اگر تازه شروع به کاوش در دنیای تفریحات در فضای باز کرده‌اید، ممکن است از خود بپرسید که تفاوت پیاده‌روی یا هاکینگ و بک پکینگ یا کوهنوردی چیست. وقتی صحبت از بک پکینگ در مقابل پیاده‌روی می شود، کدام بهتر است؟ یکی از سوالات بسیار پر تکرار که در هر حوزه‌ای با خواندن هر کتابی از خودتان می‌پرسید شاید همین سوال باشد که تفاوت بین این دو عبارت چیست. با ما در دکوول تا پایان این مقاله همراه باشید تا نگاهی بیاندازیم به تفاوت این دو شاخه پر طرفدار از فعالیت در اماکن طبیعی.
فهرست:
بک پکینگ در مقابل پیاده‌روی
بیان اینکه یکی از این دو نسبت به دیگری برتری دارد اصلا درست نیست. آنها فقط متفاوت هستند و هر کوهنوردی ترجیح خود را دارد که آیا پیاده‌روی را ترجیح می دهد یا بک پکینگ را. به طور کلی، اصطلاح پیاده‌روی به پیاده‌روی روزانه اشاره دارد. شما می‌توانید یک ساعت یا 12 ساعت بیرون باشید، اما اگر قصد دارید همان روز بدون گذراندن شب در طبیعت به ماشین خود بازگردید، این پیاده‌روی خواهد بود.
بک پکینگ به طور کلی به پیاده‌روی با تمام وسایل، غذا و لوازم مورد نیاز برای اقامت یک یا چند شب در طبیعت اشاره دارد. بک پکینگ و پیاده‌روی شبانه را می توان به جای هم استفاده کرد.
اصطلاح بک پکینگ در آمریکای شمالی رایج است، در حالی که بسیاری از نقاط دیگر جهان ممکن است به پیاده‌روی شبانه به عنوان کوهنوردی یا کمپینگ وحشی اشاره کنند. برای افزایش سردرگمی، بک پکینگ همچنین می‌تواند به معنای سفر به یک کشور خارجی فقط با یک کوله‌پشتی باشد، اگرچه این نوع کوله گردها معمولاً در خوابگاه ها، هتل‌ها یا سایر امکانات اجاره‌های کوتاه مدت اقامت می‌کنند.
- به طور خلاصه، همه بک پکینگ‌ها پیاده‌روی هستند اما همه پیاده‌روی‌ها بک پکینگ نیستند.
مجوزهای پیاده‌روی در مقابل بک پکینگ
همچنین بسیار نادر است که برای یک پیاده‌روی روزانه یا پیاده‌روی روزانه به مجوز نیاز داشته باشید. این چیز ناشناخته‌ای نیست، اما بسیار غیر معمول است. اکثر پارک‌ها، زمین‌های عمومی و مناطق وحشی برای استفاده روزانه باز هستند و مقررات کمتری برای کوهنوردان روزانه دارند. گاهی اوقات حتی برای استفاده روزانه، مانند بسیاری از پارک های ملی، هزینه‌ای وجود دارد.
در حالی که مکان‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید به صورت رایگان و بدون هیچگونه رزرو یا مجوزی به بک پکینگ یا پیاده‌روی شبانه بروید، همچنین برای مناطق خاصی کاملاً طبیعی است که برای اقامت شبانه به مجوزهای بک کانتری، هزینه‌ها یا رزرو نیاز داشته باشند. خوب است که قبل از برنامه‌ریزی هر سفری، یک جستجوی سریع در گوگل در مورد "مجوزهای مسیر پیاده‌روی که می‌خواهید" انجام دهید تا بدانید آیا مجوز لازم است یا خیر.
کفش‌های پیاده‌روی در مقابل بک پکینگ
نوع یا مارک کفش‌هایی که هنگام پیاده‌روی یا بک پکینگ می‌پوشید کاملاً یک موضوع سلیقه شخصی است. به خصوص با محبوبیت کفش‌های تریل رانینگ در بین جامعه بک پکینگ که بسیار سبک هستند و راحتی زیادی را ارائه می‌هند. به طور کلی، کفش‌های پیاده‌روی معمولاً سبک‌تر هستند و انعطاف بیشتری نسبت به کفش‌های بک پکینگ دارند. کفش‌های پیاده‌روی باید زیره‌های بهتری داشته باشند و آج بیشتری نسبت به کفش‌های اپروچ و یا تریل یا کفش‌های معمولی داشته باشند و اغلب مدل‌های ارائه شده نیز دارای خاصیت ضد آب هستند.
باز هم، به طور کلی، کفش‌های بک پکینگ در زیره‌ها و رویه‌ها کمی محکم‌تر از کفش‌های پیاده‌روی هستند، انعطاف پذیری زیادی ندارند و باید آج تهاجمی در قسمت زیرین زیره‌ها داشته باشند. بسیاری از کفش‌های بک پکینگ برش بالاتری دارند، حمایت بیشتری از مچ پا ارائه می‌دهند و اغلب در مدل‌های ضد آب موجود هستند.
چند دهه پیش، غیر معمول نبود که کوله‌گردها 30 تا 35 کیلوگرم وسایل را در کوله پشتی خود قرار می‌داند و حمل می‌کردند، بنابراین به کفش‌های بسیار سفت و سنگین نیاز داشتند تا به تثبیت پاها و مچ پاهایشان در زیر تمام آن وزن اضافی کمک کنند. با پیشرفت‌های بزرگی که در دنیای تولید و ساخت تجهیزات انجام شده است، به ندرت نیاز است که در هنگام بک پکینگ بیش از یک کوله پشتی 15 کیلوگرمی حمل کنید.
امروزه بسیاری از کوهنوردان کفش‌های فوق العاده سفت و سنگین را محدودکننده‌تر از ارزششان می‌دانند، زیرا ما می‌توانیم با کفش‌های سبک تر و کفی‌های حمایتی آزادانه تر و کارآمدتر حرکت کنیم.
پیمایش‌های طولانی و پیوسته (Thru-hiking) در مقابل بک پکینگ
کوهنوردی نوع خاصی از بک پکینگ یا پیاده‌روی شبانه است که در آن یک فرد یک مسیر طولانی را به طور کامل و در یک حرکت طی می‌کند. به عنوان مثال، کوهنوردی در رشته کوه البزر، رشته کوه زاگرس و یا رشته کوه‌های زیر مجموعه مثلا دنا یا البرز مرکزی که می‌توانند مسیرهای بسیار هیجان انگیزی به شمار روند. در حالی که بک پکینگ می‌تواند به چیزی به کوتاهی یک سفر 2 یا 3 روزه اشاره داشته باشد.
- به طور خلاصه، همه کوهنوردی‌ها بک پکینگ هستند، اما همه بک پکینگ‌ها کوهنوردی نیستند.
کوهنوردان اغلب برای کاهش وزن بسته‌های خود تا حد امکان، به زحمت و هزینه زیادی می‌روند. کوهنوردانی که به سفرهای بک پکینگ کوتاه‌تر می‌روند، ممکن است فکر نکنند که سرمایه‌گذاری در کوله‌پشتی‌های فوق سبک، چادرها و سیستم‌های خواب ارزشش را داشته باشد یا ممکن است وسایل لوکس بیشتری مانند کتاب یا صندلی‌های کمپ بیاورند که ممکن است در یک مسیر طولانی مانند کوهنوردی سنگین و دست و پا گیر شوند.
بک پکینگ در مقابل کوهنوردی
کوهنوردی مانند پیاده‌روی و بک پکینگ است اما با این تفاوت که موانع موجود بسیار بزرگ هستند. کوهنوردی موانع ورود بالاتری نسبت به بک پکینگ دارد و نیاز به آموزش و تجهیزات فنی بسیار بیشتری دارد. کوهنوردان معمولاً در تلاش برای صعود و رسیدن به قله‌های بسیار مرتفع هستند، مسیرهایی که شامل زمین کلاس 4 یا 5+ هستند، جایی که طناب‌ها، کلاه ایمنی، تجهیزات حمایت و کارگاه بعضا و غیره یا در مناطقی که کوهنوردی روی یخ و آموزش نجات بهمن مورد نیاز است.
شما فقط باید این مسیرهای فنی کوهنوردی را امتحان کنید اگر با یک راهنمای باتجربه یا سایر دوستان قابل اعتماد که آموزش و تجربه قابل توجهی در کوهنوردی و تنظیم مسیر دارند، همراه باشید.
کلام آخر
امیدوارم این به برخی از سوالاتی که ممکن است به عنوان یک کوهنورد یا طبیعت گرد جدید داشته باشید پاسخ داده باشیم. هرگز از پرسیدن سوال نترسید، همیشه یاد بگیرید، مهارت های خود را ارتقا دهید و هرگز از کاوش دست نکشید. اینجا دکوول است و قطعا در تلاش هستیم تا بهترین مطالب را برای شما به ارمغان آوریم. پس با ما همراه باشید.
یوسف تقی زاده
علاقه شخصی من به کوهنوردی و صعودهای بلند هیمالیایی منجر شد که به شکل حرفه‌ای این ورزش رو دنبال کنم و به سمت مربی شدن و راهنمای کوهستان شدن برم.
