دنیس اوروبکو

معرفی دنیس اوروبکو

    در سال 2009، اوروکو تابعیت قزاقستان را دریافت کرد و توانست پروژه 14 قله هشت هزار متری را به پایان برساند. وی پانزدهیم نفری است که توانسته است این مهم را به انجام برساند و هشتمین نفری است که بدون اکسیژن مصنوعی به صعود این قلل پرداخته است. پس از فروپاشی شوروی، او به عنوان شهروند قزاقستان شناخته شد و در سال 2013 به تابعیت روسیه و سپس در 2015 تابعیت لهستانی دریافت کرد.

    دنیس اوروبکو در طول حرفه کوهنوردی خود رکوردها و صعودهای بسیار ارزشمندی داشته است. در سال 2006، با ثبت رکورد زیر 4 ساعت به شکل دقیق‌تر در مدت 3 ساعت، 55 دقیقه و 58 ثانیه توانست از ایستگاه آزاو تا قله البروس را طی کند. رکوردی که به مدت نزدیک به 4 سال در اختیار وی بود و سپس توسط آندره بارگیل شکسته شد.

    همچنین در فستیوال کوهنوردی خانتنگری، او توانست از بیس‌کمپ در ارتفاع 4200 متر تا قله 7010 متری را در مدت 12 ساعت و 21 دقیقه (با زمانی حدود 3 ساعت بهتر از نفر دوم) صعود کند. این مقدار اختلاف در چنین صعودی واقعا بی نظیر و فراتر از تصور است. در کنار اتمام قلل هشت هزار متری اوروبکو در صعودهای زمستانی و اکسپدیشن‌های مختلفی نیز شرکت داشته است.

    که از آن میان می‌توان به صعود زمستانی به قله ماکالو به ارتفاع 8463 متر در سال 2009 با همراهی سیمونه مورو و همچنین صعود زمستانی گاشربروم 2 به ارتفاع 8035 متر در سال 2011 اشاره کرد. صعود زمستانی گاشربروم 2 همراه با دو کوهنوردی نامی به نام‌های سیمونه مورو ایتالیایی و کوری ریچارد آمریکایی انجام گرفت.

    وی در کارنامه خود صعود به 25 قله 8000 متری را دارد که در این میان مسیرهای جدیدی نیز به چشم می‌خورند. از جمله این مسیرهای جدید روی قلل چوآیو، ماناسلو و برودپیک می‌توان اشاره کرد. همچنین یکی از بزرگترین دستاوردهای وی را می‌توان صعود به 5 قله پلنگ برفی، 5 قله بالای هفت هزار متر شوروی سابق، اشاره کرد که تنها در مدت زمان 42 روز به انجام رسیده است. البته این رکورد در حال حاضر متعلق به آندره بارگیل با حدود 29 روز است ولی ارزش بالای صعودهای دنیس اوروبکو را نباید نادیده گرفت.

صعودهای هشت هزار متری دنیس اوروبکو

    همانطور که گفته شد دنیس اوروبکو 25 بار بر بلندای قلل هشت هزار متری ایستاده است. بیشتری تعداد صعود را می‌توان به قله گاشربروم 2 اختصاص داد که یک صعود آن در زمستان و 4 صعود دیگر در تابستان هستند. ماکالو 2 بار، ماناسلو 2 بار، برودپیک 3 بار، کی دو 2 بار، لوتسه دوباره و کاانچنچونگا 2 بار از جمله صعودهای پرشمار 8000 متری این کوهنوردی بزرگ هستند که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.

8000 متری‌های صعود کرده

• 23/5/2000-   اورست 8848 متر بدون اکسیژن مسیر عادی جنوبی
• 23/5/2001- لوتسه 8516 متر بدون اکسیژن مسیر عادی
• 20/8/2001- قله پنهان (گاشربروم 1 به ا رتفاع 8068 متر) بدون اکسیژن معبر ژاپنی
• 20/8/2001- گاشربروم 2 به ارتفاع 8035 متر بدون استفاده از اکسیژن، مسیر عادی- پیمایش به سبک سرعتی و آلپی انجام گرفت. در این صعود دنیس از 5800 تا قله در 7 ساعت و 30 دقیقه، و برگشت به 5800 در 4 ساعت طی کرد.
• 13/5/2002- کانگچن جونگا (8586 متر) مسیر کلاسیک جبهه جنوب غرب بدون اکسیژن.
• 25/10/2002- شیشاپانگما هر دو قله اصلی (به ارتفاع 8046 متر) و قله مرکزی (8012 متر) بدون استفاده از کپسول اکسیژننن
• 17/6/2003- نانگا پاربات 8125 متر مسیر کینشوفر بدون اکسیژن.
• 18/7/2003- برود پیک 8046متر مسیر عادی بدون اکسیژن.
• 5/2004- آناپورنا یک 8091 متر صعود شبانه.
• 25/7/2005- برود پیک 8046 متر، اولین صعود از جنوب غربی، تیم دو نفره (اوروبکو – سامایلوف)، به سبک آلپی.
• 25/4/2006- ماناسلو 8163 متر، مسیر عادی ، تیم دو نفره (اوروبکو – سامایلوف).
• 8/5/2006- ماناسلو 8163 متر اولین صعود از جبهه شمال شرق، تیم دو نفره (اوروبکو – سامایلوف).
• 05/02/2007- دائولاگیری مسیر عادی.
• 10/2/2007- K2، خط الراس شمال غربی، مسیر ژاپنی ها، تیم دو نفره (اوروبکو – سامایلوف).
• 12/05/2008- ماکالو 8463 متر.
• 09/02/2009- ماکالو (8463 متر)، اولین صعود زمستانی. با تیم دو نفره (مورو- اوروبکو).
• 05/2009- رخ جنوبی چوآیو، اولین بار به سبک آلپی به همراه بوریس ددشکو
• 16/5/2010- لوتسه (8516 متر)، مسیر جدید در رخ جنوبی، ادامه مسیر تنها از کمپ سه به سمت قله
• 2/2/2011- گاشربروم 2 (8035 متر)، اولین صعود زمستانی همراه با سیمونه مورو و کوتی ریچارد.
• 19/5/2014 - کانچنچونگا (8586 متر)، جبهه شمالی
• 18/7/2019 - گاشربروم 2 (8035 متر، مسیر معمول)
• 01/08/2019 – گشایش مسیر جدید و صعود و فرود در 24 ساعت
• 19/7/2022 – صعود انفرادی قله برودپیک (8046 متر، صعود انفرادی)
• 25/07/2022 – صعود انفرادی قله به شکل سولو
• 29/07/2022 – صعود انفرادی به قله کی 2 از مسیر معمول

نکات برجسته دیگر 

1. برنده جایزه پلنگ برفی-  صعود به تمام 5 قله 7000 متری کشورهای مستقل مشترک المنافع (اتحاد جماهیر شوروی سابق) در 42 روز
2. فاتح اورست بدون اکسیژن- قهرمانی قزاقستان برای 4 بار 
3. بهترین کوهنورد قزاقستان در سال 98 و 99
4. قهرمان قزاقستان – سال های 97 ، 98 ، 99 در صعود سرعتی به قله آمانگلدی (3999متر)
5. جایگاه دوم در رقابت ( 1998 و 1999) کوه نوردی فنی دو مرحله ای ( ابتدا دویدن تا یک مکان و بعد سنگ نوردی)
6. رکورد جهانی در صعود سرعتی البروس (14  سپتامبر 2006 ) 3 ساعت و 55 دقیقه و 58 ثانیه در مسیر آزائو (2400 متر)  تا قله غربی البروس ( 5642 متر)

بهترین صعودها

• 2001: لوتسه، مسیر جدید در رخ جنوبی، در شرایط باد بسیار شدید صعود انفرادی از کمپ 3 تا قله
• 2009: چوآیو، رخ جنوبی، صعود به روش آلپی. دریافت جایزه Piolet 'or یا کلنگ طلایی در سال 2010 و 2009
• 2007: K2 ، خط الراس غربی ، تیم دو نفره ( اوروبکو- سامایلوف)، دریافت جایزه Eiger، اولین صعود زمستان قله ماکالو در قالب تیم دو نفره، فوریه 2009، خط‌الراس شمال غربی K2، در قالب تیم دو نفره و دائولیگری مسیر نرمال
• 12/5/2008: ماکالو، صعود آلپی از مسیر تین‌شان
• 2006: ماناسلو (8163 متر) اولین صعود از جبهه شمال غربی، تیم دو نفره (اوروبکو- سامایلوف)
• 2005: برودپیک اولین صعود از جبهه جنوب غربی، به سبک آلپی، تیم دو نفره
• 2004: آناپورنا ( 8091 متر) مسیر عادی بدون اکسیژن، خالی هیمال (مسیر جدید از جبهه شمالی)، قله لنین- صعود زمستانی.
• 2003: برودپیک (8046 متر) مسیر عادی بدون اکسیژن، نانگاپاربات (8125 متر)، مسیر کینشوفر ، بدون اکسیژن. k2، خط الراس شمالی (اکسپدیشن زمستانی لهستانی)،  تا ارتفاع 7750 متر.
• 2002: شیشاپانگما- قله اصلی (8046 متر) و مرکزی (802 متر) بدون اکسیژن. قله لنین- برنده رقابت صعود سرعتی. کانگچنجونگا (8586 متر) مسیر عادی جبهه جنوب غربی بدون اکسیژن.
• 2001: لوتسه (8516 متر) مسیر عادی بدون اکسیژن. قله پنهان (8068 متر)- دهلیز ژاپنی‌ها بدون اکسیژن. گاشربروم 2 (8035 متر)، صعود سرعتی بدون اکسیژن.
• 2000: پودکووا 5 قله برتر، قله Svobodnoy Korei- جبهه شمالی در زمستان. اورست- مسیر کلاسیک (نپال) بدون اکسیژن. قله خانتنگری (7010متر)- جبهه شمالی. قله خانتنگری- برنده مسیر کلاسیک در رقابت صعود سرعتی.
• 1999: قله Svobodnoy Korei به ارتفاع 4740 متر جبهه شمالی. قله لنین- مسیر کلاسیک، سبک آلپی، بدون هم هوایی. قله (کورژنفسکایا، 7150 متری)- مسیر کلاسیک. قله کمونیزم (7495 متر)- مسیر کلاسیک. قله خانتنگری ( 701 متر) مسیر کلاسیک. قله پوبدا (به ارتفاع 7439) – مسیر عادی.
• 1997: قله مایاکوسکی (4208متر)- جبهه جنوب غربی، به صورت انفرادی.
• 1995: قله مرامورنایا استنا (6400 متر)- تراورس قله خانتنگری (7010متر)
• 1994: قله Svobodnoy Korei به ارتفاع 4740 متر جبهه شمالی. قله یوچیتل ( 4045 متر) – انفرادی. قله مرامورنایا استنا (6400 متر)- مسیر کلاسیک. RGO به ارتفاع 6500 متر.
• 1993: قله مرامورنایا استنا- مسیر کلاسیک. قله خانتنگری- 2 بار مسیر کلاسیک. قله اورجونیکدیز- جبهه شمالی، انفرادی.
• 1992: قله آتشفشانی کلوتچکوسکی (4850 متر)- انفرادی در زمستان. قله اصلی آک-سو (5355 متر)- انفرادی.
• 1991: قله اصلی بلوکا (4506متر)- انفرادی.

کلام آخر

    دنیس اوروبکو را از هر نظر نگاه کنیم می‌توانیم به عنوان یک اسطوره کوهنوردی به شمار آوریم. چه از نظر تعداد صعودها و چه از حیث کیفیت صعود واقعا می‌توان وی را یک اسطوره کوهنوردی بلامنازع به حساب آود. اینجا دکوو است رسانه ادونچر و کوهنودی ایران