قله خلنو در البرز مرکزی به عنوان بلندترین قله استان تهران یکی از جذاب‌ترین مکان‌های طبیعی پایتخت به حساب می‌آید که سالانه هزاران کوهنورد را به خود جذب می‌کند. بر خلاف تصور رایج، بلندترین قله تهران نه قله دماوند که قله‌ای 4375 متری به نام خلنو است. هر چند دماوند یکی از نماد‌های تهران محسوب می‌شود و از جاهای مختلف پایتخت این قله که بلندترین قله ایران است قابل رویت است، اما در واقع از نظر تقسیمات کشوری این قله در مازندران قرار دارد.

آشنایی با کشور قرقیزستان     کشور قرقیزستان (Kyrgyzstan) با نام رسمی جمهوری قرقیزستان یک کشور محصور در خشکی است که در آسیای مرکزی قرار دارد. قرقیزستان از شمال با کشور قزاقستان، از شرق با کشور چین، از جنوب با کشور تاجیکستان و از غرب با کشور ازبکستان همسایه است. در این نوشته قصد داریم سیر تا پیاز را درباره این کشور زیبا بررسی کنیم. ابتدا به معرفی این کشور خواهیم پرداخت. سپس درباره دیگر نکات مهم مربوط به این کشور حرف خواهیم زد. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید. معرفی کشور قرقیزستان     قرقیزستان پر از جاذبه‌های طبیعی بکر و دست‌نخورده‌ است که بازدید از آنها حتما ارزش سفر به این کشور را دارد. در این کشور رشته‌کوه‌های متعددی وجود دارد و همین مساله آن را به گزینه‌ای‌ مناسبی برای کوهنوردی بدل کرده است. این کشور مردم مهربان و مهمان نوازی دارد که در بخش‌هایی از فرهنگشان بسیار شبیه به ما هستند. بزرگ‌ترین شهر و پایتخت قرقیزستان را باید شهر بیشکک با ۸۷۰ هزار نفر جمعیت دانست. زبان رسمی مردم این کشور قرقیزی و روسی است قرقیزی خود شاخه‌ای از زبان ترکی به حساب می‌آید. لازم به ذکر است که ریشه نژادی بیشتر مردم این سرزمین به ترک‌ها و مغول‌ها باز می‌گردد. جاذبه‌های گردشگری و مهم قرقیزستان     در کشور قرقیزستان جاذبه های گردشگری زیادی برای بازدید وجود دارد که در ادامه به معرفی برخی از این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید. بیشکک  Bishkek     همانطور که می‌دانید و قبل‌تر هم گفته شد، بیشکک پایتخت قرقیزستان است. در این شهر رستوران‌های معروف و فوق‌العاده زیادی وجود دارند که در آنها می‌توان همه مدل غذا از غذاهای آسیای مرکزی گرفته تا غذاهای بین‌المللی و فست فود را پیدا کرد. اگر با گشت شهری بیشکک همراه شوید، می‌توانید اثرات زندگی عشایری، اثرات دوران اتحاد جماهیر شوروی و دوره مدرن را در این شهر ببینید. شما می توانید در خیابان‌های سرسبز این شهر قدم بزنید، در بازارهای آن اقلام محلی بخرید و از مجسمه‌های متعدد موجود در شهر دیدن نمایید. کاراکول  Karakol     شهر کاراکول را باید مرکز اداری منطقه ایسیک کول دانست که خودش در کنار دریا قرار نگرفته اما مردم این شهر به صورت روزانه به دریاچه‌های اطراف مسافرت می‌کنند زیرا دسترسی به آنها از طریق این شهر بسیار آسان است. تا قرن نوزدهم، این شهر یک نقطه استراتژیک بوده است چراکه امپراتوری روسیه را از چین جدا می‌کرد و شوروی هم در سال ۱۸۶۹ یک محل مهم نظامی در آن ایجاد کرده بود.     همچنین عده‌ای از مسلمانان چینی هم پس از سرکوب در چین به این شهر فرار کرده بودند. درحال حاضر آثار و نشانه‌های این دو رویداد مهم تاریخی را می‌توان در مسجد دانگان و کلیسای ارتدکس کاراکول دید. دریاچه ایسیک کول  Issyk Kul     ایسیک کول را می‌توان دریاچه داغ معنا کرد. این دریاچه به مروارید قرقیزستان معروف شده است. در این دریاچه غلظت نمک و مواد معدنی بالاست و به همین دلیل هم حتی در سردترین زمستان‌ها یخ نخواهد بست. مسیر بیشتر از 100 رودخانه به دریاچه ایسیک کول ختم می‌شود و شاید جالب باشد که بدانید هیچ رودخانه‌ای از آن منشعب نمی‌گردد. دریاچه ایسیک کول را باید دومین دریاچه بزرگ کوهستانی در دنیا دانست. این جاذبه طبیعی در ارتفاع 1607 متری دارد و عمیق‌ترین نقطه آن 668 متر است. این دریاچه به قدری وسیع است که به راحتی می‌توان آن را با یک اقیانوس اشتباه گرفت. منطقه بارسکون  Barskoon     منطقه بارسکون را باید منزلگاه تعداد زیادی از بناهای تاریخی کشور قرقیزستان دانست. برای مثال در این منطقه می‌توانید از بنای یادبود یوری گاگارین معروف دیدن کنید. به نظر می‌رسد گاگارین علاقه زیادی به این منطقه داشته تا حدی که در بارسکون اقامتگاهی داشته و چندین بار از آن دیدن کرده است. به همین دلیل هم یک بنای یادبود از او در این شهر ساخته شده است. منطقه بارسکون بیشتر به خاطر آبشار ده متری‌ای که در آن قرار دارد، شهرت یافته، این آبشار در ساحل جنوبی دریاچه «ایسیک‌کول» قرار گرفته است. اگر به دنبال تجربه اسب سواری در قرقیزستان هستید این منطقه یکی از بهترین مناطق برای آن خواهد بود. جیتی اوگوز و آلتین آراشان  Djeti Oguz & Altyn Arashan     برای تجربه یک پیاده‌روی دلچسب در کشور قرقیزستان، گزینه‌های زیادی پیش روی شما قرار دارد که دره‌های جیتی اوگوز و صخره‌های فوق العاده آلتین آراشان یکی از این گزینه‌ها هستند. صخره‌ه‌های آلتین آراشان شما را به یاد دره‌های کوه‌های کشور سوئیس خواهد انداخت. جوتی اوگوز به معنای هفت گاو است. در مورد صخره‌های رنگارنگ آنجا افسانه‌های زیادی وجود دارد که بهتر است قبل از بازدید اطلاعاتی درباره برخی از این افسانه‌ها کسب کنید. آلتین آرشان نیز یکی از زیباترین مسیرهای پیاده‌روی در قرقیزستان محسوب می‌شود. مسیر این پیاده‌روی به اندازه‌ای آسان است که هر کسی می‌تواند آن را انجام دهد. پیست اسکی کاراکول  karakol ski resort     پیست اسکی در شهر معروف کاراکول در استان ایسیک کول قرقیزستان واقع شده است. پیست کاراکول هواداران بسیاری زیادی دارد و مورد توجه اسکی بازان قرار گرفته است. با آغاز بارش برف در قرقیزستان، این پیست به یک مکان تفریحی پر هیاهو تبدیل می‌شود و حتی برف بازی در این منطقه هم بسیار تماشایی به نظر می‌آید. در طول هر سال، نزدیک به ۴۰ هزار گردشگر به پیست اسکی کاراکول می‌روند تا یک روز متفاوت را تجربه کنند. مسافران قرقیزستان در کنار تجربه لذت اسکی در این منطقه، می‌توانند از دیگر پیست‌های این کشور مانند پیست اسکی توگوز، بولاک و زیل نیز دیدن کنند. ذخایر طبیعی ساری چلک  Sary Chelek     جاهای زیادی در کشور قرقیزستان وجود دارد که بتوانید در طول سفرتان از آنها دیدن کنید اما جاذبه‌های اندکی هستند که از نظر جذابیت و زیبایی به ذخایر طبیعی ساری چلک شبیه باشند. این ذخایر، جنگل‌هایی دورافتاده و بسیار بکر و دست نخورده است و هفت دریاچه بسیار زیبا در آن وجود دارد. گونه‌های جانوری مختلفی مانند پرندگان، بزهای کوهی، گرازهای وحشی، جوجه تیغی و آهو در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند. اوش و کوه مقدس سلیمان  Osh     اوش را باید قدیم‌ترین شهر قرقیزستان دانست که در سال 2000، شمع سه هزارمین سالگردش را فوت کرد. این شهر در یک دره حاصلخیز به نام فرگانا قرار گرفته است و در مرکز آن، یک کوه مقدس به نام سلیمان-تو وجود دارد که مردم هزاران سال این کوه را پرستش می‌کردند. درباره این کوه روایت‌ها و افسانه‌های زیادی وجود دارد برای مثال شخصی به نام "همینک " هنگام بازدید از این کوه، تعدادی زن را می‌بیند که پای کوه ایستاده‌اند و ایمان دارند که با عبادت این مکان، کودکان سالم می‌زایند. درواقع باورهای ماقبل تاریخ و ما قبل اسلام، در این مکان مقدس یکجا جمع شده‌اند.     براساس بعضی از افسانه‌ها، روزگاری تخت سلیمان در این مکان قرار داشته است. برخی حتی مدعی هستند که سلیمان در این مکان دفن شده است. جاذبه دیگری که در اوش قرار دارد، یک مسجد مربوط به قرن شانزده است که آن را بابور موسس امپراطوری مغول، بنا کرده است. پارک ملی الا ارچا Ala Archa     در فاصله نیم ساعتی از حومه بیشکک، یک پارک ملی کوهستانی فوق‌العاده زیبا به نام پارک ملی الا ارچا  قرار دارد. این پارک در نزدیکی کوه‌هایی قرار گرفته است که پس زمینه شهر را ساخته‌اند. بلندترین قله‌ای که در پارک ملی الا ارچا وجود دارد؛ دارای 4895 متر ارتفاع است. در الا ارچا بیش از 50 قله وجود دارد و آن را باید یکی از محبوب‌ترین محل‌ها برای پیک نیک و کوهنوردی دانست. دریاچه سنگ کل   Song Kul     سنگ کول یک دریاچه زیباست که در کنار مراتع تابستانی قرار دارد. دسترسی به این دریاچه که در ارتفاع ۳۰۱۶ متر واقع شده، فقط از ژوئن تا سپتامبر امکان‌پذیر است. دریاچه سنگ کل را باید یک دریاچه آب شیرین دانست که 29 کیلومتر طول و 18 کیلومتر عرض دارد. همچنین عمق عمیق‌ترین نقطه آن نیز به 13 کیلومتر می‌رسد. کمپ کردن و گپ و گفت با ساکنان محلی لذت بازدیدتان از این دریاچه را دو چندان می‌کند. تاش رباط  Tash Rabat     تاش رباط را باید یک کاروانسرای سنگی تاریخی دانست که 31 اتاق دارد و در روزگار قدیم محل اقامت مسافران و بازرگانانی که در جاده ابریشم حرکت می‌کرده‌اند، بوده است.  این اتاق‌ها به دلیل داشتن شکل گنبدی در معماری شکل و شمایل خاصی نسبت به بقیه دارند که  همین موضوع باعث شهرت و محبوبیت آنها شده است. این کاروانسرا یکی از بهترین ساختمان‌های حفاظت شده در نوع خود در آسیای مرکزی است که در ابتدا به عنوان یک صومعه نستوریایی ساخته شده و بعدها به کاروانسرا تغییر کاربری داده است. محوطه اطراف این کاروانسرا نیز برای اسب سواری و کوهنوردی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مهمترین قلل قرقیزستان       قرقیزستان با داشتن رشته‌کوه‌های پامیر و تیان‌شان، بهشت کوهنوردان و طبیعت‌گردان محسوب می‌شود. این کشور میزبان برخی از بلندترین و زیباترین قلل جهان است که هر ساله کوهنوردان حرفه‌ای و ماجراجویان زیادی را به خود جذب می‌کند. این قلل مهم را می‌توان بخش مهمی از پروژه پلنگ برفی دانست و به این دلیل کوهنوردان بسیاری برای صعود به این قلل هر ساله اقدام می‌کنند. قله لنین (7134 متر)       قله لنین با ارتفاع ۷۱۳۴ متر، یکی از مرتفع‌ترین قلل کوهستان پامیر و از محبوب‌ترین مقاصد کوهنوردی در آسیای مرکزی است. این قله در مرز قرقیزستان و تاجیکستان واقع شده و به دلیل دسترسی نسبتاً آسان و مسیرهای متنوع، به‌ویژه برای کوهنوردانی که اولین تجربه صعود به قلل هفت‌هزارمتری را دارند، شهرت دارد. قله لنین با مناظر بکر، یخچال‌های عظیم و مسیرهای چالش‌برانگیز، هر ساله کوهنوردان و طبیعت‌دوستان زیادی را جذب می‌کند. با وجود زیبایی‌های طبیعی، شرایط آب وهوایی ناپایدار و ارتفاع زیاد، صعود به این قله نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و آمادگی جسمانی بالاست. بازدید از این قله تجربه‌ای استثنایی از شکوه و عظمت طبیعت را برای علاقه‌مندان فراهم می‌آورد.   قله خانتنگری (7010 متر)       قله خانتنگری با ارتفاع ۷۰۱۰ متر، یکی از برجسته‌ترین قلل رشته کوه تیان‌شان است که به دلیل شکل هرمی منحصربه‌فرد و زیبایی خیره‌کننده‌اش شهرت دارد. این قله که به معنای "ارباب آسمان‌ها" است، به‌عنوان یکی از چالش‌برانگیزترین مقاصد برای کوهنوردان حرفه‌ای شناخته می‌شود و مسیرهای فنی و آب‌وهوای متغیر آن صعود را به تجربه‌ای بی‌نظیر تبدیل می‌کند. قله پوبدا (7439 متر)       قله پوبدا با ارتفاع ۷۴۳۹ متر، مرتفع‌ترین قله قرقیزستان و یکی از دشوارترین قلل هیمالیا-پامیر برای صعود است. این قله در مرز قرقیزستان و چین قرار دارد و با شرایط جوی سخت و مسیرهای پرچالش، به‌عنوان مقصدی برای کوهنوردان باتجربه و ماجراجو شناخته می‌شود. نام این قله که به معنای "پیروزی" است، نمایانگر غلبه بر دشواری‌های صعود به آن است.این قلل با چشم‌اندازهای خیره‌کننده و طبیعت بکر، قرقیزستان را به مقصدی ایده‌آل برای عاشقان ماجراجویی و طبیعت تبدیل کرده‌اند.  نکته‌هایی که باید در سفر به قرقیزستان بدانید     در طول این سفر باید انعطاف‌پذیر باشید. گاهی خانواده‌ای مهمان‌نواز را می‌بینید که شما را به ناهار یا شام دعوت می‌کنند و در همین هنگام است که همه سختی‌هایی که در سفر به قسمت‌های مختلف قرقیزستان متحمل شده‌اید را از یاد می‌برید. گاهی به دره‌ای با چشم انداز رویایی بر می‌خورید و گاهی هم با به کار بردن یک کلمه قرقیزی با لبخند گرم مردمان محلی روبرو می‌شوید و خستگیتان در می‌رود.     سفر به آسیای مرکزی و کشور قرقیزستان شرایط مخصوص به خود را دارد. اگرچه این کشور پر از جاذبه‌های هیجان‌انگیز و چالش‌های فراوان است اما سفر به آن چندان هم که فکر می‌کنید آسان نیست. درواقع نکاتی وجود دارد که اگر درباره آن ندانید، ممکن است نتوانید از چالش‌هایی که سر راهتان وجود دارد عبور کنید و لذت سفرتان کمتر شود. در ادامه این نکات را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید. برای سفر به شهرهای مختلف قرقیزستان از CBT کمک بگیرید     سی بی تی را باید نوعی خدمات گردشگری دانست که با استفاده از آن راهنماهای محلی، خانه‌های بومی را برای اقامت به شما معرفی می‌کنند. در این اقامت شما با با ترکیبی از غذا، موسیقی، هنر، صنایع دستی و سنت و فرهنگ قرقیزستان آشنا می‌شوید و سفر برایتان رگ و بوی دیگری می‌گیرد. با استفاده از این خدمات حتی اگر بخواهید می‌توانید چند روز در کنار عشایر قرقیزستان زندگی کنید. سفرتان را با مراسم خاص همزمان کنید     در قرقیزستان مسابقات جهانی عشایری هر دو سال یک بار برگزار می‌شود. شاید بخواهید، سفرتان را همزمان با این مسابقات انجام دهید تا از نزدیک شاهد این رقابت هیجان‌انگیز باشید. اما اگر این مسابقات را از دست دادید هم زیاد مهم نیست چون مراسم و مسابقات مهم دیگری هم در طول سال در این کشور برگزار می‌شود. اگر سری به وبسایت «سی بی تی» بزنید زمان‌بندی فستیوال‌ها و مراسم‌های مهم این کشور؛ از بازی‌های اسب سواری و جشن‌های غذا گرفته تا شکار و فستیوال‌های محلی؛ را می‌بینید. پیشنهاد می‌شود سفر به قرقیزستان را با یکی از فستیوال‌های مهم همزمان کنید تا دریچه‌ای از فرهنگ قرقیزستان به رویتان باز شود و درک بهتری از سنت‌های این کشور به دست بیاورید. هم لباس گرم و هم لباس سرد بردارید     کشور قرقیزستان یک سرزمینی کوهستانی است و مانند هر منطقه کوهستانی دیگری اختلاف دمای قابل توجهی بین روز و شب آن وجود دارد و بنابراین امکان دارد وضعیت جوی به صورت ناگهانی تغییر کند. مثلا شاید در روز فقط یک تیشرت سبک کافی باشد اما شب هوا آنقدر سرد شود که مجبور شوید چندین لباس گرم را روی هم بپوشید. بنابراین در طول این سفر خصوصا اگر قصد دارید در خانه‌های محلی اقامت کنید برداشتن لباس‌های گرم همچون بادگیر، بارانی، شلوار پشمی، دستکش و کلاه فراموشتان نشود. همچنین حتما کرم ضد آفتاب با خود ببرید چون حتی در صورت ابری بودن هوا هم استفاده از کرم ضد آفتاب در ارتفاعات ضروری است. یک برنامه انعطاف پذیر داشته باشید     گاهی قبل از سفر برنامه خود را می‌چینید و حتی تصمیم می‌گیرید که از کدام جاذبه‌ها دیدن کنید و یا به چه رستوران‌هایی بروید اما در طول سفر جاذبه‌هایی سر راهتان قرار می‌گیرد که حیفتان می‌آید از آنها دیدن نکنید. بنابراین بهتر است برنامه خود را منعطف بچینید تا بتوانید کمی آن را تغییر دهید. قرقیزستان جاذبه‌های زیادی برای ماجراجویی دارد پس زمانی را هم برای این ماجراجویی‌های غیر منظره و ناگهانی کنار بگذارید. طریقه خواندن الفبای سیریلیک را یاد بگیرید     حرف زدن با دیگران در قرقیزستان چالش برانگیز است چون زبان رسمی در این کشور، روسی و قرقیزی است و پیدا کردن کسی که انگلیسی حرف می‌زند در بیرون بیشکک کمی سخت است. در صورتی که کمی الفبای سیریلیک یاد بگیرید، می‌توانید گلیمتان را از آب بیرون بکشید و حداقل منوی غذا یا مقاصد اتوبوس و تابلوهای راهنما را بخوانید. اگر تصمیم دارید در طول سفرتان از مناطق دور افتاده این کشور هم دیدن کنید، ضروری است که چند کلمه‌ای از زبان آنها یاد بگیرید. زیرا معمولا در این مناطق کسی زبان انگلیسی نمی‌داند و ارتباط برقرار کردن برایتان دشوار خواهد شد. غذاهای محلی بخورید     خوردن غذای محلی یکی از اصلی‌ترین کارهایی است که باید در هر سفری انجام دهید. غذاهای قرقیزی خارج از آسیای مرکزی معروفیت چندانی ندارند اما در نوع خود بسیار خوشمزه و هیجان‌انگیز هستند و همین ناشناخته بودن جذابیت آنها را بیشتر هم می‌کند. معروف‌ترین غذاهای محلی این کشور به شرح زیر هستند:     پلو   Plov: این غذا ترکیبی از برنج و گوشت و هویج خرده شده است که معمولا در دیگ آهنی پخته می‌شود و طعم فوق‌العاده خوشمزه‌ای دارد.     منتو  Manti: این غذا را باید یک جور دامپلینگ دانست که با گوشت چرخ کرده و پیاز آن را پر می‌کنند و معمولا سبزیجات دیگری همچون کدو تنبل و سیب زمینی هم داخل آن استفاده می‌شود.     سامسی Samsy : این غذا نوعی اسنک خیابانی است و بسیار در میان عامه مردم طرفدار دارد. برای درست کردن آن خمیر را با موادی همچون مرغ، پنیر، کلم، گوشت و … پر می‌کنند. همراه خود پول نقد داشته باشید     واحد پول این کشور سوم (Som) است. ای تی ام یا همون عابر بانک را می‌توانید در شهرهای بزرگ‌تر به راحتی پیدا کنید اما اگر قصد سفر به مناطق روستایی و دورافتاده را دارید بهتر است از قبل  پول نقد همراه داشته باشید. همچنین برای خرید چیزهای کوچک حتما پول‌های درشت را از قبل خرد کنید. کمی با سیستم حمل و نقل قرقیزستان آشنا شوید     برای رفت و آمد در کشور قرقیزستان اولین روش حملی و نقل که با آن رو به رو می‌شوید مارشروتکا نام دارد. مارشروتکا ماشینی شبیه به ون بزرگ است که کرایه ارزانی از مسافران می‌گیرد. برای هر بار استفاده از مارشروتکا در پایتخت باید ۱۰ سوم (Som) پول پرداخت کنید. همچنین در صورتی که قصد سفر به شهرهای اطراف پایتخت را داشته باشید، می‌توانید از اتوبوس، تاکسی اشتراکی و یا مارشروتکا استفاده کنید . از پایتخت بیرون بروید     بشکک، پایتخت قرقیزستان اگرچه شهری زیبا، جذاب و هیجان‌انگیز برای سفر است اما، با بیرون رفتن از این شهر و نزدیک شدن به طبیعت به معنای واقعی سفر پی خواهید بود. ۸۰ درصد از کشور قرقیزستان از کوهستان تشکیل شده که اکثر این نواحی طبیعت فوق‌العاده زیبایی دارد. بنابراین در طول سفرتان زمانی را هم برای بیرون زدن از دل پایتخت و قدم گذاشتن در طبیعت کنار بگذارید. کلام آخر      در مطلب آشنایی با کشور قرقیزستان هرآنچه را لازم بود درباره این کشور زیبا در آسیای مرکزی بدانید بیان کردیم. حالا می‌دانید که سفر به قرقیزستان یک سفر هیجان‌انگیز برای کسانی است که عاشق طبیعت‌گردی، کوهنوردی و ماجراجویی هستند. اگر نکته دیگری در این باره وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد و یا اگر تجربه سفر به کشور قرقیزستان را دارید، حتما آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.

قله لنین یکی از کوه‌هایی است که بسیاری از کوهنوردان از سراسر جهان و همچنین ایران برای صعود آن هر ساله در تابستان راهی کشور قرقیزستان می‌شوند. قله لنین یا همان قله ابن سینا در مرز کشورهای تاجیکستان و قرقیزستان قرار گرفته است، قله لنین نام دارد. قله لنین با 7134 متر ارتفاع از سطح دریا، دومین قله مرتفع لیست کوه‌های پلنگ برفی به حساب می‌آید. در این مقاله از وب سایت دکوول رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران قصد داریم نگاهی کلی به صعود قله لنین قرقیزستان داشته باشیم.

    نپال کشور شگفتی‌هاست. هر چند این کشور کوهستانی محصور در بین دو کشور بزرگ یعنی هند و چین است، اما ویژگی‌های منحصر به فرد آن باعث شده سالانه هزاران نفر به این کشور سفر کنند و با طبیعت و فرهنگ خاص آن آشنا شوند. نپال هم با آیین هندوئیسم، مناسک و عرفان خاص آن و همچنین با تلفیق هندوئیسم و آیین بودایی شناخته می‌شود و هم از نظر طبیعی منطقه ویژه‌ای است و طبیعت منحصر به فرد آن همواره مورد توجه شهروندان دیگر مناطق جهان بوده است. شاید در هم تنیدگی طبیعت و مذهب در نپال یک ویژگی جذاب باشد که به بام دنیا حال و هوای خاص داده است و افراد زیادی را به فکر سفر به این کشور می اندازد. رشته کوه هیمالیا که عمده قسمت‌های نپال روی آن قرار گرفته است نام خود را از آیین هندو می‌گیرد. هیمالیا در واقع برگرفته از نام یکی از خدایان هندی یعنی هیماوات است که پدر شیوا از الهگان معروف هندی به حساب می‌آید. اینجا دکوول است و در این مقاله قصد داریم هر آنچیزی که باید در مورد قله مراپیک بدانید را در اختیار شما قرار دهیم. دکوول رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران.

البرز مرکزی دارای قله‌های بسیار زیبایی است که بی شک قله آبک با توجه به موقعیت خود در البرز مرکزی و دسترسی و نمای زیبایی که به بخش زیادی از این قلل دارد جایگاه خاصی را برای خود رقم زده است. این قله 3488 متری همواره مورد توجه بسیاری قرار گرفته است که از مسیرهای مختلف نیز امکان صعود به آن وجود دارد. از روستاهای روته، شمشک و همچنین میگون امکان صعود به این قله زیبا وجود دارد و همین مساله اهمیت موقعیت این قله را نشان می‌دهد. صعود به قله آبک می‌تواند از مسیرهای معمولی که فقط نیاز به پیاده‌روی دارند صورت گیرد یا امکان صعود فنی از گرده شرقی این کوه نیز وجود دارد و همین مساله بر جذابیت‌های آن می‌افزاید. در این مقاله نگاهی به قله آبک خواهیم انداخت.

دنا نام رشته کوهی است در استان کهگیلویه و بویر احمد نه در استان فارس است و نه در استان اصفهان. دیر زمانی است که این رشته کوه ۶۰ کیلومتری واقع بر مدار ۳۱/۱۵-۳۰/۵۲ عرض شمالی و ۵۱/۰۹-۵۱/۳۶ طول شرقی جزئی از فرهنگ مردم استان کهگیلویه و بویر احمد است. طبق آخرین تقسیمات کشوری که در سال ۱۳۵۳ صورت گرفت این استان از استان فارس جدا و به نام استان کهگیلویه و بویر احمد نام گذاری گردید و از همان زمان دنا نیز نام کوهی در کهگیلویه و بویر احمد شد. در مطلب پارک ملی و منطقه حفاظت شده دنا قصد داریم هه چیز را درباره این ذخیره‌گاه زیست کره مهم و ارزشمند بررسی نماییم. ابتدا معرفی این جاذبه طبیعی خواهیم پرداخت. سپس کمی درباره تاریخچه آن حرف می‌زنیم و در نهایت نیز به بررسی زیست گیاهی و جانوری و همچنین دیگر اطلاعات مهم درباره این جاذبه گردشگری می‌پردازیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید.

قله علم کوه اگر چه بلندترین قله ایران نیست و در لیست قلل سیمرغ نیز جای ندارد، اما بی‌شک یکی از ارزشمندترین مجموعه‌های کوهستانی ایران است. علم کوه دومین ارتفاع بلند ایران است که در استان مازندران واقع شده است. علم کوه با دارا بودن مجموعه دیواره، یخچال و کوهستان همواره مورد توجه کوهنوردان بسیاری قرار گرفته است و در فصول مختلف و از مسیرهای مختلف مورد صعود قرار می‌گیرد. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران پس با ما همراه باشید.

جزیره کیش یکی از لاکچری‌ترین و مفرح‌ترین مقاصد سفر در ایران است که سالانه به خصوص در فصل‌های زمستان و بهار، پذیرای شمار زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید به صورت متوسط در سال یک میلیون و هفتصد هزار نفر به کیش سفر می‌کنند. کیش جزیره‌ای در خلیج فارس و استان هرمزگان است که شکلی بیضی مانند دارد.

نپال     کشور نپال را باید سرزمین کوه آناپورنا، صومعه‌ها و عبادتگاه‌های جذاب و مردمی خونگرم و دوست داشتنی دانست که یکی از منحصر به فردترین طبیعت‌های دنیا را در دل خود جای داده است. اگرچه پس از زلزله‌ سال ۲۰۱۵ در این کشور، بخش زیادی از بناهای تاریخی آن با خاک یکسان شد و یا در بهترین حالت آسیب‌های جدید دید اما، باز هم این کشور را باید مقصدی شگفت‌انگیز برای سفر دانست.     بسیاری از کسانی که به نپال سفر کرده‌اند اعتقاد دارند یکبار سفر به این کشور می‌تواند دیدتان به زندگی را برای همیشه تغییر دهد. دلیل این امر را باید قرار گرفتن در یک فرهنگ جذاب و کاملا متفاوت دانست. در این مطلب قصد داریم سیر تا پیاز را درباره کشور نپال بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید. معرفی کشور نپال     شهر کاتماندو نام پایتخت کشور نپال است که گذراندن چند روز، چند هفته و حتی چند سال در آن کار آسانی به نظر می‌رسد. این شهر آنقدر جاذبه دارد که به هر طرف رو کنید چیز جدیدی برای دیدن هست و بنابراین مدت زمان زیادی به طول خواهند انجامید تا خوصله‌تان از کاتماندو سر برود و این شهر برایتان تکراری شود. مثلا هنگامی که به میدان دوربار این شهر می‌روید، مرکز فرماندهی پادشاهان گذشته را خواهید دید و به گنبدی تاریخی برخواهید خورد که قدمتش به قرن یکم پس از میلاد مسیح باز می‌گردد. از این نوع گنبدها همه جای کشور نپال وجود دارد و مردم کشور نپال را به یاد فردی می‌اندازد که بسیار برایشان مورد احترام است و به صورت مداوم آیین‌هایش را تمرین می‌کنند. فرهنگ مردم نپال     همانطور که ذکر شد در ۲۵ آپریل سال ۲۰۱۵ یک زلزله در نپال اتفاق افتاد که باعث شد بخش زیادی از بناهای موجود در این کشور ویران شود. اما این زلزله به هیچ عنوان تاثیری بر روح مردم این سرزمین نگذاشت.در کشور نپال به هر کجا که رو کنید، مردمانی لبخند به رویتان خواهند زد و با «ناماسته» گفتن‌های گرمشان، از شما پذیرایی خواهند کرد. این مردم عاشق این هستند که جاذبه های گردشگری  کشورشان را به شما نشان دهند و شما را بیشتر با فرهنگشان آشنا کنند.     در این کشور لازم نیست نگران صحبت کردن به زبان محلی باشید چون بسیاری از مردمی که در شهرهای بزرگ و در نزدیک مناطق توریستی زندگی می‌کنند، به زبان انگلیسی به خوبی مسلط هستند. اما به طور کلی زبان رسمی مردم نپال را باید نپالی دانست. همچنین بیشتر مردم این کشور پرو دیدن هندوئیسم هستند و درصدهای بالای بعدی هم به ادیان بودیسم و اسلام متعلق است. خوراک در نپال     یکی از اصلی‌ترین جذابیت‌های فرهنگی نپال را باید فرهنگ غذایی این کشور دانست. غذاهای بومی زیادی در این کشور وجود دارد که چشیدن هر کدام از آنها لذت سفرتان را دو چندان می‌کند اما توصیه می‌شود در طول سفر یه نپال اگر یک غذای محلی بیشتر نمی‌توانید بخورید، حتما معروف‌ترین غذای این کشور یعنی مومو (Momo) های آن را امتحان کنید. مومو در واقع نوعی دامپلینگ نپالی است که در هر گوشه این کشور می‌توان آن را تهیه کرد. در ادامه برخی دیگر از غذاهای محلی که در پایتخت این کشور یعنی شهر کاتماندو را به شما معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشد. موموس  Momos     یکی از خوشمزه‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای کاتماندو غذایی به اسم موموس است که با خمیرهایی شکم پر درست می‌شود و ریشه در آشپزی تبتی دارد. موموس به نوعی دامپلینگ یا پیراشکی‌های کوچک گفته می‌شود که بیشتر افراد آن را با سس گوجه مخصوصی سرو می‌کنند. معمولا درون این دامپلینگ‌ها را با مواد و ترکیبات متنوعی پر می‌کنند که برخی از این مواد به شرح زیر هستند: ترکیب سبزیجات و گوشت‌های مختلف، پنیر و سیب زمینی آبپز. این غذا در رستوران‌های کاتماندو به صورت‌های بخارپز، سرخ شده، نیمه سرخ و نیمه بخارپز سرو می‌شوند که به نظر می‌رسد نوع کاملا سرخ شده آن طرفداران بیشتری دارد. یوماری  Yomari     یوماری یک ظاهر بامزه به شکل ماهی دارد و آن را باید یکی از معروف‌ترین غذاهای نپال دانست که تجربه‌ای فوق‌العاده‌ای از غذاهای نپال را در اختیار مسافران قرار می‌دهد. یوماری در واقع نوع دیگری از دامپلینگ ها یا پیراشکی است که خمیر آن را با آرد برنج درست می‌کنند. به این خمیر فرم ماهی می‌دهند و داخل آن را هم با مواد شیرین مثل چاکو و جدیدا شکلات پر می‌کنند و بنابراین این غذا را می‌توان در دسته شیرین‌ها قرار داد و حتی در کنار آن هم سس شیرین سرو می‌کنند و معمولا آن را به‌عنوان یک میان وعده خوشمزه انتخاب می‌نمایند. این میان وعده خوشمزه معمولا در جشن‌هایی که در نپال برگزار می‌شود؛ وجود دارد. سوپ توکپا  Thukpa     یکی دیگر از معروف ترین غذاهای نپال  را باید توکپا دانست. این غذا درواقع یک نوع سوپ نودل است که ریشه آن به تبت باز می‌گردد. برای پخت این غذا از نودل دست‌ساز همراه با سبزیجات و گوشت (معمولا گوشت بوفالو) استفاده می‌کنند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در مناطق هندونشین نپال برای پخت این سوپ به هیچ عنوان از گوشت گاو استفاده نمی‌شود. در نهایت هم ادویه‌ها و طعم دهنده‌های بسیار خوشمزه‌ای همچون دویه گرام ماسالا و پودر فلفل چیلی در این غذا استفاده می‌کنند. کیما چاتاماری Keema Chatamari     کیما چاتاماری را باید یکی دیگر از غذاهای بسیار مشهور در کشور نپال دانست. این غذا به یک کرپ یا پنکیک نازک شبیه است که آن را از آرد برنج درست کرده‌اند و رویش را با ترکیبات مختلف پوشانده‌اند. به راحتی می‌توان این غذا را به عنوان نسخه نپالی پیتزا معرفی کرد. بومیان دره کاتماندو از قدیم این غذا را طبخ می‌کرده‌اند و در حال حاضر هم در اکثر رستوران‌های این شهر امکان سفارش آن وجود دارد. ترکیبات که روی کیما چاتاماری استفاده می‌شود، بسیار متنوع است اما، معمولا از تخم‌مرغ، گوشت و پیاز روی این غذا استفاده می‌کنند. دال بات Dal Bhat     دال بات جز یکی از پر طرفدارترین غذاهای نپال است. این غذا معمولا از برنج به همراه سوپ عدسی به نام دال به همراه ترکیبات دیگر تشکیل می‌شود. در حقیقت "بات" در زبان محلی به معنای برنج پخته شده و "دال" هم به معنای عدس است و دال بات را می‌توان برنج سفید و ساده به همراه سوپ عدس دال معنا کرد. در ایران هم ما نوعی عدس قرمز داریم که به آن دال عدس می‌گوییم.     دال بات را البته بسیاری از مردم جهان به‌عنوان یکی از سینی‌های غذای مشهور شبه قاره هند به نام تالی سرو می‌شناسند که در جریان فرهنگی به نپال راه پیدا کرده است. در این سینی غذاهای مختلف در پیاله‌ها و کاسه‌های کوچک ریخته شده و داخل یک سینی سرو می‌شوند. از دیگر غذاهایی که در کنار دال بات سرو می‌‎شوند باید به کاری، ترشی و سبزیجات بخارپز و … اشاره نمود. ماست جوجو دائو Juju Dhau     اگر بخواهیم یک ترجمه دقیق برای جوجو دائو بیاوریم باید آن را «شاه کشک‌ها» معرفی نماییم، دائو از روزگاران قدیم توسط بومیان و قبایل ساکن در دره کاتماندو درست می‌شده و تقریبا در سرتاسر نپال از این نام برای آن استفاده می‌کنند. این ماست با دستور خاص و سنتی با استفاده از شیر بوفالو درست می‌شود و به دلیل تکه‌های کاسترد مانندی که در بافتش وجود دارد شهرت و محبوبیت زیادی دارد. برای تهیه این ماست، شیر بوفالو را می جوشانند و آن را با استفاده از شیرین‌کننده‌های طبیعی مثل عسل شیرین می‌کنند و بعد آن را داخل کوزه سفالی می‌ریزند تا آماده شود.     این کوزه را با پتو یا پارچه پنبه‌ای می‌پوشانند و در جای گرمی قرار می‌دهند تا ماست تخمیر شده و آماده شود. این ماست طعمی خاص و متفاوت دارد و یکی از بهترین غذاهای کاتماندو که حتما توصیه می‌شود اگر به این منطقه سفر کردید حتما این ماست را امتحان کنید. طبیعت کشور نپال     کشور نپال دارای یک طبیعت کارت پستال مانند است که اگر یک بار آن را ببینید تصویرش تا ابد در ذهنتان حک خواهد شد. بیشتر مردم دنیا، کشور نپال را به دلیل شهرت قله اورست که در این کشور قرار دارد، می‌شناسند اما اورست فقط بخشی از طبیعت فوق‌العاده نپال است. با این حال کسانی که به نپال سفر کرده‌اند اعتقاد دارد چه به اورست صعود کنی و چه از پایین به آن نگاه کنی، تجربه نابی را به دست خواهی آورد. جدا از اورست، هفت تا از بلندترین قله های جهان، ۸۵۶ گونه پرنده مختلف، دریاچه های متعدد، مسیرهای پیاده‌رویی بی نظیر بخش کوچکی از طبیعت زیبای نپال را تشکیل می‌دهند. جاذبه های گردشگری نپال     بیشتر مردم دنیا نپال را به کوهستان‌های بلند و ورزش کوهنوردیش می‌شناسند اما، همانطور که ذکر شد جاذبه‌های فرهنگی و طبیعی بسیار دیگری هم در این کشور برای بازدید وجود دارد. درواقع دنیایی از شگفتی‌ها در نپال منتظر شماست. از قصرها و عمارت‌های تاریخی گرفته تا دریاچه‌های بی‌نهایت زیبا در نپال انتظار بازدید شما را می‌کشد. در ادامه برخی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری نپال را به شما معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید. موزه پاتان  PATAN MUSEUM     در میدان پاتان دوربار یک قصر سلطنتی تاریخی وجود دارد که در حال حاضر به آن موزه پانان می‌گویند. به اعتقاد بسیاری از افراد این موزه یکی از بهترین موزه های جنوب آسیا محسوب می‌شود. فضای داخلی این موزه را که در آن آثاری ارزشمند از میراث هندوها و بودا در دره شهر کاتماندو قرار دارد، اتریشی‌ها به بهترین شکل ممکن بازسازی کرده‌اند. این آثار آنچنان جذابند که بتوانند شما را ساعت ها محو تماشای خود کنند. پارک صلح لومبینی  LUMBINI PEACE PARK     در دشت‌های مجاور مرزهای هندوستان یک شهر کوچک به نام لومبینی وجود دارد که براساس شواهد تاریخی بودا در سال ۶۲۳ قبل از میلاد مسیح در آن متولد شده است. لومبینی در حال حاضر پر از صومعه‌ها و خانه‌های بودایی است و با سفر به آن انگار به یک موزه بزرگ از سنت‌ها و معماری بودایی رفته‌اید. این شهر کوچک در ترای غربی Western Terai قرار دارد و بازدید از آن را حتما باید در برنامه‌های سفرتان قرار دهید. بازار آسان  ASAN MARKET     بازار آسان که به آن بازار آسون هم می‌گویند، یک بازار بسیار تاریخی در مرکز کاتماندو است که در آن خرت و پرت‌ها، ادویه‌جات، لباس‌های محلی و... به فروش می‌رسد. این بازار همچنین به خاطر معماری بی‌نظیرش محبوبیت جهانی پیدا کرده است. این بازار قدمت بسیار طولانی‌ای دارد و مربوط به دورانی است که شهر کاتماندو به عنوان یک قطب اقتصادی بین مسیر هند و تبت شناخته می‌شد. اگرچه این بازار اکثر اوقات بسیار شلوغ است اما بازدید از آن ارزش تحمل جمعیت و شلوغی را دارد. پارک ملی چیتوان  CHITWAN NATIONAL PARK     یکی دیگر از جاذبه های گردشگری نپال که در واقع محبوب‌ترین پارک ملی جنگلی این کشور نیز محسوب می‌شود، پارک ملی چیتوان نام دارد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید از هر دو شهر کاتماندو و پوخارا به راحتی می‌توانید به این پارک دسترسی داشته باشید. در این پارک امکان آشنایی با شیوه زندگی بسیاری از پرندگان وجود دارد. همچنین شما می‌توانید حیواناتی نظر تمساح، گوزن و فیل را از نزدیک ببینید. در پارک ملی چیتوان، یک گونه نادر از کرگدن شاخ دار وجود دارد که دیدن آن نیز خالی از لطف نیست. حدودا ۶۰۰ عدد از این کرگدن‌ها در نپال زندگی می‌کنند. گنبد بودهاناث  BOUDHANATH STUPA     گنبد سفید و نوک طلایی بودهاناث را باید یکی از مقدس‌ترین جاهای نپال برای بودایی‌ها دانست. این گنبد که در قرن ۱۴ میلادی ساخته شده؛ یکی از بزرگترین گنبدهای جهان محسوب می‌شود. منطقه بودهاناث مرکز زندگی تبتی‌ها در کاتماندو است. بومیان این منطقه معتقدند، چرخیدن دور این گنبد در جهت عقربه‌های ساعت، یک کار مقدس است. با بازدید از این این جاذبه با شیوه زندگی تبتی آشنا خواهید شد. گورخا دوربار GORKHA DURBAR     قصر گورخا دوربار یک جاذبه تاریخی است که در قرن شانزدهم ساخته شده است. این جاذبه تاریخی در بالای تپه معروف شهر گورخا در مرکز نپال قرار گرفته است. پادشاهان گورخا در یک دوره زمانی بر کل نپال حکومت می‌کرده است، این قصر کوچک، بسیار باارزش‌تر از چیزی است که به نظر می‌آید. اگر کمی خوش شانس باشید و در روز بازدیدتان از این قصر هوا تمیز باشد تا بتوانید دور نمای هیمالیا را از درون این سازه تماشا نمایید. تله کابین ماناکامانا  MANAKAMANA CABLE CAR     تله کابین ماناکامانا، یکی دیگر از جاذبه‌ های گردشگری کشور نپال است که منطقه چیتوان را به ماناکامانا در منطقه گورخا وصل می‌کند. استفاده از این تله کابین هیجان زیادی به بازدید شما وارد می‌شود، مسیر این تله کابین بسیار طولانی است و از روی رودخانه تریسولی (Trisuli)، شالیزارهای برنج و روستاهای کوچک بسیار زیبا می‌گذرد. در در  بالای این خط نیایشگاه ماناکامانا به عنوان یکی از زیارتگاه‌های مهم مردم این منطقه و از جاذبه‌های گردشگری نپال به حساب می‌آید. کاخ نارایانهی  NARAYANHITI PALACE     یکی دیگر از جاذبه های نپال، کاخ نارایانهی نام دارد. این کاخ در دهه ۱۹۶۰ میلادی ساخته شده است. نارایانهی اگزچه امکان دار  به اندازه کاخ‌های تاریخی کاتماندو زیبا نباشد، اما باید آن را یک سازه باشکوه داست که در معماری آن از معماری بودایی‌ها الهام گرفته شده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید تا قبل از اینکه کشور نپال به جمهوری بدل شود یعنی تا قبل از سال ۲۰۰۸ در این کاخ سکنه وجود داشت اما در حال حاضر این ساختمان به یک موزه تغییر کاربری داده است. این موزه به صورتی طراحی شده است که به بازدیدکنندگان قتل عام شاه، ملکه و سایر اعضای خانواده سلطنتی نپال در سال ۲۰۰۱ را یادآوری می‌کند. دریاچه فوا  FEWA LAKE     دریاچه فوا به عنوان یکی از دریاچه‌های زیبای کشور نپال، از دیگر جاذبه‌های این کشور محسوب می‌شود. یکی از کارهای جذابی که در اطراف این دریاچه می‌توانید انجام دهید، سوار شدن در یک قایق چوبی قدیمی و پارو زدن در یک دریاچه جنگی آرامش‌بخش با چشم‌انداز کوهستان است. شما همچنین می‌توانید در ساحل آرام دریاچه قدم بزنید و از آن آرامش بگیرید. میدان کوزه گران  POTTERS’ SQUARE     اگر به دنبال یک گنجینه ارزشمند در نپال می‌گردید، حتما سری به باکتاپور (Bhaktapur) بزنید. در این منطقه به اندازه یک شهر صنایع دستی و به خصوص کوزه سفالی دارد. برای تماشای این کوزه‌ها کافی است به میدان کوزه‌گران شهر بروید. در اطراف این میدان کارگاه‌هایی وجود دارد که در طول روز هزاران کوزه زیبا در آنها تولید و برای خشک شدن در این میدان پهن می‌شوند. این کوزه‌ها همه جای تپال به فروش می‌رسند. قله اورست     شاید بهتر بود قله اورست را در همان ابتدای متن می‌آوردیم زیرا اصلا بیشتر کردم دنیا نپال را به خاطر این قله می‌شناسند اما، به همین دلیل مشهور بودن اورست ما سعی کردیم جاذبه‌های دیگر این کشور را ابتدا به شما معرفی نماییم. اورست را باید بلندترین قله دنیا دانست که ۸۸۴۸ متر ارتفاع دارد. هر کسی نمی‌تواند این قله را فتح کند. حتی پیاده‌روی در دامنه‌های آن هم به آموزش‌های حرفه‌ای نیاز دارد. با این حال، مسیر پیاده‌روی تا کمپ اصلی اورست، یکی از محبوت‌ترین مسیرهای کوه‌نوردی در سطح جهان است. به جرأت می توان قله اورست را از اصلی‌ترین جاذبه های گردشگری کشور نپال دانست.     از دیگر جاذبه‌های گردشگری کشور نپال می‌توان به شهرهایی همچون کاتماندو، باکتاپور و پخارا اشاره کرد که هر کدامشان بسان یک موزه ارزشمند هستند و حتما باید در طول سفرتان به نپال زمانی را برای بازدید از آنها کنار بگذارید. از دیگر جاذبه‌هایی که حتما باید بازدید از آنها را در برنامه سفر به نپال چای دهید، مسیرهای طبیعت‌گردی زیادی است که در این کشور وجود دارد. از میان این مسیرها می‌توان به هلامبو (Helambu Trek) اشاره کرد.     در این کشور به جز اورست قله‌های دیگری هم وجود دارد که هر ساله کوهنوردان زیادی را به سوی خود می‌کشانند. نپال را باید کشور شگفتی‌ها دانست که جاذبه‌های گردشگریش تمامی ندارند. با سفر به این کشور به دنیایی وارد خواهید شد که مانندش را در هیچ جای دیگری پیدا نخواهید کرد. نکاتی که در سفر به نپال باید بدانید در کشور نپال هم مانند هندوستان برای سلام کردن باید از واژه «ناماسته» استفاده کنید و همراه با گفتن آن باید کف دست‌هایتان را به هم بچسبانید. در کشور نپال به هیچ عنوان تنها به به طبیعت‌گردی نروید. این کار ممکن است خطرناک باشد زیرا در این کشور تاکنون افراد زیادی که تنها راهی طبیعت‌گردی شده‌اند، ناپدید گشته‌اند. بهتر است همیشه یک راهنما همراه با خود داشته باشید و یا همراه با یک گروه طبیعت‌گردی کنید.  یکی از نکاتی که در سفر به نپال باید بدان توجه کرد، سلامتی و بهداشت غذا است. در این کشور به هیچ عنوان نباید از آب شیر و یا آب نجوشیده استفاده نمایید. همچنین استفاده از سبزیجات خام و میوه های قاچ شده‌ای که در مغازه‌ها وجود دارند هم به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. ارامش را در شهرهای بزرگ کشور نپال کمتر می‌بینید و معمولا در این شهرها ترافیک سنگینی وجود دارد و هوا هم کمی هوا آلوده است و در خیابان‌ها دست‌اندازهای زیادی وجود دارد. اگر قصد دارید با دوچرخه و یا موتور در بزرگراه‌ها تردد نمایید؛ باید بدانید که شهرهای بزرگ نپال جای مناسبی برای این تجربه نیست. سعی کنید که به افرادی که در خیابان گدایی می‌کنند پولی ندهید. حتی اگر آنها به شدت نیازمند به نظر می‌رسند اما این پول دادن باعث می‌شود که همچنان به این کارشان ادامه دهند. اگر واقعا دوست دارید که به آنها کمک کنید، موسسات خیریه متفاوتی وجود دارند که می توانید برای کمک از آنها استفاده نمایید. سعی کنید که قبل از ترک کشور نپال، باقیمانده پول‌تان را به ارز متفاوتی تبدیل نمایید. زیرا در بیرون از نپال تبدیل کردن آن بسیار سخت است، همچنین بیرون بردن پول نپال به خارج از کشور خلاف مقررات است. بهتر است در سفر به نپال به یک نکته مهم عادت کنید و آن تاخیرات زمانی است. اگر سعی کنید با برنامه سفری که در ابتدای آن به شما داده می‌شود جلو بروید، به احتمال زیاد ناامید خواهید شد. بنابراین بهتر است برنامه خود را منعطف بچینید. کتاب می‌توانید خلاءهای زمانی که این تاخیرات ایجاد می‌نماید را پر کند. در سفر به نپال همیشه باید در مورد Bandhs (مکان هایی که در آن هیچ حمل و نقلی مجاز نیست) هشدار و آگاه باشید. دلیل آن واضح است. در صورتی که حواستان به این مساله نباشد برنامه سفرتان به راحتی خراب خواهد شد.  بیشتر مکان‌ها در کشور نپال تا ساعت ۱۰ شب بیشتر باز نیست و پس از آن تعطیل می‌شود بنابراین در برنامه‌های خود به این نکته توجه نمایید. اما یک استثنا به نام منطقه تامل وجود دارد که برخی از رستوران‌ها آن تا کمی بعد از این ساعت نیز باز می‌مانند. یک نکته دیگر که باید در سفر به نپال بدانید این است که در نظر داشته باشید که برای ورود به شماری از بناهای مذهبی و عمومی در صورتی که محلی‌ها هیچگونه هزینه‌ای پرداخت نمی‌کنند، امکان دارد از شما هزینه دریافت نمایند. در صورت مواجه شدن با این مساله تعجب نکنید. سعی کنید که همیشه همراه با خود چند دستمال کاغذی داشته باشید. همچنین داشتن یک ژل ضدعفونی کننده همراه با خود از ضروریات سفر به نپال است تا اگر برای شستن دست هایتان جایی را پیدا نکردید بتوانید از آن استفاده کنید. اگر در کشور نپال سوار یک تاکسی شدید، حتما از راننده بخواهید که تاکسی‌مترش را روشن نماید تا مجبور نشوید هزینه اضافه پرداخت کنید. این را هم در نظر بگیرید که بعد از ساعت ۱۰ شب هزینه تاکسی‌ها دوبرابر خواهد شد. اگر در سفر به نپال میمون‌ها را دیدید، سعی کنید که به هیچ عنوان خوراکی از کیف‌تان در نیاورید زیرا میمون‌ها سعی می‌کنند خوراکی را از دستتان بدزدند! در نپال اخیرا جنبشی برای کمتر استفاده کردن از پلاستیک راه افتاده است. پیشنهاد می‌شود شما هم در طول سفرتان به این جنبش بییوندید و تا آنجا که می‌توانید از پلاستیک استفاده ننمایید. کلام آخر     در مطلب آشنایی با کشور نپال هر آنچه را که لازم بود درباره این کشور زیبا که در قاره آسیا قرار دارد بدانید بیان کردیم. درباره غذاها و جاذبه‌های گردشگری و حتی فرهنگ مردم نپال حرف زدیم و نکاتی را که باید در سفر به این کشور بدانید بیان کردیم. بسیاری از مردم جهان کشور نپال را تنها به خاطر وجود اورست در آن می‌شناسند. در حالی جدا از جذابیت فرهنگی جاذبه های گردشگری فراوان دیگری هم در این کشور وجود دارد که سفر به آن را جذاب می‌کند.     اگر نکته دیگری درباره سفر به کشور نپال وجود دارد که در این مطلب بدان اشاره نشد و یا اگر تجربه سفر به این کشور را دارید آن را با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید تا دیگران نیز بتوانند از خواندن تجربیات شما لذت ببرند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد و بتوانید از آن استفاده کنید.

سی و سه پل معنای ویژه‌ای برای اصفهانی‌ها دارد. این پل تاریخی فقط جایی برای تفریح نیست بلکه از قدیم‌ تا امروز بخشی از زندگی روزمره مردمی شده است که زندگی خود را در کنار زاینده رود ساخته‌اند. این جاذبه گردشگری که به پل الله ورودی خان نیز مشهور است، 295 متر طول و 14 متر عرض دارد. دلیل اینکه نام الله وردی خان روی این پل مانده این است که سی و سه پل زیر نظر فردی به نام الله وردی خان اوندیلادزه که یک سردار مشهور صفوی بود، ساخته شده است. زمان ساخت این پل را همزان با حکومت شاه عباس صفوی می‌دانند. جالب است بدانید جشن آب پاشان و مراسم خاخ شویان که مخصوص ارامنه بوده، روی این پل برگزار می‌شده است. این جشن‌ها آنقدر اهمیت داشته که در برخی از سفرنامه‌های مربوط به آن زمان که به قلم گردشگران خارجی نوشته شده، به آنها اشاره شده است. سی و سه پل یکی از عجیب‌ترین و زیباترین پل‌های جهان است. به طوری که "پرسی ساکس" آن را یکی از درجه یک‌ترین پل‌های جهان، "شارن" آن را شاهکار معماری و "دن گارسیا" یکی از بهترین معماری‌های ایران می‌دانند.

استان لرستان را به حق می‌توان بهشت جاذبه‌های طبیعی دانست زیرا در هر نقطه از این استان، شمار زیادی جاذبه گردشگری وجود دارد که تماشای آن می‌تواند یک خاطر زیبای ابدی در هر ذهن بسازد. یکی از این جاذبه های گردشگری جذاب، تنگه شیرز کوهدشت نام دارد. در واقع این دره یا تنگه در منطقه زردلان در جایی به نام اولاد قباد قرار گرفته و از روستای گدارگه تا کنار رودخانه سیمره کشیده شده است. دیواره‌های تنگه شیرز لرستان بین 150 تا 200 متر است. این دیواره‌ها شیب‌دار است و در نزدیکی گداره با ارتفاع کمتر از 10 متر شروع می‌شود و هر چه که به انتهای دره نزدیک شوید و به هفت رک برسید این ارتفاع نیز بیشتر می‌شود و به اوج خود می‌رسد. تنگه شیرز دارای پنج کیلومتر طول است و در میان آن رودخانه‌ای جریان دارد که که به رود سیمره می‌ریزد.

افرادی که استان لرستان را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند؛ می‌دانند که این استان زیبا پر از جاذبه‌های طبیعی فوق‌العاده زیبا مانند کوه‌ها، دشت‌ها، آبشارها و رودخانه‌هاست. بنابراین طبیعی است بیشتر کسانی که این استان را برای سفر انتخاب می‌کنند، علاقمندان به طبیعت‌گردی باشند. یکی از جاذبه‌های گردشگری که می‌توانید در سفر به استان لرستان از آن دیدن کنید، آبشار بیشه است. این جاذبه در تاریخ 27 اسفند 1387 به عنوان چهل و هشتمین اثر ملی، در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.

ایران پر از شهرها، روستاها و جاذبه‌های شگفت‌انگیز است که در این مطلب قصد داریم با هم به یکی از اعجاب انگیزترین آنها یعنی روستای کندوان واقع در استان آذربایجان شرقی سفر کنیم. این روستای صخره‌ای در دامنه کوه سهند و در نزدیکی شهر اسکو قرار گرفته است. شاید برایتان جالب باشد بدانید مردم این روستا هنوز در خانه‌های صخره‌ای خود زندگی می‌کنند و از این نظر کندوان را باید یکی از نادرترین روستاهای صخره‌ای در جهان دانست.

روستا همیشه در میان جذابیت‌های طبیعی یک استان حرف اول را می‌زند. محیط روستایی، طبیعت‌ زیبا و فرهنگ ساده و صمیمی روستا همه باعث جذابیتش شده است. روستاهای استان همدان نیز از این قائده مستثنی نیستند. یکی از جذاب‌ترین و زیباترین جاذبه های گردشگری که می‌توان در سفر به همدان به بازدید از آن بپردازید روستای ورکانه نام دارد. روستای ورکانه در نزدیکی شهر همدان قرار دارد، ساکنین این روستا لر هستند و به زبان لری صحبت می‌کنند. تمام خانه‌های این روستا به جز سقفشان از سنگ ساخته شده‌اند. سقف خانه‌ها نیز ساخته شده از تیرهای چوبی هستند که رویشان را با کاه گل، قیر و گونی پوشانده‌اند. همه خانه‌های این روستا برای استفاده بیشتر از نور آفتاب رو به جنوب ساخته شده‌اند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید روستا ورکانه زادگاه پرفسور توفیق موسیوند، کسی که برای نخستین بار در جهان، قلب مصنوعی را اختراع کرد، است. یقینا تا همینجای کار این روستا برایتان جذاب شده است و این جاذبه گردشگری را در لیست آن دسته از جاذبه‌ها که دوست دارید از از آنها بازدید کنید، قرار داده‌اید اما هر چه جلوتر رویم، چیزهای جالب‌تری درباره ورکانه همدان خواهیم فهمید.

دلایل زیادی برای انتخاب استان گلستان به عنوان مقصد سفر وجود دارد. مردمی خونگرم و مهمان‌نواز، جاذبه‌های تاریخی فراوان، فرهنگی خاص و طبیعتی بکر و رویایی تنها چند مورد از این دلایل هستند. مکان های دیدنی استان گلستان آنقدر زیاد است که اگر بخواهیم آنها را به شما معرفی کنیم نیاز به نوشتن چندین صفحه متن داریم. بنابراین در این نوشته سعی داریم به صورت مختصر و مفید شما را با بخش کوچکی از این بهشت زیبا، یعنی آبشارهای این استان آشنا کنیم. رشته کوه البرز رودهای فراوانی را در خود جای داده است. شیب تند این رشته کوه این رودها را به آبشارهای کوچک و بزرگ بدل کرده است. بازدید از آبشارهای گلستان می‌تواند هیجان‌انگیزترین بخش سفر به گلستان باشد. البته به این شرط که در فصل مناسب و با وسایل مناسب این بازدید را انجام دهید. برای رسیدن به این آبشارها باید جنگل‌پیمایی کنید.

قلعه الموت از پرطرفدارترین و محبوب‌ترین جاذبه های گردشگری استان قزوین به حساب می‌آید. بعید است کسی گذرش به این دیار بیافتد و از فرصتش برای بازدید از قلعه الموت استفاده نکند. قلعه یا دژ الموت که معنای لغوی آن آشیانه عقاب است، در منطقه الموت قزوین قرار دارد. این دژ مقر حسن صباح، بنیانگذار دولت اسماعیلیان بوده است. حسن صباح یکی از قدرتمندترین و نام‌آورترین مردان زمان خود بوده و به همین دلیل مقر او یعنی همان قلعه الموت هنوز تاکنون نام خود را حفظ کرده است.  در مطلب سفر به قلعه الموت قصد داریم شما را با این جاذبه گردشگری که هم طبیعتی فوق‌العاده اطرافش را فرا گرفته و هم اهمیت و ارزش تاریخی دارد، آشنا کنیم. ابتدا به معرفی این قلعه خواهیم پرداخت، سپس کمی درباره تاریخچه و موقعیت جغرافیایی آن حرف خواهیم زد و در نهایت این مساله را بررسی می‌کنیم که در اطراف قلعه الموت چه جاذبه‌های دیگری برای بازدید وجود دارد. اگر قصد سفر به الموت را دارید و یا خواندن درباره این جاذبه گردشگری برایتان جذابت دارد، این مطلب مخصوص شماست. پس تا انتهای آن با دکوول همراه باشید.

گیلان؛ سرزمینی که گویا برای خلقت آن زمان و سلیقه دو چندانی صرف شده تا بدین شکل تصویری از بهشت در زمین به تصویر درآید. منطقه‌ای از ایران که در طبیعت سحرانگیز آن جنگل، دریا و کوهستان به هم پیوند خورده‌اند و تلفیق بی‌نظیری از سرسبزی و نیل‌گونی را به وجود آورده‌اند. درختان سر به فلک کشیده، رودهای روان و آبشارهای خروشان این استان شمالی از چنان زیبایی برخوردارند که ماهرترین نقاشان تاریخ هم از به تصویر درآوردن چنین طبیعتی عاجزند. وجود چنین طبیعتی در کنار آب‌وهوای مطبوع شمال ایران، بهترین زیستگاه را برای هر موجودی اعم از حیوان و گیاهان به وجود آورده است. پناهگاه حیات وحش لوندویل تنها تکه‌ای از این فردوس زمین محسوب می‌شود که با زیست حداقل 125 گونه جانوری در آن، حیاتی زیبا و زندگی سرشار را الهام می‌بخشد. اما این تنها یکی از زیبابی‌های لَوَندِویل است. این شهرستان مرتفع‌ترین آبشار ایران را هم در غرب خود جای داده است. آبشار لاتون با ارتفاع 105 متر، یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری لوندویل به حساب می‌آید که خود می‌تواند نمادی از زیبایی باشد. مسیر صعود آبشار تپه‌هایی جنگلی و بسیار زیباست که در طول پیمایش آن چشمه‌های فراوانی با آبی خنک و نوشیدنی چشم‌ها را به خود خیره می‌کند. آبشار لاتون از فاصلۀ 600 متری قابل رویت است و در حاشیه آن یکی از زیباترین جنگل‌های متراکم بکر و دست‌نخورده گیلان با انبوهی از درختان آلو، به، گلابی، گردو، فندق و سیب وحشی وجود دارد که در ۹ ماه از سال سرسبزی و زیبایی خود را حفظ می‌کند. از تنوع جانوری اطراف آبشار نیز می‌توان به گرگ، گراز، خرس (نادر)، جوجه تیغی، اسب، گاو، و … اشاره کرد. اگر شما هم قصد سفر به آبشار لاتون و لوندویل را دارید، تا انتهای این مطلب همراه دکوول باشید تا به‌طور کامل با این تکه از بهشت روی زمین آشنا شوید.

اگر قرار باشد فهرستی از زیباترین و مهم‌ترین دریاچه‌های ایران تهیه کنیم، حتما نام دریاچه گهر درود لرستان در این لیست قرار خواهد گرفت. این دریاچه از دو بخش گهر بزرگ (کله گوهر) و گهر کوچک (کره گهر) تشکیل شده است و بین 400 تا 800 متر عرض و هزار و 800 متر طول دارد. در پاسخ به این سوال که دریاچه گهر کجاست باید گفت این دریاچه در شهرستان درود از توابع استان لرستان قرار دارد. این دریاچه یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های استان لرستان محسوب می‌شود که سالانه عده زیادی گردشگر داخلی و خارجی را به خود جذب می‌کند. از آنجایی که بیشتر بارش سالیانه این منطقه به صورت برف است و زمستان‌های بسیار سردی دارد. دریاچه گهر در زمستان اغلب به صورت یخ زده است. وسعت این دریاچه که در دو کیلومتری گهر قرار دارد را حدود پنج هکتار تخمین زده‌اند.

استان آذربایجان غربی سراسر زیبایی است اما اگر بخواهید یک جاذبه از این استان زیبا را برای بازدید انتخاب کنید، بازدید از شهر سردشت و آبشار شلماش گزینه خوبی است. دره سرسبز شلماش را که در واقع از سه آبشار تشکیل شده، فرا گرفته است. این منطقه، مکانی تفریحی است که سالانه گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. سه آبشاری که در این منطقه وجود دارند، با فاصله پشت سر هم قرار گرفته‌اند. اولین آبشار نزدیک به پارکینگ و دو آبشار دیگر با فاصله دورتر در عمق دره قرار دارند. در حال حاضر به راحتی و با استفاده از پله و حصار می‎توانید از هر سه این آبشارها دیدن نمایید.

تقریبا میان تمام علاقمندان به سفر و طبیعت گردی این اتفاق نظر وجود دارد که استان مازندران یکی از جذاب‌ترین و زیباترین مقاصد برای سفر است. این استان پر است از جاذبه‌های گردشگری که برخی از آنها جاذبه‌های تاریخشی و برخی دیگر جاذبه‌های طبیعی هستند. مشخصا ترکیب تاریخ و طبیعتا مقصد جذابی را برای سفر به وجود می‌آورد. یکی از جاذبه‌های مشهور و شگفت‌انگیز این استان که در این مطلب قصد داریم درباره آن حرف بزنیم، پل ورسک است. این پل را باید یکی از مشهورترین پل‌های تاریخی مهندسی شده در ایران دانست که قدمتش به دوران حکومت رضاشاه در ایران یعنی حدود سال 1315 باز می‌گردد. در مطلب پل ورسک کجاست؟ قصد داریم همه چیز را درباره این جاذبه تاریخی بررسی نماییم.  پل ورسک در ارتفاع 110 متری از دره ساخته شده و راه آهن سراسری تهران - شمال را به هم متصل می‌نماید. این پل در جریان جنگ جهانی دوم نقش بسیار مهمی را ایفا کرد تا جایی که چرچیل، نخست وزیر وقت انگلیس لقب پل پیروزی را به آن داد. پل ورسک در سال 1354 به عنوان یک اثر ملی در فهرست آثار ملی ثبت شده است. ابتدا به معرفی مختصر این پل و تاریخچه‌اش خواهیم پرداخت و سپس نگاهی مختصر به دیگر جاذبه‌ های گردشگری اطراف آن که می‌توان هنگام بازدید از پل ورسک از آنها نیز دیدن نمود، خواهیم داشت. اگر قصد سفر به استان مازندران و بازدید از پل ورسک را دارید. این مطلب می‌تواند اطلاعات زیادی را در اختیارتان قرار دهد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

باتوم کوهنوردی (Trekking Poles) که بعضا با عنوان عصای کوهنوردی نیز نام برده می‌شود از جمله لوازم کوهنوردی مهمی است که مورد استفاده کوهنوردان و طبیعت گردان قرار می‌گیرد. این تجهیزات از یک کالای لوکس به یک ضرورت برای کوهنوردان بدل شده است. از جمله موارد کاربرد باتوم کوهنوردی می‌توان به استفاده صعودهای سرعتی و اسکای رانینگ، پیمایش‌های طولانی و یا در کوهنوردی‌های سنگین در زمستان و تابستان، دور کردن حیوانات و حشرات در طبیعت و کمک به انتقال بار و کاهش آسیب‌های اسکلتی و عضلانی به کوهنوردان دانست. در این مقاله به بررسی جامع باتوم کوهنوردی، معرفی قسمت‌های تشکیل دهنده باتوم، کاربرد باتوم کوهنوردی و همچنین نکاتی پیرامون مراقبت از آن خواهیم پرداخت. پس با ما در دکوول: رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران همراه باشید و ما را از نظرات خود نیز بی بهره نگذارید.

در گذشته دریای ارومیه را با نام‎ شور دریا نیز می‌شناختند. مشخص است که به دلیل شوری آب این دریاچه چنین نامی را روی آن گذاشته‌اند. در مطلب راهنمای بازدید از دریاچه ارومیه قصد داریم ریز تا درشت اطلاعات مربوط به این دریاچه را بررسی کنیم. اگر شما هم علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما تا انتهای این مطلب از وب سایت دکوول همراه باشید.

اما در این مقاله قصد داریم درباره یکی از مهم‌ترین و مشهورترین جاذبه‌های طبیعی که در استان آذربایجان شرقی وجود دارد، یعنی جنگل‌های ارسباران صحبت کنیم. ارسباران در واقع یک ناحیه بسیار بزرگ کوهستانی است که در شهرهای اهر، ورزقان و کلیبر قرار گرفته‌ است. این ناحیه از شمال کوه غوشاداغ تا جنوب رود ارس گسترده شده و به دلیل وجود رود ارس است که این نام را برای آن انتخاب کرده‌اند. جنگل‌های ارسباران از شرق با مشگین شهر و مغان، از جنوب با سراب و از غرب با تبریز و مرند همسایه است. منطقه حفاظت شده ارسباران که یکی از نقاط دیدنی ایران است، در شمال غربی این کشور قرار دارد. این منطقه بین مختصات جغرافیایی ۳۸ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۸ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۳۸ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲ دقیقه طول شرقی واقع شده است. ارسباران از شمال با رشته کوه های قفقاز هم مرز است و ارتفاع آن از سطح دریا از ۲۵۰ متر تا ۲۷۵۴ متر متغیر است. اینجا دکوول است رسانه ادونچر و کوهنوردی ایران، با ما همراه باشید.

خورشید دارد با طنازی تمام از پس کوه‌های البرز رخ می‌نماید. آسمان آخرین جرعه شب را سر می‌کشد و روزی نو آغاز می‌شود. مگر می‌شود این روز را در خانه ماند؟ البته که محال است ماندن در خانه آن هم در یک جمعه اردیبهشتی! همین که اولین هفته از اردیبهشت از راه می‌رسد تمام ذرات وجودم یک صدا فریاد می‌زنند «گلستان، نگارستان» و اینگونه است که رهسپارش می‌شویم.