قله ریزان با ارتفاع 3570 متر، یکی از قلل محبوب و پرطرفدار در میان کوهنوردان، به ویژه ساکنین تهران است. این قله در رشته کوه البرز و در بخش البرز مرکزی قرار دارد. در واقع به شکل جزئیتر این قله در منطقه لواسانات و در نزدیکی روستای افجه واقع شده است. در این مقاله از دکوول قصد داریم به بررسی قله ریزان بپردازیم قلهای که بسیار پر صعود است و به دلیل موقعیت بسیار جذابی که نسبت به دشت هویج و دشت لار دارد بسیار مورد توجه کوهنوردان قرار میگیرد.
قله ریزان هم خودش بسیار مورد توجه است به واسطه ماهیت خودش و مسیر دسترسی که دارد و به دلیل همسایه بودن با قلل بسیار شناختهای شدهای مثل آتشکوه و ساکا میتوان گفت هم بسیاری آن را صعود کردهاند و بسیاری دیگر نیز حداقل آن را مشاهده کردهاند. از فراز قله ریزان نمای بسیار خوبی نسبت به دشت لار و اگر هوا خوب باشه قله دماوند خواهید داشت.
نمای پانورامیک این قله نسبت به قلل منطقه البرز مرکزی و دشت لار و دماوند از جمله مواردی است که افراد را ترغیب به صعود میکند و همچنین که در این صعود میتواند از جذابیت دشت هویج دیدن کنید و از آن لذت ببرید هم مزید بر علت است. در نهایت قله ریزان از آنجایی که خودش یکی از مسیرهای صعود به قله آتشکوه محسوب میشود کوهنوردان زیادی خود را از طریق این خط الراس به روی قله آتشکوه میرسانند.
البته که این مسیر نسبت به مسیر معمول کمی دورتر است اما بی شک مسیر بسیار زیبایی است و پیمایش آن قطعا ارزش افزوده بسیاری بر مهارتهای کوهنوردی و هوازی شما خواهد داشت. در ادامه قصد داریم به مسیرهای صعود به قله ریزان بپردازیم پس کماکان با ما همراه باشید.
صعود به قله ریزان از مسیر دشت هویج را میتوان رایجترین مسیر صعود به قله ریزان دانست. از طریق جاده لواسان به سمت افجه حرکت کنید و پس از عبور از این روستا و پارک کردن در انتهای این روستا پیادهروی شما به سمت دشت هویج آغاز خواهد شد. دو نکته در اینجا وجود دارد. اولی اینکه از دو راهی برگ جهان به سمت چپ بروید تا به پارکینگ برسید و دوم اینکه زمانی که به رودخانه رسیدید دیگر نشانی اینکه مسیر پیادهروی شما آغاز شده است را دریافت خواهید کرد.
از این بخش مسیر پاکوب کاملا مشخص دارد و ادامه مسیر و یافتن میسر حداقل تا دشت هویج هیچ چالش خاصی را برای شما همراه نخواهد داشت.
مسیر بعدی صعود به قله ریزان قطعا از طریق خط الراس است و باید توجه کنید که بدون آمادگی کافی امکان صعود از این مسیر به سختی برای شما ایجاد خواهد شد. حال یا خط الراس را از سمت پرسون به سمت ریزان بروید یا از سمت آتشکوه بروید. به هر حال ریزان در میانه خط الراس پرسون به آتشکوه قرار گرفته است. البته از سمت پرسون نسبتا آسانتر تلقی میشود تا اینکه بعد از صعود آتشکوه بخواهید به این قله دست یابید. اما کماکان میسر پستی و بلندیهای زیادی دارد و دست یافتن به آن نسبتا دشوار خواهد بود.
قله ریزان با توجه به اینکه از ارتفاع حدود 2200 متر پیمایش آن شروع میشود و ارتفاع خود قله نیز 3570 متر است بنابراین از نظر درجه سختی و مقدار صعود جزو قلل سخت نیست. شما باید 1300 متر افزایش ارتفاع داشته باشید و مسافت پیمایشی به قله نیز در حد متوسط میباشد. درجه سختی این قله را میتوان بین کلکچال و توچال در نظر گرفت. یعنی سختتر از کلکچال و آسانتر از توچال.
قطعا بهترین فصل صعود به قله ریزان را میتوان از اواسط بهار و حتی اواخر فروردین دانست تا اواخر تیر ماه. قطعا شروع فصل معمول صعود به این قله به میزان بارشها وابسته است اما معمولا فصل بهار و سرسبزی دشت هویج آنقدر زیباست که خالی از لطف نیست در این فصل وارد منطقه شوید و صعود به قلل منطقه را در نظر داشته باشید.
در زمستان نیز از همین مسیر معمول میتوانید صعود به قله را انجام دهید اما باید اطمنیان حاصل کنید که خطراتی مانند خطر بهمن در مسیر شما را تهدید نمیکند. همچنین تجهیزات کافی برای انجام این صعود مانند کفش مناسب برای فصل زمستان را میتوان الزام ورود به این منطقه دانست.
صعود به قله ریزان تجربهای لذتبخش و به یاد ماندنی برای کوهنوردان با سطوح مختلف آمادگی جسمانی است. در طول مسیر، از تماشای مناظر طبیعی زیبا و تنفس هوای پاک کوهستان لذت خواهید برد. رسیدن به قله و حس فتح آن، تمام سختیهای مسیر را از بین خواهد برد. مخصوصا که بعد از رسیدن به قله چشمتان به قله دماوند بیافتد که پر فراز آنجا ایستاده است. یا قلل آتشکوه و مهرچال را مشاهده کنید که در سمت شمالی شما قد برافراشتهاند. دکوول رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران همراه شماست.
علاقه شخصی من به کوهنوردی و صعودهای بلند هیمالیایی منجر شد که به شکل حرفهای این ورزش رو دنبال کنم و به سمت مربی شدن و راهنمای کوهستان شدن برم.
قله ریزان با ارتفاع 3570 متر در رشته کوه البرز مرکزی و در منطقه لواسانات، نزدیک روستای افجه قرار دارد.
دو مسیر اصلی برای صعود به قله ریزان وجود دارد:
درجه سختی قله ریزان متوسط است و نیاز به افزایش ارتفاع حدود 1300 متر دارد. درجه سختی این قله بین قله کلکچال و قله توچال قرار میگیرد، بهطوری که سختتر از کلکچال و آسانتر از توچال است.
بهترین فصل برای صعود به قله ریزان از اواسط بهار تا اواخر تیر ماه است. همچنین در زمستان نیز میتوان به این قله صعود کرد، اما باید به خطرات احتمالی مانند بهمن و نیاز به تجهیزات زمستانی توجه داشت.