قله کلیمانجارو واقع شده در مرز دو کشور تانزانیا و کنیا بلندترین قله قاره آفریقا به شمار میرود. قارهای پهناور و بسیار متنوع از لحاظ اقلیم و فرهنگ و البته قارهای خاص که از هر حیث. قلهای با ارتفاع 5895 متر از سطح دریا هم همانطور که گفته شد بلندترین قله کشور تانزانیا است و هم قاره آفریقا است و در لیست قلل هفتگانه یا هفت قله بلند هفت قاره نیز قرار میگیرد که شاید بتوان این را مهمترین دلیل مورد توجه قرار گرفتن این قله به شمار آورد. در این مقاله قصد داریم کوه کلیمانجارو را از هر جهت بررسی کنیم و پاسخ سوالات خود را درباره این قله زیبا در قلب قاره آفریقا پیدا کنیم.
کلیمانجارو به علت اکوسیستم کم نظیرش در بین قلل بلند دنیا، هدف بسیاری از ماجراجویان و کوهنوردان در سراسر جهان بوده است و افراد زیادی برای صعود به آن برنامهریزی میکنند. این کوهستان را باید چهارمین ارتفاع بلند در میان لیست هفت قله بلند هفت اقلیم جهان دانست.
البته، کوههای بسیاری به خصوص در هیمالیا وجود دارند که بلندتر از کلیمانجارو هستند اما باز هم از زیباییهای بی نظیر این قله نمیتوان چشم پوشی کرد. نباید فراموش کرد که کلیمانجارو بلندترین قله منفرد جهان است و این موضوع هم واقعا جذابتی کم نظیر به این قله داده است. در جدول زیر به طور خلاصه به بعضی از اطلاعات مهم پیرامون کوه کلیمانجارو میپردازیم.
نام قله |
کلیمانجارو |
ارتفاع |
5895 متر |
موقعیت |
قاره آفریقا کشور تانزانیا |
ناحیه |
کوهستانی |
برجستگی (Prominence) |
5885 متر |
زبان مردم محلی | سواحلی (Swahili) و انگلیسی |
فصل صعود مناسب |
دسامبر تا مارچ (آذر تا فروردین) - جولای تا اکتبر (تیر تا مهر) |
واحد پول | شیلینگ تانزانیا (TZS) - 100 سنت معادل با 1 شیلینگ |
قله کلیمانجارو در شمال کشور تانزانیا و شرق قاره آفریقا قرار دارد و بزرگترین شهر نزدیک به آن را میتوان شهر آروشا (Arusha) دانست. فاصله شهر آروشا تا دروازه مارانگو که معمولترین مسیر صعود به قله کلیمانجارو به شمار میرود چیزی بالغ بر 120 کیلومتر است. البته نباید فراموش کرد که نقطه ورود اکثر افرادی که قصد صعود به قله کلیمانجارو را دارند فرودگاه بین المللی کلیمانجارو است که در فاصله نزدیک به 80 کیلومتری مارانگو است.
کلیمانجارو سه قله آتشفشانی دارد که نام بزرگترین آنها کیبو است. همچنین دو قله دیگر ماونزی و شیرا نام دارند. براساس آخرین تحقیقات، مخروط شیرا تقریبا 2.5 میلیون سال پیش فورانش را آغاز کرده است. اما شروع فعالیت اصلیش مربوط به حدود 1.9 میلیون سال پیش است. فعالیت آتشفشانی پس از آن به سمت مخروطهای ماونزی و کیبو مسیر خود را تغییر داده است. ماونزی و کیبو در مقایسه با شیرا بسیار جوانتر هستند و از حدود یک میلیون سال پیش فعالیت آتشفشانی خود را آغاز کردهاند.
در بالای قله کیبو یک دهانه بزرگ قرار دارد که پس از فوران آتشفشان به وجود آمده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید کیبو نیز مانند شیرا به خودی خود فرو ریخت و اکنون یک منطقه مسطح محسوب میشود که دارای یخچالهای طبیعی است. قله اوهورو در لبه دهانه قرار گرفته است.
ماونزی و شیرا هر دو خاموش هستند اما کیبو آتشفشان نیمه فعال محسوب میشود و این مساله به وضوح قابل لمس و مشاهده است. اگر به دهانه بروید، میتوانید بوی گازهای گوگردی منتشر شده در اعماق پوسته زمین را به خوبی حس نمایید. در واقع دانشمندان احتمال فعالیت آتشفشان کیبو را محتمل میدانند و در واقع دهانههای آتشفشانی کلیمانجارو غیرفعال نیستند بلکه خاموش به شمار میروند.
مورخان احتمال میدهند که یخچالهای کلیمانجارو تقریبا 11،700 سال قدمت داشته باشند. در اواخر قرن نوزدهم، همه قله کیبو پوشیده از یخ بوده است اما متاسفانه امروزه شاهد چنین چیزی نیستیم. براساس مطالعهای که توسط اتحادیه علوم زمین اروپا انجام شده است، بین سالهای 1912 تا 2011، 85 درصد از یخهای موجود در این ارتفاعات غیب شدهاند و در دکوول امید داریم پیش بینی 50 ساله دانشمندان برای از بین رفتن تمام یخ و برفهای قله کلیمانجارو غلط باشد و دوباره این قله آن زیبایی و تناقظ زیبایش را بتواند حفظ کند.
بسیاری از مورخان و کارشناسان کلاسیک به قاره آفریقا علاقمند بودند و دوست داشتند درباره آن اطلاعات بیشتری کسب کنند. بنابراین جای تعجب ندارد که اولین مطلب ثبت شده درباره قله کلیمانجارو مربوط به قرن دوم بوده است. بطلمیوس ریاضیدان یونانی از آن با عنوان "کوه بزرگ برفی" یاد میکند. بعداً، تاجران شرقی خبری درباره «کوه بزرگ در غرب زنگبار» را گزارش کردند که منظور آنها هم همین کوه کلیمانجارو بوده است.
یک نویسنده اسپانیایی به نام فرناندز دانسیسکو، پس از سفرش به بندر مومباسا در کنیا درباره «کوه المپ اتیوپیایی» حرف زده بود که منظورش همین بلندترین قله آفریقا بوده است. ویلیام دزبورو کولی در سال 1844 نوشت: "مشهورترین کوه آفریقای شرقی کیریمانجارا است." انگار این اولین بار بوده است که برای معرفی این قله از نام رسمی کلیمانجارو در جایی استفاده کردهاند.
اولین تلاشهای ثبت شده کاوشگران اروپایی برای صعود به قله کلیمانجارو را باید مربوط به اواسط و اواخر قرن نوزدهم دانست. ماجرا از این قرار بود که یک کاشف آلمانی به نام بارون کارل کلاوس فون در سال 1861 راهی تانزانیا شد و در این سفر با یک زمین شناس بریتانیایی به نام ریچارد تورنتون دیدار نمود.
این دو شخص راهی یک سفر خطرناک به این منطقه شدند. منطقه را بررسی نمودند و ظاهرا تا حدود 2500 متر هم صعود کردند. تخمین آنها از ارتفاع بلندترین قله مجموعه 6100 متر بوده است. شاید جالب باشد که بدانید ریچارد تورنتون اولین فردی بود که اعلام کرد این کوهستان در واقع یک آتشفشان است.
اما شخصی به نام هانس کسی بود که اولین تلاش واقعی برای صعود به کلیمانجارو را در سال 1887 انجام داد. او توانست تا 5500 متری این کوهستان را فتح کند اما مجبور شد، بازگردد چراکه نمیتوانست از دیوار یخی بزرگ روبروی خود بالا برود. در تلاشی دیگر شخصی به نام مایر از لودویگ پرشلر – یک کوهنورد بسیار باتجربه– کمک گرفت و در سال 1889 به تانزانیا بازگشت. او یک گروه از از باربران و کوهنوردان را تشکیل داد و مردی جوان به نام یوهانی لاوو نیز آنان را همراهی می کرد.
در 6 اکتبر 1889، این گروه برای اولین بار توانستند به قله کلیمانجارو برسند و این افتخار را به نام خود ثبت کنند. یوهانی لاووو به مدت 70 سال به هدایت تیمهای کوهنوردی کلیمانجارو پرداخت و تا سن 125 سالگی زندگی بود. اولین زنی که توانست به این قله دست یابد؛ اهل اسکاتلند بود. او در دوران کودکیش زمان زیادی را با پدرش در راه فتح قلههای اسکاتلندی گذرانده بود. این زن تصمیم گرفت به کوه آتنا در سیسیل صعود کند و پس از انجام این کار، برای دیدار با خویشاوندان خود به آفریقا سفر کرد.
این زن به گروهی از ماجراجویان پیوست و سفر خود را به کلیمانجارو آغاز کرد. بنا به گزارش، او در طول کوهنوردیش شامپاین و ویسکی نوشید تا قدرت خود را حفظ نماید – شاید برایتان جالب باشد که بدانید، در جایی از مسیر همراهانش تلاش خود را برای رسیدن به قله رها نمودند، اما این زن ادامه داد و ظاهرا در 27 سپتامبر 1927 موفق شد قله کلیمانجارو را صعود نماید.
همچنین بسیاری از افرادی که شانس حضور در این منطقه و صعود به این قله، که در لیست زیباترین قلل جهان نیز جای دارد، را دارند فقط به صعود و کوهنوردی اکتفا نمیکنند و به دنبال بازدید از حیات وحش بی همتای کشور تانزانیا و کنیا را نیز میکنند. پارک ملی سرنگتی از جمله پارکهای ملی بسیار مهم جهان است که همواره بازدید کنندگان زیادی را به خود میبیند و افراد برای دیدن پستانداران و گونههای حیوانی بسیار زیبا به این منطقه سفر میکنند. در کنار صعود به قله کلیمانجارو حتما بازدید از این پارک ملی بسیار زیبا را نیز در برنامه خود داشته باشید.
برای صعود به کلیمانجارو در حال حاضر شش مسیر رسمی وجود دارد که کوهنوردان باید یکی از این مسیرها را انتخاب نمایند.این مسیرها از سمت جنوب شامل مارانگو، ماچامه و اومبوه و از سمت غرب شامل لموشو، شیرا و مدار شمالی میشود. صعود از هر کدام این مسیرها بین 4 تا 9 روز زمان لازم دارد. اما چیزی که باید بدانید این است که به طور کلی مسیر صعود به قله کلیمانجارو زیاد فنی نیست و نیاز به تکنیک فوقالعاده بالایی ندارد.
اگر فقط یک هفته برای صعود به کیلیمانجارو وقت دارید، این مسیر برای شما مناسب است. مسیر از دروازه رونگای (1950 متری) در جبهه شمالی کوه شروع میشود، از دامنههای پایین به سمت حوضچه ماونزی عبور میکند و سپس از زین اسب به بخش پایینی قله اوهورو میرود. تلاش برای رسیدن به قله از اینجا شروع میشود و از طریق مسیر گیلمن برای رسیدن به اوهورو بالا میرود. این مسیر حداقل شش روز طول میکشد - اما برای اطمینان از سازگاری و هم هوایی قبل از تلاش برای رسیدن به قله، توصیه میکنیم هفت روز زمان برای انجام این صعود در نظر بگیرید. مسیر رونگای به عنوان یکی از مسیرهای آسانتر کوه به حساب میآید، زیرا صعود به قله به تدریج و پیوسته انجام میشود. فرود از طریق مسیر مارنگو انجام میشود. معمولا مسیر رونگای را به عنوان یکی از آسانترین مسیرها برای صعود به قله در نظر میگیرند.
مسیر لموشو با ۸ روز کوهپیمایی بر فراز کلیمانجارو، امکان هم هوایی حتی بهتری را برای شما ارائه میدهد. این مسیر از دروازه لوندوروسی (۲۳۶۰ متر) در جبهه غربی شروع میشود و از جنگلهای بارانی سرسبز آغاز میشود و سپس به سمت مناظر کمدرختتر فلات شیرا (۳۹۰۰ متر) میرود. تلاش برای رسیدن به قله از استلا پوینت انجام میشود و فرود از طریق مسیر موکا انجام میشود. این مسیر به دلیل عبور از مناطق آب و هوایی مختلف، یکی از زیباترین مسیرهای صعود به کلیمانجارو به حساب میآید. به دلیل روزهای اضافی در کوهستان کمی گرانتر است و هزینه پارک به ازای هر روز محاسبه میشود - اما افزایش شانس موفقیت در رسیدن به قله ارزش آن را دارد. در مقاله دیگری نگاهی کامل و جامع به صعود از مسیر لموشو انداختهایم که از شما دعوت میکنم آن را مطالعه کنید. تقریبا میتوان گفت حدود 8 درصد از صعودهای انجام شده در این قله به مسیر لموشو اختصاص مییابد.
مسیر مارانگو نزدیک به 40% از کل صعودهای انجام شده را به خود اختصاص میدهد و از این حیث در مقام دوم بعد از مسیر ماچامه قرار دارد. از جمله دلایلی که میتواند به شما کمک کند تا مسیر مارانگو را برای صعود خود انتخاب کنید میتوان به این موارد اشاره کرد:
با توجه به اینکه 46% از کل صعودهای کلیمانجارو در مسیر ماچامه رخ میدهد آن را میتوان معمولترین مسیر صعود به قله کلیمانجارو دانست. در اینجا به دلایلی خواهیم پرداخت که کمک میکند تا مسیر ماچامه را به عنوان مسیر مورد نظر خود انتخاب کنید.
مسیر اومبوه یکی از کوتاهترین مسیرها به یخچالهای جنوبی و شکاف غربی است و سختترین و چالش برانگیزترین مسیر در کوه کلیمانجارو به شمار میرود. سرعت بالای صعود و شیبدار بودن مسیر، سازگاری با ارتفاع را بسیار دشوار میکند. مسیر اومبوه، مسیری برای کوهنوردانی است که به دنبال یک چالش واقعی کوهنوردی هستند. این یک مسیر آرام و کم استفاده است که میتواند بسیار دشوار باشد، اما در عین حال بسیار باارزش است. این مسیری است که باید انتخاب کنید اگر میخواهید خود را در دامنههای کوه کلیمانجارو، به دور از جمعیت مسیرهای رایج، به چالش بکشید.
در حالی که مسیر اومبوه یک صعود غیر فنی است، اما صعودهای شیبدار را ارائه میدهد و در نقاط خاصی نیازمند است که کوهنوردان از روی صخرهها و ریشه درختان بالا بروند. این مسیر به عنوان سختترین و مستقیمترین مسیر صعود به کلیمانجارو شناخته شده است و حتی دارای چندین یال خطرناک است که برای افراد ضعیف مناسب نیست.آمادگی جسمانی و استقامت کوهنوردان ممکن است در طول مسیر مورد آزمایش قرار گیرد و این مسیر برای کوهنوردان باتجربهای که به دنبال چالش هستند، بهترین گزینه است. شاید کمتر از 1% از صعودهای کلیمانجارو از این مسیر باشد.
البته صعود به کلیمانجارو فقط به این مسیرها محدود نمیشود و مسیرهای دیگری هم وجود دارد که در اینجا به شکل کوتاه به آنها اشاره میشود. از این میان میتوان به مسیر شیرا و مسیر مدار شمالی اشاره کرد. مسیرهایی که کمتر مورد توجه کوهنوردان قرار میگیرد و افراد بیشتر از مسیرهای دیگر اقدام به صعود به قله کلیمانجارو میکنند.
نام مسیر | مدت زمان | هزینه | منظره | ترافیک مسیر | مسیر پیمایش شده | ارتفاعی که باید صعود کنید |
مارانگو | 5 روز | ارزان | متوسط | بالا | 56 | 4052 متر |
ماچامه | 6 تا 7 روز | متوسط | بی نظیر | بالا | 60 | 4955 متر |
لموشو | هشت روز | گران | بی نظیر | متوسط | 64 | 4224 متر |
مسیرهای مختلف با توجه به سطح خدماتی که دریافت میکنید و با توجه به تعداد روزهایی که در محیط کوهستان سپری میکنید هزینههای مختلفی را نیازمند هستند. در اینجا به شکل متوسط به هزینههای مسیرهای مختلف خواهیم پرداخت و در نظر بگیرید اینجا هزینه مربوط به شرکت خدمات دهنده محلی را لحاظ میکنیم. خودتان برای به دست آوردن تخمین دقیق میبایست هزینههای مربوط به بلیط هواپیما، ویزا، هزینه راهنما از ایران، هزینه تجهیزات و خریدهایی که باید همراه داشته باشید را نیز اضافه کنید.
بهترین زمان برای صعود به کوه کلیمانجارو در فصل خشک است که از دسامبر تا اواسط مارس و از اواخر خرداد تا مهرماه می باشد. در این ماه ها، هوا معمولا آفتابی با بارندگی کم یا بدون باران است و دما گرمتر است. با این حال، فصل خشک همچنین شلوغ ترین ماه های صعود به حساب می آیند.
در طول هر سال حداقل پانصد هزار نفر (جدیدترین آمار مشاهده شده در سایتهای آفریقایی و ارائه دهنده خدمات) برای صعود به قله کلیمانجارو اقدام میکنند. شاید گمان کنید که مسیر صعود بسیار شلوغ خواهد بود اما به هیچعنوان اینطور نیست. آمار دقیق صعود متاسفانه توسط پارک ملی کلیمانجارو انتشار پیدا نمیکند اما افرادی که با تورها سفر می کنند، به علت طولانیتر شدن سفر، شانس صعود موفق بیشتری دارند. البته در نظر بگیرید که تقریبا نیمی از افرادی که اقدام به صعود به قله کلیمانجارو میکنند به نتیجه دلخواه خود دست پیدا نمیکنند. پس میتوان نرخ عدم صعود به این قله را نیز تا حدی بالا دانست پس در دکوول توصیه میکنیم که قبل از اقدام به صعود برنامهریزی کافی برای انجام آن از لحاظ آمادگی جسمانی، آمادگی برای ارتفاع و همچنین آمادگی تجهیزاتی به دست بیاورد.
در 18 جولای 2019 آن لوریمور در سن 89 سال و37 روزگیش توانست بر روی این قله بسیار زیبا بایستد. لوریمور بدون کمک با یک تیم با مسیر رونگای موفق به صعود به قله کلیمانجارو شد. چند سال قبلتر در اکتبر 2015، یک زن کوهنورد روسی به نام آنجلا ووروبوا با 86 سال و 267 روز سن، پیرترین فردی بود که به قله رسید. رکورد پیرترین مردی که افتخار ایستادن بر بام آفریقا دارد نیز به فرد دیستلهورست تعلق دارد. این کوهنورد در سن 88 سالگی در 20 جولای 2017 توانست به قله صعود کند.
در این بخش قصد داریم نکاتی بسیار جالب و قابل توجه را پیرامون قله کلیمانجارو برای شما جمع آوری کنیم که مطمئنم از دانستن آنها تعجب خواهید کرد. پس با ما همراه باشید.
در مطلب قله کلیمانجارو هر آنچه را که لازم بود درباره این قله بلند که در قاره آفریقا قرار دارد بدانید، بیان کردیم. ابتدا به معرفی آن پرداختیم و سپس درباره مسیرهای صعود و دیگر نکات مهم آن حرف زدیم. حالا اطلاعات کافی درباره بلندترین قله قاره آفریقا را دارید. اگر نکته دیگری وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد، حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید، تا دیگران نیز بتوانند از آن استفاده کنند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید. اینجا دکوول یعنی پایگاه داده ادونچر و کوهنوردی کشور است پس با ما همراه باشید.