حمایت سرطناب

اصول حمایت سر طناب در سنگنوردی

درست همانند حمایت قرقره شما باید آموزش‌های کافی برای انجام حمایت سرطناب را نیز بگذرانید. حال چه در باشگاه و چه در طبیعت زیر نظر یک مربی. بعد از آن خواهید توانست که در صعودهای واقعی در نقش حمایت کننده ایفای نقش بکنید. این مقاله، تکنیک‌های حمایت سرطناب را پوشش می‌دهد. باز هم تاکید می‌کنیم که خواندن این دستورالعمل‌ها و راهنماها کافی نیست و باید در محیط ایمن و زیر نظر مربی به فعالیت عملی بپردازید.

ابزارهای مورد نیاز برای حمایت سرطناب

    صعود کننده سرطناب، به ابزارهای اضافی مانند کوئیک­ درا یا اسلینگ نیاز دارد، نیازمندی‌های ابزاری حمایت کننده اما همان ابزارهایی است که در حمایت قرقره نیز به کار گرفته می‌شوند. همواره قبل از رفتن به برنامه با مربی خود پیرامون تجهیزاتی که می‌توانید به کار بگیرید گفتگو کنید تا اطمینان حاصل کنید که تجهیزات درست و استانداردی به همراه دارید.

    ابزارهای حمایتی که در حین حمایت قرقره استفاده می‌کنید را می‌‌توانید برای حمایت سرطناب نیز مورد استفاده قرار دهید. توجه داشته باشید که در حمایت از یک صعود کننده سرطناب با ابزارهای مختلف مانند ابزارهای قفل شونده تفاوت‌هایی وجود دارد که باید بیاموزید. پس در کنار آموزش اصول حمایت باید آشنایی کامل با تجهیزاتی که به همراه دارید یا به شما داده می‌شود را نیز داشته باشید.

اصول کلی حفاظت

    اصول کلی حمایت از یک صعود کننده قرقره با صعود کننده سرطناب، یکسان هستند:

• همیشه دست ترمز را روی طناب نگه دارید. همیشه.
• زمانی که طناب دقیقا در موقعیت ترمز قرار دارد، فقط یک دست را بکشید.
• همیشه جهت دست (دستان) ترمز را در قدرتمندترین موقعیت قرار دهید.
• همیشه به صعود کننده خود توجه داشته باشید و مراقب هرگونه خطر در اطراف خود باشید.

آماده شدن برای حمایت

    اقداماتی که انجام می‌دهید همانند وقتی است که برای صعود قرقره آماده می‌شوید.

• صعود کننده با گره هشت تعقیب طناب را به هارنس متصل می‌کند.
• با ایجاد یک گره استاپر در انتهای مطمئن شوید که طناب از داخل ابزار حمایت خارج نخواهد شد.

    زمانی که صعود کننده خیلی از شما سنگین­‌تر باشد، همیشه یک اتصال به یک نقطه کارگاهی در همان جایی که حمایت می‌کنید داشته باشید تا از پرت شدن شما در صورت سقوط فرد جلوگیری به عمل آورد. بخصوص اگر در جایی حمایت می‌دهید که در بین شما و دیواره مانعی یا سنگی وجود دارد و یا حتی امکان پرت شدن شما در اثر پاندولی صعود کننده وجود داشته باشد آن موقع نقاط کارگاهی در محل حمایت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می‌شوند.

مراحل آماده شدن برای یک صعود سر طناب

    در صعود قرقره، بیشتر طناب در ابتدا بر روی دیواره یا صخره قرار دارد. به عبارتی دو برابر طول صعود بین شما و کارگاه و صعود کنننده طناب قرار دارد. در حمایت سرطناب، بخش زیاد طناب در روی زمین است و صعود کننده سر طناب، در مسیر صعود رو به بالای خود، طناب را به میانی‌ها (بولت‌ها یا ابزار) متصل می‌کند. بنابراین، مراحلی وجود دارد که در حمایت قرقره دیده نمی‌شوند.

• مطمئن شوید که طناب به اندازه کافی دارید. در واقع باید بیش از دو برابر فاصله صعود باید طناب داشته باشید که به راحتی طناب بعد از رسیدن به کارگاه دوباره تا زمین برسد. اگر مقدار طناب کوتاه‌تر از این مقدار باشد در این شرایط با کمبود طناب در مسیر برگشت مواجه خواهید شد. اگر طناب کافی ندارید ممکن است در این حالت نیاز به انجام حمایت از بالا شوید.
• ابزار حمایت خود را مانند حمایت قرقره تنظیم کنید، اما نقطه اتصال شما در طول طناب، به صعود کننده نزدیک باشد. مطمئن شوید که صعود کننده به اندازه کافی طناب آزاد دارد تا بتواند به اولین بولت در طول مسیر برسد. طناب را بیرون بیاورید تا مطمئن شوید که هیچ گونه گره و پیچ ­خوردگی‌ای (شامل انواع گره کوهنوردی) وجود ندارد که در زمان رد شدن از ابزار حمایت سبب گیر کردن و کاهش سرعت آن شود.

انجام کنترل ایمنی

    مانند حمایت قرقره، صعود کننده و حمایت کننده همیشه قبل از اینکه صعود آغاز شود، وضعیت همدیگر را بررسی می‌کنند:

• گره‌ها: آیا صعود کننده با گره هشت تعقیب به درستی به هارنس متصل شده است و آیا گره استاپر انتهای طناب به منظور بسته نگه داشتن سیستم زده شده اهست.
• سگک­‌ها: آیا هر دو هارنس به واسطه سگک­ها بطور ایمن بسته شده اند؟ اگر هارنس‌ها سگگ‌دار باشند یا با سیستم‌های مختلف باشند بهتر است از عبور دوباره سگگ‌ها از داخل آن اطمینان حاصل شود تا ایمنی کار حفظ شود.
• ابزار حمایت: آیا ابزار به طور صحیحی نصب شده است؟ آیا کارابین از داخل طناب و ابزار عبور کرده است و همچنین به درستب یه حلقه هارنس متصل شده است، آیا پیچ کارابین بسته شده است؟
• بررسی دستورها: به دلیل متفاوت بودن شرایط باید نسبت به کنترل دستورهایی که در حین صعود مورد نیاز است نیز هماهنگی‌های کافی به انجام برسد.

زیر نظر گرفتن صعود کننده

    حمایت عملا بعد از اتصال صعود کننده به اولین میانی آغاز می‌شود. این مهارت در سنگنوردی شما را ملزم می‌کند تا با دست‌ها و انگشتان کشیده، وضعیت متعادلی را انتخاب کنید و در حالت حمایت بدنی شخص را قرار دهید. درصورتی که سقوط رخ بدهد، کار شما این است که صعود کننده را بالا نگه دارید و مطمئن شوید که سر فرد به زمین نمی‌خورد.

قبل از اینکه صعود کننده، صعود به اولین بولت را آغاز کند، از طریق دستورات حفاظتی اولیه خود، بررسی را انجام دهید:

    صعود کننده: حمایت؟                             حمایت کننده: حمایت آماده!

    صعود کننده: صعود می‌کنم!                                حمایت کننده: صعودکن!

قرارگرفتن در موقعیت مناسب برای حمایت

    وقتی که اولین میانی متصل شد، سریعا برای حمایت آماده شوید. شما وضعیت حفاظتی استاندارد را در نظر می‌گیرید، پای غیرقالب شما جلو است، زانوی شما خمیده و کل وزن بدنتان راحت اما آماده نشان دادن واکنش است. دلیل این مساله نیز این است که پاندولی صعود کننده در صعود سرطناب نسبت به صعود قرقره نیرو و ضربه بیشتری ایجاد می‌کند، موقعیت مناسب برای حمایت نیز اهمیت زیادی دارد.

• شما گاهی اوقات به سمت دیوار پرتاب می‌شوید، بنابراین تلاش کنید مسیری که امکان دارد به آن سمت پرتاب شوید را پیش بینی کنید و جهتی بدون مانع برای آن در پیش داشته باشید.
• همچنین خیلی دور از دیوار نایستید که در این صورت خطر آسیب ناشی از ضربه را دارید. حتی در صورتی که در مقابل فشار مقاومت کنید، یک پس و پیش طولانی به سمت دیوار، باعث پیچ خوردگی زانو می‌شود.
• سرانجام، دقیقا مانند زمانی که حمایت قرقره را انجام می‌دهید، حداقل یک گام عقب­تر از اینکه مستقیما زیر مسیر صعود کننده باشید، قرار بگیرید.
• بعد از اینکه صعود کننده از نقطه میانی عبور کرد، آماده باشید که در صورت پاندولی صعود کننده واکنش نشان بدهید و در جهتی که کشیده شدید واکنش نشان دهید.

ارتباطات حمایتی

    دستورات مانند صعود قرقره هستند، هر چند حمایت چی به دفعات "طناب" را می‌شنود. مانند همیشه، نام هم تیمی خود را به کلام اضافه کنید تا از اشتباه گرفتن با سایر تیم‌های صعود دوری کنید و با صدای بلند فریاد بزنید به نحوی که هم تیمی شما درباره دستوراتتان مطمئن باشد.

فرآیند حمایت

    با توجه به اینکه درگیری شما با طناب نسبت به حالت قرقره بیشتر است بنابراین مشخص کردن حالت اولیه و حالتی که ایستاده‌اید اهمیت بسیار بالایی دارد.

• طناب را مستقیما بالای ابزار حمایت و با دست راهنمای خود بگیرید.
• دست ترمز خود را به آرامی از ابزار حمایت دور کنید و طناب را سفت بگیرید.

تکنیک حمایت سرطناب

• با دست راهنمای خود طناب را کمی شل کنید.
• همزمان، دست ترمز شما که طناب را گرفته است، به نزدیک ابزار حفاظتی کشیده می‌شود.
• در ادامه، دست راهنمای خود را به عقب برگردانید به نحوی که مجددا به طور مستقیم بالای ابزار قرار بگیرد؛ سپس مجددا طناب را بگیرید (به آن چنگ بزنید).
• در ادامه دست ترمز خود را از ابزار دور کنید و مجددا به طناب چنگ بزنید.
• تا وقتی که صعود کننده همچنان صعود می‌کند، مراحل بالا را مرتب تکرار کنید.

کنترل شل بودن طناب

    به میزان شل بودن طناب توجه کنید. اگر طناب در حالت فیکس زیاد باشد در اینصورت امکان دارد مانع حرکت صعود کننده شود و او را از دیوار جدا کند. شل بودن خیلی زیاد می‌تواند صعود کننده را برای سقوط طولانی و دردناک آماده کند. میزان طنابی که از ابزار حمایت خارج می‌شود را بررسی کنید:

• در صورتی که طناب روی خط مستقیم از دستگاه خارج شده باشد، میزان شل بودن بسیار کم است.
• در صورتی که طناب زیر دستگاه بیفتد، میزان شل بودن خیلی زیاد است.

    مانند کاری که برای حمایت قرقره انجام می‌دهید، پیشروی و دستورات صعود کننده خود را به دقت بررسی کنید و زیرنظر داشته باشید. وقتی که صعود کننده توقف می‌کند، شما هم توقف کنید. وقتی که یک صعود کننده فریاد می‌زند "طناب"، سریعا طناب را شل نگه دارید که بتواند به راحتی طناب را در داخل میانی قرار دهد. با گام گذاشتن به جلو گویی که راه می‌روید، آن را سریعتر انجام دهید، اما مراقب باشید که وضعیت قرارگیری خود را ازدست ندهید.

 ارزیابی ریسک‌های سقوط

    به دلیل اینکه صعود کننده دو برابر بیشتر از فاصله‌ای که صعود کننده بعد از آخرین نقطه گیره بالا رفته است، سقوط می‌کند، سقوط می‌تواند طولانی و دارای عواقب باشد. وقتی که یک سقوط رخ می‌دهد، شما باید سریع واکنش نشان بدهید. وقتی که صعود کننده در حال بالا رفتن است، شما باید ریسک یک سقوط را در هر نقطه‌ای در طول مسیر مشخص کنید:

• در صورتی که یک مانع مانند برآمدگی یا زمین مستقیما در مسیر سقوط قرار داشته باشد، شما مجبورید که یک عملکرد سریع و سخت گرفتن (مهار) را داشته باشید.
• در صورتی که صعود کننده در عوض، از یک وضعیت معلق به فضای آزاد سقوط کند یا به دیوار برخورد کند، شما مجبورید که عملکرد ملایم گرفتن را انجام دهید.

سخت گرفتن طناب

    هر زمانی که صعود کننده در فاصله سقوط از یک مانع باشد، یک یا دو گام به دیوار نزدیک­تر شوید به نحوی که بتوانید سریعتر ترمز کنید و سقوط را متوقف کنید.

• با سقوط مقابله کنید، با کشیدن محکم دست ترمز به سمت پایین ضمن اینکه چنگ زدن خود به طناب را محکم‌تر می‌کنید؛ بدن شما، هارنس و طناب و ابزار حمایت، باید با همدیگر کار کنند تا نیروی سقوط را بگیرند.
• نیروی سقوط معمولا بیشتر از سقوط قرقره است، بنابراین، شما به سمت دیوار یا در هر حال مقابل آن کشیده می‌شوید؛ آماده باشید که در مقابل دیوار، زانوهایتان را خم کنید و پاهایتان را محکم نگه دارید.

گرفتن ملایم طناب

    وقتی که صعود کننده در خطر آسیب دیدن از یک مانع قرار ندارد، کاری نکنید یا به موقعیت اولیه برگردید بنابراین وقتی که به سمت دیوار کشیده می‌شوید، فضای مانور دادن را دارید. شما از حرکات خودتان و کشش طبیعی طناب استفاده می‌کنید تا تأثیر سقوط را در زمانی که صعود کننده به انتها می‌رسد، کاهش دهید.

• دقیقا مانند زمانی که می‌خواهید یک سقوط قرقره را بگیرید (مهار کنید)، دست ترمز خود را پایین بکشید و مشت خود را محکم کنید.
• آماده بلند شدن باشید مخصوصا اگر سقوط یک سقوط طولانی باشد – یک جست سریع به سمت دیوار، به شما کمک می‌کند جایی را که به آن خواهید رسید مشخص کنید.
• اجازه دهید که نیروی سقوط شما را به داخل هوا بکشاند، زانوهایتان را خم کنید و پاها را جلو نگهدارید تا وقتی که چندین پا بالای زمین ایستادید آنها را محکم به دیوار فشار دهید.

پایین آوردن یک صعود کننده

    تمام صعود کننده‌ها به این روش پایین نمی‌آیند اما پایین دادن یک کار نیز رایج است. در صورتی که این طرح مورد توافق باشد، صعود کننده به زمان نیاز دارد، و ممکن است درخواست شل بودن طناب را بکند تا این کار را انجام دهد. صعود کننده وقتی آماده باشد، فریاد می‌زند "فیکس". بنابراین وقتی که طناب را ثابت کردید داد بزنید فیکس.

• دست راهنمای خود را زیر دست ترمز خود بیاورید.
• هر دو دست را روی طناب نگه دارید.
• فریاد بزنید "فیکس"
• اجازه بدهید که طناب به آرامی از ابزار حمایتی عبور کند و صعود کننده پایین کشیده شود.
• یک سرعت ثابت داشته باشید، و سرعت را درصورتی تغییر دهید که صعود کننده درخواست آن را داشته باشد.
• در صورتی که صعود کننده به نزدیکی یک بولت برسد و نیاز داشته باشد که کوئیک­درا را خارج کند، سرعت را کم کنید یا متوقف شوید؛ همچنین در نزدیکی موانع یا نزدیک زمین، سرعت را کاهش دهید.

    وقتی که صعود کننده بر روی زمین ایستاد و ایمن بر روی دو پا متعادل بود، می‌گوید: "حمایت آزاد". شما با میزان زیادی از شل کردن طناب واکنش نشان می‌دهید و می‌گویید، "حمایت آزاد".

    به یاد داشته باشید: امنیت مسئولیت شما است. هیچ مقاله اینترنتی یا ویدئویی نمی‌تواند جایگزین دستورالعمل مناسب و تجربه شود – هدف این مقاله صرفا ارائه اطلاعات تکمیلی بوده است. قبل از صعود، مطمئن شوید که تکنیک‌های مناسب و الزامات ایمنی را تمرین کرده‌اید و در آنها مهارت دارید.