افراد زیادی هستند که در روزی که هوا آفتابی است و همه چیز به نظر جالب و هیچان انگیز و زیبا می‌رسد آرزوی رسیدن به کوه‌هایی را داشته باشد که در مناظر اطراف شهر مشاهده می‌کند. برای بسیاری دیدن این منظره شروع یک ادونچر و هیجان به شمار می‌رود. شروعی که با یک تجسم آغاز می‌شود. تجسم دیدن خودت در روی قله‌ای که تا قبل از دیدار همان لحظه وجود نداشته است. از آن به بعدش را می‌توان ترسیم کرد. شخص برای رسیدن به رویایی که به شکل لحظه‌ای در سرش پدید آمده است راه می‌افتد و قصد دارد بداند که چطور می‌تواند بر بلندترین نقطه منظره کوهستانی که دیده است بایستد. اینجا دکوول است و ما همراه شما هستیم تا با هم پیرامون اینکه چطور کوهنوردی را شروع کنیم صحبت به میان آوریم. پس با ما همراه باشید.
فهرست:
کوهنوردی چیست؟
هستند بسیاری که هر نوعی فعالیتی که در آن شخصی با کوله پشتی اقدام به صعود و یا پیاده‌روی در مناظر طبیعی از هر نوعی بکند آن را کوهنوردی می‌دانند. در چنین فعالیت‌هایی اغلب شخصی کوله پشتی به دوش در تلاش است تا لوازم ضروری و مورد نیاز خود را همراه داشته باشد و بتواند مسیری که مد نظر دارد را تکمیل کند. اما هر نوع فعالیتی کوهنوردی نیست. شاخه‌های بسیاری وجود دارد که معمول‌ترین آنها عبارتند از هایکینگ (Hiking)، ترکینگ (Trekking) و حتی کوهنوردی (Mountaineering) که هر کدام با توجه به تعریفی که دارند هم لوازم متفاتی نیاز دارند و هم توانایی مختلف را می‌طلبند. به عبارت کلی کوهنورد به کسی گفته می‌شود که دانش عبور از هر نوع مسیر و مانعی که پیش رو باشد را بداند و بتواند از آن استفاده کند.
پس وقتی صحبت از مسیرهای مختلف و کسب توانایی می‌شود شخص باید بداند که صرف پیاده روی در کوه و یا داشتن امکانات مختلف کافی نیست و باید بتواند با استفاده صحیح از آنها و همچنین در اختیار داشتن آنها در قدم اول بتواند از صحت و سلامت خودش در طی فعالیت و همچنین صحت و سلامت اجرای برنامه اطمینان یابد. بنابراین در شاخه‌های مختلف چنین ورزش‌هایی با توجه به اهدافی که تعیین می‌کنید باید دانش، مهارت، توانایی و لوازم و تجهیزات نیز تهیه کنید تا به خوبی بتوانید به اهداف خود برسید و همچنین از آن فعالیت لذت ببرید.
ملزومات شروع کوهنوردی
کوهنوردی می‌تواند به لحاظ فیزیکی و ذهنی بسیار دشوار باشد. با یک کوله پشتی بعضا سنگین، کوله به دوش کوهی را به آرامی بالا یا پایین می‌روید. پس قبل از اینکه بخواهید به شکل جدی آن را شروع کنید، باید مهارت‌های تکنیکی مختلف مانند نحوه استفاده از تبر یخ و هم طنابی و اصول امداد و نجات در سطوح پیشرفته و همچنین تا استفاده از باتوم تا جمع کردن کوله پشتی و دانش اطلاعات پیرامون غذایی که شخص باید تهیه کند را داشته باشید. با رعایت تمام این اصول و برنامه‌ریزی درست که است که می‌توانید با لذت رسیدن به نوک قله و ایجاد حس دستاورد و کامیابی که به محض اتمام برنامه کوهنوردی دارید به تمام آن همه زحمت و انرژی و خستگی معنا ببخشید. اگر مایل به آغاز ورزش کوهنوردی هسنید و سوال اینکه از کجا شروع کنم را از خود می‌پرسید، فرآیند آغاز فعالیت کوهنوردی را در اینجا با شما در میان خواهیم گذاشت. دکوول همراه شماست.
مرحله اول: برای شروع کوهنوردی از یک مربی استفاده کنید
یک مربی واجد شرایط و تایید صلاحیت شده، مسیر را برای شما هموارتر خواهد ساختو مهارت‌های مهم برای صعود از یک کوه یا مسیرهای مختلف را به مرور با شما در میان خواهد گذاشت. اگر تصمیم دارید که بدون یک راهنما یا مربی به کوه بروید که حداقل در زمانی که دانش کافی را ندارید اصلا توصیه نمی‌شود و می‌بایست ابتدا در یک (یا چندین) کلاس آموشی اولیه ثبت نام کنید. مربی نقش مهمی در چیدمان این مسیر برای شما ایفا خواهد کرد و می‌توانید مسیر رشد شما را با توجه به ضعف‌هایی که دارید در اختیار شما قرار دهد. به شکل کلی مربی و همراه داشتن کوهنورد با تجربه مسیر رشد و نمو شما را تا حد زیادی مرتفع خواهد کرد.
نکته مهم دیگر این است که اگر به تازگی وارد دنیای کوهنوردی شده‌اید، روشی سریع و ساده برای ورود به این ورزش، استفاده از همراهی یک باشگاه کوهنوردی است. اگر تناسب اندام معقولی دارید، تعداد بیشماری راهنماهایان کوه در سطح جهان و ایران وجود دارند که می‌توانند شما را دقیقا بالای هر کوهی که تمایل داشته باشید، ببرند. به هر نوعی از این افراد را خواهید دید. کوهروهایی که در کوه‌های اطراف ایران فعالیت می‌کنند تا راهنمایان محلی که مشتریان خود را به بالای قله اورست می‌رسانند. راهنمایانی و مربیان ورزشی تاید شده و واجد شرایط در انتقال آموزش و تجربه کافی به شما مهارت کافی را دارند و در این مسیر شما را همراه خواهند کرد تا بتوانید خودتان برای فعالیت‌های خود تصمیم گیری کنید.
برای یافتن یک راهنما، باشگاه‌های کوهنوردی محلی یا خدمات راهنمای خصوصی در مناطقی که قصد کوهنوردی دارید، اقدام کنید. توصیه دکوول به شما این است که از همراهی مربیان رسمی فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران اگر در ایران فعالیت می‌کنید و اگر قصد سفر به سایر کشورها را دارید راهنمایان مورد تایید انجمن کوهنوردی آمریکا و یا IFMGA می‌توانند گزینه‌های مورد اعتمادی را در اختیار شما قرار دهند. هرچند همه کسانی که وارد این دنیا می‌شوند این مسیر را طی نمی‌کنند اما این یک مسیر استاندارد است که شما را به اهدافی که دارید خیلی سریعتر خواهد رساند.
مرحله دوم: آموزش را آ غاز کنید
کوهنوردی به لحاظ فیزیکی و ذهنی، دشوار است بنابراین آموزش نقش بسیاری مهمی را در این بخش ایفا می‌کند. البته این پرسش وابسته به اینکه در کدام کشور هستید و چه منابع و امکاناتی را در اختیار دارید متفاوت است. در ایران کلاس‌های کارآموزی کوهپیمایی، کارآموزی سنگنوردی مقدماتی، کارآموزی برف مقدماتی، پزشکی کوهستان و همچنین هواشناسی را می‌توان از جمله کلاس‌هایی دانست که گذراندن آن به بسیاری از ایرانیان توصیه می‌شود. این کلاس‌ها برای مثال در اروپا شاملتا نحوه حرکت بر روی برف و یخچال‌ها، نحوه استفاده از یک گلنگ و تبر برف و نحوه نجات یک کوهنورده سقوط کرده از یک شکاف یخچالی خواهد بود. تعدادی از مهارت‌هایی که برای شروع کوهنوردی به آنها نیاز دارید، در اینجا آورده شده‌اند:
- تکنیک‌های حرکت بر روی برف: آگاهی از نحوه حرکت ایمن و موثر بر روی برف، با گام برداری اصولی آغاز می‌شود. گامبرداری صحیح مانند آشنایی با روش‌های آلمانی، فرانسوی، آمریکایی و همچنین آشنایی با نحوه محافظت از خود در حین سرخوردن و یا پیدا کردن مسیر از جمله مباحثی است که در هنگام یادگیری تکنیک‌های حرکت در روی برف خواهید آموخت.
- استفاده از تبر یخ: کاربرد تبر یخ، یکی از اصولی است که باید برای کوهنوردی یاد بگیرید البته بهتر است اینجا به استفاده از کلنگ هم اشاره کرد. تکنیک خود حمایت که شامل کاشت دسته تبر یخ در برف یا یخ جهت حفاظت در مقابل سقوط در کارگاه اول است. اگر در وضعیت سرخوردن و سقوط هستید، خود حمایتی برای متوقف کردن شما قبل از اینکه فاصله زیادی را سربخورید، به کار می رود. آموزش مناسب و تمرین، برای ماهرشدن در هر دوی این تکینک‌های تبر یخ، لازم هستند.
- استفاده از کرامپون‌ها: کرامپون‌ها، کشش (اصطکاک) لازم بر روی ناحیه یخی را ایجاد می‌کنند که شما در غیر اینصورت نمی‌توانید صعود را انجام دهید. اینکه بدانید چطور و چه زمانی کرامپون‌ها را بپوشید و چه زمانی آنها را در بیاورید، اهمیت دارد. برای اینکه در زمان راه رفتن با کرامپون‌ها بر روی کفش‌هایتان راحت باشید، تمرین لازم است. در مقاله ما با عنوان نحوه استفاده از کرامپون‌ها، موارد بیشتری را درباره کرامپون‌ها یاد بگیرید. همچنین انتخاب کفش متناسب با کرامپون و یا نحوه اندازه زدن دقیق کرامپون و فیکس کردن آن با کفش خود مهارتی به شمار می‌رود که اهمیت بالایی دارد.
- تمرین همطنابی بر روی یخچال: وقتی که ضمن عبور از یک یخچال، با طناب به یک نفر یا تعداد بیشتری از افراد دیگر متصل می‌شوید، استفاده از یک کلنگ در این نوع حرکت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. نه تنها به مهارت‌هایی نیاز دارید که سقوط خودتان را متوقف کند، بلکه باید نسبت به سایر افراد در تیم خود هوشیار باشید و در صورت سرخوردن یکی از آنها به سمت یک شکاف یخچالی یا یک سراشیبی تند، برای وضعیت ترمـز آماده باشید. آگاهی از زمان و نحوه متصل شدن با طناب به همدیگر، میزان شل بودن طناب و نحوه حمایت از کوهنوردان دیگر، مجموعه‌ای از مهارت‌هایی هستند که به بهترین شکل توسط مربیان با تجربه یا باشگاه‌های کوهنوردی، آموزش داده می‌شوند. درباره تمرین همطنابی بر روی یخچال، موارد بیشتری را یاد بگیرید.
- جهت یابی در شکاف‌ها و مه و برف: در بیشتر بهار و تابستان، مسیرهای برفی اصلی صعود بر روی کوه‌ها در ایالات متحده آمریکا، صعودهای همطناب را لازم دارند، این موضوع در ایران کمتر مشاهده می‌شود و فقط در مسیرهای خاص و در فصول زمستان نیاز به هم طنابی احساس می‌شود آن هم در مناطق خاص و یا در شرایط خاص. در اواخر تابستان یا پاییز، وقتی که برف‌های سال به آرامی ذوب می‌شوند، شکاف‌های یخچالی باز می‌شوند. یخچال‌هایی که قبلا نرم و فشرده بودند، می‌توانند تبدیل به پازلی از یخ‌های پخششده و پلکان مارپیچی از ترک‌ها (شکاف‌ها) شوند. در این شرایط، مسیریابی می‌تواند چالش برانگیزتر باشد. مه و برف نیز، جذابیت و خاصیت گول زننده خود را دارند. مهارت کار با ارتفاع سنج و قطب نما برای کوهنوردی الزامی است. این بخش از مهارت‌ها برای افرادی که قصد دارند کوهنوردی خود را در سطح بالاتری ادامه دهند لازم است و در ایران زیاد کاربرد ندارد چون در مناطق بسیار نادری امکان مواجهه با شکاف‌های یخی وجود دارد.
مرحله سوم: کسب آمادگی برای فعالیت
لذت ایستادن بر روی یک قله بلند، خیره شدن به جذابیت‌های چشم انداز پایین پاهای‌تان، همیشه آسان بدست نمی‌آید. کوهنوردی، چالش‌های فیزیکی و ذهنی زیادی دارد؛ صرف زمان 14-12 ساعت در روز و بسیار آهسته رفتن مسیر بر روی سربالایی با یک کوله پشتی سنگین بر روی پشت، رایج است. جهت آماده سازی خودتان برای این چالش‌ها، باید از لحاظ فیزیکی و ذهنی آماده باشید که در این بخش قصد داریم پیرامون این موضوع صحبت به میان آوریم.
آماده‌سازی فیزیکی
وقتی که یک کوله‌پشتی سنگین به پشت دارید و برای ساعت‌ها است که در حال حرکت هستید، عملکرد به ظاهر ساده گذاشتن یک پا در جلوی دیگر یا به عبارتی راه رفتن، می‌تواند کاملا خسته کننده باشد. به منظور آمادگی برای چالش‌های طاقت فرسای کوهنوردی، بیشتر افراد نیاز دارند که آموزش مداوم و پیوسته‌ای را چندین ماه قبل از یک سفر شروع کنند. یک برنامه آموزشی منظم که شامل دویدن، دوچرخه سواری و شنا باشد، روش مناسبی برای آماده سازی سیستم قلبی عروقی شما است. صعود از پله در فضای سرپوشیده، می‌توانند به رشد و تقویت ماهیچه‌های پا که برای کوهنوردی به کار می روند، کمک کند. وزنه برداری می‌تواند بالاتنه را برای حمل یک کوله تقویت کند. در نظر داشته باشید بهتر است تمام این فعالیت‌هایی که اینجا به شکل تیتروار ارائه می‌شود می‌بایست زیر نظر یک مربی انجام شود تا از وارد آمدن هر نوع آسیبی جلوگیری شود.
بنابراین، بهترین آموزش برای صعود با یک کوله‌پشتی، کوهپیمایی با کوله است. تنظیم وزن کوله پستی و همچنین چیدمان آن را فرا بگیرید و با استفاده از آن به انجام تمرین خود بپردازید. در جایی که می‌توانید ارتفاعی را بالا بروید، مسیرهای راه پیمایی نزدیک را انتخاب کنید. یا مجموعه‌ای طولانی از پله‌ها را بیابید و چندین تکرار داشته باشید. این نوع از آموزش، نسبت به دویدن و دوچرخه سواری، مقاومت شما را در یک برنامه طولانی بیشتر بهبود می‌دهد.
در حالیکه آمادگی فیزیکی برای روزهای طولانی پیمایش سربالایی با یک کوله پشتی سنگین اهمیت دارد، تاثیرات ارتفاع بلند وقتی که از یک کوه پایین می‌آیید، می‌تواند غیرقابل پیشبینی باشد. در ارتفاعات بالای 4000 متر، حتی افرادی با بیشترین میزان آمادگی جسمانی نیز تاثیرات اکسیژن کاهش یافته در اتمسفر را حس خواهند کرد. علائم بیماری‌های ملایم ارتفاع، خواب مختل شده، تنفس نامنظم درطول خواب، سردرد، ضعف، کوفتگی، حالت تهوع، سرگیجه و تنگی نفس هستند. برای یادگیری بیشتر درباره آمادگی فیزیکی برای کوهنوردی و دیدن یک نمونه برنامه روزانه تمرین بدنی، مقاله ما با عنوان تمرینات مناسب برای کوهنوردی بخوانید.
آمادگی ذهنی
کوهنوردی، چیزی بیشتر از مهارت‌های ورزشی و تکنیکی را ایجاب می‌کند. یک نگرش (چهارچوب) فکری متفاوت از صعود ورزشی محدود به تمدن شهری یا کوله‌گردی بر روی یک مسیر مشخص شده، دارد. شما برای تکمیل یک صعود کوهنوردی، باید زمان و انرژی بیشتری صرف کنید، و باید برای بعضی از مشکلات، ناراحتی ها و خطرات احتمالی درطول مسیر مانند سقوط صخره‌ها، سقوط یخ، ریزش بهمن و سقوط در شکاف‌های یخچالی، آماده باشید. مشکلی وجود دارد مبنی بر اینکه آب و هوای کوهستانی ناپایدار ممکن است وجود داشته باشد؛ اهمیتی ندارد که شما چقدر سخت آموزش دیده‌اید و برای مواجهه با نور شدید خورشید آماده‌اید، یک طوفان می‌تواند شما را مجبور کند که قبل از رسیدن به قله، برگردید. به این دلایل، کوهنوردی برای هرکسی مناسب نیست.
البته لذت و شادابی رفتن به محیط کوهستان می‌تواند فوق العاده باشد. یک آسمان پر از ستاره، کرامپون‌هایی که زیر پاهای شما صدای خش خش می‌دهند و صدای تنفس ممتد خودتان را تصور کنید. چراغ‌های پیشانی، مسیر به سمت بالا را مشخص می‌کنند و بعد از آن یکی‌یکی خاموش می‌شوند زیرا اولین زبانه‌های نور، یخچال را به رنگ صورتی در می‌آورند و شما به منظره‌ای می‌رسید که بسیاری از مردم آن را فقط از هواپیما می‌بینند. اینها لحظاتی هستند که افراد را از راحتی باشگاه صخره‌نوردی یا اطمینان از یک صعود کوتاه نزدیک به جاده، دور می‌کنند.
مرحله چهارم: همراه داشتن لوازم ضروری
دادن پاسخ صحیح به این سوال نیز هم از اهمیت بالایی برخوردار است و هم لوازم نقش بسیاری مهم و حیاتی را در هر نوع فعالیتی که شما در آن شرکت خواهید کرد ارائه می‌دهد. برای مثال اگر برنامه دشواری را در پیش رو داری و مسیر شامل پیمایش در برف و یخ خواهد شد اگر برنامه پیمایش یخچال سنگین را در پیش داشته باشد. کفش کوهنوردی سنگین، تبر یخ، کرامپون و هلمت از جمله مواردی هستند که نیاز دارد و اگر برنامه آنقدرهم سنگین نیست توصیه می‌کنیم یه استفاده از وسایل معمول و ضروری اکتفا کنید که عبارتند از مواردی مانند طنابچه انفرادی، دستکش (در هر فصلی که هستید). کفش‌های کوهنوردی، یک تبر یخ، کرامپون‌ها و یک هارنس، تعدادی از آیتم‌هایی هستند که شما به آنها نیاز خواهید داشت. ممکن است بتوانید بعضی از اینها را اجاره کنید، یا اگر با یک باشگاه کوهنوردی برنامه می روید، ممکن است از قبل برای شما فراهم شده باشند. در ادامه به بررسی چندین وسیله ضروری خواهیم پرداخت:
- کفش‌های کوهنوردی: یک جفت کرامپون راحت و مقاوم سازگار با کفش‌های کوهنوردی، برای سفر موثر و نتیجه بخش در کوهستان‌ها، اهمیت دارند. کفش‌های کوهنوردی، محکم‌تر از کفش‌های کوله‌گردی هستند که باعث می‌شود زمانی که کرامپون‌ها را پوشیده‌اید و راه می‌روید، حمایت‌کننده‌تر باشند.
- هارنس کوهنوردی: می‌توان از یک هارنس استاندارد صخره‌نوردی استفاده کرد، اما هارنسی که مخصوص کوهنوردی طراحی شده باشد، سبکتر و راحتتر خواهد بود.
- کلنگ یخ: یک تبر یخ طراحی شده برای کوهنوردی عمومی، چیزی است که شما بیشتر اوقات برای صعود از شیب‌های تند و ترمز در صورت لیزخوردن، به آن نیاز دارید. مسیرهای تکنیکی‌تر ممکن است وجود دو ابزار یخی را ایجاب کنند.
- کرامپون: در زمان راه رفتن شما بر روی برف یا یخ شیب‌دار، کرامپون‌های فولادی یا آلومینیومی، باعث ایجاد کشش (اصطکاک) می‌شوند. کرامپون‌های آلومینیومی بسیار سبک هستند، اما به اندازه کرامپون‌های فولادی مقاوم نیستند، بنابراین تنها درصورتی آنها را انتخاب کنید که بر روی زمین های برفی متعادل بدون بخش‌های صخره‌ای صعود می‌کنید.
- کلاه ایمنی کوهنوردی: هرگونه کلاه استاندارد کوهنوردی و سنگنوردی یا به عبارتی هلمت در این بخش کافی است.
این فقط آغاز است؛ شما برای سفر کوهنوردی، به ابزارهای بسیار زیادی نیاز خواهید داشت. موارد بیشتر را در مقاله ما با عنوان لوازم ضروری کوهنوردی ، یاد بگیرید و قبل از ترک خانه، از چک لیست کوهنوردی استفاده کنید.
مرحله پنجم: یک مسیر انتخاب کنید
چه برای شروع کوهنوردی با مربی اقدام کنید و چه بخواهید تنهایی در این مسیر قدام بردارید و کلاس‌های آموزش بگذرانید. یک مسیر یا هدف برای خود انتخاب کنید، این هدف می‌تواند همچنین یک قله باشد که برای صعود آن را برای خو کنار می‌گذارید. برای مثال قله توچال برای بسیاری از آنهایی که در تهران و در ارتفاعات شمال تهران به دنبال کوهنوردی هستند یک هدف به شمار می‌رود. حال سعی کنید این مسیر و هدفی که انتخاب می‌کنید با سطح مهارت و توانایی شما یکسان باشد. برای مثال قلل دیگر این رشته کوه مانند قله کلکچال، قله دارآباد و یا حتی قلل ارتفاع پایین‌تر مثل قله چین کلاغ برای شروع این مسیر متناسب‌تر با توانایی شما باشد.
اگر یک دوره آموزش کوهنوردی را تکمیل کرده‌اید و آماده انجام یک صعود بدون راهنما هستید، شما باید درباره اینکه چه مهارت‌هایی دارید بخوبی فکر کنید و جایی را به عنوان مقصد صعود انتخاب کنید که در حد توانایی‌های تکنیکی و فیزیکی شما باشند. به جای انتخاب بلندترین قله موجود در اطرافتان برای اولین سفر کوهنوردی، عاقلانه است که ابتدا تجربیاتی را بر اساس کوهستان‌های کوچک‌تر که کمتر تکنیکی هستند، بدست آورید.
نکاتی برای انتخاب یک مسیر کوهنوردی:
- به کتاب‌های راهنما و وبسایتها مراجعه کنید: کتاب‌ها و وب سایت‌ها منابع فوق العاده‌ای هستند زیرا شما می‌توانید تمام اطلاعاتی را که احتمالا نیاز دارید در آنها ببینید: مشکلات، فاصله، ارتفاعی که باید طی شود، جهت‌ها، منابع آب، ویژگی‌های مسیر و موارد دیگر. وبسایتها همچنین گزارشات سفر جدید را نمایش می‌دهند که احتمالا درباره چگونگی سفر در واقعیت و زمانی که قصد انجام آن را دارید، حس خوبی را به شما می‌دهد. سایت‌های آنلاین مانند SummitPost.org، گزینه‌های فوق العاده‌ای هستند.
- با محلی‌ها و کوهنوردان دیگر صحبت کنید: صحبت با افراد آشنا با ناحیه یا سایر مردمی که کوهپیمایی می‌کنند، می‌تواند روش مناسبی برای گرفتن پیشنهاداتی بازای مسیر باشد. همچنین، تلاش کنید تا با حوزه‌های محیطبانان محلی در ناحیه‌ای که قصد سفر به آنجا را دارید، تماس بگیرید. محیطبانان بیشترین اطلاعات به روز را درباره شرایط دارند.
- ملزومات منطقه‌ای که برای سفر خود انتخاب کرده‌اید را بشناسید، برای مثال دست به سنگ یا مواجهه با برف دارد یا صرفا یک پیمایش است. چند ساعت پیمایش کافی است؟ پاسخ به این سوالات تا حد زیادی تکلیف شما را برای برنامه‌ریزی دقیق مشخص خواهد کرد.
- مجوزها را بررسی کنید: کوهنوردی یک ورزش بطور فزاینده‌ای محبوب است، و وقتی که کوه شلوغ‌تر شود، ناحیه‌های بیشتری مجوزهای کاربری را الزامی می‌کنند تا ترافیک و تأثیرات انسانی حاصل را محدود و کنترل کنند. تعداد زیادی از کوه‌هایی که صعودهای بیشتری بر روی آنها انجام می‌شود، بعضی از برنامه ریزی‌های پیشرفته را برای اعطای مجوز و ثبت نام، الزامی می‌کنند. مطمئن شوید که قبل از کوهنوردی، با نمایندگی مناسب برای صدور مجوز صعود در منطقه، تماس بگیرید.
- بدانید که صعود چقدر طول خواهد کشید: تعدادی از مسیرها در یک روز طی خواهند شد در حالیکه طی کردن مسیرهای دیگر هفته‌ها طول می‌کشد. در نظر داشته باشید که چقدر زمان دارید و صعودی را انتخاب کنید که با آن متناسب باشد. در مواردی که کندتر از آنچه برنامه ریزی شده است حرکت می‌کنید، عاقلانه است که زمان اضافی را در زمانبندی خود گنجانده باشید.
کلام آخر
در این مقاله سعی کردیم به سوال بسیار پر تکراری پاسخ دهیم که می‌تواند برای بسیاری از افرادی که قصد ورود به دنیای کوهنوردی دارند به وجود آید. اینکه چطور کوهنوردی را شروع کنم؟ ورود به دنیای کوهنوردی همانطوری که گفته شد نیازمند گذراندن پاره‌ای از دوره‌ها و کسب دانش خواهد بود بنابراین ضروری است در مسیر ایجاد این توانایی‌ها تعهد کافی را داشته باشید و بتوانید در این مسیر پیشرفت کنید. دکوول در این مسیر همراه شماست. همیشه بر فراز باشید.
یوسف تقی زاده
علاقه شخصی من به کوهنوردی و صعودهای بلند هیمالیایی منجر شد که به شکل حرفه‌ای این ورزش رو دنبال کنم و به سمت مربی شدن و راهنمای کوهستان شدن برم.
