کوه شخارا (بلندترین قله گرجستان)

تاریخچه کوه شاخارا

    قله شخارا بلندترین نقطه در کشور گرجستان است. این قله در نزدیکی مرز روسیه و گرجستان، در منطقه کاباردینو-بالکاریا در روسیه در سمت شمال و در منطقه سوانتی در گرجستان در سمت جنوب واقع شده است. شخارا در ۸۸ کیلومتری شمال شهر کوتائیسی، دومین شهر بزرگ گرجستان، و نزدیک به شهر کوچک مستیا در منطقه سوانتی قرار دارد. قله شخارا در بخش مرکزی رشته کوه قفقاز بزرگ واقع شده و در جنوب شرقی کوه البروس، بلندترین قله اروپا، قرار دارد. شخارا سومین قله بلند در قفقاز است و پس از دیکه-تاو قرار می‌گیرد.

منطقه سوانتی، یکی از بکرترین و تاریخی‌ترین نواحی گرجستان است که در دامنه‌های رشته کوه قفقاز بزرگ قرار دارد. این منطقه به دلیل طبیعت خیره‌کننده، یخچال‌های طبیعی، و برج‌های سنگی قرون وسطایی که به عنوان نماد فرهنگی آن شناخته می‌شوند، شهرت دارد. سوانتی با فرهنگ و زبان خاص خود، از گذشته‌های دور به عنوان پناهگاهی برای مردم محلی در برابر هجوم‌های خارجی بوده است. روستاهای این منطقه مانند اوشگولی، که بلندترین سکونتگاه دائمی در اروپا محسوب می‌شود، در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند و جذابیت زیادی برای گردشگران و کوهنوردان دارند. سوانتی با ترکیب منحصر به فردی از تاریخ، طبیعت وحشی و معماری باستانی، مقصدی فوق‌العاده برای علاقه‌مندان به ماجراجویی و کشف ناشناخته‌ها است.

وجه تسمیه نام شخارا

    "شخارا" در زبان سوانی به معنای "نه" است و دقیقا نه قله در شخارا وجود دارد. این کوه گاهی "تسخراتاویانی" نیز نامیده می‌شود که در زبان گرجی به معنای "نه سر" است و به غول نه سری اشاره دارد که شخصیت اصلی در چندین افسانه گرجی است. در نگاه اول، ممکن است این مقایسه عجیب به نظر برسد، اما پس از دیدن مناظر افسانه‌ای برج‌های سوان که در میان قله‌های پوشیده از برف و دامنه‌های کوه پراکنده‌اند، شاید شما هم به غول‌های نه سر باور پیدا کنید.

    وقتی جان هانت، رهبر اولین صعود موفقیت‌آمیز به کوه اورست، شخارا را دید، آن را "هیمالیاهای کوچک" نامید. در سال ۲۰۱۸، نشریه بریتانیایی گاردین، گرجستان را بهترین جایگزین برای آلپ معرفی کرد و برج‌های سوان و یخچال شخارا را به عنوان دلایل این ادعا نام برد. نشریه بریتانیایی ایندیپندنت حتی یک قدم فراتر رفت و اعلام کرد که شخارا از رشته کوه آلپ بهتر است، زیرا ۳۸۶ متر بلندتر از بلندترین قله آلپ، یعنی مون بلان است.

    شخارا که همیشه پوشیده از برف و یخ است، به قدری زیباست که کوهنوردان بیشتری را، با وجود دشواری، به خود جذب می‌کند. با این حال، تعداد بسیار کمی از گروه‌های کوهنوردی توانسته‌اند به قله شخارا صعود کنند.

جغرافیا و طبیعت کوه شاخارا

    شخارا بلندترین قله گرجستان و بلندترین نقطه و قسمت شرقی یک توده کوهی به نام دیوار بزنگی است، یک رشته کوه به طول ۱۱ تا ۱۲ کیلومتر. این قله بزرگ و شیب‌دار در منطقه‌ای با یخچال‌های طبیعی فراوان قرار دارد و برای کوهنوردان چالش‌های جدی ایجاد می‌کند. وجه شمالی آن (در سمت روسیه) ۱۵۰۰ متر ارتفاع دارد و چندین مسیر کلاسیک و دشوار را شامل می‌شود. قله فرعی و مهم شخارا غربی، با ارتفاع ۵۰۶۸ متر، خود به عنوان هدفی برای صعود مطرح است و پیمایش کامل دیوار بزنگی به عنوان "طولانی‌ترین، دشوارترین صعود در اروپا" شناخته می‌شود.

تاریخچه صعودهای شخارا

    این قله برای اولین بار در سال ۱۸۸۸ از مسیر یال شمال شرقی توسط تیم مشترک بریتانیایی/سوئیسی شامل کوهنورد انگلیسی جان گارفورد کوکین و راهنمایان سوئیسی اولریش آلمر و کریستین روت صعود شد. این مسیر همچنان یکی از مسیرهای آسان‌تر و محبوب‌تر برای صعود به این کوه است. اولین پیمایش کامل دیوار بزنگی در سال ۱۹۳۱ توسط اتریشی‌ها ک. پوپینگر، ک. مولدان و س. شینتل مایستر انجام شد.

    شخارا تاریخچه‌ای بسیار طولانی در زمینه صعود دارد، از اولین صعودها تا تلاش‌های کوهنوردان در زمان‌های حاضر. تمام مسیرهایی که به قله‌های شخارا منتهی می‌شوند، بسیار دشوارند و رسیدن به قله‌ها کار آسانی نیست. با این حال، در کنار دشواری‌های این صعود، باید گفت که رسیدن به بلندترین نقطه گرجستان بسیار پاداش‌آور است. اولین صعود موفق به این قله توسط یک تیم بریتانیایی در سال ۱۸۸۸ انجام شد که به زودی راه را برای پیشگامان گرجی هموار کرد تا مسیرهای جدیدی را ایجاد کنند. مسیری که به طور معمول مورد توجه و صعود قرار می‌گیرد، مسیر بکنو خرگیانی است که اولین بار در سال ۱۹۳۷ صعود شد و مستقیما به قله اصلی می‌رسد. به طور عینی، خطرات این مسیر نسبت به سایر مسیرها کمتر است و یکی از قابل صعودترین مسیرهای موجود به شمار می‌رود.

اولین صعود به قله شخارا در سال ۱۸۸۸ توسط تیم کوهنوردان بریتانیایی انجام شد. صعود قابل توجه دیگری که در تاریخ شخارا ثبت شده، پیمایش دیوار بزنگی در سال ۱۹۶۹ توسط کوهنوردان گرجی است. اولین صعود زمستانی به شخارا نیز در سال ۲۰۱۹ توسط کوهنوردان گرجی صورت گرفت. تا ۱۰ مسیر صعود به شخارا وجود دارد که در سطح دشواری ۵-۶ از بالاترین درجه‌های سختی قرار دارند. ما به عنوان تور، مسیر با درجه سختی ۵B را پیشنهاد می‌دهیم. این مسیر به عنوان مسیر سنتی در کوه شخارا شناخته می‌شود و نام آن "بکنو" است. بکنو نام کوهنورد گرجی بکنو خرگیانی است که اولین صعود به این مسیر را انجام داد. این مسیر به شخارا ترکیبی است و نیاز به تجربه در کوهنوردی، سنگنوردی، کار با طناب و بهترین وضعیت بدنی دارد.

 فرهنگ و سنت‌های منطقه سوانتی

    بیشتر مسیرهای صعود به قله شخارا در جبهه جنوبی کوه قرار دارند و از روستای خاص اوشگولی قابل دسترسی هستند. منطقه اوشگولی از سال ۱۹۹۶ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. سکونتگاه‌های این منطقه بالاترین نقطه از حضور انسانی در سراسر اروپا به شمار می‌رود.

    اینجا نماد جامعه‌ای است که به طور کامل از دنیای مدرن جدا شده است. خانه‌های روستایی و برج‌های قرون‌وسطایی در چشم‌انداز پراکنده‌اند و کوه شخارا از دور بر همه چیز مشرف است. در این منطقه جادویی از سوانتی، زمان به نظر متوقف می‌شود یا شاید به عقب برمی‌گردد. صعود به شخارا شما را به عمق کوهنوردی بکر و وحشی متصل می‌کند. هر توصیفی که از شخارا بگوییم، حق مطلب را ادا نمی‌کند. صعود به این کوه یک تجربه غیرقابل توصیف است که تنها با صعود به آن می‌توان فهمید.

بهترین زمان صعود به قله شخارا

    زمان ایده‌آل برای صعود به کوه شخارا از مسیر بکنو خرگیانی از ماه جولای تا هفته‌های اول آگوست است. پیش از این بازه زمانی، بارش سنگین برف، صعود را بسیار دشوار می‌کند و بعد از آن کوه بیش از حد خشک می‌شود و خطر سقوط سنگ وجود دارد. این بازه زمانی به عنوان پایدارترین و امن‌ترین زمان برای صعود از مسیر بکنو خرگیانی شناخته می‌شود. با این حال، کوه شخارا دارای یک میکروکلیما است و بیشتر از دیگر کوه‌ها هوای نامساعد را به خود جذب می‌کند. این موضوع بخش بزرگی از دشواری این کوه را تشکیل می‌دهد.

حداقل تجربه مورد نیاز برای صعود به قله شخارا

    مسیر کلاسیک برای صعود به کوه شخارا، مسیر بکنو خرگیانی است که شامل صعود فنی در برف، سنگ و یخ کوهستانی می‌باشد. باید قادر باشید سنگنوردی با درجه دشواری 6A را با کفش‌های کوهنوردی و صعود در زمین‌های مختلط با درجه دشواری M5 انجام دهید. برای رسیدن به قله کوه شخارا، نیاز به ذهنیتی قوی دارید؛ یعنی باید توانایی مقابله با فشارهای روانی را داشته باشید و به راحتی دچار بحران ذهنی نشوید.

    این صعود، چالش‌های فیزیکی و احساسی فراوانی برای شما ایجاد خواهد کرد. همچنین باید قبل از صعود، به ارتفاع عادت کرده باشید. (برای این منظور، می‌توانیم قبل از صعود به شخارا، صعود به کوه تتنولدی در سوانتی را پیشنهاد کنیم.) این صعود بسیار دشوار است و در مسیر هیچ پناهگاهی وجود ندارد. به همین دلیل، ما در طول راه کمپ برپا خواهیم کرد و تجهیزات را با خود حمل خواهیم کرد. سطح آمادگی بدنی توصیه‌شده: شما باید از سطح آمادگی بدنی بسیار بالایی برخوردار باشید و تجربه صعود به کوه‌های سطح پیشرفته تا حرفه‌ای را داشته باشید.

تجهیزات فنی مورد نیاز برای صعود به قله شخارا

    توجه کنید در این بخش فقط به تجهیزات فنی اشاره می‌کنیم بدیهی است که علاوه بر اینها به تجهیزات شخصی مانند پوشش مناسب فصل، کفش مناسب و موارد دیگری نظیر چادر و زیرانداز و ضد آفتاب و عینک و موارد دیگر نیز خواهید داشت که در بخش لوازم کوهنوردی به شکل کامل مورد بررسی قرار گرفته است.

• هارنس – هارنس کوهنوردی یا سنگنوردی با دو کارابین پیچ و یک اسلینگ ۶۰ سانتی‌متری. هارنس باید طوری طراحی شده باشد که بتواند با کت‌های کوهنوردی شما سازگار شود.
• کلاه ایمنی (هلمت) – کلاه استاندارد سنگ‌نوردی.
• کفش کوهنوردی آلپاین – کفش‌ها باید ضدآب، عایق‌دار و با کف مقاوم باشند. ترجیحاً کرامپون‌های نیمه‌خودکار یا خودکار (B2 یا B3) باید به این کفش‌ها متصل شوند. این کفش‌ها باید برای کوهنوردی آلپاین و یخ‌نوردی طراحی شده باشند.
• گتر / پوشش کفش – گترها برای جلوگیری از خیس شدن کفش‌ها ضروری هستند و شما را از خیس شدن و همچنین آسیب‌دیدن شلوار به وسیله کرامپون محافظت می‌کنند.
• کرامپون – کرامپون‌ها باید خودکار یا نیمه‌خودکار باشند و برای یخ‌نوردی و صعودهای مختلط طراحی شده باشند. ۱۲ شاخه استیل با سیستم ضد انباشت برف که مانع از چسبیدن برف می‌شود.
• تبر یخ – برای کوهنوردی فنی و یخ‌نوردی طراحی شده باشد. دارای تیغه تیز و تبر نوک‌دار. یک جفت مورد نیاز است.
• باتوم کوهنوردی – تلسکوپی، قابل تنظیم برای اندازه و سازگار با زمین‌های مختلف.

نکات سفر

 برای صعود به قله جذاب شخارا نکات بسیاری وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. در نظر داشته باشید قطعا این نکات در بهبود عملکرد شما در ارتفاعات و در محیط کوهستان بسیار موثر هستند و باید تا حد ممکن آنها را رعایت کنید.

• آب و غذای کافی همراه داشته باشید: درمسیر کوهنوردی و به خصوص قله‌های فنی و سخت می‌بایست به تمام جنبه‌های تغذیه خودتان توجه ویژه‌ای بکنید و موارد زیادی نظیر وزن مواد غذایی، استراتژی تغذیه و اصول تغذیه در کوهستان را رعایت کنید.
• سلامتی و تناسب اندام: این بخش را در بالا مورد بحث قرار دادیم. سعی کنید سطح آمادگی جسمانی شما با قله‌ای که انتخاب کردید متناسب باشد.
• برنامه‌ریزی و تحقیق: قبل از سفر به منطقه، آن را مورد ارزیابی قرار دهید و مسیری که قصد صعود دارید را به درستی انتخاب کنید و اطلاعات کاملی پیرامون آن به دست آوردی.
• راهنمای مجرب: قللی این چنین معمولا نیازمند همراهی یک راهنمای محلی مجرب هستند که بتوانند شما را در طول مسیر همراهی کنند. بنابراین سعی کنید با استفاده از همراهی یک راهنما ایمنی سفر خود را افزایش دهید.

کلام آخر

    قله شخارا بلندترین قله کشور گرجستان است که به اشتباه بسیاری فکر می‌کنند این عنوان متعلق به قله کازبک می‌باشد. در حالی که قله کازبک با در نظر گرفتن سادگی نسبت به قله شخارا بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و صعودهای بسیاری روی آن انجام می‌گیرد. قله شخارا همانطور که مورد بحث قرار گرفتن با ارتفاع 5203 بلندترین قله گرجستان و سومین قله بلند رشته کوه قفقاز است. این مقاله را به بررسی قله شخارا اختصاص دادیم و امید داریم اطلاعات مفیدی را دریافت کرده باشید و در صورتی که قصد صعود به آن را دارید بهترین برنامه‌ریزی را انجام دهید. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.