راهنمای صعود به قله آکونکاگوا (1 مرور)

قله آکونکاگوا 

    با 6960 متر ارتفاع، آکونگاگوا بلندترین قله آمریکا است. دیواره جنوبی این کوه را می‌توان نمادی برای کوه‌های نیمکره جنوبی در نظر گرفت. هرچند همه آن را به عنوان یک قله ترکینگ در نظر می‌گیرند اما باید در این ذهنیت تجدید نظر کرد و باید از مشکلات و آسیب‌های احتمالی که در مسیر صعود وجود دارند نیز به دور بود.  برای رسیدن به قله مسیرهای متفاوتی وجود دارد. از مسیر نرمال آن بدون نیاز به کرامپون بعد از حدود هفت ساعت به قله خواهید رسید. در مطلب قله آکونکاگوا قصد داریم به جز مسیرهای صعود، همه نکات دیگر درباره این قله را بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با این مقاله از وب سایت دکوول همراه شوید.

معرفی قله آکونکاگوا 

    بلندترین قله قاره آمریکا آکونکاگوآ است که در آمریکای جنوبی و رشته کوه آند واقع شده است. این کوهستان در ناحیه مرزی بین آرژانتین و شیلی قرار دارد و برای صعود به آن باید خود را به سانتیاگو، پایتخت شیلی برسانید. این کوهستان را باید یکی از قله های موجود در لیست قلل هفت گانه دانست.

    این قله خطرات خود را دارد، ارتفاع، بادهای شدید و سرما از خطراتی است که جان کوهنوردان را در این کوه به شدت تهدید می‌نماید. با وجود اینکه برخی معتقدند صعود به این قله نسبتا راحت است اما دست کم گرفتن آن دلیل اصلی ایجاد صدمات جدی و مرگ در مسیر نرمال صعود این کوه است.

مسیرهای صعود به آکونکاگوآ

    مسیرهای صعود قله از قسمت جنوب و جنوب غربی بسیار فنی و طاقت فرسا هستند. رخ جنوبی را هم باید کاملا سخت در نظر گرفت. مسیر تراورس یخچال لهستانی‌ها یکی از مسیرهای صعود به این قله است که از دره واکاس آغاز می‌شود، سپس تا ابتدای یخچال لهستانی‌ها باید بالا بروید و از آنجا به سمت مسیر نرمال برای صعود به قله تراورس روان شوید. سومین مسیر صعود به آکونکاگوآ نیز از طریق خود یخچال لهستانی‌ها در  دسترس کوهنوردان قرار می‌گیرد.

مسیر نرمال صعود

    مسیر راحت و ساده که اکثر کوهنوردان برای صعود به این قله آن را انتخاب می‌کنند، از نظر تکنیکی مسیر آسانی به حساب می‌آید. به زبان ساده کوهنوردان و کارشناسان این کوهستان را به نوعی مرتفع‌ترین کوه غیرفنی دنیا می‌دانند. دلیل این انتخاب این است که صعود به مسیر شمالی کوه اصولا نیاز به طناب، کلنگ کوهنوردی و... ندارد. ارتفاع و بلندی کوه را نباید نادیده گرفت زیرا به دلیل همین ارتفاع و عدم هم هوایی درست و البته دلیل‌های دیگر است که هر ساله حوادثی در این کوه پیش می‌آید. برای مثال در سال ۲۰۰۹ ، پنج نفر جان خود را در آکونکاگوآ از دست دادند.

    دلیل اتفاق افتادن این حوادث می‌تواند شرکت تعداد زیادی کوهنورد آماتور برای صعود باشد که گاها صعود را دست کم می‌گیرند. هوای سرد هم در برخی موارد مزید بر علت بوده و خطرات را تشدید کرده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید نرخ صعود موفق به این قله در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد برآورد گردیده است.

کمپ‌های مسیر استاندارد صعود

• پونته د انکا – ۲۷۴۰ متر – یک روستای کوچک در مسیر اصلی دارای امکاناتی مانند لوژ برای شب‌مانی است.
• کونفلوئنسا – ۳۳۸۰ متر – یک محل کمپ در چند ساعتی پارک ملی.
• پلازا د مولاس – ۴۳۷۰ متر- بیس کمپ مسیر استاندارد آکونکاگوآ، دومین بیس کمپ بزرگ جهان پس از قله اورست، دسترسی اینترنت، مواد غذایی…در اینجا تیم پزشکی هم معمولا مستقر می‌شود.
• کمپ کانادا – ۵۰۵۰ متری
• کمپ آلاسکا – ۵۲۰۰ متری
• نیدو د کوندورس – ۵۵۷۰ متری – یک پلاتو پهن با مناظر زیبا
• کمپ برلین – ۵۹۴۰ متری – کمپ ارتفاع کلاسیک
• کمپ کورلا – ۶۰۰۰ متری

تاریخچه صعودهای آکونکاگوآ

• ۱۸۸۳، در این سال اولین اقدام برای صعود به آکونکاگوآ توسط پول گاسفلد اتفاق افتاد. مسیری که پول برای صعود انتخاب کرد؛ امروزه به عنوان مسیر صعود نرمال این کوهستان به شمار می‌رود.
• ۱۸۹۷، اولین تجربه صعود ثبت شده توسط ادوارد فیتزجرالد بریتانیایی صورت پذیرفت.
• ۱۹۳۴، در این سال اولین تجربه صعود از قسمت شرقی کوه توسط تیم لهستانی، این مسیر امروزه به عنوان یخچال لهستانی‌ها شناخته می‌شود.
• ۱۹۵۳، در این سال پیدا کردن مسیر جدید در سمت جنوب غربی کوه توسط یک تیم سوییسی آرژانتینی.
• ۱۹۵۴، در این سال برای نخستین بار صعود از قسمت سخت و بسیار فنی جنوبی کوه توسط یک تیم فرانسوی به رهبری، رنه فرلت. پیر لسور، آدریان داگوری ، روبرت پاراگوت، ادموند دنیس، لوسیان براردینی و گای پالت اتفاق افتاد.
• ۲۰۰۷ صعود مسن‌ترین فرد به آکونکاگوآ با سن ۸۷ سال.
• ۲۰۱۳ صعود جوان‌ترین فرد به قله با سن ۹ سال.
• ۲۰۱۹ لندینگ با هلی کوپتر بر روی قله.
• مسیر خط خورشید، درجه سختی ED1 5.10+ 90°, Romih-Sveticic, 1988
• مسیر اسلونی، ED1/2 5.9 A3 90°,Gantar-Podgornik-Podgornik-Rejc, 1982
• وریشن اسلونی به مسیر فرانسوی‌ها، ED1 5.8, Discak-Crnilogar-Skamperle-Sveticic, 1982
• مسیر فرانسوی، ED1 5.9, Bernardini-Dagory-Denis-Lasueur-Paragot-Poulet, 1954
• وریشن مسنر به مسیر فرانسوی‌ها، ED1, ca. 1000m, Messner, 1974
• لا روتا دلا رولتا، ED1, Romih-Sveticic, 1988
• مسیر مرکزی، D, Fonrouge-Schonberger, 1966
• مستقیم فرانسوی، ED1 5.7, ca. 1000m to join the Argentine Route, Chassagne-Dufour-Raveneau-Vallet, 1985
• مسیر آرژانتین، D, Aikes-Pellergrini, 1966
• مسیر جنوب شرقی، AD 5.9, ca. 2700m, Horak-Rocker-Sause, 1966

توجه مهم

    مجوز صعود به قله آکونگاگوا فقط در مندوزا ‌شود و فقط به شکل نقدی می‌توانید هزینه را پرداخت کنید. دریافت مجوز برای شما چندین ساعت زمان نیاز دارد. همچنین توجه کنید که دلار یا یورو همراه داشته باشید چون دستگاه‌های بانکی محلی فقط پول محلی می‌دهند که آنهم دارای محدودیت‌ها و کارمزدهای مشخص شده است.

کلام آخر

    در مطلب قله آکونکاگوا، هر آنچه را که لازم بود درباره این بلندترین قله آمریکای جنوبی که در شیلی قرار دارد؛ بدانید بیان کردیم. این قله همچنین بلندترین نقطه در خارج قاره آسیا به حساب می‌آید و اگر چه صعود به آن به نظر راحت می‌آید اما مواردی همچون سرما، ارتفاع و بادهای به شدت سنگین جان کوهنوردان را تهدید می‌نماید. بنابراین هنگام صعود به این قله این خطرات را نیز در نظر بگیرید. اگر مطلب دیگری درباره قله آکونگاگوا وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد؛ آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید تا دیگران نیز بتوانند از آن استفاده کنند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.