در صورتی که شما در نقش حمایت چی شخصی هستید که صعود سر طناب میکند، باید تکنیکهای کافی برای انجام این نوع حمایت را بدانید. تفاوت زیادی بین حمایت سرطناب و صعود قرقره وجود دارد. یکی از تفاوتهای اصلی شل بودن طناب در صعود سر طناب میباشد در حالی که در حمایت قرقره تقریبا همیشه طناب کشیده است و شما فقط باید آن را در آن وضعیت نگه دارید. علاوه بر این باید مهارتهای مدیریت سقوط یا پاندولی و توانایی واکنش سریع به این وضعیت را داشته باشید تا بتوانید مسائلی که در لحظه ایجاد میشوند را پاسخ دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با این مقاله از دکوول همراه باشید.
درست همانند حمایت قرقره شما باید آموزشهای کافی برای انجام حمایت سرطناب را نیز بگذرانید. حال چه در باشگاه و چه در طبیعت زیر نظر یک مربی. بعد از آن خواهید توانست که در صعودهای واقعی در نقش حمایت کننده ایفای نقش بکنید. این مقاله، تکنیکهای حمایت سرطناب را پوشش میدهد. باز هم تاکید میکنیم که خواندن این دستورالعملها و راهنماها کافی نیست و باید در محیط ایمن و زیر نظر مربی به فعالیت عملی بپردازید.
صعود کننده سرطناب، به ابزارهای اضافی مانند کوئیک درا یا اسلینگ نیاز دارد، نیازمندیهای ابزاری حمایت کننده اما همان ابزارهایی است که در حمایت قرقره نیز به کار گرفته میشوند. همواره قبل از رفتن به برنامه با مربی خود پیرامون تجهیزاتی که میتوانید به کار بگیرید گفتگو کنید تا اطمینان حاصل کنید که تجهیزات درست و استانداردی به همراه دارید.
ابزارهای حمایتی که در حین حمایت قرقره استفاده میکنید را میتوانید برای حمایت سرطناب نیز مورد استفاده قرار دهید. توجه داشته باشید که در حمایت از یک صعود کننده سرطناب با ابزارهای مختلف مانند ابزارهای قفل شونده تفاوتهایی وجود دارد که باید بیاموزید. پس در کنار آموزش اصول حمایت باید آشنایی کامل با تجهیزاتی که به همراه دارید یا به شما داده میشود را نیز داشته باشید.
اصول کلی حمایت از یک صعود کننده قرقره با صعود کننده سرطناب، یکسان هستند:
اقداماتی که انجام میدهید همانند وقتی است که برای صعود قرقره آماده میشوید.
زمانی که صعود کننده خیلی از شما سنگینتر باشد، همیشه یک اتصال به یک نقطه کارگاهی در همان جایی که حمایت میکنید داشته باشید تا از پرت شدن شما در صورت سقوط فرد جلوگیری به عمل آورد. بخصوص اگر در جایی حمایت میدهید که در بین شما و دیواره مانعی یا سنگی وجود دارد و یا حتی امکان پرت شدن شما در اثر پاندولی صعود کننده وجود داشته باشد آن موقع نقاط کارگاهی در محل حمایت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار میشوند.
در صعود قرقره، بیشتر طناب در ابتدا بر روی دیواره یا صخره قرار دارد. به عبارتی دو برابر طول صعود بین شما و کارگاه و صعود کنننده طناب قرار دارد. در حمایت سرطناب، بخش زیاد طناب در روی زمین است و صعود کننده سر طناب، در مسیر صعود رو به بالای خود، طناب را به میانیها (بولتها یا ابزار) متصل میکند. بنابراین، مراحلی وجود دارد که در حمایت قرقره دیده نمیشوند.
مانند حمایت قرقره، صعود کننده و حمایت کننده همیشه قبل از اینکه صعود آغاز شود، وضعیت همدیگر را بررسی میکنند:
حمایت عملا بعد از اتصال صعود کننده به اولین میانی آغاز میشود. این مهارت در صخرهنوردی شما را ملزم میکند تا با دستها و انگشتان کشیده، وضعیت متعادلی را انتخاب کنید و در حالت حمایت بدنی شخص را قرار دهید. درصورتی که سقوط رخ بدهد، کار شما این است که صعود کننده را بالا نگه دارید و مطمئن شوید که سر فرد به زمین نمیخورد.
قبل از اینکه صعود کننده، صعود به اولین بولت را آغاز کند، از طریق دستورات حفاظتی اولیه خود، بررسی را انجام دهید:
صعود کننده: حمایت؟ حمایت کننده: حمایت آماده!
صعود کننده: صعود میکنم! حمایت کننده: صعودکن!
وقتی که اولین مینی متصل شد، سریعا برای حمایت آماده شوید. شما وضعیت حفاظتی استاندارد را در نظر میگیرید، پای غیرقالب شما جلو است، زانوی شما خمیده و کل وزن بدنتان راحت اما آماده نشان دادن واکنش است. دلیل این مساله نیز این است که پاندولی صعود کننده در صعود سرطناب نسبت به صعود قرقره نیرو و ضربه بیشتری ایجاد میکند، موقعیت مناسب برای حمایت نیز اهمیت زیادی دارد.
دستورات مانند صعود قرقره هستند، هر چند حمایت چی به دفعات "طناب" را میشنود. مانند همیشه، نام هم تیمی خود را به کلام اضافه کنید تا از اشتباه گرفتن با سایر تیمهای صعود دوری کنید و با صدای بلند فریاد بزنید به نحوی که هم تیمی شما درباره دستوراتتان مطمئن باشد.
با توجه به اینکه درگیری شما با طناب نسبت به حالت قرقره بیشتر است بنابراین مشخص کردن حالت اولیه و حالتی که ایستادهاید اهمیت بسیار بالایی دارد.
به میزان شل بودن طناب توجه کنید. اگر طناب در حالت فیکس زیاد باشد در اینصورت امکان دارد مانع حرکت صعود کننده شود و او را از دیوار جدا کند. شل بودن خیلی زیاد میتواند صعود کننده را برای سقوط طولانی و دردناک آماده کند. میزان طنابی که از ابزار حمایت خارج میشود را بررسی کنید:
مانند کاری که برای حمایت قرقره انجام میدهید، پیشروی و دستورات صعود کننده خود را به دقت بررسی کنید و زیرنظر داشته باشید. وقتی که صعود کننده توقف میکند، شما هم توقف کنید. وقتی که یک صعود کننده فریاد میزند "طناب"، سریعا طناب را شل نگه دارید که بتواند به راحتی طناب را در داخل میانی قرار دهد. با گام گذاشتن به جلو گویی که راه میروید، آن را سریعتر انجام دهید، اما مراقب باشید که وضعیت قرارگیری خود را ازدست ندهید.
به دلیل اینکه صعود کننده دو برابر بیشتر از فاصلهای که صعود کننده بعد از آخرین نقطه گیره بالا رفته است، سقوط میکند، سقوط میتواند طولانی و دارای عواقب باشد. وقتی که یک سقوط رخ میدهد، شما باید سریع واکنش نشان بدهید. وقتی که صعود کننده در حال بالا رفتن است، شما باید ریسک یک سقوط را در هر نقطهای در طول مسیر مشخص کنید:
هر زمانی که صعود کننده در فاصله سقوط از یک مانع باشد، یک یا دو گام به دیوار نزدیکتر شوید به نحوی که بتوانید سریعتر ترمز کنید و سقوط را متوقف کنید.
وقتی که صعود کننده در خطر آسیب دیدن از یک مانع قرار ندارد، کاری نکنید یا به موقعیت اولیه برگردید بنابراین وقتی که به سمت دیوار کشیده میشوید، فضای مانور دادن را دارید. شما از حرکات خودتان و کشش طبیعی طناب استفاده میکنید تا تأثیر سقوط را در زمانی که صعود کننده به انتها میرسد، کاهش دهید.
تمام صعود کنندهها به این روش پایین نمیآیند اما پایین دادن یک کار نیز رایج است. در صورتی که این طرح مورد توافق باشد، صعود کننده به زمان نیاز دارد، و ممکن است درخواست شل بودن طناب را بکند تا این کار را انجام دهد. صعود کننده وقتی آماده باشد، فریاد میزند "فیکس". بنابراین وقتی که طناب را ثابت کردید داد بزنید فیکس.
وقتی که صعود کننده بر روی زمین ایستاد و ایمن بر روی دو پا متعادل بود، میگوید: "حمایت آزاد". شما با میزان زیادی از شل کردن طناب واکنش نشان میدهید و میگویید، "حمایت آزاد".
به یاد داشته باشید: امنیت مسئولیت شما است. هیچ مقاله اینترنتی یا ویدئویی نمیتواند جایگزین دستورالعمل مناسب و تجربه شود – هدف این مقاله صرفا ارائه اطلاعات تکمیلی بوده است. قبل از صعود، مطمئن شوید که تکنیکهای مناسب و الزامات ایمنی را تمرین کردهاید و در آنها مهارت دارید.