چه ابزاری همراه داشته باشیم، کجا ببریم و چطور حمل کنیم، ملاحظاتی هستند که شما ضمن پیشرفت در مهارت‌های‌تان به عنوان یک صعود کننده با روش سرطناب باید به آن توجه کنید. در این مقاله، ما تعدادی از بهترین روش‌ها را برای ایجاد "حمایل" ابزار – تمام نات‌ها، فرندها، کارابین‌ها، کوئیکدراها، و ... - بر روی اسلینگ یا حلقه‌های ابزار هارنس (یا ترکیبی از آنها) به نحوی که در طول صعود خود سریعا به‌انچه می‌خواهید دسترسی داشته باشید، ارائه می‌دهیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با اصول حمل ابزار با این مقاله از دکوول همراه باشید.
فهرست:
نحوه ساخت یک حمایل صعود
با اصول شروع کنید: در صورتی که می‌خواهید ساخت یک حمایل برای حمل ابزار صعود خود را آغاز کنید، توصیه می‌کنیم رایج‌ترین اندازه نات‌ها و فرندها را خریداری کنید تا بتوانید حمایلی را ایجاد کنید که برای تامین نیازهای شما در بیشتر اوقات، کاربرد مناسبی داشته باشد. ضمن اینکه با تجربه می‌شوید، متوجه خواهید شد که بعضی از ناحیه‌های صعود و مسیرها، به ابزارهای بسیار خاصی مانند فرندهای واقعا کوچک یا واقعا بزرگ نیاز دارند، و شما احتمالا تصمیم می‌گیرید که‌این اندازه‌ها را به حمایل خود اضافه کنید یا حتی تعداد نات‌ها و فرندهایی که به دفعات بکار می‌برید را، دو برابر کنید.
به اشتراک گذاری ابزار: به خاطر داشته باشید که بسیار رایج است که ابزارهای خود را با همراه (شریک) صعود خود به اشتراک بگذارید (با این فرض که او نیز تعدادی ابزار دارد) تا حمایلی بسازید که برای مسیری که در آن صعود می‌کنید، مناسب باشد. فکر نکنید که فقط خودتان برای هر سناریوی احتمالی صعود به ابزار نیاز دارید. ایده خوبی است که با استفاده از نوار رنگی یا نقاشی یا لاک ناخن، ابزار خود را علامت گذاری کنید، بنابراین شما در پایان روز به آسانی میتوانید ابزارهای خود را از ابزارهای همراه خود جدا کنید.
نحوه ساخت یک حمایل ساده صعود
در اینجا مثالی از یک حمایل ساده آورده شده است که برای بیشتر صعودها در بیشتر ناحیه‌های صعود، مناسب است:
- 10-12 نات: آسان‌ترین راه‌این است که یک مجموعه کامل از نات‌ها که شامل حدودا 12-10 نات هستند را خریداری کنید.
- 10-12 فرند: فرندها گران هستند، بنابراین با یک عدد از هر اندازه مهم، شروع کنید: از تقریبا پهنای نیم اینچ تا پهنای سه‌اینچ. انتخابی از فرندها که‌این طیف را پوشش دهد، بیشتر نیازهای صعود شما را تأمین خواهد کرد. فرندهای کوچکتر و بزرگتر بطور مکرر استفاده نمی‌شوند، بنابراین میتوانید آنها را بعدا اضافه کنید. ضمن اینکه تجربه بدست می‌آورید، تصمیم می گیرید که دو برابر کردن تعداد اندازه‌های خاص، احتمالا ارزشمند است (به خاطر بیاورید، شما میتوانید ابزار خود را با همراهتان به اشتراک بگذارید).
- 10-12 کوئیک درا: بیشتر صعود کننده‌ها، دراوهای آلپی را بکار می‌برند که با استفاده از یک اسلینگ با طول تک (طول 60 سانتیمتری) یا یک اسلینگ طول مضاعف (120 سانتیمتر طول) و دو کارابین ساخته می‌شوند. آن اسلینگ‌های طولانی به شما کمک می‌کنند که کشش طناب را بر روی مسیرهای آلپی مختلف، کنترل کنید. در صورتی که مسیر در خطی مستقیم بالا می‌رود، پس کوئیکدراهای صعود ورزشی احتمالا مناسب هستند. تعداد دقیقی که حمل می‌کنید، به میزان طول مسیر و تعداد قطعاتی که پیشبینی می‌کنید باید جایگذاری شوند، بستگی دارد. در صورتی که مسیر کوتاه باشد، شما احتمالا فقط تعداد کمی قطعه را جایگذاری می‌کنید و بنابراین فقط به تعداد کمی‌کوئیک نیاز خواهید داشت. در صورتی که مسیر واقعا طولانی باشد و/یا شما بدانید که گیره‌ها (قلاب‌ها) را به دفعات جایگذاری خواهید کرد، احتمالا نیاز خواهید داشت که بیشتر از 12 کوئیک با خود حمل کنید.
- کارابین‌های بدون قفل 30-20: شما برای به هم بستن تمام ابزارها (قلاب‌ها و گیره‌ها)یی که حمل می‌کنید، به تعداد زیادی کارابین نیاز خواهید داشت. بیشتر صعود کننده‌ها، کارابین‌های سنجاقی اندازه کوچک تا متوسط را انتخاب می‌کنند. تعداد دقیق کارابین‌ها، به تعداد نات‌ها، فرندها و کوئیک دراهایی که دارید و نحوه سازماندهی آنها بستگی دارد.
- 4 کارابین قفل دار: شما برای ساخت کارگاه‌های حمایتی به کارابین‌های قفلدار نیاز دارید.
- کوردلت (طنابچه یا تسمه): یک طول 20-18 فوتی از آن با مقطع هفت تا هشت میلیمتری از جنس طنابچه پرلون را برای ساخت کارگاه نیاز خواهید داشت. در صورتی که یک صعود چند طولی انجام می‌دهید، به دو تسمه نیاز خواهید داشت.
- ابزار نات (chock pick – ابزاری برای بیرون کشیدن میخ‌ها از صخره زمانی که خیلی در آن گیر کرده باشند): یک ابزار نات، برای بیرون کشید فرندها و نات‌هایی که در صخره‌های گیر کرده‌اند، ضروری است.
نحوه حمایل کردن ابزار صعود
برای محلی که باید ابزار صعود خود را در آنجا جای بدهید، تعداد کمی گزینه اصلی دارید: بر روی یک اسیلینگ ابزار یا روی حلقه‌های گیره هارنس – یا میتوانید ترکیبی از هر دو را بکار ببرید.
حمایل کردن یک اسل ینگ ابزار
برای ساخت یک اسیلینگ ابزار، 60 سانتیمتر از اسلینگی که دو انتهای آن به هم وصل شده را بگیرید، آن را بر روی یک شانه و زیر بازوی مخالف بگذارید و تمام قلاب‌های خود را به‌ان متصل کنید. اما یک اسلینگ ابزار پددار قابل تنظیم که ویژه بسیاری از ابزارها طراحی شده است، راحتتر خواهد بود.
مزایا
- فضای بسیار زیادی را برای حمایل کردن ابزارها فراهم می‌کند.
- اسلینگ‌های با پارتیشن، ابزارها را سازماندهی شده و بر حسب نوع نگهداری می‌کنند.
- مبادله ابزارها بین همراهان را آسان می‌کند – شما به آسانی میتوانید کل حمایل را با اسلینگ ابزار، دست به دست کنید.
معایب
- قلاب ها ممکن است ضمن صعود در راه گیر کنند.
- توزیع وزن سنگین در بالا را بوجود می‌آورد.
- وزن صخره می‌تواند به تدریج ضمن صعود شما تغییر کند.
حمل کرد ن بر روی حلقه‌های ابزار هارنس
بیشتر هارنس‌های صعود، چهار یا تعداد بیشتری حلقه ابزار روی خودشان دارند.
مزایا
- وزن حمایل را اطراف کمر، به جای بالاتنه، شما توزیع می‌کند (به دلیل اینکه یک اسلینگ ابزار بکار می‌برد).
- حلقه‌های ابزار خاص، ابزارها (قلاب‌ها) را سازماندهی شده و بر حسب نوع نگه می‌دارند (این، به وسیله یک اسلینگ ابزار با پارتیشن نیز امکان‌پذیر است).
معایب
- مبادله ابزارها در بالای یک مسیر، با یک اسلینگ ابزار بیشتر طول می‌کشد زیرا شما مجبور هستید که هر قطعه را جدا کنید و آن را به همراهتان بدهید که بعد از آن او باید هر قطعه را به حلقه‌های ابزار خود وصل کند.
- ابزارهایی که در قسمت پایین آویزان هستند و کوئیکدراها ممکن است در حرکات پا تداخل ایجاد کنند.
- نسبت به یک اسلینگ ابزار، فضای کمتری را ایجاد می‌کند.
حمل (حمایل) کر دن دسته‌ای از اسلینگ ابزار، حلقه‌های ابزار
بهترین سناریوی موجود، به کارگیری یک اسلینگ ابزار و حلقه‌های ابزار بر روی هارنس است که بسیار رایج می‌باشد. شما اغلب صعود کنندگان با روش سرطناب را خواهید دید که فرندها، نات‌ها و سایر قطعات حفاظتی متصل به اسلینگ ابزار را دارند، ضمن اینکه چیزهایی مانند کوئیکدرا، اسلینگ‌ها، کارابین‌های اضافی و یک دستگاه حمایتی، به هارنس متصل شده‌اند.
مزایا
- بسیار کاربردی
- میزان زیادی از فضای ذخیره سازی
- اسلینگ‌های با پارتیشن و حلقه‌های ویژه ابزار، ابزارها را سازماندهی شده و بر حسب نوع نگه می‌دارند.
نحوه حمایل کردن ابزار صعود
هر روشی که برای حمایل کردن ابزار انتخاب کرده باشید (بر روی یک اسلینگ ابزار، بر روی هانس یا ترکیبی از هر دو)، شما باید سیستمی را برای سازماندهی ابزار خود داشته باشید. در صورتی که از یک مسیر چند طولی صعود می‌کنید، درباره سیستم اطمینان داشته باشید و با همراه خود به توافق برسید که برای هر دوی شما کارایی دارد.
در اینجا تعدادی روش رایج برای سازماندهی و حمایل کردن ابزارهای شما وجود دارد:
با ابزار کوچک آغاز کنید: بیشتر صعود کننده‌ها، کوچکترین ابزار را در سمت جلوی اسلینگ ابزار یا هارنس حمایل خواهند کرد و قطعات بزرگتر را بعد از آنها قرار می‌دهند. با مجموعه نات‌های خود که به هرکدام یک یا دو کارابین متصل شده است آغاز کنید و آنها را به جلوی اسلینگ ابزار خود یا یکی از حلقه‌های ابزار جلوی هارنس خود متصل کنید. در ادامه، فرندها را به ترتیب اندازه بچینید بنحوی که کوچکترین آنها در جلو قرار بگیرد.
مسیر قرارگیری دهانه کارابین را هماهنگ کنید، تمامی دهانه‌ها باید یا به سمت داخل یا به سمت خارج و نه هر دو باشند. قبل از بالا رفتن، این را با همراه صعود خود تمرین کنید تا مطمئن باشید که بر روی آن توافق دارید.
نات‌های خود را گروه‌بندی کنید: به جای قراردادن (حمایل کردن) هر نات بر روی کارابین خودش، همه آنها را با همدیگر بر روی یک کارابین قرار دهید یا آنها را بر حسب اندازه به دو گروه تقسیم کنید و هر گروه را به کارابین خودش متصل کنید. با تقسیم بندی نات‌ها به دو گروه، پیداکردن اندازه‌ای که بعدا مدنظر شما است را کمی آسانتر می‌کنید، اما شما وزن کارابین دیگری را اضافه کرده‌اید.
فرندهای خود را وصل کنید: بیشتر صعود کنندگان، یک کارابین را به هر فرند متصل خواهند کرد، و سپس کارابین را به حلقه ابزار یا اسلینگ ابزار متصل می‌کنند. در صورتی که دو فرند هم اندازه دارید، میتوانید یک کارابین را به هر کدام وصل کنید و آنها را بطور مجزا حمایل کنید یا میتوانید کارابین روی یک فرند را به کارابین روی فرند دیگر وصل کنید و سپس یکی از کارابین‌ها را به اسلینگ ابزار یا حلقه ابزار خود متصل کنید. این کار، فرندهای با اندازه مشابه را به منظور سازماندهی بهتر در کنار هم نگه می‌دارد.
به منظور کاهش وزن و حفظ فشردگی حمایل خود، شما باید دو فرند را به یک کارابین متصل کنید. با این حال، این کار می‌تواند مستلزم روالی پرانرژی باشد زیرا شما فرندها را با همدیگر نگه می‌دارید ضمن اینکه بعدا یکی را جایگذاری می‌کنید و فرند استفاده نشده را جدا می‌کنید و آن را به حمایل خود بر می‌گردانید.
کوئیک دراهای خود را سازماندهی کنید: در صورتی که کوئیک دراهای صعود ورزشی را حمل می‌کنید، آنها را به راحتی به حلقه‌های ابزار هارنس خود متصل کنید و صعود کنید. در صورتی که کوئیک دراهای آلپی با اسلینگ‌های با طول مضاعف یا طولانیتر را بکار می‌برید، احتمالا می‌خواهید که آنها را به چیزی که صعود کننده‌ها "کوئیکدراهای قابل تغییر" می‌نامند، تبدیل کنید.
نحوه ایجاد یک کوئیکدار قابل توسعه
- یک اسلینگ با طول مضاعف یا طولانیتر را بردارید و دو کارابین را به آن وصل کنید.
- یک کارابین را بردارید و آن را از یکی دیگر عبور دهید اما اسلینگ‌ها را در تمام مسیر نکشید. این کار، یک حلقه را در اسلینگ ایجاد می‌کند.
- با همان کارابین که همچنان در دستتان است، حلقه را به اسلینگ متصل کنید.
- هر دو کارابین را در جهت‌های مخالف بکشید.
کوئیک درا اکنون فشرده و آماده قرارگیری در جای خود است. بیشتر صعودکنندگان کوئیکدراها را متصل به حلقه‌های ابزار هارنس نگه می‌دارند. زمانی که نیاز به بکارگیری یک اسلینگ قابل توسعه دارید، آن را از هارنس جدا کنید و بعد آن را به یک نات یا فرند که جایگذاری کرده بودید، متصل کنید. کارابین دیگر را بردارید و دو تا از سه تا حلقه‌های اسلینگ را جدا کنید. وقتی که کارابین را به سمت پایین می‌آورید، اسلینگ به طول کامل خود خواهد رسید.
تعدادی از اسلینگ‌ها را به روی شانه بکشید: گزینه دیگر برای جایگیری اسلینگ‌های با طول مضاعف، این است که در طول کامل خود باشند و یک کارابین به هر اسلینگ متصل شود. اسلینگ را بر روی شانه و زیر بازوی مخالف قرار دهید بنحوی که به طور قطری در عرض بالا تنه شما قرار بگیرند. در صورتی که با یک اسلینگ ابزار صعود می‌کنید، مطمئن شوید که این اسلینگ‌ها بالای اسلینگ ابزار قرار می گیرند و اینکه آنها زیر بازوی مخالف اسلینگ ابزار آویزان می‌شوند.
این تکنیک، تعداد کارابین‌هایی را که حمل می‌کنید کاهش و بنابراین وزن را نیز کاهش می‌دهد. با این حال، وقتی که حمایلی از ابزار و شاخه‌ای از اسلینگ‌های آویزان در اطراف گردن خود را حمل می‌کنید، ممکن است یک حس آشفتگی داشته باشید. به منظور حداقلسازی آشفتگی، تعداد زیادی از صعود کنندگان، اسلینگ‌های کمی را در اطراف گردن خود حمل می‌کنند و باقی را روی هارنس خود قرار می‌دهند.
از آنجائیکه این اسلینگ‌ها یک کارابین بر روی خود دارند، شما باید آنها را به همراه یک قطعه حفاظتی که یک کارابین بر روی خود دارد بکار ببرید (مانند فرندی که با یک کارابین حمل کرده‌اید).
طنابچه یا تسمه خود را بپیچانید: جایگذاری یک تسمه یا طنابچه یا حلقه طناب طولانی دیگر یا تسمه بافته، می‌تواند غیرماهرانه باشد. یک راه هوشمندانه برای مدیریت این روند، آن است که تا شود تا طول به نصف برسد، سپس مجددا تا شود. ضمن اینکه هر انتها را با دستان خود نگه داشته‌اید، پیچاندن تسمه را آغاز کنید. با پیچش‌های کافی، طناب به دور خودش پیچیده خواهد شد و یک کلاف فشرده را شکل می‌دهد. یک کارابین قفلدار بزرگ را از دو حلقه‌ای که نگه داشته‌اید رد کنید و کارابین را به هارنس خود متصل کنید.
ابزار نات خود را مهار کنید: به منظور پیشگیری از دست رفتن ابزار نات خود، یک زنجیر کلید ارزان با یک گیره و حلقه پلاستیکی خریداری کنید. (اینها در بیشتر فروشگاههای سخت افزاری و کمکهای اولیه در دسترس هستند). گیره را به حلقه وصل کنید و انتهای دیگر را به هارنس خود با یک کارابین متصل کنید. درصورت نیاز به به کارگیری گیره، طناب پلاستیکی را بکشید، و انتهای دیگر را متصل به هارنس خود نگه دارید.
آنچه را که کارایی دارد بیابید: ضمن اینکه بیشتر صعود می‌کنید، سیستمی را ایجاد خواهید کرد که برای شما کارایی داشته باشد. ممکن است که ابزارهای خاصی را بر روی حلقه ابزار هارنس سمت راست جلویی، ترجیح بدهید یا اینکه دوست داشته باشید که کوئیکدرا را بر روی اسلینگ ابزار خود نگه دارید. تمام آنچه اهمیت دارد این است که آن برای شما (و همراه صعود شما در صورتی که بر روی یک مسیر چند طولی باشید) کارایی داشته باشد.
همیشه به خاطر داشته باشید: ایمنی شما مسئولیت شما است. هیچ مقاله یا ویدئویی نمی‌تواند به درستی جای دستورالعمل‌ها و تجربه را بگیرد. قبل از صعود مطمئن شوید که تکنیک‌های مناسب و الزامات ایمنی را تمرین کرده‌اید.
