قله چوآیو

 قله چوآیو

    قله چوآیو یک از 14 قلل هشت هزار متری جهان می‌باشد که در حال حاضر این قله پس از قله اورست بیشترین تعداد صعود را دارد و البته از نظر نسبت آمار کشته‌ها به صعودها، در رده آخر قلل هشت هزار متری قرار دارد. در مطلب قله چوآیو قصد داریم به بررسی جزئیات درباره این هشت هزار متری زیبا بررسی کنیم. ابتدا به معرفی آن خواهیم پرداخت. سپس مختصری پیشینه صعودها و دیگر نکات مهم درباره این کوهستان را بررسی خواهیم کرد. اگر شما همم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید.

معرفی قله چوآیو

    چوآیو نامی است که محلی‌ها بر روی قله مذکور گذاشته‌اند. این نام را می‌توان الهه فیروزه معنا کرد. قله چوآیو ۸۲۰ ۱ متر ارتفاع دارد و در 20 کیلومتری غرب قله اورست قرار گرفته است. این قله بخشی از رشته کوه هیمالیا و در مرز بین کشورهای چین و نپال را تشکیل می‌دهد. اکثر کوهنوردان این قله را جز قله‌های آسان هشت هزار متری  برای فتح می‌داند. دلیل این طرز فکر را باید در شیب نه چندان زیاد این کوهستان جستجو کرد. این قله این پس از قله اورست، بیشترین صعود را در میان هشت هزار متری‌ها را داشته است و البته از نظر نسبت آمار جان باختگان هنگام صعود نیز در رده آخر در میان قله‌های هشت هزار متری قرار گرفته است.

    همانطور که ذکر شد صعود به این قله نسبت به دیگر قله‌‌های هشت هزار متری جهان، آسان‌تر است. معمولا افرادی که آمادگی جسمانی خوبی دارند ولی دارای تجربه کافی برای صعود به قله‌های سخت نیستند؛ از این قله برای بالا بردن تجربه و آمادگی خود استفاده می‌کنند. شاید برایتان جالب باشد بدانید که پشت قله چوآیو می‌توانید علامت رسیدن به اورست را ببینید.

اولین صعودها به چوایو

    سال ۱۹۵۲ یک تیم بریتانیای اولین تلاش را برای صعود به این کوهستان انجام داد. این تیم صعود به چوآیو را نوعی آماده‌سازی برای صعود به قله اورست می دانستند. رهبری این گروه  توسط اریک شیپتون انجام شد و افراد دیگر تیم شامل ادموند هیلاری، تام بوردیلون و جرج لووه بودند. حضور نیروهای چینی و دشواری‌های فنی مسیر در ارتفاع ۶۶۵۰ متری تیم را از ادامه حرکت باز داشت و در نهایت آنها موفق به فتح این قله نشدند.

    در پاییز سال ۱۹۵۴ هربرت تیچی اتریشی به همراه سپ جوچلر و هلموت هوبرگر به همراه هفت شرپا برای صعود به قله چوآیو اقدام کردند. آنها کمپ چهارم خود را در ارتفاع ۶۹۸۰ متری برپا نمودند. روز صعود در ساعت شش بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت سه بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوآیو را تشکیل می‌داد. به گفته این کوهنوردان این فلات آنقدر بزرگ بود که برای بازی‌های توپی هم جا داشت. صعود این گروه نخستین صعود به یک هشت هزار متری پس از فصل مونسون به حساب می‌آمد.

    سال ۱۹۵۴ همچنین اولین صعود به چوآیو از مسیر شمال غربی هم صورت پذیرفت. در جریان این صعود کوهنوردانی با نام‌های هربرت تیچی، ژورف جوشلر و شرپا پاسانگ داوا لاما در قالب یک تیم اتریشی شرکت داشتند. نکته جالب این صعود را باید تلاش پاسانگ داوا لاما دانست که در مدت سه روز از ارتفاع ۴۲۵۰ متری خود را به تیم حمله رساند.

تاریخ نگاری صعودهای چوایو

• در سال ۱۹۵۲  اولین تلاش برای صعود به قله از مسیر شمال غربی صورت پذیرفت.
• در سال ۱۹۵۴  اولین صعود به قله توسط یک تیم اتریشی انجام شد.
• در سال ۱۹۵۸  دومین صعود است توسط هیات اعزامی هند انجام شد. طبق آمار اولین قربانی این قله در این صعود اتفاق افتاده است.
• در سال ۱۹۷۸  صعود از جبهه دشوار جنوب شرقی کوه توسط ادی کوبلمولر و آلویس فورتنر از اتریش انجام شد.
• در سال ۱۹۸۳  چهارمین صعود به این قله توسط راینهولد مسنر، هانس کامرلندر و میشل داچر انجام شد.
• در سال ۱۹۸۴  صعود اولین زن به چوآیو دینا استربوا از چکوسلواکی سابق را شاهد بودیم
• در سال۱۹۸۵  اولین صعود زمستانی به این کوهستان توسط ماچیژ بربکا و ماچیز پوالیوکوسکی، از طریق مسیر جدید انجام شد. یرزی کوکوچکا نیز به عنوان تیم دوم این صعود را انجام داد.
• در سال ۱۹۸۸  صعود به جبهه شمالی این ارتفاعات توسط ایزتوک تومازین، رومان روباس، بلز جرب، رادو نادوشنیک، مارکو پرزلیج و خوزه روزمن انجام شد.
• در سال ۱۹۹۴  صعود سرعتی از بیس کمپ تا قله توسط کارلوس کارسولیو در ۱۸ ساعت و ۴۵ دقیقه انجام شد.
• در سال ۱۹۹۴  اولین صعود انفرادی از طریق رخ جنوب غربی توسط یاسوشی یامانوی صورت پذیرفت.
• در سال ۲۰۰۴ اولین صعود با دوپای مصنوعی توسط مارک اینگلیس انجام شد.
• در فوریه سال 1988 میلادی فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی به یک ۸۰۰۰ متری در زمستان را با تلاش برای صعود به قله چوآیو امتحان کرد.
• اولین صعود توسط کوهنوردان ایرانی هم در تاریخ 21 اردیبهشت سال 1379 توسط هفت عضو تیم ملی کوهنوردی انجام شد. آنها با همراهی دو شرپا از مسیر رایج موفق به فتح قله شدند.
• عظیم قیچی‌ساز، هیمالیانورد ایرانی، اولین کوهنورد ایرانی بود که در ۴ مهر ۱۳۹۲ بدون اکسیژن مصنوعی و بدون استخدام شرپا توانست این قله را فتح کند.

کلام آخر

    در مطلب قله چوایو هر آنچه را که لازم بود درباره این قله هشت هزار متری در رشته کوه هیمالیا بدانید؛ بیان کردیم. به نظر می‌رسد درجه سختی صعود به این قله آسان است و کسانی که می‌خواهند به قله‌های سخت‌تر مانند قله اورست صعود نمایند برای آماده کردن خود ابتدا چوایو را فتح می‌کنند. اگر نکته دیگری درباره قله چوایو وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد، حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.