاملا مشخص است و چالش اصلی آن را می‌توان هم هوایی درست در کمپ ارتفاع بالا دانست. یکی از دلایلی که این قله در بین افراد زیادی شناخته شده است و معمولا مورد صعود زیاد قرار می‌گیرد این است که حتی افرادی که تجربه خیلی زیادی ندارند نیز می‌توانند پا به ارتفاعاتی این چنینی بگذراند. هرچند توصیه می‌شود تمام افرادی که قصد چنین صعودی را دارند قبل از اقدام به صعود به آمادگی جسمانی کافی برای انجام صعود برسند.

    یکی از مشکلات اساسی که این قله دارد امکان بازگشت یا حتی خارج شدن از منطقه می‌باشد. به منظور بازگشت به لوکلا (2840 متر) باید به دره هینکو برگشته و از آنجا دوباره تا گذرگاه زاترا لا (4610 متری) صعود کرد. در شرایطی که هوای بد در منطقه حاکم باشد امکان بازگشت برای کوهنوردانی که در شرایط جسمانی سالم هستند دشوار می‌باشد و برای کوهنوردانی که درگیر بیماری هستند از این مساله تبدیل به غیر ممکن می‌شود. همچنین امکان پرواز هلیکوپتری نیز می‌تواند چند روز به علت هوای بد درگیر تاخیر شود.

تاریخچه صعود قله مراپیک

    این منطقه برای اولین بار توسط یک اکسپدیشن بریتانیایی در اوایل دهه پنجاه میلادی شناسایی شد، این شناسایی بعد و قبل از صعود به اورست توسط اعضای آن تیم مانند ادموند هیلاری، تنزینگ نورگای، اریک شیپتون و جورج لووه انجام گرفت. اولین صعود مراپیک مرکزی در 20 می 1953 توسط جیمی رابرت و سن تنزینگ شرپا انجام شد. رابرت بعد از این صعود نقش بسیار زیادی در برگزاری تورها و برنامه‌های ترکینگ در نپال در دهه 60 داشت. وی در سال 2005 نشان ملی ساگارماتا (اورست) را از جانب دولت نپال دریافت کرد.

    مراپیک شمالی برای اولین بار توسط کوهنوردان فرانسوی مارسل ژولی، بوس و هونلیز در سال 1975 صعود کرد، هرچند در بعضی از مراجع چنین اذعان شده است که این صعود در 29 اکتبر 1973 توسط لیمارکوس، لاکپا و دو شرپا دیگر انجام گرفته است.

    در سال 1986 مال داف و لان تاترسال اولین صعود از دیواره جنوبی را به انجام رساندند. این مسیر دیواره‌ای 1800 متر طول داشت و صعودی نسبتا سخت تلقی می‌شد. همچنین این مسیر به شدت در معرض ریزش سراک‌های یخی بوده است. همچنین در سپتامبر 2017 هاری بودا ماگار توانست به عنوان دومین شخصی که پاهای خود را از ناحیه بالای زانو از دست داده است به یک ارتفاع بالای 6000 متر برسد.

مسیر صعود قله مراپیک

    برای به دست آوردن مجوز صعود به قله مراپیک باید از طریق سازمان کوهنوردی نپال اقدام کنید یا می‌توانید به آژانس‌های مسافرتی در نپال مراجعه بکنید و آن را دریافت کنید. انتخاب بهترین برنامه برای صعود که هم بتوانید زمان کافی برای هوا هوایی داشته باشید و هم به اندازه کافی استراحت کرده باشید از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. با عجله داشتن برای رسیدن به ارتفاعات بالاتر امکان ارتفاع زدگی یا بیماری ارتفاع در کمپ بالاتر شرایط را سخت خواهد کرد.

    مسیر معمول صعود از جبهه شمالی انجام می‌گیرد که شامل مناطق یخچالی است و در ارتفاع بالا گذر از مناطق یخچالی صورت می‌گیرد. جبهه‌های غربی و جنوبی این کوه مسیرهای فنی به شمار می‌روند. با صعود به قله مراپیک یک نمای 360 درجه از 5 قله مرتفع و 8000 متری در منطقه خواهید داشت. قله اورست (8848 متر)، قله کانچنچونگا (8586 متر)، قله لوتسه (8516 متر)، قله ماکالو (8485 متر) و قله چوآیو (8201 متر) و همچنین تعداد بیشماری قله در منطقه خومبو که دارای شهرت فراوانی در بین کوهنوردان هستند از جمله این قلل به شمار می‌روند. همچنین قلل معروف دیگری مانند نوپوتسه، بارونتسه و لوتسه سار نیز از جمله قللی هستند امکان مشاهده آنهاد در هوای کاملا صاف وجود دارد.

    از لوکلا چند مسیر برای رسیدن به قله مراپیک وجود دارد. سریعترین راه جدا شدن از فرودگاه و رفتن به شرق برای رسیدن به چوتانگ یا روستاهای اطراف می‌باشد که قبل از صعود به زاترا لا و فرود به تولی خارکا و رسیدن به دره هینکو (حدود 3 روز) انجام می‌گیرد. مسیر دوم، مسیری بسیار کندتر است که از لوکلا باید چند روز را برای عبور از پویان، پانکونگما، ناشینگ دینگما، چالم خارکا و چونبو خارکا در نظر گرفت که نهایتا به دره هینکو در روستای تاشینگ اونگما می‌رسد (معمولا 6 تا 8 روز به طول می‌انجامد).

    اگر پول و زمان کافی داشته باشید پیمایش این مسیر ارزش این را خواهد داشت. این مسیر نه تنها دید بسیار بهتری از نپال و فرهنگ آن را ارائه می‌دهد بلکه برنامه هم هوایی بسیار بهتری را نیز برای شما به همراه دارد. هر دو مسیر ارائه شده نهایتا در خوته (3550 متر) به هم می‌رسند.

برنامه صعود به قله مراپیک

لوازم مورد نیاز برای صعود به مراپیک

    ارتفاعات بالا همواره نیاز به تجهیزات صعود مشخص و استانداردی دارند که باید برای انجام صعودی ایمن در اختیار داشته باشید. کیفیت در کنار راحتی اولین معیاری است که باید در انتخاب تجهیزات به آن توجه ویژه داشته باشید. همواره به یاد داشته باشید که برای انتخاب تجهیزات توجه به سرمای شدیدی که ممکن است در ارتفاع بالا وجود داشته باشد ضروری است. در صعود به قله مراپیک این شانس را که وسایل را در روستای خاره (5100 متر) اجاره کنید نیز وجود دارد. در زیر لیستی از تجهیزات پیشنهادی برای صعود به این قله ارائه شده است:

مسیرهای صعود به قله مراپیک نپال

    صعود به قله مراپیک هیمالیا معمولا از دو جبهه شمالی و جنوبی صورت می‌گیرد. کوهنوردان اغلب ترجیح می‌دهند صعود خود را از جبهه شمالی انجام دهند، چرا که صعود از جبهه جنوبی کمی سخت و نیازمند داشتن مهارت، تجربه و آمادگی بدنی بالاست. لذت بخش بودن صعود به قله مراپیک نپال باعث شده تورهای فتح این قله از جمله تورهای پر طرفدار طبیعت‌گردی باشد. سفر به نپال به منظور فتح قله مراپیک هیجده یا نوزده روز طول می‌کشد و ایرانیانی که با این هدف به نپال سفر می‌کنند، معمولا به کاتماندو پایتخت این کشور می‌روند و روز اول را در این شهر که ویژگی‌های خاص خودش را دارد می‌گذرانند.

    روز دوم، پرواز به فرودگاه لوکلا انجام می‌شود. این پرواز نیز خود می‌تواند هیجان‌انگیز باشد. فرودگاه لوکلا را یکی از خطرناک‌ترین فرودگاه‌های جهان می‌دانند، چرا که باند آن در دامنه کوه ساخته شده و شیب نسبتا تندی دارد. اگر اهل هیجاناتی از این دست باشید باید از فرودگاه کاتماندو سوار هواپیمایی ملخی و دو موتوره شوید و حدود ۴۰ دقیقه بر فراز جنگل‌های زیبا و بکر پرواز کرده تا به فرودگاه لوکلا برسید. ارتفاع باند این فرودگاه از سطح دریا ۲۸۶۰ متر است که خود نشان می‌دهد در چه جای مرتفعی قرار گرفته اید.

    البته اگر نخواهید با هواپیما به لوکلا بروید گزینه‌های دیگری از جمله هلی کوپتر هم دارید که هزینه بیشتری دارد و حدودا دو برابر پرواز با هواپیماست. همچنین می‌توانید مسیر بین کاتماندو تا لوکلا را با اتوبوس طی کنید که به دلیل جاده‌های صعب العبور ممکن است چند روز طول بکشد. بعد از رسیدن به لوکلا باید خود را به چاتاتگا برسانید که مسیر چهار کیلومتری آن با پیاده روی طی می‌شود و حدود ظهر روز دوم به آنجا می‌رسید و به این صورت برنامه روز دوم‌تان به پایان می‌رسد و باید برای روز سوم و شروع عملیات صعود به قله مراپیک آماده شوید.

    کوهنوردی به سمت قله مراپیک چندین روز طول می‌کشد و شما مسیری با فراز و فرود زیاد را طی می‌کنید، یعنی اینکه گاهی بالا می‌روید و گاهی پایین می‌آیید و حتی در مواقعی از نظر ارتفاع به نقطه اول می‌رسید، اما چاره‌ای نیست و باید مسیر استاندارد را طی کنید.

    فتح قله مراپیک معمولا در روز نهم سفر شما اتفاق می‌افتد که این موفقیت بعد از طی کردن مسافتی طولانی و شیب‌های برفی و یخی نسبتا سخت رخ می‌دهد و در راه ممکن است با پدیده‌های طبیعی زیادی از جمله بارندگی‌های شدید رو به رو شوید. بارش تگرگ اتفاقی معمول در مسیر قله مراپیک است و برای چنین چیزی باید کاملا آمادگی داشته و تجهیزات مناسب نیز به همراه داشته باشید. با این وجود با رسیدن به قله همچنان کوهنوردی شما به پایان نرسیده و باید چند روزی را صرف پایین آمدن از کوه کنید و شب‌های دیگری را در کوه و کمپ‌هایی که برای کوهنوردان در نظر گرفته شده است بگذرانید.

ارتباطات در صعود به قله مراپیک

    بعضی از اپراتورهای تلفن همراه در لوکلا آنتن دهی دارند، هرچند این مساله با توجه به شرایط هوایی و شرایط خود اپراتورها غیر قابل پیش‌بینی است. خطوط تلفن ثابت و ماهواره‌ای در خوته، تانگناگ و خاره در دسترس هستند. هزینه این تلفن‌ها 5 تا 10 دلار به ازاء هر دقیقه خواهد بود.

فصل صعود به قله مراپیک

    فصل صعود به قله مراپیک را می‌توان از مارس تا می و همچنین از سپتامبر تا نوامبر هستند.

اقامت در صعود به قله مراپیک

    تعداد لوژ‌های روستایی که در مسیر صعود به قله مراپیک هستند زیاد نیستند. در این لوژها اتاق، غذا و همچنین نوشیدنی‌های گرم سرو می‌شود. در طی زمان‌های شلوغ، این لوژها به سرعت پر می‌شوند و بنابراین برای اینکه چنین مشکل‌های پیش نیاید معمولا باربرهای خود را سریعتر بفرستید که جا رزرو کنند. بنابراین، مهم است که در ابتدا فضای محیطی این لوژها را بررسی کنید. البته که تعداد زیادی از لوژها همواره تمیز و عالی هستند اما این امکان وجود دارد که بعضی از آنها از تمیزی کافی برخوردار نباشند. به فضولات حیوانی و تکه‌های غذای باقیمانده توجه بیشتری کنید.

چند نکته مهم برای اقامت در این لوژها

1.  اطمینان حاصل کنید که خروجی‌های مناسب برای مواقع آتشسوزی را شناسایی کنید. اکثر این لوژها از چوب ساخته شده‌اند وامکان آتشسوزی در آنها زیاد است.
2.  در هنگام استفاده از پله‌ها مراقب باشید. اکثر این پله‌های غیر استاندارد و پرشیب هستند. امکان وقوع آسیب زیاد است و به طور معمول اتفاق می‌افتد.
3.  مواظب سر خود باشید معمولا لوژها برای افراد قد بلند طراحی نشده‌اند.
4.  از فر و محل آتش دور بایستید. بعد از سپری کردن یک روز بارانی نزدیک ایستادن به این اجاق‌ها بسیار اغوا کننده به نظر می‌رسد در حالی که این اجاق‌ها بسیار گرم هستند و به سادگی امکان سوزاندن شما و لباس‌هایتان وجود دارد.

    اگر برای اقامت در زیر مرا لا از چادر استفاده کنید این امکان را دارید که از چادر، لوژ و یا ترکیب آنها بهره ببرید. یکی از انتخاب‌هایی که محبوبیت بسیار بالایی دارد استفاده از خدمات لوژ و خوابیدن شب در چادر می‌باشد، به هر حال افراد تمایل دارند در بین افراد دیگر و در قالب جمع‌های اجتماعی به غذا خوردن و معاشرت بپردازند. این مساله به شما کمک می‌کند که در فضایی گرم و تمیز بتوانید بعد از یک روز سخت به استراحت بپردازید.

وضعیت منطقه مراپیک

    در بالای 5000 متر شرایط هوایی در هیمالیا معمولا غیر قابل پیش‌بینی است و می‌تواند دچار تغییرات بسیار شدیدی شود. یک برف سنگین شبانه می‌تواند مسیر ساده را به یک شیب برفی بسیار سخت تبدیل کند که حتی ممکن است امکان عبور از آن را ندهد. در پایین دست  کوهستان شب‌ها معمولا دما خیلی سرد است و زیر نقطه صفر و انجماد قرار می‌گیرد در صورتی که در طی روز این دما تا 25 درجه سانتی‌گراد نیز افزایش می‌یابد. بنابراین بسیار ضروری است که آمادگی هر شرایطی را داشته باشید. پس لباس سبک برای انجام ترکینگ و لباس‌های پر براین گذران شب‌های سرد الزامی است.

    در ارتفاعات پایین معمولا طوفان‌های بارانی معمول است. چتر خیلی قیمت چندانی ندارد و می‌تواند با قیمت پایینی از کاتماندو یا لوکلا تهیه کنید. همچنین کاور ضد آب برای کوله پشتی و پانچو نیز می‌توانند بسیار مفید باشند. معمولا باربرها تجهیزات شما را در داخل کیسه‌ها و کاورهای پلاستیکی می‌پیچند و البته این به معنی تضمین خشک ماندن وسایل شما نمی‌باشد. بنابراین کاملا مطمئن شوید که تجهیزات خود را در داخل درای بگ قرار داده باشید، مخصوصا تجهیزات پر که از حساسیت بالایی هم برخوردار هستند. البته یادتان باشد این را قبلا انجام دهید چون باربرها بلافاصله بعد از گرفتن بار به سمت مسیر حرکت می‌روند.

شرایط دمایی قله مراپیک

• در بالای 5000 متر: معمولا بین 20- درجه سانتی‌گراد تا 20 درجه سانتی‌گراد
• در پایین 5000 متر: بین 10- درجه سانتی‌گراد تا 30 درجه سانتی‌گراد

    البته توجه داشته باشید که این در حالت نرمال است و امکان پایین و بالا شدن دما در تمام شرایط وجود دارد.

شاخصه‌های فنی قله مراپیک

    معمولا، مواجهه با برف و یخ تا قبل از خاره رخ نمی‌دد. اگر شرایط خشک باشد، مسیر رفت بسیار ساده است و فقط باتوم و کفش اپروچ برای پیمایش کافی است. هرچند، در شرایطی که هوا بارانی و لغزنده باشد، بخش‌هایی از مسیر بسیار لغزنده بوده و عبور از آنها چالش انگیز است. با رسیدن به روی یخچال، کرامپون و کلنگ الزامی می‌شود. از آنجایی که منطقه دارای تعداد زیادی شکاف است، استفاده از طناب و صعود با روش هم طنابی توصیه می‌شود. هرچند بسیاری از شرپاها را خواهید دید که بدون طناب اقدام به صعود می‌کنند.

    در روز قله، شیب مسیر به ندرت به بالای 30 تا 40 درجه می‌رسد. هر چند بعد از یک بارش بسیار سنگین برف 100 تا 200 متر آخر از نظر ارتفاعی بسیار پرشیب و چالشی به نظر خواهد رسید. بنابراین در بخش نهایی از طناب ثابت استفاده می‌شود.

خطرات صعود به قله مراپیک

    در تمام مسیر صعود به قله مراپیک زالوها وجود دارند. البته فراوانی آنها در فصول مونسن خیلی بیشتر است. خبر خوب این است که این حیوانات عفونتی انتقال نمی‌دهند. هرچند با توجه به اینکه آنها قبل از مکش خون مقداری ماده ضد انعقاد ترشح می‌کنند که می‌تواند سبب خونریزی قابل توجهی شود. به منظور بند آوردن خونریزی با استفاده از یک پارچه تمیز حدود 5 دقیقه فشار ثابت روی محل آسیب دیده اعمال کنید. زمانی که خونریزی متوقف شد از چسب‌های پلاستر به مدت 12 تا 24 ساعت در آن محل استفاده کنید.

    به منظور جلوگیری از چسبیدن زالو به بدن، می‌توانید جوراب‌های خود را تا زیر زانو بالا بکشید، کلاه بپوشید، شلوار و پیرهن آستین بلند به تن کنید و هر زمانی که وارد یا خارج از چادر خود شدید مطمئن شوید که زیپ آن را کشیده‌اید. در اکثر مواقع حیوانات چهارپا مانند یاک یا گاو در طی مسیر همراه شما هستند. هرچند هر دو گونه بسیار آرام هستند اما حواستان باشد که از ضربات پای احتمالی آنها در امان باشید. در مسیرهای پر شیب از رعایت فاصله مناسب با آنها اطمینان حاصل کنید.

    گذر از رودخانه‌ها نیز از موارد دیگری است که امکان آسیب در کوهستان را افزایش می‌دهند. در شرایطی که هوا بارانی است و شدت آب نیز افزایش یافته است در حین عبور از آنها توجه کافی را به خرج دهید. البته بسیاری از مکان‌هایی که در ترکینگ مراپیک لازم است از آنها عبور کنید کاملا علامت گذاری شده‌اند. اگر شک دارید منتطر یک راهنما یا باربر بمانید و سپس پشت سر آنها حرکت کنید.

    مشکلات و مسائل گوارشی معمولا در بخش زیادی از هیمالیا معمول است. بخش زیادی از این عفونت‌ها و مشکلات گوارشی را می‌توان با به کار بستن اقدامات بسیار ساده از بین برد:

• بهداشت خوب مربوط به پاکیزگی دست – اطمینان حاصل کنید که همواره دستان خود را قبل از غذا با آب تمیز و صابون بشورید
• آب را قبل از مصرف استریل کنید یا بجوشانید.
• از خوردن میوه و سبزیجات نپخته خودداری کنید.
• گوشت را قبل از خوردن باید به طور کامل بپزید. بسیاری از رژیم غذایی گیاه خواری درصعودها پیروی می‌کنند.
• مطمئن شوید که تجهیزات پخت و پز خود را قبل از استفاده به طور کامل تمیز کرده باشید

    درمان‌های به کار گرفته شده برای مشکلات گوارشی بدون توجه به دلیل ایجاد آن همواره ثابت است:

• استراحت کنید
• آب از دست رفته را با خوردن مایعات کافی جایگزین کنید
• از داروهایی که پزشک تجویز کرده است استفاده کنید که می‌تواند شامل آنتی بیوتیک هم باشد

صعود به مراپیک برای چه کسانی مناسب است؟

    قله مراپیک با مناظری از بسیاری از قلل مرتفع بلند و ارتفاع بلندی که دارد همواره مورد توجه کوهنوردان بوده است. هرچند، مراپیک قله‌ای مرتفع است اما صعودی بسیار سر راست و مشخص دارد. این سفر برای افرادی که تجربه متوسط کوهنوردی دارند اما تناسب بدنی کافی برای فعالیت‌های 8 تا 9 ساعت پیاده‌روی در روز را داشته باشند مناسب است.

امدادرسانی در مراپیک

    توجه داشته باشید در صورت بروز حوادث شدید امکان امداد رسانی با هلیکوپتر وجود دارد. البته حتما باید بیمه داشته باشید و همچنین اطلاعات کارت بانکی شما در دسترس باشد در غیر اینصورت امکان کنسل شدن پرواز هلیکوپتر وجود دارد. البته در این بین محدودیت‌هایی نیز برای خود هلیکوپتر وجود دارد.

    مورد اول اینکه ارتفاعی که هلیکوپتر امکان دسترسی به آن را دارد محدود به 5000 متر می‌باشد و بالاتر از این ارتفاع عملا امکان امداد رسانی وجود نخواهد داشت. بنابراین در صورتی که مصدوم در ارتفاعات بالاتر باشد باید به سمت پایین انتقال یابد. مورد دوم روزهایی که به طور معمول هوا مناسب نیست زیاد رخ می‌دهند. این اتفاق نه تنها در کوهستان بلکه در دره هینکو نیز اتفاق می‌افتد. در این منطقه ارتفاع ابرها می‌تواند بسیار پایین باشد و خود این مساله امداد رسانی را غیر ممکن می‌کند. بنابراین تا زمانی که شرایط هوایی مناسب شود هلیکوپتر از کاتماندو بلند نمی‌شود.

    به عنوان مورد سوم اطمینان حاصل کنید که مصدوم در شرایط ایمن، گرم و راحت قرار دارد. چون زمانی که هلیکوپتر به منظور هلی‌بورد وارد منطقه می‌شود دما به شدت افت می‌کند. همچنین امکان حمل تجهیزات با هلیکوپتر نیست و فقط مصدوم توسط آن انتقال خواهد یافت. تنها در صورتی که از اکسیژن کمکی استفاده شود آن را به داخل هلیکوپتر وارد می‌کنند. همچنین خوب است که قبل از رسیدن هلیکوپتر ناحیه نشستن آن را مشخص کنید تا خلبان به راحتی بتواند فرود بیاید. این منطقه حداقل باید 150 متر با منطقه‌ای که کمپ وجود دارد و افراد ساکن هستند فاصله داشته باشد و خالی از تمام موانع مانند کابل و سنگ باشد. می‌تواند در چهار گوشه منطقه فرود چراغ‌هایی قرار دهید که خلبان از آنها استفاده کند. نکته آخر هم اینکه تا زمانی که خلبان و همراهان آنها علامت نداده‌اند به هلیکوپتر نزدیک نشوید.

کلام آخر

    بی‌شک سفر به نپال یکی از شگفت انگیزترین سفرهایی است که در طول زندگی خود تجربه می‌کنید. دلیل این اتفاق در هم تنیدگی جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی در نپال است. خیلی‌ها سفر به نپال را به قصد دیدن هیمالیا و کوهنوردی در آن انتخاب می‌کنند.

    شاید صعود به قله اورست برای بسیاری شدنی نباشد، اما صعود به قله مراپیک آسان‌تر است و شما را سرشار از لذت و هیجان می‌کند. نپال جایی نیست که در آن دنبال جاذبه بگردید، چرا که با سفر به این کشور شگفت‌انگیز داخل یک جاذبه طبیعی و فرهنگی منحصر به فرد هستید. شاید به این دلیل است که کسانی که درباره تجربه خود از سفر به این کشور برای فتح قله‌های هیمالیا از جمله قله مراپیک گزارش داده‌اند در نوشته های خود همزمان از جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی حرف می‌زنند. 

    در مطلب قله مراپیک: معرفی کامل و راهنمای جامع سعی کردیم به بررسی کاملی از این قله زیبا که طرفداران بسیاری نیز دارد بپردازیم. صعود این قله در کنار پیدا کردن شانس دیدن قلل 8000 متری کشور نپال سبب افزایش جذابیت صعود به این قله شده  است. لطفا نظرات خودتان را با ما در میان بگذارید. با دکوول دنیایی در نوک انگشتان شماست.