کوهنوردی دنیای جذاب خود را دارد. کوههای ناشناختهای که برای فتحشان برنامهریزی میکنی و یکی یکی به دنیاهای شناخته شده تغییر پیدا میکنند و کوههایی که آرزوی فتحشان را داری اما شاید هیچگاه این رویا محقق نشود. با این حال یک کوهنورد همیشه به تحقق رویاهایش و صعود به قلههای دست نیافتنی امید دارد. صعود به این قلل همواره چالشهای فراوانی را دارد و از این حیث افراد بسیار کمی در طول تاریخ توانستهاند چه با اکسیژن و چه بدون اکسیژن به افتخار صعود به این قلل برسند. شناخت قلل هشت هزار متری همواره جذابیت بسیاری برای عموم کوهنوردان دارد.
در جهان چهارده کوه مستقل هشت هزار متری یا به اصطلاح The Eight-thousands وجود دارد که ارتفاع قلههایشان از هشت هزار متر بیشتر است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید همه این کوهها در قاره آسیا یعنی در رشته کوه هیمالیا و همچنین منطقه قراقروم قرار دارد. در واقع این قلههای هشت هزار متری در کشورهای چین، پاکستان و نپال جا خوش کردهاند.
در مطالب دیگر درباره این چهارده کوه که لیستشان را در ادامه ارائه خواهیم داد، به صورت مفصل و جداگانه صحبت کردهایم اما در این مطلب قصد داریم شما را با پروژه قلههای هشت هزار متری جهان آشنا کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید.
قله |
ارتفاع |
موقعیت |
8848 متر |
کشورهای نپال و چین |
|
8611 متر |
کشورهای پاکستان و چین |
|
8516 متر |
کشورهای نپال و چین |
|
8586 متر |
کشورهای نپال و هند |
|
8201 متر |
کشورهای نپال و چین |
|
8458 متر |
کشورهای نپال و چین |
|
8167 متر |
کشور نپال |
|
8163 متر |
کشور نپال |
|
8121 متر |
کشور پاکستان |
|
8091 متر |
کشور نپال |
|
8080 متر |
کشورهای پاکستان و چین |
|
8035 متر |
کشورهای پاکستان و چین |
|
8051 متر |
کشورهای پاکستان و چین |
|
8027 متر |
کشور چین |
در ایران میتوان عظیم قیچی ساز کوهنورد بسیار با اخلاق ایران را اولین و تنها ایرانی دانست که توانسته است به تمام قلل هشت هزار متری صعود کند. میتوان این صعودها و ورود آقای عظیم قیچی ساز به تمام این قلل مرتفع را به عنوان افتخاری بسیار بزرگ برای کل کشور به شمار آورد. در مقالهای دیگر نگاهی به زندگینامه این کوهنورد فرهیخته خواهیم انداخت و به بررسی جزئیات صعودهای این کوهنوردی بسیار توانمند میپردازیم.
لیستی که در بالا ارائه شد، چهارده قله بالای هشت هزار متر در جهان را معرفی میکند. همانطور که اشاره شد همه این قلهها در قاره آسیا و کشورهای چین، نپال و پاکستان قرار گرفته است. شمار زیادی از این قلهها در کشور نپال قرار دارد (8 قله) و به همین دلیل هم نام کشور قلههای بلند را میتوان به نپال نسبت داد.
این چهارده کوه را باید کوههای مستقلی دانست که در رشته کوههای هیمالیا و قراقروم قرار دارند. صعود به اکثر این قلهها کار سختی است و نیاز به برنامهریزی دقیق دارد. به نظر میرسد در میان این چهارده قله راحتترین ارتفاع برای صعود به قله چوآیو و شیشاپانگما باشند. شاید جالب باشد که بدانید اولین تلاشی که برای فتح یکی از این چهار هزار متریها شد؛ در سال 1895 میلادی توسط آلبرت اف ماری و جی نورمن کولی بود.
آنها به قله نانگاپاربات صعود کردند اما متاسفانه در جریان این صعود مامری بر اثر سقوط بهمن جان خود را از دست داد. بنابراین این تلاش را نمیتوان موفقیتآمیز دانست. نخستین تلاش موفقیتآمیز به یکی از قلههای هشت هزار متری در سال 1950 انجام شد. این فتح را موریس هرزوک و لویی لاشنال به قله آناپورنا انجام دادند.
اولین کوهنوردی هم که توانست هر چهارده قله هشت هزار متری را فتح نماید، یک ایتالیایی به نام رینهولد مسنر بود. این کوهنورد آخرین قله از این مجموعه را در سال 1986 فتح کرد. در طول تمام این سالها کشور ایتالیا با رکود پنج کوهنورد بیشترین تعداد صعود به تمامی هشت هزار متریها را دارد. پس از کشور کره جنوبی با چهار کوهنورد در رتبه دوم قرار دارد. در ادامه این این مطلب هر کدام از این چهارده قله را به صورت مختصر به شما معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
قله اورست در رشته کوه هیمالیا، ساگارماتای نپال و تبت در کشور چین قرار دارد. اورست دو مسیر اصلی برای صعود دارد که یکی از سمت دامنه جنوبی و دیگری از سمت دامنه شمالی قابل دسترسی است. نام رسمی اورست به زبان انگلیسی در سال 1856 به توسط انجمن سلطنتی جغرافیا ثبت رسید. مسیر اصلی قله اورست که یکی از محبوبترین قلهها برای صعود توسط کوهنوردان است؛ اما با وجود اینکه این مسیر استاندارد، حرفهای و با امکانات است باز هم سختیهای فراوانی برای کوهنوردان دارد. به طور کل صعود به قلههای هشت هزار متری را باید دشوار دانست.
از میان خطراتی که در صعود به این قله میتواند کوهنوردان را تهدید کند، باید به بادهای شدید، هوای نامطلوب و بیماری ارتفاع اشاره کرد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید تا سال 2007 از میان 3679 نفری که قصد صعود به اورست را داشتند؛ 2436 موفق به صعود شدند و 210 نفر هم جانشان را از دست دادند. همچنین در سال 1996 نیز مرگ هشت نفر در طوفان به ثبت رسید.
قله کی 2 که به آن چوقوری نیز میگویند؛ دومین قله بلند جهان پس از اورست است که در لیست قلههای هشت هزار متری نیز قرار میگیرد. این را میتوانید در مزر بین کشورهای پاکستان و چین بیابید. بسیاری از کوهنوردان معتقدند کی 2 سختترین و فنیترین مسیر صعود را در میان همه قلههای جهان دارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در میان تمام کوهنوردانی که قصد صعود به کی 2 را داشتهاند یک چهارم آنها در این مسیر جان خود را از دست دادهاند.
از آنجایی که این کوه در میان رشته کوههای مرتفع قرار دارد از هیچ جای مسطحی در چین و پاکستان نمیتوان آن را دید. برای اولین بار در سال 1856 یک نقشه بردار به نام تی جی مونتگومری توانست از فاصله 200 کیلومتری این قله را مشاهده کند. او بدون اینکه اطلاعات دقیقی درباره این منطقه داشته باشد نام کی 2 را روی آن گذاشت. این قله را باید تنها کوهی دانست که نامی که یک نقشه بردار رویش گذاشته هنوز باقی مانده است.
کوهنوردان ایرانی زیادی برای صعود به قله کی 2 تلاش کردهاند که از میان آنها میتوان به محمد سعیدی در سال 1998 میلادی، داوود خادم در سال 1383 (تلاش منجر به مرگ)، بهزاد محمدی در سال 1379، کاظم فریدیان در سال 1386، عظیم قیچیساز در سال 1391 و رضا شهلایی در سال 1393 اشاره کرد.
سومین قله هشت هزار متری جهان قله کانگچنچونگا نام دارد. این قله که شبیه به حرف x است؛ شرقیترین هشت هزار متری جهان به حساب میآید. از آنجایی که این قله نسبت به دیگر قلل هشت هزار متری دورتر است؛ کمتر مورد توجه گردشگران قرار دارد. این مساله باعث شده کانچنچونگا نسبت به دیگر قلههای هشت هزار متری بکرتر باشد و بتواند زیباییهایش را حفظ کند. قله کانچنچونگا در کشور نپال قرار دارد و یک هیئت انگلستانی با سرپرستی جورج باند و جورج براوند برای اولین بار به آن صعود کردند.
چهارمین قله بلند هشت هزار متری در جهان لوتسه نام دارد. این قله در تبت، مرز بین نپال و چین قرار گرفته است و از مسیر گردنه جنوبی به اورست متصل میگردد. از آنجایی که این کوهستان در همسایگی اورست قرار دارد، توجه کمتری نسبت به سایر قلههای هشت هزار متری بدان میشود. به عبارت سادهتر میتوان گفت این قله در سایه اورست گم شده است و البته سخت بودن مسیر صعود به آن نیز در کمتر دیده شدن آن بی تاثیر نبوده است.
از میان کوهنوردان ایرانی که موفق به صعود به لوتسه شدهاند میتوان به تیم ملی کوهنوردی ایران در سال 1381، عظیم قیچی ساز در سال 1396، سعید میرزایی در سال 1396 و پروانه کاظمی اشاره کرد.
یکی دیگر از قلههای هشت هزار متری ماکالو نام دارد. این کوه شبیه به یک هرم چهار وجهی است. این کوهستان را یکی از سختترین کوهها برای صعود میدانند. در بهار سال 1380، 16 نفر از اعضای تیم ملی کوهنوردی ایران توانستند به این قله صعود کنند اما متاسفانه آنها نتوانستند به قله برسند. اما عظیم قیچی ساز در سال 1392 توانست قله را فتح کند. پروانه کاظمی نیز در سال 1395 در دومین تلاش خود توانست به قله ماکالو صعود نماید، همچنین محمود هاشمی و حسین مقدم نیز توانستند این قله را صعود کنند.
در بین کوهنوردان چوآیو یکی از راحتترین قلههای هشت هزار متری برای صعود به شمار میرود. این قله که در مرز بین چین و نپال قرار دارد؛ دارای 8201 متر ارتفاع است. در سال 1379 هفت عضو تیم ملی کوهنوردی ایران موفق به صعود به قله چوآیو شدند. عظیم قیچی ساز نیز در سال 1392 بدون استفاده از اکسیژن مصنوعی توانست چوآیو را فتح نماید.
دائولاگیری را باید بخشی از رشته کوه هیمالیا دانست که در زبان فارسی کوهستان سفید معنی میشود. این کوه در شمال غربی پخارا در کشور نپال قرار گرفته است. نخستین صعود به دائولاگیری در سال 1960 توسط یک تیم مشترک از کشورهای سوئیس، اتریش و نپال صورت گرفت. این تیم از مسیر شمال شرقی موفق به فتح کوه شدند.
قله دائولاگیری را باید یکی از دشوارترین قلههای هشت هزار متری برای صعود دانست که با بیش از 320 صعود 56 کوهنورد را به کام مرگ فرستاده است. در سال 2006 میلادی سه کوهنورد ایرانی با نامهای مهدی اعتمادی فر، امیرحسین جابر انصاری و نادر فروتن قصد کردند این قله را فتح نمایند که موفق نشدند. در سال 2009 اعتمادی فر به صورت مستقل اقدام به صعود کرد که نزدیک به قله مفقود شد و دیگر نشانی از او نیافتند.
قله ماناسلو را باید یکی دیگر قلل هشت هزار متری دانست که در کشور نپال قرار گرفته است. مسیر صعود به این قله دارای خط الراسهای طولانی و شیب زیاد است و دورنمایی رویاگونه و فوقالعاده زیبا دارد. کوهنوردان ژاپنی برای اولین بار در سال 1956 توانستند ماناسلو را فتح نمایند و تاکنون بیش از 250 نفر موفق به انجام این کار شدهاند که از میان این تعداد 52 نفر جانشان را از دست دادهاند.
در سال 1355 کوهنوردان ایرانی توانستند این قله را فتح نمایند و اولین صعود به هشت هزار متریها را ثبت کنند. پس از آن افرادی مانند پروانه کاظمی، عظیم قیچی ساز، مهدی عمیدی و محمد خاکبیز نیز موفق به صعود به ماناسلو شدند. متاسفانه جعفر صادقی پس از صعود به این قله در مسیر بازگشت جان خود را از دست داد.
قله نانگاپاربات که به آن کوهستان برهنه نیز میگویند یکی دیگر از قلههای هشت هزار متری است که در کشور پاکستان قرار دارد. صعود به این قله یکی از دشوارترین صعودها خواهد بود به همین خاطر افراد زیادی در جریان فتح آن جان خود را از دست دادند. این سختی آنقدر زیاد است که لقب کوهستان قاتل را به نانگاپاربات بخشیدهاند. در حال حاضر این قله با 60 کشته پس از آناپورنا بیشترین کشتهها را داشته است.
از میان کوهنوران ایرانی که تاکنون توانستهاند به نانگاپاربات صعود کنند میتوان از لیلا اسفندیاری، عظیم قیچی ساز، علیرضا نوروزی، کاظم فریدیان، سهند عقدایی، محمد نوروزی، حسین ابوالحسنی و احسان پرتوی اشاره کرد. متاسفانه سامان نعمتچیان هنگام صعود به این قله جان خود را از دست داد.
قله آناپورنا یکی دیگر از قلههای هشت هزار متری است که در کشور نپال قرار دارد. در مذهب هندو این قله را به خدایان حاصلخیزی و زراعت مربوط میدانند. شاید جالب باشد که بدانید بخشی از منطقه آناپورنا تحت حفاظت قرار دارد. آناپورنا را یکی از مرگبارترین کوهستانهای هشت هزار متری میدانند. این قله اولین بار در سال 1950 فتح شد و از آنجایی دورنمایی زیبا و رویایی دارد سالانه کوهنوردان زیادی برای صعود به آن ترغیب میشوند. از میان کوهنوردان ایرانی که تا کنون موفق به فتح آناپورنا شدهاند میتوان به عظیم قیچی ساز و رضا شهلایی اشاره کرد.
قله بعدی که در لیست هشت هزار متریها قرار دارد، گاشربروم 1 است. محلیها به این کوهستان گاشا به معنای کوهستان زیبا میگویند. محمد اوراز، عظیم قیچی ساز، حسن نجاریان، محمود هاشمی، کوروش نگهبان از جمله کوهنوردان ایرانی هستند که تاکنون موفق به صعود قله گاشربروم 1 شدهاند.
قله برودپیک یکی دیگر از قلههای هشت هزار متری در جهان است که در شمال شرقی پاکستان قرار دارد. برودپیک سه قله مجزا دارد که قله اصلی آن بالای هشت هزار متر است. در میان قلل هشت هزار متری برودپیک را باید قلهای آسان برای صعود ارزیابی کرد. نخستین صعود به این قله در سال 1975 انجام شد. تاکنون در طول تمام صعودها به این قله 17 کوهنورد جان خود را از دست دادهاند. از میان ایرانیانی که به این قله صعود کردند باید به افرادی همچون عظیم قیچی ساز، پویا کیوان، آیدین بزرگی و مجتبی جراحی اشاره کرد.
قله بعدی که در لیست هشت هزار متریها قرار میگیرد، گاشربروم 2 است. این قله در کشور پاکستان قرار دارد و رایجترین مسیر صعود به آن را باید جبهه جنوب غربی دانست. این جبهه نسبت به مسیرهای دیگر کم خطرتر است. قله گاشربروم 2 را اولین بار یک گروه اتریشی در سال 1956 فتح کردند. در حال حاضر این قله را به عنوان یکی از آسانترین قلههای هشت هزار متری میشناسند.
تاریخ صعود: 2 می 1964
الف- شیشاپانگمای مرکزی 8012 متر
چهاردهمین قله هشت هزار متری در این لیست قله شیشاپانگما است. این قله در تبت قرار دارد و اولین صعود به آن در سال 1964 اتفاق افتاده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید، پس از اینکه چین تبت را فتح نمود، سعی کرد نام کوسنگ تسان فنگ را روی این قله بگذارد که موفق نشد و در نهایت همان نام شیشاپانگما بر روی این قله باقی ماند. این کوه پس از اورست، گاشربروم 2 و چوآیو محبوبترین هشت هزار متری جهان است و جدا از کوهنوردان گردشگران زیادی را نیز به سوی خود جذب میکند.