سه قانون طلایی کوهنوردی (1 مرور)

قانون اول: همیشه دورتر از آنچه به نظر می‌رسد است

    مسیرهای بدون علامت و باریکی که در مناطق دورافتاده پیمایش می‌شوند می‌توانند شما را به شرایط آب و هوایی متغیری در 8 تا 12 ساعت پیمایش شما در روز همراه کند. و بسته به منطقه و درجه سختی سفر، برخی از سفرهای گروه‌ی شامل سفر در برف و یخ نیز خواهد بود. بنابراین، وقتی همچنین کوله‌هایی با وزن 12-15 کیلوگرم نیز بر دوش دارید، به طور خاص چالش برانگیز خواهد بود. از آنجایی که شرایط آب و هوایی نامساعد در هنگام پیمایش، پیاده‌روی و کمپینگ در مناطق دورافتاده معمول است، بنابراین سطح تناسب اندام و راحتی شما در طول سفر بسیار مهم است. با این حال، سورن می‌گوید که بیشتر مهم این است که واقع‌بینانه درباره قابلیت‌ها و اهداف خود باشید.

    او توضیح می‌دهد: "خیلی از آنچه شما انجام می‌دهید، نه تنها جسمی است، بلکه روانی نیز است. شما نباید در روز اول در مورد قله صحبت کنید. برای یک سرپرست، مهم این است که واقع‌بینانه بایندیشد، سپس شما به آرامی و تدریجی آن را تغییر دهید، در غیر اینصورت، خیلی دشوار وچالش برانگیز می‌شود."

رویکرد بهتر چیست؟

    کوهنوردان باید تکنیک صعود خود را تقویت کرده و سعی کنند از لحاظ روانی نیز در سطح بالایی باشند. در حالی که رسیدن به قله فراخوانی برای جشن است - با گرفتن یک یا دو عکس از پوز هیلاری معروف - مهم است به یاد داشته باشید که شما فقط در نیمه راه سفر خود هستید. جشن واقعی زمانی است که به سلامت به پایین برمی‌گردید، زیرا آن زمان شما ایمن هستید. سورن می‌گوید: "در بسیاری از صعودها و شاید بیشتر در برنامه‌های کوهنوردی ، اعضای تیم کمی از تمام درد و رنج و سختی که در ابتدا می‌کشند فراموش می‌کنند با صعود قله  ولی همچنین باید در نظر داشته باشند که  به سلامت از قله به پایین برگردند."

    تمرکز داشتن کلیدی است، زیرا بیشتر آسیب‌ها و حوادث در زمان فرود اتفاق می‌افتد. سورن می‌گوید: "کوهنوردان خسته هستند، ایمنی شان را نادیده می‌گیرند و در نهایت، اگر شما به اندازه کافی دقت نکنید و خودتان را مجروح می‌کنید، مسأله‌ی رسیدن به قله مهم نیست... بنابراین شما باید اطمینان حاصل کنید که همه به پایین برمی‌گردند و زمانی که همه به پایین برگشتند جشن بگیرید و به گذشته نگاه کنید."

قانون دوم: قله همیشه بلندتر از آنچه به نظر می‌رسد است

    سورن به سفری که در سال ۲۰۰۵ به تبت داشته بازمی‌گردد و یک واکنش خاص یک کوهنورد را به یاد دارد. او با گروهی از کوهنوران با تجربه به سمت چوایو در راه بود و هنگامی که از ماشین پیاده شدند، دید که یکی از افراد گروه صورتش کدر شده و تحت تاثیر اندازه قله قرار گرفته است. سورن می‌گوید: "وقتی این را دیدم، متوجه شدم که خودم را نیز از انجام کار منصرف کرده است." او می‌افزاید: "به نظر من، احتمالاً هرگز به قله نخواهد رسید، چون روحیه اش پیش از آن که شروع کند، شکست خورده بود."

چه روشی بهتر است؟

    بدون توجه به اینکه این اورست یا قله میرا باشد، تقسیم کردن کوه به بخش‌ها می تواند سفر را قابل مدیریت‌تر کند. "بگوییم که به بیش کمپ می رسید، این یک قله است؛ سپس به کمپ بلند می رسید، که  یک قله دیگر است؛ و سپس امیدواریم به قله واقعی برسید، اما هر روز را به تنهایی بگیرید"، این پیشنهاد سورن است. همچنین، وقتی وارد ارتفاعات بالا می شوید، شایع است که افراد علائم خفیف AMS یا بیماری ارتفاع، مانند از دست دادن اشتها، سردرد خفیف و خواب و بیداری نامنظم تجربه کنند. تمام برنامه‌های کوهنوردی کوهنوردان اکسپدیشن جهانی طراحی شده‌اند تا زمان کافی برای سازگاری با ارتفاعات بالا را فراهم کنند.

    در کوهنوردی، بسته به اینکه از قله اورست یا قله مراپیک باشد، تقسیم کردن کوه به بخش‌های کوچک، ممکن است کمک کند تا سفر به نظر دشوار مدیریت‌پذیرتر شود. سورن می‌گوید: "بگویید که اگر به پایگاه اصلی برسید، آن یک قله است. سپس به کمپ بالا می‌رسید، آن نیز یک قله است و در نهایت به قله واقعی می‌رسید."

قانون سوم: همیشه سخت‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد

    می‌توانید برای یک سفر کوهنوردی خود آماده شدید و تمرین کنید، اما آمادگی با تجربه همراه است. رفتار فرد در محیط‌های خطرناک خارجی می‌تواند در لحظه تلاش برای فتح قله، لحظه‌ای تعیین‌کننده باشد. "بیشتر افراد خیلی خوب عمل می‌کنند و در نهایت شرایط هوا 'شرایط تبلیغاتی' هستند. به عبارت دیگر، شرایط در کل معمولاً مطلوب هستند." سورن می‌گوید، "اما برای بد شدن شرایط هوا، باید تجربه داشته باشد." رعایت حقایق و توجه به دوره‌های آموزشی نخبه می‌تواند تفاوت را به وجود آورد. برنامه‌های کوهنوردی در شرکت World Expeditions دوره‌های آموزشی مبتدی را ارائه می‌دهند که برای کسانی که به تازگی کوهنوردی را شروع کرده‌اند، پایه‌های محکمی را برای یادگیری مهارت‌های پایه کوهنوردی و تکنیک‌های آلپی از کارشناسان مجرب فراهم می‌کند.

    این دوره‌های آموزشی عملی، کلاس درس را به بیرون از ساختمان می‌برند و به شما فرصت می‌دهند که برخی از صعودهای جذاب یخی را در آبشارهای یخ زده انجام دهید.

کلام آخر

     "سه قانون طلایی کوهنوردی" به عنوان یک سری اصول و راهنمایی‌های مهم در کوهنوردی، به کمک کوهنوران در پیشگیری از خطرات  ناگهانی‌ها در کوهنوردی کمک می‌کند. با رعایت این سه قانون، کوهنوران می‌توانند به مهارت‌های فیزیکی و تکنیکال خود اضافه کنند و همچنین به اصول ایمنی توجه کافی را داشته باشند. سه قانون شامل "هرگز تنها نرید"، "همیشه به ایمنی اولویت بدهید" و "برای بازگشت زمان کافی بگذارید" است. با رعایت این سه قانون، کوهنوران می‌توانند از خطرات و ناگهانی‌های بیشتری در کوهنوردی جلوگیری کنند و به موفقیت در کوهنوردی دست پیدا کنند.